Τάκης Χαλάς

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη φωτογραφία του χρήστη RIP Έλληνες καλλιτέχνες.

·

Ο Τάκης Χαλάς γεννήθηκε το 1951 στους Αμπελόκηπους Αθηνών και πέθανε στην Πάρο το 2003 όπου ζούσε από το 1998 με την αδελφή του που τον φρόντιζε,γιατί είχε πρόβλημα στα πόδια.
Ο Τάκης Χαλάς, πριν ανέβει στο σανίδι για θέατρο ή επιθεώρηση, δούλευε σε ένα βενζινάδικο. Εκεί τον εντόπισε ο θεατρικός παραγωγός Βαγγέλης Λειβαδάς και τον πήρε μαζί του για το θερινό θέατρο “ΠΑΡΚ”, όταν του πέταξε την ατάκα “Τι κοιτάς αφεντικό, που η μάνικα είναι ψηλότερη από μένα;”. Το θέατρο “ΠΑΡΚ”, το οποίο εξειδικευόταν στις επιθεωρήσεις, αλλά όχι σε στυλ “Δελφιναρίου”.
Ο Τάκης Χαλάς έγινε γνωστός την δεκαετία του '80, στην εποχή που έσκασε η βιντεοκασέτα στα σοσιαλιστικά μας, τότε, λημέρια, μέσα από τις λεγόμενες ταινίες-μπαλαφάρες, με την απέραντη καλτίλα, το χοντροκομμένο τραβηγμένο από τα μαλλιά χιούμορ και τα “Άντε σπάσε, ρε μαλάκα”. Ο δικός μας Τύριον έπαιξε πολλάκις δίπλα στον τιτάνα του είδους Κώστα Τσάκωνα και, έτσι, έγινε περιζήτητος από τους παραγωγούς της εποχής. Είχε να λέει, μάλιστα, σαρκαστικά σε κάποιον άλλον ηθοποιό του είδους πως “μου φαίνεται πως σε περνάω σε ύψος δημοτικότητας”. Κάποιες από τις ταινίες στις οποίες εμφανίστηκε: “Αδέσποτος Καβαλάρης”, “Κερατάς και Δαρμένος”, “Ο Ράμπο, ο Κοντός και η Τάπα” και “Οι Ριφιφίδες του Έρωτα”.
Ο Τάκης Χαλάς, όμως, δεν εμφανίστηκε μόνο στα video-tapes των 80s, αλλά είχε ανέβει και στο θεατρικό σανίδι, για το οποίο δούλευε εντατικά και βελτιωνόταν, δείχνοντας ότι αυτή ήταν η προτεραιότητά του και όχι τα b-movies, τα οποία αντιμετώπιζε κυρίως ως βιοποριστικό μέσον. Οι κόποι του, μάλιστα, επιβραβεύτηκαν, καθότι ανέβηκε στη σκηνή τόσο του Εθνικού όσο και του Θεάτρου Τέχνης “Κάρολος Κουν” για διάφορες παραστάσεις, μεταξύ των οποίων τα έργα “Καζιμίρ και Καρολίνα” το 1981, “Βολπόνε” το 1986, “Η γυναίκα της Ζάκυνθος” το 1998 και ο “Δον Ζουάν” το 2000.
Τα προβλήματα, όμως, που είχε στα πόδια του λόγω της αχονδροπλασίας (νανισμός) τον ανάγκασαν να εγκαταλείψει πρόωρα τα στούντιο και τα θεατρικά σανίδια και να αποσυρθεί σε άσυλο στην Πάρο, όπου ζούσε με την αδερφή του. Λόγω του προβλήματος με τα πόδια, είχε κάνει αίτηση για αναπηρική σύνταξη, αλλά ποτέ δεν έγινε δεκτή, παρότι ανάλογες συντάξεις δίνονταν σε διάφορους κομματικούς φίλους από τους αρμόδιους της εποχής.
Στο παρελθόν είχε κάνει εγχείριση στην πλάτη.Οι τελευταίες του μέρες τον βρήκαν κατάκοιτο δίπλα στην αδερφή του, από την οποία ζήτησε στην κηδεία του να τους καλέσει όλους, για να της δείξει πόσο αγαπητός ήτανε.
Το 2003 πέθανε από ανακοπή καρδιάς στο γραφείο του γαμπρού του,στην Πάρο σε ηλικία 52 ετών, κανείς, όμως, από τους συναδέλφους του δεν τον θυμήθηκε στο τελευταίο του ταξίδι.
Τηλεοπτικές σειρές:
Βεγγαλικά 1988
Το ημερολόγιο ενός θυρωρού 1979
Χαμένη άνοιξη 1995
Οι μεν και οι δεν 1993
Θεόφιλος 1989
Οι αγνοημένοι:Η υπόσχεση 1994
Κινηματογράφος:
Ο γυρολόγος 1980
Το μεγάλο ρουθούνι 1981
Ο Λαμπρούκος μπαλαντέρ 1981
Απίθανοι αλλοιώτικοι κι ωραίοι.... 1982
Ράκος...Νο14:Και ο πρώτος μπουνάκιας 1986
Θεόφιλος 1987
Ζωή 1995
1922 1978
Ο Θανάσης στη χώρα της σφαλιάρας 1976
Εγώ ρεζίλεψα τον Χίτλερ 1970
Ένα αστείο κορίτσι 1970
Η ανταρσία των 10 1970
Η ζούγκλα των πόλεων 1970
Δυο έξυπνα κορόιδα 1971
Ο Μανωλιός ξαναχτυπά 1971
Οι εγωισταί 1971
Made in Greece 1987
Βιντεοταινίες:
Αδέσποτος καβαλάρης 1988
Και πετάει... και πηδάει 1988
Κερατάς και.... δαρμένος 1986
Μαρκησία του λιμανιού 1987
Τα ντερέκια 1987
Ο Ράμπο ο κοντός και η τάπα 1986
Ρεμούλες στην Κοσκο-Κώσταινα 1989
Ριφιφίδες του έρωτα 1987