Κυριακή 9 Σεπτεμβρίου 2012

Διακήρυξη του Ο.Η.Ε


   

Διακήρυξη του Ο.Η.Ε. ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ Ο.Η.Ε., 
20 Νοεμβρίου 1959 (Απόφαση 1386).


Αρχή 7. Το ΠΑΙΔΙ έχει το δικαίωμα για εκπαίδευση που θα ναι δωρεάν και υποχρεωτική, τουλάχιστον στα βασικά στάδια. Θα του προσφέρεται μια εκπαίδευση που θα προάγει τη γενική του μόρφωση και θα του δίνει τη δυνατότητα, με βάση τις ίσες ευκαιρίες, να αναπτύξει τις δυνατότητές του, την ατομική του κρ
ίση, και την αίσθησή του για ηθική και κοινωνική υπευθυνότητα και να γίνει ένα χρήσιμο μέλος της κοινωνίας. Τα ιδιαίτερα ενδιαφέροντα του παιδιού θα είναι η καθοδηγητική αρχή εκείνων που είναι υπεύθυνοι, για την εκπαίδευση και τη συμβουλευτική του, η ευθύνη αυτή βρίσκεται στην πρώτη θέση και για τους γονείς του. Το παιδί θα έχει πλήρη ευκαιρία για παιγνίδι και διασκέδαση, που θα κατευθύνεται προς τους ίδιους σκοπούς όπως και η εκπαίδευση η κοινωνία και οι δημόσιες αρχές θα προσπαθούν να προάγουν την απόλαυση αυτού του δικαιώματος.

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Ι.Μ.ΑΡΧΑΓΓΕΛΟΥ ΜΙΧΑΗΛ ΣΤΗ ΘΑΣΟ

πηγή: http://www.facebook.com/media/set/?set=a.500658296612729.118746.409941222351104&type=1


 



Η Μόνη του Αρχάγγελου Μιχαήλ που κτίστηκε το 1080, αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα αξιοθέατα της Θάσου και ξεχωρίζει για το κομμάτι του Τίμιου Ηλου (ένα μέρος από τα καρφιά που χρησιμοποιήθηκαν για τη σταύρωση του Χριστού) που φυλάσσεται στο εσωτερικό της. Η μοναδικότητα και η χάρη αυτού του κειμηλίου έγινε αιτία μεγάλης προσέλευσης προσκυνητών. Οι πιστοί αφιέρωναν για να μνημονεύονται τα ονόματα τους . Το 1974 ήρθαν μοναχές οι οποίες μαζί με έναν φιλοθείτη ιερομόναχο εργάστηκαν σκληρά και μεταμόρφωσαν το μοναστήρι που μέχρι τότε είχε μείνει έρημο. Από τότε η Μονή Μιχαήλ Αρχαγγέλου λειτουργεί ως γυναικείο ησυχαστήριο που εξαρτάται πνευματικά από τη μονή Φιλοθέου στο Άγιο Όρος.

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Σταματήστε τον πονοκέφαλο


 
                                 Σταματήστε τον πονοκέφαλο χωρίς φάρμακα

Ακολουθείστε το πρόγραμμα που ακολουθεί, χωρίς φάρμακα, για να προστατευτείτε από τον πονοκέφαλο με φυσικό τρόπο.

7 π.μ.: Υπακούστε το ξυπνητήρι

Το χουζούρεμα για περισσότερο από μία ώρα διαταράσσει το βιολογικό σας ρολόι και οτιδήποτε παρεμβαίνει τους φυσιολογικούς ρυθμούς του οργανισμού σας μπορεί να είναι η έναρξη του πόνου.

Φροντίστε να ξυπνάτε (και να πηγαίνετε για ύπνο) την ίδια ώρα κάθε μέρα – το ίδιο ισχύει και για το Σαββατοκύριακο.

7:45 πμ.: Πιείτε τον καφέ σας

Αν συνηθίζετε να ξυπνάτε με ένα διεγερτικό ρόφημα (καφέ ή τσάι), συνεχίστε να το απολαμβάνετε. Η καφεΐνη ενεργοποιεί τους υποδοχείς στον εγκέφαλό σας. Αν την παραλείψετε, το κεφάλι σας μπορεί και να… «επαναστατήσει».

10:45 πμ: Προσέξτε τη στάση σας

Κάθεστε ίσια με τους ώμους προς τα κάτω και πίσω; Αν όχι, διορθώστε τη στάση του κορμού σας.

Το κύριο αισθητήριο νεύρο στο μέτωπό σας ξεκινά από τη βάση του αυχένα – γι’ αυτό αν έχετε μυϊκή ένταση εκεί ή στους ώμους σας, μπορεί να πονά και το κεφάλι σας.

11:30 πμ: Ώρα για νερό

Οι γιατροί γνωρίζουν ότι η αφυδάτωση είναι συνήθης αιτία πονοκεφάλου. Αν, όμως, τους ρωτήσετε γιατί, δεν έχουν σαφή απάντηση. Όπως και να ‘χει, πίνετε υγρά συχνά.

Κρατάτε ένα μπουκάλι στο γραφείο σας και γεμίζετέ το αρκετές φορές στη διάρκεια της μέρας.

12:30 μμ: Παραλείψτε το σάντουιτς


Ορισμένες ουσίες, όπως τα νιτρικά άλατα (στα αλλαντικά) ή η τυραμίνη (στα μαλακά τυριά) μπορεί να μεταβάλλουν τους νευροδιαβιβαστές και να προκαλέσουν ημικρανία στα άτομα που είναι επιρρεπή σε αυτή.

Προτιμήστε ένα γεύμα με πρωτεΐνες και καλά λιπαρά για να αποφύγετε την απότομη αύξηση σακχάρου που προκαλούν οι απλοί υδατάνθρακες.

3 μμ.: Κάντε διάλειμμα

Όταν είστε υπερβολικά αγχωμένοι, ξεχύνονται οι ορμόνες του στρες, κορτιζόλη και αδρεναλίνη, πράγμα που κάνει τον οργανισμό σας να αυξήσει τη γλυκόζη.

Η απότομη αλλαγή σε αυτή μπορεί να οδηγήσει σε πονοκέφαλο. Αν, ωστόσο, αφιερώσετε λίγα λεπτά για να αποσυμπιεστείτε, το στρες δε θα σας καταβάλλει.

6 μμ.: Φορέστε τα αθλητικά σας

Η άσκηση αυξάνει την κυκλοφορία του αίματος, καταπραΰνει τη σωματική και διανοητική ένταση και βελτιώνει τον ύπνο, καταπολεμώντας έτσι τους πόνους.

8:30 μμ.: Χαλαρώστε σταδιακά

Όταν πέφτετε κατευθείαν στον καναπέ, οι ορμόνες που εκκρίνονται από τον εγκέφαλο συνεχίζουν να παράγονται. Αυτή η έλλειψη ισορροπίας μπορεί να οδηγήσει σε αυτό που ονομάζουμε «πονοκέφαλο της χαλάρωσης».

Είναι καλύτερο να δίνετε στο σώμα και το μυαλό σας κάποιο μεταβατικό διάστημα κάνοντας μια χαλαρωτική δραστηριότητα.

Δοκιμάστε να κάνετε μερικές διατάσεις, να διαβάσετε ένα βιβλίο. Όταν έρθει η ώρα για ύπνο, θα είστε χαλαροί, χαρούμενοι και έτοιμοι για την επόμενη μέρα.

Τέλος, προσπαθήστε να μειώσετε το στρες. Είναι από τις βασικές αιτίες του πονοκεφάλου!


σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Σταφύλι στις ρυτίδες!



 Σταφύλι στις ρυτίδες!

Μελέτες έχουν αποδείξει ότι τα σταφύλια αποτρέπουν την πρόωρη γήρανση του δέρματος, ενώ περιέχουν και ορισμένες ουσίες, οι οποίες προστατεύουν τα δερματικά κύτταρα από τις βλάβες που τους προκαλεί η υπεριώδης ακτινοβολία (UV) του ηλίου.

Χρησιμοποιούνται χρόνια τώρα στην παρασκευή καλλυντικών, οπότε τι καλύτερο από μια σπιτική αντιρυτιδική μάσκα με σταφύλι;

Υλικά
10 - 12 ρόγες σταφυλιού
2 κουταλιές της σούπας γιαούρτι
λίγο ελαιόλαδο
λίγο μέλι

Εκτέλεση
Λιώστε τις ρόγες σταφυλιού στο μπλέντερ, βάλτε τον πολτό σε ένα μπολ και προσθέστε το γιαούρτι. Ανακατέψτε καλά μέχρι να γίνει ένα ομοιογενές μείγμα και προσθέστε 2 - 3 σταγόνες μέλι και 2 - 3 σταγόνες ελαιόλαδο.

Εφαρμόστε το μείγμα σε καθαρό πρόσωπο και αφήστε το να δράσει για 30 λεπτά. Ξεπλύνετε το πρόσωπο σας με χλιαρό νερό.

ofono.gr

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΑ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΤΣΑΡΟΥΧΗ


 

                                      10 ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΑ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΤΣΑΡΟΥΧΗ


Γιάννης Τσαρούχης (1910-1989)
Ο Γιάννης Τσαρούχης, εκτός από ζωγράφος, υπήρξε σκηνοθέτης, σκηνογράφος, ενδυματολόγος, συγγραφέας και μεταφραστής αρχαίων τραγωδιών. Το χιούμορ και η ευρυμάθειά του φαίνονται στις αποφθεγματικές του φράσεις και στις διηγήσεις του.

1. Είναι αγών ο έρωτας. Αγών επικρατήσεως.

2. Η αγάπη των άλλων είναι μια συνέπεια φυσική που απλώς σου δείχνει πως η αγάπη σου, δηλαδή η δύναμή σου, είναι αλώβητη. Μ' αγαπάνε σημαίνει μπορώ ν' αγαπώ.

3. Φιλία είναι η συμφωνία δύο ανθρώπων εναντίον όλου του κόσμου.

4. Μόνο με παραμύθια κατακτώνται οι άνθρωποι.

5. Ο Έλληνας έχασε ένα μεγάλο κίνητρο που είχε στη ζωή του. Την πείνα. Τώρα τρώει και όλοι έχουν κοιλιά και στομάχι. Λοιπόν δεν μπορεί να έχουν τη δραστηριότητα που είχανε ως πεινασμένοι. Ό,τι μεγάλο έκανε η Ελλάς -είτε από φιλοσόφους είτε από απλούς ανθρώπους- το έκανε από την πείνα. Ο Έλληνας φαγωμένος γίνεται ένα αποκτηνωμένο ζώο. Η πείνα πρέπει να γίνει σήμερα δίαιτα.

6. Στην Ελλάδα ζούμε πολυτελέστερα απ' όσο μας επιτρέπουν τα μέσα μας, πέρα από τις οικονομικές μας δυνατότητες και τις ψυχικές μας ικανότητες. Αυτό ήδη μας δημιουργεί προβλήματα και θα μας προξενήσει μεγάλο κακό.

7. Ελευθερία είναι να κάνεις αυτό που θεωρείται κακό και μη επιτρεπόμενο και οι άνθρωποι να το παραδέχονται.

8. Και τα πιο άφθαρτα πράγματα γίνονται φθαρτά αν δεν τα ζωογονεί η πίστη.

9. Μία κυρία του ζητούσε να ζωγραφίσει το πορτρέτο του γιου της. Μέσα στην ίδια αμοιβή ζητούσε κι ένα ναύτη. Ήταν πολύ φθηνά. "Όχι", της είπε. "Με την τιμή αυτή δεν μπορώ να σας δώσω κι ένα ναύτη επιπλέον. Θα ζωγραφίσω το γιο σας όμως σαν ναύτη".

10. Μια άλλη Αθηναία συλλέκτρια του ζητούσε φορτικά να ζωγραφίσει τα μέλη της οικογένειάς της ως τις τέσσερις εποχές. Εκείνη ως φθινόπωρο, το σύζυγό της ως χειμώνα και τις κόρες της ως καλοκαίρι και άνοιξη. Μια μέρα, που υπήρχε αρκετή αναστάτωση στο Μαρούσι, επειδή θα ταξιδεύαμε (όταν επρόκειτο να ταξιδέψει, ο Τσαρούχης, κυριευόταν από άγχος) χτύπησε το τηλέφωνο. Το σήκωσα κι ήταν αυτή. Ρωτούσε αν ο κύριος Τσαρούχης είχε αποφασίσει για τη σύνθεση. "Είναι η κυρία.", είπα, "και ρωτά τι κάνατε με την ιδέα των εποχών. Ρωτά αν θα τη ζωγραφίσετε ως φθινόπωρο".
"Πες της ότι αυτή μόνο ως θεομηνία μπορώ να την κάνω".

 σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Τηγανίτες από κολοκυθάκι



                           Τηγανίτες από κολοκυθάκι με σάλτσα φέτας

Για τις τηγανίτες:
1,8 κιλά κολοκυθάκι τριμμένο
Αλάτι και λευκό πιπέρι, φρεσκοαλεσμένο
400 γρ. φρέσκιες ντομάτες, ξεφλουδισμένες, ξεσποριασμένες και κομμένες σε κύβους
150 γρ. κρεμμύδι ψιλοκομμένο
½ ματσάκι φύλλα δυόσμου, ψιλοκομμένα
50 γρ. ψίχα ψωμιού
50 γρ. ψιλοκομμένα αμύγδαλα
½ ματσάκι πράσο, ψιλοκομμένο
¼ ματσάκι δυόσμο, ψιλοκομμένο
1 σκελίδα σκόρδο πολτοποιημένη
2 αυγά
αλεύρι για κοσκίνισμα

για τη σάλτσα φέτας:
200 ml γάλα
500 γρ. φέτα
50 ml ελαιόλαδο
½ ματσάκι φύλλα φρέσκιας ρίγανης

Αλατίζουμε το κολοκυθάκι και το αφήνουμε σε ένα μπολ για περίπου 45 λεπτά. Λίγο-λίγο βάζουμε το κομμένο κολοκυθάκι σε μια πετσέτα κουζίνας και αφαιρούμε τα υγρά πιέζοντας.

Αναμειγνύουμε το κομμένο κολοκυθάκι με τα υπόλοιπα υλικά εκτός από το αλεύρι. Χρησιμοποιώντας ένα κουτάλι της σούπας, μορφοποιούμε το μείγμα σε 25 τηγανίτες (περίπου 30 γρ. η κάθε μία).

Πασπαλίζουμε τις τηγανίτες ελαφρά με αλεύρι και τηγανίζουμε στους 170°C για 3 - 4 λεπτά μέχρι να πάρουν χρυσό χρώμα και να είναι τραγανές.

Σάλτσα: Ζεσταίνουμε το γάλα και το χτυπάμε μαζί με τη φέτα, το ελαιόλαδο και τη ρίγανη σε υψηλή ταχύτητα. Κρατάμε ζεστό το μείγμα. Σερβίρουμε τις τηγανίτες μαζί με τη σάλτσα.

ucook.gr

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

είμαστε εμείς που χτίζουμε...

“είμαστε εμείς που χτίζουμε τις πολιτείες και δεν έχουμε σπίτι

εμείς που ζυμώνουμε και δεν έχουμε ψωμί


εμείς που βγάζουμε το κάρβουνο και κρυώνουμε


είμαστε εμείς που δεν έχουμε τίποτα

κι ερχόμαστε να πάρουμε τον κόσμο”


ΤΑΣΟΣ ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω 

Λέων Τολστόι

πηγή:  http://www.facebook.com/photo.php?fbid=467138343320878&set=a.353804127987634.87247.108511895850193&type=1&theater

Ο Λέων Τολστόι (ρωσικά Лев Николаевич Толстой-Λεβ Νικολάιεβιτς Τολστόι) ήταν Ρώσος συγγραφέας.

Λέων Τολστόι, 1887
Γεννήθηκε στη Γιάσναγια Πολιάνα στις 9 Σεπτεμβρίου του 1828 και από το 1844 ως το 1847 σπούδασε στο πανεπιστήμιο του Καζάν. Προσπάθησε να βρει το αληθινό νόημα του Χριστιανισμού, πιστεύοντας πως σκοπός της ζωής δεν είναι να εξυπηρετεί την κατώτερη ζωική φύση, αλλά τη φωτεινή δύναμη, που βρίσκεται στα βάθη της ανθρώπινης ψυχής και η οποία βοηθάει τον άνθρωπο να αναγνωρίζει το αγαθό. Εκτός όμως από αυτές τις αντιλήψεις, ο Τολστόι κατάφερε ν' απεικονίσει με απαράμιλλο τρόπο τη ρωσική κοινωνία της εποχής του και με την αναπαραστατική δύναμη της τέχνης του να δώσει εκπληκτικούς πίνακες από τη ζωή της τσαρικής Ρωσίας του 19ου αιώνα. Αν και καταγόταν από πλούσια οικογένεια, αφοσιώθηκε με μεγάλη αγάπη στους μουζίκους, βοηθώντας τους και μελετώντας τη ζωή τους. Γεμάτος θρησκευτική έξαρση και δεμένος με τα προβλήματα της εποχής του, προσπάθησε να βρει γιατί υποφέρουν οι άνθρωποι και προσπάθησε να απελευθερώσει τον άνθρωπο και να αποκαταστήσει την ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Ως καλλιτέχνης ο Τολστόι διακρίνεται για τη βαθιά γνώση των κρυφών πτυχών της ψυχής και την άμεση καθαρότητα του αισθήματος. Το έργο του είχε τεράστια σημασία και άσκησε γόνιμη επίδραση στη ρωσική και στην παγκόσμια λογοτεχνία.

Στον πόλεμο της Κριμαίας πήρε μέρος ως αξιωματικός του πυροβολικού και του απονεμήθηκαν πολλές ανώτερες διακρίσεις. Ο αποτροπιασμός για τις φρικαλεότητες του πολέμου αυτού καθρεφτίστηκε στα «Διηγήματα της Σεβαστούπολης(1855-1859)». Στα διηγήματα αυτά ο Τολστόι δείχνει φανατικά την έχθρα του προς τον πόλεμο και παράλληλα εγκωμιάζει τον ηρωισμό των συμπατριωτών του στρατιωτών. Από το τέλος της δεκαετίας 1850-1860 ο Τολστόι εγκαταστάθηκε στη Γιάσναγια Πολιάνα, άνοιξε σχολείο για τα αγροτόπαιδα και ίδρυσε το περιοδικό «Γιάσναγια Πολιάνα». Προηγουμένως ταξίδεψε στη Γαλλία, Ελβετία, Ιταλία και Γερμανία.

Στα 1862 ο Τολστόι παντρεύτηκε τη Σοφία Αντρέγιεβνα Μπερς. Το 1863 τέλειωσε το διήγημά του «Οι Κοζάκοι», στο οποίο απεικόνισε τους ανθρώπους και τη φύση του Καυκάσου. Από το 1863 ως το 1869 ασχολήθηκε με τη συγγραφή του μυθιστορήματος «Πόλεμος και Ειρήνη». Το έργο αυτό αποτελεί έξοχη απεικόνιση της ζωής και των συνθηκών της Ρωσίας στην περίοδο των ναπολεόντειων πολέμων. Το βάθος της ψυχολογικής ανάλυσης, η αριστοτεχνική απεικόνιση ανθρώπινων μορφών και τοπίων και ο πλούτος της γλώσσας, κάνουν το «Πόλεμος και Ειρήνη» ένα από τα κορυφαία επιτεύγματα της ρεαλιστικής πεζογραφίας του 19ου αιώνα. Στο άλλο του μεγαλειώδες μυθιστόρημα, την «Άννα Καρένινα» (1873), αντικατοπτρίζεται ανάμεσα στα άλλα η τραγωδία μιας γυναίκας που έπεσε θύμα της ψεύτικης και απάνθρωπης ηθικής της κοινωνίας. Η δύναμη του κριτικού ρεαλισμού του Τολστόι εκδηλώθηκε στις σελίδες του μυθιστορήματός του «Ανάσταση» (1889). Ο Τολστόι έγραψε και θεατρικά έργα όπως «Το κράτος του ζόφου», «Το ζωντανό πτώμα», «Οι καρποί της Παιδείας» (κωμωδία). Άλλα έργα του στα οποία εκφράζεται η ιδιότυπη θρησκευτικότητά του είναι «Ο θάνατος του Ιβάν Ιλίτς» (1884), «Αφέντης και δούλος» (1895), «Τι πιστεύω», «Τι να κάνουμε λοιπόν» και η περίφημη πραγματεία του «Τι είναι τέχνη». Με τα θρησκευτικά κείμενά του ήρθε όμως σε αντιδικία με την εκκλησία της Ρωσίας, η οποία τον απέβαλε από τις τάξεις της το 1901.[1]

Ο Λέων Τολστόι πέθανε το 1910 από πνευμονία στην περιοχή Αστάποβο σε ηλικία 82 ετών

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Εικονοθεραπεία 16























Για μεγέθυνση πατάτε ροδάκι και ανοίγει νέα καρτέλα με φακό +-

Περί ιστορικής συνείδησης

πηγή: http://gerasimos-politis.blogspot.com/2012/03/syneidhsh-antistash.html#.UEnZSyL20yk

 Η διατήρηση της ιστορικής συνείδησης ως πράξη αντίστασης

Γεράσιμος Πολίτης 2012-03-22T21:38:00+02:00
Εάν η μνήμη του ανθρώπου είναι κριτήριο της ταυτότητάς του, τότε η απώλεια της ιστορικής μνή­μης θα πρέπει να σημαίνει απώλεια και της ιστορικής ταυτότητας. Στο πλαίσιο της ισοπεδωτικής παγκοσμιοποιημένης κοινωνίας και εξ αιτίας της καταναλωτικής συνείδη­σης και της γενικότερης πολιτιστικής σύγχυσης, η ιστορική μνήμη διαγράφεται από την πολιτιστική και κοινωνική πραγματικότη­τα. Εν συνεχεία θα υποστηριχθεί ότι η διατήρη­ση της ιστορικής συνείδησης είναι κυρίως μία πρά­ξη αντίστασης απέναντι στις ως άνω κυρίαρ­χες αντιλήψεις των καιρών μας.

Αρχικά, η διατήρηση της ιστορικής συνείδησης λειτουργεί κατά ένα τρόπο ανασταλτικό απέναντι στην παγκοσμιοποιημένη κοινωνία. Εδώ θα πρέπει να διευκρινισθεί ότι η παγκοσμιοποιημένη οικονομία δεν οδηγεί μόνον σε νέες οικονομικές και κοινωνικές ανισότητες (του τύπου «οι φτωχοί φτωχότεροι και οι πλούσιοι πλου­σιότεροι») αλλά απειλεί σε μεγάλο βαθμό τις ιδιαιτερότητες επί μέρους λαών και ανθρώπων. Οπωσδήποτε η διαμορφωθείσα παγκοσμιοποιημένη κοινωνία εμπεριέχει μία ασάφεια όσον αφορά τις αιτίες, τους στό­χους και εν γένει το νόημα της συ­γκρότησής της. Πρόκειται δηλαδή για μία ισοπεδωτική κοσμοαντίλη­ψη της οποίας τα κύρια χαρακτη­ριστικά (εθνολογικά, οικονομικά, κοινωνικά, ψυχολογικά, ατομικά κ. ά.) δεν έχουν ακόμη αναλυθεί και ερμηνευθεί ικανοποιητικά.

Εξ άλλου, στο πλαίσιο της λε­γομένης μετανεωτερικότητας προβάλλεται η καταναλωτική και όχι η ιστορική συνείδηση. Κατά την αντίληψη αυτή, ο άνθρωπος ζει αποκλειστικά και μόνον για το παρόν, αφού το μέλλον είναι αβέβαιο και το παρελθόν ανύπαρκτο. Επομένως δεν αναζητεί ο άνθρωπος κάποιο νόημα ζωής αλλά αρκείται σε μία κατανα­λωτική συμπεριφορά, η οποία μάλι­στα, εάν δεν είναι και πολύ ορατή, δεν είναι και πολύ ενοχλητική. Σ' αυτήν την θεώρηση, η οποία υιοθετείται εν γένει στην εξαμερικανισμένη πλέον Δύση, η ιστορική συνείδηση δεν έχει κανένα ουσιαστικό ρόλο, αφού ενδιαφέρει περισσότερο η καταναλωτική συμπεριφορά της απρόσωπης μάζας και όχι η διατή­ρηση της ιστορικής μνήμης του συ­γκεκριμένου εθνικού στοιχείου. Λό­γου χάρη, θα ήλπιζε κανείς να παρα­μένει, ακόμη και σήμερα, επίκαιρο το νόημα του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα κατά το 1821 ή της εθνικής αντίστασης κατά του Άξονος κατά το 1940.

Εάν εστιάσει κανείς στην γενι­κότερη πολιτιστική σύγχυση που έχει καλλιεργηθεί στην σημερινή ελληνική κοινωνική πραγματικότη­τα, θα διακρίνει ότι έχει πλέον χαθεί ό,τι ονομάζεται πολιτιστική κληρο­νομιά και επικρατεί ένα ασαφές πο­λιτιστικό φαινόμενο που επιτρέπει μία ανάμειξη ετερογενών στοιχεί­ων, είτε εισαγωγής είτε μιας χρήσε­ως. Τα ακόλουθα παραδείγματα δει­κνύουν του λόγου το αληθές. Αν δει ο αναγνώστης την πληθώρα των κατ' έτος εκδιδομένων βιβλίων, θα διακρί­νει ότι τα περισσότερα από αυτά γρά­φονται χωρίς να έχουν να πουν κάτι ιδιαίτερο ή καινούργιο. Ή, ακόμη, ας προσέξει την μουσική παραγωγή, κακίστης ποιότητας πολλές φορές, στην σύγχρονη Ελλάδα. Εάν μάλιστα ο αναγνώστης ασχοληθεί και με την σύγχρονη ιστοριογραφική αντίληψη που δέχεται, ατυχώς, ότι το ελληνικό έθνος έχει κατασκευασθεί τον 19° αι., τότε θα μείνει τουλάχιστον με μια αίσθηση αδικίας για την ιστορική αλήθεια. Είναι περιττό να αναφερθώ στην απουσία (ή αδυναμία;) του λε­γομένου «πνευματικού κόσμου», πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, να επιχειρήσει μία καίρια παρέμβαση στην πολιτιστική βαρβαρότητα των καιρών μας. Παρά τον οποιοδήποτε αντίλογο, είναι βέβαιο ότι από την σημερινή πολιτιστική ανάπτυξη απουσιάζει σχεδόν ο,τιδήποτε μπορεί να διασώσει την ιστορική συνείδηση και μνήμη.

Απέναντι στην σκιαγραφείσα κοι­νωνική και πολιτιστική πραγματικό­τητα, η διατήρηση της ιστορικής συ­νείδησης μπορεί να θεωρηθεί ως μια σύγχρονη πράξη αντίστασης στον νέο αυτόν τύπο του ιμπεριαλισμού, που παρουσιάζεται όχι τόσο στις ισχυρές αλλά κυρίως στις αδύναμες χώρες. Κατά την θεώρηση αυτή, ο σημερινός ιδιάζων ιμπεριαλισμός δεν έχει στρατιωτικό περιεχόμε­νο, όπως στο παρελθόν, αλλά είναι ένας ιμπεριαλισμός πρώτα της παγκοσμιοποιημένης κοινωνίας και έπειτα της καταναλωτικής κοι­νωνίας. Αντιστοίχως, η σύγχρο­νη αντίσταση δεν μπορεί να είναι ένοπλη αλλά κυρίως πολιτιστική και ψυχολογική. Και η αρχή αυτής της διαφορετικής αντίστασης βρί­σκεται ακριβώς στην διατήρηση της ιστορικής συνειδήσεως.

Είναι προφανής, κατά τα ανωτέρω, η αναγκαιότητα της διατήρησης της ιστορικής συνείδησης στον σύγχρο­νο εξαμερικανισμένο δυτικό πολι­τισμό μέρος του οποίου επιθυμεί να αποτελέσει, ανεπιτυχώς, και η Ελλάδα. Σε τελική ανάλυση, επιβάλλεται να ερμηνευθεί αυτή η διατήρηση της ιστορικής συνείδησης ως η έσχατη πράξη αντίστασης μέσα στην γενική παρακμή.

Πηγήτου Δημήτρη Μπαλτά, Δρ Φιλοσοφίας

Αναρτήθηκε από:
Τρέλα είναι απλά μια άλλη μορφή της συνείδησης 

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Δημοφιλείς αναρτήσεις