Σάββατο 3 Νοεμβρίου 2012

μαζί ακόμα και μέσα στη σιωπηλή ανάμνηση του Θεού.


ΜΕΤΑ ή Άλμήτρα μίλησε ξανά και είπε,
Και τί έχεις να πεις για το Γάμο, δάσκαλε;
Κι εκείνος αποκρίθηκε έτσι:
Γεννηθήκατε μαζί, και θα είστε παντοτινά μαζί.
Θα είστε μαζί κι όταν τα άσπρα φτερά

του θανάτου σκορπίσουν τις μέρες σας.
Ναι, θα είστε μαζί ακόμα και μέσα στη σιωπηλή ανάμνηση του Θεού.
Αφήστε όμως να υπάρχουν αποστάσεις στην ένωσή σας.
Κι αφήστε τούς ανέμους του ουρανού να χορεύουν ανάμεσα σας.
Αγαπάτε ό ένας τον άλλο, αλλά μην κάνετε δεσμά από τήν αγάπη:
Αφήστε τήν αγάπη να είναι σα μιά κινούμενη
θάλασσα ανάμεσα στις ακτές των ψυχών σας.
Γεμίστε τις κούπες ό ένας του άλλου,
αλλά μην πίνετε από τήν ίδια κούπα.
Δίνετε ό ένας στον άλλο από το ψωμί σας
αλλά μην τρώτε από το ίδιο κομμάτι.
Τραγουδάτε καί χορεύετε μαζί καί χαρείτε,
αλλά ας μένει ό καθένας μόνος του,
Καθώς οι χορδές του λαγούτου είναι μόνες,
παρ' όλο πού δονούνται με τήν ίδια μουσική.
Δώσετε τις Καρδιές σας, όχι όμως στη φύλαξη ό ένας του άλλου.
Γιατί μόνο το χέρι της Ζωής μπορεί να κρατήσει τις καρδιές σας.
Να στέκεστε μαζί, κι ωστόσο όχι πολύ κοντά μαζί:
Γιατί οι κολόνες του ναού στέκονται χώρια,
Και ή βαλανιδιά και το κυπαρίσσι δε φυτρώνουν το ένα στη σκιά του άλλου.
— με Thomas Katsikis

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις