Κάρλος Φουέντες

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε μια φωτογραφία του χρήστη Εκδόσεις Καστανιώτη.

 

11 Νοεμβρίου

Σαν σήμερα, το 1928, γεννιέται στην Πόλη του Παναμά ο Κάρλος Φουέντες, ένας από τους σπουδαιότερους συγγραφείς του καιρού μας. http://ow.ly/qGVtt

Ο Κάρλος Φουέντες (Παναμάς 1928-2012) υπήρξε ένας από τους σπουδαιότερους συγγραφείς του καιρού μας. Λόγω του διπλωμάτη πατέρα του είχε μια κοσμοπολίτικη παιδεία, που ξεπερνούσε τα σύνορα της πατρίδας του, του Μεξικού. Ξεκίνησε την καριέρα του ως διπλωμάτης, αλλά από κάποια στιγμή αφοσιώθηκε ολοκληρωτικά στη λογοτεχνία. Έχει τιμηθεί με αναρίθμητα βραβεία, μεταξύ των οποίων και το Βραβείο Θερβάντες, τη σημαντικότερη λογοτεχνική διάκριση του ισπανόφωνου κόσμου. Από τις Εκδόσεις Καστανιώτη κυκλοφορούν επίσης τα βιβλία του Οι μασκαρεμένες μέρες (μτφρ. Χριστίνα Κόμη-Καλλίνικου, 2002), Σε αυτά πιστεύω (μτφρ. Αμαλία Βασιλακάκη, 2004), Ανήσυχη παρέα (μτφρ. Μαργαρίτα Μπονάτσου, 2006), Όλες οι ευτυχισμένες οικογένειες (μτφρ. Μαργαρίτα Μπονάτσου, 2008), Τα κρυστάλλινα σύνορα (μτφρ. Μαργαρίτα Μπονάτσου, 2009).

Από τις Εκδόσεις Καστανιώτη κυκλοφορούν:

• Σε αυτά πιστεύω, 2012
• Η θέληση και η τύχη, 2011
• Τα κρυστάλλινα σύνορα, 2009
• Όλες οι ευτυχισμένες οικογένειες, 2008
• Ανήσυχη παρέα, 2006
• Οι μασκαρεμένες μέρες, 2002

Βραβεία

• 1987 ΒΡΑΒΕΙΟ ΘΕΡΒΑΝΤΕΣ

 

Αγιος Μηνάς Προστάτης του Ηρακλείου

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε μια φωτογραφία του χρήστη Άγνωστες γωνιές στο Δήμο Ηρακλείου Κρήτης.

11 Νοεμβρίου

ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΡΑ -ΠΡΟΣΤΑΤΗ ΜΑΣ ΑΓΙΟΥ ΜΗΝΑ ΤΟ 1826!!!!!Το Ηράκλειο μας σήμερα γιορτάζει,γιορτάζει ο πολιούχος του μεγαλομάρτυρας και προστάτης του Άγιος Μηνάς.Χρόνια Πολλά στους ονομαστικά εορτάζοντες.Χρόνια Πολλά στο Ηράκλειο και στους Ηρακλειώτες.Χρόνια πολλά σε όλο τον κόσμο!!!!!!!Ο πολιούχος Άγιος Μηνάς είναι τόσο στενά συνδεδεμένος με το Ηράκλειο και τους Ηρακλειώτες μέσα από τις παραδόσεις και τους θρύλους ώστε αισθάνονται διαρκώς μέσα στους αιώνες δίπλα τους ζωντανή την προστασία του σαν ελπιδοφόρος εμψυχωτής και ακοίμητος φρουρός της πόλης.Ας πάμε πίσω στα 1826 να δούμε το μεγάλο θαύμα του προστάτη μας πολιούχου Αγίου Μηνά .Εποχή τρόμου και σφαγών επικρατούσε για κάθε "ραγιά" Χριστιανό τότε, και η ζωή του κρεμόταν από τα καπρίτσια και τα κακούργα ένστικτα του κάθε Οθωμανού στην Κρήτη.Την χρονιά λοιπόν του 1826 οι Τούρκοι πίστευαν πως την μέρα του Πάσχα στις 18 του Απρίλη ήταν η κατάλληλη ευκαιρία για να βγάλουν το μίσος ,το πάθος , και την φανατική τους μανία απέναντι στους Χριστιανούς του Ηράκλειου.Την μέρα αυτή λοιπόν,την Άγια τούτη μέρα, θάβρισκαν όλους τους Χριστιανούς του ''Κάστρου" στον Άγιο Μηνά ανέτοιμους και ανίκανους για κάθε άμυνα.Ενώ έβαλαν φωτιά σε διάφορα απόκεντρα μέρη της πόλης την ώρα που διαβαζόταν το ιερό ευαγγέλιο στον Άγιο Μηνά ο ιερός ναός ήταν περικυκλωμένος από μανιασμένα ασκέρια που ετοιμάζονταν να αρχίσουν το αποτρόπαιο έργο της σφαγής.Ξαφνικά ένα θαύμα έσωσε τους Χριστιανούς που δοξολογούσαν την Ανάσταση.Ένα όραμα γεμάτο φως και αίγλη εκάλυψε την εκκλησιά.Ένας ασπρομάλλης γέροντας μια αγνή και σεβάσμια μορφή εμφανίστηκε καβάλα πάνω σε ένα άσπρο περήφανο άλογο κρατώντας ένα αιχμηρό ξίφος.Η οπτασία ήταν τόσο ζωντανή που ακουγόταν οι κτύποι από τα πέταλα του αλόγου.Δεν υπήρχε αμφιβολία από κανένα ότι ο απρόσμενος επισκέπτης ήταν ο προστάτης τους ο Άγιος Μηνάς αποφασισμένος να σώσει τους Χριστιανούς και να δώσει ασυγκράτητο πανικό στους αλλόδοξους.Καθώς ο Άγιος-πολεμιστής έτρεχε πάνω στο ατίθασο άλογο του ο πορφυρός του μανδύας σκέπασε σαν λάβαρο λευτεριάς τους Χριστιανούς.Οι Τούρκοι που ήταν έτοιμοι για την αλύπητη σφαγή τρομοκρατήθηκαν από την εκθαμβωτική οπτασία και τράπηκαν σε άτακτη φυγή.Ο προστάτης της πόλης εθριάμβευσε.Εκείνο το αξέχαστο βράδυ-λέει ο θρύλος-πως σε όλα τα λιθόστρωτα καλντερίμνια του "Κάστρου"ακούστηκε το ποδοβολητο του αλόγου του Αγίου Μηνά και το μήνυμα έφτασε και στις πιο απόμακρες συνοικίες της πόλης.Από κείνο το βράδυ ο Άγιος μας, περιτρέχει κάθε νύχτα την πόλη μας και την προστατεύει, ακόμα και σήμερα κι ας μην ακούγεται από κανέναν πλέον ο καλπασμός του αλόγου κι ας είναι αόρατο το πέρασμα του Αγίου μας.....................και πάλι Χρόνια Πολλά!!!!!!!!!!(Νikoς Foukarakis)

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε μια φωτογραφία του χρήστη Dino Deroukakis.

11 Νοεμβρίου

ΔΕΥΤΕΡΑ 11 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2013- ΑΓΙΟΥ ΜΗΝΑ ΠΟΛΙΟΥΧΟΥ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΜΑΣ:
Ο θεμέλιος λίθος του Ιερού Ναού τέθηκε στις 25 Μαρτίου του 1862 από τον αρχιερέα Διονύσιο Χαριτωνιάδη μετέπειτα Οικουμενικό Πατριάρχη.
Τα σχέδια του ναού έγιναν από τον Ηπειρώτη αρχιτέκτονα Αθανάσιο Μούση.
Η έκρηξη της Κρητικής επανάστασης το 1866 οδήγησε στην άμεση διακοπή των εργασιών, που συνεχίστηκαν το 1883 και ολοκληρώθηκαν το 1895. Για το κτίσιμο του Ναού πολλοί Ηρακλειώτες προσέφεραν χρηματικά ποσά, ενώ όσοι αδυνατούσαν, προσέφεραν προσωπική εργασία. Η δαπάνη ανέγερσης ανήλθε στις 30 χιλιάδες λίρες χωρίς την προσωπική εργασία των Χριστιανών.
Τα εγκαίνια έγιναν με κάθε μεγαλοπρέπεια στις 16 Απριλίου 1895, Κυριακή των Μυροφόρων, από τον Κρήτης Τιμόθεο Καστρινογιαννάκη.
«Αμφιβάλλομεν αν άλλοτε ποτέ το Ηράκλειον είδε θρησκευτικήν πανήγυριν ούτω λαμπράν και επιβάλλουσαν οία υπήρξεν επί τοις εγκαινίοις του νεοδμήτου Καθεδρικού Ναού του Αγ. Μηνά. Άπειρον ήτο το πλήθος το πανταχόθεν της νήσου συρρεύσαν, πρωτοφανής δε η γενόμενη διακόσμησις της ημετέρας πόλεως. Ο ενθουσιασμός των πανηγυρισμών ήτο απερίγραπτος» όπως περιγράφεται χαρακτηριστικά σε αναφορά της εποχής. http://history.heraklion.gr/sig.php?id=1283

https://www.facebook.com/heraklion.gr

«Τρόχαλος έγινε η Μονή κι' εσείστη ο Ψηλορείτης...»

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε σύνδεσμο από Bigbook.gr.

1. http://www.cretalive.gr/history/view/trochalos-egine-h-monh-ki-eseisth-o-pshloreiths/118472

   
   

   «Τρόχαλος έγινε η Μονή κι' εσείστη ο Ψηλορείτης...» | Cretalive

   www.cretalive.gr

   Ολη η επικαιρότητα και ειδήσεις live από Κρήτη, Ελλάδα, κόσμο. Το Cretalive παρέχει live πληροφόρηση, επίκαιρα άρθρα, video, ψηφιακή τηλεόραση, νέα για αθλητισμό, τεχνολογία, lifestyle, πολιτισμό
2. «Τρόχαλος έγινε η Μονή κι' εσείστη ο Ψηλορείτης...»
3. 

   
   

   Αρκάδι 8 και 9 Νοεμβρίου 1866.« Ο όρκος και το σύνθημά μας είναι η ένωση της Κρήτης μετά της Ελλάδος ή ο θάνατος και πλέον τούτου δεν θέλομεν να ακούσωμεν τίποτε άλλο»» ” Είχαν ανοίξει ένα λαγούμι κοντά στην Καστρινή Πόρτα, μεσ´ την παλιά κρασαποθήκη που την είχανε καμωμένη μπαρουτχανέ κι ένα δεύτερο στο γουμενικό. Ο (ηγούμενος) Χατζή Γαβριήλ γύριζε τα μέρη όπου λουφάζανε τα γυναικόπαιδα και τα παρακινούσε να πάνε να καούνε όταν θα πατούσε ο άπιστος το μοναστήρι. Πολλές μανάδες με τα παιδιά τους τρέχανε εκεί θεληματικώς. Ένα μικρό κορίτσι, βαστώντας στο χέρι ένα φανάρι, έφερνε γύρο στα κελαρικά και τις αποθήκες και ρωτούσε: “Ποιός θέλει νάρθει στο λαγούμι;“. “Παντελής Πρεβελάκης , Παντέρμη Κρήτη”
     Ήταν 8 Νοεμβρίου του 1866. Λένε πως έβρεχε πολύ εκείνο το βράδυ, άλλοι πάλι λένε πως προσπάθησε να ΄ρθει βοήθεια από τα γύρω χωριά αλλά η δύναμη σε στρατό των  Τούρκων ήταν τόσο μεγάλη που δεν μπόρεσαν καν να πλησιάσουν. Λένε πως το μέρος και το σχέδιο προδόθηκε από τον επίσκοπο Λάμπη Παϊσιο που είχε σχέσεις μέσω αλληλογραφίας με τον Μουσταφά Πασά, όπως γινόταν και γίνεται πάντα. Λένε  πως την επομένη το βράδυ στις 9 του Νοέμβρη δεν ακούστηκε μόνο η φωνή του  Κωνσταντίνου Γιαμπουδάκη για την ανατίναξη της Μονής αλλά και του Ανωγειανού δάσκαλου Μανώλη Σκουλά ή του Δράκου Ντελή από τις Γωνιές του Μαλεβιζίου που τον ήξεραν στο Ηράκλειο ή Μεγάλο Κάστρο σαν έναν από τους ραφτάδες της εποχής κι άλλοι λένε πως η ανατίναξη ήταν ομόφωνη απόφαση κι όλοι με μια φωνή κι ενωμένοι σαν μια γροθιά αποφάσισαν να πεθάνουν. Όποια και αν αποδειχτεί στο τέλος η αλήθεια, από τους ιστορικούς και ερευνητές του μέλλοντος ένα είναι σίγουρο. Η αυτοθυσία και η δύναμη εκείνων των ανθρώπων, κληρικών, γυναικόπαιδων ,αγωνιστών τούτες τις δυο σημαδιακές μέρες του Νοέμβρη έγινε παγκόσμια γνωστή σαν το « Ολοκαύτωμά της Μονής Αρκαδίου» κατά την μεγάλη Επανάσταση του 1866-1869 που συγκλόνισε ολόκληρο τον δυτικό κόσμο, Ευρώπη και Αμερική. Ενεργοποιήθηκε όλος σχεδόν ο ευρωπαϊκός και αμερικανικός τύπος και πολλοί διάσημοι διανοούμενοι, όπως ο Βίκτωρ Ουγκώ και ο Τζουζέπε Γκαριμπάλντι, με αποτέλεσμα την αλλαγή στάσης των Κυβερνήσεων των ισχυρών της εποχής απέναντι στους απελευθερωτικούς αγώνες της Κρήτης.Έτσι άνοιξε ο δρόμος για την λευτεριά και τελικά για την Ένωση μετά από μερικές δεκαετίες. « Ο όρκος και το σύνθημά μας είναι η ένωση της Κρήτης μετά της Ελλάδος ή ο θάνατος και πλέον τούτου δεν θέλομεν να ακούσωμεν τίποτε άλλο»» Η Μονή Αρκαδίου βρίσκεται περίπου 20 χιλιόμετρα μακριά από την Πόλη του Ρεθύμνου. Μοναστήρι παλιό από τον 12 αιώνα χτισμένο πάνω σε ένα οροπέδιο δυτικά του Ψηλορείτη. Εκεί είχαν την έδρα τους οι επαναστάτες κατά των Τούρκων που πάνω από 250 χρόνια είχαν πια στην κατοχή τους το μαρτυρικό νησί και προσπαθούσαν να βρουν τρόπους να επαναστατήσουν εναντίον τους. Όλα ξεκίνησαν τέλος του Σεπτέμβρη όταν έρχεται στην Κρήτη ο Πάνος Κορωναίος, συνταγματάρχης του Ελληνικού στρατού με μικρό σώμα εθελοντών από την ελεύθερη Ελλάδα. Πηγαίνει αμέσως στο Αρκάδι όπου ανακηρύσσεται Γενικός Αρχηγός Ρεθύμνου. Με την στρατιωτική του εμπειρία βλέπει αμέσως ότι το Αρκάδι δεν προσφέρεται για άμυνα. Συνέστησε να χαλάσουν τους στάβλους ώστε να μην αποτελέσουν προγεφύρωμα για τον εχθρό. Ακόμη, ν´ανοίξουν λαγούμια μπροστά στις τρείς πόρτες του μοναστηριού, να τα παγιδέψουν με πυρομαχικά και νάναι έτοιμοι να τ´ ανατινάξουν την κατάλληλη στιγμή. Οι πόρτες να φραχτούνε με χώμα. Να συγκεντρώσουν μελίσσια και να τα εξαπολύσουν κατά των πολιορκητών. Να ζητήσουν βοήθειες από τους οπλαρχηγούς διαφόρων επαρχιών. Τέλος, να διώξουν τα γυναικόπαιδα (που είχαν καταφύγει στο μοναστήρι από τα γύρω χωριά μεταφέροντας μάλιστα και την κινητή περιουσία τους για να την γλιτώσουν από τους Τούρκους) γιατί δυσκολεύουν την άμυνα για πολλούς λόγους. Ο ηγούμενος όμως με τους μοναχούς και τον οπλαρχηγό Δασκαλάκη είχαν αντίθετη γνώμη, όπως και οι γυναίκες των πολεμιστών. Φεύγει να συγκεντρώσει κι άλλους επαναστάτες και να χτυπήσουν όλοι μαζί τον Μουσταφά αλλά ίσως αυτό να ήταν το μοιραίο του λάθος. Στις 7 του Νοέμβρη 1866 μέσα στο μοναστήρι υπήρχαν 964 ψυχές, 325 άνδρες από τους οποίους 259 με όπλα ,περίπου 40 ήταν μοναχοί και τα υπόλοιπα γυναικόπαιδα. Ο στρατός του Μουσταφά Πασά, περίπου 15.000 άνδρες άτακτοι και τακτικοί Τούρκοι και Αιγύπτιοι με 30 ελαφριά κανόνια κι άλλοι υπολογίζουν πως ήταν πάνω από 22.000  εμφανίστηκε στο Αρκάδι ξημερώματα της 8 Νοεμβρίου 1866. Ο ίδιος ο Μουσταφάς είχε παραμείνει στο χωριό Μέση κι είχε διορίσει αρχηγό τον γαμπρό του Σουλεϊμάν Βέη. Οι υπερασπιστές και τα γυναικόπαιδα βρίσκονταν εκείνη την ώρα στη θεία λειτουργία, ήταν η εορτή των Αρχαγγέλων Μιχαήλ και Γαβριήλ. Ο Ηγούμενος γνωρίζοντας ότι τα πράγματα ήταν πολύ δύσκολα μίλησε στους πιστούς για το τι μπορεί να επακολουθούσε και τους προέτρεψε να είναι ενωμένοι μέχρι και τον θάνατο.Και η μάχη ξεκίνησε μιας και κάνεις δεν θέλησε να παραδοθεί. Όλοι πολεμούσαν με κάθε τρόπο, γυναίκες , άνδρες και παιδιά. Οι Τούρκοι προσπαθούσαν να καταστρέψουν την πύλη αλλά οι πολιορκούμενοι με τα πυρά τους δεν τους άφηναν να πραγματοποιήσουν τα σχέδιά τους. Η μάχη συνεχίστηκε όλη την ημέρα με αποτέλεσμα να γεμίσει ο τόπος σκοτωμένους γύρω από μονή. «Στον ανεμόμυλο είχαν κλειστεί επτά Κρήτες γιγαντομάχοι, από τους οποίους οι δύο ήταν καλόγεροι, που είχαν προκαλέσει τεράστια φθορά στους επιτιθέμενους. Κατά τις απογευματινές ώρες Τουρκοκρητικοί άτακτοι κατόρθωσαν να πλησιάσουν και από το παράθυρο να βάλουν φωτιά σε δεμάτια λιναριού που ήταν αποθηκευμένο μέσα στον ανεμόμυλο. Οι ηρωικοί μαχητές αναγκάστηκαν να ανεβούν στη σκεπή και να πολεμούν ακάλυπτοι. Έτσι σκοτώθηκαν ή κάηκαν όλοι εκτός από έναν, που διέφυγε πηδώντας στο παρακείμενο φαράγγι με βροχή από σφαίρες πίσω του. Στις περιοχές έξω και γύρω απο το μοναστήρι, ο Κορωναίος, οι Μυλοποταμίτες και οι λιγοστοί Αμαριώτες επαναστάτες προσπάθησαν επί μερικές ώρες να κρατήσουν χαλαρή την πολιορκία χτυπώντας τα μετόπισθεν των Τούρκων. Για κακή όμως τύχη των πολιορκουμένων, η ραγδαία βροχή στις γύρω ορεινές περιοχές αχρήστεψε τα όπλα τους. Στις 9 Νοεμβρίου είχε ξημερώσει πια και η τελική μάχη είχε αρχίσει. Μπροστά από τη Δυτική Πύλη οι Τούρκοι είχαν κατορθώσει να φέρουν δύο μεγάλα κανόνια από το κάστρο του Ρεθύμνου. Το πιο μεγάλο που το ονόμασαν “Κουτσαχείλα”, δυόμιση μέτρα μακρύ, έπαιρνε μπάλα που ζύγιαζε σαράντα πέντε οκάδες. Οι πολιορκημένοι από δύο φορές σκότωσαν τους χειριστές του με εύστοχες βολές, ώσπου οι Τούρκοι το μετέφεραν μέσα στους στάβλους. Από τη στιγμή αυτή μπορούσαν να χτυπούν με ασφάλεια την σιδερόφρακτη πόρτα του μοναστηριού. Τραντάζεται συθέμελα το μοναστήρι από τις κανονιές. Οι κραυγές των γυναικόπαιδων, ο μεγάλος κρότος των κανονιών και οι άγριοι αλαλαγμοί των Τούρκων συγκλονίζουν την περιοχή. Λένε πως ο κρότος ήταν τόσο δυνατός που ακούστηκε από το Ηράκλειο.»* Στη μπαρουταποθήκη της μονής γράφτηκε η τελευταία πράξη του δράματος και μία ακόμα ένδοξη σελίδα της ελληνικής ιστορίας. Ο Κωστής Γιαμπουδάκης ή κατ' άλλους ο Εμμανουήλ Σκουλάς ή ο Δράκος Ντελής  την ανατίναξε, σκορπίζοντας το θάνατο, όχι μόνο στους χριστιανούς, αλλά και στους εισβολείς. "Σφαγή μεγάλη αρχινά, περίσσια φωνοκλήσι ετούτ' η ώρα θ'ακουστεί σ' Ανατολή και Δύση. Και μέσα στον αναβρασμό , που ο Χάρος εβρουχάτο βροντή, σεισμός εγίνηκε , κι ο κόσμος άνω - κάτω φωθιά, καπνός και κτήρια , κορμιά κομματιασμένα άντρες και γυναικόπαιδα στα νέφελα ανεβαίνουν. Τρόχαλος έγινε η Μονή κι' εσείστη ο Ψηλορείτης κι' αντιλαλούνε τα βουνά κι απ' άκρου ως άκρου η Κρήτη" Οι Τούρκοι, που στο μεταξύ έχουν εξαγριωθεί, σφάζουν όποιο βρίσκουν μπροστά τους . Το μοναστήρι είναι γεμάτο από σκοτωμένους χριστιανούς και τούρκους. Ο επίλογος αυτής της άνισης μάχης έχει πια γραφτεί.  Από τους Έλληνες που βρίσκονταν στη Μονή, μόνο 3 ή 4 κατόρθωσαν να διαφύγουν, ενώ περίπου 100 πιάστηκαν αιχμάλωτοι. Ο ηγούμενος της Μονής Αρκαδίου Γαβριήλ Μαρινάκης είχε σκοτωθεί πριν από την ανατίναξη της μπαρουταποθήκης. Οι νεκροί και τραυματίες του Μουσταφά ανήλθαν σε 1.500 ή σε 3.000, σύμφωνα με κάποιους υπολογισμούς. Από όλες τις θυσίες που πρόσφερε η Κρήτη μεσουρανεί το Αρκάδι. Η μονή Αρκαδίου ύψωσε το αίτημα της κρητικής ελευθερίας και ξεσήκωσε τα φιλελληνικά αισθήματα της Ευρώπης, αλλάζοντας τη νοοτροπία και την τακτική των ευρωπαϊκών δυνάμεων απέναντι στο Κρητικό ζήτημα. Μετά την καταστροφή του, το 1866, το μοναστήρι ανοικοδομήθηκε πλήρως και αναστηλώθηκε στην πρότερή του μορφή. Μόνο ένα μισοκαμένο τέμπλο στα αριστερά της Αγίας Τράπεζας και μια μπάλα κανονιού σφηνωμένη στο αιωνόβιο κυπαρίσσι στα δεξιά στης εκκλησίας μαρτυρούν το αίμα που χύθηκε πριν 147 χρόνια. Χαρακτηριστική είναι η επιγραφή που υπάρχει στην μπαρουταποθήκη ακόμα και σήμερα … "Αυτή η φλόγα π' άναψε μέσα εδώ στη κρύπτη κι απάκρου σ' άκρο φώτισε τη δοξασμένη Κρήτη, ήτανε φλόγα του Θεού μέσα εις την οποία Κρήτες ολοκαυτώθηκαν για την Ελευθερία " ΠΗΓΕΣ Εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ *historyof-macedonia/olokautwma-tou-arkadiou «Το Αρκάδι δια μέσου των αιώνων»,Mητροπολίτη Ρεθύμνης Βενέρη, 1938 defencenet.gr kritikoi.gr Wikipedia.org Γεώργιος Ι. Παναγιωτάκης: " ΚΡΗΤΗ " Τόμος Β΄

ΕΟΡΤΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΕΣΤΗ

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε σύνδεσμο από Lamprini Tisolmi.

http://www.agioritikovima.gr/diafora/vioiagiwn/32167-eorti-tou-agiou

Εορτή του Αγίου Ορέστη

www.agioritikovima.gr

Γιορτάζουμε σήμερα 10 Νοεμβρίου, ημέρα μνήμης του Αγίου Ορέστη. Ο Άγιος Ορέστης καταγόταν από τα Τύανα της Καππαδοκίας και ορισμένες αγιολογικές πηγές αναφέρουν ότι ήταν γιατρός. Την περίοδο του Διοκλητιανού διωγμού (περί το 289 μ.Χ.), αναγκάστηκε πολυτρόπως, από τον ηγεμόνα Μάξιμο, να αρνηθεί...

ΒΙΟΙ ΑΓΙΩΝ

ΕΟΡΤΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΕΣΤΗ

Γιορτάζουμε σήμερα 10 Νοεμβρίου, ημέρα μνήμης του Αγίου Ορέστη.

Ο Άγιος Ορέστης καταγόταν από τα Τύανα της Καππαδοκίας και ορισμένες αγιολογικές πηγές αναφέρουν ότι ήταν γιατρός. Την περίοδο του Διοκλητιανού διωγμού (περί το 289 μ.Χ.), αναγκάστηκε πολυτρόπως, από τον ηγεμόνα Μάξιμο, να αρνηθεί τον Ιησού.

Αφού με τις πιέσεις που του ασκήθηκαν, δεν κατάφεραν να τον πείσουν να ασπαστεί τα είδωλα, τον γύμνωσαν και τον έδειραν και τον μαστίγωσαν για τιμωρία. Μετά τον έριξαν στην φυλακή για επτά ημέρες.

Ύστερα από το πέρας της έβδομης ημέρας τον πήγαν σε ένα ειδωλολατρικό ναό για να προσφέρει θυσίες και να προσευχηθεί. Γιατί, του είπε ο ηγεμόνας Μάξιμος, αρνείσαι να ασπαστείς τη λατρεία που με τόση ευλάβεια ακολουθούν οι σεπτοί μας αυτοκράτορες;

Ο Ορέστης δεν δίστασε να του απαντήσει με θάρρος ότι ήταν πρόθυμος υπήκοος σε ότι αφορούσε τα πολιτικά και επίγεια πράγματα. Εκτός αυτών όμως δεν του ήταν δυνατόν να παραδεκτεί κανέναν άλλον αυτοκράτορα, πέρα από τον έναν αληθινό Θεό. Τότε ο Μάξιμος διέταξε να του διαπεράσουν τους αστραγάλους με σιδερένια αλυσίδα, την οποία έδεσαν πάνω σε ένα ατίθασο άλογο.

Ο ίππος αφέθηκε ελεύθερος και άρχισε έναν ξέφρενο καλπασμό σέρνοντας τον Άγιο πίσω του, και σταμάτησε μόνο αφού διένυσε είκοσι χιλιόμετρα. Με αυτό το μαρτυρικό τρόπο ο Άγιος Ορέστης παρέδωσε το πνεύμα του στον Κύριο.

Στους εορτάζοντες και στις εορτάζουσες, χρόνια πολλά και ευάρεστα στο Θεό !!!

Απολυτίκιο:
Ήχος α’. Τού λίθου σφραγισθέντος.
Χριστόν ομολογήσας επί των ασεβούντων, ειδωλομανίας το θράσος καθείλες Αθλοφόρε, και δόξης εγένου κοινωνός, αγώνας πολυτρόπους ενεγκών διά τούτο σε Ορέστα ως νικητήν, τιμώντες σοι εκβοώμεν δόξα τω παρασχόντι σοι ισχύν, δόξα τω σε στεφανώσαντι, δόξα τω ενεργούντι διά σού, πάσιν ιάματα.

Με πληρ. από τον Ορθόδοξο Συναξαριστή

Επιμέλεια: Κυριάκος Διαμαντόπουλος

Ο θεός του πολέμου

Εκδόσεις Διόπτρα - Dioptra Publications.

5 Νοεμβρίου

 

Ένας ηµίθεος, πιόνι και ήρωας µαζί, προσπαθεί να υπηρετήσει τους θεούς καταστρέφοντας τον Θεό του Πολέµου!

Λίγες ημέρες απομένουν ακόμα μέχρι την κυκλοφορία του δεύτερου και πολλά υποσχόμενου μέρους της σειράς...
http://www.dioptra.gr/Vivlio/225/711/God-of-War--o-Theos-tou-polemou/

ΟΙ ΚΥΝΗΓΟΙ ΤΗΣ ΜΟΥΜΙΑΣ ΤΟΥ ΜΙΝΩΑ ΣΤΟΝ ΤΣΟΥΤΣΟΥΡΟ

http://kritipoliskaihoria.blogspot.gr/2013/10/blog-post_2929.html?spref=fb

Κυριακή, 20 Οκτωβρίου 2013

ΟΙ ΚΥΝΗΓΟΙ ΤΗΣ ΜΟΥΜΙΑΣ ΤΟΥ ΜΙΝΩΑ ΣΤΟΝ ΤΣΟΥΤΣΟΥΡΟ

Πριν από αρκετά χρόνια, το 1996, την Κυριακή 12 Μαϊου, εμφανίσθηκε ένα δημοσίευμα στην εφημ. 'ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ' με τίτλο: Οι "Κυνηγοί" της μούμιας του Μίνωα. Τι κρύβουν τα νότια παράλια της Κρήτης και το ξαφνικό ενδιαφέρον του Ντένικεν;

Το άρθρο που υπογράφει ο Δημήτρης Κόκκορης αναφέρεται σε μια επίσκεψη του Ντένικεν στην Κρήτη με επίκεντρο το χωριό Τσούτσουρος, στο οποίο γίνονται απίστευτες περιγραφές.

Επειδή έχω σκανάρει το άρθρο, αλλά δεν μπορώ να το στείλω με μορφή εικόνας, το αντιγράφω:
Περίεργα πράγματα. Και ακατανόητα. Εξαιρετικά δύσκολο να τα προσεγγίσει η κοινή λογική. Μοιάζουν περισσότερο με καλοδουλεμένο σενάριο επιστημονικής φαντασίας.Κανένας δεν είναι σε θέση να ξεδιαλύνει τα πραγματικά περιστατικά μέσα από ένα περίπλοκο κουβάρι αφηγήσεων, φημών και μυθοπλασιών, όπου εμπλέκονται και ζητήματα μεταφυσικής. Απόπειρα κατάδυσης λοιπόν σε μια ερεβώδη ιστορία, που τα τελευταία χρόνια κυκλοφορεί από στόμα σε στόμα, χωρίς ωστόσ να έχει βγει επίσημα ποτέ προς τα έξω:
Νότια παράλια της Κρήτης. Κάπου κοντά στο χωριουδάκι Τσούτσουρος. Σε μια απόσταση γύρω στα 80 χιλιόμετρα από την πόλη του Ηρακλείου. Σε μια περιοχή που υπάρχουν ορισμένα μεγάλα βουνά. Οταν ο ήλιος του μεσημεριού αρχίζει να γέρνει και κοιτάζει κάποιος από μια συγκερίμένη οπτική γωνία, μπορεί να διακρίνει στα βουνά, ασυνήθιστα σχήματα. Κεφαλές λεόντων, ανθρώπινες μορφές και πυραμιδοειδείς απεικονίσεις.

ΜΙΝΩΑΣ ΚΑΙ ΦΑΡΑΩ

Κάτω από αυτά τα έγκατα της γης κρύβεται ένας λαβυρινθώδης κόσμος. Κάπου στο κέντρο του είναι ο μεγάλος τάφος του μυθικού "κοσμοκράτορα Μίνωα". Πλάι του υπάρχουν ταριχευμένοι και άλλοι βασιλείς εκείνης της περιόδου κατ'αντιστοιχία των φαραωνικών πυραμίδων της Αιγύπτου. Στην είσοδο βρίσκεται μια τεράστια κληματαριά. Φτιαγμένη από χρυσάφι. Με χρυσό είναι επίσης φτιαγμένα τα τσαμπιά των σταφυλιών που κρέμονται απ'αυτήν.
Γύρω-γύρω έχουν φιλοτεχνηθεί χρυσά πουλιά με πάμπολλα διαμάντια. Ομως, η ιστορία δεν τελειώνει εδώ. Αλλωστε, οι θρύλοι δεν υποκύπτουν σε περιορισμούς. Στα σπλάχνα της ίδιας αυτής γης, βρίσκονται θαμμένα τα μεγαλύτερα μυστικά της ανθρωπότητας. Δείγματα ενός ανώτερου πολιτισμού που προυπήρχε στα βάθη των
αιώνων. Οι επιγραφές σε είδη γραμμικών γραφών είναι πολλές. Το ίδιο και οι αναπαραστάσεις. Γίνεται μάλιστα λόγος και για ύπαρξη διαστημοπλοίων της εποχής. Οποιος καταφέρει να ερμηνεύσει τις γραφές θα γίνει κτήτορας επτασφράγιστων μυστικών, που ξεκινούν από την "απόλυτη πολεμική μηχανή" και τις δυνατότητες των εγκεφαλικών λειτουργιών και φτάνουν μέχρι το ελιξήριο της ζωής και τον "διαπλανητικό πολιτισμό"!

Οπως είναι φυσικό, όποιοι γίνονται δέκτες όλων αυτών των αφηγήσεων, η πρώτη αντίδρασή τους, είναι το ειρωνικό μειδίαμα. Υπάρχουν βέβαια και κάποιοι πιο επιρρεπείς σε αυτού του είδους τις αναφορές, οι οποίοι δείχνουν ενδιαφέρον. Και αυτό γιατί η συγκεκριμένη περιοχή της Κρήτης, έχει ήδη δώσει σημαντικά αρχαιολογικά ευρήματα και τελεί υπό τη συνεχή έρευνα των αρμοδίων επιστημόνων και την άμεση εποπτεία του υπουργείου Πολιτισμού.

ΣΥΝΈΧΕΙΑ ΣΤΟ ΣΥΝΔΕΣΜΟ

Τριβιδάκια - κουλουράκια κανέλας

Festivalaki: Cretan festival of Arts & Culture.

20 Οκτωβρίου

 

Τριβιδάκια - κουλουράκια κανέλας Η συνταγή που ζητήσατε !! καλοφάγωτα !
Υλικά για 100τεμάχια Χρόνος προετοιμασίας: 1 ώρα και 30' Χρόνος ψησίματος: 30'

· 2 κιλά αλεύρι για όλες τις χρήσεις
· 1 κουταλιά σούπας αμμωνία
· 3 φακελάκια μπέικιν πάουντερ
· 1 κουταλάκι κανέλα
· ¼ κουταλάκι γαρίφαλο
· 3 κούπες ζάχαρη ή λιγότερη κατά προτίμηση
· 3 κούπες λάδι
· 2 κούπες βρασμένη κανέλα
· ½ κούπα κονιάκ ή ρακί
· ½ κιλό σουσάμι σκούρο (το οποίο ανακατεύουμε με 1 κουταλάκι ζάχαρη και ραντίζουμε με λίγο κονιάκ).

Εκτέλεση
Κοσκινίστε το αλεύρι, το μπέικιν πάουντερ, την κανέλα & το γαρίφαλο, μέσα σ' ένα μεγάλο μπολ.
Χτυπήστε 1'-2' στο μπλέντερ τη ζάχαρη με το λάδι, τη βρασμένη κανέλα και την αμμωνία διαλυμένη μέσα στο κονιάκ.
Ρίξτε τα ανακατεμένα υλικά μέσα στο μπολ με το αλεύρι.
Ανακατέψτε στην αρχή μ' ένα κουτάλι και κατόπιν ζυμώστε, ρίχνοντας όσο ακόμη αλεύρι χρειαστεί, για να γίνει μια εύπλαστη και μαλακιά ζύμη.
Αφήστε τη ζύμη να ξεκουραστεί για λίγο και πλάστε μακρόστενα κορδόνια, μήκους 10 εκ. και πάχους μικρού δακτύλου.
Κυλήστε τα κορδόνια αυτά στο σουσάμι, το οποίο έχουμε ανακατέψει με λίγη ζάχαρη και λίγο κονιάκ, για να κολλάει πάνω σ΄αυτά.
Τοποθετείστε τα σε ταψί αφού το έχετε καλύψει με χαρτί φούρνου και ψήστε τα σε προθερμασμένο φούρνο στους 180°C , για μισή ώρα περίπου μέχρι να ροδίσουν.
Βγάλτε τα και αφήστε τα να κρυώσουν επάνω στο ταψί.
Φυλάξτε τα σε κουτί που να κλείνει αεροστεγώς για να διατηρηθούν τραγανά.

Καλή επιτυχία!!!!!!
Συνταγή: Αναστασία Σταυρακάκη

Πόλεμος

ΤΑ ΡΑΝΤΙΣΜΕΝΑ(Ομάδα καλλιτεχνικών, λογοτεχνικών, αναζητήσεων).

20 Οκτωβρίου

Πόλεμος

Όταν ήμουνα παιδί, κάποιοι ουρανοί ξεκαθάρισαν την όρασή μου: όλοι οι χαρακτήρες χρωμάτισαν την προσωπικότητά μου. Διαταράχτηκαν τα Φαινόμενα. - Τώρα, η αιώνια ροή των στιγμών και η απεραντοσύνη των μαθηματικών με διώχνουν απ' αυτό τον κόσμο όπου υπομένω όλες τις επιτυχίες του πολίτη, σεβαστός για την παράξενη παιδική μου ηλικία και για τα απέραντα πάθη. - Σκέπτομαι ένα πόλεμο, για το δίκιο ή για τη βία, με πολύ αναπάντεχη λογική.
Είναι τόσο απλό, όσο μια μουσική φράση.

Αρθούρος Ρεμπώ (20 πεζά ποιήματα)

Λουκιανός:Μύρτιον,Πάμφιλος και Δωρίς

Μυθικη Αναζητηση.

20 Οκτωβρίου

Λουκιανός:Μύρτιον,Πάμφιλος και Δωρίς <..O Μύρτιον,Πάμφιλος και Δωρίς είναι ένας από τους δεκαπέντε εταιρικούς διαλόγους που δημιούργησε ο Λουκιανός που αναφέρονται όχι στις λίγες μεγαλόσχημες αλλά στις πολλές άσημες εταίρες που τις δέρνει η φτώχεια· κι αυτό άσχετα από τα γνωστά ή άγνωστα ονόματα με τα οποία τις παρουσιάζει.
Πρόκειται για κοινωνική σάτιρα που δεν είναι καθόλου ένα σκανδαλιστικό και πορνογραφικό κείμενο.
Οι εταίρες του συμπληρώνουν την παρουσίαση των καημών και των εξευτελισμών της φτωχολογιάς των χρόνων εκείνων....http://mythiki-anazitisi.blogspot.gr/2013/10/blog-post_5011.html

ΤΙΣ ΜΙΚΡΕΣ ΩΡΕΣ

Bigbook.gr.

Κυκλοφόρησε !!!
Άνθρωποι της νύχτας, του περιθωρίου. Ένας τρομπονίστας τζαζ, η ιδιοκτήτρια ενός «ερωτικού» ξενοδοχείου, μια Κινέζα πόρνη που την έχει σπάσει στο ξύλο κάποιο στέλεχος εταιρείας. Δυο αδελφές, η Έρι, ένα μοντέλο που ο λήθαργός του ταυτίζεται με λήθη, και η Μάρι, μια φοιτήτρια που θα συναντήσει τον στοιχειωμένο θίασο τις μικρές ώρες.
Οι δυο αδελφές και οι πλανόδιοι του μεσονυκτίου, παρά την άβυσσο που τους χωρίζει, συνδέονται με μυστικά και ανάγκες που θα αποδειχτούν ισχυρότερα από καθετί. Σύντομα καταλαβαίνουμε ότι η Έρι, βυθισμένη σε έναν αφύσικο ύπνο, είτε θα ξυπνήσει ξαναγεννημένη, είτε θα χαθεί.
Το μυθιστόρημα αυτό του Μουρακάμι είναι μια αφήγηση που σε υπνωτίζει και, ταυτόχρονα, μια διαφορετική ανάγνωση. Ζητά την ισορροπία ανάμεσα στον εαυτό και τον Άλλο, ανάμεσα στην αυτοσυνείδηση και την αλληλοκατανόηση, τη σκέψη, τη συμπάθεια και την αγάπη.
Το χιούμορ, η οξύνοια και η γνωστή διορατικότητα του μεγάλου Ιάπωνα συγγραφέα σμίγουν με μια πνευματικότητα σπάνια και με ένα λόγο διακριτικό περί ήθους, και δίνουν ακόμα ένα αριστούργημα, σύντομο, άκρως ιδιαίτερο και, ως συνήθως, απολαυστικό.