To Πορτρέτο της σιωπής

Bigbook.gr

To Πορτρέτο της σιωπής της Τέσυ Μπάιλα επανακυκλοφορεί ανανεωμένο και αναθεωρημένο από τις εκδόσεις Έναστρον σε λίγες μέρες...

"Η σιωπή είναι η σκάλα που οδηγεί στο σκοτεινό άδυτο της ψυχής μας... Είναι η υπόκρουση που μας βοηθάει να αφουγκραστούμε το όνειρο... Είναι τα σπάργανα όπου γεννιέται η μουσική... Είναι η πηγή της μοναξιάς και της αυτογνωσίας... Είναι το μονοπάτι που οδηγεί στην αγκαλιά του Θείου... Ο Χριστόφορος δυο αγάπες είχε στη ζωή του. Τη θάλασσα και το βιολί. Και όταν οι αγάπες του αυτές αναμετρήθηκαν με τον έρωτα που έχει ένας άντρας για μία γυναίκα, έχασε ο φτερωτός θεός. Εκείνος φεύγει για να αναζητήσει μες στη μοναστική σιωπή τον εαυτό του. Εκείνη απομένει με τη δική της αλήθεια στα σπλάχνα, βυθισμένη στη σιωπή της ενοχής. Τι γίνεται όμως όταν ο Θεός του Χριστόφορου "δοκιμάζει" ένα πλάσμα που δεν φταίει για ό,τι αποφάσισαν οι δυο εραστές; Πόσο αντέχει το όνειρο να μένει αλώβητο στο βάθρο του; Τι συμβαίνει όταν η πίστη δοκιμάζεται; Τότε ένα βιολί μαστορεύει μελαγχολικές μελωδίες, μια γυναίκα αποτυπώνει το πορτρέτο της σιωπής σ ένα χαρτί και το πορτρέτο της αγάπης στην καρδιά της, μια μάνα καταριέται το Θεό και ένα παιδί περιμένει μια θυσία για να ζήσει... Τότε και ο Χριστόφορος έρχεται αντιμέτωπος με τη σιωπή του και με δυο μάτια που κρύβουν μέσα τους την ίδια αναζήτηση όπως και τα δικά του..."

Ελένη Τσαλιγοπούλου - Οι μεγάλες οι αγάπες

Εντουάρ Μανέ

Ο Εντουάρ Μανέ (Édouard Manet, 23 Ιανουαρίου 1832 - 30 Απριλίου 1883) ήταν ένας από τους σημαντικότερους ζωγράφους. Θεωρείται ένας από τους θεμελιωτές της μοντέρνας τέχνης ενώ συνδέθηκε έντονα και με το κίνημα του ιμπρεσιονισμού. Αποτέλεσε επιπλέον έναν από τους πλέον αμφιλεγόμενους καλλιτέχνες του 19ου αιώνα.

Ο Εντουάρ Μανέ γεννήθηκε το 1832 στο Παρίσι και μεγάλωσε μέσα σε ένα μεγαλοαστικό οικογενειακό περιβάλλον. Ο πατέρας του, Ωγκύστ Μανέ (Auguste Manet), ήταν δικαστής, ενώ η μητέρα του, Εζενί-Ντεζιρέ Φουρνιέ (Eugénie-Desirée Fournier) ήταν κόρη διπλωμάτη. Από νωρίς, ο Μανέ ήρθε σε επαφή με τον χώρο της τέχνης χάρη στη συμβολή του θείου του, Σαρλ Φουρνιέ (Charles Fournier), ο οποίος επιπλέον τον ενθάρυνε να ακολουθήσει το επάγγελμα του ζωγράφου. Αντιθέτως, ο πατέρας του τον προορίζει για μία καριέρα στη νομική.

Σε ηλικία 12 ετών ο Μανέ φοιτά στο κολέγιο Rollin και οι μαθητικές του επιδόσεις καταγράφονται ως απογοητευτικές, γεγονός που αναγκάζει τους γονείς του να αποδεχτούν την επιθυμία του να δώσει εξετάσεις ώστε να γίνει δεκτός στη Ναυτική Ακαδημία. Ο Μανέ αποτυγχάνει στις εξετάσεις αλλά το Δεκέμβριο του 1848 μπαρκάρει με το πλοίο Havre et Guadeloupe με προορισμό το Ρίο ντε Τζανέιρο της Βραζιλίας. Οι εμπειρίες που αποκομίζει κατά τη διάρκεια αυτού του ταξιδιού καταγράφονται σε αρκετά από τα μεταγενέστερα έργα του.

Ο Μανέ επιστρέφει από τη Λατινική Αμερική τον Ιούνιο του 1849 και αφού αποτυγχάνει για δεύτερη φορά να γίνει δεκτός στη Ναυτική Ακαδημία αποφασίζει να ασχοληθεί με τη ζωγραφική. Μετά από σχετική έγκριση των γονέων του, το διάστημα 1850 - 1856 σπουδάζει στο ατελιέ του ακαδημαϊκού ζωγράφου Τομά Κουτύρ (Thomas Couture). Την περίοδο της εξαετούς εκπαίδευσής του, αφοσιώνεται στις διαφορετικές τεχνικές και συνηθίζει να αντιγράφει έργα κλασικών δημιουργών, τα οποία εκτίθενται στο μουσείο του Λούβρου. Την ίδια περίοδο, πραγματοποιεί διάφορα ταξίδια σε όλη την Ευρώπη όπου έρχεται σε επαφή με έργα άλλων καλλιτεχνών επισκεπτόμενος πολλά μουσεία. Μεταξύ άλλων επισκέπτεται την Ιταλία, τη Γερμανία και την Ολλανδία. Μετά από διαφωνία με τον δάσκαλό του, εγκαταλείπει τελικά το ατελιέ του το 1856.

Μετά από μερικά χρόνια κατά τα οποία ο Μανέ εξακολουθεί να αντιγράφει κλασικά έργα, αποφασίζει να εκθέσει για πρώτη φορά δημόσια έργο του, συμμετέχοντας στο Σαλόν του 1859 με τον πίνακα Πότης Αψεντιού ( Le Buveur d'absinthe). Το συγκεκριμένο έργο ακολουθεί τα πρότυπα του ρεαλισμού αν και θεωρείται πως αποτελεί ένα είδος φόρου τιμής στον Ισπανό Ντιέγκο Βελάσκεθ, τον οποίο ο ίδιος ο Μανέ θεωρούσε ως τον σημαντικότερο ζωγράφο. Παρόλα αυτά ο πίνακας δεν γίνεται δεκτός αλλά απορρίπτεται από την επιτροπή της Ακαδημίας. Την ίδια περίοδο, ο Μανέ εστιάζει το ενδιαφέρον του στη ζωγραφική της ιβηρικής χερσονήσου και αποστρέφεται ολοένα και περισσότερο τα καθιερωμένα ακαδημαϊκά πρότυπα που κυριαρχούν στην τέχνη της εποχής.

Το 1863 συμμετέχει για δεύτερη φορά στο Σαλόν του Παρισιού με το έργο του Πρόγευμα στη χλόη, το οποίο αν και επίσης απορρίπτεται, τελικά μετά από απόφαση του αυτοκράτορα Ναπολέων Γ' καθιερώνεται μία ειδική έκθεση για όλα τα απορριφθέντα έργα μεταξύ των οποίων και αυτό του Μανέ. Η δημόσια έκθεση του έργου - που απεικονίζει μια γυμνή γυναικεία μορφή - προκαλεί έντονες αντιδράσεις και θεωρείται σήμερα ένα από τα αμιγώς ιμπρεσιονιστικά έργα του Μανέ. Δύο χρόνια αργότερα, ένας άλλος πίνακας του Μανέ, υπό τον τίτλο Ολυμπία θα προκαλέσει ακόμα μεγαλύτερο σκάνδαλο καθώς θεωρήθηκε ιδιαιτέρως προκλητικός. Τα επόμενα χρόνια ο Μανέ συμμετέχει σε αρκετά σαλόν του Παρισιού και αρκετά έργα του απορρίπτονται. Παρά τις αρνητικές κριτικές και τις κατηγορίες για προσβολή της δημοσίας αιδούς που δέχτηκε ο Μανέ για τα έργα του, κατάφερε παράλληλα να αυξήσει σημαντικά την επιρροή του σε νέους και μοντέρνους καλλιτεχνικούς κύκλους.
Ο Μανέ συνδέθηκε με τους ιμπρεσιονιστές ζωγράφους μεταξύ των οποίων ο Εντγκάρ Ντεγκά, ο Κλωντ Μονέ, ο Πωλ Σεζάν, ο Πιερ Ωγκύστ Ρενουάρ και ο Καμίλ Πισαρό. Στην πραγματικότητα, αν και διαπνέονταν από κοινές πεποιθήσεις και το έργο του Μανέ αποτέλεσε σημαντική επιρροή για τους ιμπρεσιονιστές, ο ίδιος ο Μανέ δεν συμμετείχε στις εκθέσεις τους ούτε και επιθυμούσε να εκλαμβάνεται ως εκπρόσωπος του κινήματος. Είναι γεγονός πως και ο Μανέ δέχτηκε με τη σειρά του επιδράσεις από τους ιμπρεσιονιστές και ιδιαίτερα από τον Μονέ. Πολλά έργα του ακολούθησαν την ιμπρεσιονιστική τεχνοτροπία και τις τεχνικές που χρησιμοποιούσαν οι ιμπρεσιονιστές. Εκτός από τους ιμπρεσιονιστές, το έργο του Μανέ υπερασπίστηκαν δημόσια και άλλες προσωπικότητες όπως οι λογοτέχνες Εμίλ Ζολά, Στεφάν Μαλαρμέ και Κάρολος Μπωντλαίρ. Ιδιαίτερα δημοφιλή είναι και τα πορτραίτα που φιλοτέχνησε ο Μανέ για τους Ζολά και Μαλαρμέ.Το 1870 ο Μανέ υπηρέτησε ως ανθυπολοχαγός στο Γαλλο-Πρωσσικό πόλεμο και το 1881 παρασημοφορήθηκε με το Μετάλλιο της Τιμής. Πέθανε το 1883 στο Παρίσι από σύφιλη, η οποία του προκάλεσε και μερική παράλυση στα τελευταία χρόνια της ζωής του. Έντεκα ημέρες πριν το θάνατό του αναγκάστηκε να υποστεί τον ακρωτηριασμό του αριστερού του ποδιού λόγω γάγγραινας.

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%95%CE%BD%CF%84%CE%BF%CF%85%CE%AC%CF%81_%CE%9C%CE%B1%CE%BD%CE%AD

Αντιφλεγμονώδεις τροφές

http://proionta-tis-fisis.blogspot.com/2012/12/blog-post_4127.html

Αντιφλεγμονώδεις τροφές

Dr. Δημήτρης Τσουκαλάς Διδάκτωρ Πανεπιστημίου UNI.NA. Federico II Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Ινστιτούτου Μεταβολομικής Ιατρικής Μέλος της Ακαδημίας Επιστημών της Νέας Υόρκης

Έχουμε όλοι ακούσει για τα αντιφλεγμονώδη φάρμακα. Έχετε όμως ακούσει για αντιφλεγμονώδεις τροφές; Οι τροφές που καταναλώνουμε παίζουν σημαντικό ρόλο στο πως νοιώθουμε.

Τι είναι όμως η φλεγμονή;

Ας δούμε τι είναι:
Φλεγμονή είναι η τοπική αντίδραση του οργανισμού σε ερεθισμό, βλάβη ή λοίμωξη (μικρόβια). Τα συμπτώματα της φλεγμονής συμπεριλαμβάνουν ερυθρότητα στη περιοχή, πρήξιμο, πόνο και αυξημένη θερμότητα.
Πρόκειται για μια προσπάθεια του οργανισμού να «περιχαρακώσει» τη βλάβη και να αυξήσει την συγκέντρωση θρεπτικών συστατικών ώστε να βοηθήσει στην ταχύτερη επούλωση της. Ο πόνος δε, έχει ως στόχο την ακινητοποίηση και προστασία του πάσχοντος μέρους μέχρι πλήρους ίασης. Είναι σημαντικό να καταλάβουμε ότι η φλεγμονή δεν είναι το πρόβλημα αλλά η προσπάθεια του οργανισμού να λύσει ένα πρόβλημα.
Η φλεγμονή ακολουθεί μια βλάβη. Χτυπήσαμε το χέρι μας που στη συνέχεια πονάει και είναι πρησμένο, φλεγμένει. Το πρόβλημα ήταν το χτύπημα, το πρήξιμο και ο πόνος αφορούν στην προσπάθεια του οργανισμού να διορθώσει την βλάβη που προκλήθηκε με το χτύπημα.
Οι βλάβες μπορούν να προκληθούν ξαφνικά και βίαια (οξέως) ή σταδιακά και σε σταθερή βάση (χρονίως). Αν το σώμα μας έχει όλα τα συστατικά που χρειάζεται για να επουλώσει, ολοκληρώνει τη διαδικασία και έτσι η φλεγμονή περνά. Αν όχι η διαδικασία χρονίζει και η προσπάθεια επούλωσης γίνεται πρόβλημα η ίδια.
Η κατάληξη (-ίτιδα) προστίθεται στο όνομα του οργάνου που αφορά για χαρακτηρίσει την περιοχή της φλεγμονής. Αρθρίτιδα για τις αρθρώσεις, δερματίτιδα για το δέρμα, αγγειίτιδα για τα αγγεία κ.ο.κ. Αφορά μια πληροφορία που έχει να κάνει με το σημείο της φλεγμονής και όχι με την αίτια που την προκάλεσε.

Τροφές και φλεγμονή
Νέες έρευνες συνδέουν τον τρόπο ζωής και διατροφής μας με τη φλεγμονή και τη προδιάθεση για νόσο.
Η παχυσαρκία, τα καρδιολογικά νοσήματα, ο καρκίνος, η οστεοπόρωση μέχρι και η κατάθλιψη συνδέονται με το τι τρώμε.
Οι τροφές που προάγουν τη φλεγμονή περιλαμβάνουν τις επεξεργασμένες τροφές οι οποίες παρέχουν πολλές θερμίδες ενώ έχουν χάσει το μεγαλύτερο μέρος της θρεπτικής τους αξίας. Χαρακτηριστικά παραδείγματα τέτοιων τροφών είναι η ζάχαρη, το άσπρο αλεύρι, και το επεξεργασμένο αλάτι.
Οι επεξεργασμένες τροφές, σε αντίθεση με αυτές που δεν έχουν υποστεί επεξεργασία, έχουν χαμηλή περιεκτικότητα σε θρεπτικά συστατικά όπως βιταμίνες, μεταλλικά στοιχεία και ένζυμα (χημικές ενώσεις απαραίτητες για να πραγματοποιηθούν χημικές αντιδράσεις μέσα στο σώμα μας).
Αυτές οι τροφές όταν εισέλθουν στο σώμα μας προκαλούν μεγάλες και απότομες διακυμάνσεις στα επίπεδα του ζαχάρου στο αίμα μας. Το ζάχαρο αρχικά ανεβαίνει απότομα, στη συνέχεια πέφτει απότομα, ανεβαίνει και πάλι κ.ο.κ. Αυτό προκαλεί αυξημένες εκκρίσεις ορμονών που τροφοδοτούν τη φλεγμονή και κυρίως της ινσουλίνης.
Το σώμα μας στη προσπάθεια του να κρατήσει το ζάχαρο στο αίμα στα επιθυμητά επίπεδα, αυξάνει την έκκριση ινσουλίνης. Αυξημένα επίπεδα ινσουλίνης στο αίμα μας έχουν συσχετισθεί με αυξημένα επίπεδα δεικτών φλεγμονής.

Αντιφλεγμονώδεις Τροφές Ανάλογα λοιπόν με τις τροφές που τρώμε, ακόμη και εάν τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα μας κυμαίνονται στα φυσιολογικά επίπεδα όταν είμαστε νηστικοί, μπορεί να έχουμε αυξημένα επίπεδα ινσουλίνης και προδιάθεση για φλεγμονή. Ο γλυκαιμικός δείκτης των τροφών είναι μια κατηγοριοποίηση των τροφών ανάλογα με την ταχύτητα που ανεβάζουν το ζάχαρο στο αίμα μας.

Η κατανάλωση τροφών με χαμηλό γλυκαιμικό δείκτη είναι επωφελής για την υγεία μας και έχει αντιφλεγμονώδη δράση. Τέτοιες τροφές είναι τα μήλα, τα πράσινα λαχανικά, το λάδι ελιάς, τα βιολογικά αυγά, τα κρίθινα παξιμάδια.
Οι μη επεξεργασμένες τροφές είναι πλούσιες σε θρεπτικά συστατικά και έχουν και χαμηλό γλυκαιμικό δείκτη. Τροφές όπως αυτές που ανέφερα, αλλά και οι ωμοί ξηροί καρποί, τα ψάρια, οι σπόροι, τα μούρα όπως και βιολογικές τροφές που έχουν υποστεί ζύμωση περιέχουν φυσικές βιταμίνες, μεταλλικά στοιχεία, πρωτείνες, καλά λίπη και ένζυμα τα οποία παρέχουν στο σώμα μας τις βασικές πρώτες ύλες και εξασφαλίζουν μια καλή υγεία.
Σε περιπτώσεις φλεγμονωδών νοσημάτων η συμπλήρωση της διατροφής με βιταμίνη C και φυσικά αντιοξειδωτικά όπως η ρεσβερατρόλη, το άλφα λιποϊκό οξύ, η κουερσετίνη και οι φαινόλες από το πράσινο τσάι μπορούν σύμφωνα με μελέτες να βοηθήσουν σημαντικά στη μείωση της φλεγμονής.
Όταν καταναλώνετε τροφές που είναι πιο κοντά στη φυσική τους κατάσταση και ενισχύετε τους αντιοξειδωτικούς μηχανισμούς το σώμα σας βιώνει μείωση της φλεγμονής. Αυτό σημαίνει ότι νοιώθετε καλύτερα, έχετε περισσότερη ενέργεια και κάνετε ένα σημαντικό βήμα στο δρόμο για μια πιο όμορφη και υγιή ζωή.

Στην Υγειά Σας!
Αντιφλεγμονώδη βότανα:
Φασκόμηλο το εξαγνιστικό
Γαϊδουράγκαθο, ο άγγελος της υγείας σου
πιπέρι καγιέν
Τζίντζερ
Βαλσαμόχορτο
Δεντρολίβανο
Αλόη
Χαμομήλι
Σκόρδο, το πανάρχαιο θεραπευτικό βότανο
ρίγανη
Κουρκούμη ή κουρκουμάς
Αστράγαλος ο μεμβρανώδης
Αχιλλέα
Καλέντουλα
Ginkgo Biloba (Τζίνγκο Μπιλόμπα) - Το βότανο της μνήμης!
πράσινο τσάι
φυτολάκα-Phytolacca americana
σπειραία ή φιλιπέντουλα-Filipendula ulmaria
ιτιά-Salix spp
σέλινο-Apium graveolens
γωλθερία-Gaultheria procumbens
αρπαγόφυτο


Πηγή: alttherapy.blogspot.gr

Οι πληροφορίες που δίδονται έχουν καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα και δεν μπορούν να αντικαταστήσουν την γνωμάτευση του ιατρού σας η την επίσκεψη σε άλλον ειδικό της υγείας Αν αποφασίσετε να ακολουθήσετε κάποια διατροφή ρωτήστε τον προσωπικό ιατρό σας

Σήμερα... 24/1

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!
ΞΕΝΗ
 

Ποιες τροφές παίρνουν…χρυσό μετάλλιο;

http://proionta-tis-fisis.blogspot.com/2013/01/blog-post_23.html

Ποιες τροφές παίρνουν…χρυσό μετάλλιο; Τα κορυφαία τρόφιμα!

Πολλά τρόφιμα που καταναλώνουμε συχνά ή σπάνια ξεχωρίζουν από τα υπόλοιπα λόγω των πλούσιων θρεπτικών συστατικών που περιέχουν

Διαβάστε παρακάτω τα κορυφαία τρόφιμα σε κάθε κατηγορία(χρυσό μετάλλιο) αλλά και αυτά που καταλαμβάνουν τη 2η θέση (αργυρό μετάλλιο) και την 3η (χάλκινο μετάλλιο).
Κορυφαία τροφή στη... βιταμίνη Ε
Η βιταμίνη Ε είναι ένα ισχυρό φυσικό αντιοξειδωτικό που προστατεύει τις μεμβράνες των κυττάρων. Απουσία της βιταμίνης Ε μπορεί να εμφανίσει αναιμία, νευροπάθειες και μυοπάθειες.

Χρυσό μετάλλιο: Ηλιόσποροι/ανά μερίδα

Αργυρό μετάλλιο: Ηλιέλαιο/100 γραμμάρια

Χάλκινο μετάλλιο: Οι υπόλοιποι ξηροί καρποί και λάδια

Κορυφαία τροφή στη… βιταμίνη Α
Η βιταμίνη Α βοηθά την άμυνα του οργανισμού απέναντι στις μολύνσεις, συμμετέχει στην ανάπτυξη και προστατεύει τα μάτια. Μεγάλες δόσεις μπορούν να προκαλέσουν αναιμία, ουλίτιδα, τριχόπτωση και ξηρότητα στο δέρμα, ενώ η έλλειψη της προκαλεί προβλήματα στα μάτια.

Χρυσό μετάλλιο: Μοσχαρίσιο συκώτι. Η βιταμίνη Α είναι σε τέτοια μορφή που δίνει τη δυνατότητα στον οργανισμό να την απορροφήσει σε μεγάλο βαθμό.

Αργυρό μετάλλιο: Κρόκος αυγού, σαρδέλες

Χάλκινο μετάλλιο: Κίτρινα τυριά, γάλα

Κορυφαία τροφή στη… βιταμίνη C
Η βιταμίνη C έχει αντιοξειδωτική δράση, ενισχύει το ανοσοποιητικό, αυξάνει την απορρόφηση του σιδήρου και βοηθά στη δημιουργία του κολλαγόνου. Έλλειψη της συγκεκριμένης βιταμίνης δημιουργεί σκορβούτο με συμπτώματα κυρίως: ανορεξία, αναιμία και ούλα που ματώνουν. Μεγάλες δόσεις βιταμίνης C προκαλούν διάρροια.

Χρυσό μετάλλιο: Κόκκινες πιπεριές

Αργυρό μετάλλιο: Εσπεριδοειδή φρούτα

Χάλκινο μετάλλιο: Υπόλοιπα λαχανικά

Κορυφαία τροφή στη… βιταμίνη Β1
Η βιταμίνη Β1 γνωστή και ως θειαμίνη βοηθά στην καλύτερη λειτουργία του νευρικού συστήματος και για την παραγωγή ενέργειας. Η έλλειψη της μπορεί να προκαλέσει εγκεφαλοπάθεια και τη νόσο μπέρι-μπέρι με νευρολογικά και ψυχικά συμπτώματα.

Χρυσό μετάλλιο: Χοιρινό κρέας/ανά μερίδα

Αργυρό μετάλλιο: Ηλιόσποροι/100 γραμμάρια

Χάλκινο μετάλλιο: Όσπρια, ξηροί καρποί

Κορυφαία τροφή στο… σίδηρο
Η σημαντικότερη «δουλειά» του σιδήρου είναι να μεταφέρει οξυγόνο στο αίμα και μέσω αυτού στους πνεύμονες, αλλά και τους ιστούς. Η έλλειψη σιδήρου προκαλεί αναιμία.

Χρυσό μετάλλιο: Μοσχαρίσιο συκώτι

Αργυρό μετάλλιο: Θαλασσινά

Χάλκινο μετάλλιο: Κόκκινα κρέατα

Κορυφαία τροφή στο… κάλιο
Το κάλιο είναι σημαντικό για τη διατήρηση σε φυσιολογικά επίπεδα του καρδιακού παλμού ,αλλά και την ισορροπία των υγρών στον οργανισμό. Έλλειψη του μπορεί να οδηγήσει σε δυσκοιλιότητα, ανορεξία, κράμπες και σύγχυση.

Χρυσό μετάλλιο: Σταφίδες/100 γραμμάρια

Αργυρό μετάλλιο: Μπανάνα

Χάλκινο μετάλλιο: Πατάτα, γάλα, ντομάτα

Κορυφαία τροφή στο… ασβέστιο
Το ασβέστιο βοηθά στην πήξη του αίματος, απαραίτητο στην επούλωση πληγών, και στο σχηματισμό των δοντιών και οστών. Έλλειψη του οδηγεί σε οστεοπόρωση.

Χρυσό μετάλλιο: Κίτρινα τυριά

Αργυρό μετάλλιο: Γαλακτοκομικά προϊόντα

Χάλκινο μετάλλιο: Σαρδέλες

Κορυφαία τροφή στο… μαγνήσιο
Παίζει σημαντικό ρόλο στη λειτουργία των μυών, στο μεταβολισμό του ασβεστίου, του καλίου και της βιταμίνης D και στα δόντια. Έλλειψη του μπορεί να προκαλέσει σπασμούς, ναυτία και αδύναμους μυς.

Χρυσό μετάλλιο: Ηλιόσποροι/100 γραμμάρια

Αργυρό μετάλλιο: Σπανάκι/ανά μερίδα

Χάλκινο μετάλλιο: Λαχανικά, όσπρια, φρούτα

Κορυφαία τροφή στον…ψευδάργυρο
Βοηθά στην καλύτερη λειτουργία του ανοσοποιητικού, στις λειτουργίες της όσφρησης και της γεύσης και έλλειψη του μπορεί να οδηγήσει σε προβλήματα στην ανάπτυξη, στην όσφρηση και στη γεύση, ενώ μπορεί να δημιουργήσει και προβλήματα στην επούλωση πληγών.

Χρυσό μετάλλιο: Μοσχαρίσια μπριζόλα

Αργυρό μετάλλιο: Κόκκινα κρέατα

Χάλκινο μετάλλιο: Θαλασσινά, ψάρια

lifezone.gr

Το ψάρι μειώνει το έκζεμα

 Το ψάρι μειώνει το έκζεμα κατά 25%
Η κατανάλωση ψαριού μέχρι την ηλικία των εννέα μηνών ενδεχομένως να μειώνει σημαντικά τον κίνδυνο εκδήλωσης εκζέματος στα παιδιά.
Το έκζεμα αποτελεί μια διαταραχή που οφείλεται σε έντονη αλλεργική αντίδραση του δέρματος και εκδηλώνεται με κνησμό και φλεγμονή. Πρόκειται για μια χρόνια κατάσταση που προσβάλλει τα παιδιά - και κυρίως τα βρέφη- σε ποσοστό 10-15%, αλλά και τους ενήλικες. Συχνά εμφανίζεται σε ανθρώπους που είναι επιρρεπείς στις αλλεργίες. Τα τελευταία χρόνια ο αριθμός των ατόμων που εκδηλώνουν έκζεμα παρουσιάζει αυξητικές τάσεις στις δυτικές χώρες, γεγονός που σύμφωνα με τους επιστήμονες σχετίζεται σε μεγάλο ποσοστό με τη διατροφή. Στη μελέτη Σουηδών επιστημόνων συμμετείχαν παιδιά τα οποία λάμβαναν μέρος σε άλλη έρευνα που βρισκόταν σε εξέλιξη και αφορούσε την πορεία υγείας 17.000 βρεφών που γεννήθηκαν το 2003 στη δυτική Σουηδία. Οι ερευνητές ζήτησαν από 5.000 οικογένειες να συμπληρώσουν ειδικά ερωτηματολόγια που αφορούσαν στη διατροφή και το περιβάλλον των παιδιών όταν αυτά βρίσκονταν στην ηλικία των έξι και των δώδεκα μηνών. Επίσης, καταγράφηκαν όλα εκείνα τα στοιχεία που μαρτυρούσαν την ύπαρξη εκζέματος. Όπως έδειξε η ανάλυση των δεδομένων, το 13% των οικογενειών ανέφερε ότι το παιδί τους είχε εκδηλώσει έκζεμα στην ηλικία των έξι μηνών ενώ το 20% δήλωσε ότι η πάθηση εμφανίστηκε στο παιδί τους μέχρι την ηλικία του ενός έτους. Σύμφωνα με τους ερευνητές, τα γονίδια φάνηκε να παίζουν τον πιο καθοριστικό ρόλο στην εκδήλωση εκζέματος, καθώς τα παιδιά που είχαν αδέλφια ή μητέρα με έκζεμα εμφάνιζαν διπλάσιες πιθανότητες να εκδηλώσουν την πάθηση τους 12 πρώτους μήνες της ζωής τους. Ο θηλασμός, η ηλικία στην οποία τα παιδιά ξεκίνησαν να καταναλώνουν γαλακτοκομικά προϊόντα αλλά και η ύπαρξη κατοικίδιου ζώου δεν φάνηκε να επηρεάζουν τον κίνδυνο εμφάνισης εκζέματος.

Ένα ακόμη στοιχείο που διαπιστώθηκε αφορούσε στη διατροφή και ειδικότερα στην κατανάλωση ψαριού πριν την ηλικία των εννέα μηνών, η οποία φάνηκε να μειώνει τον κίνδυνο εκζέματος κατά 25%. «Το γεγονός ότι τα ψάρια περιέχουν ωμέγα-3 λιπαρά οξέα θα μπορούσε να εξηγήσει εν μέρει τα αποτελέσματα τη μελέτης», αναφέρουν οι ερευνητές στην επιστημονική επιθεώρηση Archives of Disease in Childhood, όπου και δημοσιεύεται η μελέτη. Ωστόσο, η ερευνητική ομάδα επισημαίνει ότι δεν διαπιστώθηκαν διαφορές μεταξύ των παιδιών που κατανάλωναν λευκό ψάρι και εκείνων που έτρωγαν άλλους τύπους ψαριού που είναι πλουσιότερα σε ωμέγα-3 λιπαρά οξέα. Σχολιάζοντας τα αποτελέσματα της μελέτης, ο παιδίατρος – αλλεργιολόγος δρ George Du Toit αναφέρει ότι η κατανάλωση ψαριού έχει συνδεθεί με τις αλλεργίες και το έκζεμα. «Η σχέση μεταξύ διατροφής και εκζέματος είναι περίπλοκη. Το έκζεμα, και ιδιαίτερα το σοβαρής μορφής έκζεμα, σχετίζεται με την ύπαρξη τροφικής αλλεργίας. Κατά συνέπεια, οι γονείς παιδιών που έχουν έκζεμα θα πρέπει να συμβουλεύονται τον γιατρό πριν αποφασίσουν να εισάγουν στη διατροφή των παιδιών τους τροφές που προκαλούν αλλεργία, όπως το αγελαδινό γάλα, τα φιστίκια ή ακόμη και το ψάρι».

tanea.gr

Λεμόνι και μικρές αλλά σημαντικές συμβουλές.

http://proionta-tis-fisis.blogspot.com/2013/01/blog-post_1882.html

Λεμόνι και μικρές αλλά σημαντικές συμβουλές.

 

Μία από τις πιο κοινές παθήσεις σήμερα η οποία χαρακτηρίζεται από πόνους και ακαμψία στις αρθρώσεις είναι η αρθρίτιδα και η οποία προκαλείται από φλεγμονή στις αρθρώσεις ένας λόγος των φλεγμονών είναι και

~ η μεγάλη συγκέντρωση άχρηστων προϊόντων στις αρθρώσεις

1) η σωστή στάση του σώματος

2) ο περιορισμός του άγχους και

3)η χρήση βοτανολογικών γιατρικών τα οποία βοηθούν τον οργανισμό να αποβάλει τις τοξίνες- αυτά τα άχρηστα προϊόντα για τον οργανισμό- θα μας βοηθήσουν να θέσουμε  υπό μερικό ή ολικό έλεγχο αυτές τις παθήσεις ένα από τα σημαντικότερα βότανα για αυτές τις παθήσεις είναι και το λεμόνι ο χυμός του λεμονιού,ενώ είναι όξινος, όταν εισέρχεται στον οργανισμό μετατρέπεται σε αλκαλικό και βοηθά στην καταπολέμηση της οξύτητας  και βοηθά να διατηρείται η ισορροπία στον οργανισμό μας η υψηλή οξύτητα -πρέπει να γνωρίζουμε- προκαλεί μεταβολικές δυσλειτουργίες που με τη σειρά τους μπορεί να οδηγήσουν

~ σε πρόωρη γήρανση

~ σε σοβαρά προβλήματα υγείας αλλά και

~ σε υπερβολική αύξηση του σωματικού λίπους

πρακτικές συμβουλές:

1) στύβουμε ένα λεμόνι και πίνουμε το χυμό του σκέτο ή αραιωμένο σε νερό κάθε πρωί αυτό

ενισχύει τα αγγεία και τα κάνει λιγότερο εύθραυστα ενώ παράλληλα

έχει αντιπηκτική και αντιθρομβωτική δράση

2) σε καθημερινή βάση -για δύο με τρεις εβδομάδες το πρωί λαμβάνουμε λίγες σταγόνες λεμονιού διαλυμένες σε λίγο  χλιαρό νερό αυτό βοηθά

τα αγγεία του σώματός μας να παραμένουν υγιή

3) σε περίπτωση πυρετού χρησιμοποιούμε  φέτες λεμονιού σε νερό με λίγο μέλι η ανακούφιση είναι άμεση

ένα ρόφημα με χυμό λεμονιού μέλι κανέλα και όλα μαζί σε χλιαρό νερό μας θωρακίζει έναντι της γρίπης

4) το λεμόνι έχει αιμοστατικές ιδιότητες και για αυτό μπορούμε  να το  χρησιμοποιούμε για να σταματήσουμε αιμορραγίες δοντιού από εξαγωγή ή ρινικές αιμορραγίες

5) το λεμόνι καταπολεμά τις καταστάσεις οξύτητας στον οργανισμό γι αυτό μπορούμε  να το χρησιμοποιούμε σε μασάζ

για

• αρθρίτιδα
• ρευματισμούς
• κυτταρίτιδα
• παχυσαρκία

6) ο χυμός του μειώνει

• το ουρικό οξύ στο αίμα
• την υψηλή  χοληστερόλη  και
• την αρτηριοσκλήρωση

αυτές είναι κάποιες από τις πάρα πολλές σπουδαίες ιδιότητες του λεμονιού οι οποίες το καθιστούν απαραίτητο στην καθημερινή μας διατροφή εμείς

φροντίζουμε να υπάρχει κάθε μέρα -μα κάθε μέρα-ένα λεμόνι στο τραπέζι μας και ας μην είσαστε καθόλου φειδωλοί όταν το χρησιμοποιούμε στις σαλάτες μας και

ΠΡΟΣΟΧΗ

ποτέ δεν πίνουμε τον χυμό του λεμονιού με ζάχαρη ΤΟ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΟΥΜΕ

περισσότερες πληροφορίες για το λεμόνι: εδώ και εδώ 
όλοι μπορούμε να είμαστε υγιείς!!!!!!!!!!!!! 
thalia

LEFTERIS MYTILINEOS-DEN MPORO NA ALAKSO TIN KARDIA MOU.mp4

Ιτιά (Salix spp.)

http://proionta-tis-fisis.blogspot.com/2012/12/salix-spp.html

Ιτιά (Salix spp.)

Γνωρίζετε ότι το πρώτο φάρμακο με σαλικυλικό οξύ, τον πρόδρομο της ασπιρίνης παρασκευάστηκε από φλοιό ιτιάς;
Το βοτανικό όνομα της ιτιάς Salix προέρχεται από τις κέλτικες λέξεις "sal" - σημαίνει κοντά, και "lis" - σημαίνει νερό, επειδή η ιτιά ευδοκιμεί ευρέως σε υγρό έδαφος, κοντά στις όχθες ποταμών και ρυακιών.
Ο Ιπποκράτης, ο πατέρας της ιατρικής, είχε παρασκευάσει ένα χυμό από την φλούδα της ιτιάς, σαν φάρμακο για τον πυρετό, τον σωματικό πόνο και την κούραση. Το δραστικό συστατικό αυτού του χυμού, το οποίο στην ουσία είναι παυσίπονο, είναι το γνωστό σήμερα σαλικυλικό οξύ (salicylic acid), ο πρόδρομος της ασπιρίνης. Από το όνομά του καταλαβαίνουμε ότι προέρχεται από την βοτανική ονομασία της ιτιάς (salix). Η ιστορία της ιτιάς είναι ιδιαίτερα πλούσια σε λαϊκές παραδόσεις και μύθους και είναι στενά συνδεδεμένη με την ελληνική μυθολογία. Οι αρχαίοι Έλληνες την θεωρούσαν σύμβολο γονιμότητας. Η ιτιά ήταν επίσης αφιερωμένη στους ποιητές γιατί ο ήχος του ανέμου καθώς περνούσε μέσα από τα κλαδιά της, λέγεται ότι είχε ισχυρή επίδραση στο μυαλό με αποτέλεσμα την έμπνευση. Για τον Ορφέα, τον πιο δοξασμένο από τους Έλληνες ποιητές, λέγεται ότι πήρε τα δώρα της ευγλωττίας και της επικοινωνίας από την ιτιά κουβαλώντας μαζί του τα κλαδιά της κατά την διάρκεια του ταξιδιού του στον κάτω κόσμο.

Η Ιτιά ανήκει στην οικογένεια Salicaceae και υπάρχουν 400 περίπου είδη του γένους αυτού. Ανάμεσα στα είδη, που χρησιμοποιούνται για τις θεραπευτικές τους ιδιότητες, μπορούμε να αναφέρουμε τις Salix alba (Ιτιά η λευκή, Ασημοϊτιά), S. fragilis (Ιτιά η εύθραυστη, σπαζοϊτιά), S. nigra (Ιτιά η μελανή), S. purpurea (Ιτιά η πορφυρή, κοκκινοιτιά).
Είναι δέντρο με κλάδους ανορθωμένους, φύλλα στενά , μακρουλά, με πολύ λεπτή οδόντωση, πολλές φορές ασύμμετρα στην άκρη. Ανθίζει Απρίλιο και Μάιο.
Τα ενεργά συστατικά που περιέχει η Ιτιά είναι σαλικίνες, ταννίνες, φλαβονοειδή, γλυκοσίδες.
Δρα ως τονωτικό ,αντιπυρετικό, αντιρρευματικό. Τα χρησιμοποιούμενα μέρη είναι ο φλοιός και τα φύλλα.
Η Ιατρική της Αρχαίας Ελλάδας χρησιμοποιούσε τον φλοιό της Ιτιάς για τις αντιπυρετικές του ιδιότητες. Στην παραδοσιακή βοτανοθεραπευτική η Ιτιά χρησιμοποιούταν ευρέως για πυρετούς. Ήταν ένα από τα πρώτα βότανα που διερευνήθηκαν επιστημονικά.
Τον 19ο αιώνα, ο Γάλλος χημικός Leroux εξήγαγε ένα ενεργό συστατικό που το ονόμασε σαλικίνη. Το 1852, η ουσία αυτή παραγότανε συνθετικά και το 1899 μπήκε στην παραγωγή το ακετυλοσαλικυλικό οξύ, με την ονομασία ασπιρίνη. Αυτή ήταν και το πρώτο φάρμακο της σύγχρονης γενιάς από φάρμακα με φυτική προέλευση.
Η Ιτιά είναι δροσερή, ξηρή και ελαφρώς πικρή.
Σήμερα στη βοτανοθεραπεία χρησιμοποιείται κύρια ο φλοιός. Στο παρελθόν, τα φύλλα ήταν δημοφιλές σπιτικό γιατρικό. Έπαιρναν το τσάι από τα φύλλα της Ιτιάς για πυρετούς και κολικούς και συνιστούσαν το έγχυμα για την πιτυρίδα.
Η Ασημοϊτιά, ένα από τα είδη που υπάρχουν στον τόπο μας. Είναι ένα ψηλό, όμορφο φυλλοβόλο δέντρο. Ο φλοιός της είναι φημισμένος μια και είναι πηγή ακετυλοσαλικυλικού οξέος (ασπιρίνη) και σαν ασπιρίνη, έχει αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες. Όμως δεν παρουσιάζει τις παρενέργειες που έχει η ασπιρίνη στο στομάχι. Και αυτό γιατί ο φλοιός της Ιτιάς δεν περιέχει την ίδια ακριβώς χημική ουσία που περιέχεται στην ασπιρίνη. Περιέχει σαλικίνη, η οποία μετατρέπεται από τον πεπτικό μεταβολισμό σε σαλικυλικό οξύ, το οποίο είναι η ουσία που ευθύνεται για την αντιφλεγμονώδη δράση του φλοιού της Ιτιάς. Τα επίπεδα της σαλικίνης σε κάθε είδος ιτιάς διαφέρουν. Γενικά πρέπει να πούμε ότι τα ποσοστά σαλικίνης της Ιτιάς είναι χαμηλά και δεν μπορούν να θεωρηθούν υποκατάστατα της ασπιρίνης. Μπορούν όμως να ανακουφίσουν σημαντικά, από πόνους των μυών και των αρθρώσεων με ήπιο τρόπο, ενώ είναι ωφέλιμα σε περιπτώσεις εμπύρετων νοσημάτων όπως το κρυολόγημα και η γρίπη.
Οι ενδείξεις κατά συνέπεια του φλοιού της Ιτιάς είναι σε αρθρίτιδα, διάρροια, κρυολόγημα ή γρίπη, ουρική αρθρίτιδα, πόνοι κατά την εμμηνορρυσία, ρευματικοί και γενικά μυϊκοί πόνοι, πόνοι στη μέση. Πρέπει επίσης να τονίσουμε ότι ο φλοιός της Ιτιάς δεν αποτελεί υποκατάστατο της ασπιρίνης. Αν παίρνουμε ασπιρίνη για τις αντιθρομβωτικές της ιδιότητες, είναι σημαντικό να εξακολουθήσετε να την παίρνετε γιατί η Ιτιά δεν διαθέτει αυτή την ιδιότητα.

*Άρθρο του Σάκη Κουβάτσου στα Χανιώτικα Νέα

Πηγές: εδώ και εδώ