Μια φορά κι έναν καιρό,

ΜΑΙΡΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΥΡΟΥ.

12 Δεκεμβρίου

 

Μια φορά κι έναν καιρό, σ' ένα μικρό σπίτι στην εξοχή, ο Άγιος Βασίλης είχε ανοίξει τον πελώριο σάκο του και έβγαζε όμορφα δώρα για τα παιδάκια που έμεναν εκεί. Μόλις όμως είχε αφήσει τα δώρα και ετοιμαζόταν να φύγει είδε ένα μικρό αγοράκι να τον κοιτάζει χαμογελώντας.

«Άγιε Βασίλη, σ' ευχαριστώ για τα δώρα που μου φέρνεις κάθε χρόνο αλλά θέλω να σε ρωτήσω κάτι!», είπε το μικρό αγοράκι και κοίταξε με προσμονή το χαρωπό Άγιο με την κόκκινη στολή και τη λευκή γενειάδα.

«Τι θέλεις να μάθεις μικρέ μου φίλε;», του απάντησε με καλοσυνάτο ύφος ο Άγιος Βασίλης, που σπάνια συναντούσε τους μικρούς του φίλους, γιατί άφηνε τα δώρα του αργά τη νύχτα, όταν όλα τα παιδάκια κοιμούνται.

Το μικρό αγοράκι δίστασε στην αρχή αλλά αφού μάζεψε όλο του το κουράγιο ρώτησε με αγωνία τον Άγιο Βασίλη: «Θα ήθελα να μάθω που βρίσκεις τόσα πολλά δώρα κάθε χρόνο και πώς μπορείς να τα κουβαλάς όλα μέσα σε αυτόν το σάκο;»
Ο Άγιος Βασίλης γέλασε με την απορία του μικρού παιδιού και χάρηκε που του δινόταν η ευκαιρία να μιλήσει με αυτό το παιδάκι που φαινόταν τόσο καλό και έξυπνο. «Ο σάκος μου, μικρέ μου φίλε, είναι μαγικός γι' αυτό χωράει τόσα πολλά δώρα! Πρέπει να σου πω ότι όσα περισσότερα δώρα δίνω τόσο περισσότερο ο σάκος μου γεμίζει, έτσι μπορώ να μοιράζω δώρα σε όλα τα παιδάκια του κόσμου.»
Το μικρό αγοράκι κοίταξε με απορία τον Άγιο Βασίλη γιατί πρώτη φορά άκουγε για το μαγικό σάκο: «Μα δεν καταλαβαίνω πώς μπορεί να υπάρχει ένας μαγικός σάκος; Πώς γίνεται αυτό;»
Ο Άγιος Βασίλης κατάλαβε ότι το αγοράκι ήταν τώρα περισσότερο μπερδεμένο από πριν γι' αυτό, προτού φύγει για να μοιράσει κι άλλα δώρα, αποφάσισε να βοηθήσει το μικρό φίλο του να καταλάβει τι είδους μαγεία υπήρχε στο σάκο του: «Ίσως σου φαίνεται δύσκολο να πιστέψεις ότι ο σάκος μου είναι μαγικός αλλά θα καταλάβεις πώς γίνεται αυτό όταν μάθεις ότι έχεις και εσύ ένα δικό σου μαγικό σάκο!»
Το αγοράκι έμεινε έκπληκτο μόλις άκουσε τα λόγια του Άγιου Βασίλη: «Έχω και εγώ μαγικό σάκο; Αλήθεια; Μπορώ δηλαδή να έχω όσα παιχνίδια θέλω και να τα μοιράζω στους φίλους μου;»
Ο Άγιος Βασίλης χάρηκε με τον ενθουσιασμό του μικρού αγοριού και θέλησε να εξηγήσει καλύτερα τι εννοούσε: «Ο δικός μου ο σάκος βγάζει παιχνίδια, τα οποία δίνουν χαρά στα παιδάκια. Ο δικός σου μαγικός σάκος όμως, βγάζει δώρα πολύτιμα που δίνουν χαρά σε όλους. Ο σάκος σου βρίσκεται εδώ...» είπε ο Άγιος και ακούμπησε το χέρι του εκεί που χτυπούσε η καρδιά του μικρού παιδιού.
«Από το δικό σου μαγικό σάκο πηγάζει αγάπη που κάνει ευτυχισμένους του γονείς σου, τα αδελφάκια και τους φίλους σου. Η αγάπη που τους προσφέρεις είναι το πιο σημαντικό δώρο και η αγάπη αυτή δε σταματά ποτέ. Όσο περισσότερο αγαπάς τη μαμά και το μπαμπά σου, τόσο περισσότερη αγάπη βγαίνει από την καρδούλα σου. Βλέπεις, μικρέ μου φίλε, οι μαγικοί μας σάκοι είναι φτιαγμένοι για να δίνουν και όσο δίνουν τόσο περισσότερο έχουν ακόμη για να δώσουν!»
Το αγοράκι χάρηκε πολύ με αυτά που του είπε ο Άγιος Βασίλης και ανυπομονούσε να έρθει το πρωί για να μοιραστεί όσα έμαθε με τη μαμά και το μπαμπά του.
Με αυτόν τον τρόπο το μικρό αγόρι έμαθε κάτι πολύ σημαντικό εκείνη τη νύχτα και... έζησε εκείνο καλά και εμείς καλύτερα!

Καλημέρα, φίλοι μου. Και μη ξεχνάμε να αδειάζουμε συχνά το σακούλι της καρδιάς μας!!!