Τετάρτη 5 Σεπτεμβρίου 2012

"Ενύπνιον ’88"


 
ΧΡΗΣΤΟΣ ΡΟΥΜΕΛΙΩΤΑΚΗΣ "Ενύπνιον ’88"

Ήρθε ο πατέρας μου τη νύχτα

και με φώναξε·
μαθαίνω πράγματα, μου λέει,
και φοβούμαι,
να πληρώνεις το νοίκι σου και τα κοινόχρηστα
και τα άλλα,
όπως συμφώνησες.
Μα πατέρα, του λέω,
εδώ δεν είναι το σπίτι μου, είναι η φυλακή,
δεν το βλέπεις;
Κι αυτή δεν είναι η βρύση που στάζει,
είναι η ζωή μου
που στραγγίζει σταγόνα-σταγόνα.
Το ξέρω, μου λέει,
αλλά και συ το ήξερες και υπόγραψες.
και τώρα οφείλεις να πληρώσεις,
όπως όλοι μας!
σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω 

Επικίνδυνη η μοναξιά

Πιο επικίνδυνη από την παχυσαρκία η μοναξιά
 
Επικίνδυνη η μοναξιά


Μερικοί άνθρωποι αποζητούν την μοναξιά, αλλά λίγοι την επιλέγουν ως τρόπο ζωής κυρίως επειδή, όπως υποστηρίζουν και οι ερευνητές, δεν μας κάνει καλό.

Η μοναξιά δεν μας κάνει απλά δυστυχείς. Σύμφωνα με την έρευνα επιδρά και στην θνησιμότητα. Έχει συσχετιστεί με την κακή ψυχική υγεία, αλλά και με παθολογικά προβλήματα όπως τα καρδιαγγειακά νοσήματα, η υπέρταση και η άνοια.

Σύμφωνα με την Laura Ferguson επικεφαλής της βρετανικής καμπάνιας για «το τέλος της μοναξιάς» (Campaign to End Loneliness) «η μοναξιά σχετίζεται με τους πρόωρους θανάτους. Θεωρείται παράγοντας κινδύνου εξίσου σημαντικός με το κάπνισμα και χειρότερος από την παχυσαρκία».

Σύμφωνα με τα διαθέσιμα ερευνητικά δεδομένα το 10% των μεγαλύτερων σε ηλικία ανθρώπων, άνω των 65 ετών στη Μεγάλη Βρετανία, πάντα νιώθουν μοναξιά. Επίσης, ο ένας στους δύο ηλικιωμένους αναφέρει ότι η μόνη τους συντροφιά είναι η τηλεόραση.

Σύμφωνα με την καθηγήτρια Vanessa Burholt από το γηριατρικό κέντρο του Πανεπιστημίου Swansea η μοναξιά δεν αφορά μόνο τους ηλικιωμένους, αλλά και τους νέους, ιδιαίτερα εκείνους μεταξύ των 18 και 24 ετών. Επίσης, όπως επισημαίνει η ίδια η μοναξιά ορίζεται υποκειμενικά από τον καθένα, γεγονός που εξηγεί γιατί ορισμένοι άνθρωποι μπορεί να έχουν πολλούς φίλους, αλλά ακόμη να νιώθουν μόνοι.

Τέλος του καλοκαιριού

Αποτέλεσμα εικόνας για Το τέλος του καλοκαιριού
Το τέλος του καλοκαιριού, μας φέρνει πιο κοντά στο Σύνδρομο Κατάθλιψης


Αν και λόγω της οικονομικής κρίσης οι διακοπές έχουν περιοριστεί, σε διάρκεια, σε προορισμούς, αν και όλο και πιο πολλοί φέτος δεν μπόρεσαν να πάνε διακοπές, παρά ταύτα το καλοκαίρι συνδυάζεται με χαλαρότητα, με καλύτερη διάθεση, με διασκέδαση, με ταβερνάκια, με θάλασσα έστω και κοντά στην πόλη.

Και μόνο λοιπόν ότι φεύγει το καλοκαίρι και ερχόμαστε πιο κοντά στις υποχρεώσεις, που ίσως προσωρινά είχαμε αναβάλει ή τις είχαμε βγάλει από το μυαλό μας, μας φέρνουν πιο κοντά στο Σύνδρομο Κατάθλιψης Μετά τις Διακοπές ή συντομογραφικά PVDS (Post-Vacations Depression Syndrome). Πρόκειται για μια ιδιαίτερη μορφή στρες. Εκδηλώνεται ύστερα από ξεκούραστες περιόδους της ζωής μας, συνήθως ύστερα από μικρές ή μεγάλες «αποδράσεις» και μπορεί να φτάσει μέχρι τα όρια της κατάθλιψης.

Η επαναφορά από τις παραλίες στον χώρο εργασίας και η απαιτητική καθημερινότητα, που ανακάμπτει με όλα τα καθήκοντα και τις υποχρεώσεις, δημιουργούν άγχος και ανησυχία, που πολλές φορές οδηγούν στη μελαγχολία. Το σύνδρομο του στρες μετά τις διακοπές είναι συχνό φαινόμενο και μεταξύ των Ελλήνων, που ζουν σε εξοντωτικούς ρυθμούς, ειδικά δε τα τελευταία χρόνια που η κρίση έχει προσθέσει πάρα πολύ πίεση σε όλους τους τομείς.
Τα συναισθήματα είναι απόλυτα φυσιολογικά, ιδιαίτερα για τους κατοίκους των μεγαλουπόλεων, που το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου τους το περνάνε μακριά από τη φύση, ζώντας σε εξωφρενικούς ρυθμούς, με άγχος και κάτω από απάνθρωπη πίεση χρόνου.
Η επιστροφή από τις διακοπές για αρκετούς είναι μια εξαιρετικά σκληρή περίοδος, ένα τεστ αντοχής για την ψυχολογία τους.
Το Σύνδρομο της Κατάθλιψης μετά τις Διακοπές, χρόνο με το χρόνο, πλήττει όλο και περισσότερους ανθρώπους των μεγάλων πόλεων. Ευτυχώς στη χώρα μας δεν έχουν σημειωθεί ακραίες συμπεριφορές όπως η αυτοκτονία, ωστόσο πολλοί επιστρέφουν από τις διακοπές κουβαλώντας στις βαλίτσες τους εκτός από σουβενίρ και την... κατάθλιψη που θα τους συντροφεύει το χειμώνα.
Είναι πολύ σημαντικό λοιπόν να δούμε τι είχαμε στις διακοπές μας, που δεν έχουμε στην καθημερινότητά μας και να προσπαθήσουμε τις συνήθειες ή τα πράγματα που μας ευχαριστούν να τα εντάξουμε στη ζωή μας όλο το χρόνο ή όσο πιο συχνά γίνεται. Απλά πράγματα και εύκολα, όπως να βγαίνουμε με φίλους, να πηγαίνουμε εκδρομές, δηλαδή να βρίσκουμε χρόνο για εμάς! Κάτι που δεν κάνουμε συνήθως...
Τα πιο συνηθισμένα συμπτώματα είναι: - δυσφορία - ταχυπαλμίες - ζαλάδες - αϋπνία - τάση προς έμετο - απώλεια ή αύξηση βάρους - υπερβολικό άγχος - έλλειψη προσαρμοστικότητας - έλλειψη διάθεσης, - χαμηλή ενεργητικότητα, - υπνηλία, - υπερφαγία, - αφαγία, - μελαγχολία. - κατάθλιψη
Πώς μπορούμε να το αντιμετωπίσουμε;
Η πρόληψη είναι η καλύτερη θεραπεία. Καλό είναι λοιπόν, να προνοούμε ώστε στην επιστροφή να μη δημιουργούνται αρνητικά συναισθήματα που ίσως εμποδίσουν τη φυσιολογική ένταξη στη ρουτίνα μας. Ας σκεφτούμε: - Μήπως πάμε διακοπές όχι γιατί το έχουμε πραγματικά ανάγκη για ξεκούραση αλλά γιατί "πρέπει" (παιδιά, γονείς κλπ); - Μήπως τα άτομα της παρέας μας μας κάνουν να πλήττουμε και οι ο τρόπος ζωής τους, οι προσδοκίες και οι δραστηριότητές τους κατά την περίοδο των διακοπών δεν συμβαδίζουν με τις δικές μας; - Μήπως αισθανόμαστε ότι "δεν ορίζουμε τον εαυτό μας ούτε καν στις διακοπές μας";
Μερικές λύσεις: - Να κάνουμε μια καταγραφή των δραστηριοτήτων που μας ευχαριστούν κατά τη διάρκεια των διακοπών, και ας προσπαθήσουμε να τις χαρούμε όσο περισσότερο μπορούμε. - Αν φοβόμαστε ότι επιστρέφοντας από τις διακοπές θα βρούμε μπροστά μας ένα "βουνό" από επαγγελματικές υποχρεώσεις, το οποίο θα μας δημιουργήσει ανεπανόρθωτο άγχος, ας φροντίσουμε να κρατήσουμε μια τακτική επικοινωνία με τους συναδέλφους και το χώρο της εργασίας μας. - Να οργανώσουμε μια ομάδα "ομοιοπαθών" συναδέλφων, με τους οποίους αντιμετωπίζουμε το ίδιο πρόβλημα. Τις περισσότερες φορές το να μοιράζεται κανείς τις σκέψεις του βοηθάει πολύ στη λύση του προβλήματος. - Βάζουμε σε τάξη εκκρεμότητες που αφήσαμε το καλοκαίρι και τακτοποιούμε οικονομικές εκκρεμότητες κάνοντας μια καταγραφή υποχρεώσεων. - Κάνουμε διακανονισμούς για την αποπληρωμή δανείων, φόρων, εισφορών, κ.λπ., δεδομένου ότι για τους περισσότερους δεν είναι δυνατή η ταυτόχρονη εξόφληση όλων. - Μικρά ταξιδάκια αυθημερόν, βοηθούν να προσαρμοστείτε σταδιακά. Φυλάξτε τις αναμνήσεις σας ζωντανές. Κρατήστε επαφή με τους νέους σας φίλους. Εμφανίστε τις φωτογραφίες σύντομα και δώστε πνοή γιορτής στην επιστροφή σας, καλώντας π.χ. σε δείπνο όλους τους φίλους σας για να μοιραστείτε τις εμπειρίες σας. - Το μυστικό είναι να μη περνάμε μεγάλες περιόδους έντασης χωρίς διαλείμματα. Καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους, φροντίστε να έχετε σύντομες διακοπές και διαφυλάξτε την αυτοφροντίδα σας, για να έχετε καλή υγεία και διάθεση. Τότε, φυσικά, η απόδοση στις υποχρεώσεις σας θα είναι πιο ποιοτική και στις επόμενες διακοπές θα είστε πέρα από κάθε κίνδυνο προσβολής αυτού του Συνδρόμου. -Μάλιστα ο ασθενής, μετά τη διάγνωση, μπορεί να χρειαστεί φαρμακευτική αγωγή με αντικαταθλιπτικά χάπια που θα τον βοηθήσουν να σταθεί και πάλι στα πόδια του.
Καλό φθινόπωρο!!!

Βικτωρία Πολύζου, συμβουλευτική ψυχοθεραπεύτρια, medlabnews.gr

Γεωτρόπιο 5 - Νομάδες στο μουσείο


τεύχος 74

Για μεγέθυνση πατάτε ροδάκι και ανοίγει νέα καρτέλα με φακό +-

Πετώντας τα ‘’άχρηστα’’

Αποτέλεσμα εικόνας για Πετώντας τα ‘’άχρηστα’’ Οραματισμός
Πετώντας τα ‘’άχρηστα’’ Οραματισμός

Κλείσε τα μάτια και συγκεντρώσου σωματικά και νοητικά παίρνοντας μερικές ήρεμες, βαθιές αναπνοές.
Συγκέντρωσε τώρα όλη σου την προσοχή στην επιθυμία της καρδιάς σου. Ρώτα τον εαυτό σου αν υπάρχει κάτι που σε εμποδίζει να αγκαλιάσεις το όνειρό σου σήμερα. Έχεις χρόνο να φροντίσεις την επιθυμία σου; Αν όχι, τότε τι σου τρώει το χρόνο σου; Μπορείς να παραιτηθείς απ’ αυτό;
Έχεις χώρο στη ζωή σου για να φροντίσεις το όνειρό σου; Αν όχι, τότε τι είναι εκείνο που καταλαμβάνει το χώρο σου; Μπορείς να παραιτηθείς απ’ αυτό;
Έχεις ενέργεια για να δώσεις στο όνειρό σου; Αν όχι, τότε τι είναι εκείνο που καταναλώνει την ενέργειά σου; Μπορείς να παραιτηθείς απ’ αυτό;
Υπάρχει κάτι στη ζωή σου, στο παρελθόν σου ή στη στάση σου που σε εμποδίζει να δεχτείς το όνειρό σου σήμερα; Αν ναι, τότε φαντάσου ένα μεγάλο απορριμματοφόρο να φτάνει μπροστά στο σπίτι σου. Αυτό το απορριμματοφόρο έχει έρθει για να μαζέψει όλα εκείνα που δε θέλεις πια, όλα εκείνα που σε εμποδίζουν να εκπληρώσεις την επιθυμία της καρδιάς σου. Φαντάσου ότι πετάς όλα σου τα εμπόδια στο πίσω μέρος του φορτηγού. Ύστερα παρακολούθησέ το να απομακρύνεται.
Παρατήρησε πόσο απελευθερωμένος/η αισθάνεσαι τώρα που είσαι πια έτοιμος να αφοσιωθείς στην υλοποίηση της επιθυμίας της καρδιάς σου. Απόλαυσε ήρεμα αυτό το συναίσθημα για λίγο.
Όταν θα είσαι έτοιμος άνοιξε αργά τα μάτια σου.
Αν όχι τώρα…. Πότε;

Αλήθεια και Δόγμα

πηγή: http://gerasimos-politis.blogspot.com/2012/03/blog-post_06.html#.UEYIWiL20yk

Αλήθεια και Δόγμα

Γεράσιμος Πολίτης 2012-03-06T23:47:00+02:00

Αλήθεια και Δόγμα
 Ερευνούμε δύο σκέψεις πού Αντιπροσωπεύουν Ισάριθμες κύριες κατευθύνσεις τοϋ άνθρώπινου πνεύματος:
'Πρώτη σκέψη: Τά πάντα ρεί (=όλα ύφίστανται συνεχή μεταβολή).
Δεύτερη σκέψη: Ή Ιστορικοκοινωνική έξέλιξη άφου διήνυσε τά στάδια τής πρωτόγονης κοινωνίας, τής δουλοκτησίας καί του φεουδαλισμού, μπήκε στό στάδιο τοϋ καπιταλισμού καί άφοϋ όλοκληρώση τόν κύκλο τής καπιταλιστικής άναπτύξεως, θά περάση στό στάδιο τής «δικτατορίας τού προλεταριάτου» καί έν συνεχεία στό τελικό καί όριστικό στάδιο τού κομμουνισμού, (όπωσδήπστε ταυτόχρονα σέ πολλές χώρες πού είναι καπιταλιστικά άνεπτυγμένες καί δχι στίς καπιταλιστικά ύπανάπτυκτες ή σέ μία μόνο χώρα μεμονωμένα;).
Στήν πρώτη σκέψη, πού άνήκει στόν "Έλληνα φιλόσοφο Ηράκλειτο τόν ’Εφέσιο, παρατηρούμε τά έξής χαρακτηριστικά:

Πρώτον, έχει γενικώτατη Ισχύ πού καλύπτει δλους άνεξαίρετα τούς χώρους τού έπιστητού, χωρίς νά άφήνη τίποτε έξω άπ’ αύτήν. "Ολα ύπόκεινται σέ μεταβολή καί τίποτε δέν μένει άμετάβλητο στή Φύση, στή ζωή, στήν Ιστορία, στήν κοινωνία. Δέν όπάρχει τίποτε, άπό τό πιό σημαντικό εως τό πιό Ασήμαντο, άπό τό πιό μικρό εως τό πιό μεγάλο, πού νά μπορή νά ξεφύγη άπό τό άπόλυτο κύρος της.

Δεύτερον, δέν ύπδκειται σέ κανένα περιορισμό, δέν σταματά σέ κανένα σημείο τού χρόνου ή τού χώρου, μετά άπό τό όποιο δέν θά ύπάρχη ή μεταβολή' είναι ύπερχρονική καί ύπερτοπική, Τσχυε χθές, Ισχύει σήμερα καί 6ά ίσχύη αιώνια, στή Γή καί στό Σύμπαν, όπου-δήποτε καί όποτεδήποτε.

Στη δεύτερη σκέψη, πού άνήκει οτούς «πατριάρχες» τού Ιστορικού καί διαλεκτικού ύλισμού Κ. Μάρξ καί Φρ. "Ενγκελς, παρατηρούμε τά έξης χαρακτηριστικά:

Πρώτον, δέν έχει άπόλυτο κύρος, δέν καλύπτει τις ο ύ σ ί ε ς, δλους τούς τομείς του έπκττητου, Αδιαφορεί αν ή Ισχύς της καλύπτη πχ. τούς χώρους τής άνόργανης Ολης, της βιολογίας κλπ., είναι εντοττιομένη οτούς τομείς τής Ιστορίας καί κοινωνίας.

Δεύτερον, θέτει αυθαίρετους περιορισμούς, παρουσιάζει μερικότητα καί λογικήν «βλαστικότητα», δηλαδή άφ’ ένός καθορίζει τά στάδια τής Ιστορίας μέ Αποκλειστικά οικονομικά κριτήρια καί, άφ'έτέρου, έντσττίζει τήν Ιστορική έξέλιξη σέ καθωρισμένο χώρο (είδικά, ο Μάρξ πίστευε άμετακίνητα, δτι ή «προλεταριακή Επανάσταση» θά «ξεσποΰσε» στίς βιομηχανικά προηγμένες χώρες τής έποχής του ’Αγγλία, Βέλγιο, Γερμανία) καί σέ καθoρiσμένο χρόνο (τή στιγμή πού ό καπιταλισμός θά συμπλήρωνε τό τελευταίο στάδιο τής έιξελίξεώς του). Επίσης, ένώ δέχεται, δτι ή Ιστορικοκοινωνική έξέλιξη προχωρεί σέ διάφορα στάδια μέχρι του προκομμουνιστικοΰ σταδίου (στάδιο τής «δικτατορίας του προλεταριάτου»), σταματά ατό κομμουνιστικό στάδιο, δέν καλύπτει τήν «μετακομμουνιστική» έξέλιξη καί στήν ουσία άντιφάσκει ττρός τήν ίδια τήν «διαλεκτική» τής έξελίξεως, πάνω στήν όποία στηρίζεται.

Ή πρώτη σκέψη του ‘Ηράκλειτου είναι ή άληθινή’ ή δεύτερη σκέψη των Μάρξ - "Ενγκελς είναι ή δογματική.

Ή άλήθεια (άπό τό α —στερητικό καί τό ρήμα λανθάνω « μου διαφεύγει κάτι, κάνω λάθος), έχει σάν κύριο χαρακτηριστικό της, δτι ξεκίνα άπό τήν Ελευθερία καί καταλήγει στήν Ελευθερία. Ή άλήθεια άναφέρεται σταθερά στήν άρχή πού συντηρεί καί ένώ·νει τόν Κόσμο, είναι στενά συνυφασμένη μέ τόν Λόγο πού καλύπτει τό είναι καί τό γίγνεσθαι χωρίς νά βρίσκεται έξω άπ' αύτά. Ή ά-λήθεια δέν ύπόκειται σέ τίποτε -έξω άπό τήν ’Ελευθερία.

Απαραίτητη προϋπόθεση γιά νά «κινηθή» κανείς πρός τήν άλήθεια καί γιά νά είναι άλήθεια τό «τέρμα» τής «κινήσεώς» του είναι ή έλλειψη περιορισμών, ύποκειμενκών καί άντικειμενικών. 
"Αν ξεκινώ μέ κίνητρο μου κάποια «έπιθυμοΰσα θέληση», Επιδιώκοντας τήν Ικανοποίησή της, άπσκλείεται ή άντίληψή μου νά είναι όρθή. ’Επίσης, αν ή κατάληξη τής σκέψεώς μου έντάσσεται σέ κάποια έκ των προτέρων τεθειμένη «λογική» σκοπιμότητα, άποκλείεται ή τελική κρίση μου νά είναι άληθινή.

Είναι άπαραίτητο, έπομένως, νά έχω έναν υψηλό βαθμό έλευθερώσεως, μέσω τής όποίας θά έξευρίσκω όνάμεσα στίς έπιθυμοϋσες θελήσεις μου καί άνάμεσα στίς επιμέρους σκοπιμότητες τήν όρθή θέληση καί θά τήν κατευθύνω πρός ενα άπόλυτα έλεύθερο στόχο, πού δέν ύπόκειται σέ τίποτε άλλο έκτός άπό τόν έαυτό του. Ή Ικανότητα τοΰ νά Εξευρίσκω τήν όρθή θέληση είναι ή αύτο-κυριαρχία καί ή Ικανότητα νά κατευθύνω τήν όρθή θέληση στόν άπόλυτα έλεύθερο στόχο είναι ή σοφία. Ο άπόλυτος στόχος, κάτι δηλαδή πού στέκει αύτοδύναμα καί πέρα άπό τά έπΐ μέρους φαινόμενα, τόν υποκειμενισμό καί τό συμφέρον, είναι ή Ιδέα.

Αλήθεια και Δόγμα - αλήθεια, κοινωνία, επιστήμη, πραγματικότητα, Ηράκλειτος,αυτογνωσία
Αύτή ή Ιδέα, τό σταθερό σημείο άναφορας τής σκέψεως γιά τήν προσπέλαση τής άλήθειας, βρίσκεται πάνω άπό τήν ύλη. Δέν τήν δημιουργούν οΐ αισθήσεις μας, ένυπάρχει σέ μάς. Οι αίσθήσεις μας καί οί πληροφορίες πού μάς παρέχουν δίνουν «όμοιώματα» άτελώς τής άλήθειας, άλλ’ όχι τήν ίδια τήν άλήθεια (’Αριστοτέλης). Μέ τήν έννοιαν αύτήν, έχουν κάποια χαλαρή σχέση μέ τήν άλήθεια — «έχει άλήθειάν τινα όψις καί άκοή του άνθρώπου»  —άλλά όλες οι αισθήσεις είναι άδύνατον νά μάς δώσουν τήν ίδια τήν άλήθεια, πού ταυτίζεται μέ τήν ύπεραισθητή όντότητα τής άπόλυτης Ιδέας.

Έπομένως, ή άλήθεια δέν ταυτίζεται ·μέ τό γεγονός — πού ύπόκειται στό χρόνο καί τόν τόπο— δέν έχει άρχή καί δέν έχει τέλος, είναι άπειρη. Kύριο γνώρισμα τής γνώσεως τής άλήθειας είναι ή άρμονία μεταξύ τής όρθής θελήσεως καί τής Ιδέας πρός τήν όποια κατευθύνεται.

Στή σκέψη τού Ηράκλειτου ύποκρύπτεται ή Ιδέα τής δικαιοσύνης, καί μάλιστα στήν πιό καθαρή μορφή της (τό ήρακλείτειο τρίπτυχο «πόλεμος»-«ερις»-«δίκη»), ή άπόλυτη δηλαδή άυλη όντότητα πού Ισχύει καθολικά στή Φύση καί στήν Ιστορία καί έκφράζεται στόν αί-σθητό κόσμο μέ τόν συνεχή άγώνα μεταξύ των δντων, πού δίνει ά-τέρμονη κίνηση, άέναη μεταβολή στό Σύμπαν καί στή ζωή. Ή ιδέα τής δικαιοσύνης είναι, δττως δλες οΐ Ιδέες, έμφυτη στόν Ανθρωπο. Ό Ηράκλειτος μέ όδηγό τήν Ιδέα αύτήν καί όχι τΙς αίσθήσεις. του, έναρμόνισε τή σκέψη του πρός τό Λόγο, τήν άρχή που συντηρεί καί ένώνει τόν Κόσμο, καί συνέλαβε καί διετύπωσε ύπερχρονικίχ καί ύπερτοπικά μ(α Αλήθεια («τά πάντα ρει»), ή όποία δέν άνετράπη ούτε θά άνατραπη ποτέ άπό τις έξελίξεις του Σύμπαντος, άπό τά γεγονότα καί τά φαινόμενα.

Τό δόγμα είναι άντίθετο πρός τήν Ελευθερία, ύπόκειται σέ κάποιο ή κάποιους σκοπούς, ξένους πρός τήν άπόλυτη Ιδέα καί καθοριζόμενους άπό τόν φορέα του, μέ 4άση 6,τι ύποπίπτει στίς αίσθή* σεις. Ή δογματική «άλήθεια» ύπηρετεί κάτι έξω άπ* αύτήν, έξαλ-λοτριώνεται μέσα στήν άναγκαιότητα καί στόν αίσθητό κόσμο, χάνοντας άφ* ένός τήν αύτοκυριαρχία της καί άφ* έτέρου τήν μοναδικότητα του άπόλυτου ύπεραισθητοϋ στόχου, πρός τόν όποιο κατευθύνεται. "Ετσι ή δογματική «ά-λήθεια» καταντά νά ταυτίζεται μέ τό γεγονός, νά έχη χρονική άρ-χή καί χρονικό τέλος, νά είναι έπικαιρκή, μή έλεύθερη καί πεπερασμένη. Ή άένση μεταβολή, πού συνέλαβε ό 'Ηράκλειτος, μετα-τρέπεται έτσι άπό τήν δογματική σκέψη σέ ε ξ έ λ ι ξ η, δηλαδή σέ σειρά γεγονότων που άρχίζουν καί τελειώνουν κάπου. 

Ή ύποταγή αύτή ατό χρόνο καί χώρο κατά κανόνα όδηγεΐ στήν ύποδούλωοη της οκέψεως στήν πράξη. Γιαυτό δλες οΐ δογματικές «άλήθειες» κατευθυνονται σέ πρακτικούς στόχους: Στήν Παλαιά Διαθήκη ή άλήθεια νοείται μόνο οάν πράξη —«τήν άλήθειαν ποιεΐν» (υ) —καί στήν Λογοκρατία (Μαρξισμό καί Άστοκαπιταλισμό) νοείται μόνο σάν έξυπηρέτηση πρακτικών αίσθητών στόχων (okovo-μ(α, έξουσία). Αύτοδύναιμη άλήθεια, άνεξάρτητη παντός περιορισμού, δέν υπάρχει στό δόγμα. Κύριο γνώρισμα τοΟ δόγματος είναι ή άποκοπή τής θελήσεως άπό τήν Ιδέα.

Τό δόγμα είναι ψευδός σκόπιμο, καί κατασκευάζεται γιά νά εξυπηρετήση κάποιους, θά έλεγε κανείς, ότι οΐ δογματικοί είναι δημιούργημα τής άνελευθερίας, δηλαδή κάποιος βαθειας συναισθήσεως

Αδυναμίας, κάποιου πρωτόγονου φόβου, πού προσπαθούν νά τόν άντιπαρέλθουν μέ τήν άνάπτυξη τής όρμής έπι βολής καί τή συγκέντρωση έξουσίας. (« Τό δόγμα προσπαθεί νά άνακαλύψη δυνάμεις πού 6ά τις χρησιμοποίηση γιά τήν έφαρμογή του (π.χ. τήν Εκκλησία ή τήν δύναμη τών «προλεταρίων»), τείνει νά γ{νη μέ τεχνητά μέσα «πραγματικότητα» (κατ’ άνάγκην τεχνητή καί ψευδής).

Τό στοιχείο του ψεύδους πού ένυπηρχε στήν σκέψη τών Μάρξ - 'Ενγκελς πού άναφέραμε, άποκαλύφθηκε άπό τήν ιδια τήν Ιστορικοκοινωνική έξέλιξη: ή προλεταριακή έπανάσταση δέν έκδηλώθηκε σάν «νομοτελειακό γεγονός» στις «καπιταλιστικά άνεπτυγμένες» χώρες ’Αγγλία, Βέλγιο, Γερμανία κλπ., στις όποιες μέχρι σήμερα δέν υπάρχει καμμιά τέτοια προοπτική, άλλά έπεβλήθη τεχνητά καί βίαια σάν έξουσία σέ μιά «καπιταλιστικά ύπανάπτυκτη» χώρα, τήν τσαρική Ρωσία, πράγμα πού δέν «προφήτεφαν» ποτέ οΐ δύο πατριάρχες τού Μαρξισμού, προβλέποντας, αντίθετα, ότι στή χώρα αύτή άπεκλείετο οίαδήποτε μορφή κομμουνισμού. ’Επίσης ή έπανάσταση δέν έπεβλήθη ταυτόχρονα σέ πολλές χώρες, άλλά οέ μία —στις υπόλοιπες χώρες (Πολωνία, Ρουμανία, Βουλγαρία, Ούγγαρία κλπ.) έγκαθιδρύθηκε βίαια κατόπιν στρατιωτικής καταλήψεώς τους άπό τά σοβιετικά στρατεύματα (ή, άργότερα σέ άλλες χώρες, «μεθο-δεύθηκε» κατόπιν καταλλήλων πολιτικών «χειρισμών» της Διεθνούς Έξουσίας). Τό μαρξιστικό ψεύδος άπορρέει, πρώτον, άπό τήν σκόπιμα στενή οικονομική άνάλυση της Ιστορίας, πού στηρίζεται στίς αισθήσεις καί όχι στήν Ιδέα, (β) καί, δεύτερον, άπό τό βόγμα τής κομμουνιστικής κοινωνίας, μιάς κοινωνίας, δηλαδή, στηριζόμενης σέ μιά τεχνητή άρχή, όχι Ιδέα, τήν άρχή της Ισότητας. Ή άρχή τής Ισότητας είναι δογματική (ψευδής, αυθαίρετη καί «συμβατική»), δέν είναι Εμφυτη στόν άνθρωπο καί δέν Ισχύει πουθενά στή Φύση, ούτε στήν Ιστορία, 

Ό μεγαλύτερος έχθρός της άλήθειας είναι τό δόγμα. Παρεμβαίνει σάν φράγμα μεταξύ της όρθής θελήσεως καί της άλήθειας καί καταστρέφει τΙς προϋποθέσεις γιά τήν έλευθερωμένη πορεία τής άν-θρώπινης οκέψεως πρός τήν ουσία τής ζωής καί τού Κόσμου. Τό δόγμα στήν πραγματικότητα είναι άνίκανο νά πράξη κάτι περισσότερο άπό τήν διαστρέβλωση τής σκέψεως καί τό πάγωμα οτήν πρόοδο της ’Επιστήμης. Τό δόγμα άπλώς προσπαθεί νά έκμεταλλευθή πρακτικά ώριαμένα γεγονότα καί φαινόμενα, φυσικά ή κοινωνικά, γιά νά καρπωθή κάτι άπ' αύτά.

’Αποτέλεσμα του δόγματος είναι ή τεχνοκρατία, αύτό τό όπο-κατάατατο τής Επιστήμης, που χωρίς νά προάγη τήν άλήθεια, υπηρετεΐ τήν σκοπιμότητα, τήν Εξουσία, τήν οίκονομία, τό συμφέρον. Ή «τεχνοκρατική πρόοδος» δέν είναι πρόοδος τής Επιστήμης. Ή πίστη οτι ή σημερινή Επιστήμη βρίσκεται σέ πιό προηγμένο έπίπεδο άπό κάθε άλλη προγενέστερη περίοδο άποτελεΐ τήν μεγαλύτερη ψευδαίσθηση τής έποχής μας. Ή σκέψη μετά τήν έπιβολή των λογοκρατικών δογμάτων όχι μόνο δέν πλησιάζει τήν άλήθεια, άλλά άπομακρυνεται σταθερά άπ* αύτήν. Ή Επιστήμη χάνοντας τόν ά-πόλυτο στόχο της, τήν Ιδέα, περιορίζεται δλο καί περισσότερο στή συναρίθμηση διαφόρων φαινομένων, φυσικών καί κοινωνικών, προσπαθώντας νά ουναγάγη «νόμους», μέ δάση τή διαστρεβλωμένη μορφή τής σκέψεως, τήν γνωστή οάν «παραεπιστήμη» τής Στατιστικής, πού θεωρεί έξωτερικά, έπιφανειακά τήν άλήθεια, σκέπτεται π ο σ ο τ ι κ ά, καί είναι άπολύτως άνίκανη νά συλλάβη ποιοτικά τήν ούσία του φυσικου καί Ιστορικού είναι καί γίγνεσθαι. Ή έποχή πού ζουμε είναι ή έποχή τής τεχνοκρατίας καί όχι τής Επιστήμης,

Ή καθαρή Επιστήμη, μέ έλάχιστες έξαιρέσεις, βρίσκεται οτήν πραγματικότητα στό σημείο πού τήν παρέβωσαν οΐ έλευθερωμένοι, οΐ μή δογματικοί έπιοτήμονες. "Ετσι, ή Λογική του ’Αριστοτέλους δέν έχει έμπλουτιοθή σέ τίποτε άπό τούς νεώτερους, ή Γεωμετρία τού Ευκλείδη παραμένει στό σημείο πού τήν άφησαν οΐ δημιουργοί της άρχαΐοι "Έλληνες μαθηματικοί, ή πολιτική ’Επιστήμη βρίσκεται έκεΐ πού τήν έφθασεν ό 'Αριστοτέλης, ή φιλοσοφία έχει σταματήσει στόν Πλάτωνα καί τόν 'Αριστοτέλη, &ν όχι στόν Ηράκλειτο, καί οΰτω καθεξής. 'Από καθαρά επιστημονική άποψη, στήν έποχή τού δογματισμού, οΐ «προσθήκες» πού γίνονται στήν άνθρώτηνη γνώση δέν άποτελοΰν άλήθειες, άλλά κατά κανόνα άπλές πρακτικές έ-φαρμογές, «έφευρήματα» ή και ώμές διαστρεβλώσεις των άληθειών, Ιδίως στίς θεωρητικές έπιστήμες, κατά τρόπο πού «βολεύει» καί ύπηρετεϊ τήν κρατούσα τάξη πραγμάτων. Ή άλήθεια ΐπαψε νά είναι άλήθεια άττό τότε πού ύποδουλώθηκε στή σκοπιμότητα. Ό κόσμος όλοένα καί περισσότερο βυθίζεται στό πέλαγος τού σκοταδισμού, τρέφοντας τήν αυταπάτη ότι γίνεται σοφώτερος, χάρη οτήν τύφλωση πού τού δημιουργεί ή λογοκρατική δογματική εξουσία, γιά νά τόν άποκοιμίζη καί γιά νά διαιωνίζη έτσι τήν άθλια κυριαρχία της.

Πηγή: Δημήτρης Λάμπρου, Αναζήτηση, Δοκίμιο Ελληνικής Ιδεολογίας, Δαύλος 1981
Αναρτήθηκε από:
Τρέλα είναι απλά μια άλλη μορφή της συνείδησης 

«Le Douanier» (Ο τελωνειακός)


 ΑΥΤΟΠΡΟΣΩΠΟΓΡΑΦΙΑ ΡΟΥΣΣΩ

 Ο Ανρί Ρουσσώ(21 Μαΐου 1844 - 2 Σεπτεμβρίου 1910) ήταν Γάλλος ζωγράφος του Μεταϊμπρεσιονισμού. Ήταν γνωστός ως «Le Douanier» (Ο τελωνειακός) λόγω τουεπαγγέλματός του. Ήταν αυτοδίδακτος και έγινε γνωστός από τα υψηλής ποιότητας έργα του. Ο Ανρί Ρουσσώ γεννήθηκε στις 21 Μαΐου 1844 στην πόλη Λαβάλ της Γαλλίας. Ήταν μέτριος σε πολλά μαθήματα του σχολείου, ωστόσο έδειξε κλίση στη ζωγραφική και στη μουσική. Είχε, επίσης, δουλέψει σαν δικηγόρος. Το 1868, μετά τον θάνατο του πατέρα του, μετακόμισε στο Παρίσι για να υποστηρίξει τη χήρα μητέρα του και δούλεψε ως κυβερνητικός υπάλληλος. Την ίδια χρονιά, ο Ρουσσώ παντρεύτηκε την Κλεμάνς Μπουατάρντ, με την οποία απέκτησαν 9 παιδιά. Ωστόσο, εκείνη πέθανε το 1888. Το 1898 ξαναπαντρεύτηκε τη Ζοζεφίν Νουρί. Άρχισε να ζωγραφίζει επισήμως στα 40 του, ενώ στα 49 του χρόνια αποσύρθηκε από τη δουλειά του για να ασχοληθεί με τη ζωγραφική. Τα έργα του, συνήθως, απεικονίζουν ζούγκλες, παρόλο που εκείνος δεν είχε πάει ποτέ σε ζούγκλα. Λέγεται πως πήρε την έμπνευσή του από εικονογραφημένα βιβλία και βοτανικούς κήπους στο Παρίσι.
σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Μικρά αλμυρά κέικ με λιαστές ντομάτες


 
Μικρά αλμυρά κέικ με λιαστές ντομάτες

Ο σεφ Ανδρέας Λαγός ετοιμάζει μια γρήγορη λιχουδιά για όλες τις ώρες...

200 γρ. αλεύρι που φουσκώνει μόνο του
1 φακελάκι ξηρή μαγιά 3 αυγά, κατά προτίμηση βιολογικά
100 γρ. γραβιέρα της αρεσκείας μας, τριμμένη
150 γρ. φέτα σκληρή, σε κύβους
100 ml ελαιόλαδο
100 ml φρέσκο γάλα
200 γρ. λιαστές ντομάτες διατηρημένες στο λάδι, στραγγισμένες και ψιλοκομμένες
200 γρ. σπανάκι, καθαρισμένο και χοντροκομμένο
1/3 ματσάκι άνηθος, ψιλοκομμένος (χωρίς τα χοντρά κοτσάνια)
αλάτι, φρεσκοτριμμένο πιπέρι

Προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 180°C.

Σε ένα μπολ χτυπάμε τα αυγά και προσθέτουμε σταδιακά το γάλα και το λάδι.

Ρίχνουμε λίγο αλατοπίπερο και ανακατεύουμε.

Προσθέτουμε το αλεύρι και τη μαγιά και ανακατεύουμε με μια κουτάλα μέχρι να προκύψει μια ομοιογενής ζύμη.

Στη συνέχεια, προσθέτουμε τα τυριά, τις λιαστές νομάτες, το σπανάκι και τον άνηθο και ανακατεύουμε με απαλές κινήσεις.

Λαδώνουμε και αλευρώνουμε ένα ταψάκι για ατομικά κέικ ή μάφιν ή 12 ατομικά αλουμινένια φορμάκια μιας χρήσης και γεμίζουμε με το μείγμα.

Φουρνίζουμε για 45 λεπτά ή μέχρι να ψηθούν και να ροδοκοκκινίσουν τα μικρά κέικ.

Συνοδεύουμε με Σνακ για όλες τις ώρες, για το γραφείο, το σχολείο, την εκδρομή ή για το σπίτι, μπορεί επίσης να γίνει ένα πλήρες γεύμα αν το συνοδεύσουμε με μια ντοματοσαλάτα ή μια πράσινη σαλάτα της αρεσκείας μας.

gastronomos.gr

Οι τροφές που πολεμούν τη χοληστερόλη!


                                   Οι τροφές που πολεμούν τη χοληστερόλη!

Γνωρίζουμε όλοι ότι είναι σημαντικό για την υγεία μας να έχουμε χαμηλές τιμές ολικής χοληστερόλης και της λεγόμενης «κακής» χοληστερόλης (LDL) και υψηλές τιμές της «καλής» χοληστερόλης (HDL).

Δε θα ασχοληθούμε όμως τώρα με το τι προκαλεί η αυξημένη χοληστερόλη στον οργανισμό μας, αλλά με το ποιες τροφές μπορούν να τη μειώσουν!

Γενικότερα, όπως επισημαίνει η διαιτολόγος- διατροφολόγος Χαρά Κορομπίλη, οι τροφές που περιέχουν καλής ποιότητας λίπη, π.χ. μονοακόρεστα (ελαιόλαδο) ή πολυακόρεστα (ψάρια, ξηροί καρποί) ή φυτικές ίνες (διαλυτές και αδιάλυτες), είναι αυτές που συμβάλλουν στη μείωσή της.

Πιο συγκεκριμένα:

- φρούτα και λαχανικά, λόγω των φυτικών ινών που περιέχουν

- βρώμη (μέσα από τροφές όπως κουάκερ, νιφάδες βρώμης πρωινού,παξιμάδια  βρώμης), λόγω των διαλυτών ινών που περιέχει

- ολικής αλέσεως προϊόντα, (ψωμί, φρυγανιές, ρύζι, ζυμαρικά, κ.λπ.), επίσης λόγω των φυτικών ινών που περιέχουν

- λιπαρά ψάρια (σολομός, τόνος, σαρδέλες, κ.λπ.), λόγω της παρουσίας των ω-3 λιπαρών οξέων που βρέθηκε ότι μειώνουν τη χοληστερίνη

- θαλασσινά, τα οποία είναι παρεξηγημένη τροφή, γιατί όλοι θεωρούν ότι ανεβάζουν τη χοληστερίνη, ενώ το πιο σημαντικό που ίσως οι περισσότεροι δεν το γνωρίζουν, είναι ότι έχουν αντιφλεγμονώδη δράση!

- ελαιόλαδο (πηγή μονοακόρεστων λιπαρών οξέων και κυρίως του ελαϊκού οξέος), το οποίο -όπως βρέθηκε συγκρινόμενο με τα κορεσμένα λιπαρά οξέα, μειώνει την ολική και την κακή χοληστερίνη, ενώ δεν επηρεάζει σημαντικά την καλή χοληστερίνη

- αλκοόλ και κρασί  (η μέτρια κατανάλωση αλκοόλ - και ιδιαίτερα κόκκινου κρασιού- που περιέχει αντιοξειδωτικές ουσίες) αυξάνουν την καλή χοληστερίνη

- οι φυτοστερόλες  που βρίσκονται  σε τρόφιμα  αποκλειστικά φυτικά, όπως σουσάμι, ηλιόσποροι, φιστίκια, σόγια, αρακάς, πίτουρο και αντίστοιχα λάδια, αλλά και κατάλληλα εμπλουτισμένες μαργαρίνες

- όσπρια,όπως φακές, φασόλια, ρεβίθια, λόγω των φυτικών ινών που περιέχουν

- άπαχα γαλακτοκομικά & κρέατα (χοιρινό και μοσχαρίσιο) κοτόπουλο, ψάρι, χωρίς πέτσα.

MediDiatrofi.gr

Βοηθήστε το παιδί σας να αποκτήσει αυτοπεποίθηση

Βοηθήστε το παιδί να αποκτήσει αυτοπεποίθηση στο σχολείο



                         Βοηθήστε το παιδί σας να αποκτήσει αυτοπεποίθηση
Στο σπίτι το βλέπετε, είναι έξυπνο, ετοιμόλογο. Τα πράγματα όμως αλλάζουν όταν πάτε κάπου εκτός του χώρου του, κλείνεται στον εαυτό του και δεν ξεκολλάει με τίποτα από πάνω σας.

Βοηθήστε το παιδί σας να αποκτήσει αυτοπεποίθηση και να χαίρεται ότι και άλλα πολλά παιδιάκια της ηλικίας του δίνοντας του την επιβεβαίωση που χρειάζεται και το θάρρος να δοκιμάσει πράγματα μόνο του.

Αν το δείτε ότι προσπαθεί να κάνει κάτι, αφήστε το να δοκιμάσει. Όποιο και αν είναι το αποτέλεσμα πείτε του «μπράβο» και πως είναι σημαντικό το ότι προσπάθησε.

Εάν σας θέλει συνεχώς στο πλευρό του για να κάνει κάτι, εσείς συνεχίστε να ασχολείστε με αυτό που κάνετε και προτρέψτε το να δοκιμάσει. Αν δεν τα καταφέρει μόνο τότε να πάτε να βοηθήσετε.

Εάν απογοητευτεί ότι δεν τα καταφέρνει, πείτε του να προσπαθήσει ξανά για να καταλάβει και το ίδιο ότι μπορεί, απλά ότι ίσως χρειάζεται για κάποια πράγματα μεγαλύτερη προσπάθεια.

Δώστε του την ευκαιρία να δοκιμάζει πράγματα, να κάνει όσα περισσότερα μπορεί.

Εξηγήστε του εάν το βλέπετε να απογοητεύεται για κάτι που μπορεί να κάνει καλύτερα ένας φίλος του, ότι το κάθε παιδάκι είναι ξεχωριστό και κάνει καλύτερα αυτό που μπορεί.

Φωνάξτε του και δείξτε του ότι θέλετε τη βοήθεια του σε κάτι που κάνετε. Μπορεί να είναι το μαγείρεμα.

Παίξτε μαζί του αγαπημένα του παιχνίδια. Εάν σας νικήσει, τότε και πάλι να του πείτε μπράβο.

Αφήστε το μόνο του να τακτοποιήσει το δωμάτιο του όπως αυτό θέλει.

Αν φτιάξει κάτι όμορφο, βάλτε τον σε έναν τοίχο του σπιτιού σας να το βλέπετε όλοι.

Εάν βρίσκεστε σε ένα εστιατόριο και θέλει κάτι, προτρέψτε το να το ζητήσει το ίδιο. Μπορεί στην αρχή να νιώθει δισταγμό αλλά μετά θα αισθανθεί μεγάλη χαρά και θα καταλάβει ότι δεν είναι τίποτα και τόσο δύσκολο.

Εάν εσείς είστε άνθρωπος με αυτοπεποίθηση, τότε αυτό, σιγά σιγά, θα το μεταφέρετε και στο παιδί σας.

dolce.com.cy

Δημοφιλείς αναρτήσεις