Ο υποβλητικός Καθεδρικός Ναός της Σιένα

πηγή http://www.facebook.com/media/set/?set=a.505162322828993.119747.409941222351104&type=1 

Ο υποβλητικός Καθεδρικός Ναός της Σιένα (Duomo di Siena) είναι αφιερωμένος στην Κοίμηση της Θεοτόκου. Χτίστηκε μεταξύ 1215 και 1263 στη θέση ενός παλιότερου ναού, όπου σύμφωνα με το θρύλο, υπήρχε από τον 9ο αιώνα η εκκλησία και το παλάτι του επισκόπου της πόλης. Η αρχιτεκτονική του είναι λατινικού σταυρού, με ένα ελαφρώς προεξέχον εγκάρσιο κλίτος, τρούλο και καμπαναριό. Ο τρούλος υψώνεται από μία εξαγωγική βάση που υποστηρίζεται σε στήλες. Ο κυρίως ναός χωρίζεται από δύο κλίτη με ημικυκλικές αψίδες, ενώ το εσωτερικό και το εξωτερικό του καθεδρικού είναι κατασκευασμένο από λευκό και μαύρο μάρμαρο σε εναλλασσόμενες ρίγες, με την προσθήκη κόκκινου μαρμάρου στην πρόσοψη. Το μαύρο και το άσπρο έχουν σημασία, καθώς είναι τα δύο συμβολικά χρώματα της πόλης, που συνδέονται με τους θρυλικούς ιδρυτές της, Senius και Aschius. Την πρόσοψη του ναού αρχικά επιμελήθηκε ο διάσημος γλύπτης και αρχιτέκτονας της εποχής Giovanni Pisano, ενώ στη συνέχεια έγιναν διάφορες προσθήκες από τον καλλιτέχνη Duccio di Buoninsegna. Στο εσωτερικό του ναού κυριαρχεί το άσπρο και το μαύρο στους τοίχους και τα εντυπωσιακά βιτρώ στα παράθυρα που αποτελούν έργο του Duccio, καθώς επίσης και τα ανεκτίμητης αξίας έργα τέχνης του Ντονατέλο και του Μικελάντζελο. Πολλά από τα έργα τέχνης και έπιπλα του καθεδρικού έχουν αφαιρεθεί και εκτίθενται στο κοντινό μουσείο Museo dell'Opera del Duomo. Στα αριστερά του καθεδρικού βρίσκεται το εξωκλήσι του Αγίου Ιωάννου του Βαπτιστή με την πλούσια αναγεννησιακή διακόσμηση και τις εντυπωσιακές τοιχογραφίες του Pinturicchio του 16ου αιώνα, και στα δεξιά του το εκκλησάκι Chigi με τον επιχρυσωμένο τρούλο. Ο Καθεδρικός της Σιένα θεωρείται κατά πολλούς ένα από τα σημαντικότερα έργα τέχνης σε ολόκληρη την Ιταλία και δεν είναι τυχαίο ότι χιλιάδες επισκέπτες συρρέουν εδώ κάθε χρόνο για να τον θαυμάσουν από κοντά. 

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Πρόοδος, κοινωνία και άνθρωπος

πηγή http://gerasimos-politis.blogspot.com/2012/04/proodos-koinwnia-anthrwpos.html#.UFn9GK720yk 

Πρόοδος, κοινωνία και άνθρωπος - Ο ιδεαλιστής και το θηλαστικό

Πρόοδος είναι ή κίνηση με κανονικό ρυθμό άπό μιά κατάσταση πρός μιά αλλη πού ύπερέχει Από τήν προηγούμενη. Αν πρόκειται για άρρυθμη και ακανόνιστη κίνηση, δεν μπορούμε νά μιλάμε γιά πρόοδο, αλλά γιά άπλή μεταβολή. Αν πάλι ή κίνηση δέν κατευθυνεται πρός κάτι τό ύπερέχον, άλλά πρός κάτι πού τοποθετείται σέ κατώτερο άπό την αφετηρία της σημείο, δέν πρόκειται γιά πρόοδο, άλλά γιά όπισθοδρόμηση.

Άπό τά παραπάνω βγαίνει, οτι μέσα στην έννοια της προόδου πρέπει νά ένυπάρχη απαραίτητα τό στοιχείο τής κατευθύνσεως. Αν δέν εχη καθορισθή ποιό είναι τό ύπερέχον, άν δεν έχη γίνει, με άλλα λόγια, παραδεκτή σάν ανώτερη ή κατάσταση πρός τήν όποία στρέφεται ή κίνηση, είναι αδύνατο να χαρακτηρίσουμε τήν τροχιά της σάν πρόοδο.

Στά μαθηματικά, οπου έχουμε νά κάνουμε μέ ποσότητες, ό καθορισμός τής έννοιας τής προόδου είναι άπλός. Έκει τό Ανώτερο ταυτίζεται μέ τό περισσότερο, τό μεγαλύτερο ποσοτικά, καί συνεπώς πρόοδος είναι ή αύξηση μέ ρυθμό προσθετικό (Αριθμητική πρόοδος) η πολλαπλασιαστικό (γεωμετρική πρόοδος).

Στήν κοινωνία, ομως, ό χαρακτηρισμός μιας σειράς καταστάσεων ή γεγονότων σάν προόδου ή όπισθοδρομήσεως είναι αμφισβητούμενος, διότι αμφισβητούμενος είναι καί ό προσδιορισμός του ιστορικά ανώτερου. Τό ιστορικά ανώτερο προσδιορίζεται ανάλογα μέ τήν σκοπιά θεωρήσεως έκείνων πού τό προσδιορίζουν. Καί οί σκοπιές αυτές όχι μόνο δέν συμπίπτουν, αλλα πολύ συχνά βρίσκονται σέ σημεία έκ διαμέτρου Αντίθετα.

Ας έξετάσουμε τούς δύο βασικούς τρόπους θεωρήσεως τής ζωής καί του Κόσμου: τόν ύλιστικό καί τόν Ιδεαλιστικό. Αν ή Ιδεολογική σκοπιά είναι υλιστική, τό ιστορικά άνώτερο είναι ή αύξηση τών μέσων διαβιώσεως του ύλικοϋ οντος — δηλαδή του θηλαστικού ζώου — άνθρωπος καί συνεπώς ή πρόοδος ταυτίζεται μ£ τήν «τεχνολογική» καί «οικονομική πρόοδο». Αυτή ή «τεχνολογική» και «οικονομική πρόοδος» πρέπει νά άναφέρεται στά ύλιστικά σχήματα καί «μεγέθη» πού παραδέχεται ό (πάντοτε έξουσιαστικός) υλισμός. Και τέτοια, ώς γνωστόν, είναι ή λογοκρατική κοινωνία καί τό Κράτος, τά όποια οτηρίζονται στήν άρχή τής έξυπηρετήσεως τών ύλικών συμφερόντων τών μελών τους. Επομένως γιά τόν ύλισμό — γιά νά μιλάμε και πάλι μέ βάση τήν διεθνή πραγματικότητα τής έποχής μας: γιά τόν Αστοκατοκαπιταλομαρξισιμό — πρόοδος είναι ή έρρυθμη άνάπτυξη (κατ’ άνάγκην οίκονομική καί όργανωτική) τών όλοτήτων Κράτος καί λογοκρατική κοινωνία. Ό ρυθμός προόδου είναι άνάλογος πρός τόν ρυθμό μέ τόν όποιο άφ' ένός ισχυροποιείται ή ύλική δύναμη τής έξουσίας και άφ' έτέρου αύξάνονται τά ύλικά μέσα τής κοινωνίας. Αν λοιπόν κάποιο Κράτος παρουσιάζη όργανωτική, οίκονομική καί έδαφική άνάπτυξη καί αν τά ύλικά άγαθά πού άποκτουν τά μέλη τής κοινωνίας του (κατά κεφαλήν εισόδημα, βιομηχανική — γεωργική παραγωγή, άριθμός αυτοκινήτων καί συσκευών τηλεοράσεως κλπ.) αύξάνωνται άρρυθμα, τότε, άπό ύλιστική ιδεολογική καί Ιστορική σκοπιά, στό Κράτος αύτό «σημειώνεται πρόοδος».

Αν ή ιδεολογική σκοπιά είναι Ιδεαλιστική, τό Ιστορικά άνώτερο είναι ή ανύψωση καί τελειοποίηση του ήθικου —ίδεαλιστικοϋ όντος άνθρωπος, καί συνεπώς ή πρόοδος ταυτίζεται μέ τήν πρόοδο τού ήθικοπνευματικου πολιτισμού, δηλαδή μέ τόν βαθμό πού βρίσκουν έκφραση ή ελευθερία καί οί ιδέες τής άλήθειας, δικαιοσύνης κλπ. Αυτή ή ήθικοπνευματική πρόοδος πρέπει νά άναφέρεται στίς όντότητες πού παραδέχεται ό Ιδεαλισμός. Καί τέτοιες είναι τό άτομο, τό έθνος σάν πολιτιστική όντότητα καί ή άνθρωπότητα σάν σύνολο —δημιούργημα του Κοσμογονικου Νόμου. Αν τά Κράτη καί οί κοινωνίες δεν ύπόκεινται καί δέν προάγουν τό τετράπτυχο άνθρωπότητα - Εθνος - πνευματικός πολιτισμός - Ιδεαλιστικό δν άνθρωπος — δπως συμβαίνει μέ όλα τά Κράτη καί τις λογοκρατικές κοινωνίες του σύγχρονου άστοκαπιταλομαρξιστικου Κόσμου— δέν έχουν λόγον ύπάρξεως και απορρίπτονται άπό τον ιδεαλισμό ώς εμπόδια στην ιστορική πρόοδο. 'Ωσαύτως τό θηλαστικό ζώο άνθρωπος δέν ενδιαφέρει ιστορικά.

