Ο χρήστης Maria Dimitriou κοινοποίησε μια δημοσίευση.
Βγείτε κοιτάξτε κοπέλες
Μην κλάψετε
Θα κλαίω εγώ
και μέσα από το μνήμα....
Μην κλάψετε
Θα κλαίω εγώ
και μέσα από το μνήμα....
Βγείτε κοιτάξτε κοπέλες
Μην κλάψετε
Θα κλαίω εγώ
και μέσα από το μνήμα
Ήσουνα όμορφος γιέ μου
Στην ομορφιά σου τίποτα δεν έλειπε
Δεκαοχτώ χρονών ήσουνα
Στο στήθος σου
Στ’ άγρια τριαντάφυλλα της νιότης
Ανέγγιχτη κοιμήθηκε η αγάπη
Δείτε κοπέλες,
ο γιός μου ο λεβέντης
Μ΄ένα στεφάνι δάκρυα η μάννα του τον έστεψε
Κοπέλες εσείς,
μην κλάψετε το γιό μου
Εσείς κοπέλες του Βαχού,της Βιάννου,
του κόσμου κοπέλες
Να βγαίνετε να κοιτάτε το γιό μου
Στολισμένο με της λευτεριάς το φως
Κάθε γενιά να τον φέρνει στο νου της
Να ρωτά
και να στοχάζεται τους εχθρούς του ανθρώπου
Βγείτε,
κοιτάξτε κοπέλες
Τι ωραίο που είναι το πρόσωπό του
Θα τον ζητώ, δεν θα τον βρίσκω
Μια μέρα,
απάνω στον ανθό της νιότης του
Σαν το αγρίμι του βουνού του έριξαν το βόλι
Μπήκαν οι βάρβαροι,
τον άρπαξαν από της μάνας του το σπιτικό
Αχ! να είχα προλάβει να τον κρύψω
Να μην τον έπαιρναν!
Τον σκότωσαν κοπέλες το γιό μου
Σαν το ελάφι
Έστησαν τους ανθρώπους μας
Άοπλους
Σε μια σειρά
Μες στα χωράφια
Τους σκότωσαν
Και τώρα δες με
Το χέρι μου υψώνω στα ουράνια
Εγώ τα δάκρυα
θα σφουγγίξω
Να μεγαλώσω τα αδέλφια σου
Το όνομα του εχθρού του ανθρώπου
Να σβήσουν πρέπει από τον κόσμο
Καλέ μου
Σφραγίδα στην καρδιά μου θα σε βάλλω
Στο στήθος σου
,
,
τα τριαντάφυλλα της αγάπης δεν πρόλαβαν ν
ανθίσουν
ανθίσουν
Και τα παιδιά σου δεν θα γεννηθούν
Τα έδωσες όλα
γιε μου,
ακριβέ μου
Λάβαρο
Να το υψώσει η πατρίδα
να κρεμάνε τις ασπίδες τους τα παλικάρια
Το χέρι μου υψώνω στα ουράνια
Χάθηκε ο νιος
Μην τον γυρεύεις κοπελιά
Τα στήθη του μεγάλωσαν,
σταυραετός πετά,
στα ουράνια τα πλατιά
Υπερυψώσου εσύ ψυχή μου
Τώρα Πετάς
Αν όμως,
αν.. τα λουλούδια
που από το αίμα σου που φυτρώνουν
Αν , με όποιο τρόπο,
το χέρι του εχθρού του ανθρώπου
τα προσβάλλει,
εσύ αιώνια θα θρηνείς
με τη βροχή
Μες τα χωράφια
το ψηλό κορμί σου
θα μας γνέφει
Στον ουρανό ψηλά τα μάτια σου
Ένα θα γυρεύουν
Τ’ αχνάρια του εχθρού του ανθρώπου
Να σβήσουν
Να χαθούν
Οι σκιές από τους αθώους
Στη ράχη θα σηκώνονται
θ’ ανεβαίνουν στις κορφές
Και θα γεμίζει ο αέρας μυρωδικά και λευτεριά
Μαρίνα Χρηστάκη ( 14 Σεπτεμβρίου 2013)
στη μνήμη του θείου μου Νικόλαου Πνευματικάκη (αδελφού της μητέρας μου)
στη μνήμη της γιαγιάς μου ( και μητέρας του) της Αμαλίας
στη μνήμη της Βιαννίτισσας μάνας,
στη μνήμη κάθε μάνας
Στη μνήμη του παππού μου Ηρακλή Πνευματικάκη
Στη μνήμη του παππού μου Πολυχρόνη Χρηστάκη
Στη μνήμη των 401 εκτελεσθέντων στις 14 Σεπτεμβρίου στα χωριά της Βιάννου
στη μνήμη των 42 εκατομμύριων θυμάτων της πρωτοφανούς Αγριότητας και θηριωδίας
του Β’ παγκοσμίου πολέμου
και κυρίως στους άμαχους άοπλους που ανέρχονται στο 60% των συνολικών θυμάτων
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ
"Μια μέρα σαν και σήμερα, του Τιμίου Σταυρού, άρχιζε ο αφανισμός των
ανθρώπων και των χωριών της Βιάννου. Οι Γερμανοί, εκδικούμενοι τη σφαγή
της φρουράς τους από τις αντάρτικες ομάδες Μπαντουβά – για την επίθεση
αυτή υπήρξε διαφωνία ανάμεσα στις αντιστασιακές οργανώσεις, καθώς το ΕΑΜ
δεν συμφώνησε λόγω των αναμενόμενων αντιποίνων- επιτέθηκαν στις 14
Σεπτεμβρίου στα χωριά της επαρχίας. Η σφαγή κράτησε 3 μέρες, μέχρι τις
16 Σεπτεμβρίου, κι έφτασε μέχρι τα δυτικά χωριά της Ιεράπετρας. Αλλά
ακόμη και σε κάθε απομονωμένο μετόχι. Βρήκαν το θάνατο 401 άνθρωποι.
Εκείνες τις τρεις ημέρες. Πολλοί άλλοι πέθαναν αργότερα από τα τραύματα
του σώματος ή της ψυχής.
Η σφαγή δεν περιορίστηκε καν στον ανδρικό πληθυσμό πάνω από 16
χρόνων, όπως ήταν η αρχική διαταγή. Γέροντες ανάπηροι, γυναίκες
ανήμπορες, μωρά παιδιά, αγόρια και κορίτσια, βρήκαν το θάνατο,
σημαδεμένοι όλοι τους απ’ τη ναζιστική μανία και το μίσος. Οι Γερμανοί
έμπαιναν στα χωριά, σκότωναν μαζικά, και μετά, δίπλα στα πτώματα
έτρωγαν, έπιναν και συνέχισαν το δρόμο τους… Σε μερικές περιπτώσεις
εμφανίζονταν δήθεν «φιλικοί» προς τους κατοίκους, ώστε αυτοί να μην
επιχειρήσουν να φύγουν. Και τους παγίδευαν έτσι, ξεκινώντας τη μαζική
σφαγή…
Αφορμή, όπως αναφέραμε, ήταν η επίθεση των αντάρτικων ομάδων
Μπαντουβά στο φυλάκιο της Σύμης, στις 12 Σεπτεμβρίου 1943. Ήταν όμως
μόνο αφορμή. Η αιτία ήταν άλλη. Η αντίσταση ολόκληρης της επαρχίας από
την πρώτη ημέρα της κατοχής. Όπως έχει γράψει ο αείμνηστος Γ. Δ.
Χρηστάκης, ο ακούραστος ερευνητής της τοπικής ιστορίας, πολύ πριν την
γίνει το επεισόδιο στη Σύμη, ο διοικητής της γερμανικής αστυνομίας στο
νομό Ηρακλείου, Χάρτμαν, είχε απειλήσει με καταστροφή την επαρχία λόγω
της αντίστασης που εκδηλωνόταν. «Θα την κάψω την Βιάννο, γιατί υπάρχει
εκεί οργανωμένη αντίσταση και υποθάλπουν αντάρτες και Άγγλους και γιατί
είναι φωλιά ανταρτών τα βουνά της» ήταν η απειλή του σε Βιαννίτες που
είχαν συλληφθεί για το σαμποτάζ που είχε γίνει τον Ιούλιο του 1943 στο
αεροδρόμιο του Καστελλίου της Πεδιάδας.
Μετά την επίθεση στη Σύμη, ο Γερμανός στρατηγός, Διοικητής του Φρουρίου Κρήτης, Μύλλερ, σε διαταγή του προς τις στρατιωτικές δυνάμεις που εστάλησαν στη Βιάννο ανέφερε: «
Καταστρέψτε την επαρχία Βιάννου, εκτελέστε πάραυτα, χωρίς διαδικασία,
τους άρρενες που είναι πάνω από 16 ετών και όλους όσους συλλαμβάνονται
στην ύπαιθρο ανεξαρτήτως φύλου και ηλικίας».....
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΣΤΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου