Γεωργία Παπαδοπούλου
ΠΡΟΣΩΠΑ ΜΕ ΤΟ ΟΝΟΜΑ "ΑΛΗΤΗΣ" ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ
1)Ο Αλήτης, κατά την Ελληνική Μυθολογία ήταν γιος του Αίγισθου.
Όταν ο Ορέστης ταξίδεψε στην Ταυρική για να αναζητήσει την Ιφιγένεια, ο Αλήτης, εκβιαστικά και αυτοβούλως ανέλαβε την εξουσία στις Μυκήνες. Με την επιστροφή του ο Ορέστης τον σκότωσε και επανήλθε στον θρόνο των Μυκηνών.
2)Αλήτης του Ιππότη
Ο Αλήτης ήταν γιος του Ιππότη, ενός από τους τέσσερις ηγέτες των Δωριέων που εισέβαλαν στην Πελοπόννησο και κατέλυσαν τα βασίλεια των Αχαιών. Μετά τον θάνατο του Ιππότη, τον διαδέχτηκε στην θέση του αρχηγού και οδήγησε το τέταρτο τμήμα των Δωριέων στην Κορίνθία, την οποία κατέλαβε, διώχνωντας την προηγούμενη δυναστεία των Σισυφιδών. Η κατάληψη της Κορινθίας έγινε 30 χρόνια μετά το πέρασμα των Δωριέων στην Πελοπόννησο. Ο Αλήτης ήταν ο ιδρυτής της δυναστείας των Βακχιάδων η οποία κυβέρνησε στην Κόρινθο μέχρι τα μέσα του 8ου αιώνα π.Χ.
"Κορινθιακά" Παυσανία - Κεφ. 4
"[1] Αυτά ήταν όσα διάβασα. Όχι μακριά από το μνήμα βλέπει κανείς το ιερό της Χαλινίτιδας Αθηνάς. Λένε ότι η Αθηνά βοήθησε τον Βελλεροφόντη πιο πολύ απ' όλους τους θεούς και σε άλλα και του χάρισε τον Πήγασο, αφού τον τιθάσευσε και πέρασε το χαλινάρι στο άλογο η ίδια. Το άγαλμά της είναι ξόανο, αλλά το πρόσωπο, τα χέρια και οι άκρες των ποδιών της είναι από λευκό μάρμαρο.
[2] Ότι ο Βελλεροφόντης δεν βασίλεψε με απόλυτη εξουσία, αλλά ότι βρισκόταν κάτω από την εποπτεία του Προίτου και των Αργείων το γνωρίζω κι εγώ και όποιος έχει διαβάσει προσεκτικά τα έπη του Ομήρου. Φαίνεται πως, όταν ο Βελλεροφόντης μετοίκησε στη Λυκία, οι Κορίνθιοι εξακολούθησαν να είναι υπήκοοι των βασιλιάδων του Άργους ή των Μυκηνών. Δεν είχαν δικό τους αρχηγό του στρατού κατά της Τροίας, αλλά συμμετείχαν σε κοινό εκστρατευτικό σώμα Μυκηναίων και άλλων που διοικούσε ο Αγαμέμνονας.
[3] Ο Σίσυφος δεν απέκτησε μόνο τον Γλαύκο, τον πατέρα του Βελλεροφόντη· είχε γιο και τον Ορνυτίωνα, τον Θέρσανδρο και τον Άλμο. Γιος του Ορνυτίωνα ήταν ο Φώκος, που λεγόταν και γιος του Ποσειδώνα. Ο Φώκος εγκαταστάθηκε στην Τιθορέα της λεγόμενης Φωκίδας, ενώ ο νεότερος γιος του Ορνυτίωνα, ο Θόας, έμεινε στην Κόρινθο. Γιος του Θόαντα ήταν ο Δαμοφώντας, του Δαμοφώντα ο Προπόδας και του Προπόδα ο Δωρίδας και ο Υανθίδας. Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του οι Δωριείς εκστράτευσαν εναντίον της Κορίνθου. Αρχηγό είχαν τον Αλήτη, γιο του Ιππότη, γιου του Φύλαντα, γιου του Αντιόχου, γιου του Ηρακλή. Ο Δωρίδας, λοιπόν, και ο Υανθίδας παρέδωσαν την εξουσία στον Αλήτη και παρέμειναν στην Κόρινθο, ο δήμος όμως των Κορινθίων παραμερίστηκε από τους Δωριείς, αφού ηττήθηκε σε μάχη.
[4] Ο Αλήτης και οι απόγονοι του βασίλεψαν πέντε γενιές μέχρι τον Βάκχη, τον γιο του Προύμνη. Οι Βακχίδες απ' αυτόν πήραν το όνομά τους και έμειναν στην εξουσία άλλες πέντε γενιές μέχρι τον Τελέστη, γιο του Αριστοδήμου, που τον σκότωσαν από μίσος ο Αριέας και ο Περάντας. Από τότε δεν έγινε κανείς πια βασιλιάς, παρά μόνον από τους Βακχίδες πρυτάνεις, άρχοντες για ένα χρόνο, ώσπου ο Κύψελος, γιος του Ηετίωνα, έγινε τύραννος και ανέτρεψε τους Βακχίδες. Ο Κύψελος ήταν απόγονος του Μέλανα, γιου του Αντάσου. Ο Μέλανας από τη Γονούσσα, πάνω από τη Σικυώνα, που είχε εκστρατεύσει με τους Δωριείς εναντίον της Κορίνθου, ο Αλήτης, σύμφωνα με απόφαση του θεού, τον διέταξε να φύγει σ' άλλο μέρος της Ελλάδας. Αργότερα, παραβαίνοντας τον χρησμό, δέχτηκε να εγκατασταθεί εκεί. Αυτά έμαθα για τους βασιλιάδες της Κορίνθου.
[5] Το ιερό της Αθηνάς Χαλινίτιδας είναι κοντά στο θέατρο και κοντά υπάρχει ξόανο του Ηρακλή γυμνού. Λένε ότι το έφτιαξε ο Δαίδαλος. Όλα τα έργα του Δαιδάλου είναι αδέξια στην όψη, αλλά έχουν κάτι ένθεο. Πάνω από το θέατρο είναι ιερό του Καπετωλίου Δία, όπως λέγεται στη γλώσσα των Ρωμαίων· στην Ελληνική γλώσσα θα ονομαζόταν Κορυφαίος. Όχι μακριά απ' αυτό το θέατρο υπάρχει το παλιό γυμνάσιο και πηγή, που λέγεται Λέρνα. Έχει κίονες ολόγυρα και καθίσματα, για να δροσίζονται όσοι μπαίνουν εκεί το καλοκαίρι. Κοντά στο γυμνάσιο αυτό υπάρχουν ναοί του Δία και του Ασκληπιού. Το άγαλμα του Ασκληπιού και της Υγείας είναι από λευκό μάρμαρο, ενώ του Δία χάλκινο.
[6] Ανεβαίνοντας στον Ακροκόρινθο —είναι η κορυφή του βουνού πάνω από την πόλη, που την έδωσε στον Ήλιο ο Βριάρεως με δικαστική απόφαση και ο Ήλιος, όπως λένε οι Κορίνθιοι, την παραχώρησε στην Αφροδίτη— σ' αυτό τον Ακροκόρινθο ανεβαίνοντας βλέπεις τεμένη της Ίσιδας, το ένα στην επονομαζόμενη Πελαγία και το άλλο στην Αιγύπτια, και δύο του Σάραπη, από τα οποία το ένα του λεγόμενου Σάραπη του Κανώβου. Μετά απ' αυτά βρίσκονται βωμοί στον Ήλιο και ιερό της Ανάγκης και της Βίας, αλλά απαγορεύουν την είσοδο σ' αυτά.
[7] Πιο ψηλά απ' αυτό είναι ναός της Μητέρας των θεών και στήλη και θρόνος. Η στήλη και ο θρόνος είναι μαρμάρινα. Στον ναό των Μοιρών, της Δήμητρας και της Κόρης δεν υπάρχουν φανερά αγάλματα. Εκεί είναι και το ιερό της Βουναίας Ήρας, που ίδρυσε ο Βούνος, ο γιος του Ερμή· γι’αυτό και η θεά ονομάζεται Βουναία."
1)Ο Αλήτης, κατά την Ελληνική Μυθολογία ήταν γιος του Αίγισθου.
Όταν ο Ορέστης ταξίδεψε στην Ταυρική για να αναζητήσει την Ιφιγένεια, ο Αλήτης, εκβιαστικά και αυτοβούλως ανέλαβε την εξουσία στις Μυκήνες. Με την επιστροφή του ο Ορέστης τον σκότωσε και επανήλθε στον θρόνο των Μυκηνών.
2)Αλήτης του Ιππότη
Ο Αλήτης ήταν γιος του Ιππότη, ενός από τους τέσσερις ηγέτες των Δωριέων που εισέβαλαν στην Πελοπόννησο και κατέλυσαν τα βασίλεια των Αχαιών. Μετά τον θάνατο του Ιππότη, τον διαδέχτηκε στην θέση του αρχηγού και οδήγησε το τέταρτο τμήμα των Δωριέων στην Κορίνθία, την οποία κατέλαβε, διώχνωντας την προηγούμενη δυναστεία των Σισυφιδών. Η κατάληψη της Κορινθίας έγινε 30 χρόνια μετά το πέρασμα των Δωριέων στην Πελοπόννησο. Ο Αλήτης ήταν ο ιδρυτής της δυναστείας των Βακχιάδων η οποία κυβέρνησε στην Κόρινθο μέχρι τα μέσα του 8ου αιώνα π.Χ.
"Κορινθιακά" Παυσανία - Κεφ. 4
"[1] Αυτά ήταν όσα διάβασα. Όχι μακριά από το μνήμα βλέπει κανείς το ιερό της Χαλινίτιδας Αθηνάς. Λένε ότι η Αθηνά βοήθησε τον Βελλεροφόντη πιο πολύ απ' όλους τους θεούς και σε άλλα και του χάρισε τον Πήγασο, αφού τον τιθάσευσε και πέρασε το χαλινάρι στο άλογο η ίδια. Το άγαλμά της είναι ξόανο, αλλά το πρόσωπο, τα χέρια και οι άκρες των ποδιών της είναι από λευκό μάρμαρο.
[2] Ότι ο Βελλεροφόντης δεν βασίλεψε με απόλυτη εξουσία, αλλά ότι βρισκόταν κάτω από την εποπτεία του Προίτου και των Αργείων το γνωρίζω κι εγώ και όποιος έχει διαβάσει προσεκτικά τα έπη του Ομήρου. Φαίνεται πως, όταν ο Βελλεροφόντης μετοίκησε στη Λυκία, οι Κορίνθιοι εξακολούθησαν να είναι υπήκοοι των βασιλιάδων του Άργους ή των Μυκηνών. Δεν είχαν δικό τους αρχηγό του στρατού κατά της Τροίας, αλλά συμμετείχαν σε κοινό εκστρατευτικό σώμα Μυκηναίων και άλλων που διοικούσε ο Αγαμέμνονας.
[3] Ο Σίσυφος δεν απέκτησε μόνο τον Γλαύκο, τον πατέρα του Βελλεροφόντη· είχε γιο και τον Ορνυτίωνα, τον Θέρσανδρο και τον Άλμο. Γιος του Ορνυτίωνα ήταν ο Φώκος, που λεγόταν και γιος του Ποσειδώνα. Ο Φώκος εγκαταστάθηκε στην Τιθορέα της λεγόμενης Φωκίδας, ενώ ο νεότερος γιος του Ορνυτίωνα, ο Θόας, έμεινε στην Κόρινθο. Γιος του Θόαντα ήταν ο Δαμοφώντας, του Δαμοφώντα ο Προπόδας και του Προπόδα ο Δωρίδας και ο Υανθίδας. Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του οι Δωριείς εκστράτευσαν εναντίον της Κορίνθου. Αρχηγό είχαν τον Αλήτη, γιο του Ιππότη, γιου του Φύλαντα, γιου του Αντιόχου, γιου του Ηρακλή. Ο Δωρίδας, λοιπόν, και ο Υανθίδας παρέδωσαν την εξουσία στον Αλήτη και παρέμειναν στην Κόρινθο, ο δήμος όμως των Κορινθίων παραμερίστηκε από τους Δωριείς, αφού ηττήθηκε σε μάχη.
[4] Ο Αλήτης και οι απόγονοι του βασίλεψαν πέντε γενιές μέχρι τον Βάκχη, τον γιο του Προύμνη. Οι Βακχίδες απ' αυτόν πήραν το όνομά τους και έμειναν στην εξουσία άλλες πέντε γενιές μέχρι τον Τελέστη, γιο του Αριστοδήμου, που τον σκότωσαν από μίσος ο Αριέας και ο Περάντας. Από τότε δεν έγινε κανείς πια βασιλιάς, παρά μόνον από τους Βακχίδες πρυτάνεις, άρχοντες για ένα χρόνο, ώσπου ο Κύψελος, γιος του Ηετίωνα, έγινε τύραννος και ανέτρεψε τους Βακχίδες. Ο Κύψελος ήταν απόγονος του Μέλανα, γιου του Αντάσου. Ο Μέλανας από τη Γονούσσα, πάνω από τη Σικυώνα, που είχε εκστρατεύσει με τους Δωριείς εναντίον της Κορίνθου, ο Αλήτης, σύμφωνα με απόφαση του θεού, τον διέταξε να φύγει σ' άλλο μέρος της Ελλάδας. Αργότερα, παραβαίνοντας τον χρησμό, δέχτηκε να εγκατασταθεί εκεί. Αυτά έμαθα για τους βασιλιάδες της Κορίνθου.
[5] Το ιερό της Αθηνάς Χαλινίτιδας είναι κοντά στο θέατρο και κοντά υπάρχει ξόανο του Ηρακλή γυμνού. Λένε ότι το έφτιαξε ο Δαίδαλος. Όλα τα έργα του Δαιδάλου είναι αδέξια στην όψη, αλλά έχουν κάτι ένθεο. Πάνω από το θέατρο είναι ιερό του Καπετωλίου Δία, όπως λέγεται στη γλώσσα των Ρωμαίων· στην Ελληνική γλώσσα θα ονομαζόταν Κορυφαίος. Όχι μακριά απ' αυτό το θέατρο υπάρχει το παλιό γυμνάσιο και πηγή, που λέγεται Λέρνα. Έχει κίονες ολόγυρα και καθίσματα, για να δροσίζονται όσοι μπαίνουν εκεί το καλοκαίρι. Κοντά στο γυμνάσιο αυτό υπάρχουν ναοί του Δία και του Ασκληπιού. Το άγαλμα του Ασκληπιού και της Υγείας είναι από λευκό μάρμαρο, ενώ του Δία χάλκινο.
[6] Ανεβαίνοντας στον Ακροκόρινθο —είναι η κορυφή του βουνού πάνω από την πόλη, που την έδωσε στον Ήλιο ο Βριάρεως με δικαστική απόφαση και ο Ήλιος, όπως λένε οι Κορίνθιοι, την παραχώρησε στην Αφροδίτη— σ' αυτό τον Ακροκόρινθο ανεβαίνοντας βλέπεις τεμένη της Ίσιδας, το ένα στην επονομαζόμενη Πελαγία και το άλλο στην Αιγύπτια, και δύο του Σάραπη, από τα οποία το ένα του λεγόμενου Σάραπη του Κανώβου. Μετά απ' αυτά βρίσκονται βωμοί στον Ήλιο και ιερό της Ανάγκης και της Βίας, αλλά απαγορεύουν την είσοδο σ' αυτά.
[7] Πιο ψηλά απ' αυτό είναι ναός της Μητέρας των θεών και στήλη και θρόνος. Η στήλη και ο θρόνος είναι μαρμάρινα. Στον ναό των Μοιρών, της Δήμητρας και της Κόρης δεν υπάρχουν φανερά αγάλματα. Εκεί είναι και το ιερό της Βουναίας Ήρας, που ίδρυσε ο Βούνος, ο γιος του Ερμή· γι’αυτό και η θεά ονομάζεται Βουναία."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου