Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη δημοσίευση της Tsakiri Eyaggelia.
Tsakiri Eyaggelia
Στίχ. 399-418. Επιστροφή Αλεξάνδρου εκ Μοθώνης. Απεσταλμένοι του Δαρείου ζητούν «γην και ύδωρ».
Γυρίζοντας Αλέξανδρος οπού ’ρθε ’κ την Μοθώνη,
ήλθασιν οκ τον Δάρειον για τέλος 121να πληρώνη•
και απεκρίθ’ Αλέξανδρος• «Για τι ζητάτε τέλος;
τούτο το έχω στην καρδιά σαν να ’χα μέγα βέλος».
Κ’ εκείνοι απεκρίθησαν• «Για γη οπού πατείτε,
και για νερό που πίνετε, και ήλιον που θωρείτε•122
για τούτο σας γυρεύομεν να ’στε διαδουλωμένοι123
σ’ αυτόν τον μέγαν βασιλιά όλοι σας ’γγαρεμένοι».124
Και απεκρίθ’ Αλέξανδρος• «Τούτα τα επληρώσαν,
οι γαρ θεοί σε ’πηρεσιά125 κι ανθρώπων τα εδώσαν.
Τούτο γινώσκετε λοιπόν, τίποτα δε σας δίδω•
τα λόγια τούτα εις εσάς όλα τα παραδίδω.
Ειπέτε του αυθέντη126 σας ετούτο να μου ποίση,
το τέλος που εδώσαμε οπίσω να γυρίση.
Κ’ έρχομαι κει να τον ιδώ, ως διά να μου δώση
το τέλος που μας έπαιρνε, καλά να με πληρώση».
Κ’ εκείνοι, σαν εγρίκησαν,127 οπίσω εγυρίσαν,
στον Δάρειον και είπασι εκείνα που γρικήσαν.
Και τότες εζωγράφισαν Αλέξανδρου το ήθος,
και ήτον τόσον θαυμαστόν, σαν ν’ έναι της ασπίδος.128
Στίχ. 399-418. Επιστροφή Αλεξάνδρου εκ Μοθώνης. Απεσταλμένοι του Δαρείου ζητούν «γην και ύδωρ».
Γυρίζοντας Αλέξανδρος οπού ’ρθε ’κ την Μοθώνη,
ήλθασιν οκ τον Δάρειον για τέλος 121να πληρώνη•
και απεκρίθ’ Αλέξανδρος• «Για τι ζητάτε τέλος;
τούτο το έχω στην καρδιά σαν να ’χα μέγα βέλος».
Κ’ εκείνοι απεκρίθησαν• «Για γη οπού πατείτε,
και για νερό που πίνετε, και ήλιον που θωρείτε•122
για τούτο σας γυρεύομεν να ’στε διαδουλωμένοι123
σ’ αυτόν τον μέγαν βασιλιά όλοι σας ’γγαρεμένοι».124
Και απεκρίθ’ Αλέξανδρος• «Τούτα τα επληρώσαν,
οι γαρ θεοί σε ’πηρεσιά125 κι ανθρώπων τα εδώσαν.
Τούτο γινώσκετε λοιπόν, τίποτα δε σας δίδω•
τα λόγια τούτα εις εσάς όλα τα παραδίδω.
Ειπέτε του αυθέντη126 σας ετούτο να μου ποίση,
το τέλος που εδώσαμε οπίσω να γυρίση.
Κ’ έρχομαι κει να τον ιδώ, ως διά να μου δώση
το τέλος που μας έπαιρνε, καλά να με πληρώση».
Κ’ εκείνοι, σαν εγρίκησαν,127 οπίσω εγυρίσαν,
στον Δάρειον και είπασι εκείνα που γρικήσαν.
Και τότες εζωγράφισαν Αλέξανδρου το ήθος,
και ήτον τόσον θαυμαστόν, σαν ν’ έναι της ασπίδος.128
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου