Η Θετική Σκέψη

πηγή :  http://www.facebook.com/photo.php?fbid=511842172163121&set=a.197669460247062.59663.193914440622564&type=1&theater

Ας κρατήσουμε τις σκέψεις μας αγνές, γιατί είναι ότι καλύτερο για να γίνουν τα «φαινόμενα της ζωής» πραγματικότητα. 
Οι αγνές σκέψεις με ομορφιά αποκαλύπτουν το μονοπάτι της αλήθειας και η ομορφιά γεννιέται μέσα από την αστραπή της σκέψης. 
Η ταχύτητα μετάδοσης της σκέψης ακόμη και από απόσταση είναι απίστευτη. Μια σκέψη μπορεί να εξαγνίσει, αλλά μπορεί και να προσελκύσει χαοτικά φαινόμενα.

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

ΤΟ ΑΓΓΕΛΜΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

Ζωή δεν θα πεί μόνο να υπάρχει κανείς.

Ζωή είναι το περιεχόμενο που δίνεις στην ύπαρξη.

Κλείσε το βιβλίο των παραπόνων και κοίταξε γύρω σου να βρείς ένα μέρος, όπου μπορείς να σπείρεις λίγα σπυριά ευτυχίας.

Μπορείς να το κάνεις αυτό; τότε είσαι άξιος να ζήσεις και να γιορτάσεις στο πανηγύρι της ζωής.

Αρχή σοφίας της άγνοιας , η γνώσις.                                                                 Κλεοβούλης

                                           

Κοσμάς ο Αιτωλός

πηγή:http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CE%BF%CF%83%CE%BC%CE%AC%CF%82_%CE%BF_%CE%91%CE%B9%CF%84%CF%89%CE%BB%CF%8C%CF%82 

Κοσμάς ο Αιτωλός

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός

Ο Κοσμάς ο Αιτωλός (1714 - 1779), γνωστός και ως Πατροκοσμάς, ήταν Έλληνας μοναχός της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Το κατά κόσμον όνομά του ήταν Κώνστας, ενώ το επώνυμό του παραμένει άγνωστο. Γεννήθηκε στην Αιτωλία και όπως αναφέρει ο ίδιος αόριστα "Η πατρίδα μου είναι ... από το Απόκουρον". Κατά τον βιογράφο και σύγχρονό του Νικόδημο Αγιορείτη^[1] γεννήθηκε στο χωριό Μέγα Δένδρο Απόκουρου κοντά στο Θέρμο ενώ κάποιοι μελετητές θεωρούν πιθανό το γειτονικό Ταξιάρχη. Ο πιθανός χρόνος γέννησής του είναι μεταξύ 1700 και 1714^[2]. Πιστεύεται από χριστιανούς ότι διέθετε προφητικές και θαυματουργικές ικανότητες^[3].

Πίνακας περιεχομένων 1 Βίος 2 Διδαχές και Προφητείες 3 Παράθεμα 4 Βιβλιογραφικές παραπομπές 5 Εξωτερικοί σύνδεσμοι 6 Βιβλιογραφία

Βίος

Μαθήτευσε στα διδασκαλεία της Παρνασσίδας και της Ναυπακτίας πλάι σε ονομαστούς ιεροδιδασκάλους. Το 1749 πήγε στην Αθωνιάδα Σχολή του Αγίου Όρους (χερσόνησος του Άθω), όπου έκανε σπουδές ανωτέρου επιπέδου στη θεολογία και τη φιλοσοφία. Εκεί υπήρξε μοναχός για δύο περίπου χρόνια στη μονή Φιλοθέου του Αγίου Όρους. Στα 1759 εγκατέλειψε το μοναστήρι και με εντολή του Πατριάρχη Σεραφείμ ξεκίνησε τις περιοδείες του στη Δυτική και Βόρεια Ελλάδα και την Ήπειρο προκειμένου να αντιμετωπίσει τον αυξανόμενο τότε εξισλαμισμό των Χριστιανών^[4]. Παρακινούσε με θέρμη τους Ορθοδόξους Χριστιανούς να ιδρύσουν σχολεία που θα διδάσκουν την ορθοδοξία. Το σχολείο αντιμετωπίζεται από τον Κοσμά σαν απαραίτητη προϋπόθεση για την προώθηση της ορθοδοξίας και η εκπαίδευση σαν ένα εργαλείο κατήχησης στην ορθοδοξία^[5]. Εκτός από τη σημασία της Ελληνικής γλώσσας αναφέρεται συχνά και στο "ποθούμενο" που ήταν η απελευθέρωση του γένους. Ένα από τα χαρακτηριστικά του είναι η απόλυτη αφιλοχρηματία. Έλεγε επί λέξει: «Δεν έχω άλλο ράσο από αυτό που φορώ».

Μέσα σε 16 χρόνια ίδρυσε περίπου 250 σχολεία^[6]. Στις Διδαχές του παρότρυνε τους γονείς να σπουδάζουν τα παιδιά τους Ελληνικά, τα οποία είναι η «γλώσσα της Εκκλησίας».

«Να σπουδάζετε και εσείς, αδελφοί μου, να μανθάνετε γράμματα όσον ημπορείτε. Και αν δεν εμάθετε οι πατέρες, να σπουδάζετε τα παιδιά σας, να μανθάνουν τα ελληνικά, διότι και η Εκκλησία μας είνε εις την ελληνικήν. Και αν δεν σπουδάσεις τα ελληνικά, αδελφέ μου, δεν ημπορείς να καταλάβης εκείνα οπού ομολογεί η Εκκλησία μας».

Μετά την Ελληνική επανάσταση του 1770 στην Πελοπόννησο, κατά την περίοδο των Ορλωφικών, οι Τούρκοι τον υποπτεύονταν ως πράκτορα των Ρώσων. Κατά άλλους ερευνητές στην καταδίκη του Κοσμά συνέβαλαν κάποιοι Εβραίοι της Ηπείρου διότι με το κήρυγμά του κατόρθωσε να μεταφερθεί η διενέργεια του παζαριού από την Κυριακή στο Σάββατο, γεγονός που έφερε οικονομικές ζημίες στους Εβραίους^[7]. Τελικά συνελήφθη και εκτελέστηκε στις 24 Αυγούστου,ημέρα Σάββατο του 1779 στο χωριό Κολικόντασι κοντά στην πόλη του Βερατίου στην σημερινή Αλβανία^[8].Ο Άγιος συχνά αναφερόταν στα κηρύγματά του αρνητικά για τους Εβραίους, πάντως σε κήρυγμά του είχε πει ρητά:«Όσοι αδικήσατε χριστιανούς ή Εβραίους ή Τούρκους, να δώσετε το άδικον οπίσω». Εναντίον του υπήρξαν επίσης οι Ενετοί, οι κοτσαμπάσηδες, οι πλούσιοι και άλλοι ισχυροί οι οποίοι θεωρούσαν ότι θίγονται. Αντίθετα, ο Κοσμάς είχε τη λαϊκή στήριξη από Χριστιανούς και ακόμα και από Τούρκους. Δεν υπήρξε καμμία επίσημη κατηγορία εναντίον του ούτε δικάστηκε πριν το θάνατό του^[9]. Για την καχυποψία των Ενετών απέναντί του σώζονται μέχρι σήμερα αναφορές κατασκόπου τους για το πρόσωπό του στα ενετικά αρχεία.^[10]

Ο Πατήρ Κοσμάς ο Αιτωλός ανακηρύχθηκε επίσημα άγιος από το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως στις 20 Απριλίου 1961 και η μνήμη του τιμάται στις 24 Αυγούστου.

Διδαχές και Προφητείες

Στον Άγιο Κοσμά τον Αιτωλό αποδίδεται μια σειρά κειμένων, σημαντικότερες των οποίων είναι οι "Διδαχές" και οι "Προφητείες", που πιστεύεται ότι βασίζονται σε κηρύγματα του ίδιου του Αγίου που καταγράφηκαν αμέσως ή σύντομα μετά την απαγγελία τους. Σύμφωνα με τη πλειοψηφία των ερευνητών^[11] αποτελούν άμεσες καταγραφές των ομιλιών του^[12], με πιθανότερο σενάριο κατά τον Ιω. Μενούνο, να αποτελούν υπαγορευμένες ομιλίες σε μαθητές του^[13]. Σε ότι αφορά τη χρονολόγηση των κειμένων, αυτές διαχωρίζονται σε δυο κατηγοριες με βάση το χρόνο εκφώνησης και τον χρόνο καταγραφής ή αντιγραφής. Σύμφωνα με τα διασωθέντα πρωτότυπα τα οποία μας παρέχουν πληροφορίες σχετικά με το χρόνο^[14][15], αυτές εκφωνήθηκαν από το 1772 ως το 1779 ενώ η καταγραφή τους ξεκινά από το 1780 και φτάνει μέχρι το 1830^[16]. Οι Διδαχές και οι Προφητείες έτυχαν επανειλημένων αντιγραφών και εκδόσεων και αποτέλεσαν δημοφιλή λαϊκά θρησκευτικά αναγνώσματα. Σε ορισμένα από τα κείμενα αυτά, που έχουν τύχει ερμηνειών και παρερμηνειών, αναπτύσσονται σύγχρονοι προβληματισμοί, όπως η έννοια της Ελληνικότητας, του "Γένους" κτλ.^[17]
Τα μόνα σωζόμενα ιδιόχειρα γραπτά του Αγ. Κοσμά είναι μερικές επιστολές.

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Σήμερα

Χρόνια πολλά ! 
στον Κοσμά
και την Αιτωλία

          

Φιστίκια Αιγίνης

πηγή : http://anoixti-matia.blogspot.gr/2012/08/blog-post_4914.html?spref=fb

Φιστίκια Αιγίνης μια σούπερ τροφή

Κελυφωτά φιστίκια ή Φιστίκια Αιγίνης, μια σούπερ τροφή με μεγάλη θρεπτική αξία, κάνοντας καλό στην καρδιά, στην χοληστερίνη, στα μάτια αλλά και στην δίαιτα.

της Κλεοπάτρας Ζουμπουρλή, μορ. βιολόγος, medlabnews.gr

Τα κελυφωτά φιστίκια είναι από τους καλύτερους ποιοτικά και πιο νόστιμους ξηρούς καρπούς. Έχουν χαρακτηριστεί ως ΣΟΥΠΕΡ ΤΡΟΦΗ και όχι άδικα. Ανατρέχοντας στη θρεπτική τους αξία βλέπουμε ότι αποτελούν από τα λίγα τρόφιμα, τα οποία σε μικρή ποσότητα μας δίνουν πληθώρα ευεργετικών συστατικών.

Η φιστικιά είναι φυλλοβόλο δέντρο του γένους Πιστακία και της οικογένειας των Ανακαρδιοειδών. Η καταγωγή της είναι από το Ιράν και σήμερα καλλιεργείται ευρύτατα από την Ασία μέχρι τις Μεσογειακές χώρες και την Αμερική για το καρπό της, το φιστίκι. Το ύψος του δέντρου φτάνει τα 10 μέτρα με πλούσια διακλάδωση με κλαδιά που έχουν χρώμα σταχτί.

Τα φύλλα του είναι δερματώδη και σύνθετα. Οι ταξιανθίες της φιστικιάς σχηματίζουν τσαμπιά από μικρά άνθη. Οι φιστικιές είναι αρσενικά και θηλυκά δέντρα, με τα αρσενικά να ανθίζουν νωρίτερα. Έτσι η γύρη συλλέγεται και συντηρείται σε ψυγεία, και ρίχνεται αργότερα στα θηλυκά άνθη με τη μορφή ραντίσματος (τεχνητή επικονίαση).

Ο καρπός του δέντρου έχει μήκος 1-2 εκατοστά και το περικάρπιο είναι δερματώδες και έχει πράσινο χρώμα, ενώ το εσωτερικό (ενδοκάρπιο) είναι ξυλώδες και σκληρό. Όταν ωριμάσει το περικάρπιο τότε γίνεται ωχρό, σχίζεται και πέφτει αφήνοντας το ενδοκάρπιο που με τη σειρά του ανοίγει αφήνοντας να φανεί η εσωτερική ψίχα. Αυτή έχει χρώμα πράσινο και περιβάλλεται από λεπτό φλοιό ρόδινου χρώματος (περισπέρμιο). Οι καρποί της φιστικιάς σχηματίζουν ολόκληρα τσαμπιά.

Οι πρώτες φιστικιές ήρθαν στην Αίγινα στα τέλη του 19ου αιώνα και αρκετές φιστικιές φυτεύτηκαν στο νησί μεταξύ 1920 και 1940, αφού είχε ήδη παρατηρηθεί η καλή εδαφική προσαρμογή του δένδρου και η δυνατότητα προσπορισμού αξιόλογου εισοδήματος.

Tα φρέσκα ελληνικά φιστίκια Αιγίνης και Μεγάρων είναι από το 1994 προϊόν Π.Ο.Π. (Προστατευόμενης Ονομασίας Προέλευσης), για να προστατευτεί από τον αθέμιτο ανταγωνισμό. Πρόκειται πράγματι για ένα μοναδικό προϊόν, αφού ένας σπάνιος συνδυασμός ικανού αριθμού παραγόντων του δίνουν τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που το έχουν καταστήσει διάσημο.

Στην αγορά, τα φρέσκα ελληνικά φιστίκια Αιγίνης, αλλά και αυτά των άλλων περιοχών, όπως τα Μέγαρα, η Φθιώτιδα, η Χαλκιδική και η Εύβοια, βγαίνουν στις αρχές Σεπτεμβρίου. Εισάγουμε όμως και πολλά φιστίκια τύπου Αιγίνης κυρίως από το Ιράν και τη Συρία, που θεωρούνται εξίσου καλής ποιότητας με τα ελληνικά. Εισαγωγές γίνονται και από την Αμερική, αλλά η γεύση αυτών των φιστικιών διαφέρει κατά πολύ από αυτήν των Αιγίνης που γνωρίζουμε. Το Ιράν έχει τη μεγαλύτερη παραγωγή στο κόσμο. Ακολουθούν οι Η.Π.Α., η Τουρκία και η Συρία. Η Ελλάδα είναι πρώτη στην Ευρώπη και έκτη στον κόσμο με 9.500 τόνους ετησίως.

Τα φιστίκια χαρακτηρίζονται σαν μια σούπερ, συμπυκνωμένη τροφή. Είναι από τα λίγα τρόφιμα τα οποία σε μικρή ποσότητα μας δίνουν πληθώρα ευεργετικών συστατικών. Πιο συγκεκριμένα, μια μόλις χούφτα καλύπτει ένα σημαντικό ποσοστό των ημερήσιων αναγκών σε ενέργεια, καλά μονοακόρεστα λιπαρά οξέα, φυτικές ίνες, βιταμίνες (ιδιαιτέρως το συμπλέγματος Β), μέταλλα και ευεργετικά αντιοξειδωτικά συστατικά.

Ακόμη και 25 γραμμάρια φιστίκια είναι πλούσια σε θρεπτικά συστατικά και περιέχουν 10 τοις εκατό από τις ημερήσιες ανάγκες σε βιταμίνες και ιχνοστοιχεία όπως η βιταμίνη B6, θειαμίνη, μαγνήσιο, φωσφόρο και χαλκό και φυτικές ίνες. Έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε φυτικές στερόλες, ουσίες που αποδεδειγμένα σήμερα μπορούν να συμβάλλουν στη μείωση της χοληστερόλης. Αντιοξειδωτικά, τα οποία γνωρίζουμε ότι μας προστατεύουν από τη γήρανση και νοσήματα όπως τα καρδιαγγειακά. Βιταμίνης Β6, η οποία μειώνει τα επίπεδα της ουσίας ομοκυστείνης, μιας ουσίας που σχετίζεται με την εμφάνιση αθηρωματικών πλακών και αρτηριοσκλήρυνσης. 

Κι όλα αυτά με μόλις 170 θερμίδες ανά μερίδα περίπου 30 γραμμαρίων! Μπορούμε δηλαδή να καλύπτουμε ένα σημαντικό μέρος των ημερησίων αναγκών μας σε θρεπτικά συστατικά με φυσικό τρόπο, ειδικά αν τα απολαμβάνουμε άψητα και ανάλατα.

Διατροφικές πληροφορίες ανά 100g

Ενέργεια 574kcal
Λίπος 51.6g
Πρωτεΐνη 17.6g
Υδατάνθρακες 11.6g
Ουγγρικα λιπαρα οξεα: 42.4g
Φυτικες ινες 10.5g
Βιταμίνη Α 0.025mg
Βιταμίνη Β1 0.69mg
Βιταμίνη Β2 0.2mg
Βιταμίνη Β3 1.45mg
Βιταμίνη Β5 1.19mg
Βιταμίνη B6 0.25mg
βιταμίνη Β7 0.018mg
Φολικό οξύ 58mg
Βιταμίνη Ε 5.2mg
Βιταμίνη C 7mg
Ασβέστιο 136mg
Κάλιο 1020mg
Μαγνήσιο 158mg
Φώσφορος 500mg
Νάτριο 6mg
Σίδηρος 7.3mg
Ψευδάργυρος 1.4mg


Τα φιστίκια Αιγίνης, εκτός του ότι είναι απολαυστικά, μπορούν ταυτόχρονα να μειώσουν τον κίνδυνο για καρδιακά προβλήματα, αφού έρευνα που έγινε στην Πενσιλβάνια έδειξε ότι καταναλώνοντας 40 γραμμάρια φιστίκια Αιγίνης την ημέρα για 4 εβδομάδες και διπλασιάζοντας την ποσότητα για 4 επιπλέον εβδομάδες, η LDL χοληστερόλη πέφτει κατά 9% το πρώτο διάστημα και 12% το επόμενο. 
Η κατανάλωση φιστικιών και τα δύο αυτά διαστήματα μείωσε κατά 15% τα επίπεδα της ιντερλευκίνης – 1, ενός δείκτη φλεγμονής που αποτελεί παράγοντα κινδύνου για καρδιακές παθήσεις. Αυτό συμβαίνει γιατί τα φιστίκια έχουν χαμηλή περιεκτικότητα σε κορεσμένα λίπη και υψηλή σε ακόρεστα, ενώ δεν περιέχουν καθόλου λιπαρά οξέα. Μια πρόσφατη έρευνα επιβεβαιώνει ότι η καθημερινή κατανάλωση φιστικιών βοηθάει στην μείωση της πίεσης.

Mελέτες έρχονται να πιστοποιήσουν είναι το ότι τα κελυφωτά φιστίκια περιέχουν τα συστατικά λουτεΐνη και ζεαξανθίνη, τα οποία έχουν ευεργετική επίδραση στα μάτια μας. Συγκεκριμένα, έχουν την ιδιότητα να απορροφούν την ακτινοβολία που καθημερινά δέχεται ο οφθαλμός, προστατεύοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο τα μάτια μας από τη γήρανση.

Τα φιστίκια δεν μπορεί να θεωρείται ως τροφή για δίαιτα, αλλά, όπως φαίνεται από τις πιο πρόσφατες έρευνες, μπορεί να σε αδυνατίσουν. Έρευνες δείχνουν ότι κόβουν την όρεξη και δεν ανεβάζουν τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα. Επιπλέον, μία αμερικανική έρευνα έδειξε ότι άτομα που περιλάμβαναν φιστίκια στη διατροφή τους δεν πήραν βάρος, ενώ είδαν και πτώση στα επίπεδα τριγλυκεριδίων στο αίμα. Τα φιστίκια περιέχουν τα λεγόμενα καλά μονοακόρεστα λιπαρά οξέα, που φαίνεται ότι συμβάλλουν και στη μείωση λίπους στο στομάχι. Επιπλέον, είναι καλή πηγή πρωτεΐνης και ο συνδυασμός πρωτεΐνης και λίπους είναι ιδανικός για να κόψει την όρεξη.

Τα αγοράζουμε ολόκληρα με το κέλυφος ή μόνο την ψίχα, ψημένα ή άψητα, αλατισμένα ή ανάλατα, αλλά και φρέσκα. 
Τα καλύτερα: Πρέπει, όταν τα αγοράζουμε, να είναι λίγο ανοιχτά και ο καρπός τους να μην έχει τρύπες. Τα καλύτερης ποιότητας είναι φυσικά ανοιχτά από τη μύτη και όχι από το πλάι, όπως είναι αυτά που είναι τεχνητά ανοιγμένα, οι λεγόμενες τσιμπίδες.

- Περιπλανώμενος

Ανθρώπινα ερωτήματα ...

πηγή  :  http://gerasimos-politis.blogspot.com/2012/02/blog-post_15.html#.UDZ2t6DlQyk

Ανθρώπινα ερωτήματα ...

Γεράσιμος Πολίτης 2012-02-15T23:48:00+02:00

Γιατί δεν ψάχνουμε την ουσία; Ποιος ξέρει; Οι φίλοι μας δεν ζουν πια. Οι εχθροί μας έχουν στόχο το εφήμερο της ζωής. Για ποιο λόγο; Για την ασφάλεια της κοινωνίας; Για την ασφάλεια του συστήματος ή της αδράνειας; Γιατί τα άτομα είναι τόσο πολλά αλλά και ταυτόχρονα τόσο λίγα; Γιατί οι άνθρωποι είναι τόσο σπάνιοι; Υπάρχει λόγος; Ή τουλάχιστον αιτία; Γιατί έχει τόσο κόστος κάθε δημιουργία; Πώς το αντέχει η μικρή μάγισσα; Και πότε θα πεθάνει ο μοναδικός αλήτης; Γιατί η λέξη εμπάθεια έγινε αρνητική με την πάροδο του χρόνου; Επειδή η ανθρωπιά δεν είναι της μόδας; Έως πότε θα κυριαρχεί στον κόσμο η κοινωνία του τίποτα; Θα υπάρχουν πάντα άνθρωποι να της αντιστέκονται; Ή θα γίνουμε μία άμορφη και ανώνυμη μάζα; Τι περιμένουν τα άτομα από μία ζωή χωρίς αθώους και ηλίθιους; Δεν ξέρουν ακόμα τι σημαίνει σκλαβιά; Δεν καταλαβαίνουν το νόημα της γενοκτονίας; Πρέπει να γίνουν κι άλλες για ν’ αλλάξουν τα πράγματα; Πόσα εγκλήματα μπορεί ν’ αντέξει η ανθρωπότητα δίχως ν’ αυτοκτονήσει; Γιατί πιστεύουμε σ’ ένα θεό που δεν ακούμε; Γιατί να μην υπάρχει ο αλτρουισμός; Γιατί τόσες χειραψίες ενώ δεν ξέρουμε ν’ ανοίγουμε την αγκαλιά μας; Γιατί να είναι τόσο μεγάλη η ζωή αν είναι να κάνουμε τόσο λίγα πράγματα; Ζούμε ή πεθαίνουμε με τις λεπτομέρειες; Γιατί τα άτομα υπάρχουν δίχως να ζουν; Ποιος είναι ο ρόλος των δασκάλων σε μία κοινωνία που δεν έχει μαθητές; Ποιος είναι ο ρόλος της ιστορίας μας αν είναι να την ξεχάσουμε; Πειράζει που θυμόμαστε τα βάσανα; Γιατί να μην έχουμε κι εμείς άσπρες μέρες; Πότε θα πάψει η κοινωνική κατοχή; Γιατί σε περίοδο ειρήνης, ο άγνωστος στρατιώτης να είναι άνθρωπος; Γιατί να καταδικάζουμε τα εγκλήματα πολέμου και όχι τα εγκλήματα ειρήνης; Γιατί να κυριαρχούν οι απόψεις ενώ δεν υπάρχουν γνώμες; Γιατί ο γαλάζιος γίγαντας να είναι μόνο και μόνο μια πληγή; Για τους νεκρούς ή για τους αγέννητους; Γιατί οι ελεύθεροι να είναι πάντα δεύτεροι; Γιατί οι αγνοί να είναι καταδικασμένοι; Γιατί τα σπίτια να είναι τόσο μεγάλα; Για να κυριαρχεί το κενό; Γιατί τα παγκάκια να είναι μόνο για τη μοναξιά; Πρέπει ή δεν πρέπει να μιλάμε στους άλλους όταν γνωρίζουμε ότι είναι μάταιο; Γιατί δεν νιώθουμε την ανάγκη και επιβιώνουμε μέσα στη ματαιότητα; Πώς αντέχουν τα λουλούδια το βάρος του ουρανού; Όπως αντέχουμε την ελαφρότητα των ατόμων; Πόσους νεκρούς πρέπει να διαβάσουμε για να ζήσουμε; Για πόσους αγέννητους πρέπει να γράψουμε για να πεθάνουμε; Γιατί η νοημοσύνη φοβίζει ενώ είναι κοντά μας για την ανθρωπότητα; Γιατί η κοινωνία θεωρεί τις ιδιοφυίες επικίνδυνες; Ενώ ο κίνδυνος παρέχει ασφάλεια γιατί προτιμούμε την ασφάλεια που προκαλεί κινδύνους; Γιατί φοβόμαστε το τέλος όταν έχουμε αρχές και τη γέννηση όταν έχουμε αξίες; Αφού δεν αλλάζει το σύστημα γιατί να μην πεθάνει για να ζήσουμε την αλλαγή; Και γιατί η ανθρωπιά δεν είναι μία αξία για τα άτομα;

Πηγή - Νίκος Λυγερός

Αναρτήθηκε από:

Τρέλα είναι απλά μια άλλη μορφή της συνείδησης 

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Οἱ ὅροι «Ξένος» καὶ «Ξενία».

πηγή : http://filonoi.gr/oroi-xenios-kai-xenia/

Οἱ ὅροι «Ξένος» καὶ «Ξενία»

Ἤθη κι ἔθιμα, ἱστορία, παιδεύομαι καί ἐκπαιδεύομαι

by Φιλονόη

Share on facebook Share on print Share on favorites Share on google More Sharing Services

Τὸ παρακάτω εἶναι μία πολὺ καλὴ παρουσίασις τοῦ πῶς ἀντιλαμβάνονταν οἱ πρόγονοί μας τὸν ὅρο Ξένος. 

Σὲ καμμίαν πάντως περίπτωσιν δὲν τὸν ἀντιλαμβάνονταν ὅπως ἡ Νταράλα καὶ ὁ Κωνσταντίνου!

Ἡ λέξις ξένος, ποὺ παράγει τὸ ξενίζω, φιλοξενῶ, ἀναφερόταν μόνον ἀπὸ Ἕλληνες σὲ Ἕλληνες!

Ὅλα τὰ ὑπόλοιπα εἶναι παρδαλὲς κορδέλες καὶ κόκκινα σιρίτια, ποὺ φαντάζουν ὥς μεγαλοστομίες ἀλλὰ παραμένουν ἀνοησίες.

Φιλονόη.

Υ.Γ. Δέν σᾶς κάνει ἐντύπωσιν πού αὐτός ὁ «κιορατάς» ὁ Ὀδυσσεύς ξενίστηκε-φιλοξενήθηκε ἀπό τούς Φαίακες; Τί στό καλό; Ἴδια συμπεριφορά κι ἀντίληψιν εἶχαν γιά τούς ξένους κι αὐτοί;

Όροι Ξένος-Ξενία”

Τα ΜΜΕ (Μέσα Μαζικής Εξημέρωσης) προπαγανδίζουν υπό των Σοσιαλιστικών Κομμουνιστικών κομμάτων (και αυτά υπό των ξένων Πρεσβειών, και αυτές υπό των Διεθνών Τραπεζιτών) την ασύμμετρη εισροή Λαθρομεταναστών στην Ελλάδα. Μεταξύ άλλων χρησιμοποιούν τον όρο “Φιλοξενία” που είχαν οι αρχαίοι Έλληνες για να πείσουν…

είναι όμως έτσι τα πράγματα; για να δούμε:

Ας ορίσουμε την έννοια ΞΕΝΙΑ (Φιλοξενία) όπως την όριζαν οι Αρχαίοι ημών πρόγονοι που τα Σοσιαλιστικά Κομμουνιστικά κόμματα χρησιμοποίησαν και παραποίησαν.

διαβάζουμε λοιπόν στην μεγάλη εγκυκλοπαίδεια ΗΛΙΟΣ στο λήμμα ΞΕΝΙΑ (τόμος 14ος σελ. 691)

• παρά τοις αρχαίοις Ελλήσιν η “ξενία” δεν επεξετείνετο και επί μη Ελλήνων “ξένων” αυτοί αντιθέτως εθεωρούντω εχθροί ως βάρβαροι και δεν είναι άσχετος προς την αντίληψιν ταύτην η υπό της αρχαιοτέρας λατινικής χρησιμοποιούμενη, ως αντίστοιχος της Ελληνικής λέξεως “ξένος” λέξις Hostis (η οποία κυριολεκτικώς σημαίνει εχθρός).
• Διέφερε όμως το πράγμα δια τους εξ άλλων ελληνικών πόλεων προερχόμενους “ξένους”.
• είναι χαρακτηριστικό ότι η λέξις “ξένος” εχρησιμοποιείτο  ως συνώνυμον της λέξης “φίλος”
• οι ξένοι ενομίζοντο και ικέται του Διός της ανώτατης θεότητος, άρα και προστατευόμενοι του “Ξένιου Διός” ή “Ικετησίου Διός”

ΑΡΑ “ξενία” (φιλοξενία) κατά τους προγόνους μας ίσχυε μεταξύ Ελλήνων και ξένο ονόμαζαν τον φίλο από άλλη Ελληνική πόλη-κράτος!!!

επίσης “ξένο” μη Έλληνα ονόμαζαν τον εχθρό!!!

Το γνωστό επίγραμμα του Σιμωνίδου για τους Λακεδαιμόνιους “Ω ΞΕΙΝ ΑΓΓΕΛΕΙΝ ΛΑΚΕΔΑΙΜΟΝΙΟΙΣ…” σημαίνει επ ακριβώς “ω φίλε να αναγγείλεις…”

Ετυμολογία λέξεως “Ξένος”

Ξένος ΚΣΕΝΟΣ ΣΚΕΝΟΣ (ΣΚΗΝΗ). Ό ξένος κατά την διάρκεια της φιλοξενίας έστηνε την σκηνή του στο αίθριο της οικίας

ΞΕΝΙΑ στην Αρχαία Ελλάδα:

αναφέρετο στους ξένους που διήρχοντο της πόλης ως ταξιδιώτες περαστικοί ή επισκέπτονταν την πόλη για κάποια δουλειά ή εμπορία.

Η Ξενία χωριζόταν σε δυο σκέλη, στην “ιδιωτική” και στην “δημοσία ξενία”.

Στην δημοσία το κράτος είχε οργανώσει ειδικά άσυλα τα οποία τα ονόμαζαν “Ξενώνες” για διαμονή, τροφή και ύπνο.

Στην ιδιωτική ξενία χωριζόταν δε 3 στάδια:

1. Ο ξένος εισήρχετο στην οικία του φιλοξενούντος εν ονόματι του Ξενίου Διός (στην Αθήνα) ή Ξενίας Αθηνάς (στην Σπάρτη) και ζητούσε προστασία.

2. Ο ιδιοκτήτης προσέφερε δώρα στον ξένο τα οποία τα ονόμαζαν Ξεινήΐα, του έδιναν τροφή και χώρο για να κοιμηθεί.

3. Ήταν η αναχώρηση του ξένου με ανταλλαγή δώρων (σκεύη, υφάσματα, κοσμήματα κτλ). Η ανταλλαγή δώρων απεδείκνυε σεβασμό προς τον Ξένιο Δία ο οποίος με την ανάπτυξη δεσμών και φιλίας μεταξύ των Ελλήνων ευχαριστιόταν.

Μετά την ξενία οι οικογένειες συνδεόταν με τους “δεσμούς της ξενίας” που κληρονομούσαν και οι απόγονοι των. Προς ανάδειξη αυτού, έγραφαν τα ονόματα τους και κάποιο κείμενο σε πλάκα χρυσού ή αργύρου, την έσπαγαν στα δυο και ο κάθε ένας έπαιρνε ένα κομμάτι το οποίο περνούσε μετά και στους απογόνους οι οποίοι όταν συναντιόνταν επεδείκνυαν τις πλάκες τις οποίες και ένωναν και επιβεβαίωναν και ανανέωναν την φιλία των γονέων των. 

Η ισχύς των “δεσμών ξενίας” φαίνεται στην Ιλιάδα (Ζ 119-235), όταν ο Διομήδης και ο Γλαύκος ετοιμάζονταν για μονομαχία, ο Διομήδης ρωτά “τις δε συ εσσί;” δηλαδή “ποιος είσαι;” ο Γλαύκος απάντησε για το γένος του με υπερηφάνεια και ανέφερε το όνομα του πατέρα του, Ιππόλοχο, που τον έστειλε στην Τροία με το περίφημο “Αειν αριστεύειν…κτλ”. Μόλις ο Διομήδης άκουσε αυτά κάρφωσε το δόρυ του στην γη και του είπε ότι είναι παλαιοί πατρικοί φίλοι συνδεόμενοι με τους ιερούς δεσμούς της Ξενίας, αγκαλιάστηκαν ανανέωσαν τους δεσμούς της ξενίας και αντάλλαξαν τις πανοπλίες τους. 

Οι ξένοι είχαν και υποχρεώσεις, και για την τήρηση αυτών ήταν υπεύθυνος αυτός που Φιλοξενούσε τον ξένο, ο οποίος ονομαζόταν και “Πρόξενος”.

Όποιος ξένος παραβίαζε τις νομικές δεσμεύσεις τον βάραινε ο νόμος “περί ξενηλασίας”.

Η Αθηναϊκή δημοκρατία ουδέν δικαίωμα αναγνώριζε στους ξένους. 

Οι ξένοι που έμεναν μόνιμα στην Αθήνα ονομάζονταν “Μέτοικοι” και πλήρωναν έναν φόρο το “μετοίκιο” 12 δρχ ετησίως για τους Άνδρες και 6 δρχ για τις γυναίκες.

Ο Αριστοτέλης , ο Διογένης, ο Αναξαγόρας, ο Πρόδικος, ο Πρωταγόρας, η Ασπασία πλήρωναν μετοίκιο.

Ο μέτοικος αντιπροσωπεύετο ενώπιον των κρατικών αρχών υπό κάποιου Αθηναίου πολίτη ο οποίος ονομαζόταν “εγγυητής” Αυτό ισχύει σήμερα στην Αυστραλία και σε πολλές χώρες, δηλαδή για να πάρει κάποιος άδεια παραμονής πρέπει να εγγυηθεί κάποιος ήδη πολίτης της χώρας, οπότε σε περίπτωση που τύχει κάτι το κράτος θα ζητήσει τα ρέστα από τον εγγυητή…

Αν κάποιος μέτοικος δεν πλήρωνε το ετήσιο μετοίκιο ο αρμόδιος εισπράκτορας που ονομαζόταν “Τελώνης” τον οδηγούσε αρχικά στο δεσμωτήριο (κρατητήριο), οπότε έιτε με κάποιο τρόπο έβρισκε τα χρήματα ή τον έδιωχναν από την Αθήνα. (Κνωσσόπολις)

φωτογραφία

ΔΥΟ MARTINI ΚΑΙ ΕΝΑ ΚΙΤΡΙΝΟ του Πάρι Κουτρουμάνου *

πηγή : http://www.onestory.gr/post/29956060491/martini

ΔΥΟ MARTINI ΚΑΙ ΕΝΑ ΚΙΤΡΙΝΟ

του Πάρι Κουτρουμάνου *

.

Σαββατόβραδο ήτανε. Τελειώναμε το δεύτερο ποτό. Συμφωνήσαμε να πάμε κάπου αλλού.

- Που;

- Ξέρω ΄γω; πρότεινε εσύ κάτι.

- Ok, κάτι έχω στο μυαλό μου.

Σκέφτηκα το μέρος που την πήγα όταν πρωτογνωριστήκαμε. Μπήκαμε στο αυτοκίνητο. Δεν μιλούσε. Με έπιασαν τρία απανωτά φανάρια. Κόκκινο. Σιωπή. Ξεκίνησα το αυτοκίνητο μαρσάροντας αποφασισμένος. Έβλεπα στο βάθος της Λεωφόρου το επόμενο φανάρι. Πράσινο. Πλησίαζα. Πίσω μου ακολουθούσαν πολλά ζευγάρια προβολέων. Πλησίαζα και άλλο, ακόμα πράσινο. Απότομα το χρώμα άλλαξε. Κίτρινο, είχα ακόμα πενήντα μέτρα μέχρι την διασταύρωση. Ζύγισα τη σκέψη μου κα το πόδι μου. Πίεσα το γκάζι και πέρασα το φωτεινό σηματοδότη την στιγμή που άλλαζε χρώμα. Η σιωπή έσπασε.

- Ξέρω που πάμε, μου είπε. Θες να με πας στο σημείο με την αγαπημένη σου θέα. Χαμογέλασα. Είχε καταλάβει τον προορισμό μου. Την κοίταξα. Κοίταξα τα χείλια της, ήταν σαρκώδη και υγρά.

- Ξέρεις δεν είναι ανάγκη. Εάν δεν σε πειράζει πάμε κατευθείαν στο σπίτι μου. Έχει μείνει μισό μπουκάλι από το αγαπημένο σου ποτό. Από τότε που μέναμε μαζί. Κανείς άλλος δεν θέλησε να πιει από το ποτό σου, λες και ήταν μόνο για σένα.

Πάρκαρα ακριβώς από κάτω. Σερβίρισε δύο Martini.

- Θα σου κάνω και εγώ παρέα. Μου παρέδωσε το ποτήρι μου και κατέβασε το δικό της μονορούφι.

- Λοιπόν…; Προσπάθησα να την αγκαλιάσω. Πέρασα το ένα χέρι μου στην πλάτη της και με το άλλο βάλθηκα να ξεκουμπώσω τα κουμπιά του πουκάμισου της.

- Άσε θα γδυθώ μόνη μου. Γδύσου και εσύ !

Υπάκουσα, την στιγμή που ήμουν σχεδόν γυμνός γύρισα και την κοίταξα. Ήταν γυμνή, όμορφη, λίγο πιο αδύνατη από τότε… Ήρθε και με αγκάλιασε.

- Βγάλε κι αυτό. Το έβγαλα και έμεινα όρθιος μπροστά της. Με κοίταξε.

- Έλα, θέλω να μπεις μέσα μου τώρα.

Ήξερα – θυμόμουν - πως της άρεσε περισσότερο. Ξάπλωσα στο κρεβάτι και ήρθε από πάνω μου. Με μια της μόνο κίνηση, μπήκα μέσα της και προτού αρχίσει να ανεβοκατεβαίνει μου είπε:

- Βρίσε με!

Άρχισα να βρίζω. Όχι μόνο αυτή. Αφιέρωσα ότι μπινελίκι μου ήρθε στο μυαλό σε όλες μου τις γυναίκες. Ένα σε κάθε μία. Έκανα τρεις φορές τον γύρο επαναλαμβάνοντας με την ίδια σειρά τους επιθετικούς προσδιορισμούς. Έναν για κάθε μία. Από τρεις φορές σαν προσευχή. Τελειώσαμε μαζί. Έπεσε πάνω μου και δεν μίλαγε, μόνο ανέπνεε βαριά…

Πέρασαν μερικά λεπτά και κανείς δεν σάλεψε. Σηκώθηκε. Φόρεσε μια φαρδιά πυτζάμα, μόνο το πάνω. Έβαλα τα ρούχα μου, της έδωσα ένα φιλί και χωρίς να μιλήσω χώθηκα στο πιο νουάρ ασανσέρ που είχα ποτέ μου ταξιδέψει. Έκλεισα την εξώπορτα της πολυκατοικίας και στάθηκα.

Τελικά η μοναξιά η δική μας φίλε είναι σαν αυτή που νιώθει ο οδηγός που περνάει τελευταίος το φανάρι, στο όριο. Κοιτώντας πίσω του από τον καθρέπτη, αντιλαμβάνεται ότι δεν τον ακολουθεί πλέον κανένας._

.

O Πάρις Κουτρουμάνος γεννήθηκε και μεγάλωσε στο κέντρο της Αθήνας το 1971. Σπούδασε Πολιτικός Μηχανικός στην Πάτρα και σήμερα επιχειρεί στην αγορά της διαδικτυακής διαφήμισης. Είναι Videoblogger αλλά γράφει και μικρές ιστορίες για να σώζει την ψυχή του. Όταν ξεκλέβει χρόνο διαβάζει ότι του προκαλεί γέλιο και όνειρα. Πιστεύει στην φράση: “Το όλο είναι άλλο”.

[ δικτυακός τόπος ] [ facebook ] [ twitter ] [ e-mail ]

Σπιτική σάλτσα σε βάζα

Σπιτική σάλτσα σε βάζα

Bαθμολογία:

17 ψήφοι

Προστέθηκε από Elefteria, 05.09.09

Περιγραφή

 Εμείς την κάναμε στο καζάνι, λόγο ποσότητας, εσείς μπορείτε κάλλιστα να την κάνετε σε μια μεγάλη κατσαρόλα στην κουζίνα σας.

Τι χρειαζόμαστε:

• πολλές ντομάτες

Στα γρήγορα

Κατηγορία

Κάντο μόνος

Εποχιακά

Καλοκαιρινή

Μέθοδος

Κατσαρόλας

Διατροφή

Πλούσια σε αντιοξειδωτικά

Με χαμηλά λιπαρά

Χωρίς γλουτένη

Χορτοφαγική

Vegan

Πλούσια σε φυτικές ίνες

Με λίγες θερμίδες

Δυσκολία

Με φωτο

Μέχρι 4 υλικά

Περιέχει

Ντομάτες

Νηστίσιμα

Νηστίσιμα

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Πως το κάνουμε:

Διαβάστε περισότερο: Σπιτική σάλτσα σε βάζα http://www.sintagespareas.gr/sintages/spitiki-saltsa-se-baza.html#ixzz24Jj2gp7h
σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Η ασθένεια είναι μια σύγκρουση

πηγή :  http://www.facebook.com/photo.php?fbid=360772217305902&set=a.155936257789500.28036.116749838374809&type=1&theater

Η ασθένεια είναι μια σύγκρουση μεταξύ της προσωπικότητας και της ψυχής.
Dr. Edward Bach

Πολλές φορές ...
 

Το κρυολόγημα "στάζει" όταν ο οργανισμός δεν κλαίει.
 

Ο πονόλαιμος «φράζει», όταν δεν μπορεί να επικοινωνήσει τις αγωνίες.

Το στομάχι καίει όταν ο θυμός δεν μπορεί να βγει.

Ο διαβήτης εισβάλει όταν η μοναξιά πονάει.

Το σώμα παχαίνει όταν η δυσαρέσκεια πιέζει.

Ο πονοκέφαλος καταθλίβει όταν αυξάνουν οι αμφιβολίες.

Η καρδιά χαλαρώνει όταν το νόημα της ζωής φαίνεται να τελειώνει.

Οι αλλεργίες συμβαίνουν όταν η τελειομανία είναι ανυπόφορη.

Τα νύχια σπάνε όταν απειλούνται οι άμυνες.

Το στήθος σφίγγει όταν η υπερηφάνεια σκλαβώνει.

Η πίεση αυξάνεται όταν ο φόβος φυλακίζει.

Οι νευρώσεις παραλύουν όταν το εσωτερικό παιδί τυραννάει.

Ο πυρετός θερμαίνει όταν οι άμυνες δημιουργούν έκρηξη στα όρια της ανοσίας.

Τα γόνατα πονούν όταν η υπερηφάνεια σου δεν…δέχεται βοήθεια.

Ο καρκίνος σκοτώνει εάν δεν συγχωρείς ή και έχεις κουραστεί να «ζεις».

Και οι σιωπηλοί σου πόνοι; Πώς μιλάνε στο σώμα σου;

Η ασθένεια δεν είναι κακό, θα σου πει ότι έχεις πάρει λάθος δρόμο.

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω