Σήμερα 11/5

 

Γενέθλιον της Κωνσταντινούπολης

 
Με το όνομα Γενέθλιον της Κωνσταντινούπολης εορτάζεται κατ΄ έτος από τους Χριστιανούς στις 11 Μαΐου η ανάμνηση των εγκαινίων "της θεοφυλάκτου και θεομεγαλύντου Κωνσταντινουπόλεως, εξαιρέτως ανακειμένης την προστασία της Παναχράντου και Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και Αειπαρθένου Μαρίας και παρ΄ Αυτής διασωζομένης".

Όπως είναι γνωστό όταν ο Μέγας Κωνσταντίνος, ο πρώτος χριστιανός Αυτοκράτορας, κατέλαβε την πόλη του Βυζαντίου έκτισε σ΄ αυτή πολύ μεγαλύτερη πόλη δίνοντάς της αμέσως το όνομά του Κωνσταντινούπολη. Όταν τελείωσε την περιτείχιση και καθόρισε τους χώρους των δημοσίων κτιρίων και εκκλησιών αφιέρωσε την πόλη στην Θεοτόκο. Κατά τη χριστιανική παράδοση ο Αυτοκράτορας θέλοντας να ευχαριστήσει τον Θεό που τον αξίωσε σ΄ αυτό το έργο στις 11 Μαΐου του 330 τέλεσε λιτανεία με προεξάρχοντα τον τότε επίσκοπο Αλέξανδρο και με την πάνδημη συμμετοχή του λαού. Ακολούθησαν επίσημες τελετές και αγώνες και ο λαός ανήλθε στο Φόρο όπου εκεί έστησε τον ανδριάντα του Αυτοκράτορα. Στο βάθρο του ανδριάντα τοποθέτησαν 12 καλάθια, εντός των οποίων φέρονταν τεμάχια άρτου από αρτοκλασία.

Έκτοτε καθιέρωσε η Εκκλησία να εορτάζει κατ΄ έτος την αυτή ημέρα την ανάμνηση εκείνης της εορτής.

Φωτ : Οι Αυτοκράτορες: Ιουστινιανός (αριστερά), και Μέγας Κωνσταντίνος, (δεξιά), προσκομίζουν στη Θεοτόκο την Αγία Σοφία και την Κωνσταντινούπολη αντίστοιχα, (ψηφιδωτό της Αγίας Σοφίας)

Σήμερα...10/5

Σήμερα... 9/5

Σήμερα... 8/5

Σήμερα ... 7/5

Σήμερα ... 6/5

Σήμερα 5/5

Σήμερα 4/5

Σήμερα ... 3/5

Σήμερα...2/5

Σήμερα ...1/5

Ψαρά, Αγ. Νικόλαος

Ψαρά, Αγ. Νικόλαος

Ο ιστορικός ναός του Αγίου Νικολάου ( Διαστάσεις: 28,60 x 13,60 x 18,20) δεσπόζει επιβλητικά σε χαμηλό αλλά οχυρωμένο, άλλοτε, βραχώδες ύψωμα, λίγο πιο πάνω από το σπίτι του Κανάρη. Κτίστηκε στο διάστημα 1773 - 1793 με ερυθρίζουσες «Θυμιανούσικες» πέτρες και μάρμαρα φερμένα από διάφορα μέρη, καθώς και , όπως λένε, από το Ιερό του Φαναίου Απόλλωνα της Χίου. Εξωτερικά έχει την μορφή ογκώδους διώροφου ορθογώνιου παραλληλεπίπεδου κτίσματος αυστηρής συμμετρίας, στην επίπεδη επιφάνεια της οροφής του οποίου εξέχει το άνω μέρος καμαροσκέπαστου τρουλαίου ναού. Οι επιφάνειες των τοίχων πλουτίζονται με ελαφρά εξέχουσες παραστάδες που τερματίζουν στην οριζόντια γραμμή της στέγης. Στον δυτικό τοίχο και τις πλευρές ανοίγονται 5 πύλες και , αντίθετα με το πνεύμα των μνημείων της Τουρκοκρατίας, 34 ορθογώνια παράθυρα, τα οποία μαζί με τις παραστάδες, τα τυφλά αψιδώματα των τρίπλευρων αψίδων του ιερού και πολλά εντοιχισμένα πινάκια, ελαφρύνουν αισθητά τον όγκο.

Όπως φαίνεται στην κάτοψη και στην τομή, στο μνημείο συνδυάζονται τα χαρακτηριστικά της αμιγούς Ελληνικής κιονοστήριχτης δρομικής βασιλικής με υπερώα και νάρθηκα και της Ανατολικής καμαροσκέπαστης τρουλαίας βασιλικής. Με έξι ζευγάρια κίονες που επιστέφονται από ακόσμητα λεβιτιειδή και 2 πεσσούς, χωρίζεται ο κυρίως ναός σε τρία κλίτη, οπό τα οποία το μεσαίο καλύπτεται με ημικυλινδρική καμάρα και τρούλο, ενώ τα υπερκείμενα υπερώα με χαμηλωμένες ασπίδες επί λοφίων. Χαρακτηριστικό είναι ότι τα υπερώα συνεχίζονται σε όλο σχεδόν το μήκος του ναού. Οι κίονές τους έχουν όπως στις Ρωμαϊκές και τις παλαιοχριστιανικές βασιλικές, μικρότερες διαστάσεις από εκείνους του ισογείου, με τους οποίους βρίσκονται στους ίδιους κάθετους άξονες. Η καμάρα ενισχύεται εσωτερικά με από ενισχυτικές ζώνες που ξεκινούν από τους κίονες. με την προσθήκη υπερώου αυξάνεται σημαντικά ο ωφέλιμος χώρος, ενώ οι πλευρές του μεσαίου κλίτους αποκτούν κομψότητα και μνημειακή εμφάνιση. Στον ναό κυριαρχούν οι άξονες του μήκους και του ύψους. Στο οκτάπλευρο εξωτερικά τύμπανο του τρούλου αντιστοιχεί εσωτερικά οκτάγωνη βάση, αισθητά επιμηκισμένη σε κάτοψη, που σχηματίζεται στο μεγαλύτερο μέρος από τις οριζόντιες ευθύγραμμες ακμές των τεσσάρων λοφίων. Δίνεται, έτσι, η εντύπωση ότι το τύμπανο είναι και εξωτερικά οκτάπλευρο με στρογγυλεμένες γωνίες. Το βόρειο και νότιο τμήμα του τύμπανου βρίσκεται σε αδιάσπαστη εξωτερικά και εσωτερικά συνέχεια με κάθετους πλευρικούς τοίχους, στους οποίους δεν διαγράφεται εσοχή που θα υποδήλωνε την ανάμνηση σταυρικού σχήματος. Τα παράθυρα του τρούλου έχουν οξυκόρυφο τόξο Μουσουλμανικού χαρακτήρα. Στο ανατολικό τέρμα της κάμαρας του μεσαίου κλίτους διαμορφώνεται τύμπανο με ωοειδή φεγγίτη και , χαμηλότερα, τεταρτοσφαίριο με δυο σφαιρικά τρίγωνα, που τοποθετείται πάνω από το χώρο του Βήματος. Το ιδιόρρυθμο αυτό αποτελεί πιθανόν παραλλαγή κατασκευής αναγόμενης σε παλιά Ανατολικά πρότυπα, την οποία συναντάμε, χωρίς όμως τύμπανο, σε μνημεία της Αθήνας, της Αττικής και άλλων περιοχών της Ελλάδος. Παρόμοια είναι η διαμόρφωση στην κάλυψη της Πρόθεσης και του Διακονικού. Στο μήκος της κάμαρας του μεσαίου κλίτους ανοίγεται φωταγωγός με ωοειδή ανοίγματα.

Σήμερα... 30/4

Σήμερα... 29/4

Σήμερα... 28/4

Σήμερα... 27/4

Σήμερα...26/4

Σήμερα... 25/4

 

Ο ΜΑΡΤΥΡΙΚΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΔΙΑΚΟΥ

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη δημοσίευση του χρήστη Ἑλληνοϊστορεῖν.

Σαν σήμερα, ο Αθανάσιος Διάκος, πρώτος Ηρωοεθνομάρτυρας του 1821, «ὑπέστη τὸν διὰ σουβλίου μαρτυρικὸν θάνατον, ἡμέραν Κυριακὴν 3 καὶ μισῆς μ.μ.».
Στις 24 Απριλίου του 1821, ο πληγωμένος Αθανάσιος Διάκος, οδηγήθηκε μπροστά στον Ομέρ Βρυώνη, ο οποίος απόρησε πώς πιάστηκε ζωντανός. «Αν ήξερα ότι δεν θα σκοτωνόμουν, θα κρατούσα ένα φυσέκι και για μένα», απάντησε ο ήρωας. Ο Βρυώνης γνώριζε την αξία του Διάκου, από την εποχή που είχε υπηρετήσει στον στρατό του Αλή Πασά μαζί με τονΟδυσσέα Ανδρούτσο και του πρότεινε να ασπαστεί το Ισλάμ και να προσχωρήσει ως αξιωματικός στις οθωμανικές δυνάμεις. Λόγω της αρνήσεώς του να εξισλαμισθεί, αποφασίστηκε η «παραδειγματική» του εκτέλεση, επειδή κρίθηκε ιδιαίτερα επικίνδυνος.Τον μετέφεραν στο Ζητούνι (Λαμία), όπου τον σούβλισαν και τον έκαψαν ζωντανό.
Κατά την παράδοση, λίγον προ τού θανάτου του, αυτοσχεδίασε το ακόλουθο δίστιχο : «Γιά ιδές καιρό που διάλεξε ο Χάρος να με πάρει, τώρα π’ ανθίζουν τα κλαδιά και βγάζει η γης χορτάρι».
Εκτός από την ομορφιά και την ανδρεία, τον Αθανάσιο Διάκο διέκρινε η αγνότητα και ευγένεια της ψυχής του. Όταν έφυγε από την αυλή του Αλή πασά και επέστρεψε στην Δωρίδα, τον σέβονταν και τον αγαπούσαν Χριστιανοί και τούρκοι. Οι προεστοί στα χωριά τον επαινούσαν για τους αψεγάδιαστους τρόπους του και την ανδρεία του. Τα παλικάρια του, ήταν αφοσιωμένα και έτοιμα να θυσιαστούν στο όνομά του.
Η μάχη της Αλαμάνας που διεξήχθη κοντά στις Θερμοπύλες, υπήρξε παράδειγμα ηρωισμού και αυτοθυσίας. Ενώ ο Διάκος είχε την δυνατότητα και τον χρόνο να διαφύγει παρέμεινε και θυσιάστηκε στον βωμό του χρέους, αποδεικνύοντας ότι η ελληνική γή δεν έπαψε ποτέ να γεννά ήρωες. Η απόφασή του να μείνει και να πολεμήσει μέχρι τέλους, βοήθησε τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη που πολιορκούσε την Τριπολιτσά να κερδίσει μέρες, εφόσον ο Ομέρ Βρυώνης καθυστέρησε την προέλασή του μέχρι τις 7 Μαῒου. Το παράδειγμα του πρωτομάρτυρα του Αγώνα, ενέπνευσε πολλούς να το ακολουθήσουν.

[Ἑλληνικό Ἡμερολόγιο - http://ellinoistorin.gr/]

 

Ο ΜΑΡΤΥΡΙΚΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΔΙΑΚΟΥ

, , ΗΘΗ ΚΑΙ ΕΘΙΜΑ ΤΩΝ ΤΟΥΡΚΩΝ-ΤΟ ΒΑΣΑΝΙΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΔΙΟΒΕΛΙΣΜΟΥ Πηγή το Μεγάλο Γαλλικό Λεξικό - Grand Dictionnaire: « Τo βασανιστήριο του…

ellinoistorin.gr