Y TU... CUANTOS REGALOS DE AMOR LE HAZ DADO A JESÚS?
EL CUARTO REY MAGO
Hay una leyenda que sin ser parte de la Revelación, nos enseña lo que Dios espera de nosotros.
Se cuenta que había un cuarto Rey Mago, que también vio brillar la estrella sobre Belén y decidió seguirla. Como regalo pensaba ofrecerle al Niño un cofre lleno de perlas preciosas. Sin embargo, en su camino se fue encontrando con diversas personas que iban solicitando de su ayuda.
Este Rey Mago las atendía con alegría y diligencia, e iba dejándoles una perla a cada uno. Pero eso fue retrasando su llegada y vaciando su cofre. Encontró muchos pobres, enfermos, encarcelados y miserables, y no podía dejarlos desatendidos. Se quedaba con ellos el tiempo necesario para aliviarles sus penas y luego procedía su marcha, que nuevamente era interrumpida por otro desvalido.
Sucedió que cuando por fin llegó a Belén, ya no estaban los otros Magos y el Niño había huido con sus padres hacia Egipto, pues el Rey Herodes quería matarlo. El Rey Mago siguió buscándolo, ya sin la estrella que antes lo guiaba.
Buscó y buscó y buscó... y dicen que estuvo más de treinta años recorriendo la tierra, buscando al Niño y ayudando a los necesitados. Hasta que un día llegó a Jerusalén justo en el momento que la multitud enfurecida pedía la muerte de un pobre hombre. Mirándolo, reconoció en sus ojos algo familiar. Entre el dolor, la sangre y el sufrimiento, podía ver en sus ojos el brillo de aquella estrella. Aquel miserable que estaba siendo ajusticiado era el Niño que por tanto tiempo había buscado.
La tristeza llenó su corazón, ya viejo y cansado por el tiempo. Aunque aún guardaba una perla en su bolsa, ya era demasiado tarde para ofrecérsela al Niño que ahora, convertido en hombre, colgaba de una Cruz. Había fallado en su misión. Y sin tener a dónde más ir, se quedó en Jerusalén para esperar que llegara su muerte.
Apenas habían pasado tres días cuando una luz aún más brillante que mil estrellas llenó su habitación. ¡Era el Resucitado que venía a su encuentro! El Rey Mago, cayendo de rodillas ante Él, tomó la perla que le quedaba y extendió su mano mientras hacía una reverencia. Jesús le tomó tiernamente y le dijo:
“Tú no fracasaste. Al contrario, me encontraste durante toda tu vida. Yo estaba desnudo, y me vestiste. Yo tuve hambre, y me diste de comer. Tuve sed y me diste de beber. Estuve preso, y me visitaste. Pues yo estaba en todos los pobres que atendiste en tu camino. ¡Muchas gracias por tantos regalos de amor! Ahora estarás conmigo para siempre, pues el Cielo es tu recompensa.”
La historia no requiere explicación... nosotros somos el cuarto Rey Mago y Jesús espera que le encontremos en cada persona necesitada que se cruce en nuestro camino... hoy termina el tiempo litúrgico de la Navidad... pero deseo que la Epifanía—ese encuentro con Jesús que vive en cada hermano y hermana que sufre—nos acompañe durante todos los días de este año que comienza...
EL CUARTO REY MAGO
Hay una leyenda que sin ser parte de la Revelación, nos enseña lo que Dios espera de nosotros.
Se cuenta que había un cuarto Rey Mago, que también vio brillar la estrella sobre Belén y decidió seguirla. Como regalo pensaba ofrecerle al Niño un cofre lleno de perlas preciosas. Sin embargo, en su camino se fue encontrando con diversas personas que iban solicitando de su ayuda.
Este Rey Mago las atendía con alegría y diligencia, e iba dejándoles una perla a cada uno. Pero eso fue retrasando su llegada y vaciando su cofre. Encontró muchos pobres, enfermos, encarcelados y miserables, y no podía dejarlos desatendidos. Se quedaba con ellos el tiempo necesario para aliviarles sus penas y luego procedía su marcha, que nuevamente era interrumpida por otro desvalido.
Sucedió que cuando por fin llegó a Belén, ya no estaban los otros Magos y el Niño había huido con sus padres hacia Egipto, pues el Rey Herodes quería matarlo. El Rey Mago siguió buscándolo, ya sin la estrella que antes lo guiaba.
Buscó y buscó y buscó... y dicen que estuvo más de treinta años recorriendo la tierra, buscando al Niño y ayudando a los necesitados. Hasta que un día llegó a Jerusalén justo en el momento que la multitud enfurecida pedía la muerte de un pobre hombre. Mirándolo, reconoció en sus ojos algo familiar. Entre el dolor, la sangre y el sufrimiento, podía ver en sus ojos el brillo de aquella estrella. Aquel miserable que estaba siendo ajusticiado era el Niño que por tanto tiempo había buscado.
La tristeza llenó su corazón, ya viejo y cansado por el tiempo. Aunque aún guardaba una perla en su bolsa, ya era demasiado tarde para ofrecérsela al Niño que ahora, convertido en hombre, colgaba de una Cruz. Había fallado en su misión. Y sin tener a dónde más ir, se quedó en Jerusalén para esperar que llegara su muerte.
Apenas habían pasado tres días cuando una luz aún más brillante que mil estrellas llenó su habitación. ¡Era el Resucitado que venía a su encuentro! El Rey Mago, cayendo de rodillas ante Él, tomó la perla que le quedaba y extendió su mano mientras hacía una reverencia. Jesús le tomó tiernamente y le dijo:
“Tú no fracasaste. Al contrario, me encontraste durante toda tu vida. Yo estaba desnudo, y me vestiste. Yo tuve hambre, y me diste de comer. Tuve sed y me diste de beber. Estuve preso, y me visitaste. Pues yo estaba en todos los pobres que atendiste en tu camino. ¡Muchas gracias por tantos regalos de amor! Ahora estarás conmigo para siempre, pues el Cielo es tu recompensa.”
La historia no requiere explicación... nosotros somos el cuarto Rey Mago y Jesús espera que le encontremos en cada persona necesitada que se cruce en nuestro camino... hoy termina el tiempo litúrgico de la Navidad... pero deseo que la Epifanía—ese encuentro con Jesús que vive en cada hermano y hermana que sufre—nos acompañe durante todos los días de este año que comienza...
Και εσύ... πόσα δώρα αγάπης δίνεις στον Ιησού;
Ο τέταρτος μάγος βασιλιάς
Υπάρχει ένας μύθος που χωρίς να είναι μέρος της αποκάλυψης, μας διδάσκει αυτό που περιμένει ο Θεός από εμάς.
Λένε ότι υπήρχε ένας τέταρτος μάγος βασιλιάς, ο οποίος είδε επίσης το αστέρι να λάμπει πάνω από τη Βηθλεέμ και αποφάσισε να τον ακολουθήσει. Σαν δώρο σκέφτηκα να προσφέρω στο παιδί ένα στήθος γεμάτο με πολύτιμα μαργαριτάρια. Ωστόσο, στο δρόμο του βρέθηκε με διάφορους ανθρώπους που ζήτησαν τη βοήθειά του.
Αυτός ο μάγος βασιλιάς τους παρακολουθούσε με χαρά και επιμέλεια, και άφηνε ένα μαργαριτάρι στον καθένα. Αλλά αυτό καθυστέρησε την άφιξη του και αδειάζει το στήθος του. Βρήκε πολλούς φτωχούς, άρρωστους, κρατούμενους και άθλια, και δεν μπορούσε να τους αφήσει αφύλακτο. Έμεινε μαζί τους τον απαραίτητο χρόνο για να τους δώσει τις λύπες τους και στη συνέχεια ήρθε ο Μάρτιος τους, που και πάλι διακόπηκε από έναν άλλο αβοήθητο.
Συνέβη ότι όταν τελικά έφτασε στη Βηθλεέμ, οι άλλοι μάγοι δεν ήταν πια και το παιδί είχε φύγει με τους γονείς του στην Αίγυπτο, επειδή ο βασιλιάς Ηρώδης ήθελε να τον σκοτώσει. Ο μάγος βασιλιάς συνέχισε να τον ψάχνει, χωρίς το αστέρι που τον οδηγός.
ζήτησε και αναζήτησε και αναζήτησε... και λένε ότι ήταν πάνω από τριάντα χρόνια κάνοντας βόλτες στη γη, ψάχνοντας για το παιδί και βοηθώντας αυτούς που έχουν ανάγκη. Μέχρι που μια μέρα ήρθε στην Ιερουσαλήμ ακριβώς τη στιγμή που το θυμωμένο πλήθος ζήτησε το θάνατο ενός φτωχού ανθρώπου. Κοιτάζοντας τον, αναγνώρισε κάτι οικείο στα μάτια του ανάμεσα στον πόνο, το αίμα και τον πόνο, μπορούσε να δει στα μάτια του τη φωτεινότητα αυτού του αστέρα. Αυτός ο φουκαράς που εκτελέστηκε ήταν το παιδί που για τόσο καιρό το ήθελε.
Η θλίψη γέμισε την καρδιά του, ήδη γέρος και κουρασμένος από τον χρόνο. Αν και είχε ακόμα ένα μαργαριτάρι στην τσάντα του, ήταν πολύ αργά για να το προσφέρει στο παιδί που τώρα, μετατράπηκε σε άντρα, κρέμεται από σταυρό. Είχε αποτύχει στην αποστολή του. Και χωρίς να έχει που αλλού να πάει, έμεινε στην Ιερουσαλήμ για να περιμένει τον θάνατό του.
Ήταν μόλις τρεις μέρες όταν ένα ακόμα πιο φωτεινό φως από χίλια αστέρια γέμισε το δωμάτιό τους. Ήταν ο αναστήθηκε που ήρθε να τον συναντήσει! Ο μάγος βασιλιάς, που έπεσε στα γόνατα πριν από αυτόν, πήρε το μαργαριτάρι που είχε αφήσει και επεκταθεί το χέρι του ενώ υποκλίσεις. Ο Ιησούς τον πήρε τρυφερά και του είπε:
" δεν απέτυχες. Αντίθετα, με βρήκες σε όλη σου τη ζωή. Ήμουν γυμνή και με ντυμένος. ήταν και μου έδωσες μεσημεριανό. εγώ και μου έδωσες ένα ποτό. Ήμουν φυλακισμένος, και με επισκέφθηκε. Λοιπόν ήμουν σε όλους τους φτωχούς που παρακολούθησαν το δρόμο σας. Σας ευχαριστώ πολύ για τα τόσα πολλά δώρα αγάπης! Τώρα θα είσαι μαζί μου για πάντα, γιατί ο παράδεισος είναι η ανταμοιβή σου."
Η ιστορία δεν απαιτεί εξήγηση... Είμαστε ο τέταρτος βασιλιάς μάγος και ο Ιησούς περιμένει από εμάς να τον βρούμε σε κάθε άτομο που έχει ανάγκη που περνάει το δρόμο μας... Σήμερα τελειώνει η λειτουργική ώρα των Χριστουγέννων... αλλά εύχομαι η επιφοίτηση - ότι συνάντηση με τον Ιησού που ζει σε κάθε αδελφό και αδελφή που υποφέρει-να μας συντροφεύει κατά τη διάρκεια κάθε μέρας αυτού του χρόνου που ξεκινά...
Ο τέταρτος μάγος βασιλιάς
Υπάρχει ένας μύθος που χωρίς να είναι μέρος της αποκάλυψης, μας διδάσκει αυτό που περιμένει ο Θεός από εμάς.
Λένε ότι υπήρχε ένας τέταρτος μάγος βασιλιάς, ο οποίος είδε επίσης το αστέρι να λάμπει πάνω από τη Βηθλεέμ και αποφάσισε να τον ακολουθήσει. Σαν δώρο σκέφτηκα να προσφέρω στο παιδί ένα στήθος γεμάτο με πολύτιμα μαργαριτάρια. Ωστόσο, στο δρόμο του βρέθηκε με διάφορους ανθρώπους που ζήτησαν τη βοήθειά του.
Αυτός ο μάγος βασιλιάς τους παρακολουθούσε με χαρά και επιμέλεια, και άφηνε ένα μαργαριτάρι στον καθένα. Αλλά αυτό καθυστέρησε την άφιξη του και αδειάζει το στήθος του. Βρήκε πολλούς φτωχούς, άρρωστους, κρατούμενους και άθλια, και δεν μπορούσε να τους αφήσει αφύλακτο. Έμεινε μαζί τους τον απαραίτητο χρόνο για να τους δώσει τις λύπες τους και στη συνέχεια ήρθε ο Μάρτιος τους, που και πάλι διακόπηκε από έναν άλλο αβοήθητο.
Συνέβη ότι όταν τελικά έφτασε στη Βηθλεέμ, οι άλλοι μάγοι δεν ήταν πια και το παιδί είχε φύγει με τους γονείς του στην Αίγυπτο, επειδή ο βασιλιάς Ηρώδης ήθελε να τον σκοτώσει. Ο μάγος βασιλιάς συνέχισε να τον ψάχνει, χωρίς το αστέρι που τον οδηγός.
ζήτησε και αναζήτησε και αναζήτησε... και λένε ότι ήταν πάνω από τριάντα χρόνια κάνοντας βόλτες στη γη, ψάχνοντας για το παιδί και βοηθώντας αυτούς που έχουν ανάγκη. Μέχρι που μια μέρα ήρθε στην Ιερουσαλήμ ακριβώς τη στιγμή που το θυμωμένο πλήθος ζήτησε το θάνατο ενός φτωχού ανθρώπου. Κοιτάζοντας τον, αναγνώρισε κάτι οικείο στα μάτια του ανάμεσα στον πόνο, το αίμα και τον πόνο, μπορούσε να δει στα μάτια του τη φωτεινότητα αυτού του αστέρα. Αυτός ο φουκαράς που εκτελέστηκε ήταν το παιδί που για τόσο καιρό το ήθελε.
Η θλίψη γέμισε την καρδιά του, ήδη γέρος και κουρασμένος από τον χρόνο. Αν και είχε ακόμα ένα μαργαριτάρι στην τσάντα του, ήταν πολύ αργά για να το προσφέρει στο παιδί που τώρα, μετατράπηκε σε άντρα, κρέμεται από σταυρό. Είχε αποτύχει στην αποστολή του. Και χωρίς να έχει που αλλού να πάει, έμεινε στην Ιερουσαλήμ για να περιμένει τον θάνατό του.
Ήταν μόλις τρεις μέρες όταν ένα ακόμα πιο φωτεινό φως από χίλια αστέρια γέμισε το δωμάτιό τους. Ήταν ο αναστήθηκε που ήρθε να τον συναντήσει! Ο μάγος βασιλιάς, που έπεσε στα γόνατα πριν από αυτόν, πήρε το μαργαριτάρι που είχε αφήσει και επεκταθεί το χέρι του ενώ υποκλίσεις. Ο Ιησούς τον πήρε τρυφερά και του είπε:
" δεν απέτυχες. Αντίθετα, με βρήκες σε όλη σου τη ζωή. Ήμουν γυμνή και με ντυμένος. ήταν και μου έδωσες μεσημεριανό. εγώ και μου έδωσες ένα ποτό. Ήμουν φυλακισμένος, και με επισκέφθηκε. Λοιπόν ήμουν σε όλους τους φτωχούς που παρακολούθησαν το δρόμο σας. Σας ευχαριστώ πολύ για τα τόσα πολλά δώρα αγάπης! Τώρα θα είσαι μαζί μου για πάντα, γιατί ο παράδεισος είναι η ανταμοιβή σου."
Η ιστορία δεν απαιτεί εξήγηση... Είμαστε ο τέταρτος βασιλιάς μάγος και ο Ιησούς περιμένει από εμάς να τον βρούμε σε κάθε άτομο που έχει ανάγκη που περνάει το δρόμο μας... Σήμερα τελειώνει η λειτουργική ώρα των Χριστουγέννων... αλλά εύχομαι η επιφοίτηση - ότι συνάντηση με τον Ιησού που ζει σε κάθε αδελφό και αδελφή που υποφέρει-να μας συντροφεύει κατά τη διάρκεια κάθε μέρας αυτού του χρόνου που ξεκινά...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου