"Στο Περού το μουλιάζουν στο νερό και δημιουργούν ένα θερμαντικό και μεθυστικό ποτό"
Αν δοκιμάσεις για πρώτη φορά τους κόκκους που ονομάζουμε «ροζ πιπέρι» το άρωμα τους μπορεί να σου θυμίσει κάτι μεταξύ μαστίχας και πεύκου. Μπορεί κι η γεύση τους να σου φανεί κάπως ιδιόμορφη, με νότες φαρμακευτικές (τερεβινθίνης) και λίγο πιπεράτες, μπορεί και να τη βρεις εξωτική. Ό,τι κι αν πεις δεν θα το απορρίψω. Θα σκεφτώ αν έτυχε ποτέ να παρατηρήσεις τα δέντρα στις αλέες του Ζαππείου ή στα πεζοδρόμια της οδού Ρηγίλλης, αλλά και στην Κρήτη όπου υπάρχουν δεντροστοιχίες ολόκληρες από αυτούς τους σχίνους. Μάλλον δεν πρόσεξες τα παράξενα φύλλα τους, από όπου ξεπηδούν μικρότερα φυλλαράκια, λογχωτά και συνήθως πριονωτά. Μπορεί και να μην είδες ούτε και τα ροζ «πιπέρια» τούς που κρέμονται σαν τσαμπιά.
Τι είναι ροζ πιπέρι;
Δύο είδη σχίνου δίνουν καρπό που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για ροζ πιπέρι. Ο σχίνος ο τερεβινθόφυλλος (schinus terebinthifolius) που κατάγεται από το νότο της Βραζιλίας, αλλά ευδοκιμεί και στην Αργεντινή και στην Παραγουάη, και ο σχίνος μόλε (schinus molle) γνωστότερος κι ως «αμερικάνικο πιπερόδεντρο» Και αν δεν το καταλάβατε ήδη, ούτε το ένα, ούτε το άλλο είδος αυτής της οικογένειας των ανακαρδιιδών έχει την παραμικρή, βοτανολογική, σχέση με το πραγματικό μαύρο πιπέρι (piper nigrum)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου