Η επανάσταση του Γεώργιου Καντανολέου ( 1527 )
Η τελευταία επαναστατική ενέργεια στην αλυσίδα των κρητικών
επαναστάσεων της Βενετοκρατίας εκδηλώθηκε το 1527 και είναι γνωστή ως
επανάσταση του Γεώργιου Καντανολέου ή Λυσσογιώργη.
Η έλλειψη
επαρκών και απακριβωμένων πληροφοριών, καθώς και η σύνδεση του γεγονότος
με τη μυθιστορία των "Κρητικών Γάμων" του Σπ. Ζαμπελίου(1871) ,
δημιούργησαν πολλές συγχύσεις και πλάνες για το χρόνο, τα αίτια, τους σκοπούς και την εξέλιξη των γεγονότων.
Οι νεότερες έρευνες φώτισαν κάπως το πρόβλημα και συνδέουν το κίνημα με την αντίδραση των αγροτικών και ποιμενικών πληθυσμών της Δυτικής Κρήτηςστις φορολογικές καταπιέσεις και τις διοικητικές αυθαιρεσίες των Βενετών.Ο αυτονομιστικός και εθνικός χαρακτήρας, που ενδεχομένως θα έπαιρνε το κίνημα στην εξέλιξή του , δεν πρόλαβε να εκδηλωθεί.
Από το 1523 εκδηλώθηκε στα Κεραμειά Χανίων φανερή ανταρσία με 600 ένοπλους.Το κίνημα επεκτάθηκε γρήγορα κυρίως στην περιοχή των Σφακίων, του Σελίνου και της ορεινής Κυδωνίας. Οι βενετικές αρχές δίστασαν στην αρχή να επέμβουν δυναμικά, περισσότερο από το φόβο τούρκικης επέμβασης και επιχείρησαν να επαναφέρουν τους επαναστάτες στην τάξη με απειλές και εκφοβισμούς. Η αποτυχία των ήπιων αυτών μέτρων οδήγησε αναπόφευκτα στην ένοπλη αναμέτρηση τον Οκτώβριο του 1527.Ο Γενικός Προβλεπτής Κρήτης Ιερώνυμος Corner κατόρθωσε μέσα σε ένα μήνα να καταστείλει την επανάσταση, μολονότι μικρές επαναστατικές ομάδες εξακολουθούσαν να δρουν ως τον Ιανουάριο 1528.
Η εκδίκηση των Βενετών υπήρξε, όπως πάντοτε, φοβερή και κεραυνοβόλα. Τα επαναστατημένα χωριά των Χανίων Κεραμειά ,Αλίκαμπος, Μεσκλά και Λάκκοι καταστράφηκαν.Οι αρχηγοί εξοντώθηκαν και όσοι πρόλαβαν να φύγουν σε απρόσιτα κρησφύγετα επικηρύχθηκαν. Ο Γεώργιος Καντανολέος επικηρύχθηκε με το ποσό των 1000 υπέρπυρων και συνελήφθη με προδοσία. 592 κάτοικοι των επαναστατημένων χωριών εξορίστηκαν και απαγορεύτηκε η εγκατάσταση νέων εποίκων στα χωριά αυτά. Ορισμένες οικογένειες, που θεωρήθηκαν ύποπτες για μελλοντικές ταραχές, εκτοπίστηκαν, μολονότι είχαν δηλώσει πίστη και υποταγή. Η πιο χαρακτηριστική περίπτωση είναι η ομαδική απέλαση της μεγάλης οικογένειας των Κόντων. 1050 μέλη της οικογένειας αυτής εξορίστηκαν στα νησιά του Αιγαίου και στην Κ΄θπρο. Μερικοί απ αυτούς μπόρεσαν αργότερα ( μετά το 1536) να επανέλθουν στον τόπο τους και να ξαναχτίσουν τα χωριά τους, χωρίς όμως να πάψουν να θεωρούνται από τους Βενετούς κακοποιοί και ταραχοποιοί.Η γνώμη αυτή των Βενετών της Κρήτης διατηρήθηκε για πολλές δεκαετίες. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Γενικός Προβλεπτής της Κρήτης Φίλιππος Pasqualino αναφέρει στηνΕκθεσή του (1594) ονομαστικά τις οικογένειες που οι Βενετοί τις θεωρούσαν εξαιρετικά επικίνδυνες γαι τη δημόσια ασφάλεια: Είναι οι Κόντοι από τον Αλίκαμπο , οι Φούμηδες από ατ Κεραμειά , Οι Καντανολέοι από το Χριστγέρακο ( Κουστογέρακο ) , οι Μουσούροι και οι Σγούράφοι από τον Ομαλό, Οι Πάτεροι (πιο επικίνδυνοι από όλους, κατά την Έκθεση) κ.α.
Πηγή : Ιστορία της Κρήτης, Θεοχάρη Δετοράκη , Ηράκλειο 1990 (σελ.195- 197 )
To κείμενο έχει συνέχεια στο ...: http://
Οι νεότερες έρευνες φώτισαν κάπως το πρόβλημα και συνδέουν το κίνημα με την αντίδραση των αγροτικών και ποιμενικών πληθυσμών της Δυτικής Κρήτηςστις φορολογικές καταπιέσεις και τις διοικητικές αυθαιρεσίες των Βενετών.Ο αυτονομιστικός και εθνικός χαρακτήρας, που ενδεχομένως θα έπαιρνε το κίνημα στην εξέλιξή του , δεν πρόλαβε να εκδηλωθεί.
Από το 1523 εκδηλώθηκε στα Κεραμειά Χανίων φανερή ανταρσία με 600 ένοπλους.Το κίνημα επεκτάθηκε γρήγορα κυρίως στην περιοχή των Σφακίων, του Σελίνου και της ορεινής Κυδωνίας. Οι βενετικές αρχές δίστασαν στην αρχή να επέμβουν δυναμικά, περισσότερο από το φόβο τούρκικης επέμβασης και επιχείρησαν να επαναφέρουν τους επαναστάτες στην τάξη με απειλές και εκφοβισμούς. Η αποτυχία των ήπιων αυτών μέτρων οδήγησε αναπόφευκτα στην ένοπλη αναμέτρηση τον Οκτώβριο του 1527.Ο Γενικός Προβλεπτής Κρήτης Ιερώνυμος Corner κατόρθωσε μέσα σε ένα μήνα να καταστείλει την επανάσταση, μολονότι μικρές επαναστατικές ομάδες εξακολουθούσαν να δρουν ως τον Ιανουάριο 1528.
Η εκδίκηση των Βενετών υπήρξε, όπως πάντοτε, φοβερή και κεραυνοβόλα. Τα επαναστατημένα χωριά των Χανίων Κεραμειά ,Αλίκαμπος, Μεσκλά και Λάκκοι καταστράφηκαν.Οι αρχηγοί εξοντώθηκαν και όσοι πρόλαβαν να φύγουν σε απρόσιτα κρησφύγετα επικηρύχθηκαν. Ο Γεώργιος Καντανολέος επικηρύχθηκε με το ποσό των 1000 υπέρπυρων και συνελήφθη με προδοσία. 592 κάτοικοι των επαναστατημένων χωριών εξορίστηκαν και απαγορεύτηκε η εγκατάσταση νέων εποίκων στα χωριά αυτά. Ορισμένες οικογένειες, που θεωρήθηκαν ύποπτες για μελλοντικές ταραχές, εκτοπίστηκαν, μολονότι είχαν δηλώσει πίστη και υποταγή. Η πιο χαρακτηριστική περίπτωση είναι η ομαδική απέλαση της μεγάλης οικογένειας των Κόντων. 1050 μέλη της οικογένειας αυτής εξορίστηκαν στα νησιά του Αιγαίου και στην Κ΄θπρο. Μερικοί απ αυτούς μπόρεσαν αργότερα ( μετά το 1536) να επανέλθουν στον τόπο τους και να ξαναχτίσουν τα χωριά τους, χωρίς όμως να πάψουν να θεωρούνται από τους Βενετούς κακοποιοί και ταραχοποιοί.Η γνώμη αυτή των Βενετών της Κρήτης διατηρήθηκε για πολλές δεκαετίες. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Γενικός Προβλεπτής της Κρήτης Φίλιππος Pasqualino αναφέρει στηνΕκθεσή του (1594) ονομαστικά τις οικογένειες που οι Βενετοί τις θεωρούσαν εξαιρετικά επικίνδυνες γαι τη δημόσια ασφάλεια: Είναι οι Κόντοι από τον Αλίκαμπο , οι Φούμηδες από ατ Κεραμειά , Οι Καντανολέοι από το Χριστγέρακο ( Κουστογέρακο ) , οι Μουσούροι και οι Σγούράφοι από τον Ομαλό, Οι Πάτεροι (πιο επικίνδυνοι από όλους, κατά την Έκθεση) κ.α.
Πηγή : Ιστορία της Κρήτης, Θεοχάρη Δετοράκη , Ηράκλειο 1990 (σελ.195- 197 )
To κείμενο έχει συνέχεια στο ...: http://
Αν θέλετε να μας υποστηρίξετεπατήστε το playστο μαύρο πλαίσιο πάνω δεξιάσας ευχαριστώ! 
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου