Ένα αίνιγμα που λέγεται χέρι

Αναδημοσίευση άρθρου από Νέα Ακρόπολη

http://www.nea-acropoli-ioannina.gr/eswterismou/na-ainigma-pou-legetai-xeri.html

Ένα αίνιγμα που λέγεται χέρι

του κ. Γιώργου Α. Πλάνα, Καθ. Φιλοσοφίας, Προέδρου του Διεθνούς Πολιτιστικού και Φιλοσοφικού Οργανισμού «Νέα Ακρόπολη» στην Ελλάδα.

Ναι... το χέρι κρύβει ένα μυστήριο. Αυτό το χέρι που χρησιμοποιούμε κάθε μέρα για κάθε δουλειά... το χέρι, που μας είναι τόσο οικείο ώστε σχεδόν να το λησμονάμε, κρύβει πολλά μυστικά, μέσα στο ασυνείδητό μας.

Πίσω από την φαινομενική απλότητά του υπάρχει μια θαυμάσια τελειότητα μορφής που αντανακλά το Σύμπαν και ταυτόχρονα συντονίζεται με αυτό.

Το χέρι στους αρχαίους Πολιτισμούς συσχετιζόταν με τον Αρχετυπικό Άνθρωπο σαν έκφραση και σύμβολο της Νόησης και της Πνευματικότητας στη Φυσική Δημιουργία. Σε πολλές γλώσσες του κόσμου, ακόμα και σήμερα, υπάρχει μια καθαρή σχέση ανάμεσα στις λέξεις "χέρι", "άνθρωπος" και "νους", (manus, man, manas) η οποία παρουσιάζει μια παράξενη και κάπως μυστική σχέση αναλογικής αρμονίας ανάμεσα σε τόσο διαφορετικά πράγματα. Όμως ο σκοπός αυτού του άρθρου δεν είναι οι φιλολογικές αναλογίες αλλά οι γεωμετρικό-αστρονομικές, σαν μια πρώτη προσέγγιση στη γνώση για τον Άνθρωπο ως καθρέφτη του σύμπαντος (Μικρόκοσμος).

Αυτό το χέρι που χαϊδεύει ή δέρνει, που παίζει κιθάρα ή πελεκά το ξύλο, κλείνει μέσα του το γεωμετρικό κλειδί μιας Αρμονίας που ενώνει τα Συστήματα, ανάμεσα στο παιχνίδι του Αριθμού, του Ρυθμού και της Μορφής, του κύκλου και του τετραγώνου... όπως το εσωτερικό κελάηδημα των "Πουλιών". (1)

Δε θα αναλύσουμε εδώ τα χειρομαντικά μυστικά που δείχνουν τη δυναμική πορεία της εξέλιξης του ανθρώπου μέσα στο παρελθόν - ιστορία ως προς το μέλλον - στόχο του (το ΚΑΡΜΑ της Εσωτερικής Φιλοσοφίας). Αυτά είναι τα Μυστήρια της Ζωής, ατομικής γραμμής κατά κάποιο τρόπο.

Η ανάλυσή μας θα γίνει πάνω στο σχέδιο του χεριού ως έκφραση αντικειμενικών (και επομένως φυλετικών) αναλογιών του Ανθρώπου (Μικρόκοσμος) σε σχέση με το Σύμπαν (Μακρόκοσμο). Το χέρι είναι σαν ένας καθρέφτης του Σύμπαντος, στις αναλογικές του διαστάσεις και τη γεωμετρικο - μορφική του δομή.

Αυτό το γεγονός το είχαν συλλάβει οι αρχαίοι Πολιτισμοί, αλλά και οι προγονικοί άνθρωποι των σπηλαίων της Παλαιολιθικής Εποχής, που συνήθιζαν να ζωγραφίζουν στους τοίχους των ναών - σπηλαίων τους χέρια, καθώς και διάφορα άλλα συμβολικά σχήματα, που οι σχηματισμοί, οι θέσεις και οι προσανατολισμοί τους ήταν σύμφωνοι με ένα ορισμένο μυστικό νόημα.

Με το χέρι ανοικτό (βλέπουμε το σχέδιο ενός χεριού-τύπου από το Σπήλαιο της Γκάργκας στη Γαλλία, όπου εφαρμόζεται η γεωμετρικό-αστρονομική ανάλυση) σχηματίζεται, από το μικρό δάκτυλο και τον αντίχειρα, μια γωνία 90 μοιρών, που διαιρεί τον κύκλο (τροχιά του ήλιου) σε 4 τέταρτα. Τα άλλα τρία δάκτυλα σχηματίζουν τις γωνίες του λεγόμενου "Ποδιού της Χήνας" (2) που συμπεριλαμβάνει τους συμβολικούς κανόνες για την παρατήρηση της ηλιακής τροχιάς στον ακριβή της Μεσημβρινό.

Το μεσαίο δάκτυλο δείχνει τη γωνία με τον ορίζοντα, της θέσης του ήλιου στο Ζενίθ την Εαρινή και Φθινοπωρινή Ισημερία. Ο παράμεσος δείχνει το Ζενίθ στο Θερινό Ηλιοστάσιο και ο δείκτης στο Χειμερινό Ηλιοστάσιο, δηλαδή στα κρίσιμα σημεία της αλλαγής των εποχών του χρόνου.

Αν όμως γυρίσει κανείς το χέρι και το κοιτάξει από την παλάμη, οι γωνίες των δακτύλων αποκτούν άλλη θέση προσανατολισμού και δείχνουν τότε ορισμένες σημαντικές θέσεις της Σελήνης στην τροχιά της. Για αυτό το λόγο, στον Εσωτερισμό η ράχη συσχετίζεται με τον Ήλιο (θετική ενέργεια πομπού) και η παλάμη με την Σελήνη (αρνητική, παθητική ενέργεια δέκτη).

Η πλήρης γωνία του "Ποδιού της Χήνας", που σχηματίζεται με το δείκτη και τον παράμεσο σε γωνία, είναι 40 μοίρες και επιτρέπει τη διαίρεση του κύκλου σε 9 μέρη.

Εξάλλου, το χέρι προσεγγίζει πάρα πολύ το μυστικό του τετραγωνισμού του κύκλου, το οποίο όπως θα δούμε τώρα αποδεικνύει ακόμα περισσότερο αυτά που έχουμε στηρίξει έως τώρα: δηλ. ότι το χέρι είναι ένα φοβερό γεωμετρικό εργαλείο του ανθρώπου, που αν είχε την κατάλληλη αντίληψη και κατανόηση, θα μπορούσε να μάθει πολλά για τους αστρονομικούς και γεωμετρικούς κανόνες της φύσης. Το χέρι είναι λοιπόν ένας πραγματικός καθρέφτης των αναλογιών της φύσης.

Το μικρό δάκτυλο δείχνει έναν κύκλο-μονάδα. Ο παράμεσος δείχνει το τετράγωνο που συμπεριλαμβάνει αυτόν τον κύκλο.

Ο αντίχειρας δείχνει άλλο ένα τετράγωνο, του οποίου το εμβαδόν είναι ίσο με του κύκλου. Η προσέγγιση είναι εξαιρετική και αποκλείεται να είναι τυχαία. Στα αλήθεια το χέρι κρατάει φοβερά εσωτερικά μυστήρια των παγκόσμιων αναλογιών. Το σχέδιο και η μορφική δομή του χεριού είναι ένα ακόμη παράδειγμα της αντανάκλασης του Σχεδίου και της Δομής του Σύμπαντός μας στον άνθρωπο, στο γεωμετρικο - αστρονομικό κλειδί Ερμηνείας (3) σύμφωνα με το Νόμο των αριθμών της Εσωτερικής αντίληψης. Ίσως το χέρι είναι κάτι περισσότερο από ένα χέρι... ίσως να είναι μια βαθιά κι ακόμη σχεδόν άγνωστη σελίδα του Βιβλίου του αληθινού Εαυτού μας.

(1)     "Πουλιά" είναι το εσωτερικό όνομα που δινόταν στους "Αδελφούς-Μύστες" στην αρχαία Ευρώπη, οι οποίοι ήξεραν τη Γλώσσα της Σοφίας, την κοινή και φυσική Γλώσσα των Συμβόλων.

(2)     Πανάρχαια μονάδα μέτρησης που βρίσκεται πολύ πιο πριν από την εποχή των Δρυίδων στην Ευρώπη, χαραγμένη στα Μενίρ και Ντολμέν (μονολιθικές κατασκευές) της Νεολιθικής εποχής και μεταδόθηκε μέσω του Εσωτερισμού μέχρι τον Μεσαίωνα με τα τάγματα των "Αρχιτεκτόνων" των Κατασκευαστών των Καθεδρικών ναών του Γοτθικού ρυθμού, που κρύβουν τεράστια μυστικά αστρολογικού, μαθηματικού, αλχημικού και ψυχολογικού χαρακτήρα.