ΛΑΡΙΣΑ: ΑΠΟΚΡΙΕΣ ΤΟΥ ΧΘΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΑ

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη δημοσίευση του χρήστη TireiGr.

Αν είστε έτοιμοι να μπείτε στο ρυθμό του καρναβαλιού, σπεύσατε. Το Τριώδιο άνοιξε!

 

ΛΑΡΙΣΑ: ΑΠΟΚΡΙΕΣ ΤΟΥ ΧΘΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΑ

Οι Απόκριες σήμερα, ειδικά τα χρόνια της κρίσης μας φτιάχνουν τη διάθεση. Με μια στολή μπορείς να είσαι κάτι άλλο από τον καθημερινό σου εαυτό, που σε βάζει στο κόσμο του καρναβαλιού και η ψυχή σου γιορτάζει. Είναι οι μέρες που επιλέγουμε…

www.tirei.gr

 

Οι Απόκριες σήμερα, ειδικά τα χρόνια της κρίσης μας φτιάχνουν τη διάθεση. Με μια στολή μπορείς να είσαι κάτι άλλο από τον καθημερινό σου εαυτό, που σε βάζει στο κόσμο του καρναβαλιού και η ψυχή σου γιορτάζει. Είναι οι μέρες που επιλέγουμε να «τσαλακωθούμε», φορώντας κάτι που θα μας φτιάξει την διάθεση και θα ξεφαντώσουμε. Οι στολές ή μάλλον πιο σωστά οι προτιμήσεις, αλλάζουν κάθε χρονιά, ανάλογα και με την θεματολογία. Τί συνέβαινε, όμως, τα παλαιότερα χρόνια;


 


Οι Απόκριες παλαιότερα και τώρα δείχνουν να έχουν σημαντικές διαφορές. Μετά τον πόλεμο η Λάρισα γιόρταζε τις Απόκριες σύμφωνα με τις δυνατότητες της εποχής. Πολλά χρήματα δεν υπήρχαν άρα κανείς προτιμούσε να δημιουργήσει την στολή μόνος του, όχι πάντα στην εντέλεια. Η Φανή Καλοκαιρινού Αρχαιολόγος-Λαογράφος και υπεύθυνη Λαογραφικού Μουσείου Λάρισας μιλά στο tirei.gr για το πώς γιόρταζαν τις Απόκριες οι Λαρισαίοι την δεκαετία του 1950- 1960, που πραγματικά διαφέρει αρκετά με σήμερα:
«Στα χρόνια της παράδοσης και μέχρι τις δεκαετίες 1950-1960 οι διαμένοντες στην περιοχή (Λάρισα, Τύρναβο κλπ)», μικροί και μεγάλοι, μασκαρεύονταν με ρούχα και συμπληρώματα φορεσιάς που είχαν στα σπίτια τους ή δανείζονταν από τους οικείους τους γι΄ αυτό το σκοπό. Οι πιο μορφωμένοι και κοινωνικά ανεβασμένοι, έραβαν αποκριάτικες στολές, και πήγαιναν σε χορούς μεταμφιεσμένων. Συχνά οι γυναίκες ντύνονταν άνδρες και αντίστροφα ενώ πολύ διαδεδομένες ήταν οι μεταμφιέσεις με τμήματα από παραδοσιακές γυναικείες και ανδρικές φορεσιές που είτε μεταποιούσαν, είτε συνδύαζαν μεταξύ τους με αποτέλεσμα να μην αποδίδεται πιστά και ολοκληρωμένα το παλαιό αυθεντικό ενδυματολογικό σύνολο. Συνήθεις τύποι μεταμφίεσης ήταν οι: τσιγγάνες, παπάδες, κυρίες με ρούχα αστικά (αρχών 20ού αι.), καπέλα και ομπρελίνα, τσολιάδες, Βλάχες, Τούρκοι και Τουρκάλες κ.ά. Και φυσικά τη μεταμφίεση ολοκλήρωνε έντονο βάψιμο, πολλά ψευτοκοσμήματα και χάρτινα καπέλα και μάσκες που συνήθως πουλούσαν πλανόδιοι στο κέντρο της Λάρισας. Αργότερα, οι συνήθεις αυτές υποχωρούν και καθιερώνονται οι αγοραστές βιομηχανικές στολές του εμπορίου (πχ. ζορό, κάου-μπόυ, γκέισα κα)».

Όλες οι φωτογραφίες είναι μια ευγενική παραχώρηση του Λαογραφικού Ιστορικού Μουσείου Λάρισας

 

 

 

 

 

 

Καρναβάλια στο 14ο Δημοτικό Λάρισας , 1959, Συλλογή Λ.Ι.Μ.Λ

Αυτοσχέδιες φορεσιές,1954, Συλλογή Λ.Ι.Μ

Είναι αλήθεια πως εκείνα τα χρόνια ο κόσμος της Λάρισας ξεφάντωνε καθώς περίμενε με περισσότερη ανυπομονησία να ανοίξει το Τριώδιο.
Πήγαμε στον «Γρίφο»

 

Ο Δημήτρης Νικούδης στο βεστιάριό του

Εμείς για τις στολές των απόκρεων σήμερα μιλήσαμε με τον καθ’ύλην αρμόδιο. Το άνθρωπο που ντύνει τα τελευταία 32 χρόνια χρόνια μικρούς και μεγάλους στη Λάρισα. Ο Δημήτρης Νικούδης, από το 1983, όταν και άνοιξε το κατάστημά του «Γρίφος», έχει μεταμφιέσει χιλιάδες Λαρισαίους τις απόκριες. Ο ίδιος μας αποκαλύπτει ποιος το μύησε στις θεατρικές και κατ’ επέκταση στις στολές του καρναβαλιού. «Την διαδικασία την ξεκίνησα πριν από 32 χρόνια. Τότε γνώρισα τον παλαιό τερματοφύλακα της ΑΕΚ Γιάννη Ιγγλέση. Είχε μια βιοτεχνία, στο Μοναστηράκι, η οποία παρήγαγε εντυπωσιακά κουστούμια θεάτρου. Από αυτόν τον άνθρωπο, έχω από τότε πολλά φανταστικά κουστούμια, τα οποία συντηρώ. Κοστούμια που σήμερα δεν υπάρχουν», μας λέει.
Αυτές τις μέρες που ο κόσμος θέλει να γελάσει διαλέγει στολές αστείες. Ο ιδιοκτήτης του «Γρίφου» μας μιλά για την πιο αστεία στολή…όλων των εποχών. «Είχαμε φέρει μια στολή μπαλαρίνας η οποία είχε έναν στηθόδεσμο που είχε λαμπάκια led. Αυτά αναβοσβήναν στο επίμαχο σημείο και πραγματικά πολύ πλάκα. Τη στολή αυτή μάλιστα την φόρεσε άντρας και κέρδισε καρναβαλικό διαγωνισμό» θυμάται. Επίσης πετυχημένο ήταν το κουστούμι με τίτλο «ο βλαχοδήμαρχος». Όπως μας αποκαλύπτει ο Δημήτρης Νικούδης αυτός που το φόρεσε δεν κατάφερε να τον γνωρίσει ούτε η ίδια του η γυναίκα! «Η στολή αυτή ήταν με φουστανέλα, με καπέλο κόμη, με γυαλάκι μονόκλ, που να σε αναγνωρίσει ο άλλος…» μας περιγράφει.

Μεξι

Το τι θα ντυθεί ο καθένας έχει να κάνει με το αν θέλει να προκαλέσει γέλιο,τρόμο ή ακόμη και να εντυπωσιάσει. Έτσι, μπορεί να ντυθεί περίπτερο, κέτσαπ ή μουστάρδα, προκειμένου να κάνει τους φίλους του να γελάσουν μαζί του. Μπορεί να επιλέξει στολές της Αναγέννησης για να εντυπωσιάσει ή να ντυθεί κόμης δράκουλας για τους τρομάξει. Όμως οι μικρότερες ηλικίες διαλέγουν στολές από ήρωες των video games και των ταινιών. Παράδειγμα για φέτος θα φορεθούν πολύ οι στολές των ηρώων του Star Wars.

Οι τιμές των στολών θεάτρου που είναι καλές στολές, για να τις ενοικιάσει κανείς θα πρέπει να δαπανήσει ένα ποσό από 10 έως 30 ευρώ. Εκτός από αυτές που είναι κυρίως στολές εποχής, κανείς μπορεί να ντυθεί σέξυ νοσοκόμα, καμαριέρα και αστυνομικίνα. Επίσης μπορεί να μεταμφιεστεί σε ένα ζώο, να ντυθεί μπύρα ή μελισσούλα!
Αν είστε έτοιμοι να μπείτε στο ρυθμό του καρναβαλιού, σπεύσατε. Το Τριώδιο άνοιξε και σίγουρα θα βρείτε μια στολή μέτρα σας, που θα σας κάνει να βγείτε από την πεζή καθημερινότητα.
 

όμορφη πυκνή πλέξη

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε το βίντεο του χρήστη Kadınlar için tasarımlar.

ευχάριστη και όμορφη πυκνή πλέξη

Δεν αξίζει να κρατάτε κακία! - Εναλλακτική Δράση

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη δημοσίευση του χρήστη Εναλλακτική Δράση.

«Η κακία είναι μια ανοησία για εκείνους που δεν έχουν καταλάβει ότι δεν ζούμε για πάντα» – Αριστοτέλης

Δεν αξίζει να κρατάτε κακία! - Εναλλακτική Δράση

Η ζωή είναι μικρή και χρειάζεται να την ζήσουμε με αγάπη.

enallaktikidrasi.com|Από Success Mentor

Του Γιάννη Αραχωβίτη

«Η κακία είναι μια ανοησία για εκείνους που δεν έχουν καταλάβει ότι δεν ζούμε για πάντα» – Αριστοτέλης

Στη ζωή πολλοί άνθρωποι θα μας βλάψουν , θα μας κάνουν κακό και θα μας αδικήσουν. Και σίγουρα αυτό δεν αρέσει σε κανένα μας.
Αυτό, όμως, απέχει πολύ από το να περνάμε την υπόλοιπη ζωής μας μέσα στην γκρίνια και την μουρμούρα, για το πόσο άδικη είναι η κοινωνία. Άδικη ή δίκαιη, αυτή είναι και εμείς θα πρέπει να μάθουμε να πηγαίνουμε πιο κάτω. Δεν εννοώ, ότι όσοι αδικούν, θα πρέπει να μένουν ατιμώρητοι και χωρίς συνέπειες. Αυτό είναι απαραίτητο για να λειτουργήσει μια κοινωνία. Κοινωνία χωρίς νόμους και δικαιοσύνη είναι αδύνατο.
Σε προσωπικό επίπεδο όμως, και από κάποιο σημείο και πέρα, θα πρέπει να μάθουμε να συγχωρούμε και να βαδίζουμε το δικό μας δρόμο. Γιατί η κακία που κρατάμε για τους άλλους, η αυτολύπηση που νοιώθουμε για τον εαυτό μας, και η μαυρίλα που μας πλακώνει γιατί κάποιος , για τους δικούς του λόγους ή και από ανοησία, μας έβλαψε, μόνο καλό δεν μας κάνει.
Βλέπω ανθρώπους στα τριάντα τους , στα σαράντα τους, να είναι πικραμένοι και να τα βάζουν με τους γονείς τους ακόμα, γιατί δεν τους βοήθησαν σε κάτι ή τους στέρησαν κάτι άλλο. Και το χρησιμοποιούν σαν δικαιολογία, γιατί αυτοί σήμερα είναι σε αυτό χάλι. Αυτό όμως, που δεν καταλαβαίνουν, είναι ότι, άλλο πράγμα είναι η εξήγηση και άλλο πράγμα η δικαιολογία. Το δικαίωμα της δικαιολογίας το χάνουμε, μας αφαιρείται, από την στιγμή που ενηλικιωνόμαστε.
Από εκεί και πέρα, το τι κάνουμε, το τι σκεφτόμαστε και το τι νοιώθουμε είναι δική μας ευθύνη και υπόθεση. Μόνο αν πάρουμε το 100% της ευθύνης της ζωής μας, θα μπορέσουμε να απαλλαγούμε από την κακία που νοιώθουμε στην ψυχή μας. Μόνο αν μάθουμε να συγχωρούμε, θα απελευθερωθούμε και θα συνεχίσουμε στο δικό μας ταξίδι. Γιατί όσο κρατάμε την κακία, άλλο τόσο μας κρατάει και αυτή. Εγκλωβιζόμαστε στον αρνητισμό, στο μίσος και στην κλάψα, με αποτέλεσμα, να αποσυντονιζόμαστε, να μένουμε κολλημένοι στο παρελθόν και σε κάτι που μόνο κακό μας κάνει.
Βάλτε την συγχώρεση στο πρόγραμμά σας. Λίγα πράγματα αξίζει να τα κουβαλάτε μαζί σας. Ειδικά όταν σας ψυχοπλακώνουν και σας βασανίζουν χωρίς τελειωμό. Η κακία είναι βάρος στην ψυχή. Αφήστε το φως της συγχώρεσης να σας λυτρώσει. Με το κρατάτε κακία, τον εαυτό σας τιμωρείτε. Αυτός που σας έβλαψε, μπορεί και να μην το καταλαβαίνει ή να μην το θυμάται ή να μην υπάρχει.
Κανείς δεν σας ζητάει να αγκαλιάσετε αυτόν που σας αδίκησε. Όμως μπορείτε , τουλάχιστον να τον συγχωρέσετε, να απελευθερωθείτε και να συνεχίσετε , απρόσκοπτα πια, να δημιουργείτε τη δική σας ζωή και τον δικό σας παράδεισο. Έναν παράδεισο όπου το μίσος και η κακία δεν έχουν καμιά θέση. Η ζωή είναι μικρή και χρειάζεται να την ζήσουμε με αγάπη

• Για τον συγγραφέα
• Τελευταία άρθρα

Συγγραφέας Γιάννης Αραχωβίτης

Ο Γιάννης Αραχωβίτης ασχολείται επαγγελματικά με την εκπαίδευση ανθρώπων και στο πως ο καθένας μπορεί να βρει μια αποστολή στη ζωή, κάτι που να του αρέσει και με ποιο τρόπο μπορεί να το υλοποιήσει.
Μαθητής κορυφαίων προσωπικοτήτων από το χώρο της ψυχολογίας, της αυτοβελτίωσης και της τέχνης της επιτυχίας ο κ. Αραχωβίτης είναι εισηγητής σε διάφορα σεμινάρια σε Ελλάδα και εξωτερικό. Επίσης προσφέρει τις υπηρεσίες του εταιρείες και ατομικά μαθήματα. Είναι ειδικός στην επικοινωνία (δημόσια ομιλία, παρουσιάσεις, γλώσσα του σώματος κ.λ.π.)
Ιστοσελίδα

\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\


 

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη δημοσίευση του χρήστη Macroskopio.

Προς άμεση Πρόσληψη για κάλυψη Πάγιας και Διαρκούς ανάγκης...
.

 

Ζητείται Ηλίθιος

Η Εξυπνάδα περίσσεψε στην Ελλάδα. Μέσες άκρες είναι έξυπνος λαός οι Έλληνες, ευέλικτοι, με πρωτότυπη σκέψη και...

Μάθετε περισσότερα

macroskopio.gr

Ζητείται Ηλίθιος

 

23/02/2017

Η Εξυπνάδα περίσσεψε στην Ελλάδα.

Μέσες άκρες είναι έξυπνος λαός οι Έλληνες, ευέλικτοι, με πρωτότυπη σκέψη και φημισμένοι από αρχαιοτάτων χρόνων για τις πατέντες που χρησιμοποιούν για να λύσουν πονηρότατα τα περίπλοκα προβλήματα. Πολυμήχανοι σαν τον Οδυσσέα, ακούμε συχνά το στερεότυπο να εκστομίζεται με περηφάνια, ενώ η μεγάλη εικόνα πως αυτό ακριβώς είναι και η καταδίκη μας φαίνεται να χάνεται στα ψιλά γράμματα της Ιστορίας.

Θυμίζουμε κατά κάποιον συλλογικό τρόπο τον μαθητή με τις κακές επιδόσεις που όλοι οι δάσκαλοι στο σχολείο τον επαινούν για την ευφυΐα του παρότι οι βαθμοί του είναι χαμηλοί, καθώς είναι απείθαρχος και δε διαβάζει με σύστημα.

Περίσσεψε, λοιπόν, η εξυπνάδα των τακτικισμών, των ευέλικτων επιλογών, των “έξυπνων” λύσεων και της πρακτικής μαγκιάς στη Δημόσια ζωή.

(…για όσους αμφιβάλλουν προτείνουμε και το περίφημο ΘΟΥΚΥΔΙΔΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑΙ Βιβλίο 3, Κεφάλαιο 82, για να απολαύσουν εξυπνάδες 2μιση χιλιάδων ετών, σαν το παλιό καλό κρασί…)

Πόσους πραγματικά ευφυέστατους ανθρώπους δεν έχουμε δει όλα αυτά τα χρόνια να παίρνουν αποφάσεις που αποδείχτηκαν τραγικές για τη χώρα?

Πόσα “μεγάλα κεφάλια” δεν είδαμε να τα κάνουν θάλασσα?

Πόσα “τέρατα μορφώσεως” ή “κοφτερά μυαλά” είδαμε να κάνουν ‘ευέλικτες’ κινήσεις που μετά από άπειρους τακτικούς ελιγμούς να μας οδηγούν σε αδιέξοδα?

Η εξυπνάδα αποτελεί πλέον κριτήριο απόρριψης για τις θέσεις εξουσίας. Η Ελλάδα χρειάζεται έναν Ηλίθιο για να σωθεί ή ακόμα καλύτερα ολόκληρη ομάδα από δαύτους.

Έναν τουλάχιστον Ηλίθιο που δε θα επιδεικνύει ευελιξία για να διασώσει το προσωπικό του συμφέρον. Κάποιον που δε θα έχει προσμονή αμοιβής. Κάποιον που θα επιμένει με μονολιθικό τρόπο σε όσα διακήρυξε προεκλογικά και δε θα αναζητεί πολιτικές ισορροπίες.

Η Ελλάδα χρειάζεται έναν άνθρωπο που ενώ θα ξέρει ότι οι πολιτικές του αποφάσεις θα τον καταστρέψουν οικονομικά, κοινωνικά και πολιτικά, θα επιμένει να επιδιώκει το καλό των άλλων, το καλό του συνόλου, ακόμα και εις βάρος του προσωπικού του οφέλους.

Η Ανιδιοτέλεια έχει σαφώς φτάσει να θεωρείται ηλιθιότητα σε μια κατακερματισμένη κοινωνία, όπως η Νεοελληνική. Όλοι μέσα τους αναρωτιούνται συχνά “…μα ηλίθιος είμαι να μείνω απ' την απ' έξω?...”

Η Συνέπεια, η Αρετή, η Τιμιότητα και το φυσικό αίσθημα ντροπής καταδικάζονται ως ξεκάθαρα συμπτώματα ανοησίας και απόδειξη ηλιθιότητας.

Τα έφερε έτσι, όμως, η ζωή που οι ορδές των ευφυών διέλυσαν τη χώρα,
οι έξυπνες κινήσεις τους γύρισαν όλες μπούμερανγκ,
οι τακτικές τους μαγκιές πληρώθηκαν ακριβά από το κοινωνικό σύνολο και
η όποια μόρφωση τους κατέληξε η στάχτη στα δικά τους μάτια με το γύρισμα του αέρα!

Η εξυπνάδα μας έγινε εξυπνακισμός και η μαγκιά ταπείνωση. Σαν σκιά της αποτυχίας μας κατατρέχει η ιδιοτέλειά μας, σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο, και καταδικάζει κάθε ευφυή επιλογή στην αποτυχία για το συλλογικό μας γίγνεσθαι.

Συμβαίνει και το εξής τραγελαφικό στη διαχείριση της Εξουσίας. Ο λαός συχνά χαρακτηρίζει ανίκανους και ηλίθιους τους κυβερνώντες όταν υπόκειται τις επιπτώσεις των αποφάσεών τους, ΕΝΩ όσοι πήραν τις αποφάσεις ήταν με αντικειμενικά κριτήρια άνθρωποι πανέξυπνοι αυταπόδεικτα, καθώς κατάφεραν να αναδειχτούν στο Δημόσιο βίο.

Πώς να γυρίσεις και να πεις σε έναν ολόκληρο λαό την πικρή αλήθεια?: έξυπνοι και μάγκες επέλεξαν τους ευφυείς και καταρτισμένους με κριτήρια ιδιοτέλειας και τώρα απολαμβάνουν – λούζονται κατά το λαϊκότερον – τις επιπτώσεις του συμφεροντολογικού τρόπου σκέψης τους!

Ζητείται Ηλίθιος, λοιπόν, για να κάνει τα αυτονόητα.

Ζητείται Ηλίθιος για να φέρει την επανάσταση της Κοινής Λογικής που τόσο έχουμε στερηθεί.

Ταξίδι σε μέρη μαγικά! - No Man's Sky #1

 

Ταξίδι σε μέρη μαγικά!

No Man's Sky #1

Κατακτούμε τον γαλαξία! - No Man's Sky #2

                                                      

 Κατακτούμε τον γαλαξία! - 

No Man's Sky #2

νόστιμη σπιτική λαγάνα

expresstime.gr

Υλικά

• 2 κ.γ. μαγιά σε σκόνη ή λίγο προζύμι
• 1/2 φλ. ζεστό νερό (40°)
• 1 κιλό αλεύρι χωριάτικο (ή 700γρ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις και 300γρ ολικής)
• 1 κ.σ. αλάτι
• 2 κ.σ. λάδι
• 2 κ.σ. ζάχαρη
• λίγο άσπρο σουσάμι
• λίγο μαύρο σουσάμι

Εκτέλεση
Διαλύστε τη μαγιά στο ζεστό νερό, ρίξτε λίγο από το αλεύρι, να γίνει πηχτός χυλός, σκεπάστε τον με πλαστική μεμβράνη κι αφήστε τον σε ζεστό μέρος για 1 ώρα περίπου. Εάν βάλετε προζύμι, χρειάζεται 8-10 ώρες και είναι καλύτερα να το κάνετε από το προηγούμενο βράδυ.
Κοσκινίστε καλά το αλεύρι με το αλάτι και κάντε στο κέντρο ένα λάκκο. Προσθέστε τη ζάχαρη, το λάδι, τη μαγιά και 2 κούπες χλιαρό νερό.
Ζυμώστε μέχρι η ζύμη να είναι μαλακή και ελαστική. Χωρίστε τη σε 2 ή 3 μπάλες και αφήστε το να ξεκουραστεί, μέχρι να διπλασιαστεί ο όγκος του.
Πλάστε τις λαγάνες σας με τον πλάστη, σκεπάστε και περιμένετε και πάλι να διπλασιαστεί ο όγκος τους (δεν χρειάζεται πολλή ώρα).
Κάντε δαχτυλιές πάνω στις λαγάνες και αλείψτε με λίγο νερό και μετά με το σουσάμι (άσπρο και μαύρο).
Ψήστε στους 200° Κελσίου για 15′-20′.
Tip: Είναι πολύ νόστιμο να προσθέσετε στη λαγάνα δενδρολίβανο ή ελιές!

Πηγή
 

Απλά μαθηματικά

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε το βίντεο του χρήστη Aξέχαστες Ατάκες Ελληνικού Κινηματογράφου.

Aξέχαστες Ατάκες Ελληνικού Κινηματογράφου

21 Δεκεμβρίου 2015 ·

Απλά μαθηματικά
χαχαχαχαχα!!!!!!!!! Δεν υπάρχει !!!!!! Θανάσης Βέγγος Ηθοποιός με όλη τη σημασία της λέξης!!!

Λουμπουνοκατάσταση

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη δημοσίευση του χρήστη IScreta.gr.

IScreta.gr

24 Φεβρουαρίου στις 5:00 μ.μ. ·

«Ήρθανε πάλι αποκριές κι όλοι κουζουλαθήκαν κι οι γράδες
κι οι μπαμπόγριες σαν κοπελιές ντυθήκαν.
Τσι μυζηθρόπιτες θωρώ απάνω στο τραπέζι
μα η κοιλιά μου ειν’αδειανή και σαν τη λύρα παίζει.

 

Έρχεται η σαρακοστή έρχεται κι ο Λουμπούνης

Τα λουμπούνια, τα καβούρδιζαν όπως τον καφέ και τα έπιναν με νερό γιατί πίστευαν ότι θεράπευαν στομαχικά και αρθριτικά νοσήματα. Επίσης τα έπαιρναν για προβλήματα λευκωματουρίας και διαβήτη. Στα Χανιά λούπινα φύονται πολλά στην…

iscreta.gr

Τα λουμπούνια, τα καβούρδιζαν όπως τον καφέ και τα έπιναν με νερό γιατί πίστευαν ότι θεράπευαν στομαχικά και αρθριτικά νοσήματα. Επίσης τα έπαιρναν για προβλήματα λευκωματουρίας και διαβήτη. Στα Χανιά λούπινα φύονται πολλά στην περιοχή του Αποκόρωνα. Παλαιότερα τα θεωρούσαν πολύ καλό μεζέ για τη ρακί.
Τους καρπούς τους αποκαλούσαν στη Δυτική Κρήτη λιμπίνους, στην κεντρική Κρήτη λουμπούνους ή λουμπούνια. Τα λούπινα βέβαια είναι πικρά και η διαδικασία για το ξεπίκρισμα τους ήταν απαραίτητη. Αυτό γινόταν ως εξής. Τα έβαζαν από βραδύς στο νερό και φούσκωναν.
Το πρωί τα ζεμάτιζαν σε μεγάλες χύτρες 2 με 3 φορές. Τα άφηναν να κρυώσουν και μετά τα έβαζαν σε κρύο νερό που το άλλαζαν 2 με 3 φορές την ημέρα για μία βδομάδα τουλάχιστον.
Στην περιοχή της Μεσσαράς φυτρώνουν και αγριολουμπούνια τα οποία δεν τρώγονται ούτε από τα ζώα.
Στην Κρήτη απέδιδαν στα λούπινα ιδιότητες ελμινθοκτόνες και αντιδιαβητικές. Παλαιότερα κατά την περίοδο των δύο πολέμων καβουρδισμένα με σιτάρι ή κριθάρι αντικατέστησαν τον καφέ όταν υπήρχε έλλειψη.
Η λατινική ονομασία του βοτάνου είναι Lupinus albus (λούπινος ο λευκός) και ανήκει στην οικογένεια των Χερδοπών.
Είναι φυτό ποώδες, μονοετές, πολύβλαστο, με μικρά φύλλα αυγοειδή, άνθη κίτρινα ή λευκά και ρίζα πασσαλώδη. Το ύψος του κυμαίνεται από 30 έως 120 εκατοστά. Φύεται σε λιβάδια, σε πλαγιές λόφων σε αμμώδη και όξινα χώματα.
Καλλιεργείται σε Αίγυπτο, Σουδάν, Αιθιοπία, Συρία, Κεντρική και Δυτική Ευρώπη, ΗΠΑ, Νότια Αμερική, Τροπική και Νότια Αφρική, Ρωσία και Ουκρανία.
Είναι φυτό κοινό στην Ελλάδα και ιδίως στην Πελοπόννησο ως αυτοφυές και καλλιεργείται στη Μάνη, την Τριφυλία και την Κρήτη και χρησιμεύει ως τρόφιμο ή επιδόρπιο και για την διατροφή των ζώων ή σαν λίπασμα. Το συναντούμε με τις ονομασίες λούπινα, λυμπινόν, λουπινάρι, λουμπινάρια, πικροκουκιά.
Οι σπόροι του, τα λούπινα, είναι στρογγυλά και πλατειά. Υπάρχουν πολλά είδη από αυτά και μια ποικιλία γλυκιά, γιατί αυτά που καλλιεργούνται είναι πικρά.


Λουμπουνοκατάσταση στο Οροπέδιο Λασιθίου
Ιστορικά στοιχεία:
Σύμφωνα με εκτιμήσεις η καλλιέργεια του λούπινου στην αρχαιότητα ξεκίνησε από την Αίγυπτο (Zoukovsky 1923). Όμως πιθανότερο είναι το λευκό λούπινο να καλλιεργήθηκε στην αρχαία Ελλάδα (Kurlovich, 2002), όπου υπάρχουν οι περισσότερες ποικιλίες του φυτού σε άγρια μορφή μέχρι σήμερα. Ένα άλλο είδος λευκού λούπινου που αυτοφύεται στη Βαλκανική χερσόνησο είναι το ssp. termis (Θέρμος ο ήμερος).
Οι αρχαίοι χρησιμοποιούσαν τα λούπινα ως τροφή όπως γίνεται ακόμη και σήμερα σε διάφορες χώρες. Ο Θεόφραστος ονόμασε το βότανο θέρμος. Ο Διοσκουρίδης το αποκαλούσε θέρμος ο ήμερος και ξεχώριζε δύο είδη λούπινα. Το γλυκό και το πικρό στα οποία απέδιδε θρεπτικές ιδιότητες.
Οι ωχροκίτρινοι καρποί σύμφωνα με τον Λουκιανό, ήταν απαραίτητο μέρος των δείπνων της Εκάτης, της θεάς «των νυκτίων φαντασμάτων», ενώ ταυτόχρονα αποτέλεσαν και την ειδική τροφή των επισκεπτών του Νεκρομαντείου του Αχέρωνα, σαν προετοιμασία για την επικοινωνία τους με τους νεκρούς. Τα σπέρματά τους ήταν ακόμη γνωστή τροφή των Κυνικών Φιλοσόφων και δίνοντας ως τράγημα (επιδόρπια) στα συμπόσια.
Ο Φλωρεντίνος αναφέρει ότι είναι ωφέλιμα γιατί περιέχουν άζωτο και καθιστούν τα χωράφια γόνιμα. Και αυτό είναι σωστό, γιατί το λούπινο τραβά άζωτο από την ατμόσφαιρα το οποία χρησιμοποιεί αλλά και αποθηκεύει στις ρίζες του.
Εδώ και χιλιάδες χρόνια το βότανο έχει χρησιμοποιηθεί εσωτερικώς χωρίς να αφαιρεθεί η πικρότητά του ως ελμινθοκτόνο. Το άλευρό τους χρησιμοποιήθηκε σαν διαλυτικό, μαλακτικό και καταπραϋντικό, σε τοπικά καταπλάσματα. Το αφέψημα τους χρησιμοποιήθηκε σε καταπλάσματα, πλύσεις, πυριάματα (θερμικά επιθέματα). Χρησιμοποιήθηκε με μεγάλη επιτυχία κατά χρόνιων δερματικών παθήσεων όπως εκζέματα , λειχήνες κ.α.
Συστατικά-χαρακτήρας:
Είναι πολύ πικρά. Το άλευρό τους περιέχει λεγγουμίνη και αζωτούχο ουσία ανάλογη με την καζείνη του γάλακτος. Τα λούπινα περιέχουν πικρό έλαιο, φωσφορικό ασβέστιο, μαγνήσιο, ίχνη φωσφορικού καλίου και σιδήρου, λίγο άμυλο και δεν περιέχει καθόλου ζάχαρο (αυτή είναι η διαφορά του με τα άλλα ψυχανθή).
Άνθιση – συλλογή – χρησιμοποιούμενα μέρη:
Για θεραπευτικούς σκοπούς χρησιμοποιούνται τα σπέρματα στην ωρίμανσή τους.
Θεραπευτικές ιδιότητες και ενδείξεις:
Είναι ωφέλιμα για προβλήματα αρθριτικών. Δρα ως ανθελμινθικό και καθαρτικό. Σε καταπλάσματα κάνει καλό σε προβλήματα φλεγμονών και σπυριά. Εμποδίζουν τα αποστήματα και διαλύουν τους λευκούς όγκους όταν παρασκευάζονται με ξύδι. Είναι χρήσιμο σε προβλήματα υπερέντασης και διαβήτη.
Παρασκευή και δοσολογία:
Σε προβλήματα αρθριτικών τα λούπινα καβουρδίζονται και στη συνέχεια τα κάνουμε σκόνη. Την σκόνη αυτή την ανακατεύουμε με νερό (μία κουταλιά του τσαγιού σε ένα φλιτζάνι νερό) και την πίνουμε νηστικοί.
Από το αφέψημα των σπόρων (ένα κουταλάκι του τσαγιού σε ένα φλιτζάνι νερό) πίνουμε ένα μικρό φλιτζάνι νηστικοί, όταν το χρειαζόμαστε ως ανθελμινθικό ή καθαρτικό.
Προφυλάξεις:
Όλα τα είδη λουπίνων περιέχουν μία τοξική ουσία, τη λουπινιδίνη που μπορεί αν ληφθεί σε ποσότητα, να προκαλέσει δηλητηρίαση ειδικού τύπου, τη θανατηφόρο νόσο λουπίνωση. Τη νόσο αυτή προκαλεί κύρια ένα κτηνοτροφικό είδος λούπινου, ο «κιτρινανθής θέρμος» που καλλιεργείται στη δυτική και μέση Ευρώπη, κυρίως στη Γερμανία και που χρησιμοποιείται για διατροφή προβάτων, στα οποία προκαλεί τον θάνατο αν τρέφονται αποκλειστικά με αυτό.
«Ήρθανε πάλι αποκριές κι όλοι κουζουλαθήκαν κι οι γράδες
κι οι μπαμπόγριες σαν κοπελιές ντυθήκαν.
Τσι μυζηθρόπιτες θωρώ απάνω στο τραπέζι
μα η κοιλιά μου ειν’αδειανή και σαν τη λύρα παίζει.
Ελάτε να γλεντήσομε μασκάρες να ντυθούμε
τσι κουζουλούς να κάνομε να μην κουζουλαθούμε.
Απόσταν εγεννήθηκα δεν ήφαγα λαζάνια
μα τσ’αποκρές τα ψήσαμε κι ‘φαγα δυο καζάνια.
Ήφυγε δα κι η αποκρά με γλέντια με τραγούδια
και ήρθε η σαρακοστή μ’ελιές και με λουμπούνια
. Ο Λαζανάς ψυχομαχεί και ο Μακαρούνης κλαίει
και κρόμμυδος σουσουραδεί και στο τραπέζι βγαίνει.
Ο Κρέως εξεψύχησε και ο Τύρος αποθαίνει
και ο καημένος ο Κουκιάς μες το τραπέζι μπαίνει.
φωτογραφίες: Siganos J Τα κορυφαία Λουμπούνια Οροπεδίου , στο στάδιο της επεξεργασίας τους
πληροφορίες -Άρθρο του Σάκη Κουβάτσου στα Χανιώτικα Νέα

έργα τέχνης επί ποδός

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε το άλμπουμ του χρήστη ÖrgüDünyam.

+35