Απόβραδο

Απόβραδο

Η μέρα έγειρε δειλά στου απόβραδου τη λήθη
με χτυποκάρδι ντροπαλό σαν παινεμένη κόρη
γίναν οι μπούκλες της φιλιά κι ετσι αποκοιμήθη
καθώς την ενανούριζε το μελαμψό το αγόρι.

Το αγέρι δρόσισε γλυκά τα μυρωμένα χείλη
και η σελήνη φώτισε τα ματοτσίνορά της
πουσαν γεμάτα χρώματα μενεξεδιά απ το δειλι
και σαν πετράδι ακριβό στόλισε τα μαλλιά της
Μαρία Δημητρίου