Μάχη των Γαυγαμήλων
Περισσότερο σκεφτικός ο Αλέξανδρος και από τους στρατιώτες του, έμεινε ξάγρυπνος όλη τη νύχτα. Έκανε την προσευχή του πρόφερε ευχές και πρόσφερε μια θυσία στον Δία και στην Αθηνά Νίκη. Τα χαράματα έκανε όπως όλος ο κόσμος: κοιμήθηκε. Τον ξύπνησε ο Παρμενίων: <<Η μέρα έχει προχωρήσει. Ο εχθρός έχει παραταχτεί και πλησιάζει. Οι άνδρες σου δεν έχουν ακόμα οπλιστεί, πήραν το πρωινό τους και περίμεναν διαταγές>>. Οι σάλπιγγες σαλπίζουν προσκλητήριο για τη μάχη. Ξεπαλουκώνουν το στρατόπεδο. Τις αποσκευές καθώς και τους αιχμαλώτους, και ανέμεσά τους τη γυναίκα του Δαρείου και τα παιδιά του, τους στέλνουν σ ένα λόφο στα νώτα τους. Οργανώνουν τη μετωπική γραμμή, που εκτείνεται όσο γίνεται περισσότερο, με τη φάλαγγα στο κέντρο και τους συμμάχους σε ορθή γωνία στις πτέρυγες. Το ιππικό σε λοξή διάταξη, ή σε γωνία για να αποφύγουν να τους περικυκλώσει ο εχθρός. Ουρλιαχτά κατά το ξεκίνημα. Ο στρατός βλέπει να ξεχύνεται η βασιλική ίλη με τις κόκκινες χλαμύδες, και πίσω της ο βασιλιάς, που τον ξεχωρίζει κανείς από το λοφίο του από φτερά και αλογότριχες. Και κατόπιν όλα χάνονται μέσα στη σκόνη, στις κραυγές. στα χτυπήματα, στις πτώσεις.
(Πόλ Φόρ ΄΄Η καθημερινή ζωή την εποχή του Μεγάλου Αλεξάνδρου΄΄, σελ 207)
Περισσότερο σκεφτικός ο Αλέξανδρος και από τους στρατιώτες του, έμεινε ξάγρυπνος όλη τη νύχτα. Έκανε την προσευχή του πρόφερε ευχές και πρόσφερε μια θυσία στον Δία και στην Αθηνά Νίκη. Τα χαράματα έκανε όπως όλος ο κόσμος: κοιμήθηκε. Τον ξύπνησε ο Παρμενίων: <<Η μέρα έχει προχωρήσει. Ο εχθρός έχει παραταχτεί και πλησιάζει. Οι άνδρες σου δεν έχουν ακόμα οπλιστεί, πήραν το πρωινό τους και περίμεναν διαταγές>>. Οι σάλπιγγες σαλπίζουν προσκλητήριο για τη μάχη. Ξεπαλουκώνουν το στρατόπεδο. Τις αποσκευές καθώς και τους αιχμαλώτους, και ανέμεσά τους τη γυναίκα του Δαρείου και τα παιδιά του, τους στέλνουν σ ένα λόφο στα νώτα τους. Οργανώνουν τη μετωπική γραμμή, που εκτείνεται όσο γίνεται περισσότερο, με τη φάλαγγα στο κέντρο και τους συμμάχους σε ορθή γωνία στις πτέρυγες. Το ιππικό σε λοξή διάταξη, ή σε γωνία για να αποφύγουν να τους περικυκλώσει ο εχθρός. Ουρλιαχτά κατά το ξεκίνημα. Ο στρατός βλέπει να ξεχύνεται η βασιλική ίλη με τις κόκκινες χλαμύδες, και πίσω της ο βασιλιάς, που τον ξεχωρίζει κανείς από το λοφίο του από φτερά και αλογότριχες. Και κατόπιν όλα χάνονται μέσα στη σκόνη, στις κραυγές. στα χτυπήματα, στις πτώσεις.
(Πόλ Φόρ ΄΄Η καθημερινή ζωή την εποχή του Μεγάλου Αλεξάνδρου΄΄, σελ 207)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου