Πάλι ὁ οὐρανός... Γιῶργος Σαραντάρης

Στα Μονοπάτια των Μονών και των Μεγάλων Ζωγράφων

 

Πάλι ὁ οὐρανός... Γιῶργος Σαραντάρης

ζωγρ.daniel ridway knight

Πάλι ὁ οὐρανὸς ἀνοίγει ἐδῶ τὴν πύλη.
Πάλι σηκώνει τὴ σημαία

Ἐμεῖς μπαίνουμε χωρὶς φόβο
Τὰ μάτια τὰ πουλιὰ μαζί μας μπαίνουν
Ἀστράφτει ἡ πολιτεία ἀστράφτει ὁ νοῦς μας
Ἡ φαντασία τοὺς κήπους πλημμυράει
Εἶναι παιδιὰ ποὺ στέκονται στὶς βρύσες
Κορυδαλλοὶ στοὺς ὄρθρους ἀκουμπᾶνε
Στὶς λεμονιὲς ἄγγελοι χορτάτοι
Εἶναι ἀηδόνια ποὺ παντοῦ ξυπνᾶνε
Φλογέρες παίζουν ἔντομα βουίζουν
Εἶναι τραγούδια ἡ στάχτη τῶν νεκρῶν
Καὶ οἱ νεκροὶ κάπου ἀναγεννιοῦνται πάλι
Ὁλοῦθε μᾶς μαζεύει ὁ Θεὸς
Ἔχουμε χέρια καθαρὰ καὶ πᾶμε.

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Σήμερα...

Ο Ρωμανός και η Παρθένος, μικρογραφία από το Μηνολόγιο του Βασιλείου Β΄.   Ρωμανός ο Μελωδός http://el.wikipedia.org/

Ο Άγιος Ρωμανός ο Μελωδός     

Το όραμα του Ρωμανού του Μελωδού (Codex Vaticanus graecus 1613)

Ο Άγιος Ρωμανός, γνωστός και ως Άγιος Ρωμανός ο Μελωδός είναι από τους γνωστότερους ελληνικούς υμνογράφους , αποκαλούμενος και ως "Πίνδαρος

της Ρυθμικής Ποίησης». Άκμασε κατά τη διάρκεια του έκτου αιώνα, που θεωρείται ότι είναι η "Χρυσή Εποχή" της βυζαντινής υμνογραφίας. Ο Ρωμανός ο Μελωδός θεωρείται κορυφαίος ποιητής και υμνογράφος της Ορθόδοξης Εκκλησίας.

Γεννήθηκε στην Έμεσα της Συρίας πιθανώς τον 6ο αιώνα και σύμφωνα με ανώνυμο ύμνο ήταν εβραϊκής καταγωγής. Στη Βηρυτό έκανε τις σπουδές του και στα χρόνια τής βασιλείας του Αναστασίου του Α' ταξίδεψε στην Κωνσταντινούπολη, όπου και υπηρέτησε στο ναό της Αγίας Σοφίας. Μετά την παταγώδη αποτυχία του σαν ψάλτης στον εσπερινό των Χριστουγέννων αποσύρθηκε στη μονή τής Θεοτόκου των Κύρου.^{[εκκρεμεί παραπομπή]} Εκεί, σύμφωνα με το Μηνολόγιο του Βασιλείου η Θεοτόκος του έδωσε το χάρισμα της σύνθεσης ύμνων. Τότε έγραψε το κοντάκιο των Χριστουγέννων με το γνωστό προοίμιο: «Ἡ Παρθένος σήμερον / τὸν ὑπερούσιον τίκτει / καὶ ἡ γῆ τὸ σπήλαιον / τῷ ἀπροσίτω προσάγει...».^{[εκκρεμεί παραπομπή]}

Σύμφωνα με το συναξαριστή ο Ρωμανός έγραψε χίλιες περίπου συνθέσεις από τις όποιες διασώθηκε μόνο το ένα δέκατο.^{[εκκρεμεί παραπομπή]} Πολυποίκιλα τα θέματά του. Ύμνησε όλους σχεδόν τους Αγίους και τις εορτές της Χριστιανικής Εκκλησίας.^{[εκκρεμεί παραπομπή]} Ανεξάντλητος στις συλλήψεις και στον πλούτο ιδεών, γνωρίζοντας τον τρόπο να προσδίνει πρωτοτυπία ακόμη και στα πιο κοινά θα μπορούσε να χαρακτηρίσει κανείς θέματα. Τα πρόσωπα των Αγίων αλλά και της Παναγίας και του Χριστού παρουσιάζονται απόλυτα ζωντανά χωρίς τίποτα το νεκρικό ή απόκοσμο.

Η ποίηση του Ρωμανού του Μελωδού εκφράζει την ίδια την εποχή του, τους πόθους και τις ελπίδες εκείνων των ανθρώπων. Γι΄ αυτό και το έργο του δεν εξετάζεται μόνο από θρησκευτικής άποψης ή λογοτεχνικής αλλά και ιστορικής και λαογραφικής. Η γλώσσα του απλή, χωρίς στόμφους και όπου παρουσιάζεται ρητορική μακρολογία επειδή έτσι επιβαλλόταν από την ανάγκη των τότε λειτουργικών πλαισίων, αυτή γίνεται χωρίς να κουράζει. Γενικά οι φράσεις του περιέχουν μια πλαστικότητα, μεστή νοημάτων κατά μια άψογη τεχνική όπως παραδέχονται ειδικοί.

Ο Ρωμανός δε δίνει μέσα από το έργο του σαφείς πληροφορίες για τη ζωή του, για αυτό κατά καιρούς υποστηρίχτηκαν διάφορες απόψεις ότι ήταν πρεσβύτερος, εκκλησιέκδικος, κήρυκας. Το βεβαιότερο είναι ότι χειροτονήθηκε Διάκονος. Πέθανε γύρω στο 560 μ.Χ. Για τη μεγάλη του προσφορά στη χριστιανική υμνογραφία ονομάστηκε Πίνδαρος τής εκκλησιαστικής ποίησης. Ή Εκκλησία γιορτάζει τη μνήμη του την 1η Οκτωβρίου.

Ο Ρωμανός χρησιμοποίησε το ποιητικό εκείνο είδος πού λέγεται εκκλησιαστικός Ύμνος και του χάρισε την τελειότερη μορφή. Ο Ύμνος αποτελείται από το Κοντάκιον (προσόμοιον ή κουκούλιον), τους Οίκους και το Εφύμνιον και στηρίζεται πάνω στο νόμο της Ισοσυλλαβίας και ομοτονίας. Μαζί με το ποιητικό κείμενο συνέθετε ο ίδιος και τη μουσική ή έδενε το νέο ποίημα πάνω σε παλιότερη μουσική σύνθεση. Θεματικά τα έργα του αναφέρονται περισσότερο σε γεγονότα της ζωής του Χριστού και σε ιερά πρόσωπα της Γραφής, όπως και σε βίους άγιων.

Το είδος αυτό της ποίησης κυριαρχεί και σήμερα στην εκκλησιαστική ποίηση.

Καλημέρα Έλληνες!

ΚΑΛΗΜΕΡΑ!

ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ!

ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ!

ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ!

 

Στέλνω την αγάπη μου στους Έλληνες της διασποράς

τους οποίους εκτιμώ και σέβομαι βαθύτατα καθώς 

έχω την πεποίθηση ότι φυλάνε τις θερμοπύλες 

της Ελληνικής Φήμης όπου κι αν βρίσκονται!

Ουδέν νεώτερον από το δυτικό μέτωπο (απόσπασμα)

ΤΑ ΡΑΝΤΙΣΜΕΝΑ(Ομάδα καλλιτεχνικών, λογοτεχνικών, αναζητήσεων)

ΕΡΙΧ ΜΑΡΙΑ ΡΕΜΑΡΚ (1898-25/9/1970)

Ουδέν νεώτερον από το δυτικό μέτωπο (απόσπασμα)

Είμαι νέος, μόλις έκλεισα τα 20• από τη ζωή δεν ξέρω παρά μόνο την απελπισία, το θάνατο, το φόβο και μια αλυσίδα από ανόητες επιπολαιότητες, πάνω από μια άβυσσο πόνων και θλίψεων. Βλέπω τους λαούς να ορμούν σε άλλους λαούς, να σκοτώνουν και να σκοτώνονται, χωρίς ούτε κι εκείνοι να ξέρουν το γιατί, υπακούοντας σ΄αυτούς που τους στέλνουν, χωρίς συναίσθηση του κινδύνου ή της ευθύνης τους. Βλέπω πως οι δυναμικότεροι εγκέφαλοι του κόσμου εφευρίσκουν όπλα για να γίνονται όλ' αυτά μ' έναν τρόπο ακόμα πιο ραφιναρισμένο και να διαρκούν όσο γίνεται περισσότερο. Κι όλοι οι συνομήλικοί μου εδώ, στην αντικρυνή παράταξη, σ' ολόκληρο τον κόσμο το βλέπουν όπως εγώ. Αυτή είναι η ζωή της γενιάς μου και η δική μας. Τι θα κάνουν άραγε οι πατεράδες μας αν μια μέρα σηκωθούμε και παρουσιαστούν μπροστά τους για να τους ζητήσουμε λογαριασμό; Τι περιμένουν από μας όταν μια μέρα τελειώσει ο πόλεμος; Τι περιμένουν από μας όταν μια μέρα τελειώσει ο πόλεμος; Χρόνια ολόκληρα σκοτώναμε μόνο. Αυτό ήταν το πρώτο μας επάγγελμα στη ζωή. Για μας η επιστήμη της ζωής περιορίζεται στο θάνατο. Τι θα συμβεί ύστερα; Και τι θ' απογίνουμε εμείς; [...]

Έχουμε χάσει κάθε αίσθημα ανθρωπισμού και αλληλεγγύης. Μόλις κατορθώνουμε να αναγνωρίσει ο ένας τον άλλο, όταν η εικόνα του ενός πέσει μπροστά στα μάτια μας, που είναι μάτια κυνηγημένου ζώου. Είμαστε αναίσθητοι νεκροί, οι οποίοι με ένα στρατήγημα ή κάποια επικίνδυνη μαγεία γινήκαμε και πάλι ικανοί να τρέχουμε και να σκοτώνουμε […]

Έχουμε γίνει επικίνδυνα ζώα, δεν πολεμούμε αμυνόμαστε εναντίον της καταστροφής. Δε ρίχνουμε τις χειροβομβίδες μας πάνω σε ανθρώπινα πλάσματα, γιατί τη στιγμή εκείνη δε νιώθουμε παρά ένα πράγμα: ότι ο θάνατος βρίσκεται εκεί σ' αυτούς να μας αρπάξει κάτω από αυτά τα χέρια και κάτω απ' αυτά τα κράνη. Είναι η πρώτη φορά έπειτα από τρεις μέρες που μπορούμε ν' αμυνθούμε εναντίον του. Η αγριότητας και το πάθος που μας εμψυχώνει μοιάζουν με τρέλα. Μπορούμε να καταστρέψουμε και να σκοτώσουμε για να σωθούμε… για να σωθούμε και να εκδικηθούμε

[πηγή: Έριχ Μαρία Ρεμάρκ, Ουδέν νεώτερον από το δυτικό μέτωπο, μετάφραση Στέλλα Βουρδουμπά, εκδ. Δωρικός, Αθήνα 1990]

Το «Ουδέν νεώτερον από το Δυτικό Μέτωπο» είναι ένα αντιπολεμικό έργο, που περιέγραφε τις εμπειρίες του από τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο (1914-1918) τον πιο φονικό πόλεμο που γνώρισε ποτέ η ανθρωπότητα, με πάνω απο 80 εκατομμύρια θύματα.

Το 1916 (στα 18 του) στρατεύτηκε, όπως και άλλοι συνομήλικοί του και πολέμησε στο Δυτικό Μέτωπο. «Είμαστε δεκαοχτώ χρονών κι αρχίσαμε ν' αγαπάμε τον κόσμο και τη ζωή. Και να που έπρεπε να πυροβολούμε», γράφει ο ίδιος. Το Ουδέν νεώτερον από το Δυτικό Μέτωπο μεταφράστηκε σε πολλές γλώσσες, διαβάστηκε από εκατομμύρια ανθρώπους κι έγινε δυο φορές κινηματογραφική ταινία: Η πρώτη το 1930 από τον Λούις Μάιλστοουν απέσπασε Οσκαρ καλύτερης ταινίας και σκηνοθεσίας, η δεύτερη το 1979 από τον Ντέλμπερτ Μαν κέρδισε Χρυσή Σφαίρα καλύτερης παραγωγής.

Όταν προβλήθηκε στο Βερολίνο αντιμετωπίστηκε ως εχθρός της πατρίδας του. Ομάδες της χιτλερικής νεολαίας είχαν ορμήσει τότε στην αίθουσα όπου παιζόταν το έργο κραυγάζοντας «Γερμανία, ξύπνα!». Η ταινία απαγορεύτηκε και αυτός αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τη χώρα του το 1931, δύο χρόνια προτού ο Χίτλερ αναρριχηθεί στην εξουσία. Το 1933 οι Ναζί απαγόρευσαν και έκαψαν τα βιβλία του. Το 1943 η αδελφή του, που είχε παραμείνει στην Γερμανία, συνελήφθη, καταδικάστηκε ως ηττοπαθής και αποκεφαλίστηκε. Αφού περιπλανήθηκε στην Ευρώπη και στην Αμερική, ο Ρεμάρκ κατέληξε να ζει ανάμεσα στη Ρώμη και στο Πόρτο Ρόνκο, γράφοντας μυθιστορήματα αλλά και σενάρια για τον κινηματογράφο. Πέθανε 25 Σεπτεμβρίου του 1970.

Ο Έριχ Μαρία Ρεμάρκ γεννήθηκε το 1898 στο Όσναμπρυκ της Γερμανίας και μεγάλωσε μέσα στη νοσηρή ατμόσφαιρα που προηγήθηκε του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. Το 1916 πήγε στρατιώτης όπου βρέθηκε μπροστά στο "μεγαλύτερο ομαδικό έγκλημα στην ιστορία". Το 1929 κυκλοφόρησε το βιβλίο του "Ουδέν νεότερον από το δυτικό μέτωπο", που θεωρήθηκε η πιο ειλικρινής και σπαρακτική μαρτυρία για τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο και γνώρισε διεθνή επιτυχία. Το 1933 τα βιβλία του κάηκαν από το ναζιστικό καθεστώς και ο ίδιος αυτοεξορίστηκε στην Ελβετία. Το 1940 μετανάστευσε στις Ηνωμένες Πολιτείες και λίγα χρόνια αργότερα πήρε την αμερικανική υπηκοότητα. Πέθανε στο Λοκάρνο το 1970. Ανάμεσα στα μυθιστορήματά του περιλαμβάνονται "Ο μαύρος οβελίσκος", "Τρεις σύντροφοι", "Η αψίδα του θριάμβου" και "Ο παράδεισος δεν έχει ευνοουμένους", που εκδόθηκε το 1958 και μεταφράστηκε αμέσως στα αγγλικά. Ο Έριχ Μαρία Ρεμάρκ έγραψε επίσης σενάρια για το Χόλλυγουντ όπου πέρασε τα χρόνια της ωριμότητάς του.

Άλλα έργα του συγγραφέα:

• Η νύχτα της Λισαβώνας (2007)

• Τρεις σύντροφοι (2005)

• Ο παράδεισος δεν έχει ευνοουμένους (2001)

• Η δύναμη της αγάπης (1994)

• Ουδέν νεώτερον από το δυτικόν μέτωπο (1991)

• Ουδέν νεώτερον από το δυτικόν μέτωπον (1990)

• Ώρες αγάπης, ώρες πολέμου (1989)

• Ο παράδεισος δεν έχει ευνοούμενους (1989)

• Η αψίδα του θριάμβου (1988)

• Επιστροφή (1984)

• Εξόριστοι (1976)

• Ουδέν νεώτερον από το δυτικό μέτωπο (http://www.bookworld.gr/gr/home)

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

ΚΟΥΓΕΑΣ ΣΩΚΡΑΤΗΣ (1877-26/9/1966)

ΤΑ ΡΑΝΤΙΣΜΕΝΑ(Ομάδα καλλιτεχνικών, λογοτεχνικών, αναζητήσεων) 

 

ΚΟΥΓΕΑΣ ΣΩΚΡΑΤΗΣ (1877-26/9/1966)
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ Ο Σωκράτης Κουγέας (αριστερά) με τον Πατέρα της λαογραφίας Νικόλαο Γ. Πολίτη. Όρθιοι ο Κωστής Παλαμάς και ο καθηγητής Λατινικής Φιλολογίας Σπύρος Σακελλαρόπουλος

Μανιάτης φιλόλογος και ιστορικός που γεννήθηκε στους Δολούς της Έξω Μάνης (νυν Δήμος Αβίας) το 1877 και πέθανε στην Αθήνα το 1966. Φοιτητής ακόμα της φιλολογίας συνδέθηκε με το παλαιογραφικό φροντιστήριο του Σπυρίδωνα Λάμπρου, τον οποίο ο Κουγέας συνόδευσε στις επιστημονικές του αποστολές στο Άγιο Όρος. Σπούδασε φιλολογία στο πανεπιστήμιο της Αθήνας και συνέχισε τις σπουδές του στη Γερμανία. (1904 - 1909). Υπηρέτησε σε σχολεία σαν καθηγητής στη μέση εκπαίδευση ως το 1918, οπότε διορίστηκε καθηγητής της αρχαίας ιστορίας στο πανεπιστήμιο της Αθήνας, θέση που κράτησε ως το 1947. Από το 1929 έγινε μέλος της Ακαδημίας Αθηνών. Τα επιστημονικά δημοσιεύματα του Κουγέα αναφέρονται κυρίως στην επιγραφική, στην παλαιογραφία, στην ιστορία της Μάνης και στη νεοελληνική ιστορία και φιλολογία.

Μεταξύ άλλων δημοσίευσε: «Περί των Μελιγκών του Ταϋγέτου εξ αφορμής βυζαντινής επιγραφής εν Λακωνία» 1950, «Ιστορικαί πηγαί δια την ηγεμονίαν στη Μάνη» 1961, «Ιστορία του Γυθείου», «Η διαθήκη του Γ. Μαυρομιχάλη» 1955, «Ο Μητροπολίτης Ιγνάτιος Μονεμβασίας και Καλαμάτας» 1957, «Ο Ιατρός του Μυστρά Ηλίας Δόξας» 1960, «Τρεις κτητορικαί επιγραφαί Ζαρνάτας» 1965 κ.α.
Το βιβλίο του περί του «Καισαρείας Αρέθα» (1913) παραμένει ακόμα βασικό βοήθημα για τη μελέτη της αναγέννησης των κλασικών σπουδών στο Βυζάντιο κατά τον 9ο και 10ο αι. Τέλος ο Κουγέας μαζί με τον Κ. Άμαντο ήταν συνεκδότης του έγκριτου ιστορικοφιλολογικού περιοδικού «Ελληνικά» (1928 - 1939).

ΑΠΟ http://www.mani.org.gr/mani/

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Διάγνωση καρκίνου

Διάγνωση καρκίνου πριν από την εμφάνιση συμπτωμάτων με ένα απλό τεστ αίματος!

• Εντοπισμός σε πολύ πρώιμο στάδιο

Σύμφωνα με ερευνητές από το Πολιτειακό Πανεπιστήμιο του Κάνσας αρχική δοκιμή έδειξε ότι το τεστ εμφάνισε επιτυχία της τάξεως του 95% στην ανίχνευση καρκίνων στους συμμετέχοντες, συμπεριλαμβανομένων του καρκίνου του μαστού και του πνεύμονα. Συγκεκριμένα η εξέταση κατάφερε να εντοπίσει καρκίνους του μαστού σταδίου 0 και 1 καθώς και καρκίνους του πνεύμονα σταδίου 1 και 2.

Σημειώνεται ότι το στάδιο 2 είναι εκείνο κατά το οποίο οι ασθενείς εμφανίζουν συνήθως συμπτώματα οπότε και γίνεται συχνότερα η διάγνωση του καρκίνου. Οι ερευνητές από το Κάνσας αναφέρουν μάλιστα ότι είναι πολύ κοντά και στη διάγνωση του καρκίνου του παγκρέατος μέσω του απλού τεστ.

Η εξέταση ανιχνεύει αυξημένη ενζυμική δραστηριότητα στο σώμα η οποία μαρτυρεί την ύπαρξη νόσων. Όταν τα ένζυμα από το αίμα ή τα ούρα του ασθενούς αναμειγνύονται με ορισμένα αμινοξέα καθώς και με μια ειδική χρωστική, ο κάθε καρκίνος παράγει ένα συγκεκριμένο μοτίβο ή «υπογραφή».

• Για άτομα «υψηλού κινδύνου»

Ένας από τους δύο «πατεράδες» του τεστ, ο καθηγητής Ντέριλ Τρόγιερ ανέφερε σε συνέντευξη του στη βρετανική εφημερίδα «Daily Mail» ότι «θεωρούμε πως έχουμε κάνει ένα πρώτο σημαντικό βήμα προς τη βελτίωση της πρώιμης διάγνωσης ανθρώπινων καρκίνων. Αυτή τη στιγμή τα άτομα που μπορούν να ωφεληθούν περισσότερο από το νέο τεστ είναι αυτά που θεωρούνται ως ‘υψηλού κινδύνου’ για καρκίνο, όπως οι βαρείς καπνιστές ή όσοι έχουν βεβαρημένο οικογενειακό ιστορικό της νόσου».

Ο καθηγητής προσέθεσε ότι η φιλοσοφία της εξέτασης είναι τα άτομα που αντιμετωπίζουν αυξημένο κίνδυνο για καρκίνο να πηγαίνουν στον γιατρό τους σε τακτά χρονικά διαστήματα - κάθε τρίμηνο, εξάμηνο ή μια φορά τον χρόνο - να υποβάλλονται στο μη παρεμβατικό τεστ και να γνωρίζουν εάν πιθανώς έχουν αναπτύξει τη νόσο.

Οι ερευνητές τονίζουν ότι εάν η πρώτη εξέταση αίματος δώσει θετικό αποτέλεσμα για καρκίνο θα επαναλαμβάνεται λίγο διάστημα μετά. Εάν επιβεβαιωθεί η ύπαρξη καρκίνου τότε ο ασθενής θα υποβάλλεται σε διαγνωστικές απεικονιστικές ή άλλου τύπου εξετάσεις.

Σύμφωνα με όσα είπε στην ίδια βρετανική εφημερίδα ο έτερος «πατέρας» του τεστ, καθηγητής Στέφαν Μπόσμαν τα ενζυμικά μοτίβα που «ερμηνεύει» η εξέταση μπορούν να βοηθήσουν στον διαχωρισμό μεταξύ καρκίνου, λοίμωξης ή και άλλων ασθενειών. «Για παράδειγμα ένα άτομο που καπνίζει πολύ μπορεί να έχει φλεγμονή στους πνεύμονες. Η ύπαρξη φλεγμονής θα οδηγήσει σε αύξηση ορισμένων δεικτών που ανιχνεύει η εξέταση, όχι όμως όλων. Ετσι ο γιατρός θα μπορεί να καταλάβει εάν ο ασθενής έχει φλεγμονή ή κάτι σοβαρότερο. Τα ψευδώς θετικά αποτελέσματα είναι κάτι που προσπαθούμε πραγματικά να αποφύγουμε».

• Και για παρακολούθηση της πορείας του καρκίνου

Εκτός από πρώιμη διάγνωση, το τεστ ίσως θα μπορεί με κάποιες αλλαγές να προσφέρει και παρακολούθηση του καρκίνου. Για παράδειγμα, ασθενείς με καρκίνο που λαμβάνουν φαρμακευτική θεραπεία θα έχουν τη δυνατότητα να παρακολουθούνται σχετικά με την αποτελεσματικότητα της θεραπείας τους.

Συγχρόνως οι γιατροί θα μπορούν να χρησιμοποιούν τη χρωστική του τεστ ώστε να προσδιορίζουν εάν έχει αφαιρεθεί πλήρως ένας όγκος μετά από επέμβαση.

Τα μέχρι στιγμής στοιχεία αποτελεσματικότητας του τεστ αφορούν δοκιμές σε 32 άτομα με καρκίνους του μαστού και του πνεύμονα διαφορετικού σταδίου.

Συγκεκριμένα συμμετείχαν 20 γυναίκες με καρκίνο του μαστού ηλικίας 36 ως 81 ετών καθώς και 12 άτομα με καρκίνο του πνεύμονα ηλικίας 27 ως 63 ετών. Στις δοκιμές περιελήφθησαν και 12 άτομα χωρίς καρκίνο ηλικίας 26 ως 62 ετών τα οποία χρησιμοποιήθηκαν ως ομάδα ελέγχου.

• Εξελιγμένη εκδοχή για αποτελέσματα στο 5λεπτο

Ο κάθε εθελοντής έδωσε δείγμα αίματος το οποίο ελέγχθηκε τρεις φορές. Είναι αξιοσημείωτο ότι οι δύο ειδικοί που δημιούργησαν το πρώτο τεστ ανέπτυξαν τώρα μια δεύτερη εξελιγμένη μορφή του η οποία εκτιμάται ότι θα δίνει αποτελέσματα μέσα σε πέντε λεπτά.


Τον ερχόμενο μήνα αναμένεται μάλιστα να ξεκινήσουν νέες δοκιμές για διάγνωση του καρκίνου του παγκρέατος καθώς και του τριπλά αρνητικού καρκίνου του μαστού (οι «τριπλά αρνητικοί» καρκίνοι του μαστού είναι καρκίνοι με αρνητικούς υποδοχείς οιστρογόνων, αρνητικούς υποδοχείς προγεστερόνης και αρνητικούς υποδοχείς της πρωτεΐνης ΗΕR2 και αποτελούν το 15%-20% των περιπτώσεων της νόσου

Μουσταλευριά

μουσταλευριά με σουσάμι κ κανέλα (φ.Μ.Κυμάκη)

Μούστος: ένας φθινοπωρινός «θησαυρός» για τη διατροφή μας

Ο μούστος, ο χυμός των σταφυλιών που προκύπτει από τη σύνθλιψη τους και χρησιμοποιείται για την παραγωγή διαφόρων άλλων προϊόντων, περιέχει πλήθος θρεπτικών συστατικών που είναι ωφέλιμα για την υγεία μας.

Παίρνει το χρώμα του από τις χρωστικές ουσίες του φλοιού των σταφυλιών και μπορεί να είναι λευκωπός έως ερυθρός, με υψηλή περιεκτικότητα σε σάκχαρα. Από το μούστο προκύπτει το κρασί, καθώς και άλλα παραδοσιακά προϊόντα όπως το πετιμέζι, η μουσταλευριά και το μουστοκούλουρο.

Ο μούστος περιέχει πολλά θρεπτικά συστατικά (υδατάνθρακες, αμινοξέα, βιταμίνες, μέταλλα, φαινόλες). Συγκεκριμένα, είναι πλούσιος σε βιταμίνη Α, βιταμίνη C καθώς και σε βιταμίνες του
συμπλέγματος Β, ενώ από μεταλλικά στοιχεία περιέχει ασβέστιο, φώσφορο, κάλιο και σίδηρο. Είναι καλή πηγή υδατανθράκων λόγω των σταφυλοσακχάρων που περιέχει κι έτσι αποτελεί καλή πηγή ενέργειας για τον οργανισμό. Επιπλέον, έχει και αντιοξειδωτική αλλά και αντικαρκινική δράση, λόγω της ρεσβερατρόλης, που βρίσκεται στη φλούδα των σταφυλιών.

Τα πιο συνηθισμένα γλυκίσματα από μούστο, είναι η μουσταλευριά και τα μουστοκούλουρα. Το πετιμέζι, μπορεί να αντικαταστήσει τη ζάχαρη σε γλυκίσματα και ροφήματα, να χρησιμοποιηθεί ως σπιτικό αναψυκτικό (1 μέρος πετιμέζι - 3 μέρη παγωμένο νερό) ή να προστεθεί ως αρωματικό σιρόπι σε γιαούρτι και παγωτά.

Επίσης, η μικρασιάτικη κουζίνα χρησιμοποίησε πολύ τον ψημένο μούστο για να παρασκευάσει γλυκίσματα όπως ο κόκκινος χαλβάς, τα κυδώνια, η κρέμα με φρέσκο γάλα και πετιμέζι και πολλά άλλα.

Όλα όσα είπαμε για τη μουσταλευριά, σε συνδυασμό με τη μηδαμινή περιεκτικότητά της σε λίπος, την καθιστούν ένα σημαντικό προϊόν για μια ισορροπημένη διατροφή, που μάλιστα μπορεί να καταναλωθεί και σε περιόδους νηστείας ή δίαιτας.

Τα... συνοδευτικά

Η θρεπτική αξία της μουσταλευριάς είναι υψηλή, τόσο εξαιτίας των αντιοξειδωτικών που υπάρχουν στα σταφύλια, όσο και λόγω των συστατικών των προϊόντων που συχνά την συνοδεύουν, όπως το σουσάμι, η κανέλα και τα καρύδια.

Το σουσάμι περιέχει αμινοξέα, βιταμίνες, μεταλλικά άλατα, ιχνοστοιχεία και ασβέστιο, η κανέλα βελτιώνει τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα, ενώ τα καρύδια έχουν τα απαραίτητα για τον οργανισμό μας, ωμέγα-3 λιπαρά οξέα, αντιοξειδωτικές ουσίες και φυτοστερόλες.


Η συνταγή της μουσταλευριάς

Συστατικά

• 6 ποτήρια μούστο

• 1 ποτήρι αλεύρι

• 100 γρ. αμύγδαλα

• 1-2 κ. σούπας αμύγδαλα φιλέ

• 2 κ. γλυκού κανέλα

1. Βάζουμε σε καυτό νερό τα αμύγδαλα και τα αφήνουμε για 5 λεπτά. Καθαρίζουμε με τα χέρια το εξωτερικό περίβλημα και χτυπάμε τα αμύγδαλα στο μπλέντερ ελαφρώς, για να μειωθεί ο όγκος τους.

2. Βάζουμε το μούστο και το αλεύρι στη κατσαρόλα.

3. Ομογενοποιούμε με ένα σύρμα χειρός.

4. Συνεχίζουμε την ομογενοποίηση με ένα μπλέντερ χειρός.

5. Βράζουμε το μείγμα σε μέτρια φωτιά, προσθέτουμε μία κουταλιά κανέλα και ανακατεύουμε διαρκώς με το σύρμα χειρός. Μόλις αρχίσει να κοχλάζει, η μουσταλευριά θα έχει γίνει πηχτή όπως στη φωτογραφία, τότε είναι έτοιμη.

6. Αποσύρουμε από τη φωτιά, προσθέτουμε τα αμύγδαλα (όχι τα φιλέ), ανακατεύουμε και αμέσως τοποθετούμε σε ατομικά μπολ, διαφορετικά θα κάνει κρούστα.

7. Προσθέτουμε κανέλα, τα αμύγδαλα φιλέ και είναι έτοιμο. Διατηρούμε στο ψυγείο.

clickatlife.gr

«ΣΤΟΝ ΚΩΣΤΗ ΠΑΛΑΜΑ» Σ. ΣΚΙΠΗΣ «ΑΘΗΝΑ»

ΣΩΤΗΡΗΣ ΣΚΙΠΗΣ ( 1881 -29 Σεπτεμβρίου 1952)

 
«ΣΤΟΝ ΚΩΣΤΗ ΠΑΛΑΜΑ»

( ο Σκίπης απήγγειλε το ποίημα αυτό στην κηδεία του Παλαμά
αμέσως μετά το «Ηχήστε σάλπιγγες» του Σικελιανού)

Μέσ' από τα κάγκελλα τ' αόρατα
της απέραντής μας φυλακής,
μέσα στο κελί το σκοτεινό μας,
δεν εβάσταξες στον πόνο της Φυλής
κι έπεσες σα δρυς
από τα χτυπήματα
κάποιων μαύρων ξυλοκόπων
στο σκοτάδι της νυχτιάς της τραγικής,
δίχως να προσμείνεις την αχτίδα
της καινούργιας Χαραυγής.

Κι έπεσες καθώς από σεισμό
πέφτει μια μαρμάρινη κολόνα
κάποιου πανάρχαιου ναού.
Σα ναός, οπού χτυπιέται
απ' τα βόλια των βαρβάρων.
Σαν τον Παρθενώνα,
ήρωα, ποιητή του Αιώνα.

Μάτια στερεμένα από τις τόσες
συμφορές,
δάκρυα δε θα χύσουνε για Σένα.

Θα σε κλάψουνε μια μέρα
οι ίδιοι αυτοί που μας σκοτώνουν
έναν - ένα,
σαν ξυπνήσουν απ' τη μέθη τους
κι αντικρύσουν τι ερημιές
εσκορπίσανε στο διάβα τους
σ' αναρίθμητες καρδιές.

Φεύγεις, πας για το ταξίδι σου
το Αχερούσιο, το στερνό,
ω πρωτότοκε αδερφέ μας,
όμως κοίτα πώς ξοπίσω σου
οι Έλληνες σε χαιρετάνε.
Ο καθένας ένα στίχο σου
ψέλνοντας μελωδικό,
σε ξεπροβοδάνε
με τα μύρια σου τραγούδια,
που βουίζουν σα μελίσσια
πάνω απ' Απριλιού λουλούδια,
σα να προμηνάνε την Ανάσταση,
ω μεγάλε ραψωδέ μας.


Σ. ΣΚΙΠΗΣ «ΑΘΗΝΑ»

Ω Αθήνα γλυκειά!..

Ω Αθήνα γλυκειά! Το χειμώνα σου
ονειρεύουμαι πάλι, όταν πιάνη
η βροχή ξαφνικά, κι απ' τους δρόμους σου
οι διαβάτες σκορπίζουν με βία.

Σε μαρκίζα αποκάτω κατάκλειστου
μαγαζιού θεναβρώ καταφύγιο,
κι ώρες μόνος θα μείνω,
το βρόχινο το θλιμμένο ν' ακούσω τραγούδι.

Α βροχή ! Ποιών φωνών πολυαγάπητων
την ηχώ τη σβησμένη μού φέρνεις;
Ποια ευτυχία μακρυνή, που δε βάσταξε;
Ποιόν καημό, που ποτέ δεν πεθαίνει;

...Μια φορά απ' το παράθυρο σ' άκουγα
του σπιτιού μου, ω βροχή της Αθήνας,
που του σφάλησε ο Χάρος τη θύρα του
και το εσκέβρωσε η Μοίρα για πάντα...

ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ (Από Βικιπαίδεια)
Ο Σωτήρης Σκίπης ήταν Έλληνας ποιητής και Ακαδημαϊκός. Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1881 και πέθανε στις 29 Σεπτεμβρίου του 1952 στο Ρονιάκ της Γαλλίας όπου υπάρχει ακόμα ο τάφος του. Τα παιδικά του χρόνια ως τα 14 του τα έζησε στη Λάρισα, όπου σώζεται η βαθμολογία του στο Γυμνάσιο. Το 1897 γύρισε στην Αθήνα για τις σπουδές του.
Μεγάλο διάστημα της ζωής του το πέρασε στη Γαλλία. Από το γάμο του με την Σαρλότ Λεκλέρ απέκτησε το 1917 μία κόρη, την Μαργαρίτα Σκίπη - Παννέκ. Το 1922 τιμήθηκε με το Εθνικό Αριστείο Γραμμάτων. Το 1924 διορίστηκε διευθυντής της Σχολής Καλών Τεχνών .
Κατά τον Ελληνοϊταλικό πόλεμο του 1940 ο Σωτήρης Σκίπης μαζί με άλλους Έλληνες λογίους προσυπέγραψε την Έκκληση των Ελλήνων Διανοουμένων προς τους Διανοούμενους ολόκληρου του Κόσμου με την οποία αφενός μεν καυτηριάζονταν η κακόβουλη ιταλική επίθεση, αφετέρου δε, διέγειρε την παγκόσμια κοινή γνώμη σε επανάσταση συνειδήσεων για κοινό νέο πνευματικό Μαραθώνα.
Το 1946 εκλέχτηκε μέλος της Ακαδημίας της Αθήνας. Συνεργάστηκε με πολλές εφημερίδες και περιοδικά σε θέματα λογοτεχνικά. Η Γαλλία τον τίμησε με το παράσημο της Λεγεώνας της Τιμής και με το βραβείο της Γαλλικής Ακαδημίας για την "Ανθολογία" του, γραμμένη στα γαλλικά.
Έργα του
• Ποιητικές Συλλογές: "Τραγούδια της ορφανής", "Σερενάτα των λουλουδιών", "Ο γύρος των ωρών", "Αιολική άρπα", "Κολχίδες".
• Διηγήματα: "Ιντερμέδια".
• Θεατρικά: "Χριστός Ανέστη", "Κυρά Φροσύνη" κ.ά.
• Έγραψε επίσης κριτικά δοκίμια, μελέτες, μετέφρασε τον Ησίοδο και από τους ξένους Μορεάς, Κιτς, Ομάρ Καγιάμ.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ -Φθινόπωρο 1941: Η ομάδα των λογοτεχνών του ΕΑΜ Καλλιθέας στην πλατεία της Καλλιθέας.
Από αριστερά Γιάννης Χατζίνης, Σοφία Μαυροειδή-Παπαδάκη, Σωτήρης Σκίπης, Έλλη Αλεξίου (γραμματέας της ομάδας), Γιώργος Βαλέτας και Γιώργης Λαμπρινός (δολοφονήθηκε στη Λάρισα μετά την απελευθέρωση).
Στην ομάδα ανήκε και ο Γιάνης Κορδάτος, που απουσιάζει από τη φωτογραφία
Φωτογραφία: ΣΩΤΗΡΗΣ ΣΚΙΠΗΣ ( 1881 -29 Σεπτεμβρίου 1952)

Μαφάλντα - Κίνο

 



29 Σεπτεμβρίου 1964 ... Δημοσιεύεται από τον Αργεντινό κομίστα Κίνο η πρώτη γελοιογραφία με τη Μαφάλντα.
Η Μαφάλντα είναι η πρωταγωνίστρια μιας μακράς σειράς σχεδίων του Αργεντινού σκιτσογράφου Κίνο (Quino), αλλά και το όνομα αυτής της σειράς κόμικς.

Οι ιστορίες χαρακτηρίζονται από την ενήλικη αντίληψη της Μαφάλντας μαζί με μια παιδική αφέλεια και περιέργεια. Συχνά αναρωτιέται και προβληματίζεται για μεγάλα προβλήματα του κόσμου όπως ο πόλεμος και η πείνα (οι ιστορίες είναι γραμμένες το 1960-70 και έτσι κυριαρχούν ο Ψυχρός πόλεμος και ο Πόλεμος του Βιετνάμ στις ειδήσεις που ακούν οι ήρωες), άλλες φορές ειρωνεύεται τα προβλήματα της χώρας, τις κακές υποδομές και την κακή οικονομία (τα οποία συχνά μοιάζουν με παρόμοια διαχρονικά προβλήματα ανα χώρες και ανα εποχές) και συχνά απλά προσπαθεί να βρει τρόπο να αποφύγει να φάει την σούπα που τόσο σιχαίνεται και συνεχώς φτιάχνει η μητέρα της.

Η Μαφάλντα υπήρξε πολύ δημοφιλής στη Λατινική Αμερική και στην Ευρώπη. Στην Βόρεια Αμερική δεν διαδόθηκε τόσο, ίσως επειδή μερικοί την έβλεπαν παραπλήσια στον Τσάρλι Μπράουν, ή και ίσως επειδή έχει μία ιδιαίτερη αργεντίνικη οπτική που δεν γίνεται κατανοητή από βορειοαμερικανούς.


Σουσανίτα: Φίλη της Μαφάλντας που θέλει όταν μεγαλώσει να παντρευτεί έναν πλούσιο και όμορφο άντρα, να κάνει πολλά παιδιά και να γίνει νοικοκυρά.
Φελίπε: Καλός φίλος, ένα χρόνο μεγαλύτερος. Έχει αιωνίως άγχος λόγω των σχολικών του υποχρεώσεων, είναι δειλός και δεν έχει αυτοπειθαρχία. Διαβάζει μονίμως το κόμικ "Μοναχικός Καβαλλάρης" και καμιά φορά μπερδεύει τη φαντασία με την πραγματικότητα.
Μανολίτο: Φίλος των Σουσανίτα και Φελίπε, γιος του μπακάλη Δον Μανόλο. Ονειρεύεται να ανοίξει όταν μεγαλώσει διεθνή αλυσίδα σούπερ μάρκετ. Τα ενδιαφέροντα του είναι οικονομικά, είναι φιλοχρήματος και έχει μεγάλα προβλήματα σε οποιοδήποτε μάθημα εκτός των μαθηματικών. Συχνά λογομαχεί με τη Σουσανίτα, η οποία τον σνομπάρει.
Μιγκελίτο: Νεότερος και πιο αθώος από τους άλλους. Ταυτόχρονα πολύ εγωκεντρικός και με ιδιαίτερη προσωπικότητα.
Γκίγιε ή Νάντο: Ο μικρός αδερφός της Μαφάλντας. Είναι ακόμα νήπιο, αλλά του αρέσει η Μπριζίτ Μπαρντό.
Ελευθερία: Είναι κοντούλα και αποτελεί έμμεσο σχόλιο για την πολιτική κατάσταση της εποχής στην Αργεντινή.


15 Μαρτίου 1962: Ο Κίνο πρωτοσχεδιάζει την Μαφάλντα για μια διαφημιστική εκστρατεία πλυντηρίων, η οποία τελικά δεν εκδίδεται.
1964. Τα πρώτα στριπ της Μαφάλντας στο ένθετο Γρεγόριο του περιοδικού Λεοπλάν.
29 Σεπτεμβρίου 1964: Το στριπ "Μαφάλντα" αρχίζει να εκδίδεται δυο φορές την εβδομάδα στο περιοδικό Πριμέρα Πλάνα. Εμφανίζονται η Μαφάλντα και ο πατέρας της.
6 Οκτωβρίου 1964: Εμφανίζεται η μητέρα.
19 Ιανουαρίου de 1965: Εμφανίζεται ο Φελίπε.
15 Μαρτίου de 1965: Ο Κινο πάει στην εφημερίδα Ελ Μούντο και η Μαφάλντα πάει στο νηπιαγωγείο.
29 Μαρτίου 1965: Εμφανίζεται ο Μανολίτο.
6 Ιουνίου de 1965: Εμφανίζεται η Σουσανίτα.
Φεβρουάριος 1966: Εμφανίζεται ο Μιγκελίτο.
Αύγουστος 1967: η μητέρα της Μαφάλντας είναι έγκυος.
22 Δεκεμβρίου 1967: Κλείνει η Ελ Μούντο (πραξικόπημα στην Αργεντινή) και η Μαφαλντα εξαφανίζεται για έξι μήνες.
21 Μαρτίου 1968: γεννιέται ο Γκίγιε.
2 Ιουνίου 1968: 'Επανεμφανίζεται η Μαφαλντα στο “Siete Días Ilustrados” 4 φορές την εβδομάδα.
Τέλη 1969: Ο πατέρας αγοράζει αυτοκίνητο.
Φεβρουάριος 1970: Εμφανίζεται η Λιμπερτάδ.
25 Ιουνίου 1973:Το τελευταίο στριπ της σειράς.
1976: Ο Κίνο φτιάχνει μια αφίσα με τα δικαιώματα του ανθρώπου με χαρακτήρες της Μαφάλντας. http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CE%B1%CF%86%CE%AC%CE%BB%CE%BD%CF%84%CE%B1 — με Ελένη Μπετεινάκη

Χρηματιστήριο Αξιών στην Αθήνα

30 Σεπτεμβρίου 1876, ιδρύεται το Χρηματιστήριο Αξιών στην Αθήνα από την κυβέρνηση του Αλέξανδρου Κουμουνδούρου πάνω από το ιστορικό καφενείο «Η Ωραία Ελλάς» στη διασταύρωση των οδών Ερμού και Αιόλου βρισκόταν από το 1870 η Λέσχη Εμπόρων των Αθηνών, που χρησίμευε ως τόπος συναντήσεως των επαγγελματιών, αλλά συχνά και ως πρακτορείο ειδήσεων. Στο χώρο αυτό κάθε απόγευμα διεξάγονταν διαπραγματεύσεις επί των ομολογιών των εθνικών δανείων που εκδίδονταν τότε.
http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A7%CF%81%CE%B7%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%AE%CF%81%CE%B9%CE%BF_%CE%91%CE%B8%CE%B7%CE%BD%CF%8E%CE%B