Κινέζος εργάτης ζητά βοήθεια μέσω ενός παιχνιδιού

Θεέ μου, πόσο αδιάφορα μπορεί να διαβάσουν όλοι αυτό το μήνυμα?
Πόσοι που θα το διαβάσουν θα συνεχίσουν να αγοράζουν κινέζικα είδη, απλά γιατί είναι φτηνά, χωρίς ούτε μία στιγμή να σκεφτούν, ότι για να είναι αυτά τα είδη φτηνά, δεν αφορά την καλή πρόθεση των κατασκευαστών, αλλά ίσα ίσα την κακή τους πρόθεση, την αγνωμοσύνη τους, την ελεεινή αντιμετώπισή τους στην ίδια την ζωή...
Κάπως έτσι αύριο θα αγοράζουν και τα ελληνικά προϊόντα… Ήδη οι ώρες εργασίας αυξήθηκαν τραγικά, οι μισθοί είναι γελοίοι πια και εδώ…
Τι σημασία έχει το που…σημασία έχει το πώς…

Οι Κινέζοι, οι Έλληνες, οι Λαοί ..
ο κομμουνισμός...ο ναζισμός...τα άθλια εκείνα ιδανικά της λαιμαργίας...

Το Σύμπαν τους χωράει όλους, σίγουρα...
Έχει μεγάλη Καρδιά μεν, αλλά και μια τεράστια Μνήμη...
Τους θυμάται όλους...
Γι' αυτό μπορώ να σας διαβεβαιώσω...

Σας το είπα ότι ο πόλεμος πια θα γίνεται για την Ψυχή μας...Εκεί στοχεύουν...
Και αν μέσα στην ανθρώπινη μηχανή υπάρχει έστω και μια Σπίθα Φωτός, με την εξαθλίωση θα σβήσει κι αυτή...
Δεν τους ενδιαφέρει το χρήμα πια...
Τους ενδιαφέρει να μετατρέψουν τον Πλανήτη, από πεδίο Ανθρώπων, σε πεδίο ρομπότ!

Δεν ξέρω αν αυτό το γράμμα απευθύνεται σε ανήξερους...Όποιος πει σήμερα "δεν το γνωρίζω" λέει ψέματα...
Αυτό το γράμμα απευθύνεται σ' αυτήν την Σπίθα Φωτός που καίει ακόμα μέσα μας...
Και πριν προλάβει να γίνει στάχτη, ας την προφυλάξουμε, περισσότερο κι από τα μάτια μας...

για τα παιδιά όλου του Κόσμου, αυτή η Σπίθα Φωτός χρειάζεται να διαφυλαχτεί...
Και ο μόνος που μπορεί να το κάνει είναι η Καρδιά μας!

♥ ♥ ♥

<<<...Κινέζος εργάτης ζητά βοήθεια μέσω ενός παιχνιδιού
Όταν η Τζούλι Κιθ από το Όρεγκον των ΗΠΑ άνοιξε το κουτί με το παιχνίδι που αγόρασε για το παιδί της, σίγουρα δεν περίμενε να βρει μια επιστολή – έκκληση για βοήθεια από έναν Κινέζο εργάτη. Μέσω του γράμματός του, που είχε κρύψει μέσα στο κουτί, ο εργάτης θέλησε να γνωστοποιήσει στο δυτικό κόσμο για τις άθλιες συνθήκες υπό τις οποίες εργάζονται οι άνθρωποι στη χώρα του.

Όπως μεταδίδει η Daily Mail, η 42χρονη Aμερικανίδα ανακάλυψε το γράμμα ανάμεσα στα φελιζόλ της συσκευασίας του παιχνιδιού. «Δεν περίμενα να βρω μια απεγνωσμένη έκκληση για βοήθεια από έναν Κινέζο εργάτη ο οποίος αναγκάζεται να φτιάχνει πράγματα κάτω από βίαιες συνθήκες», ανέφερε η γυναίκα.

«Δεν αντέχω άλλο. Βοηθήστε μας! Χιλιάδες άνθρωποι κάτω από τον Κινεζικό Κομουνισμό θα σας ευχαριστούν και θα σας θυμούνται για πάντα», έγραφε ο Κινέζος εργάτης, σημειώνοντας ακόμη ότι οι εργάτες στο εργοστάσιο όπου δουλεύει, εργάζονται 15 ώρες την ημέρα, χωρίς αργίες και Σαββατοκύριακα και αμείβονται με 1,61 δολάρια το μήνα.

Ο εργάτης προέτρεπε όποιον βρει το γράμμα να το παραδώσει στην Παγκόσμια Οργάνωση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, χαρακτηρίζοντας τα εργοστάσια παιχνιδιών της Κίνας, «στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας».

Η διευθύντρια στο Παρατηρητήριο των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της Κίνας, Σόφι Ρίτσαρντσον, δήλωσε στο Oregonian ότι η καταγωγή ή η αυθεντικότητα της επιστολής δεν μπορεί να επιβεβαιωθεί.

«Νομίζω ότι είναι δίκαιο να πούμε ότι οι συνθήκες που περιγράφονται στην επιστολή είναι αληθινές με όσα γνωρίζουμε σχετικά με τις συνθήκες που επικρατούν στα στρατόπεδα εργασίας», ανέφερε.>>>

http://tvxs.gr/news/kosmos/

ΜΙΛΩΝΤΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΑΛΙΚΗ

Bigbook.gr

   

Αποφάσισα να γράψω αυτό το βιβλίο όταν η Αλίκη, η κόρη μιας αγαπημένης μου φίλης, έγινε δεκατεσσάρων ετών. Ήθελα να συμβάλω με όποιον τρόπο μπορούσα στην ευτυχία της σ αυτή τη Χώρα των θαυμάτων που είναι ο κόσμος. 

Η ιδέα πήρε συγκεκριμένο σχήμα όταν διάβασα τα σχολικά εγχειρίδια της φιλοσοφίας που διδάσκονται στη β΄ τάξη του γενικού λυκείου: μου φάνηκαν εξαιρετικά καλογραμμένα και βαθυστόχαστα, αλλά δυσνόητα για τα παιδιά. Πιστεύω ότι πρέπει να αρχίσουμε από διαφορετική αφετηρία και να ακούσουμετα ερωτήματα που θέτουν οι έφηβοι: τι είναι η φύση; τι είναι η ανθρώπινη κοινωνία, η ελευθερία, η δικαιοσύνη, η λογική. Ύστερα, να προσπαθήσουμε να απαντήσουμε τοποθετώντας τη φιλοσοφία σ ένα πλαίσιο γενικών γνώσεων και λαμβάνοντας υπόψη την ανυπομονησία που αποτελεί γνώρισμα της εφηβικής ηλικίας. Δεν αμφιβάλλω καθόλου ότι οι σημερινοί έφηβοι είναι πολύ εξυπνότεροι και πιο πληροφορημένοι από εμάς όταν ήμασταν έφηβοι στη δεκαετία του 1970. 

Αυτό το βιβλίο απευθύνεται λοιπόν στους πολύ νέους και, γιατί όχι, σ εμάς τους όχι-και-τόσο νέους που συχνά νομίζουμε ότι τα ξέρουμε όλα, ενώ δεν ξέρουμε τίποτα.

http://www.bigbook.gr/index.php?lang_id=1&mode=singleBook&book_id=215206

Ραδίκια

http://proionta-tis-fisis.blogspot.gr/2012/12/blog-post_2351.html

Ραδίκια

Ραδίκι (Cichorium intybus) Κιχώριον τό έντετμημένον οίκ. Συνθέτων (Compositae).

Πρόκειται έδώ, γιά το άγριο ραδίκι του βουνού, το πραγματικό ραδίκι, πού είναι περιζήτητο γιά τις διαιτητικές καί θεραπευτικές του ιδιότητες.
Τό άγριο ραδίκι είναι τονωτικό μέ τις πικρές του ουσίες.

Η ευεργετική επίδραση στον ανθρώπινο οργανισμό δέν φαίνεται αμέσως.
Τά αποτελέσματα τής ευεργετικής επιδράσεως του ραδικιοϋ φαίνονται ύστερα άπό μακριά χρήση του.
Τά φύλλα το ραδικιού τονώνουν τήν πέψη (αναζωογονούν τις πεπτικές δυνάμεις ύστερα άπό πυρετούς).
Διεγείρουν έξ άλλου τήν όρεξη καί δρουν διαλυτικά καί ευεργετικά γιά τό συκώτι καί τή χοληδόχο κύστη καί τά εντόσθια.
Είναι καθαρτικά στίς παθήσεις του δέρματος (λειχήνες, κοκκινίλες κλπ.
Είναι καί αντιπυρετικά.
Τά καλά φύλλα τοΰ ραδικιου — τά τρυφερά — επιδρούν ήπακτικά όταν τρώγονται ως σαλάτα.
Χρησιμοποιείται τό ραδίκι κυρίως ώς σαλάτα βραστή (ή ώμή, τρυφερών φύλλων, γιά τό σκοπό πού είπαμε παραπάνω) καί ώς εγχυμα τών φύλλων (10 γρ. σέ ένα κιλό νερό) καί τής ρίζας (20 γρ. στό κιλό).
Φαρμακευτικώς γίνεται εκχύλισμα (1-5 γραμ.) καί σιρόπι σύνθετο του ραδικιου (μαζί μέ άλλα αρωματικά φυτά) — σύμφωνα μέ τις φαρμακευτικές οδηγίες — Χυμός άπό φρέσκο ραδίκι πίνεται σέ ποσότητα ενός μικρου κουταλιου τέσσερις φορές τή μέρα.
Γίνεται πιο δραστικό όταν συνδυάζεται μέ τό Γάλιο.
Η χημική σύνθεση του ραδικιου είναι: Φύλλα: λεύκωμα, ζάχαρη, χλωροφύλλη, πικρές ουσίες καί διάφορα αλάτια, μεταξύ τών οποίων τό νιτρικό κάλιο καί αλάτια κοβαλτίου.
Η ρίζα περιέχει «Ίνουλίνη».

Πηγή: diaita-express.com

Μέγας Βασίλειος ή Άγιος Βασίλειος

http://el.wikipedia.org

Βασίλειος Καισαρείας

Ο Μέγας Βασίλειος σε μικρογραφία του 15ου αιώνα(Μονή Διονυσίου, Άγιο Όρος)

Χριστιανισμός σειρά λημμάτων

[εμφάνιση]Θεμελιώδη

[εμφάνιση]Αγία Γραφή

[εμφάνιση]Χριστιανική θεολογία

[εμφάνιση]Ιστορία και παραδόσεις

[εμφάνιση]Σημαντικές μορφές Πρότυπο: π • σ • ε

 

Ο Βασίλειος Καισαρείας, γνωστότερος ως Μέγας Βασίλειος ή Άγιος Βασίλειος (μεταξύ 329 και 333 - 379), υπήρξε Πατέρας της Εκκλησίας, επίσκοπος Καισαρείας, κορυφαίος θεολόγος του 4ου αιώνα και ένας από τους Τρεις Ιεράρχες, που θεωρούνται προστάτες της παιδείας.

Πίνακας περιεχομένων 1 Η ζωή του 2 To Έργο του Μεγάλου Βασιλείου 3 Συγγραφικό έργο 4 Παραπομπές 5 Πηγές 6 Βιβλιγραφία 7 Εκδόσεις έργων του Μεγάλου Βασιλείου σε νεοελληνική απόδοση 8 Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Η ζωή του

Γεννήθηκε από Άγιους γονείς το 330 στη Νεοκαισάρεια του Πόντου και όχι της Καππαδοκίας, όπως αναφέρεται πολλές φορές λανθασμένα, αφού η Νεοκαισάρεια είναι πόλη της Μητρόπολης Νεοκαισάρειας που είναι κυρίως τμήμα των ορίων που ονομάζουμε Πόντο. Ο πατέρας του Άγιος Βασίλειος ασκούσε το επάγγελμα του καθηγητή ρητορικής στη Νεοκαισάρεια και η μητέρα του Αγία Εμμέλεια ήταν απόγονος οικογένειας Ρωμαίων αξιωματούχων (ο πατέρας της είχε πεθάνει ως Χριστιανός μάρτυρας). Στην οικογένεια εκτός από το Βασίλειο υπήρχαν άλλα οκτώ ή εννέα παιδιά. Μεταξύ αυτών, ο Άγιος Γρηγόριος Νύσσης, ο Ναυκράτιος που έγινε ασκητής και θαυματουργός Άγιος, η Μακρίνα (Οσία Μακρίνα) και ο Πέτρος, Επίσκοπος Σεβαστείας, ενώ κάποιο φαίνεται να πέθανε σε βρεφική ηλικία.

Ο Βασίλειος μεταφέρθηκε από τη γιαγιά του Μακρίνα στο κτήμα των Αννήσων κοντά στον ποταμό Ίρι, όπου ανατράφηκε από αυτήν μέχρι το θάνατό της και μετέπειτα από την πρωτότοκη αδερφή του Μακρίνα η οποία επηρέασε καθοριστικά τον μικρό Βασίλειο να στραφεί στην Χριστιανική πίστη. Την εγκύκλια παιδεία έλαβε από τον πατέρα του ενώ μετά την εκδημία του (γύρω στα 345) μετέβη στην Καισάρεια. Κατόπιν η ανάγκη του για περαιτέρω μόρφωση τον έφερε στην Κωνσταντινούπολη, όπου φοίτησε κοντά στο γνωστό δάσκαλο της εποχής Λιβάνιο και επακόλουθα στην Αθήνα (352).

Στην Αθήνα γνωρίστηκε με το Γρηγόριο από την Καππαδοκία, αναπτύσσοντας μία μεγάλη φιλία, εγγράφηκε στη σχολή του Χριστιανού φιλοσόφου Προαιρεσίου και παρακολούθησε τη διδασκαλία του καθώς και τη διδασκαλία άλλων φιλοσόφων όπως ο Ιμέριος.

Η Λειτουργία του Αγίου Βασιλείου (Subleyras Pierre, 1743, Μουσείο Ερμιτάζ, Αγία Πετρούπολη)

Επέστρεψε στην πατρίδα του το καλοκαίρι του 356, εγκαταστάθηκε στην Καισάρεια και, συνεχίζοντας την παράδοση του πατέρα του, έγινε καθηγητής της ρητορικής. Το 358, επηρεασμένος από το θάνατο του αδερφού του μοναχού Ναυκρατίου, βαπτίζεται Χριστιανός, πιθανόν από τον επίσκοπο Διάνιο, και αποφασίζει να αφιερώσει τον εαυτό του στην ασκητική πολιτεία. Το φθινόπωρο του ίδιου έτους ξεκινά ένα οδοιπορικό σε γνωστά κέντρα ασκητισμού της Ανατολής, επιθυμώντας την ανεύρεση κατάλληλου τόπου διαμονής. Επέστρεψε το 359 στον Πόντο και για μικρό χρονικό διάστημα διέμεινε στην Αριανζό, κοντά στο φίλο του Γρηγόριο.

Τον Ιανουάριο του 360 φαίνεται να συμμετείχε, ως παρατηρητής εντεταλμένος από τον επίσκοπο Διάνιο, στην αρειανική Σύνοδο, που συνήλθε στην Κωνσταντινούπολη, για την έριδα μεταξύ Ομοουσιανών και Ομοιανών. Μετά την υπογραφή, από μέρους του Διανίου, του συμβόλου των Ομοιανών, ο Βασίλειος απογοητευμένος αποσύρθηκε στο ησυχαστήριο της αδερφής του εγκαινιάζοντας τη μνημειώδη αλληλογραφία του με το Γρηγόριο.

Το καλοκαίρι του 364 ο Ευσέβιος Καισαρείας τον χειροτόνησε πρεσβύτερο. Η μεγάλη δραστηριότητα και η μόρφωση του Βασιλείου προκάλεσαν τα ζηλόφθονα αισθήματα του Ευσεβίου γεγονός που οδήγησε τον πρώτο, για ακόμα μία φορά, να επιστρέψει στην πατρίδα του. Η μεσολάβηση, όμως, του Γρηγορίου επιφέρει εξομάλυνση των σχέσεων και την επιστροφή του Βασιλείου στην Καισάρεια. Μετά το θάνατο του Ευσεβίου, με τη συνδρομή του Ευσεβίου επισκόπου Σαμοσάτων και του Γρηγορίου επισκόπου Ναζιανζού, εκλέγεται διάδοχός του στην επισκοπική έδρα της Καισάρειας και αναλαμβάνει συν τω χρόνω, λόγω του κύρους της προσωπικότητάς του, την εξαρχία της Αρχιεπισκοπής του Πόντου.

Στον εκκλησιαστικό τομέα, ως επίσκοπος πλέον, ο Βασίλειος αντιμετώπισε την προσπάθεια του Αυτοκράτορα Ουάλη να επιβάλει τον Ομοιανισμό (ρεύμα του Αρειανισμού), όντας σε επιστολική επικοινωνία με το Μέγα Αθανάσιο, Πατριάρχη Αλεξανδρείας και τον Πάπα Ρώμης Δάμασο. Στην περιφέρεια της ποιμαντικής του ευθύνης είχε να αντιμετωπίσει την έντονη παρουσία του αρειανικού στοιχείου και άλλων χριστιανικών, μη ορθόδοξων, ομολογιών. Σε αυτό τον τομέα έδρασε και ως επίσκοπος, δηλαδή οργανωτικά, αλλά και με την αντιρρητική του γραμματεία. Μέσα από τις επιστολές του φαίνονται οι προσπάθειες που κατέβαλε για την ανάδειξη άξιων κληρικών στο ιερατείο, την καταπολέμηση της σιμωνίας των επισκόπων, την πιστή εφαρμογή των ιερών κανόνων από τους πιστούς καθώς και η ποιμαντική μέριμνα, που επέδειξε έναντι των αποκομμένων και περιθωριοποιημένων μελών της Εκκλησίας. Η όλη του δραστηριότητα επιφέρει τη βαθμιαία αναγνώρισή του ως κοινού έξαρχου ολόκληρου του ασιατικού θέματος της Αυτοκρατορίας.

Στην οικουμενική Εκκλησία ο Βασίλειος αναλαμβάνει τα πνευματικά ηνία από το Μέγα Αθανάσιο, ο οποίος βαθμιαία αποσύρεται από την ενεργό δράση λόγω γήρατος. Εργάζεται για την επικράτηση των ορθόδοξων χριστιανικών αρχών και υπερασπίζεται το δογματικό προσανατολισμό της Οικουμενικής Συνόδου της Νίκαιας. Προσπαθεί να βρίσκεται σε αλληλενέργεια με τα ορθόδοξα πατριαρχεία και ουσιαστικά υποκαθιστά και αντικαθιστά την αρειανίζουσα ιεραρχία του πολιτικού κέντρου της Αυτοκρατορίας. Σε αυτή την προσπάθεια συναντά την αδιάφορη ή προκατειλημμένη στάση των άλλων πατριαρχείων, γεγονός, που παρά την απογοήτευση που του επιφέρει δεν τον καταβάλει στη συνέχιση του αγώνα του.

Έργο ζωής και σημαντικό σταθμό στην πορεία του, αποτελεί η ίδρυση και λειτουργία ενός κοινωνικού φιλανθρωπικού συστήματος, του Πτωχοκομείου ή Βασιλειάδας. Εκεί διοχετεύει όλη την ποιμαντική του ευαισθησία, καθιστώντας την πρότυπο κέντρου περίθαλψης και φροντίδας των ασθενέστερων κοινωνικά ατόμων. Ουσιαστικά η Βασιλειάδα υπήρξε ένας πρότυπος οίκος για τη φροντίδα των ξένων, την ιατρική περίθαλψη των φτωχών άρρωστων και την επαγγελματική κατάρτιση των ανειδίκευτων. Καθίσταται η μήτρα ομοειδών οργανισμών που δημιουργήθηκαν σε άλλες επισκοπές και στάθηκε η σταθερή υπενθύμιση στους πλουσίους του προνομίου τους να διαθέτουν τον πλούτο τους με έναν αληθινά χριστιανικό τρόπο.

Καταπονημένος από την ευρεία δράση που ανέπτυξε σε πολλούς τομείς της χριστιανικής μαρτυρίας καθώς και την ασκητική ζωή, την οποία ακολουθούσε, ο Βασίλειος πεθαίνει την 1 Ιανουαρίου του 379 σε ηλικία 50 ετών. Ο θάνατός του βυθίζει στο πένθος όχι μόνο το ποίμνιό του αλλά και όλο το χριστιανικό κόσμο της Ανατολής. Στην κηδεία του συμμετέχουν Ιουδαίοι, πιστοί της εθνικής θρησκείας και ένα πλήθος ανομοιογενούς θρησκευτικής και εθνικής απόχρωσης. Η παρακαταθήκη του υπήρξε το τεράστιο σε μέγεθος και σημασία θεολογικό – δογματικό του έργο μαζί με τη συμβολή του στη λειτουργική και την πρωτότυπη ανθρωπιστική του δράση.

Η μνήμη του τιμάται από την Ορθόδοξη Εκκλησία την 1η Ιανουαρίου ενώ από το 1081 ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως – Νέας Ρώμης Ιωάννης Μαυρόπους (ο από Ευχαΐτων) θέσπισε έναν κοινό εορτασμό των Τριών Ιεραρχών, Βασιλείου του Μεγάλου, Ιωάννη Χρυσοστόμου και Γρηγορίου του Θεολόγου, στις 30 Ιανουαρίου ως προστατών των γραμμάτων και της παιδείας. Η Αγγλικανική και η Καθολική εκκλησία τιμούν την μνήμη του στις 2 Ιανουαρίου, ενώ η Λουθηρανική και η Επισκοπελιανή, στις 14 Ιουνίου.

Σήμερα...1/1

Περιτομή του Κυρίου
Ημερομηνία εορτής: 01/01/2013
Τύπος εορτής: Σταθερή.
Εορτάζει στις 1 Ιανουαρίου εκάστου έτους.
Άγιοι που εορτάζουν: Περιτομη Του Κυριου
Χριστοῦ περιτμηθέντος, ἐτμήθη Νόμος.
Καὶ τοῦ Νόμου τμηθέντος, εἰσήχθη Χάρις.

Βιογραφία
Ο Μωσαϊκός νόμος, διέταζε την περιτομή των αρσενικών παιδιών ('Εξοδ. ΙΒ' 43-49), (Γεν. ΙΖ' 9-19), η οποία γινόταν κατά την ογδόη ημέρα από αυτή της γέννησης του παιδιού (Λευιτ. ΙΓ' 3). Η τελετή αυτή έπαιρνε μέρος μέσα σε κτίριο της Συναγωγής, το πρωί, παρουσία δέκα τουλάχιστον προσώπων. Έτσι και η περιτομή του βρέφους Ιησού έγινε στη Συναγωγή της Βηθλεέμ. Η χειροποίητος αυτή περιτομή στο σώμα ήταν τύπος, που συμβόλιζε την περιτομή της καρδιάς, ενεργούμενης απ' ευθείας υπό του Θεού (Δευτ. Γ 16, Λ'6). Για τη δεύτερη αυτή περιτομή, την αχειροποίητο, ο απ. Παύλος διδάσκει: «Περιετμήθητε περιτομή αχειροποιήτω εν τη απεκδυθεί του σώματος των αμαρτιών της σαρκός, εν τη περιτομή του Χριστού, συνταφέντες αυτώ εν τω βαπτίσματι» (Κολ. Β' 11-12). Δηλαδή, λέει ο απ. Παύλος, περιτμηθήκατε και με περιτομή πνευματική, που ενεργείται απ' το Άγιο Πνεύμα. Και συνίσταται στο γδύσιμο και την αποβολή του σώματος, που δούλεψε στις αμαρτίες της σάρκας. Το γδύσιμο δε αυτό είναι η περιτομή, που πήρατε από τον Χριστό, όταν θαφτήκατε μαζί Του, δια του Αγίου Βαπτίσματος. Το Βρέφος όμως της φάτνης, αφού γεννήθηκε με τον Παλαιό Νόμο, έπρεπε να υποβληθεί και Αυτό στον τύπο, ο οποίος είχε δικαίωμα να ισχύει μέχρι της καταργήσεως του. Η περιτομή την οποία εορτάζουμε και τιμούμε ως Δεσποτική εορτή είναι η απάντηση σε όσους ισχυρίζονταν ότι ο Ιησούς εγεννήθη κατά φαντασίαν. Μετά την περιτομή επέστρεψε στην οικία Του, ζώντας ανθρώπινα και «προκόπτων εν ηλικία και σοφία και χάριτι».

Άγιος Βασίλειος ο Μέγας
Ημερομηνία εορτής: 01/01/2013
Τύπος εορτής: Σταθερή.
Εορτάζει στις 1 Ιανουαρίου εκάστου έτους.
Άγιοι που εορτάζουν: Αγιος Βασιλειος Ο Μεγας (329 - 378)

Ζῇ Βασίλειος, καὶ θανὼν ἐν Κυρίῳ. Ζῇ καὶ παρ᾽ ἡμῖν, ὡς λαλῶν ἐκ τῶν βίβλων, Ἰανουαρίοιο θάνες, Βασίλειε, πρώτῃ. Βιογραφία «... τὰ τῶν ἀνθρώπων ἤθη κατεκόσμησας». Με τη φράση αυτή, το απολυτίκιο, απόλυτα επιτυχημένα, τονίζει την κοινωνική προσφορά του Άγιου Βασιλείου, που με τη θεία διδασκαλία του στόλισε με αρετές τα ήθη και τη ζωή των ανθρώπων. Ο Μέγας αυτός πατέρας και διδάσκαλος της Ορθόδοξης Εκκλησίας γεννήθηκε το 329 μ.Χ., κατ' άλλους το 330 μ.Χ., στη Νεοκαισάρεια του Πόντου στο χωριό Άννησα και μεγάλωσε στην Καισάρεια της Καππαδοκίας. Τα δε εγκυκλοπαιδικά λεξικά αναφέρουν σαν πατρίδα του Μ. Βασιλείου την Καισαρεία της Καππαδοκίας. Είχε 8 αδέρφια, 3 αγόρια και πέντε κορίτσια. Από τα 4 αγόρια τα 3 αγόρια έγιναν επίσκοποι (ο Βασίλειος Καισαρείας, ο Γρηγόριος Νύσσης και ο Πέτρος Σεβάστειας) και το ένα μοναχός (ο Ναυκράτιος). Από τις 5 αδερφές του η πρώτη, και συγχρόνως το πιο μεγάλο παιδί της οικογένειας, η Μακρίνα, έγινε μοναχή. Οι γονείς του Βασίλειος (και αυτός), που καταγόταν από την Νεοκαισάρεια του Πόντου και Εμμέλεια, που καταγόταν από την Καππαδοκία, αν και κατά κόσμον ευγενείς και πλούσιοι, είχαν συγχρόνως και ακμαιότατο χριστιανικό φρόνημα. Αυτοί μάλιστα έθεσαν και τις πρώτες -καθοριστικής σημασίας- πνευματικές βάσεις του Αγίου. Με εφόδιο αυτή τη χριστιανική ανατροφή, ο Βασίλειος αρχίζει μια καταπληκτική ανοδική πνευματική πορεία. Έχοντας τα χαρίσματα της ευστροφίας και της μνήμης, κατακτά σχεδόν όλες τις επιστήμες της εποχής του. Και το σπουδαιότερο, κατακτά τη θεία θεωρία του Ευαγγελίου, που την κάνει αμέσως πράξη με την αυστηρή ασκητική ζωή του. Ας αναφέρουμε όμως, περιληπτικά, την πορεία των δραστηριοτήτων του. Μετά τις πρώτες του σπουδές στην Καισαρεία και κατόπιν στο Βυζάντιο, επισκέφθηκε, νεαρός ακόμα, την Αθήνα, όπου επί τέσσερα χρόνια συμπλήρωσε τις σπουδές του, σπουδάζοντας φιλοσοφία, ρητορική, γραμματική, αστρονομία και ιατρική, έχοντας συμφοιτητές του τον Γρηγόριο τον Ναζιανζηνό (τον θεολόγο) και τον Ιουλιανό τον Παραβάτη. Από την Αθήνα επέστρεψε στην Καισαρεία και δίδασκε την ρητορική τέχνη. Αποφάσισε όμως, να ακολουθήσει τη μοναχική ζωή και γι' αυτό πήγε στα κέντρα του ασκητισμού, για να διδαχθεί τα της μοναχικής πολιτείας στην Αίγυπτο, Παλαιστίνη, Συρία και Μεσοποταμία. Όταν επέστρεψε, αποσύρθηκε σε μια Μονή του Πόντου, αφού έγινε μοναχός, και ασκήθηκε εκεί με κάθε αυστηρότητα για πέντε χρόνια (357 - 362 μ.Χ.). Ήδη τέλεια καταρτισμένος στην Ορθόδοξη Πίστη, χειροτονήθηκε διάκονος και πρεσβύτερος από τον επίσκοπο Καισαρείας Ευσέβιο. Ο υποδειγματικός τρόπος της πνευματικής εργασίας του δεν αργεί να τον ανεβάσει στο θρόνο της αρχιεροσύνης, διαδεχόμενος τον Ευσέβιο στην επισκοπή της Καισαρείας (370 μ.Χ.). Με σταθερότητα και γενναίο φρόνημα, ως αρχιερέας έκανε πολλούς αγώνες για την Ορθόδοξη Πίστη. Με τους ορθόδοξους λόγους που συνέγραψε, κατακεραύνωσε τα φρονήματα των κακοδόξων. Στους αγώνες του κατά του Αρειανισμού αναδείχτηκε αδαμάντινος, ούτε κολακείες βασιλικές του Ουάλεντα (364 - 378 μ.Χ.), που πήγε αυτοπροσώπως στην Καισαρεία για να τον μετατρέψει στον Αρειανισμό, ούτε οι απειλές του Μόδεστου μπόρεσαν να κάμψουν το ορθόδοξο φρόνημα του Αγίου. Υπεράσπισε με θάρρος την Ορθοδοξία, καταπλήσσοντας τον βασιλιά και τους Αρειανούς. Ακόμα, αγωνίστηκε κατά της ηθικής σήψεως και επέφερε σοφές μεταρρυθμίσεις στο μοναχισμό. Η δε υπόλοιπη ποιμαντορική δράση του, υπήρξε απαράμιλλη, κτίζοντας την περίφημη «Βασιλειάδα», συγκρότημα με ευαγή Ιδρύματα, όπως φτωχοκομείο, ορφανοτροφείο, γηροκομείο, ξενοδοχείο και νοσοκομείο κ.ά., όπου βρήκαν τροφή και περίθαλψη χιλιάδες πάσχοντες κάθε ηλικίας, γένους και φυλής. Ο Μέγας Βασίλειος έχει πλούσιο και σημαντικό συγγραφικό έργο. Τα κυριότερα έργα του είναι οι 9 ομιλίες στην Εξαήμερο, ομιλίες στους Ψαλμούς, πολλές και διάφορες άλλες ομιλίες, ασκητικά έργα και επιστολές. Εκτός των άλλων έργων του, έγραψε και Θεία Λειτουργία, που, μετά την επικράτηση αυτής της συντομότερης του Αγ. Ιωάννου του Χρυσοστόμου, τελείται 10 φορές το χρόνο: την 1η Ιανουαρίου (όπου γιορτάζεται και η μνήμη του), τις πρώτες πέντε Κυριακές της Μ. Τεσσαρακοστής, τις παραμονές των Χριστουγέννων και των Θεοφανείων, την Μ. Πέμπτη και το Μ. Σάββατο. Στα πενήντα του χρόνια ο Μέγας Βασίλειος, εξαιτίας της ασθενικής κράσεώς του και της αυστηρής ασκητικής ζωής του (ορισμένες πηγές λένε από βαριά αρρώστια του ήπατος ή των νεφρών), την 1η Ιανουαρίου του 378 μ.Χ. ή κατ' άλλους το 379 με 380 μ.Χ., εγκαταλείπει το φθαρτό και μάταιο αυτό κόσμο, αφήνοντας παρακαταθήκη και Ιερή κληρονομιά στην ανθρωπότητα ένα τεράστιο πνευματικό έργο. Το συγγραφικό έργο του Τα έργα του κατατάσσονται σε τέσσερεις κατηγορίες: Δογματικά συγγράμματα. α) «Ανατρεπτικός του Απολογητικού του δυσσεβούς Ευνομίου». Αποτελείται από τρία βιβλία και καταφέρεται ενάντια του αρχηγού των Ανομοίων Ευνομίου. β) «Προς Αμφιλόχιον, περί του Αγίου Πνεύματος». Επιστολική πραγματεία προς τον επίσκοπο Ικονίου Αμφιλόχιο σχετικά με το Άγιο Πνεύμα. Ασκητικά συγγράμματα. α) «Τα Ηθικά». Συλλογή 80 ηθικών κανόνων. β) «Όροι κατά πλάτος». Περιέχει 55 κεφάλαια με θέμα γενικές αρχές του μοναχισμού. γ) «Όροι κατ’ επιτομήν». Περιέχει 313 κεφάλαια που αναφέρονται στην καθημερινή ζωή των μοναχών. δ) «Περί πίστεως». ε) «Περί κρίματος». στ) «Περί της εν παρθενία αληθούς αφθορίας». Έργο σχετικό με την παρθενική ζωή. Ομιλίες. Ορισμένες από τις ομιλίες του είναι: α) «Εις την Εξαήμερον». Συλλογή 9 ομιλιών με θέμα τη δημιουργία του κόσμου. β) «Εις του Ψαλμούς». Συλλογή 18 ομιλιών με αφορμή το περιεχόμενο των Ψαλμών του Δαυίδ. γ) «Περί του ουκ έστιν αίτιος του κακού ο Θεός». δ) «Περί πίστεως». ε) «Κατά Σαβελλιανών, Αρείου και Ανομοίων». στ) «Προς τους νέους, όπως αν εξ ελληνικών ωφελοίντο λόγων». Το διασημότερο από τα κείμενα του Βασιλείου, στο οποίο πραγματοποιεί προσπάθεια γεφύρωσης μεταξύ χριστιανικής και κλασσικής παιδείας. ζ) «Προτρεπτικός εις το άγιον βάπτισμα». η) «Εις το πρόσεχε σεαυτώ». θ) «Προς Πλουτούντας». ι) «Εν λιμώ και αυχμώ». ια) «Εις την μάρτυρα Ιουλίτταν και περί ευχαριστίας». Επιστολές. Σώζονται 365 επιστολές με το όνομα του Μεγάλου Βασιλείου, που καλύπτουν την εικοσαετία από την επιστροφή του στην Καισάρεια από την Αθήνα έως και το θάνατό του. Το έθιμο της βασιλόπιτας Στα χρόνια του Ιουλιανού του Παραβάτη, όταν το Βυζάντιο κήρυξε τον πόλεμο στην Περσία, ο Ιουλιανός πέρασε με τον στρατό του από την Καισαρεία. Τότε διέταξε να φορολογήσουν όλη την επαρχία και τα χρήματα αυτά θα τα έπαιρνε επιστρέφοντας για την Κωνσταντινουπολη. Ετσι, οι κάτοικοι αναγκάσθηκαν να δώσουν ό,τι είχε ο καθένας χρυσαφικά νομίσματα κ.λπ. Όμως ο Ιουλιανός σκοτώθηκε άδοξα σε μια μάχη στον πόλεμο με τους Πέρσες, έτσι δεν ξαναπέρασε ποτέ από την Καισάρεια. Τότε ο Αγιος Βασίλης έδωσε εντολή και από τα μαζεμένα χρυσαφικά τα μισά να δοθούν στους φτωχούς, ένα μικρό μέρος κράτησε για τις ανάγκες των ιδρυμάτων της Βασιλειάδος , και τα υπόλοιπα τα μοίρασε στους κατοίκους με ένα πρωτότυπο τρόπο: έδωσε εντολή να ζυμώσουν ψωμιά και σε κάθε ψωμί, έβαλε από ένα νόμισμα ή χρυσαφικό μέσα, κατόπιν τα μοίρασε στα σπίτια, έτσι τρώγοντας οι κάτοικοι τα ψωμιά όλο και κάτι έβρισκαν μέσα. Έτσι, γεννήθηκε το έθιμο της πίτας που ονομάσθηκε βασιλόπιτα. Ἀπολυτίκιον  (Κατέβασμα) Ἦχος α’. Εἰς πᾶσαν τὴν γῆν ἐξῆλθεν ὁ φθόγγος σου, ὡς δεξαμένην τὸν λόγον σου· δι' οὗ θεοπρεπῶς ἐδογμάτισας, τὴν φύσιν τῶν ὄντων ἐτράνωσας, τὰ τῶν ἀνθρώπων ἤθη κατεκόσμησας. Βασίλειον ἱεράτευμα, Πάτερ Ὅσιε· πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

Ανδριάνα Μπάμπαλη - Εκείνα που δεν έχω

Ωραία μουσική σε ξεσηκώνει να χορέψεις!

                                                                                  Με νόημα!!!!

Προσωπικότητα και Ατομικότητα

 

Αναδρομές σε προηγούμενες ζωές

Αυθεντικός είναι εκείνος που έχει ξεφύγει από την προσωπικότητα του. Υπάρχουν δύο λέξεις:
Προσωπικότητα και Ατομικότητα.

Η προσωπικότητα είναι η ψεύτικη ταυτότητα, που σου δίνεται από την κοινωνία.
Και η ατομικότητα είναι αυτό που η φύση σου έχει δώσει. Η ατομικότητα είναι υπαρξιακή. Η προσωπικότητα... είναι κοινωνική.

Όσσο, τι σημαίνει να είσαι αυθεντικός; Ποιά είναι η φύση και ο τρόπος ζωής του αυθεντικού ανθρώπου;
Αυθεντικός είναι εκείνος που έχει ξεφύγει από την προσωπικότητα του. Υπάρχουν δύο λέξεις:
 
Προσωπικότητα και Ατομικότητα.
Η προσωπικότητα είναι η ψεύτικη ταυτότητα, που σου δίνεται από την κοινωνία.
Και η ατομικότητα είναι αυτό που η φύση σου έχει δώσει. Η ατομικότητα είναι υπαρξιακή. Η προσωπικότητα... είναι κοινωνική.
Σε κανονικές συνθήκες, ο καθένας ζει ως προσωπικότητα. Γι’ αυτό και η ζωή δεν είναι αυθεντική. Είναι ψεύτικη, είναι παραπλανητική, είναι υποκριτική. Ο άνθρωπος όχι μόνο κοροϊδεύει τους άλλους, αλλά κοροϊδεύει και τον ίδιο του τον εαυτό. Κοροϊδεύει τους άλλους και κοροϊδεύει και τον εαυτό του.
Η λέξη προσωπικότητα προέρχεται από το ελληνικό θέατρο. Στο ελληνικό θέατρο, όλοι οι ηθοποιοί φορούν προσωπεία, μάσκες. Δεν μπορείς να καταλάβεις ποιος είναι ο ηθοποιός, βλέπεις μόνο ένα προσωπείο και ακούς τη φωνή του ηθοποιού που βγαίνει μέσα από αυτό. Στα λατινικά η λέξη προσωπείο ονομάζεται περσόνα. Η λέξη σόνα σημαίνει ήχος, ήχος που βγαίνει από μια μάσκα. Δε μπορείς να διακρίνεις ποιο είναι το αληθινό πρόσωπο.
Με τον καιρό, έχουμε ξεχάσει την καταγωγή της λέξης «προσωπικότητα».
Παρατήρησε όμως τον εαυτό σου και θα εκπλαγείς: όλα όσα είσαι είναι δανεισμένα. Όλες οι σκέψεις σου είναι δανεισμένες. Νιώθεις αβεβαιότητα, ακόμη και για τα συναισθήματα σου.
Διάφοροι άνθρωποι μου στέλνουν γράμματα και μου λένε: «Νομίζω πως είμαι ερωτευμένος.» Θαυμάσια… Δεν μπορούν να εμπιστευτούν ούτε το συναίσθημα τους. Νομίζουν!
Η προσωπικότητα σου σε περιβάλει από παντού και η ατομικότητα σου γίνεται κάτι σχεδόν κρυμμένο. Ποτέ δεν της επιτρέπεις να ζήσει – επειδή η κοινωνία δεν θέλει να ζήσεις ελεύθερα σύμφωνα με τις επιταγές της φύσης σου. Η κοινωνία θέλει να ζεις με τον τρόπο που εκείνη βρίσκει χρήσιμο.
Η προσωπικότητα είναι πολύ χρήσιμη. Ποτέ δεν εξεγείρεται, είναι πάντοτε σκλάβα. Δεν έχει τα κότσια να πει όχι. Ξέρει μόνο να λέει «μάλιστα κύριε.» Ακόμη και σε στιγμές που η εσώτατη ύπαρξή σου λέει όχι, η προσωπικότητα σου εξακολουθεί να λέει «μάλιστα κύριε.»
Ζεις μια ζωή μοιρασμένη, διχασμένη.
Η κοινωνία υποστηρίζει την προσωπικότητα σου, γι’ αυτό και η προσωπικότητα έχει γίνει πολύ ισχυρή. Δεν υπάρχει όμως κανένας που να υποστηρίζει την ατομικότητα σου. Γι’ αυτό και η ατομικότητα – που είναι η φύση σου, που είναι η αληθινή σου δύναμη, που είναι η αυθεντική σου ύπαρξη – παραμένει στο σκοτάδι, καταπιεσμένη.
Με ρωτάς: ποιός είναι ο αυθεντικός άνθρωπος;
Αυθεντικός άνθρωπος είναι ο άνθρωπος με το εξεγερμένο πνεύμα. Εξεγείρεται εναντίον της δικής του προσωπικότητας, όποιο και να’ ναι το κόστος. Δεν είναι προδιατεθειμένος να συμβιβαστεί σε ό,τι αφορά την ελευθερία του. Του είναι προτιμότερο να πεθάνει παρά να σκλαβωθεί.
Όλη μου η διδασκαλία στοχεύει στο να φέρει την αυθεντική ύπαρξη στην επιφάνεια, από τις κρυμμένες, σκοτεινές γωνιές όπου την έχεις σπρώξει.
Osho