Ραδίκια

http://proionta-tis-fisis.blogspot.gr/2012/12/blog-post_2351.html

Ραδίκια

Ραδίκι (Cichorium intybus) Κιχώριον τό έντετμημένον οίκ. Συνθέτων (Compositae).

Πρόκειται έδώ, γιά το άγριο ραδίκι του βουνού, το πραγματικό ραδίκι, πού είναι περιζήτητο γιά τις διαιτητικές καί θεραπευτικές του ιδιότητες.
Τό άγριο ραδίκι είναι τονωτικό μέ τις πικρές του ουσίες.

Η ευεργετική επίδραση στον ανθρώπινο οργανισμό δέν φαίνεται αμέσως.
Τά αποτελέσματα τής ευεργετικής επιδράσεως του ραδικιοϋ φαίνονται ύστερα άπό μακριά χρήση του.
Τά φύλλα το ραδικιού τονώνουν τήν πέψη (αναζωογονούν τις πεπτικές δυνάμεις ύστερα άπό πυρετούς).
Διεγείρουν έξ άλλου τήν όρεξη καί δρουν διαλυτικά καί ευεργετικά γιά τό συκώτι καί τή χοληδόχο κύστη καί τά εντόσθια.
Είναι καθαρτικά στίς παθήσεις του δέρματος (λειχήνες, κοκκινίλες κλπ.
Είναι καί αντιπυρετικά.
Τά καλά φύλλα τοΰ ραδικιου — τά τρυφερά — επιδρούν ήπακτικά όταν τρώγονται ως σαλάτα.
Χρησιμοποιείται τό ραδίκι κυρίως ώς σαλάτα βραστή (ή ώμή, τρυφερών φύλλων, γιά τό σκοπό πού είπαμε παραπάνω) καί ώς εγχυμα τών φύλλων (10 γρ. σέ ένα κιλό νερό) καί τής ρίζας (20 γρ. στό κιλό).
Φαρμακευτικώς γίνεται εκχύλισμα (1-5 γραμ.) καί σιρόπι σύνθετο του ραδικιου (μαζί μέ άλλα αρωματικά φυτά) — σύμφωνα μέ τις φαρμακευτικές οδηγίες — Χυμός άπό φρέσκο ραδίκι πίνεται σέ ποσότητα ενός μικρου κουταλιου τέσσερις φορές τή μέρα.
Γίνεται πιο δραστικό όταν συνδυάζεται μέ τό Γάλιο.
Η χημική σύνθεση του ραδικιου είναι: Φύλλα: λεύκωμα, ζάχαρη, χλωροφύλλη, πικρές ουσίες καί διάφορα αλάτια, μεταξύ τών οποίων τό νιτρικό κάλιο καί αλάτια κοβαλτίου.
Η ρίζα περιέχει «Ίνουλίνη».

Πηγή: diaita-express.com