ΑΡΘΟΥΡΟΣ ΡΕΜΠΩ (20 Οκτωβρίου 1854 - 10 Νοεμβρίου 1891) ΜΙΑ ΕΠΟΧΗ ΣΤΗΝ ΚΟΛΑΣΗ απόσπασμα

 

ΑΡΘΟΥΡΟΣ ΡΕΜΠΩ (20 Οκτωβρίου 1854 - 10 Νοεμβρίου 1891)
             ΜΙΑ ΕΠΟΧΗ ΣΤΗΝ ΚΟΛΑΣΗ απόσπασμα

Μια νύχτα πήρα την ομορφιά στα γόνατά μου
και τη βρήκα πικρή και τη βλαστήμησα

οπλίστηκα ενάντια στη δικαιοσύνη. Δραπέτευσα...
Ω μάγισσες, μιζέρια, μίσος
εσείς θα διαφυλάξετε το θησαυρό μου.
Κατόρθωσα να σβήσω απ' τα λογικά μου
κάθε ελπίδα ανθρώπινη.

Με ύπουλο σάλτο χίμηξα σα θηρίο
πάνω σ' όλες τις χαρές σας να τις κατασπαράξω.
Επικαλέστηκα τους δήμιους 
να δαγκάσω, πεθαίνοντας,
τα κοντάκια των όπλων τους.
Επικαλέστηκα κάθε οργή και μάστιγα
να πνιγώ στο αίμα, στην άμμο
η απόγνωση ήταν ο θεός μου.
Κυλίστηκα στη λάσπη
στέγνωσα στον αέρα του εγκλήματος
ξεγέλασα τη τρέλα
και η άνοιξη μου πρόσφερε 
το φρικαλέο γέλιο του ηλίθιου.

ΜΑΤΑ ΧΑΡΙ (1876-15/10/1917)

ΤΑ ΡΑΝΤΙΣΜΕΝΑ(Ομάδα καλλιτεχνικών, λογοτεχνικών, αναζητήσεων)

 

ΜΑΤΑ ΧΑΡΙ (1876-15/10/1917)

 

Το όνομα Μάτα Χάρι (στα ινδονησιακά «ήλιος») ήταν ψευδώνυμο της Ολλανδής Μαργαρίτα Τσέλε (πλήρες όνομα Margaretha Geertruida "Grietje" Zelle MacLeod 1876-1917) που υπήρξε σπουδαία χορεύτρια ινδικών χορών, εταίρα, αλλά και φημισμένη κατάσκοπος στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο.

Η Μαργαρίτα Τσέλε είχε παντρευτεί αρχικά τον λοχαγό του ολλανδικού αποικιακού στρατού Ροδόλφο ΜακΛάουντ, τον οποίο αργότερα διαζεύχθηκε. Στη συνέχεια επέστρεψε από τις Ολλανδικές Ινδίες στην Ευρώπη, όπου άρχισε να εμφανίζεται στα σημαντικότερα κοσμικά κέντρα διασκέδασης στο Παρίσι καθώς και σε άλλες πρωτεύουσες της Ευρώπης, ως Ινδή χορεύτρια με το όνομα Μάτα Χάρι. Έχοντας ολλανδικό διαβατήριο, λόγω της ουδετερότητας της χώρας, μπορούσε σ΄ όλη τη διάρκεια του πολέμου να μετακινείται ελεύθερα από τη μία χώρα στην άλλη.

Τελικά το 1917 συνελήφθη από τους Γάλλους με την κατηγορία του διπλού κατασκόπου κατά συρροή, προσάπτοντας της ευθύνες για το θάνατο 50.000 Γάλλων στρατιωτών. Τελικά καταδικάστηκε σε θάνατο και εκτελέστηκε στις 15 Οκτωβρίου 1917, στην περιοχή της Βιγκένας.

Κ ΟΥΡΑΝΗΣ "Koρίτσια τοῦ παλιοῦ καιροῦ..."

ΤΑ ΡΑΝΤΙΣΜΕΝΑ(Ομάδα καλλιτεχνικών, λογοτεχνικών, αναζητήσεων)

Κ ΟΥΡΑΝΗΣ "Koρίτσια τοῦ παλιοῦ καιροῦ..."

Κορίτσια τοῦ παλιοῦ καιροῦ, Ἀθηναΐς, Εἰρήνη:
μορφές, μέσα στὴ μνήμη μου, χιμαιρικὲς κι ὡραῖες,
σὰ ρόδινες σ᾿ ἀκίνητα βάλτων νερὰ νυμφαῖες,

-τὸν τόπο ἀφότου ἀφήσατε, τί νά ῾χετε ἀπογίνει,
κορίτσια τοῦ παλιοῦ καιροῦ, Ἀθηναΐς, Εἰρήνη;

Ποιοὶ τάχα νὰ σᾶς χαίρουνται, σὲ ποιὰ νὰ ζεῖτε ξένα,
ὢ σεῖς ποὺ μὲ μαγεύατε, παιδί, στὴν ἐπαρχία,
ὅπως μαγεύουν ἔναστρης νυχτιᾶς τὴν ἡσυχία
γλυκιὲς φωνὲς ποὺ τραγουδᾶν τραγούδια εὐτυχισμένα,
ποιοὶ τάχα νὰ σᾶς χαίρουνται, σὲ ποιὰ νὰ ζεῖτε ξένα;

Σὰ νά ῾ρθαν καὶ σᾶς πήρανε κουρσάρικα καράβια,
οὔτ᾿ ἕνα μήνυμα ἀπὸ σᾶς δὲν ᾖρθε τώρα χρόνια!
Ρημάξανε τὰ σπίτια σας -κι ἀπ᾿ τὰ ψηλὰ μπαλκόνια
μόνες οἱ γριὲς οἱ βάγιες σας κοιτᾶνε πρὸς τὰ βράδια:
σὰ νά ῾ρθαν καὶ σᾶς πήρανε κουρσάρικα καράβια...

ΠΙΝΑΚΑΣ -Renoir‑"Two Young Girls at the piano"

Στα Μονοπάτια των Μονών και των Μεγάλων Ζωγράφων

Η Ιερά Μονή Παναγίας Κάτω Ξενιάς

Η Ιερά Μονή Παναγίας Κάτω Ξενιάς, που βρίσκεται σε απόσταση 16 χιλιομέτρων από την πόλη του Αλμυρού, είναι κτισμένη σε ένα μικρό οροπέδιο με πλούσια βλάστηση και άφθονα νερά.

Η ακριβής χρονολογία ιδρύσεως είναι άγνωστη. Από τα εντοιχισμένα ανάγλυφα που βρίσκονται στην κόγχη του Ιερού, συμπεραίνουμε ότι ιδρύθηκε περί τον 12ο και 13ο αιώνα και αποτελούσε αρχικά μετόχι της Άνω Μονής Ξενιάς, αφιερωμένο στον Άγιο Νικόλαο.

Άρρηκτα συνδεδεμένη με τις δύο Ιερές Μονές είναι η θαυματουργός Εικόνα της Παναγίας Ξενιάς, η οποία αποτελεί την έφορο, την προστάτιδα και καταφυγή όλων των πιστών της περιοχής. Οι ιστορικές συγκυρίες και οι διάφορες ανάγκες, επέβαλλαν στους μοναχούς να αρχίσουν περί το 1704 να μεταφέρονται και να εγκαθίστανται στο μετόχι του Αγίου Νικολάου, φέροντας μαζί τους τα Ιερά Κειμήλια και την θαυματουργό Εικόνα της Παναγίας Ξενιάς.

Με την πάροδο του χρόνου, το μετόχι γνώρισε μεγάλη πνευματική και οικονομική άνθιση και με την ονομασία «Κάτω Μονή Ξενιάς» αντικατέστησε την κυρίαρχο Άνω Μονή, η οποία έπεσε σε παρακμή. Μεγάλη υπήρξε η προσφορά της Ιεράς Μονής, τόσο η πνευματική όσο και η κοινωνική, κατά τους αγώνες για την απελευθέρωση από τους Τούρκους και κατά τους πρόσφατους Εθνικούς αγώνες.

Η Ιερά Μονή λειτουργούσε έως το 1970 ως ανδρώα, έκτοτε μετατράπηκε σε γυναικεία και παραμένει έως σήμερα.

Το 1980 καταστράφηκε από τον τοπικό σεισμό, με αποτέλεσμα η νέα Μονή να αρχίσει να κτίζεται σε μικρή απόσταση από την Παλαιά επάνω στον λόφο «Καστρούλι». Το 1990 έγιναν τα θυρανοίξια της Νέας Ιεράς Μονής και το 2001 τα εγκαίνια του Ιερού Ναού, ενώ συνεχίζονται οι εργασίες αποπερατώσεως του κτηριακού συγκροτήματος τής Νέας Μονής.

Τα αρνητικά μας συναισθήματα, με τον καιρό, μετατρέπονται σε αναποδιές

Η Σχολή των Θεών-Νέα έκδοση-Σεμινάρια

Αποτελεί εδραιωμένη πεποίθηση ότι τα εξωτερικά γεγονότα είναι αυτά που ρυθμίζουν τη συμπεριφορά μας και προσδιορίζουν τις ψυχικές μας διαθέσεις. Συμβαίνει κάτι, συναντάμε κάποιον ή μαθαίνουμε μια είδηση και πιστεύουμε πως η ψυχολογική κατάσταση που αισθανόμαστε, εκνευρισμός, άγχος ή έκπληξη, είναι αποτέλεσμα, συνέπεια, εκείνου του συμβάντος, εκείνης της συνάντησης, εκείνης της είδησης. Με τον ίδιο τρόπο που, μέχρι να εφευρεθεί η φωτογραφία, ήταν αδύνατο να καθοριστεί η ακριβής διαδοχή των οπλών του αλόγου όταν καλπάζει, γιατί οι κινήσεις του ήταν πιο γρήγορες από αυτές που μπορεί να δει το μάτι μας, έτσι και οι σκέψεις, τα συναισθήματα, οι αισθήσεις, τα αισθήματα, σαν ηλεκτρονικές λάμψεις, διασχίζουν τα μυστηριώδη δάση των νευρώνων μας, με μια ταχύτητα που πλησιάζει εκείνη του φωτός και μοιάζει αδύνατο να προσδιορίσουμε τη σωστή χρονική διαδοχή σε σχέση με τα εξωτερικά συμβάντα. Ένα γεγονός συμβαίνει και εμείς πιστεύουμε πως η ψυχολογική μας διάθεση είναι το αποτέλεσμα εκείνου του γεγονότος. Δικαιολογούμε δηλαδή την κατάσταση του Είναι μας με βάση το εξωτερικό γεγονός, ενώ έχει συμβεί ακριβώς το αντίθετο. Στην πραγματικότητα οι ψυχικές καταστάσεις τού Είναι αναγγέλλουν και καθορίζουν τα γεγονότα της ζωής μας. Τα αρνητικά μας συναισθήματα, με τον καιρό, μετατρέπονται σε αναποδιές για τις οποίες μετά διαμαρτυρόμαστε. Για να μου συμβεί ένα συγκεκριμένο γεγονός, ευχάριστο ή δυσάρεστο, πρέπει νωρίτερα να έχω δημιουργήσει εσωτερικά τις συνθήκες για να συμβεί.

Elio D’ Anna Η Σχολή των Θεών

Ο Αρίσταρχος και όχι ο Κοπέρνικος...

APXAIA EΛΛAΣ

Ο Αρίσταρχος και όχι ο Κοπέρνικος...

Ο Έλληνας πρωτοπόρος του ηλιοκεντρικού συστήματος...

Από τα πρώτα στάδια της ζωής του, ο άνθρωπος προσπάθησε να καταλάβει και να εξηγήσει την ύπαρξή του με βάση τις γνώσεις του και τις παρατηρήσεις. Εστιάζοντας την προσοχή του στο πλήθος των εντυπωσιακών ουράνιων φαινομένων, ο πρωτόγονος άνθρωπος έκανε τα πρώτα εξελικτικά βήματα προς την επιστημονική θεώρηση με αφορμή την παρατήρηση δύο θεμελιωδών φαινομένων, δηλαδή της ημερήσιας αξονικής περιστροφής της ουράνιας σφαίρας και της ετήσιας μεταβατικής κίνησης του Ηλίου.

Για πολλούς αιώνες ο άνθρωπος αγωνίσθηκε να κατανοήσει και να αποδείξει πώς δημιουργούνται αυτές οι δύο κινήσεις· αν δηλαδή οφείλονται στην περιφορά του συνόλου των αστέρων περί την ακίνητη Γη ή στην περιστροφή της Γης περί τον άξονά της, καθώς η Γη περιφέρεται περί το ακίνητο κέντρο του κόσμου, τον Ήλιο. Ως φυσιολογικό αποτέλεσμα επήλθε η διαίρεση των σοφών της αρχαιότητας σε δύο αντιμαχόμενες παρατάξεις, δηλαδή στους οπαδούς της γεωκεντρικής θεώρησης του κόσμου και στους οπαδούς της ηλιοκεντρικής θεώρησής του. Οι πρώτοι αποτελούσαν τη συντριπτική πλειοψηφία, ενώ οι δεύτεροι τη μειοψηφία.

Η πίστη στην ορθότητα της γεωκεντρικής θεώρησης του κόσμου ήταν πολύ μεγάλη, είχε καθαρά θρησκευτική προέλευση και βασιζόταν στην ακλόνητη πεποίθηση ότι η Γη ­ ως κατοικία των θεών, των οποίων δεν πρέπει να ταράσσεται η ηρεμία ­ αποτελεί το ακίνητο κέντρο του Σύμπαντος και ότι όλα τα ουράνια σώματα κινούνται γύρω της σε απόλυτα κυκλικές, τέλειες τροχιές. Συνεπώς, στο πλαίσιο της γεωκεντρικής θεώρησης, εμείς, ως παρατηρητές, έχουμε μια προνομιακή θέση στο Σύμπαν. Αυτό το ­ μη αποδεκτό σήμερα ­ συμπέρασμα ήταν αρκετά σημαντικό, καθ' ότι ήταν αισθητικά εξαιρετικά απλό (δηλαδή, μόνον κυκλικές τροχιές γύρω μας) και γι' αυτόν τον λόγο επιστημονικά εύκολα αποδεκτό (δηλαδή, απλοί φυσικοί νόμοι).

Από την εποχή της εμφάνισης των Ελλήνων φιλοσόφων πριν από δυόμισι χιλιετίες στην αρχαία Ιωνία, αρχίζει η επιστημονική επανάσταση. Σε τι ακριβώς συνίσταται αυτή η επανάσταση; Η απάντηση είναι απλή όσο και σύντομη: Δημιουργία του Κόσμου από το Χάος. Ενα Σύμπαν προερχόμενο από το Χάος ήταν σε πλήρη συμφωνία με την πίστη των αρχαίων Ελλήνων σε μια μη προβλέψιμη Φύση, η οποία άρχεται από ιδιότροπους θεούς.

Αλλά τον 6ο π.Χ. αιώνα στην Ιωνία αναπτύχθηκε ακριβώς η νέα αντίληψη, σύμφωνα με την οποία το Σύμπαν είναι κατανοητό, διότι έχει εσωτερική τάξη, διότι στη Φύση υπάρχουν κανονικότητες που επιτρέπουν την αποκάλυψη των μυστικών της και της λειτουργίας της. Η Φύση δεν είναι εντελώς απρόβλεπτη, διότι υπάρχουν κανόνες στους οποίους πρέπει να υπακούει. Σ' αυτήν την τάξη και τον θαυμαστό χαρακτήρα του Σύμπαντος οι αρχαίοι έδωσαν το όνομα Κόσμος, δηλαδή ομορφιά (στολίδι).

Η επανάσταση συνέβη στην Ιωνία και όχι σε κάποια από τις μεγάλες πόλεις της Ινδίας, της Αιγύπτου, της Βαβυλωνίας, της Κίνας ή της Κεντρικής Αμερικής, σε σύγκριση με τις οποίες, βεβαίως, η Ιωνία είχε πολλά πλεονεκτήματα. Κατ' αρχήν, η Ιωνία ήταν ένα νησιωτικό βασίλειο. ( Η απομόνωση, έστω και ατελής, γεννά την ποικιλία). Λόγω των πολλών νησιών της χαρακτηριζόταν από μια ποικιλία πολιτικών συστημάτων. Δεν υπήρχε δύναμη που θα μπορούσε να επιβάλει κοινωνική και πνευματική ομοιομορφία σε όλα αυτά τα νησιά. Συνεπώς, έγινε δυνατή η ελεύθερη έρευνα και αναζήτηση ενώ δεν μπορούσε να θεωρηθεί πολιτική ανάγκη η καταφυγή στη δεισιδαιμονία. Σε αντίθεση με άλλους λαούς, οι Ίωνες βρίσκονταν στο σταυροδρόμι πολιτισμών και όχι στο κέντρο ενός πολιτισμού. Το φοινικικό αλφάβητο υιοθετήθηκε και χρησιμοποιήθηκε από τους Έλληνες, για πρώτη φορά στην Ιωνία, και έτσι έγινε δυνατή η ευρεία διάδοση της γραφής και της παιδείας. Επομένως οι σκέψεις και οι ιδέες πολλών ήταν διαθέσιμες για συζήτηση, σχολιασμό ή αμφισβήτηση. Εξάλλου η πολιτική δύναμη βρισκόταν στα χέρια εμπόρων που προωθούσαν δραστικά την απαραίτητη, για την επιτυχία των σκοπών τους, τεχνολογία.

Γενικά μπορεί να υποστηριχθεί ότι το κλειδί για την επανάσταση ήταν το χέρι, η χειρωνακτική εργασία, καθώς επίσης το πείραμα και η παρατήρηση. Μερικοί δε από τους λαμπρούς Ίωνες στοχαστές ήταν παιδιά ναυτικών, αγροτών, υφαντών, εξοικειωμένα με τη χειρωνακτική εργασία. Εκεί, στην Ανατολική Μεσόγειο, ήταν λοιπόν που οι μεγάλοι πολιτισμοί της Αιγύπτου και της Μεσοποταμίας συναντήθηκαν και αλληλοεπηρεάστηκαν μέσα σε ένα πνεύμα έντονης αντιπαράθεσης που αφορούσε προκαταλήψεις, γλώσσες, θεσμούς, ιδέες και θεούς. Έτσι, εμφανίσθηκε η μεγάλη ιδέα, δηλαδή η συνειδητοποίηση του γεγονότος ότι υπάρχουν αρχές, δυνάμεις, φυσικοί νόμοι που μπορεί να γίνουν κατανοητοί χωρίς να είναι απαραίτητο να ερμηνευθεί ένα φαινόμενο, για παράδειγμα η πτώση ενός πουλιού, με την απευθείας παρέμβαση του Δία.

Αρίσταρχος ο Σάμιος

Η συνεισφορά των Ιώνων φιλοσόφων, από τον Θαλή ως την Υπατία ­ έδρασαν κυρίως από το 650 π.Χ. ως και το 450 μ.Χ. ­, στη διαμόρφωση της σύγχρονης αστρονομικής και κοσμολογικής επιστήμης είναι καθοριστική. Ιδιαίτερα ο Αρίσταρχος, αστρονόμος, μαθηματικός και γεωμέτρης της Αλεξανδρινής Σχολής, ο οποίος γεννήθηκε στη Σάμο και έζησε στις αρχές του 3ου π.Χ. αιώνα (310-230 π.Χ.), υπήρξε ο εισηγητής, κήρυκας και υποστηρικτής της ριζοσπαστικής, για την εποχή του, ηλιοκεντρικής θεωρίας. Σύμφωνα με αυτήν την θεωρία η φαινομένη κίνηση ενός πλανήτη είναι, για έναν γήινο παρατηρητή, περιοδικά ορθή (δηλαδή ο πλανήτης φαίνεται να κινείται κατά τη διεύθυνση κίνησης της Γης) και κατόπιν ανάδρομη. Ακριβώς για να εξηγήσουν αυτή τη φαινόμενη κίνηση των πλανητών, όπως και του Ηλίου και της Σελήνης (“Σώζειν τα φαινόμενα”, όπως αναφέρει ο Πλούταρχος στο έργο του “Περί του εμφαινόμενου προσώπου τω κύκλω της Σελήνης”) οι αρχαίοι επινόησαν το γεωκεντρικό σύστημα του κόσμου (ή αλλιώς Πτολεμαϊκό από το όνομα του Κλαύδιου Πτολεμαίου).

Σύμφωνα με το σύστημα αυτό, οι πλανήτες κινούνται περί την Γη κατά το σύστημα των επικύκλων. Δηλαδή ο πλανήτης κινείται ομαλά σε κυκλική τροχιά γύρω από το κέντρο του επικύκλου, το οποίο (κέντρο) με τη σειρά του κινείται ομαλά σε κυκλική τροχιά με κέντρο σχεδόν ταυτιζόμενο με τη Γη. Με τον τρόπο αυτό οι αρχαίοι αναπαράστησαν τις φαινόμενες κινήσεις των πλανητών (ορθή και ανάδρομη). Αυτό το πολύπλοκο και θαυμαστό σύστημα αποτελούσε το απόλυτα δεκτό σύστημα του κόσμου. Στην πραγματικότητα όμως οι πλανήτες εκτελούν ελλειπτικές, περί τον Ήλιο, κινήσεις, γι' αυτό και η υπόθεση των ομοιόμορφων, κυκλικών κινήσεων δεν απέδιδε αυτήν την πραγματικότητα. Οι παρατηρούμενες διαφορές, γνωστές στους αρχαίους, έμεναν ανεξήγητες. Φαινόμενα όπως αυτά όχι μόνο λύνονται κατά απλό τρόπο αλλά αποδεικνύονται και ως φυσική αναγκαιότητα αν, σύμφωνα με το ηλιοκεντρικό σύστημα του Αρίσταρχου, ο Ήλιος τοποθετηθεί εκεί όπου οι αρχαίοι πίστευαν ότι βρίσκεται η Γη.

Ο Αρίσταρχος έγραψε πολλές εργασίες, οι περισσότερες από τις οποίες δεν διασώθηκαν. Η θεωρία του όμως για τον Ήλιο ως κέντρο του Ηλιακού Συστήματος μαρτυρείται κατά αδιαμφισβήτητο τρόπο από διάφορους αρχαίους συγγραφείς, όπως ο Αρχιμήδης*, ο Στοβαίος** και ο Πλούταρχος***, ώστε να μην υπάρχει καμία αμφιβολία για την πατρότητά της. Εξάλλου ο Αρίσταρχος είναι ο εφευρέτης του σκαφίου, δηλαδή μιας μορφής ηλιακού ρολογιού, με το οποίο κατόρθωσε να προσδιορίσει τη στιγμή της αληθούς μεσημβρίας σε έναν τόπο (και να ορίσει γενικότερα την ώρα κατά τη διάρκεια μιας ηλιοφανούς ημέρας), το γεωγραφικό πλάτος του, την τιμή της λόξωσης της εκλειπτικής, την ημερήσια απόκλιση του Ήλιου και τις ημέρες των ισημεριών και ηλιοστασίων ενός έτους (του 281 π.Χ.). Μαζί με τον Ηρακλείδη τον Πόντιο (τον επονομαζόμενο και Ποντικό) θεωρείται από τους πρώτους που εξήγησαν την ημερήσια περιστροφή της ουράνιας σφαίρας ως αποτέλεσμα της αξονικής περιστροφής της Γης.

Επίσης εξήγησε τη διαδοχή των εποχών ως αποτέλεσμα της κλίσεως του άξονα περιστροφής της Γης ως προς το επίπεδο της εκλειπτικής. Είναι ο πρώτος έλληνας αστρονόμος που έδωσε την ακριβέστερη τιμή της φαινόμενης διαμέτρου του Ήλιου και της Σελήνης. Φαίνεται ότι είχε μια κάποια αντίληψη των πραγματικά μεγάλων αποστάσεων των αστέρων, έναν από τους οποίους θεωρούσε τον Ήλιο. Ο Αρίσταρχος περί το 288 ή 287 π.Χ. διεδέχθη τον Θεόφραστο στην θέση του αρχηγού της Περιπατητικής Σχολής, θέση που διατήρησε επί οκτώ έτη. Επιπλέον ο Αρίσταρχος επινόησε μια πολύ αξιόλογη μέθοδο προσδιορισμού των σχετικών αποστάσεων του Ήλιου και της Σελήνης από τη Γη (με μονάδα μέτρησης των αποστάσεων τη διάμετρο της σεληνιακής τροχιάς). Το αποτέλεσμα, βέβαια, ήταν 20 φορές μικρότερο του ακριβούς, χρησιμοποιήθηκε όμως επί αρκετές εκατονταετίες από τότε, η δε μέθοδος υπολογισμού αποδεικνύει ότι ο Αρίσταρχος είχε την ικανότητα γεωμετρικής θεώρησης των ουράνιων φαινομένων.

Ακόμη ο Αρίσταρχος επινόησε μια εξίσου σημαντική μέθοδο προσδιορισμού των σχετικών διαστάσεων των τριών αυτών σωμάτων. Από τις γνωστές (και περίπου ίσες μεταξύ τους) φαινόμενες διαμέτρους του Ήλιου και της Σελήνης κατόρθωσε να υπολογίσει τις διαμέτρους των δύο σωμάτων (με μονάδα μέτρησης τη γήινη διάμετρο). Ίσως η ανακάλυψη ότι η πραγματική διάμετρος του Ήλιου είναι εικοσαπλάσια της σεληνιακής διαμέτρου, σε συνδυασμό με το ότι η απόσταση του Ήλιου από τη Γη είναι εικοσαπλάσια της απόστασης της Σελήνης από τη Γη οδήγησε τον Αρίσταρχο στο συμπέρασμα ότι ο Ήλιος και όχι η Γη αποτελεί το κέντρο του κόσμου.

Η εισήγηση της ηλιοκεντρικής θεωρίας αποδεικνύει ότι ο Αρίσταρχος μπορούσε να κρίνει με σαφήνεια και να εξηγήσει σωστά τα υπό παρατήρηση ουράνια φαινόμενα, χωρίς να επηρεάζεται από τις ­ επί αιώνες παραδεκτές αλλά εσφαλμένες ­ αντιλήψεις και δοξασίες των συγχρόνων του.

Εξάλλου, η επινόηση και χρήση του σκαφίου αποδεικνύει ότι μπορούσε με επιτυχία όχι μόνο να λύνει θεωρητικά τα αστρονομικά προβλήματα αλλά και να εφευρίσκει και να χρησιμοποιεί τα κατάλληλα όργανα, ήταν δηλαδή και ένας επιδέξιος παρατηρητής των ουράνιων φαινομένων.

Ουσιαστικά ο Αρίσταρχος είναι ο πατέρας και θεμελιωτής της Αστρονομίας, με βάση τη λογική σκέψη και όχι τις θρησκευτικές δοξασίες.

Η στιγμή της Αναγέννησης

Από τα παραπάνω προκύπτει ότι ο Αρίσταρχος πρώτος εισηγήθηκε την αποδεκτή σήμερα ηλιοκεντρική θεωρία και θεμελίωσε την Αστρονομία πάνω στη λογική σκέψη, άποψη την οποία, δυστυχώς, μια μερίδα της διεθνούς αστρονομικής κοινότητας, είτε δικαιολογημένα από άγνοια είτε ακόμη και αδικαιολόγητα, δεν φαίνεται να συμμερίζεται απολύτως. Δυστυχώς για την ηλιοκεντρική θεωρία, θερμοί υποστηρικτές της γεωκεντρικής θεωρίας με εισηγητή τον επίσης Σάμιο Πυθαγόρα, ήταν επιστήμονες του κύρους ενός Αριστοτέλη, ενός Ιππάρχου ή ενός Πτολεμαίου...

Συνεπώς, η επαναστατική ιδέα του Αρίσταρχου δεν ήταν δυνατό να γίνει αποδεκτή. Περιέπεσε στη λήθη ­ χωρίς πάντως να ξεχασθεί εντελώς ­ ως την εποχή της Αναγέννησης, οπότε στα 1543, περίπου δύο χιλιετίες αργότερα, δικαιώθηκε από τον διάσημο πολωνό αστρονόμο Nicolaus Copernicus. Αν και ο Κοπέρνικος απλώς ανέσυρε από την αφάνεια την ηλιοκεντρική θεωρία, επαναλαμβάνοντας έτσι τις ιδέες του Αρίσταρχου, εν τούτοις φέρεται σήμερα ως ο εισηγητής της ηλιοκεντρικής θεωρίας, μάλιστα δε το δεκτό σήμερα ηλιοκεντρικό σύστημα εξακολουθεί να ονομάζεται διεθνώς “Κοπερνίκειο” και όχι “Αριστάρχειο”, όπως θα έπρεπε.
Η επιβίωση της ηλιοκεντρικής θεωρίας παρά την πολεμική των αντιπάλων της, οφείλεται λιγότερο στον Κοπέρνικο και περισσότερο στις συντριπτικές αποδείξεις για την ορθότητά της, που έδωσαν κατά καιρούς ο Γαλιλαίος, ο Κέπλερ, ο Νεύτων κ.ά. Προκύπτει αβίαστα, λοιπόν, το ερώτημα κατά πόσον το έργο του Κοπέρνικου είναι πρωτότυπο και ποια η αξία του. Για να δώσει κανείς μια υπεύθυνη απάντηση στο ερώτημα αυτό θα πρέπει να λάβει υπόψη τις δυσκολίες της εποχής του Κοπέρνικου, κατά την οποία επικρατούσαν τα δόγματα του Αριστοτέλη με τα οποία δεν επιτρεπόταν να διαφωνήσει κανείς. Επιπλέον η κριτική στις θεωρίες του πολωνού αστρονόμου άρχισε αμέσως και υπήρξε ιδιαίτερα έντονη.
Αν και η συνεισφορά του Κοπέρνικου στην αναβίωση της ηλιοκεντρικής θεωρίας είναι σημαντική, αυτό όμως δεν αρκεί για να του αναγνωρισθεί και η πατρότητα της θεωρίας αυτής. Είναι αλήθεια ότι ο Κοπέρνικος γνώριζε τις απόψεις του Αρίσταρχου. Αυτό πιστοποιείται από ένα σωζόμενο απόσπασμα του χειρογράφου της πραγματείας του με τίτλο De Revolutionibus Orbium Coelestium. Σε αυτό φαίνεται διαγραμμένη η παράγραφος που αναφέρεται στην πραγματεία του Αρίσταρχου και η οποία κατά ένα παράδοξο τρόπο δεν έχει συμπεριληφθεί στην τυπωμένη έκδοση της πραγματείας του που παρουσιάστηκε το 1543. Το γεγονός της διαγραφής χαρακτηρίζεται από μερικούς ως λογοκλοπή, ενώ άλλοι θεωρούν την παράλειψη αναφοράς στον Αρίσταρχο και στη θεωρία του ως έλλειψη θάρρους ή δειλία. Θα πρέπει πάντως να τονισθεί ότι δεν είναι απολύτως εξακριβωμένο αν η διαγραφή πρέπει να αποδοθεί στον ίδιο τον Κοπέρνικο ή στον εκδότη του, δεδομένου ότι η έκδοση της πραγματείας έγινε μετά τον θάνατό του. Επίσης είναι αξιοσημείωτο ότι ο πολωνός αστρονόμος δεν έδινε επί μία ολόκληρη δεκαετία τη συγκατάθεσή του για την έκδοση της πραγματείας του φοβούμενος την καταδίκη της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας. Τελικά, το 1543, εκδόθηκε στη Νυρεμβέργη ένα αντίγραφο του χειρογράφου του, το οποίο καταδικάσθηκε το 1616 από την Εκκλησία της Ρώμης.

Ο Κοπέρνικος δεν είναι λοιπόν ο εισηγητής αλλά απλώς ο άνθρωπος που ανέσυρε από τη λήθη και διέδωσε την ηλιοκεντρική θεωρία, η πατρότητα της οποίας ανήκει αποκλειστικά στον Αρίσταρχο. Η συνεισφορά του Κοπέρνικου βρίσκεται κυρίως στο γεγονός ότι εισήγαγε τον γεωμετρικό μηχανισμό του γεωκεντρικού συστήματος του Πτολεμαίου στο ηλιοκεντρικό σύστημα του Αρίσταρχου. Είναι όμως φανερό ότι, αφού η πραγματική δυσκολία ­ δηλαδή η πεποίθηση ότι οι πλανήτες κινούνται ομαλά σε κυκλικές τροχιές ­ δεν ήταν δυνατό να υπερνικηθεί, η όλη προσπάθειά του βρισκόταν σε λανθασμένο δρόμο.

Για την αποκατάσταση της αλήθειας αλλά και για λόγους ιστορικής αυτογνωσίας, επιβάλλεται η όσο το δυνατόν ευρύτερη ενημέρωση πάνω στο έργο του μεγάλου Έλληνα αστρονόμου Αρίσταρχου, ως μιας εκ των ηγετικών μορφών μέσα στον κόσμο των Ελλήνων αστρονόμων, μαθηματικών και φιλοσόφων της αρχαιότητας.

* Ο Αρχιμήδης στη μαθηματική πραγματεία του “Ψαμμίτης” γράφει: “Αρίσταρχος ο Σάμιος υποτίθεται γαρ τα μεν απλανέα των άστρων και τον Αλιον μένειν ακίνητον, ταν δε Γαν περιφέρεσθαι περί τον Αλιον κατά κύκλου περιφέρειαν, ός εστιν εν μέσω τω δρόμω κείμενος”.
** Ο Στοβαίος στο σύγγραμμά του “Περί Φυσικής” γράφει: “Αρίσταρχος τον Ηλιον ίστησι”.
*** Ο Πλούταρχος στο έργο του “Περί αρεσκόντων τοις Φιλοσόφοις” αναφέρει: “Αρίσταρχος τον Ηλιον ίστησι μετά των απλανών, την δε Γην κινεί περί τον ηλιακόν κύκλον, εξελίττεσθαι δε κατά λοξού κύκλου την Γην, άμα δε και περί τον αυτής άξονα δινουμένην και κατά τας ταύτης εγκλίσεις σκιάζεσθαι τον δίσκον”.

(Νικόλαος Κ. Σπύρου, καθηγητής του Τμήματος Φυσικής του ΑΠΘ. Εφημερίδα «ΤΟ ΒΗΜΑ» 10/12/2000)

Στάχτη φυσικό απορρυπαντικό και απολυμαντικό

► Στάχτη: Το καλύτερο φυσικό απορρυπαντικό και απολυμαντικό

Mπορείς να επωφεληθείς ακόμα και από την ταπεινή τέφρα ή κοινώς στάχτη και αλισίβα, αρκεί να ενημερωθείς για τις απίστευτες αποτελεσματικές και οικολογικές χρήσεις της στη σπιτική καθαριότητα.

■ Απορρυπαντικό με ιστορία

Η στάχτη είναι πολύ ισχυρό απορρυπαντικό και απολιπαντικό (διαλύει τα λίπη), γιατί περιέχει πολλή ποτάσα. Πολύ πριν φτάσουμε στις «μαγικές» απορρυπαντικές σκόνες με τους μπλε και πράσινους κόκκους, τα πρώτα απορρυπαντικά του προηγούμενου αιώνα παρασκευάζονταν από στάχτη. Οι νοικοκυρές της δεκαετίας του 1930 έπλεναν στο πλυντήριο βάζοντας μια μικρή πάνινη θήκη γεμάτη με στάχτη (ποσότητα 1-2 ποτηριών) κατευθείαν μέσα στη συσκευή τους. Σήμερα υπάρχουν ακόμα χώρες όπου πωλούνται απορρυπαντικά που έχουν ως βάση το νερό και τη στάχτη.

■ Ποια στάχτη;
Φυσικά μιλάμε για στάχτη που έχει προκύψει από καύση φυσικών, άβαφων ξύλων σε υψηλή θερμοκρασία, ώστε να είναι όσο το δυνατόν πιο ανοιχτόχρωμη. Με τη βοήθεια μιας σήτας (κόσκινο για αλεύρι) την κοσκινίζεις για να απομακρυνθούν όλα τα κομμάτια του κάρβουνου και να πάρεις όσο πιο ψιλή σκόνη γίνεται, ώστε να μην προκαλέσει γρατζουνιές στα λεία αντικείμενα ή ζημιές στις συσκευές.

■ Φτιάξε χειροποίητο υγρό απορρυπαντικό
Γέμισε ένα τετράγωνο βαμβακερό πανί με κοσκινισμένη στάχτη (τουλάχιστον 2 μεγάλα ποτήρια) και δέσε το με ένα σφιχτό κόμπο. Βύθισέ το σε μια μεγάλη κατσαρόλα με βραστό νερό και άφησέ το να βράσει για λίγα λεπτά. Σβήσε τη φωτιά και άσε το μια ώρα μέσα στο νερό. Εναλλακτικά, αντί να βράσεις νερό, άφησέ το να μουλιάσει για 24 ώρες σε μια λεκάνη με νερό ανακατεύοντας κατά διαστήματα. Το διάλυμα που θα προκύψει είναι το φυσικό απορρυπαντικό σου για τα ρούχα. Αν θέλεις να πάρει ένα ελάχιστο φυσικό άρωμα, ρίξε μέσα τρεις σταγόνες από το αιθέριο έλαιο που προτιμάς ή ένα κλωναράκι λεβάντας και ανακάτεψε. Για να πλύνεις ένα ρούχο, άφησέ το να μουλιάσει μέσα στο διάλυμα για αρκετές ώρες και τέλος ξέπλυνε με ζεστό νερό.

■ Χρήσεις καθαριότητας

• Για να απολυμάνεις τα χέρια σου και να απομακρύνεις τα μικρόβια, πλύνε τα με νερό και στάχτη. Η στάχτη χρησιμοποιείται επίσης ως πρόχειρο μέσο για την επούλωση μικρών πληγών.

• Μπορείς να πλύνεις τα πιάτα με τον πιο φυσικό τρόπο χρησιμοποιώντας νερό, στάχτη και ένα φυσικό θαλάσσιο σφουγγάρι ή ένα φυτικό σφουγγάρι (λούφα).

• Για να καθαρίσεις τον καμένο πάτο ενός μαγειρικού σκεύους (κατσαρόλα, τηγάνι), ρίξε λίγη στάχτη στο σκεύος, γέμισέ το με νερό και βράσε το σε χαμηλή φωτιά για μια ώρα. Μετά άδειασε το, τρίψε τον πάτο με σφουγγάρι ή βούρτσα και θα καθαρίσει.

• Για να καθαρίσεις το τζάμι του φούρνου, πάρε ένα υγρό πανί ή ένα μαλακό σφουγγάρι, βούτηξέ το στη στάχτη, τρίψε με αυτό το γυαλί και στη συνέχεια ξέπλυνε μόνο με νερό.

• Το ίδιο ισχύει επίσης για ασημικά και ρολόγια χειρός με μεταλλικό μπρασελέ: Τρίψε τα με βρεγμένο πανί βουτηγμένο στη στάχτη, καθάρισε με νερό, σκούπισε με ένα μαλακό, καθαρό πανί και θα λάμψουν σαν καινούργια.

• Για να φτιάξεις μια μικρή ποσότητα υγρού απορρυπαντικού για το πλυντήριο, ρίξε 4 κουταλιές της σούπας κοσκινισμένη στάχτη μέσα σε ένα χάρτινο φίλτρο του καφέ και τοποθέτησέ το στην καφετιέρα βάζοντας στο δοχείο της καφετιέρας 1 λίτρο νερό. Βάλε το μηχάνημα να δουλέψει σαν να έφτιαχνες καφέ. Το κιτρινωπό υγρό που θα προκύψει μπορεί να χρησιμοποιηθεί απευθείας μέσα στο πλυντήριο. Τα ρούχα θα καθαρίσουν και θα απαλλαχθούν από κάθε μυρωδιά.

• Για να καθαρίσεις λιπαρούς λεκέδες σε υφάσματα ρουχισμού ή επίπλωσης, πασπάλισε τον λεκέ με στάχτη και αργότερα σκούπισε με ψίχα ψωμιού ή απορροφητικό σφουγγάρι.

• Για φυτά και έντομα
Χρησιμοποίησε λίγη στάχτη ως λίπασμα και εντομοκτόνο στο χώμα των φυτών.

• Σταμάτησε τις βόλτες των μυρμηγκιών μέσα στο σπίτι βάζοντας λίγη στάχτη στην είσοδο της φωλιάς τους. Και άλλα ενοχλητικά έντομα και μικρά τρωκτικά θα ενοχληθούν επίσης με την παρουσία στάχτης σε γωνίες και άλλα σημεία όπου τους αρέσει να κρύβονται.

Golden Magazine

ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΛΑΣ (29 Μαρτίου 1870 – 13 Οκτωβρίου 1904)

ΤΑ ΡΑΝΤΙΣΜΕΝΑ(Ομάδα καλλιτεχνικών, λογοτεχνικών, αναζητήσεων)

ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΛΑΣ (29 Μαρτίου 1870 – 13 Οκτωβρίου 1904)
ΠΙΝΑΚΑΣ –ΘΕΟΦΙΛΟΣ ΧΑΤΖΗΜΙΧΑΗΛ

ΚΩΣΤΗΣ ΠΑΛΑΜΑΣ «ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΛΑΣ»
«Σε κλαίει ο λαός. Πάντα χλωρό να σειέται το χορτάρι

Στον τόπο, που σε πλάγιασε το βόλι, ω παλληκάρι.
Πανάλαφρος ο ύπνος σου του Απρίλη τα πουλιά
Σαν του σπιτιού σου να τ’ ακούς λογάκια και φιλιά,
Και να σου φτάνουν του χειμώνα οι καταρράχτες,
Σαν τουφεκιού αστραπόβροντα και σαν πολέμου κράχτες.
Πλατειά του ονείρου μας η γη και απόμακρη. Και γέρνεις
Εκεί και σβεις γοργά.

Ιερή στιγμή. Σαν πιο πλατειά τη δείχνεις, και τη φέρνεις
Σαν πιο κοντά!»

To πιο νόστιμο και τραγανό γλυκό με μήλο για το φθινόπωρο

 To πιο νόστιμο και τραγανό γλυκό με μήλο για το φθινόπωρο

Το μήλο είναι κατεξοχήν φθινοπωρινό και χειμερινό φρούτο και, αναμφισβήτητα, ένα από τα πιο υγιεινά. Σκεφτείτε το τώρα ως πρωτεύον υλικό σε ένα γλυκό που συνδυάζει την υπέροχη γεύση με την τραγανή υφή, τις θρεπτικές ουσίες και όλη τη «ζεστασιά» που χρειάζεσαι μια βροχερή μέρα. Όλα μόλις έγιναν καλύτερα, σωστά;

• 10 κούπες μήλα, καθαρισμένα και χωρίς το κουκούτσι

• 1 κούπα λευκή ζάχαρη
• 1κ.σ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις
• 1/2 κούπα νερό
• 1κ.σ. κανέλα
• 1 κούπα βρώμη
• 1 κούπα αλεύρι για όλες τις χρήσεις
• 1 κούπα καστανή ζάχαρη
• 1/4κ.γ. baking powder
• 1/4κ.γ. baking soda
• 1/2 κούπα βούτυρο, λιωμένο

Προθερμάνετε το φούρνο στους 175C

Απλώστε τις φέτες μήλου σε ένα ταψί. Ανακατέψτε τη λευκή ζάχαρη, την 1κ.σ. αλεύρι και την κανέλα και πασπαλίστε τα μήλα με το μείγμα. Προσθέστε το νερό.

Αναμείξτε τη βρώμη, την 1 κούπα αλεύρι, την καστανή ζάχαρη, τη baking soda και το λιωμένο βούτυρο, μέχρι να δημιουργηθούν χοντρά κομματάκια. Καλύψτε με αυτά τα μήλα στο ταψί.

Ψήστε το γλυκό για 45 περίπου λεπτά στους 175C, αφήστε το να κρυώσει ελαφρά και σερβίρετε.

queen.gr

Η Μονή του Αγίου Μωυσή του Αιθίοπα

Στα Μονοπάτια των Μονών και των Μεγάλων Ζωγράφων

 

Η Μονή του Αγίου Μωυσή του Αιθίοπα

Η Μονή του Αγίου Μωυσή του Αιθίοπα (Ντάιρ Μαρ Μούσα αλ- Χαμπάσι) βρίσκεται σε μια απομακρυσμένη κοιλάδα πέρα από τα βουνά, στα ανατολικά της πόλης Νέμπεκ στην περιοχή Κάλαμος (Καλαμούν), 80 χλμ βορειοανατολικά της Δαμασκού. Βρίσκεται περίπου 1320 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας και είναι ένα από τα ελάχιστα σωζόμενα μοναστήρια της ερήμου στην σύγχρονη Συρία. Το μοναστήρι του Αγίου Μωυσή χτίστηκε αρχικά από Ασσύριους μοναχούς κατά τον έκτο αιώνα ως ένα απομακρυσμένο ασκητήριο, μακρυά από τον υλικό και πολιτικό κόσμο, και πήρε το όνομα Άγιος Μωυσής από έναν Αιθίοπα μοναχό.
Η Μονή κάποτε ήταν ένα Ασσυριακό ( μονοφυσίτικο) Ορθόδοξο μοναστήρι και ήταν η έδρα της τοπικής επισκοπής και άκμασε μέχρι τον 15ο αιώνα, αλλά μετά από αυτό τον αιώνα έπεσε σε παρακμή. Κατά τη διάρκεια του 17ου αιώνα έπεσε στα χέρια της νεοσυσταθείσας Ασσυριακής Καθολικής Εκκλησίας και εγκαταλείφθηκε οριστικά κατά τη δεκαετία του 1830.
Η Μονή του Αγίου Μωυσή ανακαλύφθηκε και πάλι το 1982 από ένα νεαρό Ιταλό Ιησουίτη ο οποίος ήρθε στα βουνά της Καλάμου (Καλαμούν) για να βρεί πνευματικό καταφύγιο. Από τότε, στο μοναστήρι του Αγίου Μωησή, ο Πατέρας Paolo dall'Oglio έχει δημιουργήσει μια μικρή οικουμενική κοινότητα από ιερείς, μοναχούς και μοναχές. Η κοινότητα είναι ενεργή σε πολλά μέτωπα: αφιερώνει πολύ χρόνο για την προώθηση του διαλόγου και της κατανόησης μεταξύ διάφορων θρησκευτικών κοινοτήτων - Μουσουλμάνους, Χριστιανούς, Εβραίους, Ινδουιστές και Βουδιστές.
Η Μονή του Αγίου Μωυσή έχει προσελκύσει την προσοχή των ιστορικών τέχνης για τις τοιχογραφίες του ναού της, που μερικές χρονολογούνται από τον 11ο αιώνα. Αυτές οι συναρπαστικές τοιχογραφίες που είναι το καμάρι του μοναστηριού έχουν αποκατασταθεί από το Κεντρικό Ινστιτούτο Αποκατάστασης Αρχαιοτήτων στη Ρώμη, στο πλαίσιο της Συρο- ευρωπαϊκής συνεργασίας. Σήμερα, η Μονή του Αγίου Μωησή έχει καταστεί ένα από τα κορυφαία αξιοθέατα της Συρίας με χιλιάδες ανθρώπους από όλο τον κόσμο να το επισκέπτονται. Το μοναστήρι στις μέρες μας δέχεται τόσους πολλούς επισκέπτες, που ένα νέο μοναστήρι είναι υπό κατασκευή στο φαράγγι, στην άλλη πλευρά του ποταμού.