Τετάρτη 22 Αυγούστου 2012

Η ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων (9)

Από παλιό περιοδικό "Ραδιοτηλεόραση"

Στα τρυπημένα σημεία λέει "Ιακωβίνων" "εθνικού της"

Για μεγέθυνση πατάτε ροδάκι και ανοίγει νέα καρτέλα με φακό +-

Πελτέ τομάτας

Πελτέ τομάτας

Προστέθηκε από μικρή πίπη, 14.06.12

Περιγραφή

Απλά και σπιτικά.

Τι χρειαζόμαστε:

10 kg τομάτες
ελαιόλαδο
ξύδι
χονδρό αλάτι
λεπτό αλάτι
λεπτό τούλι
ύφασμα

Στα γρήγορα

Κατηγορία

Σάλτσες / Μαρινάδες

Κάντο μόνος

Εποχιακά

Καλοκαιρινή

Μέθοδος

Χωρίς μαγείρεμα

Διατροφή

Χορτοφαγική

Vegan

Δυσκολία

Μέχρι 4 υλικά

Περιέχει

Ντομάτες

Νηστίσιμα

Νηστίσιμα με λάδι/αλκοόλ

Πως το κάνουμε:

Διαβάστε περισότερο: Πελτέ τομάτας http://www.sintagespareas.gr/sintages/pelte-tomatas.html#ixzz24DNOncOs
σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Η δύναμη των νοητικών δονήσεων

πηγή : http://www.facebook.com/photo.php?fbid=365393820177075&set=a.155936257789500.28036.116749838374809&type=1&theater

Η ΑΥΤΟΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ή Η ΕΠΙΤΕΥΞΗ ΤΗΣ ΤΕΛΕΙΟΤΗΤΑΣ ΠΟΥ ΠΡΟΣΕΓΓΙΖΕΙ ΤΟ ΘΕΪΚΟ

ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ ΑΠΟ ΕΜΑΣ ΤΟΥΣ ΙΔΙΟΥΣ

Η δύναμη των νοητικών δονήσεων

WILLIAM WALKER ATKINSON (1862-1932)

Ανάμεσα στους πρωτοπόρους αυτού του πεδίου ξεχωρίζει ο Γουίλιαμ Γουόκερ Άτκινσον, του οποίου τα βιβλία και τα άρθρα συνέβαλαν στην ανάπτυξη και παγίωση της θεωρίας των νοητικών δονήσεων. Δικηγόρος, συγγραφέας και επιμελητής εκδόσεων, συμμετείχε ενεργά στη δημιουργία του κινήματος που ονομάστηκε «Νέα Σκέψη» και διηύθυνε έναν εκδοτικό οίκο με το ίδιο όνομα. Για ορισμένους κριτικούς, το βιβλίο του ‘’Η Δόνηση της Σκέψης ή ο Νόμος της Έλξης στον Κόσμο της Σκέψης’’, το οποίο εκδόθηκε το 1906, είναι ένα σημείο αναφοράς που έπαιξε ουσιαστικό ρόλο στην μεταστροφή της σκέψης και επίτευξης των στόχων μας.

‘’Όλοι διαθέτουν μια μυστική και λανθάνουσα ατομικότητα, αλλά μόνο λίγοι μπορούν να την εκφράσουν’’. Γουίλιαμ Γ. Άτκινσον

Σύμφωνα με τον Άτκινσον, πρέπει να αντιληφτούμε αυτή την ατομικότητα ως μια δυνητική δύναμη, ως μια ανώτερη ποιότητα του νου μας. Οι περισσότεροι από εμάς δεν αναπτύσσουν αυτή τη λανθάνουσα ατομικότητα λόγω έλλειψης γνώσης ή απλώς άγνοιας. Ο μόνος τρόπος για να την ενεργοποιήσουμε και να την κάνουμε διαθέσιμη σε μας είναι μέσω του συνειδητού ελέγχου των νοητικών μας δονήσεων ή κυμάτων. Όταν ένας άνθρωπος αρχίζει να σκέφτεται κάτι, ασυναίσθητα παράγει αυτές τις δονήσεις, οι οποίες όμως συνήθως διασκορπίζονται και τελικά χάνονται. Αν όμως αποκτήσουμε συνείδηση των δονήσεων και συγκεντρωθούμε ώστε να τους δώσουμε όλη τη δύναμη που διαθέτει ο νους μας, τότε θα αποκτήσουν αξιοσημείωτη ένταση, καθώς και πολύ μεγαλύτερη διάρκεια και πλάτος.

'Όταν μια ιδέα ή ένα συναίσθημα παράγεται μέσα στον νου ενός ανθρώπου, η ισχύς που παράγεται μέσα στον εγκέφαλο με τη μορφή νοητικών ενεργειακών κυμάτων επεκτείνεται στο περιβάλλον γύρω από το άτομο, σε απόσταση ανάλογη της ενέργειας που δημιουργήθηκε. Αυτά τα νοητικά κύματα μπορούν να ενεργοποιήσουν παρόμοιες δονήσεις στον νου άλλων ανθρώπων που μπαίνουν στο πεδίο τους, ακλουθώντας τους νόμους της πνευματικής επιρροής.

Η θεωρία των νοητικών κυμάτων του Γουίλιαμ Άτκινσον υποστηρίζεται πλέον από τις εξελίξεις στη νευρολογία και την ψυχολογία, ειδικά μέσα από πειράματα που απέδειξαν πως οι σκέψεις και τα συναισθήματα προκαλούν άνοδο της θερμοκρασίας σε συγκεκριμένες περιοχές του εγκεφάλου. Η θερμοκρασία προκαλεί απελευθέρωση ενέργειας και όλη αυτή η ενέργεια μεταδίδεται μέσω δονητικών κυμάτων. Αν αυτό συμβαίνει με το φως, τον ηλεκτρισμό ή τα ραδιοκύματα, γιατί να μην συμβαίνει και με τη νοητική ενέργεια; Από αυτή την οπτική, ο Άτκινσον προσφέρει το ακόλουθο μυστικό ώστε να εκμεταλλευτούμε στο έπακρον τα νοητικά μας κύματα:

Υπάρχει μεγάλη διαφορά ανάμεσα στα νοητικά κύματα που εκπέμπονται ασυναίσθητα, χωρίς να γνωρίζουμε τους νόμους της νοητικής επιρροής, και σε εκείνα που εκπέμπονται με πλήρη επίγνωση αυτού του φαινομένου και κατευθύνονται από έναν ισχυρό πομπό. Η δύναμη είναι η ίδια, μα η ένταση της δύναμης και τα αποτελέσματά της καθορίζονται από την κατάσταση του πομπού.

Ο Άτκινσον εφάρμοσε τη θεωρία του στον εαυτό του και αυτό τον βοήθησε να γίνει ιδιαίτερα δραστήριος και αποδοτικός στην εργασία του. Εξέδωσε εκατοντάδες βιβλία και άρθρα με το όνομά του αλλά και με ψευδώνυμο, παγιώνοντας και εμπλουτίζοντας το κίνημα της Νέας Σκέψης. Το πάθος του τον οδήγησε σε βαθιά μελέτη της μεταφυσικής και του αποκρυφισμού. Υπήρξε πρωτοπόρος όσον αφορά τη μελέτη και διάδοση του Ινδουισμού και της γιόγκα στον Δυτικό κόσμο.

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

ΤΟ ΑΓΓΕΛΜΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

Η κόρη σας είναι όμορφη σαν τριαντάφυλλο , του είπαν κολακευτικά.

-Το ξέρω, απάντησε εκείνος. Και όταν δεν προσέχω τα χρώματά της το αισθάνομαι από τ΄αγκάθια της.

Άν κάνεις πρόθυμα του γιού σου όλα τ΄άπρεπα χατήρια, δεν θάχεις γυιό σαν γεράσεις, αυτόν που πράγματι θα σου κάνει το χατήρι να σε γηροκομήσει.

Σήμερα ...

Αχμές , ο γιός του φεγγαριού

πηγή : http://www.facebook.com/photo.php?fbid=459973220704057&set=a.437169919651054.101761.108511895850193&type=1&theater

Αχμές , ο γιός του φεγγαριού

Ένας πάπυρος θαμμένος σ έναν τάφο στο Λούξορ, τις αρχαίες Θήβες. Ογδόντα τέσσερα λυμένα προβλήματα, ένα όνομα, μία ημερομηνία: το πρώτο ενυπόγραφο μαθηματικό κείμενο στην ιστορία της ανθρωπότητας. Ένας πάπυρος που συνοψίζει τις μαθηματικές γνώσεις των ανθρώπων που έχτισαν τις πυραμίδες και, κατά τον Ηρόδοτο, επινόησαν τη γεωμετρία. Συγγραφέας του ο Αχμές, που θα γίνει οδηγός μας σε μια περιήγηση σ

τη χώρα των Φαραώ. Θα μας οδηγήσει στην Άβαρι, το κοσμοπολίτικο σταυροδρόμι ανάμεσα σε Ασία και Αφρική. Θα μας σεργιανίσει στη Μέμφιδα, ονομαστή για τους ναούς της αλλά και για τα κακόφημα καπηλειά της. Θα μας ξεναγήσει στο κατάφυτο από παπύρους Δέλτα του Νείλου, θα μας κεράσει μαύρη μπίρα από τη χώρα του Κους και γλυκόπιοτο σεντέχ, κρασί από ρόδι. Παρέα του, μασουλώντας μελωμένα σύκα και χουρμάδες, θ ακούσουμε τους μύθους και τα παραμύθια της Αιγύπτου, όπως τα αφηγούνταν οι κατασκευαστές των πυραμίδων τις ώρες της ανάπαυσης. Μέσα απ τη ζωή του θα βιώσουμε κι εμείς την πολυτάραχη Δεύτερη Ενδιάμεση Περίοδο, τις διαμάχες, τις ίντριγκες και τους πολέμους ανάμεσα στους ηγεμόνες των δύο βασιλείων, της Άνω και της Κάτω Αιγύπτου. Μα πάνω απ όλα θα συμμεριστούμε την απορία του, θα νιώσουμε τον παλμό της αγωνίας του να γνωρίσει το άπιαστο, το απρόσιτο, αυτό που οι μετέπειτα γενιές αποκάλεσαν άπειρο...

http://www.bigbook.gr/index.php?lang_id=1&mode=singleBook&book_id=178543#.UDMp8aCv_p0

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Η ΑΠΡΟΣΔΟΚΗΤΗ ΑΘΑΝΑΣΙΑ ΤΗΣ ΑΛΙΚΗΣ ΒΟΥΓΙΟΥΚΛΑΚΗ του Κώστα Ζαχαράκη *

29886978260

Η ΑΠΡΟΣΔΟΚΗΤΗ ΑΘΑΝΑΣΙΑ ΤΗΣ ΑΛΙΚΗΣ ΒΟΥΓΙΟΥΚΛΑΚΗ

του Κώστα Ζαχαράκη *

Ήταν Απρίλιος του 2013 όταν κάποιος ασήμαντος ακόμα δημοσιογράφος ενός τοπικού καναλιού της Κρήτης ισχυρίστηκε αστειευόμενος πως η αφύσικη νεότητα της εθνικής μας star ήταν αποτέλεσμα πρόωρης γενετικής μετάλλαξης που πιθανότατα προμήνυε ( σε 150 με 200 χρόνια ) την εξέλιξη του homo sapiens σε homo immortal. Ο συγκεκριμένος κύριος δεν είχε καμία ιδιαίτερη γνώση βιολογίας και γενετικής ενώ είναι γνωστό πια πως δεν έκανε ποτέ τηλεόραση χωρίς τη χρήση μαλακών ναρκωτικών.

Ωστόσο η παρακμάζουσα ραστώνη της ελληνικής κοινωνίας υπήρξε για κάποιο λόγο ιδιαίτερα φιλική προς τον ισχυρισμό του και μέσα σε λίγες μόνο μέρες τον ανήγαγε σε έναν πολύ ευχάριστο λαϊκό μύθο, που δήθεν προϋπήρχε, αλλά δεν είχε κανείς τολμήσει να εκστομίσει. Άλλωστε όπως η ιστορία των απαρχών του ΠΑΣΟΚ μας διδάσκει, μια ιδέα, όσο γελοία και αν είναι, μπορεί να γίνει εξαιρετικά δημοφιλής, αρκεί να πέσει στο τραπέζι την κατάλληλη στιγμή.

Το όλο σούσουρο έκανε την ξεχαρβαλωμένη ελληνική show biz να πάρει καινούργια ζωή και να βυθιστεί με πάθος στη μελέτη φωτογραφιών της Αλίκης που πράγματι αποδείκνυαν πως τα τελευταία 30 χρόνια δεν υπήρχε καμία επιπλέον φθορά στο πρόσωπο και το σώμα της.

«Καλέ είναι ολόιδια!» ούρλιαζε γνωστή παρουσιάστρια μεσημεριανής εκπομπής ενώ η μικρή οθόνη κομμένη στα δύο έδειχνε την Αλίκη του ’82 και του 2013 να μιλά, να γελά και κυρίως να παίζει με τον ίδιο ακριβώς τρόπο. Μάλιστα η έκφραση « καλέ ολόιδιος/α είσαι» έγινε για ένα διάστημα ένας πολύ συνηθισμένος χαιρετισμός τόσο θετικής (= ομόρφυνες) όσο και αρνητικής ( = δεν πέρασες στις πανελλήνιες ) απόχρωσης και απασχόλησε ιδιαίτερα τους γλωσσολόγους με την αμφισημία της.

Το γεγονός πάντως ήταν πως κάπου στις αρχές της δεκαετίας του ’80 το ρολόι του χρόνου είχε ολοφάνερα πάψει να χτυπά για την Αλίκη. Μα πως δε το είχε προσέξει κανείς νωρίτερα ;

Συνέβη αυτό που συμβαίνει με τα πρόσωπα που βλέπεις καθημερινά και ζεις μαζί τους στο ίδιο σπίτι… δεν προσέχεις τις αλλαγές ! (Στην συγκεκριμένη περίπτωση την απουσία τους.)

Η Αλίκη πάλι έμοιαζε να αδιαφορεί για τον διογκωμένο θόρυβο. Αυτή, που αρέσκονταν κάποτε να δημιουργεί ίντριγκες με το παραμικρό, φαινόταν τώρα ύποπτα σιωπηλή απέναντι σε μια υπόθεση η όποια είχε τη δυναμική να την αναγάγει στην μεγαλύτερη star της οικουμένης. Σχεδόν αρνιόταν να μιλήσει για όλο αυτό.

Εξέφρασε μόνο την έκπληξη της για την « ανανεωτική δύναμη »(!) των θρύλων που πάντοτε κυκλοφορούσαν για το πρόσωπο της και αξίωσε να μην ξαναρωτηθεί για όλο αυτό εως ότου κοπάσει.

Το αίτημα της ίσως και να είχε γίνει αποδεκτό αν η όλη φημολογία παρέμενε σε αυστηρά εθνικά πλαίσια, κάτι που και η ίδια έμοιαζε να επιθυμεί. Δυστυχώς η βόμβα έσκασε σε μια εποχή παρακμής του κράτους – έθνους και έτσι σε ελάχιστο χρονικό διάστημα τα Διεθνή Μέσα Ενημέρωσης παρέλαβαν και διόγκωσαν την εξωφρενική θεωρία της αθανασίας της, την οποία εκτίμησαν σαν κάτι τουλάχιστον πιθανό στον καταρρέοντα κόσμο των αρχών της δεκαετίας του ’10. Η Αθήνα κατακλύστηκε από χιλιάδες δημοσιογράφους, από κάθε γωνιά της Γης, οι οποίοι αντιπαρέβαλλαν θρασύτατα τον οικονομικό θάνατο της χώρας με την δική της φερόμενη κατάσταση μιλώντας ειρωνικά για ένα κομμάτι ξεχασμένης αθανασίας περικυκλωμένο από ατελείωτη φθορά. Ένας στρατός από φιλόδοξους συνεντευξιαστές της κατασκήνωσε έξω από το σπίτι της στο Γέρακα, εκεί είχε μετακομίσει μετά το γάμο της με τον Σπυρόπουλο.

Κι όμως εκείνη που κάποτε ήταν ικανή να καταπιεί τόνους δημοσιότητας σαν light αναψυκτικό, έμοιαζε τώρα εξαιρετικά δυσκοίλια στο να ανταποκριθεί σ’αυτό το ολοκαίνουργιο φωτοστέφανο δόξας. Περιορίστηκε στο να δώσει μια συνέντευξη σ’ένα ελληνικό εβδομαδιαίο περιοδικό με το πρόγραμμα της τηλεόρασης (!), στο οποίο μίλησε πολύ περισσότερο για τον γάμο της με τον Παπαμιχαήλ, την σχέση της με τον τέως και τις παλιές ελληνικές ταινίες, για όσα δηλαδή συνιστούσαν για πάνω από μισό αιώνα τον ντόπιο μύθο της, παρά για την όψιμη παγκόσμια φήμη της. Κυρίως αρνήθηκε να απαντήσει ευθέως στις φήμες περί αθανασίας αναφέροντας μόνο κάπως αόριστα την καλή της καρδιά και την αγάπη του κόσμου, τις δύο συνιστώσες που την έκαναν πάντα να αισθάνεται παιδί. Δεν παρέλειψε μάλιστα να διαφημίσει και την «μελωδία της ευτυχίας», την παράσταση που θα ανέβαζε και πάλι από φθινόπωρο για πολλοστή σεζόν. Τα έσοδα των 20 πρώτων παραστάσεων θα διατίθονταν για φιλανθρωπικό σκοπό, ένα από τα παιδάκια που συμμετείχαν κάποτε στο πρώτο ανέβασμα του έργου έπασχε πια από γεροντική άνοια.

Η συνέντευξη εκείνη που πού σωστά θεωρήθηκε μια άτσαλη υπεκφυγή συζητήθηκε ωστόσο πολύ έντονα, αναλύθηκε διεξοδικά μέχρι το τελευταίο της κόμμα και κυρίως έδωσε πάμπολλες αφορμές για νέες υποθέσεις ( Άραγε το ξέρει η ίδια ΤΙ της συμβαίνει;)

Στα τέλη του Ιούνη του ’13, τέσσερις αμερικάνοι βιολόγοι αιτήθηκαν μιας εξέτασης DNA της ηθοποιού, η οποία ενέδωσε κατόπιν ασφυκτικής πιέσεως του περιβάλλοντος της. «Κάντο να ησυχάσεις Αλίκη μου!» επαναλάμβαναν οι διάφοροι αυλικοί ενώ οι πιο δικοί της άνθρωποι, ο γιος της, ο σύζυγος της, και όσοι την αγαπούσαν πραγματικά, αμήχανοι και καταθλιπτικοί πια, δεν είχαν το σθένος να την αποτρέψουν.Ωστόσο τίποτα το ιδιαίτερο δεν διαπιστώθηκε. Ούτε μισό μεταλλαγμένο κύτταρο δεν υπήρχε στο σώμα της, όλα έμοιαζαν φυσιολογικά!

Η όλη φημολογία όμως όχι μόνο δεν κόπασε αλλά σύντομα πήρε μια άλλη τροπή, απέκτησε μια άλλη διάσταση: έγινε ενοχλητική ως διαπίστωση. « Ένας άνθρωπος που δεν γερνάει γίνεται ο εκνευριστικός καθρέπτης όλων των άλλων. Των άλλων που είναι καταδικασμένοι να φθείρονται και να φθίνουν …» έγραψε στο blog του ο βραβευθείς λίγα χρόνια αργότερα με Νόμπελ Λογοτεχνίας Χρήστος Χωμενίδης. Πόσο δίκιο είχε!

Η Αλίκη της οποίας η δημοφιλία είχε χρόνια παγώσει σ’ένα ποιοτικό σημείο πλήρωσης αλλά και κουρασμένης αποδοχής ξανάγινε mainstream μ’έναν βαθιά ενοχλητικό τρόπο. Μέσα σε μια Ελλάδα διαλυμένη πολιτικά και οικονομικά, η δική της περίπτωση έφερνε εκνευρισμό και αμηχανία. Μια αιώνια ακμή, μια ζωή γραμμική της οποίας το τέλος δε διαφαινόταν πουθενά ήταν κάτι που ακύρωνε με την αλήθεια του τις βασικές σταθερές της πραγματικότητας όπως την προσλάμβαναν ακόμα οι άνθρωποι εκείνα τα χρόνια.

Η δυσκολία του κόσμου να αποδεχθεί αυτή την αλλόκοτη αφθαρσία περιορίστηκε αρχικά σε σατιρικές εκπομπές εις βάρος της και καυστικά σχόλια στο Διαδίκτυο. Σταδιακά όμως το κοινό άρχισε να χάνει το χιούμορ του.

Η αποδοκιμασία προς το πρόσωπο της γινόταν ολοένα και πιο σκληρή και οι υποθέσεις που διατυπώνονταν δημόσια και ιδιωτικά ξεπερνούσαν κάθε ευγένεια( πίνει αίμα νεαρών παρθένων, τρώει ωμό πλακούντα αφρικάνικής αντιλόπης, έχει κάνει συμφωνία με τον Εωσφόρο).

Ένας ιδιότυπος αυτισμός έσωζε την Αλίκη από όλο αυτό το κλιμακούμενο μένος. Οχυρώθηκε πίσω από την πάγια άποψη της για τους χαρισματικούς ανθρώπους που ο θεός τους έπλασε καθ’ ομοίωση Του και που όντας άκακοι αγιάζουν καθ’ολοκληρίαν καθώς υπομένουν τον φθόνο και την επιθετικότητα των άλλων. Ο κάπως σπασμένος πια τρίτος σύζυγος της Κώστας Σπυρόπουλος υπήρξε λιγότερο ψύχραιμος, πλάκωσε στις σφαλιάρες τρεις βρετανούς παπαράτσι και πάτησε με τη μηχανή του μια Ινδή προσκυνήτρια που για μέρες έκαιγε βρωμερά λιβάνια και γκάριζε ψαλμωδίες έξω απ’το σπίτι τους, αφού θεωρούσε την Αλίκη ενσάρκωση/επανεμφάνιση μιας θεότητας του πρώιμου Ινδουισμού.

Καταλάβαινε ωστόσο η Αλίκη πως όλο αυτό δε θα της έβγαινε σε καλό κι άρχισε να μέμφεται κι η ίδια τον εαυτό της για την κατάσταση του.

Ατελείωτες ώρες κοιτάζονταν στον καθρέπτη με την ελπίδα να βρει κάποιο σημάδι φθοράς. Μάταια. Υιοθέτησε μια καθημερινή διατροφή 12 λιπαρών γευμάτων τη μέρα και άρχισε να καπνίζει. Τίποτα. Κάποια στιγμή ανακάλυψε ένα σπυράκι στο πηγούνι της και με χέρια τρεμάμενα. από χαρά κάλεσε το γιατρό της στη βίλα του Γέρακα. Με αστυνομική συνοδεία εκείνος πέρασε το τοίχος των εγκατεστημένων απ’ έξω δημοσιογράφων μόνο και μόνο για να διαπιστώσει λίγη ώρα αργότερα πως επρόκειτο για εφηβική ακμή.

Βυθίστηκε στην κατάθλιψη κι όταν κι αυτή πια έκανε τον κύκλο της αποφάσισε να αποδεχθεί τη μοίρα της. « Ναι, είναι αλήθεια, είμαι αθάνατη!», έγραψε για λογαριασμό της, στο προφίλ που της έφτιαξε στο twitter, ο αγαπημένος της γιος. Πριν ακόμα εκτιμήσει τις αντιδράσεις που προκάλεσε αυτό το tweet ανακοίνωσε πως θα προβεί σε συνέντευξη τύπου « θα απαντήσω σε πολλές ερωτήσεις σας, αλλά θα ανακοινώσω παράλληλα και τα νέα μου σχέδια …!» Δεν είχε απλώς δεχθεί την απροσδόκητη εξέλιξη της ζωής της αλλά είχε περάσει και στην αντεπίθεση.

Αυτή η μοιραία συνέντευξη τύπου που θα σηματοδοτούσε την καλλιτεχνική στροφή που η Αλίκη επιδίωκε από τα μέσα περίπου του 20ου αιώνα, υπήρξε η τελευταία πράξη στη ζωή αυτής της απίστευτης γυναίκας.

Κανείς δε ξέρει πως ακριβώς θα είχε δικαιολογήσει τη θεωρία της ( φανταστικής ή πραγματικής ) αθανασίας της. Αυτή η αθανασία απέκρουε μόνο ένα είδος θανάτου, εκείνον από φυσικό γήρας. Δεν μπόρεσε λοιπόν να κάνει τίποτα αυτή η πιθανή δυνατότητα της απέναντι στη σφαίρα που καρφώθηκε ανάμεσα στα μάτια της και την σκότωσε ακαριαία και σε ζωντανή σύνδεση. Το έγκλημα διέπραξε μια καμπουριασμένη γριούλα, φανατική της θαυμάστρια από παιδί. Ένα μόνο γράμμα χωρίζει το φθόνο από το φόνο.

Σκόπευε πάντως η Αλίκη να ανακοινώσει τη θεατρική διασκευή του « Μπεντζαμιν Μπάτον» και μια κινηματογραφική μεταφορά του « πορτραίτου του Ντόριαν Γκρέυ». Στο πρίκουελ του «twilight » όχι, δε θα έπαιζε. Επρόκειτο για μια άριστη εκμετάλλευση της συγκυρίας έστω και με καθυστέρηση.

Ο Κώστας Ζαχαράκης ζει λίγες ώρες μπροστά από την εποχή του. Έχει περισσότερες από δύο απόψεις (συχνά αντικρουόμενες) για κάθε θέμα που τον απασχολεί.Σκέφτεται πολύ σοβαρά να μηνύσει τον Paulo Coelho αφού αναζήτησε τον προσωπικό του μύθο και παρόλα αυτά πήρε τα @@ του. Γράφει κυρίως θέατρο και ποίηση. Είναι τεχνοφοβικός.

[ twitter ] [ e-mail ]

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Ανάλυση του Πάτερ ημών

Αναδρομές σε προηγούμενες ζωές

Πνευματική Ανάλυση του ‘’Πάτερ ημών’’ Πνευματικό ημερολόγιο Έμμετ Φοξ

από Αναδρομές σε προηγούμενες ζωές, Πέμπτη, 3 Μαΐου 2012 στις 9:52 μ.μ. ·

Το Πάτερ ημών έχει πολύ μεγαλύτερο νόημα από αυτό που του είχε δοθεί μέχρι σήμερα. Ο Έμμετ Φοξ έχει κάνει μια εμπεριστατωμένη μελέτη και μεταφέρει το αληθινό και ουσιαστικό νόημα της προσευχής που δόθηκε από τον Ιησού χριστό στην Ανθρωπότητα.

"Πάτερ ημών"

Με την έκφραση αυτή ο Ιησούς καθορίζει για πάντα ότι η σχέση ανάμεσα στο θεό και τον άνθρωπο είναι σχέση πάτερα προς παιδί.

Αυτό αποκλείει την δυνατότητα ο θεός να είναι ένας ανελέητος και σκληρός τύραννος.

τα όμοια γεννούν όμοια -αυτός είναι ο κοσμικός νόμος.

δεν είναι δυνατόν μια τριανταφυλλιά να παράγει κρίνους, ούτε μια αγελάδα να γεννήσει αλογάκι.

Το γέννημα είναι της ίδιας φύσης με τον γεννήτορα κι εφόσον ο θεός είναι πνεύμα θεϊκό, πρέπει το ίδιο να είναι και ο άνθρωπος, όσο κι αν τα φαινόμενα δείχνουν το αντίθετο.

Αυτή η διδασκαλία του Ιησού εξαφανίζει τη παλιά θεολογική σκέψη , με τον εκδικητικό της θεό, με τους εκλεκτούς της, με την αιώνια κόλαση και με όλα τα τρομερά στοιχεία της αρρωστημένης και τρομοκρατημένης ανθρώπινης φαντασίας.

Ο θεός είναι ο γεμάτος αγάπη πατέρας του άνθρωπου!

Το Πάτερ ημών, δηλαδή "Πατέρα μας" φανερώνει την αλήθεια για την αδελφοσύνη των ανθρώπων. Όλοι οι άνθρωποι είναι παιδιά ενός Πατέρα.

"Δεν υπάρχει Ιουδαίας ούτε Έλληνας, δεν υπάρχει δούλος ούτε ελεύθερος, δεν υπάρχει αρσενικό και θηλυκό, γιατί όλοι εσείς είστε ένας άνθρωπος στον Ιησού χριστό" (Γαλάτες γ΄28)

Έτσι όλοι προσευχόμαστε όχι μόνο για τον εαυτό μας, αλλά για ολόκληρη την ανθρωπότητα.

"Ο εν τοις ουρανοίς"

Η φύση του θεού είναι να βρίσκεται στον ουρανό και η φύση του άνθρωπου να βρίσκεται στη γη, γιατί ο θεός είναι η "αιτία" και ο άνθρωπος η "εκδήλωση".

Στη θεολογική ορολογία ουρανός= παρουσία θεού, και γη = εκδήλωση.

άρα η λειτουργία του ανθρώπου έγκειται στο να εκδηλώνει τον θεό- την αιτία.

"Καθώς είπε ο θεός, θα κατοικήσω μέσα τους και θα περπατήσω μεταξύ τους."

( β Κορινθίους στ΄16)

"Αγιασθήτω το όνομά σου"

Η ρίζα της λέξης Αγιασθήτω είναι "άγιος", συνεπώς ιερός, τέλειος, ολοκληρωμένος, πλήρης. Αν λοιπόν το αποτέλεσμα έχει την ίδια φύση με την αιτία που το προκάλεσε , διαπιστώνουμε πως ο άνθρωπος (αποτέλεσμα, εκδήλωση) πρέπει να είναι άγιος, πλήρης, τέλειος, όπως ο θεός (αιτία) που τον δημιούργησε.

"Ελθέτω η Βασιλεία σου"

Αυτό σημαίνει πως είναι καθήκον μας να πραγματώνουμε ολοένα και περισσότερο τις ιδέες του θεού σε αυτό το γήινο πεδίο.

Αυτός είναι ο λόγος που βρισκόμαστε εδώ.

Έχοντας ως υιοί του θεού, δημιουργική δύναμη όπως ο πατέρας, εμείς θα φέρουμε τη βασιλεία του θεού εδώ, εκδηλώνοντας την τελειότητά του.

"Γενηθήτω το θέλημά σου"

Αν ο υιός και ο πατέρας έχουν ένα θέλημα, τότε η ελεύθερη βούληση που δόθηκε στον άνθρωπο πρέπει να χρησιμοποιηθεί σωστά, χωρίς εγωισμούς και παράλογα σχέδια, μακριά από το σχέδιο του θεού.

Συνεπώς ευτυχισμένοι και πετυχημένοι μπορούμε να είμαστε μόνο όταν εκφράζουμε τη φύση και το θέλημα του θεού

"ως εν ουρανώ και επί της γης". Αυτή είναι η λειτουργία μας εδώ.

Ουρανός= παρουσία θεού, και γη = εκδήλωση.

"Τον άρτον ημών τον επιούσιον , δος ημίν σήμερον"

Ο άρτος που αντιπροσωπεύει την τροφή, την ένδυση, την κατοικία και όσα χρειάζεται ο άνθρωπος για να ζει μια ζωή ελευθερίας, ευτυχίας και αρμονίας, ας αναγνωριστεί πως προέρχεται από τον θεό σαν την μόνη πηγή.

Η προσωπική εργασία η οι εργοδότες στο γήινο πεδίο είναι απλώς κανάλια μέσω των οποίων ο θεός δίνει την αφθονία.

Όμως η εσωτερική και σπουδαιότερη έννοια του "άρτου" είναι η επίγνωση της παρουσίας του θεού.

Δηλα- δή, δώσε μας καθημερινά την πνευματική τροφή και την επίγνωση της παρουσίας σου.

Κι όπως ο καθένας δεν μπορεί να αφομοιώσει τροφή για κάποιον άλλον, έτσι και την επίγνωση της παρουσίας του θεού δεν μπορεί να την κάνει κάποιος άλλος για μας, αλλά εμείς οι ίδιοι βαθειά στην καρδιά μας.

"Και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών"

Η αμαρτία είναι μια αίσθηση απομάκρυνσης από το θεό. Οι ρίζες της βρίσκονται στον εγωισμό. Ο αληθινός εαυτός μας είναι ένα με το θεό, αδιαίρετος απ΄ Αυτόν, εκφράζει τις ιδέες του και μαρτυρά τη φύση του.

Η αμαρτία είναι η προσπάθεια απόρριψης αυτής της αλήθειας.

Εδώ ο Ιησούς μιλά για τη συγχώρεση ως άφεση!

Αρκεί να ζητήσεις από το θεό να αφήσει αυτό το "χρέος" να φύγει.

"Ως και ημείς αφίεμεν τις οφειλέτες ημών"

Ο Ιησούς δεν λέει "συγχώρησε τις αμαρτίες μου κι εγώ θα προσπαθήσω να συγχωρήσω τους άλλους".

Μας υποχρεώνει να δηλώσουμε ότι έχουμε ήδη συγχωρήσει και κάνει το δικό μας αίτημα για συγχώρεση να εξαρτάται από αυτό!

Αρκεί λοιπόν να αφήσουμε τα υποτιθέμενα λάθη των άλλων να φύγουν.

Η συγχώρηση των άλλων είναι ο προθάλαμος του ουρανού!

Πρέπει να βγάλεις από μέσα σου κάθε αίσθημα μνησικακίας και καταδίκης για τους άλλους αλλά και τάση αυτοκαταδίκης και τύψεων.

Λύτρωσε τους άλλους και αυτόματα λυτρώνεσαι και εσύ, διότι είσαι ένα με τα αδέλφια σου.

Ότι δίνεις λαμβάνεις!

Απελευθερώνοντας τους άλλους, απελευθερώνεσαι κι εσύ.

"Και μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν , αλλά ρύσαι ημάς από του πονηρού"

Θα έβαζε ποτέ ο θεός τα παιδιά του σε πειρασμό; Όχι!

Όσο περισσότερο προσεύχεσαι , τόσο πιο ευαίσθητος γίνεσαι και τόσο πιο ισχυρή γίνεται η προσευχή σου. Γίνεσαι όμως και πιο δεκτικός σε ισχυρότερες μορφές πειρασμού που αφορούν την προσωπική διάκριση και δόξα.

Υπάρχει το σφάλμα της πνευματικής περηφάνιας για κάποιους που κατάφεραν να περάσουν ισχυρές δοκιμασίες και έπεσαν στην παγίδα της αυτοπροβολής.

Ανυπόμονες αυτές οι ψυχές για γρήγορη ανάπτυξη, θέλησα να υποβληθούν σε σκληρότερες δοκιμασίες πιστεύοντας πως μπορούν να τις ξεπεράσουν αντέχοντας τον πόνο, λησμονώντας τη παραίνεση του Κυρίου "Δεν πρέπει να πειράξεις Κύριον τον θεό σου"

Ο Ιησούς λοιπόν με αυτή τη φράση μας δείχνει πως δεν χρειάζεται να αντιμετωπίσουμε καταστάσεις ανώτερες των δυνάμεών μας.

"Ότι σου εστίν η βασιλεία και η δύναμις και η δόξα εις τους αιώνας"

Εδώ ανακεφαλαιώνεται η βασική αλήθεια της πανταχού παρουσίας και παντοδυναμίας του θεού.

Όπως ο πιανίστας παίζει μουσική χρησιμοποιώντας τα δάχτυλά του, έτσι μπορεί να θεωρήσει κανείς τον άνθρωπο σαν "τα δάχτυλα του θεού".

Όταν σκέφτεσαι "ο θεός είναι η έμπνευσή μου", μπορείς να καταφέρεις τα δυσκολότερα πράγματα.

Η θαυμαστή επιτυχία που μας έρχεται όσο κατανοούμε την πραγματική σημασία της πανταχού παρουσίας του θεού, μεταμορφώνει κάθε φάση της ζωής μας, μετατρέποντας τη λύπη σε χαρά, τα γηρατειά σε νιότη, το σκοτάδι σε φως και ζωή.

Αυτή είναι η δόξα.

Από το Πνευματικό ημερολόγιο του Έμμετ Φοξ - Ένα βιβλίο που θα αποτελέσει τον καθημερινό πνευματικό σύντροφο και οδηγό του αναγνώστη - αναζητητή της Αλήθειας. Βασισμένο στη Βιβλική Σοφία, προσφέρει ουσιαστική βοήθεια στα καθημερινά προβλήματα και αδιέξοδα της ζωής. Κάθε σελίδα του πυροδοτεί και μια πνευματική έμπνευση που βαθαίνει την κατανόηση και φωτίζει τα βήματα στην οδό της τελείωσης.

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω