προβάλλουμε το πολιτισμικό μας υπόβαθρο στο όνειρό μας

Υπάρχουν γενικά πολλά είδη συνειδητών ονείρων, αλλά μπορούμε να τα κατατάξουμε σε τέσσερες γενικές κατηγορίες, ανάλογα με το περιβάλλον τους, που εξαρτάται βασικά από τη στάση μας και το πολιτισμικό μας υπόβαθρο.

Για παράδειγμα ένας Χριστιανός μπορεί να δει αγγέλους να τον οδηγούν κάπου ή να του λένε κάτι, ή ακόμα το Χριστό ή την Παναγία. Οι αρχαίοι Έλληνες βέβαια, που δεν ήσαν χριστιανοί, θα βλέπανε αντίστοιχα κάποιο θεό τους, τον Απόλλωνα, τον Ερμή ή το Δία. Οι Μωαμεθανοί θα έβλεπαν το Μωάμεθ, οι Ινδουιστές το Κρίσνα, το Βισνού ή το Σίβα, ένας σαμάνος κάποιο μεγάλο πνεύμα κι ένας δυτικός ψυχολόγος το γέρο σοφό του Γιουγκικού αρχετυπικού συμβολισμού. Όλα αυτά δείχνουν τη σχετική επίσης αλήθεια όλων των θρησκειών και όλων των θρησκευτικών αποκαλύψεων. 

Πώς θα πείσεις όμως το χριστιανό ότι δεν του μίλησε ο Χριστός, αλλά ήλθε απλά σ' επαφή με ένα ενεργειακό πεδίο, ή με μια προβολή του νου του, που το μυαλό του λόγω του πολιτισμικού του υπόβαθρου το ερμήνευσε σαν το Χριστό, δίνοντάς του τη μορφή που υπέθετε ότι θα είχε ο ιστορικός Χριστός, με βάση τα όσα έχει ακούσει γι' αυτόν και τις εικόνες που έχει δει μέχρι τώρα; Κανένας που δεν άκουσε ποτέ του τίποτα για το Χριστό δεν μπορεί να τον δει ποτέ στο όνειρό του. Ο άνθρωπος όμως έχει δει τον ίδιο το Χριστό με τα μάτια του! και ο Μωαμεθανός το Μωάμεθ. Όχι μόνο δεν τον πείθεις για τη ψευδαίσθησή του, αλλά αυτή επικυρώνει και την προηγούμενη πίστη του με αποτέλεσμα να κάνει πιο εύκολη μια επανεμφάνιση του Χριστού στο όνειρό του ή σε ένα όραμά του, που θα ενισχύσει ακόμα πιο πολύ τη πίστη του κ.ο.κ. Τελικά ο "άγιος" θα παραδοθεί πλήρως στις προβολές του, χωρίς να διαφέρει σε αυτό από ένα σχιζοφρενή ή ψυχωτικό, παρ' όλο που μπορεί να εξυψωθεί στα μάτια των αδαών συνανθρώπων του και να προσηλυτίσει μάλιστα αρκετούς απ' αυτούς με το πάθος του φανατισμού του.

 Από την άλλη μεριά ο "αμαρτωλός" που έχει δυνατές σεξουαλικές επιθυμίες, προσπαθεί να τις αποβάλλει, αλλ’ αυτές εμφανίζονται διαρκώς στα όνειρά του, κάνοντάς τον να νιώθει ακόμα πιο αμαρτωλός, μέχρι να φθάσει να παρανοήσει τελείως και να ευνουχιστεί σαν τον Ωριγένη για ν' απαλλαχθεί απ' αυτές. 

Δεν είναι όμως μόνο αυτοί σκλάβοι των αντανακλάσεων και των παραισθήσεων, όλοι μας είμαστε! Ο Καστανέντα αναφέρει πόσο μένος και αντίδραση ένιωσε για τα βλάσφημα και ιερόσυλα, όπως νόμιζε, λόγια του δασκάλου του Δον Χουάν, που περιγελούσε το υπέροχο όραμα του Θεού που έβλεπε μπροστά του ν' ακτινοβολεί ζεστασιά, αγάπη και αγαλλίαση στη ψυχή του, ονομάζοντάς το απλώς το "καλούπι" του ανθρώπου και σαν κάτι στείρο και στατικό που θα έπρεπε να ξεπεράσει. Έτοιμος να λατρεύσει το Θεό που νόμισε ότι είδε ο Καστανέντα, ξύπνησε ξαφνικά από τις ψευδαισθήσεις του, όταν ο δάσκαλός του τού επεσήμανε γελώντας: ότι η μορφή που είχε δει ήταν ανδρική και αυτό σήμαινε βεβαίως πως ο Θεός είναι άνδρας.. Τον παρηγόρησε όμως λέγοντάς του ότι το ίδιο σφάλμα είχαν κάνει και όλοι οι μύστες που έτυχε να μετακινήσουν συμπτωματικά το "σημείο εστίασης της προσοχής τους" και να δουν έτσι το καλούπι του ανθρώπου (το πρότυπο όλων των χαρακτηριστικών του ανθρώπου σαν είδος). Όλοι τους είχαν νομίσει ότι είχαν δει το Θεό. 

Επειδή λοιπόν μπορεί να προβάλλουμε το πολιτισμικό μας υπόβαθρο στο όνειρό μας, μη βιαστούμε να δώσουμε ερμηνείες και περιγραφές ή να δημιουργήσουμε μεταφυσικές θεωρίες. Μια και ο νους μας μπορεί να προβάλει ό,τι θέλουμε και πάνω απ' όλα τις πεποιθήσεις μας, μην κάνουμε το μεγάλο λάθος να νομίσουμε ότι αυτές επικυρώνονται σαν πραγματικές με ένα μεταφυσικό τρόπο, επειδή ακριβώς τις βλέπουμε στα όνειρά μας. Αν ο νους μας, η συνείδησή μας είναι ο πραγματικός δημιουργός των πάντων, τότε δεν μπορεί να αποδειχθεί τίποτα για τίποτα. Το μόνο που μπορεί να λεχθεί είναι για την ίδια τη συνείδηση και τις ιδιότητές της. Χρειάζεται να προχωρήσουμε αρκετά στο δρόμο μας για να μπορούμε να βλέπουμε όνειρα που να μην αντανακλούν τις βαθύτερες πεποιθήσεις μας, ή τελικά να μη βλέπουμε καθόλου όνειρα, παρόλο που θα παραμένουμε εντελώς συνειδητοί σε όλη τη διάρκεια του ύπνου μας. Χρειάζεται μια δύσκολη εργασία κοινωνικού και ψυχικού αποπρογραμματισμού και απομάθησής μας για να φθάσουμε σε μια τέτοια κατάσταση.

Συνειδητό Ονείρεμα – Δημήτρης Ευαγγελόπουλος