COPYRIGHT ΚΑΙ ΧΑΡΤΙΝ’ ΑΛΟΓΑ του Βασίλη Γκαραγκούνη *
COPYRIGHT ΚΑΙ ΧΑΡΤΙΝ’ ΑΛΟΓΑ του Βασίλη Γκαραγκούνη * . “Πάρε το
μπλόκ” με παρακίνησε η αόρατη φωνή. “Να γράψεις”.Δεν είχα ιδέα καμιά για
το χαρτί, μόνο που μ’ άρεσε να στέκομαι στο παράθυρο και να κοιτώ το
χιόνι και τους χιονιάδες που έρχονταν πετώντας να πάρουν τα σπυριά που
είχαν κρεμάσει οι γείτονες γι αυτές τις λευκές ημέρες. Δεν ήξερα καν πως
λέγονται αυτά τα ορνίθια με το τέλειο πέταγμα και τα πολύχρωμα φτερά
που σαν μικρά θαύματα συνέθεταν τον πίνακα στα μάτια μου μπροστά και το
όνομα χιονιάδες τόχα από μικρός, όταν με το λάστιχο τα κυνηγούσαμε σα
μικροί διαβόλοι στο κρύο: το ζεστό τους αίμα πάνω στο χιόνι τρέχει ακόμα
αχνιστό στη μνήμη μου χωρίς δυστυχώς να μπορεί να μπεί στις φλέβες.Όλα
τούτα τα μικρά όνειρα που πετούν, ρίχνουν μια δεκάρα στην απορία του
νου, στο ανοιχτό της χέρι…“Με το ρίπισμα της φτερούγας και τα χρώματά
της” μονολόγησε η φωνή, ωστόσο εγώ σκεφτόμουν πως τούτα δω τα πτερόεντα
κάποτε διαλέξαν να είναι αυτά που είναι: πουλιά να πετούν, όμως με
κατηγόρησε η σ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου