Ο Γλάρος του Θείου Βάνια

 

πηγή: εφημερίδα ΗΜΕΡΗΣΙΑ//ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ 27-28/3/04

 ΑΝΤΟΝ ΤΣΕΧΩΦ

 Ο Γλάρος και ο Θείος Βάνιας

μετάφραση Ερρίκος Μπελιές

Εκδόσεις ΥΨΙΛΟΝ

Δύο από τα σημαντικότερα έργα του Άντον Τσέχωφ που γράφτηκαν το 1859 και 1899, αντίστοιχα, κυκλοφορούν από τις εκδόσεις ΥΨΙΛΟΝ/βιβλία στη νέα μετάφραση του Ερρίκου Μπελιέ. Με πολύχρονη θητεία στο θέατρο, ο μεταφραστής των έργων, αλλά και με μοναδική γλωσσική ευαισθησία κα θεατρική παιδεία υψηλού γούστου, προσεγγίζει το συγγραφέα που προσδίδει στην καθημερινότητα την αιωνιότητά της και που παρατηρεί τη ζωή από μέσα.

                                                

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%95%CF%81%CF%81%CE%AF%CE%BA%CE%BF%CF%82_%CE%9C%CF%80%CE%B5%CE%BB%CE%B9%CE%AD%CF%82

Ο Ερρίκος Μπελιές (Αθήνα, 1950) είναι ποιητής, λογοτέχνης, και μεταφραστής. Ο Ερρίκος Μπελιές σπούδασε Αγγλική Φιλολογία και Αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Έχει εκδώσει 6 ποιητικές συλλογές και έχει μεταφράσει 24 πεζογραφήματα και 159 θεατρικά έργα. 

Ο Γλάρος (Ρωσικά: Чайка) είναι θεατρικό έργο του Ρώσου συγγραφέα Αντόν Τσέχωφ. Η συγγραφή του έργου ολοκληρώθηκε το 1895. Στη σκηνή ανέβηκε για πρώτη φορά το 1896 στο Θεάτρο Alexandrinsky της Πετρούπολης. Μια παράσταση που δεν βρήκε ανταπόκριση και χαρακτηρίστηκε ως αποτυχημένη. Αντίθετα δεύτερο ανέβασμα του έργου το 1898, από το Θέατρο Τέχνης της Μόσχας, σε σκηνοθεσία Κ. Στανισλάβσκι, στάθηκε ιδιαίτερα επιτυχημένο. Από τότε “Ο Γλάρος” έχει παιχτεί αμέτρητες φορές σε όλο τον κόσμο. Στην Ελλάδα δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Ηλύσια (έτος Α, τ. Α, 1906, σελ. 83-151) και πρωτοπαρουσιάστηκε από το θίασο της Μ. Κοτοπούλη, το 1932. Θεωρείται το έργο που καθιέρωσε τον Τσέχωφ, ως θεατρικό συγγραφέα στη συνείδηση κοινού και κριτικής.

Με το “Γλάρο” εγκαινιάστηκε η ιδιότυπη σύνθεση της τσεχωφικής δραματουργίας, όπου τη θέση του ως τότε καθιερωμένου "κεντρικού ήρωα - ηρωίδας" παίρνει ένας όμιλος προσώπων, μια μικρή κοινωνία, με μοιρασμένη ανάμεσα τους τη δράση. Το ύφος του έργου είναι μικτό, μοιράζεται ανάμεσα στο δράμα και στην κωμωδία. Ο ίδιος ο Τσέχωφ χαρακτήρισε το έργο του ως “κωμωδία σε τέσσερις πράξεις”.

Ο Τσέχωφ στο “Γλάρο” θίγει τις σχέσεις, τα κίνητρα, την ψυχολογία και τις διεκδικήσεις ανθρώπων που αγαπούν, υπηρετούν ή θέλουν να υπηρετήσουν την τέχνη, μέσω της συγγραφής και του θεάτρου. Γύρω τους περιστρέφονται οι άνθρωποι της καθημερινότητας που προσπαθούν να ξεπεράσουν τα αδιέξοδα της ζωής τους.

  Πλοκή

H Αρκάντινα είναι μια καταξιωμένη και δημοφιλής ηθοποιός του κατεστημένου θεάτρου, συνδέεται με τον Τριγκόριν, έναν επιτυχημένο συγγραφέα. Ο Τρέπλιεφ, ο γιος της Αρκάντινα, αναζητά, κάτω από την “σκιά” της μητέρας του, νέους τρόπους έκφρασης στην ποίηση και στο θέατρο. Παρουσιάζει το πρώτο του θεατρικό έργο στους ανθρώπους που βρίσκονται στο κτήμα, με πρωταγωνίστρια την αγαπημένη του, την Νίνα. Η παράσταση όμως θα τελειώσει άδοξα.

Η Νίνα θέλει να γίνει ηθοποιός και αποφασίζει να εγκαταλείψει το σπίτι και να ακολουθήσει τον Τριγκόριν.

Δύο χρόνια αργότερα, ο Τρέπλιεφ εξακολουθεί να ζει στο κτήμα του Σόριν και να παρακολουθεί από μακριά την προσωπική ζωή και την καριέρα της Νίνας. Η επιδείνωση της υγείας του Σόριν θα φέρει πάλι στο κτήμα την Αρκάντινα και τον Τριγκόριν. Στο ίδιο μέρος, θα επιστρέψει “τσακισμένη”, σαν τον νεκρό γλάρο που κάποτε είχε αποθέσει στα πόδια της ο Τρέπλιεφ, και η Νίνα. Η συνάντηση της με τον Τρέπλιεφ θα συμβάλει στο να δώσει τέρμα στη ζωή του.

                                       

Μπισκότα σοκολάτας

Υλικά

250 γρ. βούτυρο

1/4 φλιτζανιού ζάχαρη
1/2 κουταλάκι του γλυκού άρωμα βανίλιας

2 κουταλιές της σούπας κακάο

1 1/2 φλιτζάνι αλεύρι    

1/3 φλιτζανιού κορν φλάουερ

150 γρ. σοκολάτα γάλακτος, λιωμένη

Εκτέλεση

Χτυπάμε μαζί το βούτυρο και τη ζάχαρη μέχρι να γίνουν ένα κρεμώδες μείγμα. Προσθέτουμε τη βανίλια και το κακάο ενώ συνεχίζουμε το χτύπημα να ενωθούν όλα τα υλικά. Από πριν έχομε αναμείξει το αλεύρι και το κορνφλάουερ και το ρίχνουμε στο μείγμα. Συνεχίζουμε το χτύπημα ώστε να έχουμε ένα απόλυτα ομοιογενές μείγμα.

Ετοιμάζουμε το ταψί μας να είναι βουτυρωμένο. ΄Επειτα με τη βοήθεια κορνέ σχεδιάζουμε στο ταψί τα μπισκοτάκια μας. Τα ψήνουμε σε μέτριο φούρνο για 15 λεπτά.  ΄Οταν κρυώσουν λίγο τα βουτάμε ένα - ένα στη σοκολάτα που έχουμε λιώσει (το μισό μπισκότο) και τα αφήνουμε να κρυώσουν και να στερεοποιηθεί η επικάλυψη. Καλή επιτυχία ! 

Η συνταγή είναι από παλιό περιοδικό

"Γειά σου ζωή μου όμορφη!"

πηγή : εφημερίδα ΗΜΕΡΗΣΙΑ//ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ 27-28/3/04

Ο Κώστας Χατζηδουλής κατορθώνει εδώ να κάμψει τις ανησυχίες που έχουμε για τις συλλογές και δή εκείνες που αφορούν σε επανεκτέλεση παλαιότερου υλικού. Προσεγμένη επιλογή, καλοί συντελεστές, ουσιαστικός σεβασμός στον Τσιτσάνη, αλλά και στο δεύτερο CD μια σειρά ορχηστρικών που δεν υστερούν σε ενδιαφέρον απο τα τραγούδια.


http://www.musiccorner.gr/nees_kyklof/03/tsitsanis.html

Τραγουδούν:
Χρήστος Νικολόπουλος, Μάριος, Χρήστος Κυριαζής, Στέλιος Βαμβακάρης, Αθηναϊκή Κομπανία, Μιχάλης Δημητριάδης, Εβελίνα, Νίκος Κουρουπάκης, Δημήτρης Υφαντής, Χορωδία Μοσχάτου, Μανώλης Ρασούλης.
ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΕ
Η ιστορία της έκδοσης ξεκινάει το Δεκέμβριο του 1986, τρία χρόνια μετά το θάνατο του Βασίλη Τσιτσάνη, όταν ο φίλος του Κώστας Χατζηδουλής, κατέγραψε για πρώτη φορά τις μαρτυρίες της συντρόφου του συνθέτη, Ζωής Τσιτσάνη. Κατά τη διάρκεια των συναντήσεων τους, ο Κώστας Χατζηδουλής εξέφρασε την επιθυμία να επιμεληθεί της ηχογράφησης ενός δίσκου με τραγούδια του μεγάλου λαϊκού συνθέτη, επιλεγμένα από τη σύντροφο του. Η Ζωή Τσιτσάνη επέλεξε 5, ένα από κάθε δεκαετία. "Θέλω το 'Τρελή που θέλεις να με στεφανωθείς' και εκείνο το ανέκδοτο εμβατήριο της Κατοχής. Θέλω και το 'Κάθε βράδυ λυπημένη', το 'Οσο με μαλώνεις' και τελευταίο το 'Περσία και Μοσχάτο'", του είπε χαρακτηριστικά.
18 χρόνια από εκείνη τη συνάντηση, 7 χρόνια από το θάνατο της Ζωής Τσιτσάνη και 20 χρόνια από το θάνατο του Βασίλη Τσιτσάνη, η επιθυμία έγινε πραγματικότητα! Τίτλος του δίσκου που μόλις κυκλοφόρησε από τη Heaven «Βασίλης Τσιτσάνης-Γεια σου ζωή μου όμορφη». Στα 4 κυκλοφορημένα τραγούδια - επιλογές της Ζωής Τσιτσάνη, προστέθηκε η επιλογή του Κώστα Χατζηδουλή «Απόβραδο» - τραγούδι που κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το 1959 - και στο ανέκδοτο κατοχικό εμβατήριο προστέθηκαν 4 επίσης ακυκλοφόρητα έργα: το «Νυχτερινό του Τσιτσάνη», το «Έλαβα δίπλωμα μπεκρή», το «Γεια σου ζωή μου όμορφη», και το «Να μην με λεν Τσιτσάνη».
Η έκδοση «Βασίλης Τσιτσάνης-Γεια σου ζωή μου όμορφη», που κρατάτε στα χέρια σας, περιλαμβάνει επίσης μια μοναδική μαρτυρία του Τσιτσάνη, απόσπασμα κασέτας όπου ο συνθέτης-το καλοκαίρι του 1979 - παίζει και τραγουδά με πρόχειρους στίχους το πρώτο κουπλέ ενός τραγουδιού, στο οποίο έγραψε στίχους το 2003 ο Μανώλης Ρασούλης. Η έκδοση περιέχει, επιπλέον, και ένα 2° cd με τα ορχηστρικά κομμάτια των τραγουδιών, και συνοδεύεται από επεξηγηματικό φυλλάδιο με στίχους και πλήρη στοιχεία για κάθε τραγούδι ενώ η υπέροχη εικονογράφηση ανήκει στο Στάθη.

                                                                                        
Στον παρακάτω σύνδεσμο, μπορείτε να πάρετε μια γεύση απο τη συλλογή, σε μικρά ακουστικά στιγμιότυπα   http://www.music-bazaar.com/greek-music/albums/view/id/22593/name/GIA-SOU-ZOI-MOU-OMORFI?lfs=gr                          
                                                                                   

Howard Carter

Howard Carter138η Επέτειος Γέννησης

Howard Carter: Ο αρχαιολόγος που άνοιξε τον τάφο του Τουταγχαμών στη Google.

 

Ενα γραφικό όπου ο Howard Carter θαυμάζει τους αρχαίους αιγυπτιακους θησαυρούς και μας θυμίζουν την συμβολή του στην αρχαιολογία καθώς το όνομά του συνδέθηκε με την ανακάλυψη του τάφου του Τουταγχαμών και το απίστευτα πλούσιο περιεχόμενό του.

Ηταν τόσο βέβαιος ότι κάπου στην έρημο βρισκόταν ο τάφος του Τουταγχαμών πού έσκαβε, επί πέντε ολόκληρα χρόνια, βοηθούμενος οικονομικά από τον Λόρδο Carnarvon χωρίς να ανακαλύπτει τίποτα.  Η επιμονή του όμως τον έφερε, μαζί με την ομάδα του, μπροστά σε κρυμμένα σκαλοπάτια που οδηγούσαν σε μία σφραγισμένη πύλη με χαραγμένο το όνομα του Τουταγχαμών. Σκάβοντας με μία σμίλη που του είχε χαρίσει η γιαγιά του όταν ήταν 17 ετών και αφού κατάφερε να ανοίξει την πύλη ρωτήθηκε από τον λόρδο Carnarvon:"Βλέπεις τίποτα?", και ο Carter  απάντησε με τα διάσημα λόγια: "Yes, wonderful things." ("Ναι, υπέροχα πράγματα.").  Ο πρώτος άνθρωπος που με επιμονή και υπομονή κατάφερε να φέρει στην επιφάνεια 5.398 αντικείμενα που ήταν θαμένα 33 ολόκληρους αιώνες και που φυσικά πέρασαν χρόνια μέχρι που να καταγραφούν και να τεκμηριωθούν όλα.

Στα αντικείμενα αυτά μπορεί κανείς να δει πραγματικά κάθε πλευρά της αιγυπτιακής ζωής, από όπλα και άρματα μέχρι, σπόρους, είδη διατροφής, οικιακά αντικείμενα, μουσικά όργανα, ρούχα, κοσμήματα και καλλυντικά.

Ο Howard Carter, πέθανε στις 2 Μαρτίου του 1939, σε ηλικία 64 ετών, από λέμφωμα,  επτά χρόνια μετά το τέλος της ανασκαφής του και, δυσττυχώς, χωρίς να μπορέσει να δημοσιεύσει, πλήρως, τα ευρήματά του.
σχετικός σύνδεσμος:http://aigina1.blogspot.com/2012/05/howard-carter.html
 
 

Η ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ

Μέσα σε ένα «όλο και περισσότερο δικτυωμένο και διεθνοποιημένο κόσμο», η Ευρώπη υπόσχεται να «βοηθήσει την ανθρωπότητα να αποκτήσει παγκόσμια συνείδηση».

Τζέρεμυ Ρίφκιν, Το Ευρωπαϊκό Όνειρο
Σε ποια Ευρώπη άραγε είναι αφιερωμένη η σημερινή παγκόσμια μέρα της Ευρώπης;
Στην Ευρώπη της «πρωτοπορίας» στη λήψη μέτρων προστασίας του περιβάλλοντος, ή σε αυτήν που τα «παίρνει πίσω» μπροστά στην πίεση των αυτοκινητοβιομηχανιών της.
Στην Ευρώπη των «ανθρωπίνων δικαιωμάτων» ή στην Ευρώπη της καταστολής τους λόγω της αυξανόμενης «τρομοκρατικής απειλής».

Στην Ευρώπη της «ελεύθερης αγοράς» ή στην Ευρώπη της εικονικής και χρηματιστηριακής οικονομικής ανάπτυξης - φούσκας. Της προοδευτικής πολιτικής στον τομέα της εργασίας ή του αναδυόμενου «σοσιαλισμού των χρηματιστών».
Στην Ευρώπη της πολυμορφίας και της αναγνώρισης του δικαιώματος της αυτοδιάθεσης των Κοσοβάρων και των Τσετσένων ή στην Ευρώπη που σέβεται την αρχή της μη διατάραξης των συνόρων όπως στην περίπτωση των Βάσκων, των Βορειοιρλανδών και των Αμπχάζιων.
Στην Ευρώπη που κρατά κλειστή την πόρτα σε Βαλκανική χώρα, όσο αυτή δεν παραδίδει στο διεθνές δικαστήριο της Χάγης τους κατηγορούμενους που κρύβονται στην επικράτειά της η στην Ευρώπη που διευρύνει την συνεργασία με χώρες που εξακολουθούν να διαπράττουν εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας στην γειτονιά της.
Στην Ευρώπη των ΜΚΟ και των ανθρώπων που προσφέρουν εθελοντικά συμπόνοια, χρήμα και χρόνο στους πληγέντες των πολεμικών μετώπων ή στην Ευρώπη των μετώπων που δημιουργεί μαζί με τις ΗΠΑ.
Μεγάλη και πολύπλευρη η κρίση και οι αντιφάσεις πολλές. Ο κίνδυνος βρίσκεται στην απώλεια της αξιοπιστίας που της έχει απομείνει, σχετικά με την εικόνα που διατηρεί μεταπολεμικά στον κόσμο ως ένα εξελισσόμενο μοντέλο βιώσιμης, συνεργατικής συνύπαρξης, συνεργασίας, ελευθερίας και δικαιοσύνης, με μια τάση πρακτικής ολιστικής προσέγγισης της θέσης του ανθρώπου μέσα στο σύνολο της ζωής με διευρυνόμενο ενδιαφέρον για την προστασία της φύσης και των δικαιωμάτων της. Εάν πληγεί αυτή η μειούμενη αξιοπιστία τότε θα πρέπει να αναζητηθεί αλλού η αληθινή προοδευτική σκέψη.
Εάν συνεχιστεί αυτή η αντιφατική κατάσταση, τότε πιθανότατα σύντομα, η προοδευτική πλευρά της θα θεωρηθεί οριστικά πλέον ότι τίθεται στην υπηρεσία του άλλοθι και της συμφεροντολογικής πολιτικής σκοπιμότητας που στόχο έχει την μείωση των αντιδράσεων στην εφαρμογή άδικων και καταστροφικών πολιτικών που υποκινούνται από οικονομικά συμφέροντα και σκοπούς.
Για το γεγονός της ύπαρξης στην Ευρώπη ενός αληθινού δυναμικού καλής θέλησης, διάσπαρτων φυτώριων καινοτόμων καλών πρακτικών που κινούνται στην κατεύθυνση μιας κοινωνίας ισότητας, δικαιοσύνης, αδελφότητας και σεβασμού της ζωής σαν σύνολο, δεν μπορεί να αμφισβητηθεί. Εάν όμως αυτό το ρεύμα εξακολουθήσει να αποτελεί το άλλοθι της Ευρώπης και οι πολίτες της δεν αλλάξουν έμπρακτα στάση ζωής, τότε το μέλλον επιφυλάσσει για την Ευρώπη την τύχη που επιφυλάσσει η ζωή σε κάθε μορφή ζωής που αρνείται την διεύρυνση της εποικοδομητικής συμβιωτικότητάς της με το Όλο: Απόρριψη, εκφυλισμό και θάνατο. 09 Μαΐου 2009 / Μπέλεσης Αλέξανδρος / Μέλος της ΜΚΟ ΣΟΛΩΝ

Οι ειδικοί προτείνουν

σύμφωνα με στοιχεία έτους 2001

Η άσκηση νικά το διαβήτη

Μια φορά την εβδομάδα σωματική άσκηση μέτριας έντασης, μειώνει κατά 35% τον κίνδυνο εμφάνισης σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 (ενηλίκων) . Ο αριθμός των Ελλήνων διαβητικών κυμαίνεται στις 500.000 ενώ θεωρείται ότι υπάρχουν 300 ή 400 χιλιάδες που δεν γνωρίζουν ότι έχουν σακχαρώδη διαβήτη. Ο σακχαρώδης διαβήτης τύπου 2 εμφανίζεται συνήθως σε ώριμη ηλικία , μετά τα 40  και η εμφάνισή του οφείλεται στην κακή διατροφή, την παχυσαρκία, την έλλειψη φυσικής άσκησης, την κληρονομικότητα. Χρειάζεται λοιπόν εγγρήγορση ώστε να διαγνωστεί το συντομότερο.

σχετικός σύνδεσμος

http://www.iatronet.gr/article.asp?art_id=1043

Εμβόλιο κατά του λατέξ

Απο το 2001 είχαν αρχίσει τα πειράματα για την παρασκευή εμβολίου για τους αλλεργικούς στο λατέξ. Το λατέξ είναι μια ουσία που περιέχεται στα γάντια των χειρουργών, στους καθετήρες , στα γάντια της κουζίνας, στις πιπίλες, στις θηλές των μπιμπερό και τα προφυλακτικά.                                              


σχετικός σύνδεσμος
http://www.healthguide.gr/article.php?ar=189&cat= 

              

Συνέδριο - Βιβλίο

πηγή : άρθρο εφημερίδας ΝΕΑ - Οκτώβριος 2001

Διεθνές Κρητολογικό Συνέδριο

Και σχέσεις των Μινωιτών με το Αφγανιστάν!

Τι σχέση έχει η Κρήτη με το Αφγανιστάν; Στην αρχή της δεύτερης   π.Χ.  χιλιετίας Μινωίτες έμποροι διαπραγματεύονταν ,  μέσω διερμηνέων ,  κασσίτερο στους διαμετακομιστικούς σταθμούς της σημερινής Συρίας. Το μέταλλο απαραίτητο για την παρασκευή του χαλκού, ερχόταν με καραβάνια, περνώντας από τη Μεσοποταμία,  από το μακρινό Αφγανιστάν.  Στην αυγή των ιστορικών χρόνων,    ο έλεγχος των ανατολικών δρόμων του εμπορίου και ιδιαίτερα των θαλάσσιων δρόμων του Αιγαίου, εξασφάλιζε την παντοκρατορία των Μινωιτών.

Στην αυγή του 19ου αιώνα κρητικά καράβια διασχίζουν το Αιγαίο . Σκάφη τουρκοκρητικής πλοιοκτησίας με ελληνοκρήτες έμμισθους καπετάνιους μεταφέρουν το προϊόν της εντόπιας παραγωγής σαπουνιού στην πρωτεύουσα της  Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.  Η θαλάσσια αυτή διαδρομή βρίσκεται έξω από τους δρόμους του εμπορικού καπιταλισμού της εποχής , που είναι     προσανατολισμένοι στον άξονα Ανατολής - Δύσης .  Η  Κρήτη, εγκλωβισμένη στο σύστημα της       Οθωμανικής Αυτοκρατορίας  με επαχθέστερους όρους από ό,τι οι περισσότερες άλλες Ελληνικές περιοχές, αδυνατεί να ενταχθεί στην οικονομία των αγορών της Δύσης. Οι δύο αυτές , τόσο απόμακρες μεταξύ τους , όψεις ενός τόπου, σκιαγραφήθηκαν η πρώτη από τον Ε.Νίμαγερ, Διευθυντή του Γερμανικού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου και η δεύτερη απο τον Β. Κρεμμυδά, καθηγητή του Πανεπιστημίου Αθηνών στο "Θ΄Διεθνές Κρητολογικό Συνέδριο στην Ελούντα 1-6 Οκτωβρίου 2001".

Πρόσθετα : Στο Συνέδριο αυτό ακούστηικε για πρώτη φορά,  ο Ύμνος των Πρώτων Ολυμπιακών Αγώνων του 1896 έπειτα από 105 χρόνια. Το σπάνιο αυτό ηχητικό ντοκουμέντο, διάρκειας  5 λεπτών, παρουσίασε η  κ. Ζαχαρένια Σημανδηράκη, προϊσταμένη των Ιστορικών Αρχείων Κρήτης. Πρόκειται για την ηχογράφηση από το paper roll που έκρυβε μια πιανόλα, ιδιοκτησίας του Πρίγκηπα Γεωργίου, η οποία εκποιήθηκε το 1959 και βρίσκεται σήμερα του συλλέκτη κ.  Philips στην Καλιφόρνια  των ΗΠΑ. Η σύνθεση του Ύμνου είχε ανετεθεί στον Κερκυραίο ποιητή Σπύρο Σαμάρα, ενώ οι στίχοι ανήκουν στον Κωστή Παλαμά. Στις 25 Μαρτίου 1896 κατά την έναρξη των Ολυμπιακών Αγώνων στο Καλλιμάρμαρο, ο Σπύρος Σαμάρας διευθύνει την Ορχήστρα που αποτελούν οι Φιλαρμονικές:των Αθηνών, της φρουράς του Ναυτικού , της Κέρκυρας , της Λευκάδας , της ζακύνθου , της Πάτρας  και του Λαυρίου. 

                                          
Σχετικοί σύνδεσμοι : 

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CF%80%CF%85%CF%81%CE%AF%CE%B4%CF%89%CE%BD_%CE%A3%CE%B1%CE%BC%CE%AC%CF%81%CE%B1%CF%82

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9F%CE%BB%CF%85%CE%BC%CF%80%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CF%8C%CF%82_%CE%8E%CE%BC%CE%BD%CE%BF%CF%82
                                                      

------------------------------------

 http://www.historical-museum.gr/html/synedria/th/th.html

Θ΄ ΔΙΕΘΝΕΣ ΚΡΗΤΟΛΟΓΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ
ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ

          Το Θ΄ Διεθνές Κρητολογικό Συνέδριο ξεκινά τις εργασίες του το πρωί της Δευτέρας 1ης Οκτωβρίου 2001 στην Ελούντα. Μέχρι το μεσημέρι του Σαββάτου 6 Οκτωβρίου με τη συμμετοχή πεντακοσίων μελετητών της αρχαιολογίας, της ιστορίας, των γραμμάτων και του λαϊκού πολιτισμού της Κρήτης θα έχουν πραγματοποιηθεί, περισσότερες από 380 επιστημονικές ανακοινώσεις στα τρία τμήματα του Συνεδρίου, 15 διαλέξεις στην Ολομέλεια, επτά εκθέσεις έργου επιστημονικών φορέων και πέντε εργαστήρια σε θέματα ειδικότερου ενδιαφέροντος.           Το μεγάλο αυτό Συνέδριο (το μεγαλύτερο Κρητολογικό Συνέδριο που έγινε ποτέ από την ίδρυση του θεσμού στα 1961) συνιστά ένα από τα σημαντικότερα γεγονότα στο χώρο των ιστορικών επιστημών σε παγκόσμια κλίμακα.
Το Συνέδριο οργανώνεται από τη Εταιρία Κρητικών Ιστορικών Μελετών και τελεί υπό την αιγίδα του Υπουργείου Πολιτισμού και του Δήμου Αγίου Νικολάου. Για τους οργανωτές, που το προετοιμάζουν για περισσότερα από δύο χρόνια, αποτελεί ένα κρίσιμο στοίχημα, καθώς το Θ' Διεθνές Κρητολογικό Συνέδριο, διατηρώντας πολλά από τα παραδοσιακά στοιχεία της φυσιογνωμίας του, εγγράφεται εμφατικά στον αστερισμό της καινοτομίας.
Το Συνέδριο παραμένει ένα μεγάλο διεπιστημονικό forum, ένα ευρύ πεδίο συνάντησης ερευνητών όλων των περιόδων της Κρητικής προϊστορίας και ιστορίας, χωρίς περιορισμούς οπτικής και μεθόδου πέραν αυτών που επιβάλλει η επιστήμη. Επίσης, διατηρείται η παραδοσιακή διαίρεση του Συνεδρίου σε τρία τμήματα:

• Το τμήμα των Προϊστορικών και Αρχαίων χρόνων
• Το τμήμα των Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών χρόνων
• Το τμήμα των Νεώτερων χρόνων

          Από αυτά το μεγαλύτερο διεθνές ενδιαφέρον συγκεντρώνεται στο πρώτο τμήμα και ιδιαίτερα στην αρχαιολογία της Μινωικής Κρήτης. Η συμμετοχή στο τμήμα αυτό είναι τόση ώστε οι εργασίες του έχουν κατανεμηθεί σε δύο, και για ορισμένες ημέρες, σε τρεις παράλληλες συνεδρίες.
Οι καινοτόμες όψεις του Συνεδρίου σχεδιάστηκαν με κριτήριο την ανταπόκριση στις ανάγκες της σύγχρονης επιστημονικής έρευνας και ιδιαίτερα στην ανάγκη να επιτευχθεί με τον πιο αποτελεσματικό τρόπο η επιστημονική επικοινωνία μέσα σε έναν ωκεανό επιστημονικής πληροφορίας. Οι σημαντικότερες καινοτομίες είναι οι ακόλουθες:

• Καθιερώνονται ειδικές συνεδρίες για την παρουσίαση του ερευνητικού έργου των επιστημονικών φορέων. Στην πρόσκληση των οργανωτών ανταποκρίθηκαν η Αμερικανική και η Γαλλική Αρχαιολογική Σχολή, το INSTAPEC, το Ινστιτούτο Μεσογειακών Σπουδών, το Αρχαιολογικό Ινστιτούτο Κρήτης, η ΚΕ' Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων, η 13η Εφορεία Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Αρχαιοτήτων, και η 7η Εφορεία Νεωτέρων Μνημείων. Οι παρουσιάσεις έργου υποστηρίζονται με ανηρτημένες ανακοινώσεις (posters) σε δύο ειδικούς χώρους.
• Οργανώνονται εργαστήρια (workshops) για τη συζήτηση με μεγαλύτερη άνεση χρόνου θεμάτων ειδικότερου ενδιαφέροντος (συνθετικά ζητήματα της προϊστορικής έρευνας που έχει συχνά αποσπασματικό χαρακτήρα, προβλήματα εκδόσεως των κρητικών αναγεννησιακών κειμένων και ιστορικών αρχείων, προβλήματα λεξικογραφίας της κρητικής διαλέκτου, κ.ά.)
• Για να ενισχυθεί η μελέτη της διαχρονίας και να επιτευχθεί η προσέγγιση ερευνητών διαφορετικών περιόδων, οργανώνονται συνεδρίες της ολομέλειας με σπονδυλωτές διαλέξεις που θα καλύψουν τα καίρια ζητήματα σε όλο το βάθος του χρόνου του Κρητικού παρελθόντος. Τα θέματα των Ολομελειών είναι τα ακόλουθα:
• Συνείδηση και ταυτότητα των κοινοτήτων στην Κρήτη. Εισηγητές: Ν. Φαράκλας (Παν/μιο Κρήτης), Α. Χανιώτης (Παν/μιο Χαϊδελβέργης), Δ. Τσουγκαράκης (Παν/μιο Αθηνών), Σ. Κακλαμάνης (Παν/μιο Κρήτης), Π. Κιτρομηλίδης (Παν/μιο Αθηνών).
• Διαχρονία της πολιτικής γεωγραφίας της Κρήτης. Δρόμοι επικοινωνίας στο εσωτερικό και στο εξωτερικό. Εισηγητές: W. Niemeier (Γερμανικό Αρχαιολογικό Ινστιτούτο Αθηνών), Ε. Αγγελομάτη-Τσουγγαράκη (Ιόνιο Παν/μιο), Β. Κρεμμυδάς (Παν/μιο Αθηνών).
• Απολογισμός και προοπτικές των Κρητολογικών ερευνών. Εισηγητές: Στ. Αλεξίου (Παν/μιο Κρήτης), V. La Rosa (Παν/μιο Catania), Χ. Κριτζάς (Επιγραφικό Μουσείο Αθηνών), Θ. Δετοράκης (Παν/μιο Κρήτης), Στ. Παπαδάκη-Όκλαντ (Παν/μιο Κρήτης), Ο. Γκράτσιου (Παν/μιο Κρήτης), Ε. Γαρδίκα-Κατσιαδάκη (Κέντρο Ερεύνης Ακαδημίας Αθηνών), Ζ. Σημανδηράκη (Ιστορικό Αρχείο Κρήτης).
• Για να ενισχυθεί περαιτέρω η συνοχή των εργασιών του Συνεδρίου, η ομαδοποίηση των ανακοινώσεων σε συνεδρίες υποστηρίζεται, από μια ηλεκτρονική βάση δεδομένων πολλαπλού ευρετηριασμού. Η βάση αυτή βρίσκεται ήδη στο Διαδίκτυο και αποτελεί τον πυρήνα ενός ηλεκτρονικού κόμβου που κατασκευάζεται αυτή τη στιγμή από την Εταιρία Κρητικών Ιστορικών Μελετών.

          Η Οργάνωση του Συνεδρίου οφείλει πάρα πολλά στους ανθρώπους του Λασιθίου, και η επιτυχία του θα είναι και δική τους επιτυχία. Η Ε.Κ.Ι.Μ. αναγνωρίζει την αποφασιστική συμπαράσταση του Δημάρχου Αγίου Νικολάου κ. Αντώνη Ζερβού, ενός από τους κύριους στυλοβάτες του Συνεδρίου, του Νομάρχη Λασιθίου κ. Γιάννη Παπατσάκωνα, του Μητροπολίτη Πέτρας και Χερρονήσου κ. Νεκτάριου, του Προϊσταμένου τη ΚΔ' Εφορείας Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων κ. Νίκου Παπαδάκη, του Προέδρου της ΤΕΔΚ Ν. Λασιθίου κ. Νίκου Κουρουπάκη, καθώς και του τ. δημάρχου Αγίου Νικολάου κ. Γιώργου Χατζηδάκη, Προέδρου της δυναμικής Εταιρίας Γραμμάτων και Τεχνών Ανατολικής Κρήτης.

          Μεγάλοι χορηγοί του Συνεδρίου είναι ο Δήμος Αγίου Νικολάου και το Υπουργείο Πολιτισμού του οποίου η Γενική Γραμματέας κυρία Λίνα Μενδώνη θα κηρύξει την έναρξη των επιστημονικών εργασιών. Η Οργάνωση του Συνεδρίου υποστηρίζεται επίσης από την Περιφέρεια Κρήτης, Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Νομού Λασιθίου, τα Φιλανθρωπικά Ιδρύματα Ανδρέου & Μαρίας Καλοκαιρινού, την Τοπική Ένωση Δήμων και Κοινοτήτων Νομού Λασιθίου και το Κέντρο Διαμεσογειακής Συνεργασίας.

          Όπως όλα δείχνουν, τα Πεπραγμένα του επόμενου Διεθνούς Κρητολογικού Συνεδρίου θα ξεπεράσουν κατά πολύ την επίδοση αυτών του Η΄ Διεθνούς Κρητολογικού Συνεδρίου (επτά τόμοι, 3.500 σελίδες, έκδοση της Εταιρίας Κρητικών Ιστορικών Μελετών, Ηράκλειο 2001). Καθώς ο όγκος τού υπό παρουσίαση έργου εγείρει ζητήματα διαχείρισης της επιστημονικής πληροφορίας, η οργανώτρια Ε.Κ.Ι.Μ. προσανατολίζεται στον προγραμματισμό μιας εκδοτικής σειράς των Πεπραγμένων του Συνεδρίου σε θεματικούς τόμους με παράλληλη δημοσιοποίηση στον ηλεκτρονικό κόμβο. Όμως και η έκδοση σε βιβλίο, που κυκλοφόρησε μόλις, των περιλήψεων των επιστημονικών ανακοινώσεων θα αποτελέσει, μέχρι την έκδοση των Πεπραγμένων, ένα σημαντικό βοήθημα για τους ερευνητές.

Η ΤΡΙΤΗ ΗΜΕΡΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΣΙΩΝ ΤΟΥ Θ' ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΚΡΗΤΟΛΟΓΙΚΟΥ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ Ι           Σημαντική ανακοίνωση του Βόλφ Ντίτριχ Νιμάιερ (W. D. Niemeyer), Διευθυντή του Γερμανικού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου, για τον αποικισμό της Μιλήτου της Μικράς Ασίας από Μινωίτες στις αρχές της 2ης π.Χ. χιλιετίας έρχεται να επιβεβαιώσει, κυρίως μέσα από ευρήματα κεραμεικής παραγωγής, την "Θαλασσοκρατορία του Μίνωα" που όπως όλα δείχνουν κατέρρευσε μετά από μια μεγάλη φυσική καταστροφή, την ηφαιστειακή έκρηξη της Θήρας. Είναι πολύ εντυπωσιακό ότι στρώματα τέφρας από την έκρηξη βρέθηκαν και στη Μίλητο. Ανάλογα ευρήματα ανακοίνωσε χθες στο Κρητολογικό Συνέδριο η ερευνητική ομάδα του Ζαν Ντρισέν (Jan Driessen) από τις ανασκαφές του Παλαικάστρου στην Ανατολική Κρήτη. Έτσι, για πρώτη φορά, τα ανασκαφικά ευρήματα έρχονται να συνδεθούν σαν τα κομμάτια ενός παζλ που τεκμηριώνουν την υπόθεση της ηφαιστειακής καταστροφής ενός ισχυρού και ακμαίου πολιτισμού. ΙΙ           Ο Ύμνος των Πρώτων Ολυμπιακών Αγώνων του 1896, ακούσθηκε χθες για πρώτη φορά μετά από 105 χρόνια. Το σπάνιο αυτό ηχητικό ντοκουμέντο, διάρκειας 5΄ παρουσίασε η κα Ζαχαρένια Σημανδηράκη Προϊσταμένη των Ιστορικών Αρχείων Κρήτης, χθες κατά την 3η ημέρα των εργασιών του Διεθνούς Κρητολογικού Συνεδρίου στην Ελούντα. Πρόκειται για την ηχογράφηση από το paper roll που έκρυβε μια πιανόλα, ιδιοκτησίας του Πρίγκιπα Γεωργίου, η οποία εκποιήθηκε το 1959 και βρίσκεται σήμερα στην κατοχή του συλλέκτη κ. Philipps, στην Καλιφόρνια των ΗΠΑ. Αξίζει να σημειωθεί, ότι ο Πρίγκιπας Γεώργιος, που το 1898 ανέλαβε καθήκοντα ως Ύπατος Αρμοστής στην Κρήτη, ήταν Αντιπρόεδρος του 12μελούς Συμβουλίου των Ολυμπιακών Αγώνων και επί τρίμηνο αντικατέστησε τον Διάδοχο Κωνσταντίνο, στην Προεδρία του Συμβουλίου. Έτσι, κατά την κα. Σημανδηράκη, δικαιολογείται το πώς κατείχε στην πιανόλα του το paper roll με τον Ύμνο των Α΄ Ολυμπιακών Αγώνων.           H σύνθεση του Ύμνου, ανετέθη στον Κερκυραίο ποιητή Σπύρο Σαμάρα. Οι στίχοι είναι του Κωστή Παλαμά. Στις 25/3/1896, κατά την έναρξη των Ολυμπιακών Αγώνων, στο Καλλιμάρμαρο, ο Σ. Σαμάρας, διευθύνει την Ορχήστρα που αποτελούν οι Φιλαρμονικές των Αθηνών, της Φρουράς, του Ναυτικού, της Κέρκυρας, της Λευκάδας, της Ζακύνθου, της Πάτρας και του Λαυρίου. Τους στίχους του Κ. Παλαμά, ερμηνεύουν 350 χορωδοί. III Σύνοψη της Δεύτερης Ολομέλειας με θέμα "Διαχρονία της Πολιτικής Γεωγραφίας. Δρόμοι επικοινωνίας στο εσωτερικό και στο εξωτερικό"   Κυρίαρχη σχέση στο γεωγραφικό χώρο της ΝΑ Μεσογείου, κατέχει η Κρήτη κατά την Μεσο-Μινωική Περίοδο Ι και ΙΙ. Όπως ανακοίνωσε κατά την τρίτη (χθεσινή) ημέρα των εργασιών του Θ΄ Διεθνούς Κρητολογικού Συνεδρίου ο Wolf Dietrich Niemeier, Διευθυντής του Αρχαιολογικού Ινστιτούτου στην Αθήνα, πίσω από την παράδοση του θαλασσοκράτορα Μίνωα, υπάρχει μια ιστορική πραγματικότητα σύμφωνα με την οποία, η υιοθέτηση της ναυσιπλοΐας από την Μινωική Κρήτη της επέτρεψαν να έχει τον έλεγχο του διαμετακομιστικού εμπορίου στην περιοχή.            Η οικιακή κεραμική-μινωικής τεχνοτροπίας- στο Καστρί Κυθήρων, στην Κάρπαθο, στην Μίλητο, στο σύμπλεγμα των Κυκλάδων, στην Πελοπόννησο, τη Θάσο, είναι οι αποδείξεις του συστήματος διακίνησης, ενώ υπάρχουν ενδείξεις που οδηγούν στο συμπέρασμα ότι λίγο μετά την έναρξη της Παλαιοανακτορικής περιόδου πόλεις στο σύμπλεγμα των Κυκλάδων, αλώθηκαν βίαια από τους Μινωίτες. Η ανάγκη για απόκτηση χαλκού, μολύβδου, χρυσού και κασσίτερου - που δεν υπάρχουν στην Κρήτη - προκαλεί την οργάνωση δικτύων εμπορίας που απλώνονται μέχρι την Ανατολία που είναι πλούσια σε μεταλλεύματα. Οι Μινωίτες με τους διερμηνείς τους αγοράζουν κασσίτερο από διαμετακομιστικούς σταθμούς της Εγγύς Ανατολής. Ο κασσίτερος ερχόταν με καραβάνια, που περνούσαν από τη Μεσοποταμία, από το Αφγανιστάν. Στο εσωτερικό, η Κρήτη κατά την Μεσομινωική Ι και ΙΙ περίοδο, έχει λιθόστρωτο οδικό δίκτυο και σύστημα φυλακίων για τα απομακρυσμένα οδικά σημεία της ενδοχώρας.Στα χρόνια της Βενετοκρατίας, οι δρόμοι επικοινωνίας τόσο στο εξωτερικό όσο και εσωτερικό του νησιού, ανακοίνωσε η κα Ε. Αγγελομάτη-Τσουγκαράκη, καθηγήτρια του Ιονίου Πανεπιστημίου, είναι κυρίως θαλάσσιοι και όχι οδικοί. Οι δρόμοι που οδηγούν από την Δαμάστα και την Γόρτυνα στο Χάνδακα, από τη Σούδα στα Χανιά, είναι έργα που αποδίδονται στους Βενετούς. Οι αρχές φροντίζουν με πολλές κατασκευές και ανακατασκευές για την καλή κατάσταση των λιμανιών του νησιού. Δεν μπορούν να ελέγξουν όμως την πειρατεία και το λαθρεμπόριο που ανθεί στην  Ανατολική και Νότια Κρήτη. Ο Χάνδακας είναι το κέντρο διαμετακομιστικού εμπορίου της Κρήτης, τα Χανιά και το Ρέθυμνο, κέντρα υποδοχής προϊόντων και προώθησής τους στην ενδοχώρα του νησιού. Παράλληλα με το κρατικό αρχίζει το ιδιωτικό εμπόριο. Από την Ιεράπετρα, την Παχειά Άμμο προς τον Χάνδακα, τη Μεσσαρά και την Κίσσαμο. Από τον Χάνδακα προς τη Βενετία και την Ευρώπη.Η Κρήτη γίνεται η πιο σημαντική βάση της Βενετίας στη ΝΑ Μεσόγειο. Κατά την πολιορκία του Χάνδακα, η δράση των λιμανιών μειώνεται αλλά η επικοινωνία και οι εμπορικές σχέσεις με τα λιμάνια περιοχών που έχουν κατακτηθεί από τους Οθωμανούς συνεχίστηκε. Ωστόσο, η μεγάλη αλλαγή, συντελείται κατά την αμέσως επόμενη (Οθωμανική) περίοδο. Οι δρόμοι της Κρήτης και της Μεσογείου, ο χαρακτήρας του εμπορίου και της οικονομίας κατά τον αι. 1750-1850, συνιστούν ένα "αδύνατο ζεύγμα" κατά τον κ. Β. Κρεμμυδά, καθηγητή στο Τμήμα Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Αθηνών.  Οι νέοι δρόμοι επικοινωνίας οργανώνονται βορειότερα από τους παλιούς, για να εντάξουν και την Οθωμανική Αυτοκρατορία (επομένως και την Ελλάδα) στους Ευρωπαϊκούς δρόμους του εμπορικού καπιταλισμού. Σ' αυτούς, δεν εντάσσεται η Κρήτη. Η κατάκτησή της, έχει ως αποτέλεσμα την αναστάτωση στις καλλιέργειες, και την απονεύρωση της οικονομίας, που εντάσσεται πλέον κι εξυπηρετεί μόνον τις διοικητικές ανάγκες και δομές, όχι όμως και το εμπόριο.  Η μονοκαλλιέργεια της αμπέλου, αντικαταστάθηκε από την μονοκαλλιέργεια τη ελιάς και η εργοστασιακή παραγωγή προσανατολίζεται στην σαπωνοποιία.  Στο νησί οργανώνονται 45 μονάδες που απορροφούν ετησίως 2.200.000 οκάδες λάδι. Στα Σφακιά αρχίζει η κατασκευή πλοίων 150-170 τόνων για την κάλυψη της μεταφοράς του σαπουνιού στην Κων/πολη, τη Θεσσαλονίκη, τη Σμύρνη κα τη Συρία.Το παραγόμενο προϊόν, κακής ποιότητας, λόγω προμήθειας δεύτερης ποιότητας βοηθητικών υλών για την παραγωγή του, είναι -όταν ταξιδεύει στη Δύση- πρώτη ύλη για τις σαπωνοποιίες που έχουν κέρδος 25-30%.            Κυρίως όμως, η Κρήτη αδυνατεί να ενταχθεί στη 'μοντέρνα' οικονομία της Δύσης. Τόσο η γη όσο και η βιομηχανία (κυρίως σαπωνοποιεία) και το εμπόριο ανήκουν κατά συντριπτικό μέρος στους Οθωμανούς που λειτουργούν μέσα στο προστατευτικό προκαπιταλιστικό σύστημα της Αυτοκρατορίας. Οι Έλληνες Κρητικοί είναι κατά το πλείστον "υπάλληλοι" αυτών των Οθωμανών. Η κατάσταση αυτή θα ανατραπεί με την εκπλήρωση της νέας εθνικής συνείδησης και την ένταξη της Κρήτης στον Ελληνικό κορμό.   ΛΗΞΗ ΤΟΥ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ Με την Kαταληκτήρια Συνεδρία το μεσημέρι του Σαββάτου 6 Οκτωβρίου έπεσε η αυλαία του 9ου Διεθνούς Κρητολογικού Συνεδρίου. Στη σύντομη αυτή τελετή μίλησε με πολύ θερμά λόγια εκ μέρους των συνέδρων ο καθηγητής Gerald Cadogan Διευθυντής της Βρετανικής Αρχαιολογικής Σχολής. Το καταληκτήριο λόγο εξεφώνησε ο Πρόεδρος της Οργανωτικής Επιτροπής του Συνεδρίου καθηγητής Θεοχάρης Δετοράκης. Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσίασε ο Πρόεδρος, πραγματοποιήθηκαν στο Συνέδριο 339 προφορικές εισηγήσεις στα Τμήματά του (περισσότερο από 90% των προγραμματισθεισών), όλες οι εισηγήσεις στην Ολομέλεια, όλα τα εργαστήρια και οι επτά από τις οκτώ προγραμματισμένες παρουσιάσεις έργου επιστημονικών φορέων. Χαιρετισμό απηύθυνε ο Υφυπουργός Εθνικής Άμυνας κ. Δημήτρης Αποστολάκης. Ο Ειδικός Γραμματέας του Συνεδρίου κ. Αλέξης Καλοκαιρινός ενημέρωσε τους Συνέδρους για τον τρόπο με τον οποίο η διοργανώτρια του Συνεδρίου Εταιρία Κρητικών Ιστορικών Μελετών αποφάσισε να χειρισθεί το μεγάλο έργο της έκδοσης των Πεπραγμένων του Συνεδρίου που προβλέπεται να υπερβούν σε όγκο εκείνα του προηγουμένου Συνεδρίου κατά 30-50%, φτάνοντας ενδεχομένως τις 5.000 σελίδες. Σύμφωνα με την απόφαση της Ε.Κ.Ι.Μ. το υλικό θα διαταχθεί σε μεγάλες θεματικές και χρονολογικές ενότητες καθεμιά από τις οποίες μπορεί να απαρτίζει έναν ή περισσότερους τόμους. Οι τόμοι αυτοί θα εκδίδονται αυτοτελώς, με την ολοκλήρωση της συγκρότησης και της τυπογραφικής προετοιμασίας τους. Με τον τρόπο αυτό κάθε τόμος θα είναι συνεκτικότερος και η συνολική έκδοση ευχρηστότερη. Επιπλέον, οι πρώτοι τόμοι των Πεπραγμένων θα καταστεί δυνατό να κυκλοφορήσουν εντός του έτους 2002.            Πριν από την Καταληκτήρια Συνεδρία πραγματοποιήθηκε η τελευταία Ολομέλεια του Συνεδρίου με θέμα "Απολογισμός και προοπτικές των Κρητολογικών ερευνών". Η Ολομέλεια έγινε με τη μορφή τριών διαδοχικών πάνελ εισηγητών, ένα για κάθε Τμήμα του Συνεδρίου, σε αντιστοιχία με τις μεγάλες περιόδους της Κρητικής ιστορίας:            Για την κατάσταση και τις προοπτικές των ερευνών στην περιοχή των προϊστορικών και αρχαίων ελληνικών χρόνων μίλησαν οι καθηγητές κ. Στυλιανός Αλεξίου και Antonino di Vita, καθώς και ο διευθυντής του Επιγραφικού Μουσείου κ. Χαράλαμπος Κριτζάς. Το πάνελ των μέσων χρόνων απαρτίσθηκε από τους καθηγητές κ. Θεοχάρη Δετοράκη, Όλγα Γκράτσιου, και Στέλλα Παπαδάκη-Όκλαντ. Για τους νεώτερους χρόνους μίλησαν η προϊσταμένη των Γενικών Αρχείων του Κράτους κα. Ζαχαρένια Σημανδηράκη και η ερευνήτρια της Ακαδημίας Αθηνών κα. Ελένη Γαρδίκα-Κατσιαδάκη.            Η Ολομέλεια του Συνεδρίου κατά την Καταληκτήρια Συνεδρία ενέκρινε ψήφισμα για τη συγγραφή λεξικού της κρητικής διαλέκτου καθώς και δύο ψηφίσματα με τα οποία εκφράζεται ανησυχία για τους κινδύνους που διατρέχουν οι αρχαιολογικοί χώροι της Κρήτης από την αυθαίρετη δόμηση. Τα ψηφίσματα αυτά έχουν ως εξής: "Η Ολομέλεια του Θ΄ Διεθνούς Κρητολογικού Συνεδρίου εκφράζει την ανησυχία της για την αυθαίρετη δόμηση στην Κρήτη και όλως ιδιαιτέρως στην αρχαιολογική ζώνη της Κνωσού και στους λοιπούς αρχαιολογικούς χώρους της Κρήτης. Η Ολομέλεια του συνεδρίου καλεί την Πολιτεία να αποκαταστήσει τις περιοχές των αρχαιολογικών χώρων εφαρμόζοντας την κείμενη νομοθεσία. Η Ολομέλεια αντιτίθεται σε κάθε νομιμοποιητική της αυθαιρεσίας ενέργεια." "Η Ολομέλεια του Θ΄ Διεθνούς Κρητολογικού Συνεδρίου εκφράζει την ανησυχία της για την αλλοίωση του άμεσου χώρου προστασίας του σημαντικού Μεσοβυζαντινού Φρουρίου Κάστελος, Βαρυπέτρου Χανίων και της πρώτης ζώνης του ομώνυμου αρχαιολογικού χώρου. Η Ολομέλεια καλεί το αρμόδιο Υπουργείο Πολιτισμού να επανεξετάσει την επιχειρούμενη νομιμοποίηση των εκτεταμένων αυθαιρέτων επεκτάσεων οικοδομικού συγκροτήματος, που ανεγείρεται με μεγάλη υπέρβαση της εγκεκριμένης άδειας."           Τέλος, μέσα σε ατμόσφαιρα συγκίνησης η σκυτάλη για την οργάνωση του επόμενου Κρητολογικού Συνεδρίου, που θα γίνει το 2006 στα Χανιά, πέρασε στα χέρια του Φιλολογικού Συλλόγου "Χρυσόστομος" που έχει οργανώσει με επιτυχία το 2ο και 6ο Συνέδριο (1966 και 1986, αντιστοίχως). Την ανάθεση της οργάνωσης αποδέχθηκε από το βήμα του Συνεδρίου ο Πρόεδρος του Συλλόγου κ. Αντώνης Πετρουλάκης.           Όπως έλεγαν στα πηγαδάκια των Συνέδρων μετά τη λήξη των εργασιών ορισμένοι από τους διαπρεπέστερους ερευνητές, όπως ο βρετανός καθηγητής Peter Warren και ο βέλγος καθηγητής Yves Duhoux, που συμμετέχουν ανελλιπώς στα Κρητολογικά Συνέδρια από το 1966 ο πρώτος, και από το 1971 ο δεύτερος, το 9ο Κρητολογικό Συνέδριο ήταν ξεκάθαρα το καλύτερο τόσο από την άποψη της οργάνωσης, όσο και από την άποψη της ποιότητας των επιστημονικών εργασιών. Η γενική εντύπωση από το 9ο Διεθνές Κρητολογικό Συνέδριο φαίνεται να δικαιώνει τις επιλογές των οργανωτών να καινοτομήσουν χωρίς να μεταβάλουν τον ανοιχτό διεπιστημονικό χαρακτήρα του Συνεδρίου. Οι σπονδυλωτές Ολομέλειες, τα εργαστήρια, οι ανηρτημένες ανακοινώσεις, οι παρουσιάσεις έργου των επιστημονικών φορέων έδωσαν ένα νέο στίγμα που θα δημιουργήσει τη δική του παράδοση εμπλουτίζοντας την έκφραση της επιστημονικής μελέτης του κρητικού παρελθόντος. Τα Πεπραγμένα του Συνεδρίου θα αποτυπώσουν τα βήματα αυτής της έρευνας προσθέτοντας ένα νέο μεγάλο κεφάλαιο στην γνώση και στον προβληματισμό μας.                                                                                       Από το Γραφείο Τύπου του Θ΄ Διεθνούς Κρητολογικού Συνεδρίου   Παρουσίες Η Λένα Ψηλομανουσάκη - Πιλατάκη  πτυχιούχος της Ανωτέρας Σχολής Ραδιοτηλεγραφητών έλαβε μέρος ώς εισηγήτρια ανακοίνωσης στο Θ΄ Διεθνές Κρητολογικό Συνέδριο το οποίο οργάνωσε η Εταιρία Κρητικών Ιστορικών Μελετών και το οποίο πραγματοποιήθηκε στην Ελούντα του Αγίου Νικολάου στις 1 - 6 Οκτωβρίου 2001. Το θέμα της ανακοίνωσης που εισηγήθηκε είναι "Ίδρυση του Αεροδρομίου Ηρακλείου (1928 - 1939).Συγγραφέας του βιβλίου ΕΠΙ ΠΤΕΡΥΓΩΝ ΑΝΕΜΩΝ το οποίο αναφέρεται στην ιστορία του Κρατικού Αερολιμένα Ηρακλείου "ΝΙΚΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ" και στην συμβολή του στην τουριστική και οικονομική ανάπτυξη της Κρήτης. Το εν λόγω βιβλίο κάνει μια σύντομη αναφορά στις ελληνικές και ξένες αεροπλοϊκές και αεροπορικές εταιρείες που κατά καιρούς αφίχθηκαν στο φιλόξενο Νησί της Κρήτης. Το βιβλίο καλύπτει την χρονική περίοδο (1928 - 2001) και χωρίζεται σε 20 κεφάλαια. Προϊσταμένη στο τμήμα τηλεπικοινωνιών του   Κρατικού Αερολιμένα Ηρακλείου "ΝΙΚΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ"

Μακρύ Αγκάθι της Λένας Ψηλομανουσάκη – Πιλατάκη

Μακρύ Αγκάθι, ένα νέο βιβλίο για τη Σπιναλόγκα Ένα νέο βιβλίο για τη Σπιναλόγκα της Λένας Ψηλομανουσάκη – Πιλατάκη, που κυκλοφόρησε πρόσφατα και έχει τίτλο «Μακρύ Αγκάθι, τα θύματα ενός άλλου πολέμου, Σπιναλόγκα 1903 – 1957», παρουσιάζει ο Πολιτιστικός Αθλητικός Οργανισμός του Δήμου Αγ. Νικολάου σε συνεργασία με τη βιβλιοθήκη «Μανώλης Φουντουλάκης», την ερχόμενη Δευτέρα 9 Μαΐου 2011, στις 7:00 μ.μ. στην αίθουσα του Εμπορικού & Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Λασιθίου. Στην παρουσίαση ομιλητές θα είναι οι: Παύλος Γουλιαρμής φιλόλογος, Κωστής Μαυρικάκης Πολιτικός Μηχανικός,  Γιάννης Μουζάς Ιατρός Αναπλ. Καθηγητής Τμήματος Ιατρικής Πανεπιστημίου Κρήτης και Μαρία Σεργάκη πρώην Προϊσταμένη των Γ.Α.Κ. Λασιθίου. Η συγγραφέας θα μιλήσει για το οδοιπορικό της στη συγγραφή του βιβλίου της. Την παρουσίαση συντονίζει η φιλόλογος Μαρία Κωστάκη. Η συγγραφέας γεννήθηκε στην Πόμπια Ηρακλείου και υπηρέτησε ως υπάλληλος της Υπηρεσίας Περιφερειακής Ανάπτυξης Κρήτης (ΥΠΑΚ) του Υπουργείου Συντονισμού και μετέπειτα Εθνικής Οικονομίας. Έλαβε μέρος ως εισηγήτρια ανακοίνωσης στο Θ’ Διεθνές Κρητολογικό Συνέδριο, που πραγματοποιήθηκε στην Ελούντα το 2001. Έχει εκδώσει το βιβλίο «Επί πτερύγων Ανέμων» (2003) για την ιστορία του Κρατικού Αερολιμένα Ηρακλείου «ΝΙΚΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ» και τη συμβολή του στην τουριστική και οικονομική ανάπτυξη της Κρήτης από το 1928 ως το 2001.Η διδάκτωρ Φιλολογίας, Λένα Νικολιδάκη- Περοδασκαλάκη, αναφέρει, στον πρόλογο του βιβλίου: «Κοινή παρατήρηση από τις γραπτές πηγές, που με ιδιαίτερη επιμέλεια παραθέτει η Ψηλομανουσάκη, είναι αφενός ο αγώνας που διεξαγόταν στον διεθνή ιατρικό χώρο με επικεφαλής την Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας και τα Διεθνή Λεπρολογικά και Αντιλεπρικά Συνέδρια να χαρακτηρισθεί η λέπρα ως μια ασθένεια, όπως οι άλλες, για να εκλείψει η προκατάληψη και να καταπολεμηθεί το μυκοβακτηρίδιο του Χάνσεν, ώστε οι θεραπευμένοι χανσενικοί να μπορέσουν να ενταχθούν και πάλι στο υγιές κοινωνικό σύνολο αφετέρου διαπιστώνει κανείς ότι οι προσπάθειες που κατέβαλλαν όσοι ασθενείς ζούσαν στη Σπιναλόγκα, μακριά από τις οικογένειές τους, ήταν έντονες, καθώς αντιμετώπιζαν όχι μόνο τη φύση της νόσου τους και τον κοινωνικό στιγματισμό αλλά και τις δυσκολίες της καθημερινότητας». Η φιλόλογος Μαρία Κωστάκη, γράφει στην εφημερίδα ΑΝΑΤΟΛΗ: «…Το Ενετικό και απόρθητο φρούριο της Σπιναλόγκας έμελλε να συνδεθεί στην τελευταία περίοδο της ζωής του – προ μνημειακής οντότητάς του – με τη λειτουργία του λεπροκομείου! Πενήντα τέσσερα χρόνια αποτέλεσε ένα τόπο εξορίας, μαρτυρίου, εγκατάλειψης ανθρώπων στιγματισμένων, ανθρώπων πονεμένων, ανθρώπων καταφρονεμένων. Περίπου άλλα τόσα χρόνια χρειάστηκαν για να μπορούμε να μιλάμε ελεύθερα γι’ αυτό, να συζητάμε για τις συνθήκες εκείνης της εποχής, να ψάχνουμε στα αρχεία για αυθεντική πληροφόρηση, να μην αισθανόμαστε τελικά «ένοχοι» για την ύπαρξή του».Η φιλόλογος Ελπίδα Γρηγοράκη επίσης, γράφει στην ίδια εφημερίδα: «Η συγγραφέας καταγράφει με λεπτότητα και σχολαστικότητα τα γεγονότα, τα πρόσωπα, τις αποφάσεις που σχετίζονται με την εξέλιξη του νησιού και στέκεται με ιδιαίτερο ενδιαφέρον στα γεγονότα σταθμούς στην ιστορία του.Η λεπτότητα με την οποία η συγγραφέας αντιμετωπίζει το θέμα της, η κοινωνική προέκταση του πονήματός της και η χρησιμότητα της ιστορίας καθίστανται εμφανείς στον επίλογο, όπου μετατρέπει τη Σπιναλόγκα σε σύμβολο όχι του στίγματος, αλλά κάθε αναξιοπαθούντα ανθρώπου».

Η κυρία από το γυμναστήριο της Ειρήνης Σκριμιζέα

Η ΚΥΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΓΥΜΝΑΣΤΗΡΙΟ της Ειρήνης Σκριμιζέα *

Η κυρία από το γυμναστήριο ξυπνάει στις 6. Αφήνει τον άντρα της να κοιμάται, κλείνει την πόρτα να μην τον ξυπνήσει και κάνει δουλειές. Είναι σαν κάθε μέρα να τρίβει το σπίτι της λες και πρέπει να του αλλάξει δέρμα. Έχει πολλά δέρματα το ρημάδι και τρίβει, τρίβει με βία μήπως και κάποια μέρα δει τον Υμηττό και δίπλα τον Σαρωνικό να απλώνονται μπροστά της.
Στις 7 τον ξυπνάει να ετοιμαστούν και να φύγουν για τη δουλειά. Τον αγαπάει. Αυτή η μία ώρα λιγότερη στον ύπνο της, αυτό το 6 που γίνεται 7, είναι η αγάπη της γι’ αυτόν. Και αυτό το μολύβι γύρω από τα μάτια και τα ρούχα που ετοίμασε με προσοχή από το βράδυ, για να της ταιριάζουν, είναι η αγάπη της γι’ αυτόν. Και για τον τίτλο της κυρίας.
Στις 3.30 είναι σπίτι. Θα μαγειρέψει, θα μιλήσει για τη δουλειά, θα μιλήσει με τα παιδιά στον υπολογιστή, θα τα ακούσει να κλαίνε, θα κλάψει στα κρυφά, θα σκεφτεί πως μεγαλώσανε, πως μεγάλωσε και αυτή, μεγάλωσε και η μέρα και πρέπει να πάνε βόλτα. Θα ξαπλώσει στον καναπέ και θα αποκοιμηθεί.
Ξυπνάει στις 4.30. Θα τον φιλήσει που πάλι τον πήρε ο ύπνος στην πολυθρόνα – «σαν τον Παπαδιαμάντη είναι», θα σκεφτεί. Συμμαζεύει το μπαλκόνι, απλώνει τα ρούχα, φτιάχνει τα μαλλιά της πριν ξυπνήσει και τη δει με τα ρόλεϊ. Τα νύχια, μην ξεχάσει τα νύχια να τα βάψει ροζ, αυτό το απαλό το διακριτικό. Γι’ αυτόν, γι’ αυτήν και για τον τίτλο της κυρίας.
Στις 6.30 θα πάει στο γυμναστήριο του δήμου. Βαράκια, στρωματάκια αφρολέξ και ένα και δύο και τρία, οι ασκήσεις γίνονται πιο εύκολα όταν δεν μετράει. Στην πρώτη άσκηση σκέφτεται την ώρα που έχει ακόμα μπροστά της και ιδρώνει, στη δεύτερη τα παιδιά, στην τρίτη τον άντρα της, στην τέταρτη τους παππούδες που γερνάνε, στην πέμπτη το φαγητό για αύριο.
Είναι 7.25. Σε κάθε μάθημα στις 7.25 η μουσική αλλάζει και οι κυρίες ξαπλώνουν και κλείνουν τα μάτια μέχρι τις 7.30. Τα νύχια της είναι φυσικά, τα χείλια της κόκκινα, τα μαλλιά της νωπά βρέχουν το μαξιλάρι, το ρούχο της το έφτιαξε αυτή με κόμπους σε ένα πανί. Μεσημέρι και κερασιές. Παντού κερασιές. Τραβάει λίγο το φόρεμα και ακουμπάει το πόδι της στον δροσερό τοίχο. Δεσποινίς παρακαλώ.
----------------------------------------------------
Η Ειρήνη Σκριμιζέα γεννήθηκε στη Λάρισα το 1987, ζει στην Αθήνα, θα ζήσει στη Γαλλία, αγαπάει το ραδιόφωνο, τα στέκια, τους αριθμούς και τους χάρτες, γράφει για τις κυρίες στα γυμναστήρια, τη θάλασσα πίσω απ’ την Ποσειδώνος και τους παππούδες στις μπερζέρες και πάντα κουβαλάει ένα τετράδιο μέσα σε μια τσάντα πλάτης  http://www.onestory.gr/post/22404629542

Το ακριβώς και το περίπου

 http://www.antifono.gr/portal/%CE%9A%CE%B1%CF%84%CE%B7%CE%B3%CE%BF%CF%81

Το ‘ακριβώς’ της Δύσης και το ‘περίπου’ της Ανατολής

Αντώνης Παπαγιάννης*

Συχνά ακούμε ή χρησιμοποιούμε την ρήση ‘Ανήκομεν εις την Δύσιν’. Έγινε ‘κλισέ’ από τότε που την πρωτοξεστόμισε ο παλιός Καραμανλής. Ως χαρακτήρες όμως οι σύγχρονοι Έλληνες εμφανιζόμαστε διχασμένοι: είμαστε Δυτικοί ή Ανατολίτες; Σαν τον Κολοσσό της Ρόδου, ιστορικά πατούμε με το ένα πόδι σε κάθε πλευρά της νοητής γραμμής που χωρίζει τους δυο κόσμους. Μας διεκδικεί η Δύση (βέβαια από τότε που πρωτοέγραψα το κείμενο ίσως να έχουν αλλάξει τα πράγματα…), την θέλουμε κι εμείς για πολλούς λόγους, που συνδέονται (καλώς ή κακώς) με το άμεσο συμφέρον και την οικονομική επιβίωσή μας. Ωστόσο, δεν μπορούμε να αποβάλουμε τη γονιδιακή, ιστορική και πολιτισμική σχέση μας με την Ανατολή. ‘Δική σου είμαστε φυλή’, της τραγουδούσε πριν μερικά χρόνια ο Μανώλης Μητσιάς, όχι χωρίς λόγο.

Συχνά ως ‘Έλληνας’ θεωρείται το ιδεώδες του κλασικά παιδευμένου και αναθρεμμένου ανθρώπου (όπως τον φαντάζεται η Δύση), σε αντιδιαστολή με τον ‘Ρωμιό’, που βιώνει και εκφράζει τα χαρακτηριστικά της Ανατολής. Ο μακαρίτης Patrick Leigh Fermor στο βιβλίο του ‘Ρούμελη’ απαριθμεί 64 διαφορές του ‘Έλληνα’ από τον ‘Ρωμιό’. Χαρακτηριστική η τελευταία: Οι κίονες του Παρθενώνα από τη μια, οι τρούλοι της Αγια-Σοφιάς από την άλλη. Στις τόσο εύστοχες διαπιστώσεις και αντιδιαστολές του, ας προσθέσω πρόχειρα μερικές ακόμη, παρμένες και από την τρέχουσα επικαιρότητα:

Δύση Ανατολή

1 + 1 = 2                                                       «Χίλιοι καλοί χωράνε»

Ισοσκελισμένος προϋπολογισμός            «Πέντε πάνω, πέντε κάτω»

Πλεονάζον προσωπικό (‘εφεδρεία’)          «Κάπου να χωθεί και το παιδί»

Αξιοκρατία                                                   «Δικός μας είναι αυτός»

Τιμές ορισμένες                                           Υποχρεωτικό παζάρεμα

Τιμή + ΦΠΑ                                                 «Με απόδειξη ή χωρίς;»

Στις 5.30 ακριβώς                                       «Πεντέμιση με έξι» (και βάλε…)

Λογική                                                          Συναίσθημα

Νους                                                              Καρδιά

Ένα πρόχειρο πολιτισμικό παράδειγμα αυτής της διαφοράς αποτελεί η μουσική. Η εκλεπτυσμένη αρμονική πολυφωνία της Δύσης και το ανατολίτικο ‘μακάμι’ είναι δυο διαφορετικά πράγματα. Έτσι, δεν μπορείς να συνταιριάσεις την αρμονία των φωνών σ’ ένα αναγεννησιακό μαδριγάλι αν ‘παίζεις’ αυθαίρετα με το τονικό ύψος και τα διαστήματα των φθόγγων. Αντίθετα, στα μέλη της Ανατολής η ‘έλξη’ των φθόγγων είναι πανταχού παρούσα, και η αναλελυμένη εκτέλεση ενός ‘παπαδικού’ βυζαντινού μέλους είναι περισσότερο υπόθεση φωνητικής ευελιξίας του ψάλτη παρά συνθετικής έμπνευσης του μουσουργού. Πριν από έναν αιώνα ένας θεωρητικός της δυτικής μουσικής υποστήριζε με πάθος ότι δεν υπάρχει μουσικό διάστημα μικρότερο από το ημιτόνιο. Τα συνεχή γλιστρήματα (glissando) της φωνής ενός μουεζίνη, ή ενός καλού ψάλτη, του ήταν αδιανόητα, διότι δεν μπορούσε να τα χωρέσει μέσα στο θεωρητικό του σχήμα. Και πρακτικά, ένας καλός κλασικός τενόρος δύσκολα ακούγεται ευχάριστα ως παραδοσιακός ψάλτης, και αντιστρόφως.

Οι διαφορές Δύσης και Ανατολής δεν είναι μόνο ιστορικές, φυλετικές, πολιτισμικές. Είναι πρωτίστως θεολογικές: άλλο δυτικός και άλλο ανατολικός Χριστιανισμός. Η Δύση ερμηνεύει ορθολογικά ακόμη και τα μυστήρια, όπως τη μετάνοια: πες τόσα ‘Άβε Μαρία’ και τόσα ‘Πάτερ ημών’, και ξεχρέωσες. Η δικανική δυτική αντίληψη (νόμος->παράβαση -> ποινή) είναι τελείως διαφορετική από την Ορθόδοξη ανατολική θεώρηση της αμαρτίας ως ασθένειας (‘ου χρείαν έχουσιν οι ισχύοντες ιατρού…’): «Θέλεις υγιής γενέσθαι;» ρωτάει ο Κύριος τον παράλυτο. Ο άνθρωπος είναι το ‘μέγα τραύμα’ που πρέπει να ιαθεί, όχι να τιμωρηθεί. Ο ασθενής Χριστιανός μπορεί ‘μιά ροπή’ να σωθεί, όπως μας λέει η υμνολογία της Μ. Πέμπτης για τον ληστή στο σταυρό. «Ένι (= υπάρχει) μετάνοια, αββά;», ρωτάει η μετανοημένη αμαρτωλή Ταϊσία τον Αββά Ιωάννη τον Κολοβό (Γεροντικό), και ανέρχεται στον ουρανό την ίδια νύχτα, χωρίς να προλάβει να κάνει καμιά άλλη πράξη μετανοίας.

Με το πνεύμα αυτό μπορούμε να διακρίνουμε τις δυο έννοιες του όρου ‘οικονομία’. Υπό αυστηρή γλωσσική έννοια η ‘νομή’ σημαίνει την διαχείριση του οίκου, άρα απαιτεί ακριβολογία και συνέπεια. Από την άλλη, το ‘κατ’ οικονομίαν’ στην Ορθόδοξη Ανατολή σημαίνει να αφήνουμε περιθώριο για ενέργεια του Θεού που οικονομεί τα πάντα ‘προς το του πλάσματος συμφέρον’. Εδώ η ‘νομή’ περιλαμβάνει και φιλάνθρωπη ανοχή, περιχώρηση, τακτοποίηση του αδελφού, που μπορεί να μην ακολουθεί πάντα αυστηρά καθορισμένους τυπολατρικούς δρόμους. Όπως λένε στο Άγιον Όρος, «ψαλώ τω Θεώ μου όπως μπορώ»: ακόμη και ο αδελφός που είναι μουσικά άσχετος ή παράφωνος αφήνεται να συνεισφέρει στην ψαλμωδία, για να μη χαλάσει η αγάπη. Το Σάββατο έγινε για τον άνθρωπο, όχι ο άνθρωπος για το Σάββατο.

Η δυτική προσέγγιση, με την αναγωγή της λογικής σε υπέρτατη αξία, οδηγεί εύκολα στην απαίτηση για το ‘αλάθητο’ (= όλα μπορούν να προβλεφθούν και να προληφθούν με τη λογική, άρα κάθε σφάλμα έχει υποχρεωτικά και τον ένοχό του). Αντίθετα, στην Ανατολή η έμφαση δίνεται στην ταπείνωση: αναγνωρίζουμε ότι δεν είμαστε τέλειοι, άρα πάντα υπάρχει περιθώριο ανθρωπίνου λάθους, που θα προσπαθήσουμε κατά το δυνατό να μειώσουμε, αλλά και θα το ανεχθούμε στον κάθε ατελή συνάνθρωπο.

Έχουμε όμως συνηθίσει να σκεφτόμαστε δικανικά: όλοι ζητούμε το δίκαιο (που, κατά περίεργο τρόπο, πάντα είναι με το μέρος μας), την τιμωρία του άλλου που (πιστεύουμε ότι) αδίκησε εμάς ή την κοινωνία γενικότερα, την ικανοποίηση του ‘κοινού περί δικαίου αισθήματος’. Έχουμε την πέτρα έτοιμη στα χέρια για να εφαρμόσουμε τον Νόμο απέναντι στον παραβάτη. Από την άλλη, ακούμε από τον ίδιο τον Χριστό ότι πρέπει να συγχωρούμε «έως εβδομηκοντάκις επτά», «οσάκις αν αμάρτη εις σε ο αδελφός σου…». Αυτό είναι ανήκουστο για το δυτικό ‘γράμμα του νόμου’, που θέλει τον παραβάτη να πληρώνει μέχρι και το τελευταίο ευρώ.

Όλα όσα αναφέρθηκαν παραπάνω σαν σκέψεις δεν σημαίνουν ότι αποδεχόμαστε ολοκληρωτικά και ασυζήτητα τη μια πλευρά και απορρίπτουμε κατηγορηματικά την άλλη. Μπορεί οι προτιμήσεις μας (ή τα γονίδιά μας, αν θέλετε) να τείνουν περισσότερο προς την πλευρά της Ανατολής, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν αρετές και στη Δύση. Ούτε σημαίνει ότι όλα όσα—σωστά ή εσφαλμένα—βαφτίζουμε ως ‘ανατολική παράδοση’ είναι όντως έτσι, και είναι πρέποντα. Έτσι π.χ. συχνά οικτείρουμε την τυπολατρία των Δυτικών, και ανεχόμαστε την Ανατολίτικη οχλαγωγία (ιδίως σε εκκλησιαστικούς χώρους) περίπου ως φυσιολογική κατάσταση, ξεχνώντας το «πάντα ευσχημόνως και κατά τάξιν γινέσθω» και το «ουκ έστιν ο Θεός ακαταστασίας, αλλά ειρήνης» του Αποστόλου Παύλου.

Χρειαζόμαστε και τη μια και την άλλη θεώρηση, με μέτρο και στο κατάλληλο μίγμα, κι εδώ είναι απαραίτητη η αρετή της διάκρισης: πού σταματάει η ‘οικονομία’ και αρχίζει η ασυδοσία; Πολύ πρόχειρα, θα πρέπει να είμαστε αυστηροί με τον εαυτό μας και να ενεργούμε φιλάνθρωπα προς τους άλλους. Καλοί οι υπολογισμοί, αλλά να αφήνουμε περιθώριο και για τα έκτακτα συμβάντα, να αποδεχόμαστε να μας χαλούν κάποια σχέδια οι άνθρωποι, αλλά και ο Θεός. Και να βάζουμε στην άκρη τους λεπτομερειακά σχεδιασμένους προϋπολογισμούς προκειμένου να διακονήσουμε τους αδελφούς.

Γιατί τα έγραψα όλα αυτά; Διότι δυστυχώς τις τελευταίες δεκαετίες προσπαθήσαμε, μεταξύ άλλων νεωτερισμών στη χώρα μας, να μπούμε σε δυτικές λέσχες και να παίξουμε δυτικά οικονομικά ‘παίγνια’, με ανατολίτικο όμως τρόπο, με τα γνωστά αποτελέσματα. Από τη μεριά τους, οι Γερμανοί, Ολλανδοί και άλλοι ‘εταίροι’ επιχειρούν να προσεγγίσουν και να ερμηνεύσουν το ‘οριεντάλ’ πολίτευμά μας με καθαρώς δυτικά κριτήρια. Ακόμη κι αν (αφελώς σκεπτόμενοι) δεν τους καταλογίσουμε κανενός είδους δόλο, ερωτούμε: με τι προσόντα;

* O κ. Παπαγιάννης είαναι Ιατρός πνευμονολόγος.

πηγή: Aντίφωνο