Δευτέρα 7 Ιανουαρίου 2013

Cheesecake από μελομακάρονα

Αποτέλεσμα εικόνας για Cheesecake από μελομακάρονα


 Cheesecake από μελομακάρονα

Η παρακάτω συνταγή μας δίνει ένα πεντανόστιμο αλλά πολύ ελαφρύ cheesecake. Επειδή σερβίρεται σε κολονάτα ποτήρια είναι παράλληλα ευπαρουσίαστο. Μια έξυπνη ιδέας της Μάρθας Συριανάκη

• 1 γιαούρτι 2%
• 1 κουτί ζαχαρούχο γάλα
• Το χυμό από 1 λεμόνι
• 10-15 μελομακάρονα ή κουραμπιέδες
• Προαιρετικά γλυκό βύσσινο ή άλλο της επιλογής σου

Σε ένα μπολ ρίξε το γιαούρτι 2% και το ζαχαρούχο γάλα. Ανακάτεψε ελαφρά μέχρι να γίνει το μείγμα ενιαίο.

Ρίξε το λεμόνι και ανακάτεψε ελαφρά να σφίξει και η κρέμα είναι έτοιμη!

Σε άλλο μπολ τρίψε τα μελομακάρονα ή τους κουραμπιέδες

Πάρε 4-5 ψηλά ποτήρια και πρόσθεσε λίγο από τα τριμμένα γλυκά στον πάτο κάθε ποτηριού

Βάλε μια κ.σ. κρέμα, λίγα τριμμένα μελομακάρονα ή κουραμπιέδες τόσο ώστε να δημιουργηθεί κρούστα.

Ξαναρίξε κρέμα και μετά πάλι μελομακάρονα τριμμένα ή κουραμπιέδες

Επανάλαβε όσες φορές θέλεις (όσο χωράει το ποτήρι), τελειώνοντας με μία στρώση κρέμας

Βάλε τα ποτήρια με το γλυκό 5-6 ώρες στο ψυγείο

Προαιρετικά μπορείς να βάλεις πάνω από τη τελευταία στρώση κρέμας, γλυκό βύσσινο ή κεράσι ή άλλο γλυκό

tlife.gr

Γαστρεντερίτιδα


Γαστρεντερίτιδα, ο απρόσκλητος επισκέπτης!

Γαστρεντερίτιδα, ο απρόσκλητος επισκέπτης!

Γαστρεντερικές διαταραχές, όπως είναι η διάρροια και ο εμετός, προκαλούνται συχνά από μολύνσεις (γαστρεντερίτιδα) ή από τροφικές δηλητηριάσεις. Σπανιότερα η αιτιολογία είναι κάποια σοβαρή μολυσματική ασθένεια ή κάποιο χρόνιο νόσημα του πεπτικού (όπως είναι η κοιλιοκάκη ή η νόσος του Chron). Στην πλειοψηφία των περιπτώσεων η οξεία γαστρεντερίτιδα είναι μια αυτοπεριοριζόμενη κατάσταση που διαρκεί 3-5 ημέρες. Σε διάρκεια νόσου άνω των 5 ημερών, χρειάζεται εργαστηριακός έλεγχος για αναζήτηση του αιτίου.

Βασικές οδηγίες

Οι διάρροιες και οι εμετοί προκαλούν αφυδάτωση. Πρωταρχικό ρόλο λοιπόν παίζει η ενυδάτωση του ασθενούς, από το στόμα. Αυτό το πετυχαίνουμε εάν καταναλώνουμε νερό, αφεψήματα και ισοτονικά διαλύματα σε μικρές ποσότητες και σε τακτά χρονικά διαστήματα, ώστε να αναπληρώνουμε τα υγρά. Σε περιπτώσεις με έντονα συμπτώματα και αδυναμία λήψης υγρών από το στόμα χρειάζεται νοσοκομειακή περίθαλψη με ενδοφλέβια χορήγηση υγρών.

Η διατροφή μας πρέπει να είναι χαμηλής περιεκτικότητας σε φυτικές ίνες (λαχανικά, δημητριακά πρωινού, φρούτα π.χ. δαμάσκηνο, σύκα, κ.λπ.) και να δώσουμε έμφαση κυρίως στους απλούς υδατάνθρακες, όπως είναι το λευκό ψωμί, τα ζυμαρικά, το ρύζι, η ζάχαρη. Καλό είναι επίσης να αποφεύγονται τα γαλακτοκομικά προϊόντα (γάλα, γιαούρτι, τυρί).

-Τήρηση βασικών κανόνων υγιεινής κατά την παρασκευή του φαγητού. Να αποφεύγεται η παραμονή της μαγειρεμένης τροφής σε θερμοκρασία δωματίου, κυρίως τους καλοκαιρινούς μήνες.

-Καλό πλύσιμο χεριών κατόπιν επαφής με άτομο που πάσχει από γαστρεντερίτιδα.

-Άτομα που ταξιδεύουν θα πρέπει να αποφεύγουν τροφές που δεν είναι μαγειρεμένες σωστά και από μη εγγυημένα εστιατόρια, το μη εμφιαλωμένο νερό, τα παγάκια, καθώς και τα φρούτα ή λαχανικά με τη φλούδα τους.

Διατροφικές οδηγίες

Τροφές που δεν επιτρέπονται: Γάλα και γαλακτοκομικά, γλυκά, φρούτα, λαχανικά, τηγανητά, σάλτσες, πατατάκια (γαριδάκια κ.λπ.), κιμάς, ζαμπόν, μπέικον.

Τροφές που επιτρέπονται: Βρασμένο ρύζι (λαπάς), φιδές, αναψυκτικά τύπου cola ή σόδα (όχι πορτοκαλάδες, λεμονάδες κ.λ.π.), τσάι με λεμόνι, χυμός κομπόστας (όχι το φρούτο-για τα παιδία μπορεί να αραιωθεί με λίγο νερό), κοτόπουλο βραστό (στήθος χωρίς πέτσα), μακαρόνια άσπρα, ψάρια (άπαχα, βραστά ή ψητά), κράκερς, βραστό αυγό, κατά προτίμηση με τη σειρά που αναφέρονται. Επίσης, επιτρέπονται φακελάκια ALMORA (3-5 ημερησίως) και ηλεκτρολυτικό διάλυμα*.

Εφαρμογή της παραπάνω δίαιτας για 2-3 ημέρες και σταδιακά προσθέτουμε στο διαιτολόγιο τις διάφορες τροφές με τελευταία τα όσπρια και τα βαριά λιπαρά φαγητά.

Για τα παιδιά δίνουμε το γάλα σε διπλάσια αραίωση πυκνώνοντάς το σιγά σιγά.

* Ένα χρήσιμο πρακτικό διάλυμα για χορήγηση υγρών και ηλεκτρολυτών από το στόμα φτιάχνεται προσθέτοντας σε 1 λίτρο νερό:
-4 κουταλάκια γλυκού ζάχαρη
-¾ κουταλάκι γλυκού αλάτι (στα παιδιά ¼ ή ½)
-1 κουταλάκι γλυκού μαγειρική σόδα (στα παιδιά ¼ ή ½ )
-1 ποτήρι χυμό πορτοκάλι ή δύο μπανάνες ή ένα ποτήρι coca cola.

diatrofi.gr

Οραματισμός: Η ζωή είναι με το μέρος σου



Οραματισμός: Η ζωή είναι με το μέρος σου.
Ευτυχία είναι να έχεις αυτό που θέλεις και δεν είναι ποτέ αργά για να το αποκτήσεις. Είτε είσαι δεκαέξι είτε εξήντα έξι μπορείς να αποκτήσεις αυτό που θέλεις. Ορισμένοι μπορεί να σου πούνε ότι δεν μπορείς. Αλλά εσύ μπορείς.
Μπορεί ακόμα να σου πούνε ότι καλύτερα να το παίξεις "εκ του ασφαλούς". Όμως το πρόβλημα είναι ότι καθώς θα το παίζεις "εκ του ασφαλούς" μπορεί να αισθάνεσαι ότι έχεις αφήσει τον εαυτό σου απ έξω να παρακολουθεί τους άλλους που αποκτούν εκείνο που θέλουν. Γιατί λοιπόν θα πρέπει να είσαι διαφορετικός;
Μπορείς να έχεις αυτό που θέλεις. Κάποιοι αποκτούν εκείνο που θέλουν, όμως περνούν από κακουχίες ή φτάνουν "στο χείλος του γκρεμού". Εσύ δε χρειάζεται ούτε να υποφέρεις κακουχίες ούτε να παλέψεις. Χρειάζεσαι όμως κουράγιο. Και το μόνο κουράγιο που χρειάζεσαι είναι να πιστέψεις στον εαυτό σου.

Προϊστορικός οικισμός

http://www.apocalypsejohn.com/2013/01/proistorikos-oikismos.html

Αυτός ο προϊστορικός οικισμός δεν μοιάζει με κανέναν άλλο

Βρίσκεται στο βόρειο άκρο της Σκύρου 
και περιβάλλεται από λιθόκτιστη οχύρωση


Ο οικισμός από ψηλά με ευδιάκριτο το εντυπωσιακό τείχος του με τους πεταλόσχημους προμαχώνες
Πότε ολοκληρώνεται μία ανασκαφή; Η απάντηση θα μπορούσε να είναι ποτέ, όπως το ίδιο συμβαίνει και σε ένα ζωγραφικό πίνακα, για παράδειγμα. Στο Παλαμάρι της Σκύρου όμως, όπου αποκαλύφθηκε και ανασκάφηκε από τον 1981 ένας σπουδαίος οικισμός της 3ης και 2ης π.Χ. χιλιετίας οι αρχαιολόγοι Λιάνα Παρλαμά και Μαρία Θεοχάρη έκριναν, ότι έφθασε η στιγμή να μπει στην έρευνα ένα τέλος. Γιατί;
«Μία ανασκαφή σαν αυτή θα μπορούσε να συνεχισθεί για πολλά χρόνια ακόμη, με την προϋπόθεση όμως, ότι υπάρχει χώρος για την ασφαλή αποθήκευση των ευρημάτων και ότι η μελέτη του υλικού θα είναι εφικτή», αναφέρει η κυρία Παρλαμά. Στην προκειμένη περίπτωση όμως το μικρό Αρχαιολογικό Μουσείο της Σκύρου δεν διαθέτει χώρους αποθήκευσης, πολλώ δε μάλλον ανάδειξης των ευρημάτων. Με δεδομένη την αρχή λοιπόν, ότι κάθε ανασκαφή είναι μία καταστροφή», η απόφαση αυτή προνοεί για το μέλλον του αρχαιολογικού χώρου και των ευρημάτων του ενώ οι δύο αρχαιολόγοι γνωρίζουν πως είναι η ώρα της διεξοδικούς μελέτης του υλικού τους.
Γιατί ο προϊστορικός οικισμός στο Παλαμάρι, που βρίσκεται στο βόρειο άκρο της Σκύρου αποτελεί εξαιρετική περίπτωση στον Ελλαδικό χώρο μιας πυκνοδομημένης έκτασης 17 στρεμμάτων υπολογίζεται ότι αρχικά ήταν διπλάσιος αλλά βυθίστηκε στη θάλασσα που περιβάλλεται από μία εντυπωσιακή, λιθόκτιστη οχύρωση: Ενα ισχυρό τείχος δηλαδή, του οποίου το καλύτερα σωζόμενο τμήμα έχει μήκος περί τα 200 μέτρα ενώ στα βορειοδυτικά σώζεται σε ύψος 2,5 μέτρων και σε ένα σημείο κατεβαίνει σε βάθος 4 μ. σε τάφρο λαξευμένη μέσα σε ρήγμα.
Το τείχος διέθετε προτειχίσματα και στη μία του πλευρά ενισχύεται από αμυντική τάφρο. Το απόλυτα χαρακτηριστικό του στοιχείο όμως είναι οι ισχυροί προμαχώνες σε σχήμα πετάλου, οι οποίοι, όπως επισημαίνει η κυρία Παρλαμά είναι το σημαντικότερο σε πληρότητα μορφής, έκταση και κατάσταση διατήρησης, δείγμα αυτού του τύπου των οχυρώσεων στο Αιγαίο!
Να σημειωθεί άλλωστε, ότι πρόκειται για μία εξελιγμένη μορφή της οχυρωματικής τεχνικής, που είχε αναπτυχθεί στην Συροπαλαιστίνη ήδη από την 4η π.Χ. χιλιετία για να γνωρίσει στην συνέχεια από την 3η π.Χ. χιλιετία ευρεία διάδοση σε όλες τις περιοχές της Μεσογείου. Σήμερα μάλιστα θεωρείται, ότι συνδέεται με θέσεις, οι οποίες ήλεγχαν τους θαλάσσιους δρόμους του εμπορίου των μετάλλων, πράγμα το οποίο αναδεικνύει τον ιδιαίτερο ρόλο που έπαιζε το Παλαμάρι αυτή τη μακρινή εποχή.
Οσο για το ίδιο τον οικισμό, το χαρακτηριστικό του είναι, ότι διέθετε οργανωμένη πολεοδομία, κεντρικούς αγωγούς στους δρόμους και προσεγμένες οικίες με τις αυλές τους. Εστίες, φούρνοι διαμορφωμένα δάπεδα και λιθόκτιστα πεζούλια βρίσκονταν τόσο μέσα στα σπίτια όσο και στον αύλειο χώρο τους. Από τα ευρήματα του οικισμού εξάλλου ξεχωρίζουν τα πολυάριθμα αγγεία, τα λίθινα και οστέινα εργαλεία, τα λίθινα και μεταλλικά σκεύη ενώ βρέθηκαν και υπολείμματα επεξεργασίας οψιανού και τοπικού πυριτόλιθου.
Σύμφωνα με τη μελέτη πάντως το τέλος αυτού του εντυπωσιακού οικισμού πρέπει να ήρθε από την έκρηξη του ηφαιστείου της Θήρας. Γιατί ουδέν στοιχείο προκύπτει μετά από αυτήν. Στην παραλία του οικισμού εξάλλου υπάρχουν ακόμα ίχνη και ερείπια του λιμανιού, το οποίο είχε εμπορικές επαφές με τις Κυκλάδες, την ανατολική ηπειρωτική Ελλάδα, την Εύβοια και το Βορειοανατολικό Αιγαίο.
Σήμερα πολλά ευρήματα του Παλαμαρίου μπορεί να δει ο επισκέπτης στο Μουσείο Σκύρου. Πιο ενδιαφέρουσα όμως είναι η επίσκεψη στον αρχαιολογικό χώρο, τα ερείπια του οποίου έχουν συντηρηθεί και αναστηλωθεί χάρη στην ένταξη του έργου στο Γ΄ ΚΠΣ με 3 εκατ. ευρώ ενώ ήπιες και διακριτικές επεμβάσεις υποδέχονται και ενημερώνουν το κοινό.
Συγκεκριμένα έχει ανεγερθεί ισόγειο κτήριο εξυπηρέτησης των επισκεπτών 140 τ.μ. με ενημερωτική έκθεση ενώ στο υπόγειό του διατηρείται μεγάλη αποθήκη και λειτουργεί εργαστήριο για τη συντήρηση των ευρημάτων.

Su muhallebisi/ Μουχαλεμπι Νερου με βύσσινα



su_muhallebisi Su muhallebisi/ Μουχαλεμπι Νερου με βύσσινα (για 4 άτομα)

Υλικά

1 λίτρο γάλα
4 κουταλάκια του γλυκού αλάτι.
1 νεροπότηρο ζάχαρη
2 ποτήρια του τσαγιού vιζεστές

Για το γαρνίρισμα:
Άχνη ζάχαρη
Βύσσινα

Εκτέλεση
1. Βάλτε το γάλα σε μια κατσαρόλα και βράστε σε σιγανή φωτιά. Σε άλλο σκεύος, λιώστε το νισεστέ με μισό ποτήρι του τσαγιού γάλα. Όταν το γάλα αρχίσει να βράζει, προσθέστε λίγο λίγο το νισεστέ. Συνεχίστε ν' ανακατεύετε με ξύλινη κουτάλα και σε αργή φωτιά. Μετά πέντε λεπτά προσθέστε τη ζάχαρη και το αλάτι. Όταν πήξει, στρώστε το σε ταψί σε πάχος ενός εκατοστού.
2. Οταν κρυώσει, κόψτε το με το μαχαίρι. Κόβοντάς το, βάλτε άχνη ζάχαρη στο μαχαίρι. Σερβίρετε γαρνίροντας με βύσσινα.

THE EYE

Αναδημοσίευση άρθρου από Νέα Ακρόπολη

http://www.nea-acropoli-ioannina.gr/kinhmatografou/the-eye.html

THE EYE

Trailer 

Ένα ενδιαφέρον θρίλερ που παρουσιάζει πολλές απόψεις της ιαπωνικής παράδοσης. Μια κοπέλα τυφλή αποκτά το φως μετά από μια επιτυχημένη επέμβαση. Δότης είναι μια συνομήλικη της που έχει φυσικά πεθάνει. Σταδιακά ανακαλύπτει η κοπέλα, ότι όχι μόνο απέκτησε την ικανότητα να βλέπει, όπως όλος ο κόσμος αλλά επίσης να βλέπει και πράγματα που δεν βλέπει ο υπόλοιπος κόσμος.
Αρχικά βλέπει κάποιες μαύρες φιγούρες ανθρώπων (αόρατοι για τους άλλους) οι οποίοι όταν παρουσιάζονται, πάντα κάποιος πεθαίνει. (Αυτοί είναι οι «Άγγελοι Θανάτου» που έρχονται για οδηγήσουν τον νεκρό μέσα από το πέρασμα στον άλλον κόσμο. Σε όλους τους πολιτισμούς βρίσκουμε την πίστη, ότι την ώρα του θανάτου, εμφανίζεται κάποιος για να πάρει μαζί του τον ετοιμοθάνατο. Πολλές φορές αυτοί παίρνουν την μορφή  κάποιου οικείου προσώπου του θανόντα, έτσι ώστε να έχει κάποιον να εμπιστευτεί και να γίνει με πιο ανώδυνο τρόπο η αποκόλληση του από τον κόσμο της ύλης).
Άλλο στοιχείο που μας δίνει η ταινία είναι ο εγκλωβισμός της συνείδησης, όταν αυτός που πεθαίνει, συνεχίζει να έχει κάποιο άλυτο ζήτημα με την ζωή ή τους ζωντανούς. Για παράδειγμα εμφανίζεται κάποιο παιδί που αναζητά απεγνωσμένα τον έλεγχο των βαθμών του από το σχολείο. Το παιδί αυτό έχει αυτοκτονήσει, διότι οι γονείς του τον κατηγόρησαν άδικα ότι επίτηδες έλεγε ψέματα πως έχασε τον έλεγχό του. Έτσι η πρωταγωνίστρια το συναντά συνεχώς να ψάχνει για τον χαμένο του έλεγχό.
(Βλέπουμε εδώ λοιπόν    την αρχαία πίστη ότι η συνείδηση μπορεί να εγκλωβιστεί στην ύλη και να κάνει φαύλους κύκλους μέσα σε αυτήν ζητώντας δικαίωση. Αυτή η κατάσταση είναι γνωστή σε όλους τους παραδοσιακούς πολιτισμούς με την έννοια των φαντασμάτων που στοιχειώνουν έναν χώρο). Την πλοκή της ταινίας κινεί ένα άλλο πρόσωπο, αυτό της δότριας του ματιού. Σταδιακά αποκαλύπτεται ότι έχει και εκείνη κάποιο «άλυτο ζήτημα» που την κρατά δέσμια και έτσι καλείται η πρωταγωνίστρια να βρει την άκρη του νήματος για να την βοηθήσει.
Πέρα από ότι αναφέραμε πιο πάνω, εδώ υπάρχει και η πανάρχαια εσωτερική πίστη ανατολικών παραδόσεων, που υποστηρίζει ότι κάθε μέλος του σώματος π.χ. η καρδιά, το συκώτι, τα μάτια κλπ έχει τον δικό του ον, έναν μικρό εσωτερικό ρυθμιστεί που συνεργάζεται καρμικά με την συνείδηση του ανθρώπου. Έτσι όταν δίνουμε σε κάποιον, το μέλος του σώματος ενός άλλου ανθρώπου, τότε αυτός παίρνει ένα ζωντανό κομμάτι του άλλου μια και ο «ρυθμιστής» έρχεται μαζί. Έτσι λοιπόν αυτό, δημιουργεί για αυτούς τους λαούς, ένα ηθικό ζήτημα σε σχέση με το κάρμα αυτού που το δέχεται, αφού εκμεταλλεύεται ένα κομμάτι της  ύπαρξης του άλλου.
Όμως ας μην ξεχνάμε ότι η έννοια της δικαιοσύνης, του καλού και του κακού είναι ζητήματα πολύ δύσκολα που απασχόλησαν και θα απασχολούν μάλλον για πολύ ακόμη την ανθρωπότητα.

Η ΑΦΤΠΝΙΣΗ ΤΩΝ ΔΑΙΜΟΝΩΝ


Νομίζαμε ότι οι δαίμονες είχαν συνετιστεί: μετά τη χρηματοπιστωτική κρίση του 2008, τα κράτη είχαν ξαναπάρει το πάνω χέρι έναντι των χρηματοπιστωτικών αγορών· για χάρη του ευρώ, οι Ευρωπαίοι είχαν ενταφιάσει τον εθνικό εγωισμό· μπροστά σε χειρότερα πλήγματα, οι υπεύθυνοι της οικονομικής πολιτικής ήξεραν πώς να απαντήσουν και να αποτρέψουν την ύφεση. Η θύελλα όμως που συγκλονίζει εδώ και δύο χρόνια την ευρωζώνη δείχνει ότι οι δαίμονες είχαν απλώς αποκοιμηθεί. Ό,τι ξεκίνησε σαν μια συνηθισμένη κρίση σε μια μικρή περιφερειακή οικονομία, την Ελλάδα, εξαπλώθηκε από χώρα σε χώρα και απειλεί σήμερα να παρασύρει όλο το ευρωπαϊκό νομισματικό οικοδόμημα. Μπορούμε ακόμη να γλιτώσουμε από αυτή τη θύελλα; Θα αναγκαστούν ορισμένες χώρες να εγκαταλείψουν το ευρώ; Με τι τίμημα; Θα χάσουν τα κράτη τη δημοσιονομική τους αυτονομία; Η Γερμανία ετοιμάζεται άραγε να αναλάβει την εξουσία; Με σαφήνεια και άνεση, ο Jean Pisany-Ferry προσφέρει όλα τα κλειδιά για να καταλάβουμε τι διακυβεύεται σήμερα όσον αφορά το ευρώ. Μας παραδίδει να διαβάσουμε εν είδει θρίλερ την ιστορία ενός νομίσματος χωρίς κράτος, το οποίο πάνω απ όλα στερείται πολιτικού προγράμματος. Καταγγέλλει τα σφάλματα των Ευρωπαίων ηγετών που, εν μέσω θυέλλης, αντιδρούν πάντα πολύ φτωχά και πολύ αργά. Αποκρυπτογραφεί, τέλος, τα διάφορα σενάρια εξόδου από την κρίση και αξιολογεί τις πιθανότητες επιτυχίας τους.

http://www.bigbook.gr/index.php?lang_id=1&mode=singleBook&book_id=209927

Σωκράτης


Socrates Louvre.jpg
Socrates.pngΟ Σωκράτης έζησε στην Αθήνα το (470 π.Χ. ή 469 π.Χ. - 399 π.Χ.)[1] ήταν Έλληνας Αθηναίος φιλόσοφος και μία από τις σημαντικότερες φυσιογνωμίες του ελληνικού και παγκόσμιου πνεύματος και πολιτισμού και ένας από τους ιδρυτές της Δυτικής φιλοσοφίας [2]. Ενδεικτικό της σημασίας του για την Αρχαία ελληνική φιλοσοφία είναι ότι όλοι οι Έλληνες φιλόσοφοι πριν από αυτόν ονομάστηκαν Προσωκρατικοί. Αναρίθμητοι είναι οι μελετητές που έχουν ασχοληθεί με τον Σωκράτη, στους αιώνες που ακολούθησαν το θάνατό του, πολλοί από τους οποίους είναι ιδιαίτερα φημισμένοι, έτσι ώστε ο W.K.C. Gutrie να γράψει πως «στο τέλος ο καθένας έχει το δικό του, ως ένα βαθμό Σωκράτη, που δεν είναι ίδιος ακριβώς με τον Σωκράτη κανενός άλλου.» [3] Είχε έναν πολυάριθμο κύκλο πιστών φίλων, κυρίως νέων από αριστοκρατικές οικογένειες, απ' όλη την Ελλάδα. Ορισμένοι από αυτούς έγιναν γνωστοί ως ιδρυτές φιλοσοφικών σχολών διαφόρων κατευθύνσεων. Οι γνωστότεροι ήταν ο Πλάτωνας και ο Αντισθένης στην Αθήνα, ο Ευκλείδης στα Μέγαρα, ο Φαίδωνας στην Ηλεία και ο Αρίστιππος στην Κυρήνη. [4] Οι κυριότερες πηγές για τη ζωή του είναι κατ' αρχάς ο μαθητής του Πλάτων, ο ιστορικός Ξενοφών, ο φιλόσοφος Αριστοτέλης και ο συγγραφέας κωμωδιών Αριστοφάνης.

Ήταν γιος του Σωφρονίσκου και της Φαιναρέτης από το δήμο της Αλωπεκής.[5] Παντρεύτηκε σε μεγάλη ηλικία την Ξανθίππη. Οι πληροφορίες για τη ζωή του Σωκράτη είναι ποικίλες και ο μελετητής του Αρχαιοελληνικού κόσμου μπορεί να βγάλει ενδιαφέροντα συμπεράσματα. Διάφοροι αξιόλογοι συγγραφείς ασχολήθηκαν μαζί του, ήδη από την αρχαιότητα, και ο καθένας πρόσθεσε νέες πτυχές από τη ζωή του. Έτσι, ο Πορφύριος μας πληροφορεί ότι ο Σωκράτης, όπως συνηθιζόταν στην αρχαία Αθήνα, ασχολήθηκε αρχικά με τη γλυπτική τέχνη, το επάγγελμα του πατέρα του, ο οποίος ήταν λιθοξόος, πριν το εγκαταλείψει «χάριν της παιδείας», όπως έγραψε αργότερα, ο Λουκιανός. [6]

Στα 17 του χρόνια γνώρισε το φιλόσοφο Αρχέλαο, που του μετέδωσε το πάθος για τη φιλοσοφία και τον έπεισε να αφιερωθεί σ' αυτήν. Μία πιο βαθιά ψυχολογική πλευρά του φανερώνει ο Πλάτωνας, που στην Απολογία του παρουσιάζει τον Σωκράτη να θεωρεί τη φιλοσοφική ενασχόληση ως θεία εντολή. Εδώ ο Σωκράτης μπορεί να χαρακτηριστεί ως Θεόπνευστος, καθώς αναφέρει το ισχυρό του ένστικτο, ως μία εσωτερική παρόρμηση, να του υπαγορεύει ποιες πράξεις και ενασχολήσεις πρέπει να ακολουθήσει. Συχνά μάλιστα δήλωνε ότι άκουγε μέσα του μία φωνή που τον εμπόδιζε να πράττει ότι δεν ήταν σωστό, την οποία φωνή ονόμαζε «δαιμόνιο».

Στις φιλοσοφικές του έρευνες τον παρακολουθούσαν πολλοί, ιδιαίτερα νέοι, που ένιωθαν ευχαρίστηση ακούγοντας τον να μιλάει και να συζητάει για θέματα κοινωνικά, πολιτικά, ηθικά και θρησκευτικά. Έτσι σχηματίστηκε γύρω του ένας όμιλος, που δεν αποτελούσε όμως σχολή, γιατί ο Σωκράτης δεν δίδαξε συστηματικά, αλλά διαλεγόταν σε κάθε σημείο της πόλης, με ανθρώπους κάθε κοινωνικής τάξης και σε αντίθεση με τους σοφιστές δεν έπαιρνε χρήματα από τους μαθητές του.

Απέφευγε την εμπλοκή στην πολιτική και προτιμούσε να πορεύεται τη δική του ανεξάρτητη πορεία. Μόνη εξαίρεση, όταν η πατρίδα τον καλούσε. Έτσι έλαβε μέρος σε τρεις εκστρατείες στη διάρκεια του Πελοποννησιακού πολέμου, στην πολιορκία της Ποτίδαιας, στο Δήλιο της Βοιωτίας το 424π.Χ. («ήμουν μαζί του στην υποχώρηση», λέει ο Λάχης στον ομώνυμο πλατωνικό διάλογο,«και αν όλοι ήταν σαν τον Σωκράτη, η πόλη μας ποτέ δε θα πάθαινε εκείνη τη συμφορά.»)[7] Το 422 π. Χ. στη μάχη της Αμφίπολης έσωσε τη ζωή του Αλκιβιάδη και έδειξε απίστευτη αντοχή στις κακουχίες, όπως περιγράφει ο ίδιος ο Αλκιβιάδης στο πλατωνικό Συμπόσιο.[8] Το 406 π.Χ., στη δίκη των 10 Αθηναίων στρατηγών όταν συνέπεσε η «φυλή» στην οποία ανήκε να έχει την πρυτανεία, αρνήθηκε να υποκύψει στην απαίτηση να φέρει σε ψηφοφορία στην Εκκλησία του Δήμου μία παράνομη πρόταση - να δικαστούν ομαδικά και όχι ο καθένας ξεχωριστά, όπως όριζε ο νόμος οι στρατηγοί που είχαν κατηγορηθεί ότι δεν περισυνέλεξαν τους ναυαγούς κατά τη ναυμαχία στις Αργινούσες, κάτι απαράδεκτο νομικά στην αθηναϊκή δημοκρατία. [9] Το 404 π.Χ. με την ίδια τόλμη εναντιώθηκε στους Τριάκοντα τυράννους, όταν αρνήθηκε να συλλάβει έναν δημοκρατικό πολίτη, τον Λέοντα τον Σαλαμίνιο.[9] ὁ δὲ ἀνεξέταστος βίος οὐ βιωτὸς ἀνθρώπῳ Η ζωή που δεν εξετάζεται δεν αρμόζει σε άνθρωπο
 
—Απολογία Σωκράτους

Το 399 π.Χ. διατυπώθηκε εναντίον του κατηγορία για ασέβεια προς τους θεούς και για διαφθορά των νέων[10]. Ο φιλόσοφος καταδικάστηκε, με βάση την κατηγορία, σε θάνατο. Ως σκοπιμότητα της κατηγορίας θεωρήθηκε η διδασκαλία του, η οποία επιδρούσε στους νέους, και με τον φιλελευθερισμό που τον διέκρινε, θεωρήθηκε ανατρεπτικός. Ουσιαστικό κίνητρο, όμως, υπήρξε η αντιζηλία του με σημαντικούς άνδρες της εποχής. Ενώ ένας από τους βασικούς λόγους για κατηγορία του, στην πραγματικότητα ήταν ότι ένας από τους μαθητές του, και μάλιστα από πιο τους σημαντικούς, είχε πάρει μέρος στην εξουσία των τυράννων.

Στη διάρκεια της δίκης ο Σωκράτης έδειξε θάρρος, ενώ η αναγγελία της ποινής δεν κατάφερε να τον βγάλει από τη θεϊκή του αταραξία. Μετά την καταδίκη του παρέμεινε στο δεσμωτήριο 30 μέρες, γιατί ο νόμος απαγόρευε την εκτέλεση της θανατικής ποινής πριν από την επιστροφή του ιερού πλοίου από τις γιορτές της Δήλου. Από τον διάλογο του Πλάτωνα Κρίτων μαθαίνουμε ότι ο Σωκράτης θα μπορούσε να σωθεί, αν ήθελε, αφού οι μαθητές του είχαν τη δυνατότητα να τον βοηθήσουν να αποδράσει. Ο Σωκράτης αρνήθηκε και, ως νομοταγής πολίτης και αληθινός φιλόσοφος, περίμενε τον θάνατο ειρηνικά και γαλήνια, και ήπιε το κώνειο, όπως πρόσταζε ο νόμος.

Παρ' όλα αυτά, το Μάιο του 2012, πραγματοποιήθηκε εκ νέου η δίκη του Σωκράτη από Συμβούλους του Αρείου Πάγου και γνωστούς δικηγόρους και δικαστές, χρησιμοποιώντας τους νόμους της εποχής εκείνης, και ως αποτέλεσμα ο Σωκράτης αθωώθηκε για τις κατηγορίες τις οποίες έφερε.
Αρχαία τοιχογραφία, Μουσείο Εφέσου, 1ος-5ος αιώνας.

Ο Σωκράτης, όπως και ο Πυθαγόρας, δεν άφησε κανένα σύγγραμμα. Γι' αυτό είναι πολύ δύσκολο να καθοριστεί ακριβώς το περιεχόμενο της φιλοσοφίας του και, πρακτικώς, ότι γνωρίζουμε για τον Σωκράτη προήλθε κυρίως από όσα έγραψαν οι μαθητές του σχετικά με αυτόν, καθώς και ορισμένους συγγραφείς που επικεντρώθηκαν στη μελέτη της προσωπικότητάς του. Κατά τον Σωκράτη ο Θεός δεν φιλοσοφεί, γιατί κατέχει τη σοφία, φιλοσοφεί όμως ο άνθρωπος, που η ύπαρξή του είναι πεπερασμένη.

Στην εποχή του Σωκράτη έχουμε με τους Σοφιστές τη στροφή της φιλοσοφίας προς τον άνθρωπο και τη χρήσιμη αρετή, ενώ προηγουμένως το κύριο θέμα της φιλοσοφίας των προσωκρατικών ήταν η φύση. Βέβαια, οι Σοφιστές, ως μη φιλόσοφοι, δεν διείσδυσαν εις βάθος στη μελέτη της πραγματικής ουσίας του ανθρώπου, κάτι που ξεκίνησε με τον Σωκράτη, ο οποίος πρώτος θεώρησε την ψυχή ως την πραγματική ουσία του ανθρώπου και την αρετή ως αυτό που επιτρέπει την πλήρωση της ανθρώπινης φύσης μέσα από την αναζήτηση και βελτίωση της ψυχής. Ο Αριστοτέλης αναγνωρίζει αυτή τη στροφή του πνεύματος με τη φράση «επί Σωκράτους το δε ζητείν τα περί φύσεως έληξε, προς τη χρήσιμη αρετή και την πολιτική δε απόκλεινον οι φιλοσοφούντες».
 
Σωκρατική (μαιευτική) μέθοδος
 
Πίνακας του Ζακ-Λουί Νταβίντ (1787) Ο Θάνατος του Σωκράτη

Η μαιευτική ήταν η μέθοδος, η οποία, σε συνδυασμό με τη χρήση της ειρωνείας, αποτελούσε χαρακτηριστικό της σωκρατικής διδασκαλίας. Σύμφωνα με τη μέθοδο αυτή, ο Σωκράτης κατά τις συζητήσεις του, προσποιούμενος την πλήρη άγνοια για το θέμα που συζητούσε κάθε φορά, προσπαθούσε μέσα από ερωτήσεις να εκμαιεύσει την αλήθεια από τον συνομιλητή του.

Ουσιαστικά ο Σωκράτης επωμιζόταν το ρόλο της συνείδησης και μέσα από αυτή τη διαδικασία ερωταπαντήσεων δημιουργούσε ένα πνεύμα διαλόγου στη συζήτηση. Ο συνομιλητής λοιπόν απαντώντας σ' αυτές τις ερωτήσεις έφτανε σε ένα συμπέρασμα -στην αλήθεια για τον Σωκράτη- από μόνος του. Η μέθοδος ονομάστηκε μαιευτική διότι όπως η μαία (επάγγελμα που έκανε και η Φαιναρέτη, μητέρα του Σωκράτη) φέρνει στον κόσμο το νεογνό έτσι και ο Σωκράτης ή ο εκάστοτε συνομιλητής που παίρνει το ρόλο της συνείδησης εξάγει από τον συνομιλητή του την αλήθεια.
 
Διαλεκτική

Διαλεκτική, κατ' αρχάς σημαίνει 'διάλογος'. Πρόκειται λοιπόν για μία μορφή διαλόγου η οποία χρησιμοποιήθηκε από τον Σωκράτη και κατά την οποία, ο φιλόσοφος προσπαθούσε να οδηγήσει τον συνομιλητή του στην ανακάλυψη της βαθύτερης αλήθειας των πραγμάτων, αυτής που μένει ανεξάρτητη από περιστάσεις και συνθήκες. Στη συγκεκριμένη μέθοδο, ο Σωκράτης άφηνε τον συνομιλητή του να εκφράσει ελεύθερα την άποψή του σχετικά με το θέμα που συζητούσαν, θεωρώντας αρχικά, αυτή την άποψη ως ολοκληρωμένη και θεμελιωμένη. Στη συνέχεια, μέσα από τη διαδικασία ερωταπαντήσεων, δείχνει μέσω απλοϊκών παραδειγμάτων τις ακραίες συνέπειες των απόψεων αυτών, αποδεικνύοντας έτσι τη σαθρότητά τους. Οδηγεί λοιπόν τον συνομιλητή του, στην ανακάλυψη νέων συμπερασμάτων και νέων προσεγγίσεων της αλήθειας.
Ο Σωκράτης και ο φιλοσοφικός στοχασμός

Έχει ειπωθεί για τον Σωκράτη πως «κατέβασε τη φιλοσοφία από τα άστρα στη γη», διότι χάρη στη δική του προσωπικότητα οι φιλόσοφοι έπαψαν να ασχολούνται με τα φυσικά φαινόμενα και άρχισαν να ασχολούνται με τον ίδιο τον άνθρωπο και την κοινωνία του. Στην πραγματικότητα, πολλοί φιλόσοφοι πριν το Σωκράτη ασχολήθηκαν με τα πολιτικά προβλήματα, ενώ ο Δημόκριτος ασχολήθηκε και με ζητήματα ηθικής. Ωστόσο, ο Σωκράτης ήταν εκείνος που πραγματικά έστρεψε το φιλοσοφικό στοχασμό σε αυτά τα θέματα. Ο λόγος που τα σωκρατικά ενδιαφέροντα σημάδεψαν κατά τέτοιο τρόπο την ιστορία της φιλοσοφίας πρέπει να αναζητηθεί στον σωκρατικό τρόπο σκέψης, στο γεγονός δηλαδή πως ο Σωκράτης, δεν ενδιαφερόταν για την ορθό τρόπο ζωής και δράσης είτε σε προσωπικό είτε σε κοινωνικό επίπεδο. Και αντίθετα από τους σοφιστές δεν ενδιαφέρθηκε γι αυτά για χρησιμοθηρικούς σκοπούς. Θέλησε λοιπόν να δημιουργήσει ένα στέρεο έδαφος πάνω στο οποίο θα μπορούσαν ύστερα να θεμελιωθούν οριστικά και αμετάκλητα οι έννοιες του καλού, της αρετής και της σοφίας. Όπως οι πρώτοι φιλόσοφοι λοιπόν αναζητούσαν την πρώτη αρχή της δημιουργίας, έτσι και ο Σωκράτης αναζήτησε την αρχή κάθε ηθικής έννοιας, που δεν επηρεάζεται από ιστορικές και κοινωνικές συνθήκες αλλά ούτε από τη δυνατότητα της αντίληψης του κάθε ανθρώπου. Αναζήτησε δηλαδή το απόλυτο και απέρριψε το σχετικό, μελέτησε την ηθική ουσία και απέρριψε τα ηθικά φαινόμενα.
Επαγωγική Συλλογιστική Μέθοδος

Για να φτάσει στην αρχή των ηθικών εννοιών, ο Σωκράτης χρησιμοποίησε την επαγωγική συλλογιστική μέθοδο, μέσω της οποίας σκόπευε να φτάσει στην εξαγωγή καθολικών συμπερασμάτων. Ξεκινούσε λοιπόν με παραδείγματα, παρμένα από την καθημερινότητά του και την εμπειρία του και αποσκοπούσε στην εξαγωγή καθολικών συμπερασμάτων τα οποία ξεπερνούν την εμπειρία και φτάνουν στην απόλυτη γνώση ενός θέματος. Και η διαδικασία αυτή είναι επιτυχής όταν θα προκύψει ένας απόλυτος ορισμός για την αλήθεια του καλού και του κακού, της ομορφιάς και της ασχήμιας, της ορθής διακυβέρνησης και της δεσποτείας, της σωφροσύνης και της άνοιας.

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CF%89%CE%BA%CF%81%CE%AC%CF%84%CE%B7%CF%82

Τσάι τοῦ (Ἑλληνικού) βουνού, κατὰ τοῦ Ἀλτσχάιμερ!!

http://proionta-tis-fisis.blogspot.gr/2012/12/blog-post_35.html

Τσάι τοῦ (Ἑλληνικού) βουνού, κατὰ τοῦ Ἀλτσχάιμερ!!

Αθάνατη Ελληνική φύση!


Κάθε σου βότανο κι ένα φάρμακο!

Ευλογημένη Ελληνική γη…!!


«Το ανώτερο τσάι προέρχεται από τα ψηλά βουνά», έλεγε μια αρχαία κινεζική παροιμία. «Τα ελληνικά βουνά» προσθέτουν σήμερα Γερμανοί επιστήμονες. Πληθαίνουν  τα δημοσιεύματα για τις θαυματουργές ιδιότητες του ελληνικού τσαγιού του βουνού στη μάχη για την καταπολέμηση της νόσου Aλτσχάιμερ, η οποία οδηγεί στον εκφυλισμό των εγκεφαλικών κυττάρων. Από τη νόσο πάσχουν 800.000 άτομα στη Γερμανία και περίπου 30 εκατομμύρια σε όλο τον κόσμο. Τα μελλοντικά, δε, σενάρια ηχούν ακόμα πιο εφιαλτικά, καθώς αυξάνουν τους δυνητικούς ασθενείς το 2050 σε περισσότερους από 110 εκατομμύρια παγκοσμίως.

Μεταξύ 150 φυτών
«Εδώ και επτά χρόνια είχαμε πειραματιστεί με 150 φυτά και βότανα από όλο τον κόσμο, την Κίνα, την Ταϊλάνδη, την Ινδονησία» διηγείται στην «Κ» ο καθηγητής Νευρολογίας στο Πανεπιστήμιο του Magdeburg και διευθυντής του ομώνυμου Ερευνητικού Κέντρου για Νευρολογικές Ασθένειες, Jens Pahnke. Η εικοσαμελής επιστημονική ομάδα ανέλυε τα συστατικά των φυτών και τα δοκίμαζε σε πειραματόζωα, χωρίς ωστόσο σημαντική ωφέλεια.

«Από έρευνά μας στο Ιντερνετ, μάθαμε για τις ιδιότητες του ελληνικού βοτάνου και αποφασίσαμε να το παραγγείλουμε το 2010», θυμάται ο Γερμανός καθηγητής.

«Είχαμε τα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα!» περιγράφει ο ίδιος. Συγκεκριμένα, όταν αυτό δίδεται σε ποντίκια για 25 μέρες περιορίζει τη βλάβη του εγκεφάλου σε ποσοστό περίπου 80%. Το επόμενο «καλύτερο» αποτέλεσμα είχε το συστατικό Τhiethylperazin, που όμως φτάνει το 70%. Ο 38χρονος καθηγητής, που κουράρει 1.500 ασθενείς από όλο τον κόσμο ετησίως, δοκίμασε τις ιδιότητες του τσαγιού του βουνού και στους ανθρώπους. «Πίνοντας καθημερινά τσάι για έξι μήνες, η ασθένεια υπαναχωρεί στο επίπεδο που ήταν εννέα μήνες νωρίτερα και μετά από αυτό σταθεροποιείται σημαντικά», εξηγεί. «Είχα ασθενή, που είχε πρόβλημα μνήμης και προσανατολισμού και είχε φτάσει σε σημείο που δεν μπορούσε ούτε στην τουαλέτα να πάει μόνος τους» διηγείται. «Του χορήγησα τσάι για δύο μήνες και τώρα έχει βελτιωθεί σε τέτοιο βαθμό που ετοιμάζεται να πάει διακοπές με έναν φίλο τους στις Αλπεις», τονίζει.

Προς το παρόν, ο γιατρός συνιστά να πίνουμε πολλά φλιτζάνια κρύο ή ζεστό τσάι την ημέρα. Είναι, άλλωστε, κοινός τόπος ότι όσο νωρίτερα λαμβάνει κανείς προληπτικά μέτρα για το Aλτσχάιμερ τόσο καλύτερα. «Συνήθως, φτάνει κανείς στο σημείο να μη θυμάται πώς να γυρίσει σπίτι του για να συνειδητοποιήσει ότι κάτι… “τρέχει” και να μας επισκεφθεί», επισημαίνει ο Γερμανός γιατρός «αν, όμως, είχε υποβληθεί νωρίτερα σε κάποιο σχετικό τεστ, θα είχε καλύτερη εξέλιξη η αρρώστια».

Τα επόμενα δύο χρόνια η επιστημονική ομάδα του Magdeburg φιλοδοξεί να δημιουργήσει ένα φάρμακο από το ελληνικό τσάι (πρόκειται συγκεκριμένα για την ποικιλία “sideritis scardica” που ενδημεί κυρίως στη Μακεδονία) σε μορφή χαπιού. Τα οφέλη θα είναι πολλά, «θα είναι συμπυκνωμένο, οπότε η δράση του θα είναι ακόμα πιο αποτελεσματική, ενώ ως χάπι θα είναι πιο εύχρηστο».

Μεγάλες ποσότητες
Φυσικά, για να ολοκληρωθεί η διαδικασία απαιτούνται πολύ μεγάλες ποσότητες. «Παραγγέλνουμε τόνους για να εξυπηρετήσουμε όλους τους ασθενείς», τονίζει. Ωστόσο, ο καθηγητής δε μας κρύβει ότι «έχουμε ξεκινήσει να καλλιεργούμε τσάι σε κάποιες εκτάσεις στη Βουλγαρία, που συγγενεύουν κλιματολογικά και εδαφολογικά με τα βουνά της Μακεδονίας». Και στην εύλογη απορία μας, απαντά: «Δεν είχαμε πια την οικονομική δυνατότητα να εισάγουμε από την Ελλάδα. Από τη στιγμή που έγινε αντιληπτό το έντονο ενδιαφέρον μας, η τιμή του προϊόντος αυξήθηκε 600%».
Πηγή: fytro.wordpress.com
Το είδα: filonoi.gr 


Σημείωση: Eνας πολύ καλός συνδυασμός για το Ἀλτσχάιμερ , είναι ενα μείγμα απο ίσες ποσότητες τσάι του βουνού, βασιλικό και τζίνγκο μπιλόμπα και Ω3 βασικά λιπαρά οξέα καθημερινά!
Μαριάννα Ευαγγέλου - Φύτρο.

Κατοχυρώθηκε το "Μανταρίνι Χίου"...

Αποτέλεσμα εικόνας για "Μανταρίνι Χίου"



Κατοχυρώθηκε το "Μανταρίνι Χίου"...


...ως προϊόν Προστατευμένης Γεωγραφικής Ένδειξης (ΠΓΕ)!




Η κατοχύρωση της ονομασίας του δίνει τη δυνατότητα:


- στους παραγωγούς να βελτιώσουν το εισόδημά τους, επιτυγχάνοντας μεγαλύτερη ζήτηση και καλύτερες τιμές,


- στους καταναλωτές να αγοράζουν προϊόν εγγυημένης ποιότητας




Προκειμένου τα μανταρίνια να πιστοποιηθούν ως «Μανταρίνια Χίου*», η καλλιέργεια, η παραγωγή, η συγκομιδή, η διαλογή και η τυποποίηση του προϊόντος θα πρέπει να εκτελούνται εντός της γεωγραφικής περιοχής των νήσων Χίου, Ψαρών και Οινουσσών.




Από τις καλύτερες και πιο αρωματικές ποικιλιές στον κόσμο είναι τα μανταρίνια που προέρχονται από τον Κάμπο Χίου.




Σημείωση: Τα ελληνικά προϊόντα, που έχουν ενταχθεί μέχρι σήμερα στο Μητρώο Προστατευμένων Γεωγραφικών Ενδείξεων και Ονομασιών Προέλευσης της ΕΕ ανέρχονται σε 97.




* H Χίος ονομάζεται και μυροβόλος, δηλαδή γεμάτη μυρωδιές, γιατί τα αρώματα των εσπεριδοειδών και των λουλουδιών της είναι μοναδικά.

Δημοφιλείς αναρτήσεις