Κυριακή 15 Απριλίου 2012

Γλυκό σιροπιαστό με ινδική καρύδα


Γλυκό σιροπιαστό με ινδική καρύδα

Υλικά

α) για τη ζύμη :
2 ποτήρια ψιλό σιμιγδάλι ,
1 ποτήρι αλεύρι αλατίνη για όλες τις χρήσεις,
1 ποτήρι ινδική καρύδα,
1 ποτήρι ζάχαρη,
7 αβγά,
2 1/2 κουταλιές μπέικιν,
1 βανίλια,
ξύσμα 1λεμόνι,
1 κεσεδάκι βούτυρο Άλτις,
1 1/2 κεσεδάκι γιαούρτι 2%

β) για το σιρόπι:
2 ποτήρια ζάχαρη,
3 1/2 ποτήρια νερό,
ξύσμα 1 λεμόνι,
2 κουταλιές μέλι,
1 βανίλια

Εκτέλεση
2-3 ώρες πριν βγάζουμε από το ψυγείο το βούτυρο και τα αβγά.
Πρώτα απ'όλα ετοιμάζουμε το ταψί. Για τη συγκεκριμένη δοσολογία είναι κατάλληλο ένα ταψί στρογγυλό με διάμετρο γύρω στους 30 πόντους.
Άν χρησιμοποιήσετε παραλληλόγραμο υπολογίστε να αναλογεί στο μέγεθος με αυτό που αναφέρω. Άν το ταψί σας είναι μεγαλύτερο του ζητούμενου απλώς το γλυκό σας δεν θα έχει μεγάλο πάχος. Το ταψί το βουτυρώνουμε με το ίδιο βούτυρο και το πασπαλίζουμε με λίγη ζάχαρη. Το αφήνουμε στην άκρη να περιμένει.
Έπειτα σε μια λεκανίτσα ανακατεύομε καλά (να γίνουν ένα μίγμα) τα στεγνά υλικά : σιμιγδάλι, αλεύρι,καρύδα, μπέικιν.
Το επόμενο βήμα είναι να χτυπήσουμε τη μαρέγκα. Πρέπει πρώτα να φέρουμε τα αβγά σε μια θερμοκρασία προς το θερμό. Ανάβουμε λίγο τον φούρνο στους 30 βαθμούς μετά τον σβήνουμε και μέσα σε ένα ταψάκι τοποθετούμε τα αβγά και το κεσεδάκι το βούτυρο και τα βάζομε στον φούρνο για 3 λεπτά. ΄Επειτα βγάζουμε τα αβγά και χωρίζουμε τα ασπράδια απο τους κρόκους. Χτυπάμε τα ασπράδια αρκετά ώστε η μαρέγκα να γίνει όσο γίνεται πιο αφρώδης και την αφήνουμε στην άκρη να περιμένει.
Έπειτα σε ένα ευρύχωρο σκεύος βάζουμε το βούτυρο σχεδόν λιωμένο και με μίξερ χειρός το χτυπάμε να αφρατέψει , προσθέτουμε τη ζάχαρη σιγά σιγά συνεχίζοντας το χτύπημα, ρίχνουμε τους κρόκους ένα -ένα χτυπώντας πάντα, ακολουθεί το γιαούρτι το ξύσμα και τη βανίλια. Μετά αφήνουμε το μίξερ
΄Ηρθε η ώρα για τη μαρέγκα . Ρίχνουμε τον αφρό και αν από κάτω υπάρχει υγρό το δουλεύουμε λίγο με το σύρμα και το προσθέτουμε κι αυτό. Μετά με το χέρι απαλά απαλά για να μή ξεφουσκώσει η μαρέγκα ανακατεύομε το μίγμα και συγχρόνως ρίχνουμε το μίγμα με τα στεγνά υλικά σιγά-σιγά.
Όταν έχει αναμιχθεί τέλεια όλο το υλικό , το βάζουμε στο ταψί . Φροντίζουμε να έχουμε έτοιμο προθερμασμένο το φούρνο στους 180 βαθμούς. Το γλυκό είναι έτοιμο σε μισή ώρα περίπου, αλλά καλύτερα να το τσεκάρουμε με ένα μαχαίρι . Το τρυπάμε κιάν βγεί καθαρό έχει ψηθεί.
Μόλις το βγάλουμε ετοιμάζουμε το σιρόπι. Από τη στιγμή που θα αρχίσει να βράζει το αφήνουμε 5-6 λεπτά και μετά το σβήνουμε. Η εφαρμογή γίνεται με καυτό το σιρόπι και το γλυκό λίγο ζεστό. Με ένα κουτάλι βάζουμε το σιρόπι ήρεμα και προσεκτικά ώστε να μοιραστεί ομοιόμορφα σε όλο το γλυκό.
Στο τέλος πασπαλίζουμε με καρύδα. Το αφήνουμε να κρυώσει εντελώς για να κοπεί σωστά. Από την επομένη το βάζουμε στο ψυγείο. Καλή επιτυχία!

Η συνταγή είναι από παλιό περιοδικό

Παραλία Λυγαριάς




Το ήσυχο λιμανάκι είναι η παραλία Λυγαριάς κοντά στην Αγία Πελαγία δυτικά του Ηρακλείου. Κατά μήκος της παραλίας υπάρχουν ψαροταβέρνες και ενοικιαζόμενα.



Στήβεν Χώκινγκ - Φυσικός


Ο Στήβεν Χώκινγκ το 1988 έγραψε το βιβλίο "Σύντομη ιστορία του χρόνου" Το βιβλίο αυτό έγινε μπέστ σέλερ, μεταφράστηκε σε 35 γλώσσες, πούλησε περισσότερα από 10 εκατομμύρια αντίτυπα σε όλο τον κόσμο και έγινε τηλεοπτική σειρά. Το πρόβλημα με το βιβλίο αυτό που έμεινε 4 χρόνια στον κατάλογο μπέστ σέλερ, ήταν ότι ενώ το αγόρασαν πολλοί, λίγοι το διάβασαν και ακόμη λιγότεροι το κατάλαβαν σύμφωνα με τον αστρονόμο Πήτερ Κόουλς. ΄Ετσι ο Χώκινγκ αποφάσισε να το ξαναγράψει με τρόπο ώστε να είναι κατανοητό σε όλους. Έτσι εκδόθηκε πάλι το 2005 .

Για όσους δεν γνωρίζουν, πρόκειται για Βρετανό επιστήμονα διάνοια, που έγινε γνωστός από την έρευνά του για τις μαύρες τρύπες . Θεωρείται από την επιστημονική κοινότητα δεύτερος μετά τον Αϊνστάιν. Από είκοσι ετών πάσχει από ασθένεια του νευρικού συστήματος και τον Ιανουάριο έκλεισε τα 70 . Λόγω της ασθένειάς του, δεν μπορεί να εκφραστεί με λόγο και γι αυτό χρησιμοποιεί ένα σύστημα επεξεργασίας της σκέψης, που με τη βοήθεια υπολογιστή μετατρέπεται η σκέψη σε λόγο. Δείτε τον παρακάτω σύνδεσμο:
 http://fimotro.blogspot.com/2012/04/blog-post_8259.html


Χωρίς λόγια...


                                  






ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ! ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!




 Εύχομαι η Ανάσταση του Κυρίου να φέρει και την Ανάσταση του Ελλήνων                                                                   









Παρασκευή 13 Απριλίου 2012

Νικόλαος Γύζης (1842 - 1901)

πηγή: εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ - ένθετο ΠΡΟΣΩΠΑ 21ος ΑΙΩΝΑΣ έτος 2001- ΤΟ ΘΕΜΑ

Καθιερώθηκε ως ο πιο ακριβός Έλληνας ζωγράφος μετά την τιμή 185 εκατ. δρχ. που πουλήθηκε το έργο " Κρυφό Σχολειό" σε δημοπρασία του οίκου Κρίστις το 1993. Το 2000 σε δημοπρασία του οίκου Σόθμπις στο Λονδίνο, το "Κούρεμα του εγγονού" κατακυρώθηκε έναντι 500.000 λιρών περίπου 280 εκατ. δρχ. το 1998 το "Παραμύθι της γιαγιάς" κατακυρώθηκε έναντι 170 εκατ.δρχ.

"Σχολείον Κρυπτόν" ονόμασε ο Γύζης τον πίνακα αυτό το 1866 δίνοντας όνομα και στον μύθο περί κρυφού σχολειού που δεν υπήρχε νωρίτερα και ο οποίος έχει πλέον καταρριφθεί. Σημαντικά για την αναψηλάφηση της ιστορικής αλήθειας υπήρξαν τα κείμενα του Άλκη Αγγέλου.


Η αφίσα της Ιστορίας που έμεινε στην Ιστορία και έγινε έμβλημα της τέχνης του Μονάχου 

"Τα αραβωνιάσματα των παιδιών"στη δεύτερη έκδοση του 1877 γοήτευσαν με τα "λαμπερά κόκκινα" και τα "συναισθηματικά μπλέ" , τη λάμψη του λευκού, τη λεπτομερή περιγραφή των αντικειμένων,τον πλούτο των στολών και των ανθρωπίνων τύπων-αποτυπώνουν τη σφραγίδα και την υπογραφή ου Γύζη.



"Τα ορφανά", 1871 χαρακτηριστικό έργο του Γύζη χρωματικά επηρεασμένο από τη μαθητεία του στο εργαστήριο του Πιλότυ , όπου όμως ο ζωγράφος πρόσφερε κάτι που έλειπε από την ακαδημαική ηθογραφία: τη συγκίνηση. Μ΄αυτό το έργο κέρδισε μια από τις πρώτες του διακρίσεις


"Μετά την Καταστροφή των Ψαρών" 1896-98


Σαν πουλί που λάμπει στον ευρωπαικό χώρο παράλογα...
(άρθρο του Ζωγράφου Μανώλη Χάρου)


Το 2001 μας μοιάζει περίεργο το γεγονός του χωριάτη από την Τήνο που γίνεται καθηγητής στο Μόναχο. Δέν ήταν όμως ο μόνος. Ο Γύζης όπως και ο Πανταζής στο Βέλγιο, ή πιο μετά ο Γαλάνης στο Παρίσι ή ο Μπουζιάνης είναι σαν περίεργα πουλιά που λάμπουν στον ευρωπαικό χώρο παράλογα... Είναι εικαστικοί σπουδαίοι και αποδεκτοί, που προέρχονται από μια χώρα χωρίς εικαστικό γίγνεσθαι και παρελθόν....
....Φτάνοντας στο Μόναχο ο Γύζης βρίσκεται σε μια πόλη όπου ο φιλελληνισμός υπάρχει έντονος. Δεν μιλω για τους φιλέλληνες της Ελληνικής Επανάστασης, αλλά για το φιλελληνισμό που είναι το κλίμα και ο χώρος στον οποίο προβάλλονται τα κλασσικά οράματα και οι ιδέες των Γερμανών. Δέσμιοί του νιώθουν ακόμη και σήμερα οι Γερμανοί διανοούμενοι.Σε αυτό το κλίμα ο ταλαντούχος Γύζης πλεονεκτεί. Έχει το δικαίωμα να μιλήσει από πρώτο χέρι για το Πάνθεον των Ηρώων, το Πνεύμα, τον\Έρωτα και την Ψυχή...
...Ο Γύζης κατορθώνει να συνομιλήσει και να καταλάβει επί ίσοις όροις το πνεύμα της εποχής και του τόπου. Αναμφισβήτητα είναι πολύ σπουδαίος ζωγράφος. Η γραμμή κα το χρώμα του κάνουν κάθε ζωγράφο να ζηλεύει. Το γεγονός όμως ότι γίνεται τόσο Ευρωπαίος τόσο γρήγορα δείχνει ότι ήταν μια ξεχωριστή περίπτωση.
Βρέθηκε σε ένα χώρο που τον ευνοούσε και κατόρθωσε να εκμεταλλευτεί 100% αυτή την εύνοια. Από κεί και μετά ο Γύζης κάνει πρωταθλητισμό . Είναι άλογο κούρσας. "Δόξα και τιμή πάλιν, Ουρανίτσα, εις το όνομά μας!Τους φάγαμε!" Αυτό φωνάζει όταν κερδίζει τον διαγωνισμό αφίσας, ενώ είναι ήδη καταξιωμένος. Δεν νομίζω πως είναι αχόρταγος αλλά είναι πολύ καλός και το ξέρει. Κοιτάζοντας 100 χρόνια μετά τα έργα του, το να πούμε πως ξεκινά από την ηθογραφία και φτάνει στις παρυφές του εξπρεσιονισμού είναι ίσως φιλολογίες...
Να συμφωνήσω απόλυτα με το γραπτό του Παρθένη ότι "ο Γύζης κατά το πρώτο στάδιο του έργου του ήτο διακεκριμένος ζωγράφος, κατά δέ το δεύτερον ήτο γνήσιος καλλιτέχνης και ο πρώτος τοιούτος Έλλην μετά την Αναγέννησιν της Ελλάδος" και σαν μεγάλος καλλιτέχνης λέω εγώ, αφήνει στις επόμενες γενιές πολλά πράγματα να καταλάβουν.


πηγή: εφημερίδα ΤΟ ΘΕΜΑ - ένθετο ΠΡΟΣΩΠΑ 21ος ΑΙΩΝΑΣ έτος 2001

Τα βαμμένα αβγά και τα αγρολούλουδα της Κρήτης

Χθές έβαψα τα αβγά. Κάθε χρόνο τα βάφω. Εφέτο όμως τα στόλισα επιπλέον μέ ζωγραφιστές ταινίες δείτε τα. Τα λουλούδια είναι αγριολούλουδα που φυτρώνουν μόνα τους στους αγρούς . Η  Κρητική ύπαιθρος έχει πάρα πολλά αυτοφυή φυτά με άνθη ιδιαίτερα που εγώ τα προτιμώ από τα φυτά που καλλιεργούνται και αναπτύσσονται με χίλιες δυο φροντίδες. Θεωρώ ότι η πνοή της φύσης είναι αυτά τα αγρολούλουδα που θα φανούν μόνα τους, ακόμη και πάνω στην πέτρα, όταν θα είναι η εποχή τους και θα μαραθούν όταν θα είναι η ώρα να εμφανιστούν κάποια άλλα. Τα συγκεκριμένα μώβ είναι μανουσάκια και τα μακριά είναι κρίνοι που θα ανοίξουν λίαν συντόμως.

Τετάρτη 11 Απριλίου 2012

Για καφέ, γάλα , τσάι... τσουρεκάκια

Μια πολύ εύκολη και νόστιμη συνταγή για τσουρέκια βουτήματα ανεξαρτήτως εορτών ή μή
Υλικά: 1 κούπα λάδι, 1 1/2 κούπα ζάχαρη, 4 αβγά, 1 κούπα γάλα, 1 φακελάκι αμμωνία, ξύσμα 1 λεμονιού, αλεύρι όσο σηκώσει- περίπου 1 κιλό (για όλες τις χρήσεις)

Εκτέλεση: Κτυπάμε το λάδι με τη ζάχαρη αρκετά καλά , προσθέτομε ένα ένα τα αβγά συνεχίζοντας το κτύπημα προσθέτουμε και το ξύσμα . Θερμαίνομε ελαφρώς το γάλα σε ένα ευρύχωρο κατσαρολάκι ρίχνομε την αμμωνία στο γάλα και ανακατεύομε . Καθώς το γάλα φουσκώνει το ρίχνουμε σιγά σιγά στο μίγμα με τα υλικά και ανακατεύομε. Ακολούθως προσθέτουμε το αλεύρι κοσκινισμένο ενώ συνεχώς ανακατεύομε. πλάθουμε μια ζύμη μαλακή που να μή κολάει στα χέρια. Όταν είναι έτοιμη βάζουμε σε ένα ταψί μια λαδόκολλα και πλάθουμε τσουρεκάκια περίπου 10 πόντους μήκος. Όταν τελειώσουμε τα αλείφουμε με κρόκο αβγού και τα ψήνουμε σε φούρνο προθερμασμένο στους 180 βαθμούς για 20 λεπτά περίπου. Καλή επιτυχία!

Η συνταγή είναι παραδοσιακή από τη μαμά μου

Ανθισμένο ΚΑΠΗ θερίσσου




















Ευτυχώς έχομε ακόμη τέτοιες εικόνες μέσα στον κατακλυσμό του μπετόν. Ένα ωραίο πασχαλιάτικο στόλισμα στην αυλή του ΚΑΠΗ Θερίσσου στο Ηράκλειο.
  

Ένα χαμόγελο

 
Δεν στοιχίζει τίποτε και όμως δίνει πολλά.
κάνει πλούσιους εκείνους που το δέχονται,
χωρίς να γίνονται φτωχοί εκείνοι που το δίνουν.
Διαρκεί μόλις μια στιγμή, η ανάμνησή του όμως ζεί για πάντα.

Κανείς δεν είναι τόσο πλούσιος ή τόσο δυνατός,
ώστε να μην το έχει ανάγκη
και κανείς δεν είναι τόσο φτωχός,
ώστε να μη μπορεί να γίνει πλούσιος μέσω αυτού.

Ένα χαμόγελο δημιουργεί ευτυχία μέσα στο σπίτι,
καλλιεργεί την καλή διάθεση στην εργασία
και είναι η επισφράγιση της φιλίας,
Ξεκουράζει, ενθαρρύνει, παρηγορεί..

Είναι το καλύτερο αντίδοτο που διαθέτει η φύση
εναντίον κάθε έγνοιας και στενοχώριας.
Ωστόσο δεν μπορείς ούτε να το αγοράσεις,
ούτε να το ζητήσεις ,ούτε να το δανειστείς,ούτε να το κλέψεις.
Διότι είναι για όλους χωρίς αξία ως τη στιγμή που θα δοθεί.

Μερικοί άνθρωποι είναι τόσο πολύ πονεμένοι,
ώστε τους είναι αδύνατο να χαμογελάσουν.
Χαμογέλασέ τους εσύ ...γιατί δεν υπάρχει άνθρωπος
που να χρειάζεται τόσο πολύ ένα χανόγελο
όσο εκείνος που δεν μπορεί να χαμογελάσει.

πηγή: περιοδικό πνευματικοί σταλακτίτες - Ράδιο Μακράκη

Δημοφιλείς αναρτήσεις