Σάο Πάολο (1) - Η επιχειρηματική καρδιά της Βραζιλίας

πηγή:  ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ  ένθετο  Ταξίδια - Κυριακή 2-9-2007
κείμενο και φωτο :  Χριστίνα Καλλιγιάννη  
 

Γκράφιτι στον τοίχο της πόλης με αναπαράσταση της ιδεώδους εικόνας της στα μάτια του καλλιτέχνη.                                                          

Το Σάο Πάολο είναι η τρίτη μεγαλύτερη πόλη στον κόσμο μετά το Τόκιο και την πόλη του Μεξικού. ΄Εχει δυνατή παραγωγή καφέ ενώ είναι ακμάζουσα η αυτοκινητοβιομηχανία και η εξόρυξη πετρελαίου και πολύτιμων λίθων. Μη ξεχνάμε όμως  και την πλούσια παραγωγή φρούτων και λαχανικών. Έχει 22 εκατομμύρια κατοίκους μαζί με όσους κατοικούν στις περίφημες φαβέλες Τυπικά η πρωτεύουσα είναι η Μπραζίλια αλλά η ανάπτυξη και το κέντρο επιχειρήσεων και διαβουλεύσεων βρίσκεται εδώ στη βραχώδη άκρη του Ατλαντικού και σε υψόμετρο πάνω από 700μ...   Η πρώτη επαφή με την καρδιά της Βραζιλιάνικης οικονομίας είναι ένα ιδιαίτερα οικείο τρελλό μποτιλιάρισμα, σφήνες κόρνες, απόλυτη απουσία φλάς, παιδάκια και τύποι στα φανάρια να πουλούν γυαλιά, φορτιστές κινητών και διάφορα χρήσιμα-άχρηστα αντικείμενα. Και πάνω απο το κεφάλι σου ελικόπτερα μεγαλο - επιχειρηματιών να κινούνται απο ταράτσα σε ταράτσα για να μή μπλέκουν στην κίνηση και καθυστερούν . Με όλα αυτά ένα γίνεται γρήγορα σαφές : το Σάο Πάολο είναι μια τεράστια πόλη. Άν και δύσκολα τη φέρνεις βόλτα μπορείς να διακρίνεις το σκελετό της τις διαφορετικές περιοχές και τα χρώματά της. Παλιά πόλη , ιαπωνική συνοικία Λιμπερντάτζι για έντονο χρώμα, λεωφόρος Παουλίστα για τα ψώνια, σύνορο μεταξύ "λαού και Κολωνακίου", Βίλα Μανταλένα για τους καλλιτέχνες, πάρκο Ιμπιραπουέρα για αμιγώς "νεοϋορκέζικα" σαββατιάτικα πρωινά με τζόκινγκ και ποδήλατο δίπλα στις λίμνες, Πινιέιρος για μποέμ βραδυνά στέκια, Ιταϊμ Μπίμπι για τους ανερχόμενους αστούς και Ζαρντίνς, οι Κήποι της αριστοκρατίας και των " καλά κρατούντων " Παουλιστάνος και ξένων που εργάζονται ή απλώς βρίσκονται στην παλλόμενη επιχειρηματκή καρδιά της Βραζιλίας. Η παλιά πόλη διατηρεί εντυπωσιακά κτίρια όπως ο καθεδρικός και το Δημοτικό θέατρο , γύρω απο τα οποία κυκλοφορεί πλήθος κόσμου και με μια βόλτα ανάμεσα στους λογής λογής τύπους που αράζουν σου δίνει μια καλή αίσθηση αυτού που άλλοτε ήταν το κέντρο της πόλης και τώρα το φολκλόρ της. Χαμογελαστοί αλλά καημένοι, πωλούν ρίγανη και άλλων ειδών βότανα ,φασόλια καρπούς και φρούτα και αγοράζουν...χρυσό! Η ιστορία της τεράστιας πόλης μπερδεύεται με την ακόρεστη δίψα της για μέλλον. Παλιά κτίρια με μια γοτθική εσάνς δίπλα σε θηρία τζαμαριών και τσιμέντου, φτιάχνουν το     αλλόκοτο καρδιογράφημα -μεταφορικά και κυριολεκτικά- του λατινοαμερικάνικου αστικού κολοσσού. Στη Λιμπερντάτζι (σημαίνει ελευθερία) στη μεγαλύτερη εκτός Ιαπωνίας Ιαπωνική κοινότητα του κόσμου απολαμβάνεις ένα μίγμα ανατολικών γεύσεων και αρωμάτων μπλεγμένων με τη γοητεία της Λατινικής Αμερικής. Πολλά φαναράκια που το βράδυ δίνουν στην περιοχή ένα πρόσωπο γοητευτικό και χαρούμενο, και πολλά γκράφιτι στους δρόμους εκφράζουν όνειρα και φαντασίες πολύχρωμες αλλά σκληρές.Το πρόσωπο της τέχνης γίνεται πιο μαλακό, ευδιάθετο και μάλλον ενδιαφέρον στις μικρές γκαλερί και στα εργαστήρια τέχνης και χειροτεχνίας της Βίλα Μανταλένα την ανερχόμενη στυίστικά hip συνοικία της πόλης, κέντρο προσέλευσης των μποέμ τουριστών της. Παιχνίδια χρωμάτων και υλικών, αισθητική αποθέωση και γιορτή σ'αυτό το περιβόητο "χωνευτήρι φυλών και πολιτισμών" που είναι η χώρα. Κοσμήματα, διακοσμητικά αφηρημένης έμπνευσης, χρηστικά αντικείμενα με αναφορές στην πλούσια Φύση, τις μυστηριώδεις δοξασίες και σε μια σχεδόν σκανδαλιστική ελευθερία ψυχής και πνεύματος  Το άλλο πρόσωπο του κέντρου είναι στους «κήπους», τη συνοικία Jardins (Κήποι) που ανάλογα με την περιοχή χωρίζεται σε ευρωπαϊκούς και αμερικανικούς. Οπου οι δρόμοι έχουν ονόματα ευρωπαϊκών χωρών είναι οι ευρωπαϊκοί κήποι και όπου έχουν ονόματα χωρών της βόρειας και νότιας αμερικανικής ηπείρου είναι οι αντίστοιχοι αμερικανικοί. Οποιασδήποτε πάντως προελεύσεως, οι «Κήποι» του Σάο Πάολο συγκεντρώνουν την αφρόκρεμα της αρχιτεκτονικής και της διακόσμησής του. Φωτογραφικά άνευ σπουδαίου ενδιαφέροντος, μια και όλες οι κατοικίες αφ' ενός περιστοιχίζονται από φράχτες και μεγάλους κήπους, αφ' ετέρου τα οικήματα προσομοιάζουν είτε στις πολυκατοικίες πολυτελών διαμερισμάτων της περιώνυμης 5ης Λεωφόρου είτε έχουν ευρωπαϊκές επιρροές, ανακατεμένες ανάλογα με την αισθητική ή και την καταγωγή των ενοίκων. Από κίονα κορινθιακού ρυθμού μέχρι ελβετικό σαλέ! Ο καλός αέρας εξακολουθεί και στο Jardin Paulista, τον πλέον βέρο Κήπο της πόλης με πανάκριβα καταστήματα· παρέλαση όλων των γνωστών οίκων ρούχων και αξεσουάρ και καταιγισμός φίνων -τόσο σε αισθητική όσο και γκουρμέ προτάσεις- εστιατορίων.

Εικόνες από google

27 Μαρτίου-Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου

 

πηγή : ΗΜΕΡΗΣΙΑ//ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ 27-28.3.04


Το θέατρο , αιώνες τώρα, εξακολουθεί και γιορτάζει
Κάθε χρόνο μια σημαντική προσωπικότητα της θεατρικής πραγματικότητας συντάσει ένα διεθνές μήνυμα το οποίο ταξιδεύει σε όλες τις χώρες. Η Αιγύπτια θεατρική συγγραφέας Fathia El Assal έγραψε φέτος (2004) το διεθνές μήνυμα για την ημέρα του θεάτρου.
Το μήνυμα της χρονιάς
"Το θέατρο είναι ο πρόγονος όλων των τεχνών. Αυτή είναι μια αλήθεια που κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει. Το θέατρο βοηθά τους ανθρώπους να αναδυθούν πάνω από τον εαυτό τους, να ελευθερωθούν αλλά και να επικοινωνήσουν μεταξύ τους"
Επείγον
Η ηθοποιός του Θεάτρου Τέχνης Κάρολος Κούν Κάτια Γέρου υπογράμμισε τη σημασία και την αναγκαιότητα του θεάτρου στην σημερινή ταχύτατη εποχή της πληροφόρησης. "Όταν τα πράγματα γύρω μας τρέχουν το θέατρο είναι επείγον. Η ηρεμία των δύο ωρών της θεατρικής παράστασης είναι επιτακτική. Είναι ίσως η μοναδική στιγμή της ημέρας που ο άνθρωπος παρακολουθεί χωρίς άγχος τα ανθρώπινα πάθη εν τη γενέσει τους. Και το σημαντικό είναι ότι η θεατρική δημιουργία είναι ένα "πάρε -δώσε" με τη ζωή" ..... Το θέατρο μπορεί να τοποθετηθεί και επομένως να αξιολογηθεί μόνο σε βάθος χρόνου.... Σύμφωνα με την Κ.Γέρου το θέατρο σήμερα γιορτάζει και η κύρια αιτία γι αυτό είναι το γεγονός "πως υπήρξε, έζησε, και λειτούργησε ως τρόπος έκφρασης του ανθρώπου. Αλλά το σημαντικό
είναι ότι το θέατρο γιορτάζει γιατί κατόρθωσε να μείνει στη ζωή από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα"

 

http://www.facebook.com/pages/omma-studio-theater/276782567912
omma studio theater

Ο εορτασμός της Παγκόσμιας Ημέρας Θεάτρου καθιερώθηκε το 1962 από το Διεθνές Ινστιτούτο Θεάτρου (Δ.Ι.Θ.). Γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 27 Μαρτίου από την παγκόσμια θεατρική κοινότητα. Το Εκτελεστικό Συμβούλιο του Δ.Ι.Θ. επιλέγει κάθε φορά μια διεθνώς αναγνωρισμένη προσωπικότητα του θεάτρου από μια χώρα-μέλος του για να γράψει μήνυμα, το οποίο διαβάζεται σε όλα τα θέατρα και μεταδίδεται από τα Μ.Μ.Ε σε όλον τον κόσμο.
Το μήνυμα για την Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου έχουν γράψει μεταξύ άλλων οι: Ζαν Κοκτώ, Άρθουρ Μίλλερ, Λώρενς Ολίβιε, Ζαν Λουί Μπαρώ, Πήτερ Μπρουκ, Πάμπλο Νερούδα, Ευγένιος Ιονέσκο, Λουκίνο Βισκόντι, Μάρτιν Έσλιν, Ιάκωβος Καμπανέλλης, Αριάν Μνουσκίν, Ρομπέρ Λεπάζ, Αουγκούστο Μποάλ, Τζούντι Ντεντς κ.ά.
Φέτος το μήνυμα έγραψε ο Αμερικανός ηθοποιός, παραγωγός, σεναριογράφος, συγγραφέας και σκηνοθέτης Τζον Μάλκοβιτς, που είναι πάνω καλλιτέχνης του θεάτρου.
Παρακάτω παρατίθεται το μήνυμα της Παγκόσμιας Ημέρας Θεάτρου που είθισται να διαβάζεται σε κάθε θέατρο πριν από την παράσταση της 27ης Μαρτίου. Η μετάφραση από τα αγγλικά έγινε για το Ελληνικό Κέντρο του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου από το Νεόφυτο Παναγιώτου.

ΜΗΝΥΜΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΗΜΕΡΑΣ ΘΕΑΤΡΟΥ
από τον Τζον Μάλκοβιτς

Είναι τιμή μου που το Διεθνές Ινστιτούτο Θεάτρου της Ουνέσκο μου ζήτησε να χαιρετίσω την 50η επέτειο της Παγκόσμιας Ημέρας Θεάτρου. Θα απευθυνθώ σύντομα στους συνάδελφους του θεάτρου, φίλους και συντρόφους.

Μακάρι η δουλειά σας να είναι πειστική και αυθεντική. Μακάρι να είναι βαθιά, συγκινητική, στοχαστική και μοναδική. Μακάρι να μας βοηθά να στοχαζόμαστε τι σημαίνει να είσαι άνθρωπος και μακάρι αυτός ο στοχασμός να είναι ευλογημένος με θάρρος, ειλικρίνεια, ανυποκρισία και χάρη.

Μακάρι να είστε σε θέση να ξεπερνάτε τις αντιξοότητες, τη λογοκρισία, τη φτώχεια και το μηδενισμό, αφού είναι σχεδόν βέβαιο ότι πολλοί από εσάς θα είστε υποχρεωμένοι να το κάνετε. Μακάρι να είστε ευλογημένοι με ταλέντο και αυστηρότητα για να μας διδάξετε πώς χτυπά η καρδιά σε όλη την πολυπλοκότητα της, και να έχετε την περιέργεια και την ταπεινότητα να το κάνετε έργο ζωής. Και μακάρι οι καλύτεροι από εσάς – γιατί μόνο οι καλύτεροι από εσάς, και μόνο σε εξαιρετικά σπάνιες και σύντομες στιγμές, – να καταφέρετε να διατυπώσετε το βασικότερο των ερωτημάτων: «Με ποιό τρόπο ζούμε;» Καλή τύχη!

John Malkovich

2 Απριλίου - Παγκόσμια ημέρα παιδικού βιβλίου

πηγή : ΗΜΕΡΗΣΙΑ //ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ 27-28/3/2004

Ιστορίες για μικρούς αναμνήσεις για μεγάλους
Η 2α Απριλίου είναι η ημέρα γέννησης του μεγάλου Δανού παραμυθά Χάνς Κρίστιαν΄Αντερσεν και καθιερώθηκε από τη διεθνή οργάνωση βιβλίων για τη Νεότητα (ΙΒΒΥ) ήδη από το 1966. Η οργάνωση έχει τμήμα σε πολλές χώρες. Κάθε χρόνο ανατίθεται σε μια από τις χώρες να σχεδιάσει αφίσα και μήνυμα για να τονίσουν την αξία των βιβλίων και της ανάγνωσης καθώς και την ανάπτυξη της παιδικής λογοτεχνίας. Το 2004 ανετέθη στο Ελληνικό τμήμα η ευθύνη αυτή. Το μήνυμα έγραψε η Αγγελική Βαρελλά (υποψήφια για το βραβείο συγγραφής Άντερσεν 1990) : Προκύπτει μέσα από μια κομψή ιστοριούλα ότι "το φώς των βιβλίων δεν σβήνει ποτέ" Την αφίσα φιλοτέχνησε ο εικονογράφος Νικόλας Ανδρικόπουλος. Αμφότερα δε εκτυπώθηκαν εκτός απο τα Ελληνικά και στις 4 επίσημες γλώσσες της οργάνωσης (αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά, ισπανικά) και εστάλησαν στα 71 εθνικά μέλη της σε όλο τον κόσμο. Το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου σε συνεργασία με την "Τεχνόπολη" του Δήμου Αθηναίων στο Γκάζι ανέλαβαν την διοργάνωση των εορταστικών εκδηλώσεων. Δείτε την Ελληνική συμμετοχή στον σύνδεσμο :

 http://filanagnosia1pyr.blogspot.com/2012/03/2004.html

            

Γλυκό σιροπιαστό με ινδική καρύδα

Γλυκό σιροπιαστό με ινδική καρύδα

Υλικά

α) για τη ζύμη :
2 ποτήρια ψιλό σιμιγδάλι ,
1 ποτήρι αλεύρι αλατίνη για όλες τις χρήσεις,
1 ποτήρι ινδική καρύδα,
1 ποτήρι ζάχαρη,
7 αβγά,
2 1/2 κουταλιές μπέικιν,
1 βανίλια,
ξύσμα 1λεμόνι,
1 κεσεδάκι βούτυρο Άλτις,
1 1/2 κεσεδάκι γιαούρτι 2%

β) για το σιρόπι:
2 ποτήρια ζάχαρη,
3 1/2 ποτήρια νερό,
ξύσμα 1 λεμόνι,
2 κουταλιές μέλι,
1 βανίλια

Εκτέλεση
2-3 ώρες πριν βγάζουμε από το ψυγείο το βούτυρο και τα αβγά.
Πρώτα απ'όλα ετοιμάζουμε το ταψί. Για τη συγκεκριμένη δοσολογία είναι κατάλληλο ένα ταψί στρογγυλό με διάμετρο γύρω στους 30 πόντους.
Άν χρησιμοποιήσετε παραλληλόγραμο υπολογίστε να αναλογεί στο μέγεθος με αυτό που αναφέρω. Άν το ταψί σας είναι μεγαλύτερο του ζητούμενου απλώς το γλυκό σας δεν θα έχει μεγάλο πάχος. Το ταψί το βουτυρώνουμε με το ίδιο βούτυρο και το πασπαλίζουμε με λίγη ζάχαρη. Το αφήνουμε στην άκρη να περιμένει.
Έπειτα σε μια λεκανίτσα ανακατεύομε καλά (να γίνουν ένα μίγμα) τα στεγνά υλικά : σιμιγδάλι, αλεύρι,καρύδα, μπέικιν.
Το επόμενο βήμα είναι να χτυπήσουμε τη μαρέγκα. Πρέπει πρώτα να φέρουμε τα αβγά σε μια θερμοκρασία προς το θερμό. Ανάβουμε λίγο τον φούρνο στους 30 βαθμούς μετά τον σβήνουμε και μέσα σε ένα ταψάκι τοποθετούμε τα αβγά και το κεσεδάκι το βούτυρο και τα βάζομε στον φούρνο για 3 λεπτά. ΄Επειτα βγάζουμε τα αβγά και χωρίζουμε τα ασπράδια απο τους κρόκους. Χτυπάμε τα ασπράδια αρκετά ώστε η μαρέγκα να γίνει όσο γίνεται πιο αφρώδης και την αφήνουμε στην άκρη να περιμένει.
Έπειτα σε ένα ευρύχωρο σκεύος βάζουμε το βούτυρο σχεδόν λιωμένο και με μίξερ χειρός το χτυπάμε να αφρατέψει , προσθέτουμε τη ζάχαρη σιγά σιγά συνεχίζοντας το χτύπημα, ρίχνουμε τους κρόκους ένα -ένα χτυπώντας πάντα, ακολουθεί το γιαούρτι το ξύσμα και τη βανίλια. Μετά αφήνουμε το μίξερ
΄Ηρθε η ώρα για τη μαρέγκα . Ρίχνουμε τον αφρό και αν από κάτω υπάρχει υγρό το δουλεύουμε λίγο με το σύρμα και το προσθέτουμε κι αυτό. Μετά με το χέρι απαλά απαλά για να μή ξεφουσκώσει η μαρέγκα ανακατεύομε το μίγμα και συγχρόνως ρίχνουμε το μίγμα με τα στεγνά υλικά σιγά-σιγά.
Όταν έχει αναμιχθεί τέλεια όλο το υλικό , το βάζουμε στο ταψί . Φροντίζουμε να έχουμε έτοιμο προθερμασμένο το φούρνο στους 180 βαθμούς. Το γλυκό είναι έτοιμο σε μισή ώρα περίπου, αλλά καλύτερα να το τσεκάρουμε με ένα μαχαίρι . Το τρυπάμε κιάν βγεί καθαρό έχει ψηθεί.
Μόλις το βγάλουμε ετοιμάζουμε το σιρόπι. Από τη στιγμή που θα αρχίσει να βράζει το αφήνουμε 5-6 λεπτά και μετά το σβήνουμε. Η εφαρμογή γίνεται με καυτό το σιρόπι και το γλυκό λίγο ζεστό. Με ένα κουτάλι βάζουμε το σιρόπι ήρεμα και προσεκτικά ώστε να μοιραστεί ομοιόμορφα σε όλο το γλυκό.
Στο τέλος πασπαλίζουμε με καρύδα. Το αφήνουμε να κρυώσει εντελώς για να κοπεί σωστά. Από την επομένη το βάζουμε στο ψυγείο. Καλή επιτυχία!

Η συνταγή είναι από παλιό περιοδικό

Παραλία Λυγαριάς

Το ήσυχο λιμανάκι είναι η παραλία Λυγαριάς κοντά στην Αγία Πελαγία δυτικά του Ηρακλείου. Κατά μήκος της παραλίας υπάρχουν ψαροταβέρνες και ενοικιαζόμενα.

Στήβεν Χώκινγκ - Φυσικός

Ο Στήβεν Χώκινγκ το 1988 έγραψε το βιβλίο "Σύντομη ιστορία του χρόνου" Το βιβλίο αυτό έγινε μπέστ σέλερ, μεταφράστηκε σε 35 γλώσσες, πούλησε περισσότερα από 10 εκατομμύρια αντίτυπα σε όλο τον κόσμο και έγινε τηλεοπτική σειρά. Το πρόβλημα με το βιβλίο αυτό που έμεινε 4 χρόνια στον κατάλογο μπέστ σέλερ, ήταν ότι ενώ το αγόρασαν πολλοί, λίγοι το διάβασαν και ακόμη λιγότεροι το κατάλαβαν σύμφωνα με τον αστρονόμο Πήτερ Κόουλς. ΄Ετσι ο Χώκινγκ αποφάσισε να το ξαναγράψει με τρόπο ώστε να είναι κατανοητό σε όλους. Έτσι εκδόθηκε πάλι το 2005 .

Για όσους δεν γνωρίζουν, πρόκειται για Βρετανό επιστήμονα διάνοια, που έγινε γνωστός από την έρευνά του για τις μαύρες τρύπες . Θεωρείται από την επιστημονική κοινότητα δεύτερος μετά τον Αϊνστάιν. Από είκοσι ετών πάσχει από ασθένεια του νευρικού συστήματος και τον Ιανουάριο έκλεισε τα 70 . Λόγω της ασθένειάς του, δεν μπορεί να εκφραστεί με λόγο και γι αυτό χρησιμοποιεί ένα σύστημα επεξεργασίας της σκέψης, που με τη βοήθεια υπολογιστή μετατρέπεται η σκέψη σε λόγο. Δείτε τον παρακάτω σύνδεσμο:
 http://fimotro.blogspot.com/2012/04/blog-post_8259.html

Χωρίς λόγια...

                                  

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ! ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!

 Εύχομαι η Ανάσταση του Κυρίου να φέρει και την Ανάσταση του Ελλήνων                                                                   

Νικόλαος Γύζης (1842 - 1901)

πηγή: εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ - ένθετο ΠΡΟΣΩΠΑ 21ος ΑΙΩΝΑΣ έτος 2001- ΤΟ ΘΕΜΑ

Καθιερώθηκε ως ο πιο ακριβός Έλληνας ζωγράφος μετά την τιμή 185 εκατ. δρχ. που πουλήθηκε το έργο " Κρυφό Σχολειό" σε δημοπρασία του οίκου Κρίστις το 1993. Το 2000 σε δημοπρασία του οίκου Σόθμπις στο Λονδίνο, το "Κούρεμα του εγγονού" κατακυρώθηκε έναντι 500.000 λιρών περίπου 280 εκατ. δρχ. το 1998 το "Παραμύθι της γιαγιάς" κατακυρώθηκε έναντι 170 εκατ.δρχ.

"Σχολείον Κρυπτόν" ονόμασε ο Γύζης τον πίνακα αυτό το 1866 δίνοντας όνομα και στον μύθο περί κρυφού σχολειού που δεν υπήρχε νωρίτερα και ο οποίος έχει πλέον καταρριφθεί. Σημαντικά για την αναψηλάφηση της ιστορικής αλήθειας υπήρξαν τα κείμενα του Άλκη Αγγέλου.


Η αφίσα της Ιστορίας που έμεινε στην Ιστορία και έγινε έμβλημα της τέχνης του Μονάχου 

"Τα αραβωνιάσματα των παιδιών"στη δεύτερη έκδοση του 1877 γοήτευσαν με τα "λαμπερά κόκκινα" και τα "συναισθηματικά μπλέ" , τη λάμψη του λευκού, τη λεπτομερή περιγραφή των αντικειμένων,τον πλούτο των στολών και των ανθρωπίνων τύπων-αποτυπώνουν τη σφραγίδα και την υπογραφή ου Γύζη.



"Τα ορφανά", 1871 χαρακτηριστικό έργο του Γύζη χρωματικά επηρεασμένο από τη μαθητεία του στο εργαστήριο του Πιλότυ , όπου όμως ο ζωγράφος πρόσφερε κάτι που έλειπε από την ακαδημαική ηθογραφία: τη συγκίνηση. Μ΄αυτό το έργο κέρδισε μια από τις πρώτες του διακρίσεις


"Μετά την Καταστροφή των Ψαρών" 1896-98


Σαν πουλί που λάμπει στον ευρωπαικό χώρο παράλογα...
(άρθρο του Ζωγράφου Μανώλη Χάρου)


Το 2001 μας μοιάζει περίεργο το γεγονός του χωριάτη από την Τήνο που γίνεται καθηγητής στο Μόναχο. Δέν ήταν όμως ο μόνος. Ο Γύζης όπως και ο Πανταζής στο Βέλγιο, ή πιο μετά ο Γαλάνης στο Παρίσι ή ο Μπουζιάνης είναι σαν περίεργα πουλιά που λάμπουν στον ευρωπαικό χώρο παράλογα... Είναι εικαστικοί σπουδαίοι και αποδεκτοί, που προέρχονται από μια χώρα χωρίς εικαστικό γίγνεσθαι και παρελθόν....
....Φτάνοντας στο Μόναχο ο Γύζης βρίσκεται σε μια πόλη όπου ο φιλελληνισμός υπάρχει έντονος. Δεν μιλω για τους φιλέλληνες της Ελληνικής Επανάστασης, αλλά για το φιλελληνισμό που είναι το κλίμα και ο χώρος στον οποίο προβάλλονται τα κλασσικά οράματα και οι ιδέες των Γερμανών. Δέσμιοί του νιώθουν ακόμη και σήμερα οι Γερμανοί διανοούμενοι.Σε αυτό το κλίμα ο ταλαντούχος Γύζης πλεονεκτεί. Έχει το δικαίωμα να μιλήσει από πρώτο χέρι για το Πάνθεον των Ηρώων, το Πνεύμα, τον\Έρωτα και την Ψυχή...
...Ο Γύζης κατορθώνει να συνομιλήσει και να καταλάβει επί ίσοις όροις το πνεύμα της εποχής και του τόπου. Αναμφισβήτητα είναι πολύ σπουδαίος ζωγράφος. Η γραμμή κα το χρώμα του κάνουν κάθε ζωγράφο να ζηλεύει. Το γεγονός όμως ότι γίνεται τόσο Ευρωπαίος τόσο γρήγορα δείχνει ότι ήταν μια ξεχωριστή περίπτωση.
Βρέθηκε σε ένα χώρο που τον ευνοούσε και κατόρθωσε να εκμεταλλευτεί 100% αυτή την εύνοια. Από κεί και μετά ο Γύζης κάνει πρωταθλητισμό . Είναι άλογο κούρσας. "Δόξα και τιμή πάλιν, Ουρανίτσα, εις το όνομά μας!Τους φάγαμε!" Αυτό φωνάζει όταν κερδίζει τον διαγωνισμό αφίσας, ενώ είναι ήδη καταξιωμένος. Δεν νομίζω πως είναι αχόρταγος αλλά είναι πολύ καλός και το ξέρει. Κοιτάζοντας 100 χρόνια μετά τα έργα του, το να πούμε πως ξεκινά από την ηθογραφία και φτάνει στις παρυφές του εξπρεσιονισμού είναι ίσως φιλολογίες...
Να συμφωνήσω απόλυτα με το γραπτό του Παρθένη ότι "ο Γύζης κατά το πρώτο στάδιο του έργου του ήτο διακεκριμένος ζωγράφος, κατά δέ το δεύτερον ήτο γνήσιος καλλιτέχνης και ο πρώτος τοιούτος Έλλην μετά την Αναγέννησιν της Ελλάδος" και σαν μεγάλος καλλιτέχνης λέω εγώ, αφήνει στις επόμενες γενιές πολλά πράγματα να καταλάβουν.


πηγή: εφημερίδα ΤΟ ΘΕΜΑ - ένθετο ΠΡΟΣΩΠΑ 21ος ΑΙΩΝΑΣ έτος 2001

Τα βαμμένα αβγά και τα αγρολούλουδα της Κρήτης

Χθές έβαψα τα αβγά. Κάθε χρόνο τα βάφω. Εφέτο όμως τα στόλισα επιπλέον μέ ζωγραφιστές ταινίες δείτε τα. Τα λουλούδια είναι αγριολούλουδα που φυτρώνουν μόνα τους στους αγρούς . Η  Κρητική ύπαιθρος έχει πάρα πολλά αυτοφυή φυτά με άνθη ιδιαίτερα που εγώ τα προτιμώ από τα φυτά που καλλιεργούνται και αναπτύσσονται με χίλιες δυο φροντίδες. Θεωρώ ότι η πνοή της φύσης είναι αυτά τα αγρολούλουδα που θα φανούν μόνα τους, ακόμη και πάνω στην πέτρα, όταν θα είναι η εποχή τους και θα μαραθούν όταν θα είναι η ώρα να εμφανιστούν κάποια άλλα. Τα συγκεκριμένα μώβ είναι μανουσάκια και τα μακριά είναι κρίνοι που θα ανοίξουν λίαν συντόμως.