Επομένως γιά τον ιδεαλισμό ιστορική πρόοδος είναι ή έρρυθμη άνάπτυξη, τελειοποίηση καί ποιοτική άνοδος τής άνθρωπότητας, τής ιδέας Εθνος, του πνευματικού πολιτισμού’ καί τής ήθικο-πνευματικής συνειδήσεως (μ’ άλλα λόγια, τής ηθικής Ελευθερώσεως) του ατόμου. Πρόκειται γιά ποιοτική καί όχι ποσοτική πρόοδο. Γι' αυτό ή κίνηση τής ιστορικής προόδου από την σκοπιά του ιδεαλισμού θά ήταν άδύνατο νά καθορισθή άριθμητικά καί στατιστικά. Οί ποιοτικές όντότητες όπως ή άλήθεια, τό εθνος, ό ήθικοπνευματικός πολιτισμός, ή δικαιοσύνη και ή ήθική ελευθέρωση του άτόμου σέ καμμιά περίπτωση δέν μπορούν νά άποδοθούν μέ ποσοτικά μεγέθη. Αντίθετα, ή πρόοδος σέ επίπεδο συνειδήσεως του άτόμου, σέ έπίπεδο έθνους και σέ οικουμενικό επίπεδο, μπορεί νά άντικατοπτρισθή σέ ατομικά ή εθνικά ή παναθρώπινης σημασίας έργα καί πράξεις ήθικου και πνευματικού χαρακτήρα, όπως είναι ό ήρωϊσμός στον χώρο τών ιδεών, τών άξιών καί του πνεύματος, ό διάλογος του άνθρώπου μέ τή Φύση, ή τηροσπέλαση τής Επιστήμης στήν άλήθεια, ή κατίσχυση τής δικαιοσύνης καί τής άξιοκρατίας, ή ύπεράσπιση καί ανύψωση τής «στάθμης» τής ήθικής ελευθερίας, ή ύπεράσπιση καί άνύψωση τής ιδέας έθνος έν άμύνη καί είρήνη, ή προαγωγή καί άνάπτυξη του πνευματικού πολιτισμού, ή εξασφάλιση τής ήθικής ευδαιμονίας τού ανθρώπου καί γενικά ό άγώνας γιά τόν θρίαμβο ιδανικών πού δέν είναι υλιστικά. Αν τά ήθικά αύτά έπιτεύγματα καταξιώνωνται σάν άθλοι άλλά καί σάν υποδείγματα, άρχές καί σκοποί τής άνθρωπότητας, δημιουργείται τό κριτήριο γιά τόν προσδιορισμό τής ιστορικής προόδου άπό ίδεαλιστική σκοπιά, κριτήριο πού σέ κάθε περίπτωση δέν είναι ποσοτικό.

Από τήν παραπάνω άντιπαράβεση τής ύλιστικής μέ την ιδεαλιστική έννοια τής προόδου καταφαίνεται σχεδόν πλήρης άντίθεση στον τρόπο μέ τόν όποιο τήν άντιλαμβάνεται κάθε μιά άπό τίς δύο αύτές τάσεις. Η πρώτη καθορίζει σάν σκοπό καί κατεύθυνση τής κινήσεως τής άνθρωπότητας τήν εξασφάλιση τής επιβιώσεως ένός είδους τού ζωϊκού βασιλείου, ενώ ή δεύτερη τείνει την ποιοτική βελτίωσή καί άνοδο αύτοΰ τού είδους. Ή πρώτη άποκτά έτσι στατικό καί αμυντικό χαρακτήρα, ενώ ή δεύτερη γίνεται δυναμική καί επιθετική. Στήν πραγματικότητα ή υλιστική κοομοθεωρία δέν παραδέχεται τήν έννοια τής προόδου, διότι καθώς περιορίζεται στήν άντίληψη ότι ή πρόοδος ταυτίζεται μέ τήν επιδίωξη τής ύλικής επιδιώσεως έστω μέσα σέ συνεχώς «καλύτερες» συνθήκες— του άνθρώπσυ, αύτονόητα άρνεϊται την δυνατότητα τής άνυψώσεώς του σέ άνώτερο, έπίπεδο. Ή τεχνολογική πρόοδος γιά τον ύλισμό δεν εχει τήν ήθική έννοια τής συμπορεύσεως του άνθρώπου με τη Φύση —όπως τή θεωρεί ό ιδεαλισμός — άλλά άποτελεσματικώτερης έξασφαλίσεως των ύλικών άναγκών τής ζωής, έστω κί αν τούτο σημαίνη πλήρη σύγκρουση με τή Φύση.

Ή άστακαπιταλομαρξιστική «έκδοση» του υλισμου προχωρεί άκώμη πιό έπικίνδυνα στον κατήφορο τής άρνήσεως τής δυνατότητας ποιοτικής πρόοδου ή βελτιώσεως του άνθρώπου σάν άτόμου καί σαν συνόλου. Ή άντίληψή της περί «κοινωνικής προόδου» μεταφράζεται στήν πράξη σέ συνεχή ένίσχυση του υλιστικολύ σχήματος έξουσία, σέ βαθμό πού τό άτομο όχι μόνο νά μήν προάγεται σάν αύτοδύναμη συνείδηση, άλλ’ άντίθετα νά ύποβιβάζεται όλοένα καί πιο πολύ στήν κατάσταση του έξουδετερωμένου μέλους μιάς άγέλης. Καί ή ταύτιση τής προόδου μέ τήν αύξηση των ύλικών μέσων σημαίνει ύποδούλωση και άποβλάκωση του άτόμου. Ό σημερινός «μαζάνθρωπος» καί ό «καταναλωτικός άνθρωπος», αυτά τά θλιβερά δημιουργήματα τής τεχνολογικής προόδου καί γενικά τής έξουσιαστικής ιστορικής κατευθύνσεως του αστοκαπιταλομαρξισμοΰ, πού στερούνται οίουδήποτε ιδανικού, άποτελουν ζωντανές όσο καί τραγικές άποδείξεις οτι ή υλιστική ποόοδος δέν είναι στήν πραγματικότητα πρόοδος, έφ' δσον δέν συνοδεύεται άπό παράλληλη πρόοδο του πνευματικού πολιτισμού. Τά σημερινά, έξ άλλου, διεθνιστικά, δογματικά καί σκοταδιστικά καπιταλομαρξιστικά καθεστώτα έπιβεβαιώνουν, δτι τό κράτος πού καταργεί τό έθνος καί τον έθνικό πολιτισμό δέν άποτελει πολιτική πρόοδο άλλά πολιτική όπισθοδρόμηση. Ή άντικατάσταση του έθνικου πνευματικού πολιτισμού άπό τόν κοσμοπολιτισμό, αύτό τό δογματικό κατασκεύασμα πού συνοδεύει άρρηκτα τόν κατ' άνάγκην διεθνιστικό ύλισμό, δέν είναι έπίσης πολιτιστική πρόοδος, άλλά πολιτιστική όπισθοδρόμηση.

Σέ τελευταία άνάλυση ή πρόοδος, όπως γίνεται νοητή άπό ύλιστική σκοπιά, άποτελει φραγμό καί άντίδραση στήν άνελικτική πορεία τής άνθρωπότητας, τών εθνών καί του πολιτισμού. Οισημερινοί άνθρωποι πού ζοΰν σέ περίοδο υλικής εύημερίας άλλά ταυτόχρονα είναι τά θύματα ένός συνεχούς ποιοτικου ύποβιβασμου τής ζωής τους, μπορούν καλύτερα άπό κάθε άλλη έποχή νά καταλάβουν ότι ή στενά υλιστική «πρόοδος» άποτελει θανάσιμη κατολίσθηση, αν δέν συνοδεύεται άπό τήν άληθινή πρόοδο, δπως γίνεται νοητή μέ τά κριτήρια τού ιδεαλισμού.

Πηγή: Δημμήτρης Λάμπρου, Αναζήτηση, Δοκίμιο Ελληνικής Ιδεολογίας, Δαύλος 1981

Αναρτήθηκε από: Τρέλα είναι απλά μια άλλη μορφή της συνείδησης

Γλυκό κυδώνι

Γλυκό κυδώνι

Bαθμολογία:

18 ψήφοι

Προστέθηκε από stellapanos, 20.09.08

Τι χρειαζόμαστε:

• 3 κιλα κυδωνια
• 1 κιλο ζαχαρη
• χυμο απο ενα λεμονι
• κλωναρακια αμπαροριζα

Στα γρήγορα

Κατηγορία

Μαρμελάδες - Γλυκά κουταλιού

Εποχιακά

Φθινοπωρινή

Μέθοδος

Κατσαρόλας

Διατροφή

Χορτοφαγική

Vegan

Χωρίς γλουτένη

Δυσκολία

Μέχρι 4 υλικά

Περιέχει

Φρούτα

Κυδώνια

Νηστίσιμα

Νηστίσιμα

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Πως το κάνουμε:

Διαβάστε περισότερο: Γλυκό κυδώνι 

http://www.sintagespareas.gr/sintages/gliko-kidoni.html#ixzz26YDzKj8d 

ΜΠ.ΜΠΡΕΧΤ«. Αυτή η ανεργία!»

πηγή http://www.facebook.com/photo.php?fbid=379819128757812&set=a.136809996392061.29371.135792846493776&type=1&theater

 

ΜΠ.ΜΠΡΕΧΤ«. Αυτή η ανεργία!»

Κύριοι συνάδελφοι, η ανεργία

πρόβλημα είναι ακανθώδες.

Εφ’ ω και είναι ευκαιρία

το Συμβούλιόν μας το εργώδες

να της αφιερώση μίαν … συζήτησιν

εφ’ όσον η εργασία δεν έχει ζήτησιν.

Διότι είναι καθαρά θεομηνία

δια το έθνος η ανεργία.

Αίνιγμα αποτελεί δια πάντα τίμιον

πολίτην και υγιώς σκεπτόμενον

της ανεργίας το φαινόμενον.

Και επιπλέον, εξόχως επιζήμιον.

Κύριοι, οι καιροί ου μενετοί!

Θα απετέλει δε αδυναμίαν μας θανάσιμον,

εάν ημείς, του έθνους οι εκλεκτοί,

δεν εύρωμεν μίαν δικαιολογίαν βάσιμον,

και την εμπιστοσύνην ούτω χάσωμεν

του λαού, ήτις μας είναι λίαν χρήσιμος.

Πρέπει, λοιπόν, δεόντως ν’ αντιδράσωμεν.

Διότι θα είναι συμφορά μοιραία και κρίσιμος

εάν κρούσματα κοινωνικής έχωμεν αναταραχής,

ενώ ευρισκόμεθα επί ξηρού ακμής!

Θα ήτο δια το έθνος απειλή ολεθρία,

που το μαστίζει τόση ανεργία!

Δεν συμφωνείτε, κύριοί μου;

Το συμφερότερον, κατά την άποψίν μου,

είναι ν’ αποφασίσωμεν ότι το πρόβλημα ελύθη,

και να το παραδώσωμεν στη λήθη.

Την άποψή σας να τη βράσουμε! Η ανεργία,

πληγή και παιδεμός του τόπου,

θα λείψει μοναχά τη μέρα όπου

θα μπείτε ε σ ε ί ς στην ανεργία!

.

B e r t o l t B r e c h t

Μετάφραση : Μ ά ρ ι ο ς Π λ ω ρ ί τ η ς

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

ΚΑΠΟΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ της Βίκυς Γκίνη *

πηγή http://www.onestory.gr/post/31786174382

ΚΑΠΟΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ

της Βίκυς Γκίνη *

.

δεν υπάρχει μεγαλύτερη αμαρτία από το να γεννηθείς με φτερά που δε μπορούν να πετάξουν.

σα σύμβολο παιδικής πεποίθησης είχε σχηματίσει στο σώμα της ένα πουλί με τα φτερά ανοιχτά. περήφανο. όχι μεγάλο, ούτε ψηλότερα απ’ τον αστράγαλο του ποδιού. και άχρωμο, οπωσδήποτε. δεν είχε ανάγκη να το χρωματίσει. δε βιαζόταν να το ορίσει,

να τ’ ονομάσει ή να το προσδιορίσει. η ίδια η πεποίθηση δεν έφτασε να ωριμάζει και αυτό το σύμβολο, που δε πάτησε ποτέ γη να ξαποστάσει, έφτανε πιο ψηλά στα σύντομα εναέρια ταξίδια. αυτή τη στιγμή θα διάλεγε να κρατήσει. δεν έχασε, δεν έδωσε, δε ξέχασε τίποτα ποτέ αλλά ούτε βρήκε μέχρι τότε.

εδώ και λίγους μήνες ήταν τριάντα. δε ντρεπόταν να το πει

μα δε το πίστευε. στους τρελαμένους ρυθμούς αυτής της πόλης

οι στιγμές τρέχουν πιο γρήγορα και από αφηνιασμένα ζώα.

έφευγε για να ζήσει. πόσο χαρά γέμιζε κάθε που έφευγε…

σε μια ποικιλία τόπων είχε διαλέξει το χωριό. παιδί της αθήνας που χωρίς να έχει γνώση ονειρευόταν πάντα μια τέτοια ζωή. ένα ορεινό χωριό, κάπου έξι ώρες μακρινό και λίγο δύσβατο έμοιαζε σα την πατρίδα που θα χώραγε. έγινε όμως η πατρίδα που θα μάθαινε.

ένας άντρας ήταν η αφορμή για μερικά επανειλημμένα ταξίδια. είχε τόσα να της πει και αυτό τη συγκλόνιζε. τόσο που ξέχναγε ακόμα και τις ανέσεις που χρειαζόταν για κάθε προορισμό. τα τρένα και τα λεωφορεία έπαψαν να την απωθούν. ήταν τώρα τα μέσα που θα την πήγαιναν εκεί που ήθελε πιο πολύ να βρίσκεται.

ανυπόταχτοι, αγωνιστές, ονειροπόλοι και ρεαλιστές και τόσο ίδιοι που σχεδόν την τρόμαζε. τα ήθελαν όλα αλλά όχι πριν πάρουν. σε κάθε επίδειξη εγωισμού ο δροσερός αέρας του βουνού και η γαλήνια θέα των αγρών κατεύναζε κάθε φορά και πιο λίγο το θυμό από τα πάθη του ίδιου τους του εαυτού. και το αντίο σε κάθε ταξίδι γινόταν πιο εύκολο. και έγινε σιωπή και κλείστηκαν ο καθένας στο γκρι και πράσινο κλουβί του. ο χαρακτήρας που τόσο καμάρωναν ότι έχτιζαν ήταν ανυπόφορος μπροστά στην αγάπη. και είχαν τόση να δώσουν…

δε συναντήθηκαν ποτέ ξανά. την περασμένη εβδομάδα την είδα φευγαλέα να χαμογελάει• ήταν ευτυχισμένη και ας βρισκόταν σε μια γκρι συνοικία με βιαστικούς ανθρώπους.

.

Η Bίκυ Γκίνη γεννήθηκε και μεγαλώνει στην Αθήνα.

[ facebook ] [ e-mail ]

 σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Τι πρέπει να ξέρεις για το σχολικό γεύμα

πηγή  http://www.facebook.com/photo.php?fbid=305807256193318&set=a.289344414506269.65982.264580240316020&type=1&theater

Τι πρέπει να ξέρεις για το σχολικό γεύμα και 5 προτάσεις φαγητού

Το σχολείο ξεκινά κι αν το παιδί σας έχει καθημερινά ανάγνωση και γραφή, εσείς δίνετε εξετάσεις στο μάθημα της διατροφής. Οι βάσεις μπαίνουν τώρα. Από τη στιγμή που δεν θα έχετε τον απόλυτο έλεγχο του τι τρώει.

Ο ρόλος σας είναι πολύ σημαντικός στην συνήθεια του παιδιού σας να τρώει σωστά. Από εσάς εξαρτάται αν θα καταφεύγει, όσο μεγαλώνει όλο και περισσότερο, στην καντίνα και τα τυποποιημένα προϊόντα, άχρηστα σε θρεπτική αξία. Όσο περισσότερο του μαθαίνετε την ποικιλία των γεύσεων, τόσο πιο μακριά από τις βιταμίνες και τους παιδιάτρους θα το κρατάτε. Δεν είναι εύκολη υπόθεση.

Η μητέρα μου, όταν είχα πια άποψη για το φαγητό που θα πάρω μαζί μου (στο δημοτικό) με ρωτούσε τι θέλω και όταν πια μεγάλωσα (στο Λύκειο) μου εκμυστηρεύτηκε την καθημερινή της αγωνία για το φαγητό στο σχολείο κι αν θα το έτρωγα, αλλά και τι θα μαγειρέψει καθημερινά, καθώς ανάμεσα στις τόσες ασχολίες της κανένας δεν τις έδινε ιδέες. Έπρεπε, λοιπόν, να είναι προετοιμασμένη.

Από εσάς εξαρτάται αν θα καταφεύγει στην καντίνα και τα τυποποιημένα προϊόντα, άχρηστα σε θρεπτική αξία

Τώρα που είμαι πια μητέρα και δεν με νοιάζει αν θα με πείτε παραδοσιακή Ελληνίδα, διότι ο τίτλος αν και θεωρείται υποτιμητικός, με τιμά ιδιαίτερα, νιώθω απόλυτη ευχαρίστηση όταν ο γιος μου τρώει όλο του το φαγητό. Όταν πρωτοπήγε παιδικό σταθμό, φυσικά και έτρωγε καλά, όπως με διαβεβαίωναν, αλλά σύντομα χρειάστηκε Βιταμίνη D, όπως έδειξαν οι εξετάσεις και οι αλλεργίες του. Δεν θέλω να κατηγορήσω κανέναν παιδικό σταθμό. Ξέρω πολύ καλά ότι εγώ είμαι αυτή που πρέπει να μάθω στο παιδί μου να τρώει μπανάνα κι όχι σοκοφρέτα για σνακ στις 12.

Το δεκατιανό

Ιδανική λύση, όπως ήδη ξέρετε, είναι το τοστ ή ένα μικρό σάντουιτς, καθώς αποτελείται από 1 πρωτεΐνη π.χ. ζαμπόν γαλοπούλας + 1 υδατάνθρακα, δηλαδή, ψωμί + 1 λαχανικό, όπως η ντομάτα + 1 φρούτο συνοδευτικό, ένα δηλαδή μικρό ολοκληρωμένο γεύμα.

Αλλάξτε συχνά τον τύπο του ψωμιού, με έτοιμα ψωμάκια για σάντουιτς, φέτες ολικής αλέσεως, μπαγκέτα, αραβική ή κυπριακή πίτα, σταφιδόψωμο. Γεμίστε το, όταν δεν βάζετε φέτες, με κομματάκια τυρί, ψιλοκομμένα λαχανικά ή ακόμα και με ζαμπόν, κοτόπουλο ή τόνο, αγγουράκι, ντομάτα, μαρούλι και μαγιονέζα. Όσο πιο ελκυστική είναι η εμφάνισή του, τόσο πιο μακριά θα το κρατήσει από τα τυποποιημένα προϊόντα και από τα άχρηστα σε θερμίδες μπισκότα.

Το μεσημεριανό

Ένα ισορροπημένο γεύμα πρέπει να περιλαμβάνει: πρωτεΐνες, δηλαδή κρέας ή πουλερικά + υδατάνθρακες, όπως ψωμί, πατάτες, ρύζι, ζυμαρικά + λαχανικά, για παράδειγμα αγγούρι, ντομάτα ή αρακά + γαλακτοκομικά π.χ. τυρί.

Κόβετε το κρέας σε μικρές μπουκιές και βάλτε ζυμαρικά σε μέγεθος που το παιδί μπορεί να καρφώσει με το πιρουνάκι του όπως ριγκατόνι, πένες και φιογκάκια, εκτός από το σπαγγέτι. Καλύτερα, μην βάλετε ψάρι, γιατί αλλοιώνεται εύκολα. Τα παιδιά λατρεύουν την πίτσα, πόσο μάλλον αν είναι σπιτική, με ζαμπόν και λαχανικά που έχετε βάλει εσείς.

Προτιμήστε την σούπα για βραδινό και γιατί μπορεί να χυθεί, αλλά και για λόγους υγιεινής στο σχολείο. Αυτό δεν ισχύει για το ελαιόλαδο, που μπορείτε ας πούμε να το ψεκάσετε πάνω στο φαγητό. Επιμένετε να βάζετε λαχανικά δίπλα στο κρέας του, ακόμα κι αν δεν τα έχει φάει.

Οι εύκολες λύσεις θα το ακολουθούν για πάντα και η παχυσαρκία δεν είναι τόσο μακριά όσο ακούγεται. Τις πρώτες μέρες του σχολείυ βάλτε του για μεσημεριανό το γεύμα που αγαπά. Μην βάλετε υπερβολική ποσότητα, αν δεν το φάει όλο ίσως απογοητευτεί που δεν τα κατάφερε. Τσεκάρετε ό,τι επιστρέφει στο σπίτι.

■ Μην ξεχάσετε να…

- Να ξεφλουδίζετε και να κόβετε τα φρούτα για τα μικρά παιδιά, μάθετε τα να ανοίγουν την μπανάνα

- Κόβετε το φαγητό σε μικρές ποσότητες, σε μικρές μπουκιές

- Αγοράστε διαφορετικούς τύπους ψωμιού ή κρουασάν για να μην βαριούνται

- Προσθέστε καρύδια κι άλλους ξηρούς καρπούς ή σταφίδες ή μερικά αποξηραμένα στις σαλάτες τους, ώστε η γεύση να αλλάζει έστω και λίγο κάθε μέρα

- Δώστε μια νότα διασκέδασης στο μεσημεριανό προσθέτοντας ένα χαμογελάκι με μουστάρδα (ας πούμε) πάνω στο ψωμί

- Μην φοβάστε τα καρυκεύματα που δίνουν γεύση

Τα σκεύη και τα μαχαιροπίρουνα ή όλο το σετ του lunch box μπορεί να είναι ένας αγαπημένος καρτούν ήρωας ή χρώμα, ώστε να συνδέσει το φαγητό με μια ευχάριστη ασχολία

■ Συμβουλές που θα σας διευκολύνουν

- Να αγοράσετε μικρές σακούλες και μπολάκια, ώστε να έχετε για κάθε είδος φαγητού που θα βάλετε μέσα στο τσαντάκι

- Προτιμήστε ανοξείδωτα μπολάκια ή τάπερ και ενημερωθείτε για τα PVC free προϊόντα

- Κάνετε αρκετές πρόβες ώστε να είστε σίγουρη ότι το παιδί σας μπορεί να ανοίξει το τσαντάκι και τα ταπεράκια, ώστε να μην αντιμετωπίσει πρόβλημα την ώρα του φαγητού

- Μην αγοράζετε παγουρίνα - γρίφους

- Οργανωθείτε από το προηγούμενο βράδυ με κομμένα λαχανικά ή το κοτόπουλο για παράδειγμα

- Να πλένετε τακτικά τα τσαντάκια φαγητού

■ 5 σύντομες ιδέες που θα λατρέψει και ο άντρας σας

1. Το μήλο πάει σχολείο

Λεπτές φέτες μήλου, τυρί, γαλοπούλα, αγγούρι και μουστάρδα από μέλι σε πολύσπορο ψωμί.

2. Η πίτσα της μαμάς

Κατεψυγμένη ζύμη, μικρό καλτσόνε, με τυρί και ζαμπόν, γιατί όχι και φρέσκια ντομάτα;

3. Το σάντουιτς του Γκούφυ

Ψωμί, τυρί, μπανάνα σε λεπτή φέτα, λίγο μέλι και φυστικοβούτυρο.

4. Το τοστ με ονοματεπώνυμο

Αγοράστε γράμματα ή αριθμούς και κάνετε την πάνω φέτα ψωμί του τοστ ένα μάθημα διατροφής, σκέτη λιχουδιά!

5. Το κέικ του Μπαγκς Μπάνι

Κέικ καρότου, ωραιότατο σπιτικό. Ζητήστε το από την μαμά ή την πεθερά σας. Όλοι μπορούν να βοηθήσουν.

cosmo.gr 
σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Οι ελληνικές αρχαιότητες καταρρέουν!

πηγή http://www.facebook.com/photo.php?fbid=305802529527124&set=a.293340200773357.67309.264580240316020&type=1&theater

Οι ελληνικές αρχαιότητες καταρρέουν!

Επιβίωσαν μετά από πολέμους, σεισμούς, εκατομμύρια τουρίστες, εδώ και πολλές χιλιετίες! Όμως ίσως δεν αντέξουν την οικονομική κρίση.

Ο λόγος για τα ελληνικά αρχαιολογικά μνημεία, που σύμφωνα με δημοσίευμα της USA Today, που υπογράφει Ελληνίδα δημοσιογράφος επικαλούμενη ειδικούς, κινδυνεύουν από τις τεράστιες περικοπές δαπανών στο χώρο του Πολιτισμού.

«Η Πύλη του Αδριανού και ο ναός του Ολυμπίου Διός κινδυνεύουν να καταρρεύσουν», δηλώνει η Δέσποινα Κουτσούμα, επικεφαλής του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων και υποψήφια βουλευτής της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Αυτό είναι ένα από τα παραδείγματα πιθανής εξαφάνισης των αρχαίων μνημείων λόγω των περικοπών, υποστηρίζει η ίδια στην εφημερίδα.

Οι μειώσεις στο υπουργείο Πολιτισμού έχουν φτάσει στο 50% τα τελευταία δύο χρόνια και ο αναπληρωτής υπουργός Κώστας Τζαβάρας αναφέρει ότι υπάρχει κίνδυνος για περισσότερες ακόμη περικοπές.

«Ο τουρισμός στην Ελλάδα αποτελούσε το 15% της ελληνικής οικονομίας το 2010 και στον τομέα αυτό εργάζονται περίπου το 1/5 από τα 4 εκατομμύρια του ελληνικού ανθρώπινου δυναμικού, πολύ περισσότερο από το μέσο όρο στην Ευρώπη για το 2010», σημειώνει χαρακτηριστικά το δημοσίευμα.

Ένας λόγος για τις μειώσεις του κόστους συντήρησης είναι ότι πια υπάρχουν... λιγότερα μνημεία για προστασία, αναφέρει η κυβέρνηση, σύμφωνα με την USA Today. Σύμφωνα με το αρμόδιο τμήμα του υπουργείου, η κλοπή αρχαιοτήτων έχει αυξηθεί κατά 25% τα τελευταία δύο χρόνια. Αλλά η άνοδος των παράνομων ανασκαφών δείχνει ότι οι περικοπές του προϋπολογισμού χρεώνει την Ελλάδα με χρήματα και της αφαιρεί έναν πολύτιμο θησαυρό, σημειώνει από την πλευρά του ο αρχαιολόγος Χρίστος Τσιρογιάννης.

radar.gr 
σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Τα παυσίπονα αποδυναμώνουν την ακοή στις γυναίκες

πηγή http://www.facebook.com/photo.php?fbid=305803476193696&set=a.264610563646321.58987.264580240316020&type=1&theater

Τα παυσίπονα αποδυναμώνουν την ακοή στις γυναίκες

 Τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη παυσίπονα, όπως η ιβουπροφαίνη και η παρακεταμόλη, αποτελούν τα συνήθη παυσίπονα, μαζί με την ασπιρίνη, που έχουμε στο φαρμακείο του σπιτιού μας.

Τώρα μια έρευνα από το Brigham and Women’s Hospital στη Βοστόνη των Η.Π.Α. εφιστά την προσοχή των γυναικών όσον αφορά τη λήψη τους. Οι ερευνητές διαπίστωσαν έναν συσχετισμό στη λήψη παρακεταμόλης ή ιβουπροφαίνης και την αποδυνάμωση της ακοής στις γυναίκες. Ο συσχετισμός αυτός δεν διαπιστώθηκε για την ασπιρίνη.

Μετά την ανάλυση στοιχείων προερχόμενων από 62.261 γυναίκες 31-48 ετών το χρονικό διάστημα 1995-2009, η μία στις έξι γυναίκες ανέφερε μείωση της ακοής στο τέλος της έρευνας.

Σύμφωνα με τους ερευνητές, οι γυναίκες που έπαιρναν ιβουπροφαίνη δυο ή τρεις φορές την εβδομάδα είχαν κατά 13% αυξημένο κίνδυνο απώλειας της ακοής. Ο κίνδυνος ανέρχεται στο 21% για εκείνες που έπαιρναν το αναλγητικό τέσσερις ή πέντε φορές την εβδομάδα και έφτανε στο 24% για όσες το έπαιρναν σχεδόν καθημερινά.

Σε ό,τι αφορά την παρακεταμόλη, οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι η συχνή λήψη της σχετίζεται με αύξηση κατά 11% του κινδύνου βαρηκοΐας. Ο κίνδυνος ανέρχεται σε 21% για τις γυναίκες που λάμβαναν το αναλγητικό τέσσερις ή πέντε φορές την εβδομάδα.

Η επικεφαλής ερευνήτρια, δρ. Sharon Curhan, δήλωσε ότι «μια πιθανή εξήγηση του φαινομένου είναι το γεγονός ότι τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα μπορεί να μειώσουν τη ροή του αίματος στον κοχλία του αυτιού και να βλάψουν τη λειτουργία του». Επισημαίνει δε ότι όσοι λαμβάνουν αναλγητικά πρέπει πρώτα να συμβουλεύονται τον γιατρό τους.

vita.gr 
σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Έρωντας - Δίκταμος

πηγή http://www.facebook.com/photo.php?fbid=4599570397040&set=a.1209919817894.2033451.1525699707&type=1&theater

 
Κάθε πράμα τον καιρό του. Και τώρα ήρθε ο καιρός του …. Έρωντα, ένα θαυματουργό βότανο της Κρήτης (δίκταμος) 

 

Το φυτό έχει πάρει το όνομα του ( δίκταμο ) από το όρος Δίκτη, όπου φύεται σε μεγάλες εκτάσεις.
 

Στα λατινικά λέγεται Dictamon που σημαίνει Dicta (=Δίκτη) και mons (=βουνό).
 

Το Δίκταμο από την Μινωική εποχή εθεωρείτο  το πολυτιμότερο φαρμακευτικό φυτό. 

Οι Μινωίτισες το χρησιμοποιούσαν για να έχουν καλή γέννα και για να ρυθμίζουν τον κύκλο της εμμήνου ρήσης. Το φυτό έχει σηπτικές και αφροδισιακές ιδιότητες όπως πολλοί ισχυρίζονται απ΄ όπου εξ άλλου προέρχεται και το όνομα, έρωντας. Βοηθά την πέψη, είναι αντισηπτικό, επουλώνει τις πληγές γρηγορότερα, δρα σπασμολυτικά και συμβάλει στην πρόληψη και στην αντιμετώπιση των κυκλοφορικών και καρδιολογικών προβλημάτων. Σαν αφέψημα ανακουφίζει τους πάσχοντες από πονοκεφάλους, και στομαχικές διαταραχές. Το αιθέριο έλαιο του φυτού χρησιμοποιείται στην αρωματοποιία. Πολλοί Κρητικοί ακόμα και σήμερα προσθέτουν σε μια φιάλη κρασί, λίγα γραμμάρια έρωντα για να δημιουργήσουν ένα τονωτικό και γευστικό ποτό.

Αλέξης Ακριθάκης

πηγή http://www.facebook.com/photo.php?fbid=470944872940225&set=a.154263264608389.31480.108511895850193&type=1&theater 

Ο Αλέξης Ακριθάκης ήταν Έλληνας ζωγράφος.

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1939. Έζησε στο Παρίσι μεταξύ 1957 και 1961, ενώ από το 1968 ως το 1970 παρέμεινε στο Βερολίνο με υποτροφία του γερμανικού κράτους (DAAD). 

Στη συνέχεια μοίρασε το χρόνο του μεταξύ Αθηνών και Ευρώπης. Πραγματοποίησε ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό (Βερολίνο, Αμβούργο, Μόναχο, Τορίνο, Γενεύη), ενώ συμμετείχε σε σημαντικές ομαδικές παρουσιάσεις στην Ευρώπη. 

Ο Ακριθάκης ασχολήθηκε με την εικονογράφηση βιβλίων, τη σκηνογραφία και το design. 

Πέθανε στις 19 Σεπτεμβρίου 1994 από ανακοπή καρδιάς και ετάφη στο κοιμητήριο του Παλαιού Ηρακλείου Αθηνών.

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CE%BB%CE%AD%CE%BE%CE%B7%CF%82_%CE%91%CE%BA%CF%81%CE%B9%CE%B8%CE%AC%CE%BA%CE%B7%CF%82

 σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω