Παρασκευή 17 Φεβρουαρίου 2017

Ψυχοσάββατο

 
Panagiotis Michalopoulos
Διαβάζω:
Ψυχοσάββατο 18/02/2017
«Επειδή την Κυριακή της Απόκρεω ποιούμε ανάμνηση της Δευτέρας Παρουσίας του Χριστού και οι κεκοιμημένοι μας ακόμη δεν κρίθηκαν, τους μνημονεύουμε σήμερα και, επικαλούμενοι το άπειρο έλεος Του, παρακαλούμε τον Θεό με το μνημόσυνο πού κάνουμε, να τους αναπαύσει.»
Σχολιάζω:
Ένας κοιμισμένος, τι ανάπαυση χρειάζεται; Κοιμάται και δεν καταλαβαίνει τίποτε! Λιώνει –ωραία –ωραία στο μνήμα του, αν είναι φρέσκος, ή έχει ήδη λιώσει, ή δεν έχει μείνει ούτε κοκαλάκι του, που λένε! Είναι το σώμα που θα αναγεννηθεί, στην κοινή ανάσταση.
Εκείνο που ζει και δεν κοιμάται, είναι αυτό που δεν πεθαίνει. Είναι η ψυχή του ανθρώπου που έφυγε από αυτήν την ζωή.
Αυτή, έχει κριθεί μερικώς μεν, οριστικά και αμετάκλητα δε, από την ώρα του θανάτου…
Και είτε προγεύεται την μεγάλη χαρά, είτε την μεγάλη λύπη. Δηλαδή:
1. Αν έχει σωθεί, τότε βρίσκεται ήδη στον παράδεισο… Και εκείνη την ημέρα θα μετατεθεί στην βασιλεία των ουρανών.
2. Αν δεν έχει σωθεί, βρίσκεται στον Άδη… Και εκείνη την ημέρα θα μετατεθεί στην κόλαση.
Συμπέρασμα:
Α΄.-Τα παπικά συγχωροχάρτια, δεν σώζουν κανέναν.
Β΄.- Τα ορθόδοξα μνημόσυνα, επίσης, δεν προσφέρουν καμιά αλλαγή.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις