Καρπάθια μυστικά

πηγή: http://visaltis.blogspot.gr/2012/09/blog-post_3.html?spref=fb

Καρπάθια μυστικά

11:10 μ.μ. | Αναρτήθηκε από Χρονολόγιο

Απόμακρο νησί. Σχεδόν ξεχασμένο. Με άγριο, ξερό περιβάλλον, αλλά και με μεγάλη ιστορία. Ψάξαμε για την σπηλιά τουΠοσειδώνα και της Αφροδίτης αλλά και για τα ιερά τηςΔήμητρας και της Αθηνάς. Και για άλλα πολλά. Και αυτά που βρήκαμε ακολουθούν. Αλλά σε δόσεις, επειδή είναι πολλά…

Κείμενο, φωτογραφίες, video: dimdom

 Για την ονομασία του νησιού, υπάρχουν πολλές εκδοχές. Ο θρύλος του νησιού αναφέρει ότι επειδή οι πρώτοι κάτοικοι αγαπούσαν υπερβολικά τον τόπο τους, έκλεψαν τους Ολύμπιους θεούς και τους έφεραν εδώ. Για την πράξη αυτή, ονομάστηκαν Αρπάθεοι. Αργότερα μετατράπηκε σε Καρπάθεοι και τέλος σε Καρπάθιοι. Άλλα αρχαία ονόματα του νησιού είναι Τετράπολις (από τις τέσσερις μεγάλες πόλεις της αρχαιότητας: Ποσείδιον, Αρκεσεία, Βρυκούς, Σαρία(Νίσυρος)), Ανεμόεσσα και Ανεμούσα (όντως, στην Κάρπαθο φυσάει πολύ και πάντα!), ενώ κατά το Μεσαίωνα ονομαζόταν Scarpanto (η ονομασία αυτή για το νησί επιβιώνει ακόμη στα ιταλικά).

Η Κάρπαθος είναι η μυθολογική πατρίδα του τιτάνα Ιαπετού και νήσος της γέννησης του Πρωτέα και ανατροφής τηςΑθηνάς. Στην Κάρπαθο έζησε ένα μέρος της ζωής του και ο Προμηθέας. Σήμερα, στο νησί υπάρχει το χωριό Αφιάρτης, το οποίο οφείλει το όνομά του σε παραφθορά του ονόματος «Εφιάλτης», προφανώς επειδή εκεί έζησαν

και οι Γίγαντες, ανάμεσά τους και ο Εφιάλτης, ο δίδυμος αδελφός του Ώτου.

• Κλίκ γιά μεγέθυνση
• Κλίκ γιά μεγέθυνση
• Κλίκ γιά μεγέθυνση
• Κλίκ γιά μεγέθυνση
• Κλίκ γιά μεγέθυνση
• Κλίκ γιά μεγέθυνση
•  

Η κατά τον Όμηρο «Κράπαθος» αρχικά αναφέρεται ότι βρισκόταν υπό Μινωική επιρροή και αργότερα υπήρξε μέλος της Αθηναϊκής συμμαχίας μέχρι το 400 π.Χ., όπου και κατακτήθηκε από τους Ρόδιους. Η Κάρπαθος πήρε μέρος στον Τρωικό πόλεμο, στέλνοντας πολεμικά πλοία. Κατά την αρχαιότητα, υπήρχαν 4 οχυρωμένες πόλεις: η Αρκεσεία, η Βρυκούς, το Ποσείδιον και η Νίσυρος, στη νησίδα Σαρία που παλαιότερα ήταν ενωμένη με την Κάρπαθο. Στον πορθμό πλάτους 100 περίπου μέτρων που χωρίζει σήμερα τα δύο νησιά, από τη μεριά της Καρπάθου, υπάρχουν ερείπια του αρχαίου ναού του Πορθμίου Ποσειδώνα, ενώ ο όρμος του Τριστόμου ήταν το μεγάλο φυσικό λιμάνι της αρχαίας Βρυκούντος.

Μεταγενέστερα, πέρασε διαδοχικά στα χέρια των Ρωμαίων και των Βυζαντινών, των Αράβων, των Γενοβέζων (Ανδρέα και Λουδοβίκο Μορέσκο) των Ενετών (οικογένεια Κορνάρο) και των Οθωμανών Τούρκων. Το 1913, παραχωρήθηκε στους Ιταλούς. Η ένωση με την Ελλάδα, έγινε το 1948.

1. Αγία Σοφία Αρκάσας

Η εκκλησία είναι κτισμένη σε ένα εντυπωσιακό βραχώδες τοπίο, στο μέρος όπου βρισκόταν η παλαιοχριστιανική βασιλική του 5ου αιώνα μ.Χ. αφιερωμένη στην αγία Αναστασία. Η βασιλική είχε χτιστεί με οικοδομικά υλικά παρμένα από το ναό τηςΛινδίας Αθηνάς του Παλαιoκάστρου. Εκείνο δε, που εντυπωσιάζει ακόμη περισσότερο, είναι ο βωμός του αρχαίου ναού (πιθανώς) ο οποίος βρίσκεται κολλημένος στο κέντρο της εκκλησίας με ένα ξύλινο καπάκι να τον σκεπάζει από πάνω. Το καπάκι αυτό περιβάλλεται, δίκην τραπεζομάντηλου, από ένα πλαστικό κάλυμμα το οποίο στάζει από παντού λάδια...

• Κλίκ γιά μεγέθυνση
• Κλίκ γιά μεγέθυνση
• Κλίκ γιά μεγέθυνση
• Κλίκ γιά μεγέθυνση
• Κλίκ γιά μεγέθυνση
•  

Ο βωμός αυτός έχει τοποθετηθεί ανάποδα (!) εντός της εκκλησίας. Γιατί άραγε;

• Κλίκ γιά μεγέθυνση
• Κλίκ γιά μεγέθυνση
• Κλίκ γιά μεγέθυνση
• Κλίκ γιά μεγέθυνση
• Κλίκ γιά μεγέθυνση
•  

Προφανώς, η αρχαιολογική υπηρεσία, δεν θεωρεί ιδιαίτερα σημαντικό αυτό το εύρημα και για αυτό το αφήνει να καταστρέφεται εντός του μη προστατευόμενου ορθόδοξου ναού. Στον περιβάλλοντα χώρο της εκκλησίας υπάρχουν διάσπαρτα τμήματα από μωσαϊκά δάπεδα, εκτεθειμένα στον ήλιο και στους αέρηδες αλλά και εντός του ναού. Η ατμόσφαιρα είναι ιδιαίτερα κατανυκτική, βλέποντας όλη την ιστορία του Ελληνισμού να περνά μπροστά από το βλέμμα σου. Τόσο η καλή, όσο και η βάρβαρη πλευρά της...

2. Σπήλαιο Ποσειδώνα

Πρόκειται για ένα λαξευτό τάφο η κάποιο ιερό. Υπάρχουν ενδείξεις ότι μπροστά από τον τάφο υπήρχε ξύλινο στέγαστρο. Ίσως ήταν ιερό αφιερωμένο στη θεά Αφροδίτη από το γεγονός ότι έχουν βρεθεί αγαλματίδια της Αφροδίτης στην περιοχή. Έχουν βρεθεί επίσης τάφοι από την Μινωική και Μυκηναϊκή εποχή στην γύρω περιοχή.

Η εύρεση του σπηλαίου, ήταν μία πρόκληση. Κανείς δεν ήξερε που είναι, όλοι κάτι είχαν ακούσει αλλά ως εκεί. Η ύπαρξή του δεν αναφέρεται σε κανέναν χάρτη και σε καμμία πινακίδα. Μετά από 24 ώρες αναζήτησης, τελικά καταφέραμε να το βρούμε και να το καταγράψουμε.

• Κλίκ γιά μεγέθυνση
• Κλίκ γιά μεγέθυνση
• Κλίκ γιά μεγέθυνση
• Κλίκ γιά μεγέθυνση
• Κλίκ γιά μεγέθυνση
• Κλίκ γιά μεγέθυνση
•  

Αυτό που αμέσως γίνεται αντιληπτό, είναι το γιατί ονομάστηκε έτσι. Στα τοιχώματα του σπηλαίου υπάρχουν χιλιάδεςόστρακα και κοχύλια, ενωμένα για πάντα με τα πετρώματα της περιοχής. Η απόσταση από την θάλασσα είναι περίπου 600 μέτρα και ως εκ τούτου θεωρήσαμε πολύ πιθανό κάποια στιγμή πριν από χιλιάδες χρόνια η θάλασσα να υποχώρησε αφήνοντας τον βυθό της να σχηματίσει λόφους και υψώματα. Αυτό μας το θεώρημα όμως, μάλλον διαψεύστηκε άμεσα αφού μία μικρή βόλτα στα κοντινά του σπηλαίου υψώματα μας έδειξε ότι δεν υπάρχουν ενδείξεις θαλάσσιων απολιθωμάτων στις δομές τους...

• Κλίκ γιά μεγέθυνση
• Κλίκ γιά μεγέθυνση
• Κλίκ γιά μεγέθυνση
• Κλίκ γιά μεγέθυνση
• Κλίκ γιά μεγέθυνση
•  

Άρα; Η κάποιοι έκτισαν χιλιάδες κοχύλια στα βράχια του σπηλαίου η εμείς, ως μη ειδικοί παλαιοντολόγοι και γεωλόγοι, δεν ξέρουμε τι μας γίνεται… Και κάτι ακόμη: η σπηλιά του Ποσειδώνα έχει διαβρωθεί από τη συνεχή χρήση της από τους κτηνοτρόφους της περιοχής. Ούτε αυτό το εύρημα είναι σημαντικό για την αρχαιολογική υπηρεσία (υποθέτουμε)…

 "Εν Αθήναις".

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω 

Δηλητηρίαση του εγκεφάλου

     Δηλητηρίαση του εγκεφάλου προκαλεί το γρήγορο φαγητό

Νέα μελέτη αποκαλύπτει ότι η κατανάλωση γρήγορου φαγητού οδηγεί στην δηλητηρίαση του εγκεφάλου και τελικά επιταχύνει την εμφάνιση της νόσου Αλτσχάιμερ.

Το Fast food και στο παρελθόν έχει συνδεθεί με την κακή διατροφή με την εμφάνιση της άνοιας, μέσω της υπέρτασης και της παρεμπόδισης της ομαλής αιμάτωσης του εγκεφάλου λόγω υψηλών τιμών χοληστε ρόλης, αλλά τα νέα επιστημονικά στοιχεία, υποδεικνύουν ότι η κατανάλωση λιπαρών τρoφίμων και τροφίμων πλούσιων σε ζάχαρη, επηρεάζει την ομαλή λειτουργία του εγκεφάλου επηρεάζοντας την παροχή ινσουλίνης σ' αυτόν.

Βάσει των νέων ευρημάτων, οι Αμερικανοί πιστεύουν ότι κάτι παρόμοιο συμβαίνει και στην περίπτωση του Αλτσχάιμερ: η κακή διατροφή, δηλαδή, παρεμποδίζει τη φυσιολογική ανταπόκριση των κυττάρων του οργανισμού στην ινσουλίνη.

Κατά τη διάρκεια πειραμάτων σε ποντίκια, οι ειδικοί χορήγησαν στα πειραματόζωα μια χημική ουσία η οποία «φρέναρε» τη χρήση ινσουλίνης από τον εγκέφαλο. Σύντομα διαπίστωσαν ότι τα τρωκτικά ανέπτυξαν συμπτώματα της νόσου.

«Τα ποντίκια εμφάνισαν άνοια» εξηγεί χαρακτηριστικά η ερευνήτρια δρ Σούζαν ντε λα Μόντε. «Δε μπορούσαν ούτε να μάθουν, αλλά ούτε και να θυμηθούν πράγματα».

Σε δεύτερη φάση οι ειδικοί πυροδότησαν την εμφάνιση διαβήτη σε κουνέλια. Είδαν λοιπόν, ότι η νόσος προκάλεσε αλλαγές στον εγκέφαλο των ζώων παρόμοιες με εκείνες που προκαλούνται από τη νόσο Αλτσχάιμερ, συμπεριλαμβανομένης και της συσσώρευσης πλακών β-αμυλοειδούς που παρατηρείται και στην περίπτωση εμφάνισης Αλτσχάιμερ σε ανθρώπους.

Ως γνωστόν, η συγκεκριμένη ορμόνη είναι απαραίτητη για τη ρύθμιση των χημικών του εγκεφάλου που σχετίζονται με τη μνήμη και τη διαδικασία της μάθησης, για να δημιουργεί ισχυρές συνδέσεις μεταξύ των εγκεφαλικών κυττάρων αλλά και για την διατήρηση της ομαλής λειτουργίας των αιμοφόρων αγγείων που τροφοδοτούν με αίμα και οξυγόνο των εγκέφαλο.

Στην περίπτωση του διαβήτη τύπου 2, η κακή διατροφή κάνει τα κύτταρα του οργανισμού ανθεκτικά στα φυσιολογικά επίπεδα ινσουλίνης, με αποτέλεσμα να μην ανταποκρίνονται σε αυτήν και να αδυνατούν να μετατρέψουν τη γλυκόζη στο αίμα σε ενέργεια.

Μικρά μυστικά για να νοστιμίσετε το φαγητό σας

Μικρά μυστικά για να νοστιμίσετε το φαγητό σας

Σίγουρα η μακαρονάδα σας είναι πολύ νόστιμη με τη σάλτσα ντομάτας και η μπριζόλα αρκετά μαλακή και τρυφερή. Αλλά μήπως, βαρεθήκατε συνέχεια τα ίδια και τα ίδια; Παρακάτω σας παρουσιάζουμε μερικές απλές και εύκολες συμβουλές για να κάνετε τα κλασικά πιάτα σας ακόμα πιο νόστιμα.

►Χρησιμοποιήστε κράκερ στο πανάρισμα

Τα κλασικά κράκερ με τυρί είναι εξαιρετικό υλικό για να πανάρετε το κοτόπουλό σας. Αφού βουτήξετε το φιλέτο κοτόπουλο σε γάλα εβαπορέ και λεμόνι, πανάρετε πρώτα με αλεύρι, μετά με χτυπημένο αυγό και στο τέλος με θρυμματισμένα κρακεράκια. Στη συνέχεια τηγανίστε ή ψήστε το κοτόπουλό σας όπως κάνετε συνήθως.

►Στύψτε λίγο λεμόνι στη μακαρονάδα σας
Την επόμενη φορά που θα βράσετε μακαρόνια, δοκιμάστε να αποφύγετε το αλάτι στο νερό και αντί αυτού να προσθέσετε τον χυμό από μισό λεμόνι. Με αυτό τον τρόπο θα καταφέρετε να μειώσετε την πρόσληψη νατρίου από τον οργανισμό σας με την κατανάλωση αλατιού και θα κάνετε τα ζυμαρικά σας πιο «ζωντανά» και ζουμερά.

►Εμπλουτίστε τη σάλτσα ντομάτας σας με λίγο γιαούρτι
Αν θέλετε να δώσετε στην κλασική σάλτσα ντομάτας μια πιο πλούσια γεύση, προσθέστε 2-3 κουταλιές γιαούρτι. Μαγειρέψτε σε χαμηλή φωτιά μέχρι να δέσει το γιαούρτι με τη σάλτσα και προσοχή στη θερμοκρασία. Φροντίστε να μαγειρέψετε τη σάλτσα σας σε μέτρια φωτιά ώστε να μη βράσει και «κόψει» το γιαούρτι αλλά και να μην πήξει.

►Προσθέστε κρεμώδες τυρί στα αυγά σας
Το πιθανότερο είναι ότι μόλις δοκιμάσετε αυτό το πιάτο, μάλλον δεν θα θέλετε να ξαναφάτε τα αυγά σας με κανέναν άλλο τρόπο. Το τυρί κρέμα δίνει στα αυγά μια απαλή και ομαλή υφή, που είναι ακαταμάχητη. Λιώστε 2 κουταλιές της σούπας βούτυρο, και ¼ της κούπας τυρί κρέμα σε μια κατσαρόλα, προτού προσθέσετε το μίγμα των χτυπημένων αυγών. Ψήστε όλα μαζί τα υλικά σε χαμηλή φωτιά μέχρι να σταθεροποιηθούν τα αυγά.

►Βάλτε μια κουταλιά horseradish στην πατατοσαλάτα
Οι πατατοσαλάτες τις περισσότερες φορές τείνουν να έχουν μια σχεδόν ήπια και αδιάφορη γεύση με τη μαγιονέζα που προσθέτουν οι περισσότεροι ή έντονα οξεία από το ξύδι. Μια πραγματικά νόστιμη πατατοσαλάτα όμως, μπορεί να περιέχει εκτός από τις βρασμένες πατάτες και 1-2 κουταλιές horseradish, για πιο πικάντικη και κρεμώδη γεύση.

►Αλατοπιπερώστε τη μπριζόλα σας με… κόκκους καφέ
Ανακατέψτε σπασμένους κόκκους καφέ μαζί με τα μπαχαρικά που συνήθως βάζετε στη μπριζόλα σας και απολαύστε το έξτρα άρωμα που θα αποκτήσει το πιάτο σας. Εξαιρετικός συνδυασμός είναι η μίξη καφέ εσπρέσο μαζί με πάπρικα, τσίλι σε σκόνη, κύμινο, αλάτι και φρέσκο πιπέρι. Αν θέλετε, μια πρέζα ζάχαρη θα το κάνει ακόμα καλύτερο…

►Λίγος πολτός μήλου για ζουμερά κεφτεδάκια
Πολλές γιαγιάδες χρησιμοποιούσαν αυτό το τέχνασμα για πολλά χρόνια. Φτιάχνοντας τα κλασικά κεφτεδάκια σας, συνδυάστε το 1 ½ κιλό μοσχαρίσιου κιμά με 2 αυγά, 1 φλιτζάνι γαλέτα, 1 φλιτζάνι πολτοποιημένα μήλα και λίγο αλατοπίπερο. Αφού πλάσετε τα κεφτεδάκια σας σε μπαλάκια, αλευρώστε τα και τηγανίστε τα ή ψήστε τα. Η γεύση αλλά και η υφή τους θα σας μείνει αξέχαστη. Για πιο αφράτους κεφτέδες επίσης, μπορείτε να προσθέστε και ψιλοκομμένο παριζάκι ή luncheon meat το οποίο κατά το ζύμωμα θα ενωθεί με τον κιμά.

►Φτιάξτε σάλτσα με τσάι earl grey
Αν θέλετε να προσθέσετε λίγο άρωμα εσπεριδοειδών στη σάλτσα σας για κοτόπουλο ή κρέας, τσιγαρίστε κρεμμύδι με λίγο ελαιόλαδο, προσθέστε ζωμό κοτόπουλου, χυμό πορτοκάλι και 1-2 φακελάκια τσαγιού earl grey. Στη συνέχεια αφαιρέστε τα φακελάκια με το τσάι και προσθέστε μέλι και λίγο βούτυρο για να δέσετε τη σάλτσα.

►Μαρινάρετε τις μπριζόλες σε αναψυκτικό
Για να κάνετε τις μπριζόλες σας πιο μαλακές και τρυφερές, φτιάξτε μια μαρινάτα με κάποιο ανθρακούχο αναψυκτικό, κατά προτίμηση άχρωμο (7up ή sprite). Αφήστε το κρέας σας να «ποτίσει» με το υγρό και αφού το ψήσετε θα διαπιστώσετε ότι είναι πολύ μαλακότερο και πιο τρυφερό από την προηγούμενη φορά. Το ίδιο αποτέλεσμα λέγεται ότι έχει και το ακτινίδιο. Οπότε αν θέλετε, μπορείτε να προσθέσετε και 2 κομμένα ακτινίδια στο μίγμα σας.

clickatlife

Η Ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων (40)

 Από παλιά Ραδιοτηλεόραση
 
Για μεγέθυνση πατάτε ροδάκι και ανοίγει νέα καρτέλα με φακό +-

Κολυμβητικοί και Ποδηλατικοί Αγώνες

Τάσος Λειβαδίτης - Τέχνη

πηγή: http://www.facebook.com/photo.php?fbid=377594258980299&set=a.136809996392061.29371.135792846493776&type=1&theater

 

Τάσος Λειβαδίτης - Τέχνη

 
Έζησα τα πάθη σα μια φωτιά, τάδα ύστερα να μαραίνονται
και να σβήνουν,
και μ' όλο που ξέφευγα απόνα κίνδυνο, έκλαψα
γι' αυτό το τέλος που υπάρχει σε όλα. Δόθηκα στα πιο μεγάλα

ιδανικά, μετά τ' απαρνήθηκα,
και τους ξαναδόθηκα ακόμα πιο ασυγκράτητα. Ένοιωσα
ντροπή μπροστά στους καλοντυμένους,
και θανάσιμη ενοχή για όλους τους ταπεινωμένους και τους
φτωχούς,

είδα τη νεότητα να φεύγει, να σαπίζουν τα δόντια,
θέλησα να σκοτωθώ, από δειλία ή ματαιοδοξία,
συχώρεσα εκείνους που με σύντριψαν, έγλυψα εκεί που
έφτυσα,
έζησα την απάνθρωπη στιγμή, όταν ανακαλύπτεις, πλέον
αργά, ότι είσαι ένας άλλος
από κείνον που ονειρευόσουνα, ντρόπιασα τ' όνομά μου
για να μη μείνει ούτε κηλίδα εγωισμού απάνω μου ―
κι ήταν ο πιο φριχτός εγωισμός. Τις νύχτες έκλαψα,
συνθηκολόγησα τις μέρες, αδιάκοπη πάλη μ' αυτόν τον
δαίμονα μέσα μου
που τα ήθελε όλα, τούδωσα τις πιο γενναίες μου πράξεις,
τα πιο καθάρια μου όνειρα
και πείναγε, τούδωσα αμαρτίες βαριές, τον πότισα αλκοόλ,
χρέη, εξευτελισμούς,
και πείναγε. Βούλιαξα σε μικροζητήματα
φιλονίκησα για μιας σπιθαμής θέση, κατηγόρησα,
έκανα το χρέος μου από υπολογισμό, και την άλλη στιγμή,
χωρίς κανείς να μου το ζητήσει
έκοψα μικρά-μικρά κομμάτια τον εαυτό μου και τον μοίρασα
στα σκυλιά.

Τώρα, κάθομαι μες στη νύχτα και σκέφτομαι, πως ίσως πια
μπορώ να γράψω
ένα στίχο, αληθινό.

Alberto Pancorbo -ΠΙΝΑΚΑΣ

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Εκφραστείτε!

Να εκφράζουμε τα συναισθήματά μας. Να τολμάμε τις αντιπαραθέσεις, με σεβασμό στους άλλους  
Πόσες φορές, σε δύσκολες, τεταμένες, δυσάρεστες καταστάσεις, δεν συνέβη να μην τολμήσουμε να πούμε τα πράγματα στον άλλο, με σεβασμό, αλλά και σταθερά, με θάρρος ; Πόσες φορές δεν κατάπιαμε τα λόγια μας από φόβο μην προκαλέσουμε σύγκρουση ; Φοβόμαστε συχνά να πούμε δυσάρεστα πράγματα, επειδή πιστεύουμε ότι είναι προτιμότερο να διατηρούμε την ειρήνη ανάμεσα στους ανθρώπους. 
Όμως αυτή η ειρήνη είναι απατηλή, αφού μέσα μας μπορεί να γεννιέται ένα ισχυρό βίαιο συναίσθημα. Όμως, μην λέγοντας τίποτα, αυξάνουμε την αίσθηση απογοήτευσης και μνησικακίας μέσα μας, μέχρι που η κατάσταση γίνεται αφόρητη. Τότε, είτε ξεσπάμε βίαια πάνω στον άλλο, οπότε συμβαίνει αυτή η σύγκρουση και η ρήξη που ακριβώς θέλαμε να αποφύγουμε, είτε καταπίνουμε τα συναισθήματά μας για άλλη μια φορά, και τότε συμβαίνει ο καρκίνος ή η οξεία ασθένεια, που μας καλεί να εξετάσουμε προσεχτικά την ανισορροπία που έχουμε δημιουργήσει ... 
Το να τολμάμε τη σύγκρουση, είναι το να μάθουμε να μιλάμε για τα πράγματα που μας ενοχλούν, ήρεμα, χωρίς υπεκφυγές. Το να μάθουμε να εκφράζουμε με ειλικρίνεια το τι μας συμβαίνει, είναι ο καλύτερος τρόπος για να φροντίζουμε τις σχέσεις μας με τους άλλους.

Να συγχωρούμε, όχι, να συγχωρήσουμε τον άλλο για το κακό που μπορεί να μας έχει κάνει, αλλά να συγχωρήσουμε τον εαυτό μας για τον πόνο που δεχτήκαμε να ζήσουμε τόσο καιρό, μέχρις ότου χαλαρώσουμε, μέχρις ότου εκφράσουμε στον άλλο τις ανάγκες και τα συναισθήματά μας, μέχρις ότου τολμήσουμε την αντιπαράθεση, μέχρις ότου, επιτέλους, αναγνωρίσουμε και δεχτούμε την πραγματικότητα, μέχρις ότου κλείσουμε τις εκκρεμότητές μας. Όσο και αν μας εκπλήσσει, υπεύθυνοι για τα σοκ, τις εσωτερικές συγκρούσεις, το στρες μας, δεν είναι ποτέ οι άλλοι, ούτε τα γεγονότα. To παν είναι πως μεταφράζουμε τα γεγονότα. Ο τρόπος που δεχτήκαμε το γεγονός, ο τρόπος που το αντιληφθήκαμε, το ερμηνεύσαμε, το φιλτράραμε, αυτός είναι πάντα που γεννάει τον πόνο μας ή την χαρά μας. Η ασθένεια δεν είναι μοιραία, δεν συμβαίνει ποτέ τυχαία. Που πάει να πει, ότι αλλάζοντας τις συνήθειες συμπεριφοράς μας, τους τρόπους σκέψης μας, τη συναισθηματική ζωή μας, μπορούμε να εξαλείψουμε οριστικά την επήρεια των ασθενειών πάνω μας. Τελικά αν κάπου «πέσαμε έξω» με πολλή αγάπη, χιούμορ και ταπεινότητα, θα πρέπει να ευχαριστήσουμε τον εαυτό μας για την άγνοιά μας και να μας συγχωρήσουμε για το κακό που μας κάναμε.

— με Babbis Kyriakidis, Δώρα Φιλιπποπούλου, ΔΩΡΑ και Anna Tzimourta

Ελαιόλαδο ή σπορέλαια;

Ελαιόλαδο ή σπορέλαια; 3 μύθοι για το ελαιόλαδο και τα σπορέλαια

Ο λόγος για «τη μάχη του τηγανιού» και τον ανταγωνισμό των δύο πιο «πολυσυζητημένων» ελαίων του πιάτου μας. Το ελαιόλαδο ως βασικό συστατικό της Μεσογειακής διατροφής προωθείται από τους επιστήμονες υγείας ως το ιδανικό και μοναδικό λίπος της διατροφής και τα σπορέλαια έχουν τον πρωταγωνιστικό ρόλο στο γρήγορο φαγητό αλλά και στο πιάτο μας λόγω χαμηλού κόστους.

Ώρα, λοιπόν, να σπάσουμε 3 μύθους σύγκρισης των δύο ελαίων.
“Τα σπορέλαια έχουν λιγότερες θερμίδες από το «βαρύ» ελαιόλαδο”
Τα έντονα χαρακτηριστικά του ελαιόλαδου όπως η παχύρρευστη υφή παραπλανούν πολύ κόσμο, στις ημέρες μας, ο οποίος θεωρεί πως δίνει και περισσότερες θερμίδες συγκριτικά με έλαια όπως το καλαμποκέλαιο ή το ηλιέλαιο.

Η αλήθεια είναι πως όλα τα έλαια ανεξάρτητα από τα οργανοληπτικά τους χαρακτηριστικά αποδίδουν 9 θερμίδες ανά γραμμάριο. Αυτό σημαίνει πως μια κουταλιά της σούπας ηλιέλαιο έχει ακριβώς τις ίδιες θερμίδες με μία κουταλιά της σούπας ελαιόλαδο (135 θερμίδες).

“Το ελαιόλαδο είναι πιο δύσπεπτο συγκριτικά με τα σπορέλαια”
Οι φήμες για τα «ελαφριά» σπορέλαια και η πραγματικά έντονη γεύση του ελαιόλαδου συχνά μας παγιδεύουν στην ιδέα πως το στομάχι μας τα επεξεργάζεται με διαφορετικό τρόπο. Στην πραγματικότητα, το ελαιόλαδο φαίνεται το ίδιο φιλικό στην πέψη του ανθρώπινου σώματος εφόσον ο βαθμός αφομοίωσης του αγγίζει το 98%, απορροφώντας το μεγαλύτερο ποσοστό των θρεπτικών συστατικών. Με άλλα λόγια το ελαιόλαδο αν και «βαρύτερο» σε γεύση πέπτεται με τον ίδιο τρόπο όπως τα άλλα έλαια.

“Σπορέλαιο: ο φίλος του τηγανιού;”
Οι υψηλές θερμοκρασίες του τηγανίσματος αλλοιώνουν την ποιότητα οποιουδήποτε ελαίου μέσω της διαδικασίας της οξείδωσης, με αποτέλεσμα να παράγονται ενώσεις (υπεροξείδια και πολυμερή) που σχετίζονται με προβλήματα υγείας. Η αλλοίωση είναι ανάλογη της θερμοκρασίας τηγανίσματος και εξαρτάται από την ποιότητα του ελαίου.

Συγκεκριμένα, τα μονοακόρεστα «καλά» λιπαρά και τα αντιοξειδωτικά του ελαιόλαδου εκτός από την καρδιά μας, προστατεύουν και την αλλοίωση του συγκεκριμένου ελαίου στις υψηλές θερμοκρασίες κάνοντάς το πιο σταθερό συγκριτικά με τα σπορέλαια. Το ελαιόλαδο, λοιπόν, είναι πιο ανθεκτικό στην οξείδωση και για το λόγο αυτό θεωρείται καλύτερη επιλογή για το τηγάνισμα.

Καλλανιώτη Κωσταλένια, MSc
Κλινικός Διαιτολόγος – Διατροφολόγος
nutrimed.gr

ΦΥΛΑΚΑΣ ΑΓΓΕΛΑ του Νίκου Υγειονομάκη * .

πηγή: http://www.onestory.gr/post/30715990416

ΦΥΛΑΚΑΣ ΑΓΓΕΛΑ

του Νίκου Υγειονομάκη *

.

Ξύπνησε με το ζόρι. Φωνές, άγριες φωνές, του σταμάτησαν το όνειρο. Πετάχτηκε πάνω γρήγορα και έτρεξε στην τουαλέτα. Προσπέρασε τα κρεβάτια και σαν τρελός άνοιξε την πόρτα. Μια απίστευτη δυσοσμία του βομβάρδισε τη μύτη. Έσκυψε και ξέρασε. Δεν άδειασε όμως μόνο το στομάχι του, άδειασε ολόκληρος.

Γύρισε και άρχισε να ντύνεται. Τα ρούχα του, στοιβαγμένα δίπλα απ’ το προσκέφαλό του, μύριζαν άσχημα από την απλυσιά και από τις μυρωδιές των φαγητών. Έξω είχε κρύο, χθες είχε χιονίσει, το κασκόλ και τα γάντια ήταν απαραίτητα. Φόρεσε το κράνος, τα άρβυλα και έψαξε τα κλειδιά του.

Στην τσέπη του είχε μόνο τα κλειδιά και το κινητό του. Έτσι ξέπεσε η ζωή του. Κλειδιά για το όπλο του, για τον μοναχικό του φίλο, για το τρίτο του χέρι. Κινητό για την προηγούμενη και για την επόμενη ζωή του. Σύνδεσμος φανερός για τον άλλο του εαυτό. Τον εαυτό, που είχε προσωπικότητα, που ήξερε ποιος είναι, που έκανε όνειρα, που δεν μέτραγε μέρες…

Άνοιξε τον οπλοβαστό, το κλουβί με τα όπλα, το μνημείο της παράνοιας, την κατοικία του θανάτου. Πήρε το όπλο του, κλείδωσε και πλησίασε τον θαλαμοφύλακα. Υπέγραψε μηχανικά και βγήκε έξω στο κρύο.

Κανείς δεν τον πήγε στη σκοπιά. Ο δεκανέας αλλαγής ήταν ένας παλιός καραβανάς που βαριότανε να πάει τους σκοπούς στην υπηρεσία τους. Προχώρησε μόνος το καταραμένο χιλιόμετρο και πλησίασε στο ετοιμόρροπο χτίσμα. Ο σκοπός κοιμότανε. Προχώρησε αργά, δεν ήθελε να τον ξυπνήσει απότομα. Έφτασε δίπλα του και του χάιδεψε το μάγουλο…

Ένιωσε τον πόνο στο στομάχι του και διπλώθηκε στα δύο.

- Γιατί δεν είπες τα συνθηματικά ρε κωλόψαρο; Γιατί δεν με ξύπνησες; Θες να σε σπάσω στο ξύλο;

Σηκώθηκε δύσκολα κρατώντας το σκουριασμένο κάγκελο της σκάλας. Είδε τον φαντάρο που του είχε δώσει τη γροθιά να κατεβαίνει και να απομακρύνεται βρίζοντας. Η «σειρά» του, το παιδάκι από το χωριουδάκι της Ευρυτανίας, το βλαχαδερό, τον φιλοδώρησε με μια μελανιά. Ο «φίλος» του στην αρχή, τώρα «πάλιωσε».

Ένιωθε τρομερή μοναξιά. Παρέες είχε, αλλά ήταν μόνος. Τώρα ήταν ολομόναχος. Αυτός και το τίποτα. Αυτός και τα πάντα. Αυτός και το στρατόπεδο.

Κάθισε στο σκαλοπάτι και έλυσε τα άρβυλα του. Έβγαλε τα γάντια του και πέταξε το κασκόλ. Πήρε το κράνος από το κεφάλι του και το ακούμπησε προσεκτικά, ανάποδα στο τσιμέντο. Η ξιφολόγχη ήταν ακόμα στην ζώνη του. Το κρύο τον τρυπούσε. Άνοιξε το τζάκετ και το κρέμασε στο κάγκελο.

Σκέφτηκε ότι δεν έφταιγε αυτός. Δεν ήταν επιλογή του. Δεν άντεχε άλλο. Ήταν μορφωμένος, καλλιεργημένος, είχε μια καλή δουλειά, ήταν από καλή οικογένεια… Τίποτα δεν μετρούσε όμως. Όλα τα σκίαζε αυτό. Δεν άντεχε άλλο τις προσβολές. Κάθε μέρα αγγαρεία στα μαγειρεία, στις τουαλέτες, στα σκουπίδια… Έκανε τα πάντα. Δεν είχε δύναμη ούτε για να κοιμηθεί. Τα άθλια στρατιωτάκια – πιτσιρίκια που αποκτούσαν μια κενή εξουσία πάνω του – τον μισούσαν. Δεν υπήρχε σεβασμός, δεν υπήρχε τίποτα. Αγγέλα τον φωνάζανε…

Ο επόμενος σκοπός είδε ένα αδύνατο, κοκαλιάρικο, γυμνό κορμί, καθισμένο στα σκαλοπάτια, με κλειστά μάτια, χαμόγελο στο πρόσωπο και κομμένες φλέβες. Το αίμα ήταν ζεστό ακόμα, άχνιζε μέσα στο κρύο. Η «Αγγέλα» τους την είχε φέρει…

.

Ο Νίκος Υγειονομάκης ζει μια συνηθισμένη ζωή στη Θεσσαλονίκη. Διδάσκει Πληροφορική σε διάφορα σχολεία. Λατρεύει τη μουσική και τα βιβλία. Όταν βρίσκει χρόνο, ονειρεύεται.

[ facebook ] [ twitter ] [ e-mail ]

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω