Σάββατο 13 Οκτωβρίου 2018

Σήμερα...







ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!

ΑΓΑΘΟΝΙΚΗ ΚΑΡΠΟΣ ΧΡΥΣΗ
ΦΛΩΡΕΝΤΙΑ ΙΓΝΑΤΙΟΣ 







Βιογραφία
Οι Άγιοι Κάρπος, Πάπυλος, Αγαθόδωρος και Αγαθονίκη μαρτύρησαν όταν αυτοκράτορας ήταν ο Δέκιος (249 - 251 μ.Χ.), σκληρότατος διώκτης των χριστιανών. Όλοι, πατρίδα είχαν την Πέργαμο.

Ο Κάρπος, με άρτια γραμματική μόρφωση, ευσεβέστατος και με πολλές υπηρεσίες στην Εκκλησία, είχε γίνει επίσκοπος Θυατείρων. Ο Πάπυλος, που είχε σπουδάσει ιατρική και πρόσφερε τις υπηρεσίες του αμισθί, έγινε διάκονος και άμεσος συνεργάτης του Καρπού. Ο Αγαθόδωρος, ψυχή εκλεκτή και πιστή, ήταν υπηρέτης στην επισκοπή Θυατείρων. Όταν και τους τρεις συνέλαβε ο ανθύπατος Ουαλέριος, ομολόγησαν μπροστά του με παρρησία το Χριστό. Τότε ο Ουαλέριος τους είπε: «Οι χριστιανοί είναι δεισιδαίμονες, ανίκανοι, χωρίς ανώτερα αισθήματα. Εσείς, σαν μορφωμένοι άνθρωποι, αμέσως πρέπει να τους αρνηθείτε». Στην κατηγορία αυτή, απάντησε ο Επίσκοπος Καρπός με τα λόγια του Αποστόλου Παύλου. Μια απάντηση που ίσχυε, ισχύει και θα ισχύει στους αιώνες, για το φρόνημα των συνειδητών χριστιανών. Είπε λοιπόν: «Κοπιῶμεν ἐργαζόμενοι ταῖς ἰδίαις χερσὶ λοιδορούμενοι εὐλογοῦμεν, διωκόμενοι ἀνεχόμεθα, βλασφημούμενοι παρακαλοῦμεν», που σημαίνει, εμείς οι χριστιανοί βασιλιά, κοπιάζουμε με τα ίδια μας τα χέρια. Έπειτα, την ώρα που οι άπιστοι στο Ευαγγέλιο μας βρίζουν και μας περιγελούν, εμείς ευχόμαστε αγαθά γι' αυτούς. Ενώ μας καταδιώκουν, τους δείχνουμε ανοχή, ενώ μας συκοφαντούν, απαντούμε με λόγια γλυκά και παρακλητικά.

Εκνευρισμένος ο Ουαλέριος από την απάντηση, αφού τους βασάνισε, μαζί με την αδελφή του Παπύλου Αγαθονίκη, όλους τους αποκεφάλισε.

---------------------------------------------



Βιογραφία

Η Αγία Χρυσή γεννήθηκε στο χωριό Σλάτενα (σημερινή Χρυσή) της επαρχίας Αλμωπίας Νομού Πέλλης. Ο πατέρας της ήταν φτωχός και είχε τέσσερις θυγατέρες. Η Χρυσή ήταν ωραία στο σώμα και στην ψυχή.

Κάποτε, ενώ βρισκόταν μαζί με άλλες γυναίκες στους αγρούς και μάζευε καυσόξυλα, την απήγαγε κάποιος Τούρκος και τη μετέφερε στο σπίτι του. Ο Τούρκος προσπάθησε με κολακείες να την εξισλαμίσει και να την κάνει γυναίκα του. Η Χρυσή όμως αντιστάθηκε και δυναμικά απάντησε: «Εγώ τον Χριστό μόνο γνωρίζω για νυμφίο μου, που δεν θα αρνηθώ και αν ακόμα με κομματιάσεις». Οι γονείς και οι συγγενείς της Χρυσής, με εξαναγκασμό των Τούρκων, την παρακαλούσαν να δεχτεί τον μωαμεθανισμό για να σωθεί. Αλλά η μεγαλόψυχη Χρυσή τους απάντησε ότι: «πατέρα έχω τον Κύριό μου Ιησού Χριστό, μητέρα την Κυρία Θεοτόκο, αδελφούς δε και αδελφές έχω τους Αγίους και τις Αγίες της Εκκλησίας μας».

Μπροστά λοιπόν στη σταθερότητα της Χρυσής, οι Τούρκοι απάντησαν με φρικτά βασανιστήρια. Τελικά στις 13 Οκτωβρίου 1795 μ.Χ., κατέκοψαν το σώμα της με μαχαίρια και έτσι πανάξια έλαβε το στεφάνι του μαρτυρίου από τον Νυμφίο Χριστό. 


-----------------------------------------------------------

πηγή http://www.pigizois.net/agiologio/lesviako_agiologio/11.htm


Ο ΑΓΙΟΣ ΙΓΝΑΤΙΟΣ, ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΜΗΘΥΜΝΗΣ, ΚΤΙΤΩΡ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΛΕΙΜΩΝΟΣ


Ο άγιος Ιγνάτιος είναι από τους περισσότερο γνωστούς στο νησί μας τοπικούς αγίους. Ιδιαίτερα, μάλιστα, γνωρίζουν και τιμούν τον άγιο οι χριστιανοί της Ιεράς Μητροπόλεως Μηθύμνης, όπου βρίσκονται τα δύο ιστορικά Μοναστήρια του Αγίου, του Λειμώνος και της Μυρτιδιωτίσσης. Ένδειξη της τιμής αυτής είναι ότι πολλοί στην επαρχία Μηθύμνης έχουν το όνομα του αγίου.


Ο άγιος Ιγνάτιος γεννήθηκε το έτος 1492 στο χωριό Φάραγγα, που δεν υπάρχει σήμερα. Ήταν κοντά στην Καλλονή. Ο πατέρας του Μανουήλ και ο πάππος του Γεώργιος ήταν ιερείς και μάλιστα οφφικιούχοι της Μητροπόλεως Μηθύμνης. Ήταν απόγονοι της μεγάλης οικογένειας των Αγαλλιανών της Κωνσταντινουπόλεως. Ο Ιγνάτιος είχε το βαπτιστικό όνομα Ιωάννης. Αργότερα όταν χειροτονήθηκε, πήρε το όνομα Ιγνάτιος.


Σε ποια σχολή φοίτησε και τι γράμματα έμαθε δεν είναι γνωστό. Είναι Όμως γνωστό ότι είχε και γνώσει πολλές και χαρακτήρα καλόν και κατόρθωσε να επιβληθεί στις συνειδήσεις των χριστιανών, να ακτινοβολεί και με τη διδαχή και με την πίστη και αρετή του σ’ όλα εκείνα τα σκοτεινά χρόνια της σκλαβιάς.


Ήλθε σε γάμο και απέκτησε παιδιά και κατόπιν χειροτονήθηκε ιερεύς και πήρε το οφφίκιο του Σακελλίωνος.


Τότε, κοντά στα άλλα καθήκοντα και ασχολίες του, αντέγραφε βιβλία για να πλουτίσει τη βιβλιοθήκη του και παράλληλα έγραφε ποιήματα, που Φανερώνουν γενικά τη μόρφωσή του.
Φοβερή επιδημία πού έπεσε στο νησί του στέρησε τη γυναίκα και τα παιδιά του. Του έμεινε μόνο ένα παιδί, που αργότερα έγινε μοναχός με το όνομα Μεθόδιος και αυτός συνέχισε το έργο του πατέρα του.


Στη θέση που σήμερα είναι η Ιερά Μονή του Λειμώνος υπήρχε ένα φτωχικό ξωκκλήσι του αρχιστρατήγου Μιχαήλ. Όλο αυτό το μεγάλο κτήμα ανήκε στον πατέρα του Αγίου, όπως και το άλλο, που είναι το σημερινό γυναικείο Μοναστήρι της Μυρσινιώτισσας, που τότε ήταν σχεδόν ερειπωμένο.


Και τα δύο αυτά μεγάλα κτήματα κληρονόμησε ο άγιος Ιγνάτιος από τον πατέρα του, όπως αναφέρεται σε παλαιά έγγραφα της Ι. Μονής Λειμώνος.


Ο άγιος Ιγνάτιος με μεγάλο και θερμό ζήλο αξιοποίησε τα κτήματα αυτά για ιερούς σκοπούς. Με προσωπική του δαπάνη επισκεύασε το ερειπωμένο μοναστήρι της Μυρσινιώτισσας. Με τον ίδιο ζήλο ίδρυσε το μοναστήρι του Λειμώνος και αντί του μικρού ξωκκλησίου του αρχιστρατήγου Μιχαήλ έκτισε λαμπρό ναό, μεγάλο, απαραίτητο για τους πολλούς μοναχούς που είχαν μαζευτεί εκεί αλλά και των πολλών προσκυνητών που ερχότανε στο μοναστήρι.


Για να κατοχυρώσει το μοναστήρι από τις αρπακτικές διαθέσεις των Τούρκων, αλλά και των κακών γειτόνων, πήγε στην Κωνσταντινούπολη και κατόρθωσε να εκδοθεί Πατριαρχική Πράξη το έτος 1530, και διατάγματα της Τουρκικής Κυβέρνησης (φιρμάνια) με τα οποία κατοχύρωσε τη μοναστηριακή περιουσία.


Μετά την αποπεράτωση του μοναστηριού, τέσσερα μόνο χρόνια τα κυβέρνησε σαν ηγούμενος, από το 1426-1530, γιατί τον επόμενο χρόνο (1531), ενώ βρισκότανε στην Κωνσταντινούπολη τον εξέλεξαν Μητροπολίτη Μηθύμνης, αναγνωρίζοντας «την λαμπροτάτην και ισάγγελον πολιτείαν αυτού».


Όταν ανέλαβε τα επισκοπικά καθήκοντα, αποφασισμένος να δώσει όλες τις δυνάμεις του για τη διοίκηση της Εκκλησίας, αναγκάστηκε να παραδώσει τη Φροντίδα του μοναστηριού στον γιο του μοναχό Μεθόδιο.


Ο βιογράφος του γράφει για τον άγιο ότι ξεχώριζε από όλους για τα θεάρεστα έργα του, τη διδασκαλία του, την πατρική αγάπη, το ενδιαφέρον του για τον καθένα.

Γράφει χαρακτηριστικά: «Πάσα ηλικία και τάξις ανθρώπων είχεν ένα πατέρα, ένα διδάσκαλον, ένα στοχαστικόν σύμβουλον», τον Ιγνάτιο.


Τα μοναστήρια του γιου δεν ήταν μόνο κέντρα ψυχικού ανεφοδιασμού στα δύσκολα εκείνα χρόνια, δεν ήταν μόνο κέντρα ανακούφισης και παρηγοριάς για τους ταλαιπωρουμένους Έλληνες, αλλά και σχολεία που δίδασκαν την ελληνική γλώσσα και ιστορία και κρατούσαν ζωηρή και ανόθευτη την ταυτότητα του γένους μας. Στα σχολεία αυτά και μάλιστα στην περίφημη «Λειμωνιάδα» Σχολή δίδασκε ο ίδιος ο άγιος, ο υιός του Μεθόδιος, ο σοφός Παχώμιος Ρουσάνος και άλλοι σοφοί διδάσκαλοι.


Η σχολή αυτή διατηρήθηκε μέχρι το 1923, που χτίστηκαν και άρχισαν να λειτουργούν τα εκπαιδευτήρια της Καλλονής, που έγιναν και αυτά «τη δαψιλή χoρηγί της Ιεράς Μονής».


Κατά το τέλος του έτους 1563 ο άγιος Ιγνάτιος ζήτησε να παραιτηθεί από το μητροπολιτικό θρόνο της Καλλονής, για να περάσει την υπόλοιπη ζωή του σαν μοναχός στα μοναστήρια του και τέλος παρέδωκε την αγία ψυχή του στο Θεό στις 14 Οκτωβρίου του έτους 1566. Τον ενταφίασαν με βαθειά θλίψη και με μεγάλες τιμές οι χριστιανοί κάτοικοι όλων των γύρω χωριών στο μοναστήρι της Μυρσινιώτισσας.


Έπειτα από εννέα χρόνια, όταν ήρθε στη Λέσβο ο Πατριάρχης, Αλεξανδρείας Σίλβεστρος, φίλος του αγίου Ιγνατίου, παρά τις εντολές που είχε δώσει ο άγιος να μην ανοιχτεί ο τάφος του, ο Πατριάρχης επέμενε να κάνει ανακομιδή των λειψάνων του και άνοιξε τον τάφο και είδαν τότε να βγαίνει μύρον και άρωμα από τον τάφο και τα οστά, που ήταν ένα ακόμα σημείο της αγιότητάς του.



Παρασκευή 12 Οκτωβρίου 2018

Η κολοκυθόπιτα της γιαγιάς


Η κολοκυθόπιτα της γιαγιάς

Bαθμολογία:
       
5 ψήφοι
Προστέθηκε από Η νόστιμη πίτσα, 11.02.11

Περιγραφή

Μια συνταγή απο τη γιαγιά μου για εσάς.
photo: Ναυσικά

Τι χρειαζόμαστε:

  • 6 κολοκυθάκια
  • 6 πατάτες
  • 6 αυγά
  • 1/2 κούπα αλεύρι
  • Αλάτι
  • Πιπέρι
  • Δυόσμος
  • Λάδι
Στα γρήγορα
Κατηγορία
Μέθοδος
Διατροφή
Δυσκολία
Περιέχει

 

 

 

 

 

Πως το κάνουμε:

Διαβάστε περισότερο: Η κολοκυθόπιτα της γιαγιάς http://www.sintagespareas.gr/sintages/i-kolokithopita-tis-giagias.html#ixzz29J2Uy5Y5


Αντιρυτιδική μάσκα ρυζιού


Αντιρυτιδική μάσκα με ρύζι

Αντιρυτιδική μάσκα ρυζιού

Όσο περίεργο και αν σας ακούγεται, το ρύζι κάνει πολύ καλό στην επιδερμίδα χάρη στα ευεργετικά συστατικά του. Μπορεί να καταπραΰνει την επιδερμίδα και καθυστερεί την εμφάνιση των ρυτίδων, ενώ παράλληλα καταπολεμά τις κοκκινίλες. Φτιάξτε λοιπόν αυτή την φυσική μάσκα ομορφιάς και αφήστε το πρόσωπο σας να λάμψει!

- Μια χούφτα ρύζι

- Νερό μέχρι να καλύψει το ρύζι
- 1 κουταλάκι του γλυκού μέλι
- 2 κουταλάκια γιαούρτι

Βάλτε το ρύζι σε ένα μπολ και προσθέστε νερό μέχρι να το σκεπάζει. Αφήστε το να μείνει μια ολόκληρη νύχτα. Στην συνέχεια πάρτε το ρύζι και βάλτε το στο μπλέντερ, προσθέτοντας το μέλι και το γιαούρτι. Ανακατέψτε τα υλικά πολύ καλά μέχρι να ομογενοποιηθούν και να γίνουν μια κρέμα. Η μάσκα σας είναι έτοιμη για χρήση.

Απλώστε τη μάσκα στο πρόσωπο σας και αφήστε τη να δράσει για μισή ώρα. Στη συνέχεια ξεπλύνετε το με χλιαρό νερό.

beautetinkyriaki



ΑΝΑΤΟΛ ΦΡΑΝΣ (1844 – 12/10/1924)



ΑΝΑΤΟΛ ΦΡΑΝΣ (1844 – 12/10/1924)

«Οι Θεοί διψούν» απόσπασμα...





Ήταν δέκα η ώρα το πρωί. Ο απριλιάτικος ήλιος έλουζε με φως τα νιόβγαλτα φυλλαράκια των δέντρων.



Ύστερα από μια τρομερή θύελλα που ξέσπασε την περασμένη νύχτα, ο καιρός είχε γλυκάνει και φυσούσε ένα δροσερό και ήρεμο αεράκι.





Από καιρό σε καιρό, ένας καβαλλάρης περνούσε στην αλέα των Βέβ κι έκοβε τη σιωπή της μοναξιάς. Στην άκρη της σκιερής δενδροστοιχίας, αντίκρυ στο καλύβι της Μπελ Λιλουάζ, ο Ευάριστος καθόταν σ' ένα παγκάκι και περίμενε την Ελοντί. Από την ημέρα που τα δάχτυλά τους αντάμωσαν πάνω στο λινό και μπλέχτηκαν οι ανάσες τους, ο Ευάριστος δεν είχε ξαναπατήσει το πόδι του στον Έρωτα ζωγράφο. Η στωϊκή του περηφάνια και η δειλία του γίνονταν όλο και πιο μονοκόμματες όσο περνούσε ο καιρός. Έμεινε με πείσμα μακρυά από την Ελοντί μια βδομάδα ολόκληρη. Της είχε στείλει ένα σοβαρό και φλογερό γράμμα. Της έγραφε τα φριχτά παράπονά του για τον πολίτη Μπλαίζ. Δεν της ανάφερε τίποτα για τον έρωτά του. Έκρυβε τον πόνο του. Της έλεγε ξεκάθαρα πως είχε πάρει την απόφαση να μην ξαναπατήσει στο μαγαζί. Κι έδειχνε πως θα κρατούσε σταθερά το λόγο του, τερτίπι που μια ερωτευμένη δε μπορεί να υποφέρει.





Η Ελοντί ήταν αντίθετος χαρακτήρας. Σε κάθε περίπτωση περιφρουρούσε ό,τι της ανήκε κι έβαλε αμέσως στο νου της να ξανακερδίσει τον καλό της.





Στην αρχή σκέφτηκε να πάει να τον βρει σπίτι του, στο ατελιέ της πλατείας Τιονβίλ.Επειδή όμως ήξερε πόσο ευαίσθητος ήταν και μαντεύοντας το θυμό του απ' τα γραφόμενά του, φοβήθηκε μην τον εξαγριώσει και, παίρνοντάς την σβάρνα κι αυτήν η οργή που είχε για τον πατέρα της, αρνηθεί να την ξαναδεί.



Γι' αυτό προτίμησε να του ορίσει ένα αισθηματικό, ρομαντικό ραντεβού για να τον αναγκάσει να' ρθεί. Έτσι θα είχε τον καιρό και την ελευθερία, θα' κανε τ' αδύνατα δυνατά, και θα τον έπειθε. Εκεί θα κατάφερνε να τον παρασύρει με τα θέλγητρά της και η μοναξιά θα την βοηθούσε σημαντικά στην προσπάθειά της.





Σ' όλους τους δημόσιους κήπους και τους πολυσύχναστους περιπάτους υπήρχαν καλύβια αριστοτεχνικά φτιαγμένα από σοφούς αρχιτέκτονες που ικανοποιούσαν την αρκαδική διάθεση των πολιτών. Στο καλύβι λα Μπελ Λιλουάζ είχε εγκατασταθεί ένας ποτοπώλης. Η σκηνοθετημένη μιζέρια της καλύβας βασιζόταν πάνω σε κομψές απομιμήσεις ερειπίων παλιού πύργου. Ήθελαν μ' αυτό τον τρόπο να ζευγαρώσουν την αγροτική γοητεία με τη μελαγχολία των ερειπίων.





Καλύβια, ερείπια, τάφοι. Τις παραμονές του χαμού της, η αριστοκρατία είχε χτίσει στα πατρογονικά της πάρκα, τούτα ταα σύμβολα της μιζέριας, της παρακμής και του θανάτου. Τώρα οι πολίτες πατριώτες έπιναν, χόρευαν κι ερωτεύονταν μέσα στις ειδυλλιακές καλύβες, κάτω απ' τον ίσκιο των ψευτοερειπωμένων τοίχων, κι ανάμεσα στους ψεύτικους τάφους. Οι πατριώτες ήταν κι αυτοί φυσιολάτρες όσο κι οι αριστοκράτες κι όλοι τους ήταν οπαδοί του Ζαν - Ζακ Ρουσώ.



Η ψυχή τους παλλόταν από ευαισθησία και το πνεύμα τους ξεχείλιζε από φιλοσοφία.





Ο Ευάρεστος έφτασε πολύ πριν απ' την ορισμένη ώρα στο ραντεβού. Η καρδιά του χτυπούσε σα ρολόι και με τους χτύπους της μετρούσε τις στιγμές που περνούσαν. Μια περίπολος με φυλακισμένους πέρασε από μπροστά του. Και σε δέκα λεπτά ένα ζευγάρι τρύπωσε στην καλύβα. Μια νέα γυναίκα ντυμένη στα τριανταφυλλιά κρατούσε στα χέρια της ένα μπουκέτο λουλούδια, σύμφωνα με τη συνήθεια της εποχής. Ο καβαλλιέρος της φορούσε τρίκωχο, κόκκινο πουκάμισο, ζακέτα και ριγωτή κυλότα. Τόσο έμοιαζαν κι οι δυό με τους εραστές του παλιού καθεστώτος, που τα λεγόμενα του πολίτη Μπλαίζ, πως καμμιά επανάσταση δεν είναι ικανή ν' αλλάξει μερικά πράγματα ανάμεσα στους ανθρώπους, άρχισαν να φαντάζουν αληθινά.





Ο Ευάριστος είδε την Ελοντί να πηδάει απ' τ' αμάξι. Έτρεξε κοντά της. Τα μάτια της νέας λαμποκοπούσαν κάτω απ' τη διάφανη σκιά της ψάθας της. Τα κατακόκκινα, σαν τα γαρύφαλλα που κρατούσε, χείλη της χαμογελούσαν. Μια μαύρη μεταξωτή σάρπα σταύρωνε πάνω στο στήθος της κι έδενε στην πλάτη. Το κίτρινο φόρεμά της άφηνε να διαγράφονται τα γοργά κι ' ευκίνητα γόνατα. Τα λαγώνια ήταν εντελώς ελεύθερα. Η Επανάσταση είχε απελευθερώσει τη μέση των πολίτιδων. Ωστόσο, η φούστα ήταν ακόμα αρκετά πλατειά προς τα πίσω, έκρυβε το σχήμα του κορμιού, εξογκώνοντας κάτω απ' το φανταστικό της φάρδος την πραγματικότητα των πισινών τους.



Ο ζωγράφος έχασε τα λόγια του. Είχε αρχίσει να θυμώνει με την αμηχανία του. Όμως η Ελοντί προτιμούσε αυτή την αμηχανία πιότερο από κάθε τρυφερή υποδοχή. Χαιρόταν τη δύναμη και την υπεροχή του. Η νέα τρυφερή και τσαχπίνα, απαλή και με ευστροφία, πήρε στα χέρια της το γυναικείο πλεονέκτημα της αδυναμίας κι αφού καλά καλά τον τύλιξε στα δίχτυα της, τώρα υποτασσόταν σ' αυτόν. Αφού τον εξουσίασε μια για πάντα, τον αναγνώριζε πια σαν αφέντη της, σαν ήρωά της, σα θεό της, και φλεγόταν απ' τον πόθο να τον υπακούσει, να τον θαυμάσει, να του παραδοθεί.





Και κάτω από απ' τη σκιερή φυλλωσιά, ο Ευάριστος της έδωσε ένα ατέλειωτο φλογερό φιλί. Η νέα έγειρε το κεφάλι και μέσα στην αγκαλιά του καλού της ένιωσε το κορμί της ν' αναλιώνει σαν κερί.





~ Απόσπασμα από το μυθιστόρημα του Ανατόλ Φρανς "Οι Θεοί Διψούν" ~

Μετάφραση Μαντώς Αναστασιάδη, Αθήνα 1955 
ΑΠΟ http://theresasview.blogspot.gr/



Κυδώνι γλυκό του κουταλιού

Κυδώνι γλυκό του κουταλιού

Bαθμολογία:
       
6 ψήφοι
Προστέθηκε από TSOFAGR, 27.03.11

 

Περιγραφή

Νόστιμο γλυκό του κουταλιού κυδώνι με άρωμα βανίλιας,σε μεγάλη οικογενειακή ποσότητα.

Τι χρειαζόμαστε:

  • 3 Κιλά κυδώνια (καθ.βάρος)
  • 3 Κιλά ζάχαρη
  • 5 Φλιτζάνια νερό
  • 5 Βανίλιες
  • 3 ξυλάκια κανέλας
  • 200γραμ. ασπρισμένα αμύγδαλα
  • 200 γραμ. γλυκόζη
  • 1 Λεμόνι τον χυμό
Στα γρήγορα

 

 

 

 

 

 

Πως το κάνουμε:

Διαβάστε περισότερο: Κυδώνι γλυκό του κουταλιού http://www.sintagespareas.gr/sintages/kidoni-gliko-tou-koutaliou.html#ixzz29DS6erTT




Φτιάξτε εκπληκτικό scrub αμυγδάλου για βελούδινα χέρια!


 
Φτιάξτε εκπληκτικό scrub αμυγδάλου για βελούδινα χέρια!

Χωρίς έξοδα, φτιάξτε γρήγορα, αποτελεσματικό scrub για χέρια σα μωρού
Το φθινόπωρο έφτασε και όλες μας πρέπει να μπούμε πάλι στους beaute ρυθμούς μας. Το Queen σας προτείνει ένα scrub για απολέπιση χεριών που θα ανανεώσει την επιδερμίδα σας. Μην ξεχνάτε, τα χέρια σας μαρτυρούν πολλά για εσάς και την ηλικία σας. Περιποιηθείτε τα ανάλογα.


- 1/3 της κούπας αμύγδαλα
- 1/2-1 κουταλιά ελαιόλαδο
-1 κουταλιά μέλι

-Βάζετε στο μπλέντερ τα αμύγδαλα και τα αλέθεται. Πρέπει να μη λιώσουν απόλυτα, οπότε προσέχετε να τα βγάλετε αμέσως με το που γίνουν ένα μείγμα.

-Έπειτα, βάζετε το ελαιόλαδο με το μέλι σε ένα μπολ και προσθέτετε το μείγμα αμυγδάλου. Ανακατεύετε καλά.

-Τρίψτε το μείγμα πάνω στα χέρια σας και κάντε μασάζ με κυκλικές κινήσεις για λίγα λεπτά.

-Πλύνετε τα χέρια σας με χλιαρό νερό

-Απλώστε μια ενυδατική κρέμα και αν θέλετε καλύτερα αποτελέσματα, φορέστε κατά τη διάρκεια του ύπνου ή και της ταινίας που θα βλέπετε σπίτι σας, ένα ζευγάρι ειδικά γάντια. Θα εκπλαγείτε από το πόσο μαλακά θα είναι μετά τα χέρια σας.

queen.gr



Το πιο εύκολο «εναλλακτικό» παστίτσιο

Το πιο εύκολο «εναλλακτικό» παστίτσιο
Αν μέχρι τώρα ακούγατε «παστίτσιο» και τρέχατε μακριά σκεπτόμενες άπειρες ώρες εργασίας στην κουζίνα, κατσαρόλες, ταψιά, μπολ, μίξερ και άλλα 25 σκεύη μαγειρικής, ήρθε η ώρα να αναθεωρήσετε. Με την συνταγή για παστίτσιο που σας προτείνουμε, όχι μόνο θα ξεμπερδέψετε μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα αλλά θα είστε, πλέον, ικανές να φτιάχνετε το αγαπημένο φαγη

τό χωρίς να χρειάζεται να σας κόβουν ένσημα.

• 500 γρ. μακαρονάκι κοφτό
• 1 λίτρο γάλα
• 2 κούπες νερό
• 2 κούπες γραβιέρα τριμμένη
• 2 κούπες τυρί ρεγκάτο τριμμένο
• 5 αυγά
• αλάτι, πιπέρι
• ¼ της κούπας βούτυρο λιωμένο
• μοσχοκάρυδο
• φρυγανιά τριμμένη

Σε ένα ταψί απλώνετε το βούτυρο, προσέχοντας να καλύψει όλη την επιφάνεια του σκεύους.

Ρίχνετε τα ζυμαρικά άψητα από πάνω.

Ανακατεύετε το γάλα με το νερό τα αυγά και λίγο μοσχοκάρυδο, και τα αδειάζετε στο πυρέξ έτσι ώστε να απλωθούν παντού.

Ρίχνετε λίγο αλάτι και πιπέρι και πασπαλίζετε με τα τυριά.

Το αφήνετε να ψηθεί για μία ώρα στους 180 με 200 C.

queen.gr


Φιλετάκια μοσχαριού με σάλτσα τόννου

Φιλετάκια μοσχαριού με σάλτσα τόννου
Αποτέλεσμα εικόνας για Φιλετάκια μοσχαριού με σάλτσα τόνου


Ναι, καλά ακούσατε, φετούλες μοσχαράκι βραστό συνοδευμένες με σάλτσα τόννου. Αυτός ο ασυνήθιστος συνδυασμός υλικών μας έρχεται απο το Πιεμοντε (περιοχη του Τορινο) και ονομάζεται βιτέλλο τοννάτο. Πρόκειται για έναν πεντανόστιμο μεζε, που μπορείτε να σερβίρετε ως ορεκτικό ή να τον παρουσιάσετε σε ένα μπουφέ.



νουα μοσχαριου (περιπου 600gr),

1 κρεμμυδι,
1 καροτο,
1-2 σκελιδες σκορδο,
2 κλωναρια σελινο,
1 κλωναρακι δεντρολιβανο,
4-5 δαφνοφυλλα,
4-5 μοσχοκαρφια,
μερικούς κόκκους μαύρο πιπέρι,
4-5 κοκκους μπαχαρι,
1/2 Lt λευκο ξηρο κρασι,
100gr τοννο κονσερβα σε ελαιολαδο,
6 φιλεττα αντσουγιας,
3 βραστα αυγα (σφιχτα),
1 κουταλια της σουπας καππαρη + λιγες για την διακοσμηση
παρθένο ελαιόλαδο,
ξύδι μπαλσάμικο,
αλάτι.

Βάλτε το κρέας σε μια κατσαρόλα, χωρίς να το κόψετε. Προσθέστε τα λαχανικά, τα μυρωδικά, λίγο λαδάκι, το κρασί, και το ανάλογο αλάτι. Σκεπάστε την κατσαρόλα και αφήστε το να βράσει, σε χαμηλή φωτιά, για ένα δίωρο, μέχρι να μαλακώσει το κρέας. Κατά την διάρκεια του μαγειρέματος, αν χρειαστεί, προσθέστε λίγο ζεστό νερό ή ζωμό.

Κατεβάστε την κατσαρόλα από την φωτιά, και αφήστε το κρέας να κρυώσει μέσα στον ζωμό του. Όταν κρυώσει, βγάλτε το στην άκρη και σουρώστε τον ζωμό του.

Ετοιμάστε την σάλτσα τοννου: βάλτε στο μουλτι τον τοννο, αφού τον στραγγίσετε, τις αντσούγιες, τα αυγά, κομμένα σε κομμάτια, την κάππαρη, μερικές σταγόνες μπαλσάμικο, λίγο ελαιόλαδο και μερικές κουταλιές από τον ζωμό του κρέατος. Χτυπήστε τα όλα μαζί.

Αν χρειαστεί να αραιώσετε την σάλτσα, προσθέστε ζωμό ή ελαιόλαδο. Αλάτι συνήθως δεν χρειάζεται να προσθέσετε γιατί τα υλικά της σάλτσας ήδη περιέχουν αρκετό αλάτι.

Κόψτε το κρέας σε πολύ λεπτές φετούλες αν διαθέτετε ηλεκτρικό μαχαίρι, θα σας φανεί πολύ χρήσιμο!

Τοποθετήστε τις φέτες του κρέατος σε ένα πιάτο σερβιρίσματος. Καλύψτε τες με την σάλτσα και διακοσμήστε με κάππαρη. Αφήστε το να σταθεί στο ψυγείο για μια ωρίτσα τουλάχιστον πριν το σερβίρετε, ώστε να δέσουν οι γεύσεις και τα αρώματα.

illaboratoriodimmskg.blogspot.gr

ΖΑΝ ΚΟΚΤΩ (1889-11/10/1963)

ΖΑΝ ΚΟΚΤΩ (1889-11/10/1963)

Απόσπασμα από την «ψεύτρα»


''Θα ήθελα να λέω πάντα αλήθεια. Αγαπώ την αλήθεια.Μα εκείνη δεν μ' αγαπά. Αυτή είναι η πραγματική, η αληθινή αλήθεια.
Η αλήθεια δεν μ' αγαπά.
Μόλις την ξεστομίσω, αλλάζει μορφή και γυρίζει εναντίον μου.Μοιάζω να λέω ψέματα και όλοι με στραβοκοιτάζουν.
Κι ωστόσο είμαι απλή, δεν μου αρέσει το ψέμα. Το ψέμα σέρνει πίσω του φοβερές σκοτούρες, και σε παρασέρνει και πιάνεσαι στην παγίδα του και παραπατάς και πέφτεις και όλοι γελάνε και σε κοροϊδεύουν...
Όταν με ρωτάνε κάτι, θέλω να τους απαντήσω αυτό που σκέφτομαι, θέλω να τους απαντήσω την αλήθεια. Η αλήθεια με γαργαλάει...
Όμως δεν ξέρω τι παθαίνω τότε... Με πιάνει αγωνία, πανικός, φόβος να μη φανώ γελοία και... λέω ψέματα. Λέω ψέματα. Και ...τετέλεσται.Είναι πολύ αργά πια για να τα πάρω πίσω. Κι έτσι και πατήσεις το ένα σου πόδι μέσα στο ψέμα, χάθηκες. Χώνεσαι μέσα μέχρι το λαιμό.Και δεν είναι διόλου ευχάριστα, σας τ' ορκίζομαι.
Ενώ είναι τόσο εύκολο να λες αλήθεια.
Η αλήθεια είναι η πολυτέλεια των τεμπέληδων. Είσαι σίγουρος ότι δεν θα κάνεις κανένα λάθος μετά, πως δεν θα' χεις μπερδέματα και φασαρίες.Ενώ εγώ... Ο διάβολος το ξέρει τι τραβάω!
Το ψέμα δεν είναι κανένας γκρεμός, να πέσεις μέσα και να ησυχάσεις.
Το ψέμα είναι κύματα θεόρατα, που σε αρπάζουν, σε σηκώνουν,σου κόβουν την ανάσα, σου σταματάνε την καρδιά και σου την τυλίγουν θηλιά γύρω από το λαιμό.
Όταν αγαπώ λέω πως δεν αγαπώ. Κι όταν δεν αγαπώ, λέω πως αγαπώ.Και φαντάζεστε τις συνέπειες. Τόσο που μου 'ρχεται να τινάξω τα μυαλά μου στον αέρα και να ξεμπερδεύω μια και καλή.Του κάκου κανοναρχώ τον εαυτό μου, του κάκου στέκομαι μπροστά στον καθρέφτη και λέω: Δεν θα ξαναπείς ψέματα, δεν θα ξαναπείς ψέματα, δεν θα ξαναπείς ψέματα! Ξαναλέω. Ξαναλέω, ξαναλέω. Ψέματα... Ψέματα...
Ψέματα για τα μεγάλα, ψέματα και για τα μικρά.Κι αν μου τύχει να πω την αλήθεια, καμιά φορά... κατά τύχη,  τότε αυτή γυρίζει πίσω, στρίβεται, παραμορφώνεται, ζαρώνεικαι γίνεται ...ψέμα! Οι παραμικρές λεπτομέρειες συνωμοτούν μεταξύ τους και αποδεικνύουν πως είπα ...ψέματα. Κι όχι ότι είμαι δειλή.
Στο σπίτι μου, στην κάμαρή μου, ξέρω πολύ καλά τι θα έπρεπε να απαντήσω.
Αλλά μπροστά στους άλλους, τα χάνω, παραλύομαι και βουβαίνομαι.
Με λένε ψεύτρα κι εγώ τσιμουδιά...
Θα ήθελα να τους φωνάξω: Εσείς λέτε ψέματα!Μα δε βρίσκω τη δύναμη..Τους αφήνω να με βρίζουν και αφρίζω από λύσσα.Κι αυτή η λύσσα πληθαίνει μέσα μου και με γεμίζει μίσος.Δεν είμαι κακιά. Μπορώ μάλιστα να πω ότι είμαι καλή.Φτάνει όμως να με πουν ψεύτρα και με πνίγει το μίσος.Κι έχουν δίκιο...Το ξέρω ότι έχουν δίκιο, πως μου αξίζουν οι βρισιές...Αλλά να... δεν ήθελα να πω ψέματα, και δεν αντέχω να μην καταλαβαίνουν ότι λέω ψέματα άθελά μου και ότι με σπρώχνει ο Σατανάς...
Ω, θ' αλλάξω.
Άλλαξα κιόλας. Δεν θα ξαναπώ ψέματα. Θα βρω ένα σύστημανα μη λέω πια ψέματα, να μη ζω μέσα σ' αυτό το χάος της ψευτιάς.
Θα γιατρευτώ. Θα βγω από κει μέσα.
Κι άλλωστε, να η απόδειξη...
Εδώ, μπροστά σας, δημοσία... ομολογώ τα και ξεσκεπάζω μπροστά στα μάτια σας το βίτσιο μου.Και μη φανταστείτε ότι η ειλικρίνειά μου είναι το αποκορύφωμα του βίτσιου μου, κάθε άλλο. Ντρέπομαι γι' αυτό.Μισώ τα ψέματά μου και θα έφτανα ως την άκρη του κόσμου να μην αναγκαστώ να κάνω αυτήν την εξομολόγηση...Κι εσείς; Λέτε την αλήθεια;
Για σταθείτε, εγώ καθίζω τον εαυτό μου στο εδώλιο του κατηγορουμένου και δεν αναρωτήθηκα αν το δικαστήριο είναι άξιο να με κρίνει,να με αθωώσει ή να με καταδικάσει...
Δεν μπορεί, κι εσείς θα λέτε ψέματα. Θα λέτε ψέματα όλοι, αδιάκοπα και θα σας αρέσει να λέτε ψέματα και να νομίζετε ότι δε λέτε, γιατί εσείς θα λέτε ψέματα στον ίδιο σας τον εαυτό!Εγώ δεν λέω ψέματα στον εαυτό μου. Εγώ έχω την ειλικρίνεια να ομολογώ μέσα μου πως λέω ψέματα. Πως είμαι ψεύτρα. Ενώ εσείς είστε δειλοί!
Μ' ακούγατε πριν και λέγατε μέσα σας: «Την κακομοίρα!» και κρύβατε τις ψευτιές σας πίσω από τη δική μου ειλικρίνεια.
Α, εδώ σας έχω!
Ξέρετε κυρίες και κύριοι γιατί σας είπα πριν ότι λέω ψέματα; Δεν είναι αλήθεια! Το είπα μόνο και μόνο για να σας παρασύρω σε μια παγίδα και για να καταλάβω. Εγώ δεν λέω ψέματα. Δεν λέω ψέματα ποτέ!
Μισώ το ψέμα και το ψέμα με μισεί.
Είπα ψέματα ...μόνο και μόνο για να σας πω ...ότι λέω ψέματα...
Εγώ δεν λέω ψέματα ποτέ. Ακούτε; Ποτέ!
Κι αν μου τύχει καμιά φορά να πω κανένα ψέμα, το λέω για να μην πονέσω κάποιον, για να προλάβω μια συμφορά.
Τα ...''κατά συνθήκην ψεύδη'' που λένε. Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα, που λένε...
Τι; Πως είπατε; Α, γιατί θα ήταν παράξενο να με κατηγορήσει κανείς
γι' αυτού του είδους τα ψέματα.
Και θα μου φαινόταν πολύ αστείο... αν με κατηγορούσατε εσείς...
Εσείς που λέτε ψέματα, εμένα που δεν λέω ψέματα ποτέ!
http://nostou-algos.pblogs.gr/



Δημοφιλείς αναρτήσεις