Φιλοποίμην Φίνος

Bigbook.gr

Ο Φιλοποίμην Φίνος (Λοκρίδα, 1908 – 26 Ιανουαρίου, 1977) ήταν ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες παραγωγούς κινηματογράφου κατά τις δεκαετίες του '40, '50, '60 και '70. 

Στο ενεργητικό του περιλαμβάνονται 175 ταινίες, πολλές από τις οποίες έμειναν κλασσικές. Ήταν ο ιδρυτής της ελληνικής κινηματογραφικής εταιρείας Φίνος Φιλμς, της οποίας η πρώτη ταινία γυρίστηκε το 1939. Ήταν αυτός που έφτιαξε την πρώτη συσκευή για ηχογράφηση στην Ελλάδα και γύρισε την πρώτη έγχρωμη ταινία με στερεοφωνικό ήχο, τα «Κορίτσια για φίλημα» (1964). 

Ο Φίνος πέθανε τον Ιανουάριο του 1977 λόγω ασθένειας που τον βασάνιζε για 7 χρόνια. Ήταν παντρεμένος με τη Τζέλλα Φίνου (1939 - 1977) και δεν είχε απογόνους.

"Επιστροφή στο χωριό" του Βασίλη Πουλημενάκου

http://www.ideostato.gr/2013/01/blog-post_26.html

Διήγημα : Επιστροφή στο χωριό

του Βασίλη Πουλημενάκου *

Επιστροφή..." Επιστροφή στο χωριό”…Αυτό έγραφε το μήνυμα στο κινητό. Με άγνωστο τον αποστολέα.

Σε ποιό χωριό; Ποιός να το έστειλε; Χρόνια τώρα έχω χάσει κάθε επαφή με την έννοια του χωριού, με τις εικόνες και  με τις μυρωδιές του.

Όχι, δεν  μπορεί να είναι από το χωριό του εξοχικού. Εκείνος είναι ένας παραθαλάσσιος τουριστότοπος που η έννοια χωριό έχει χαθεί. Τώρα μοιάζει με σούπερ μάρκετ ανθρώπων και συνηθειών.

Για μένα χωριό σημαίνει ίδιοι κάτοικοι χειμώνα καλοκαίρι άντε λίγοι παραπάνω το καλοκαίρι για να δίνουν χρώμα… Χωριό σημαίνει βουνό, σημαίνει μακριά από πολυκοσμία, σημαίνει αρώματα από θυμάρι, ρίγανη και ήχο από τα μελίσσια στους κάμπους, σημαίνει ζώα, αγριολούλουδα, σημαίνει καλημέρα στο γείτονα.. Χωριό σημαίνει εκείνο το παλιό σχεδόν εγκαταλειμμένο πυργοσπιτάκι μου στη Μάνη, που έχω να το ζήσω από νεαρός.

Εκεί είναι χωριό… Εκεί η επιστροφή… Η επιστροφή. Θυμάμαι…

Ήταν κάποια από τις μέρες που το σκεφτόμουν ακόμα να μπαρκάρω.. Γύρισα αργά στο σπίτι. Παρέμεινα ως το βράδυ στον Πειραιά με το βλέμμα καρφωμένο στον ορίζοντα της θάλασσας και στα αχνόφωτα από τα πλοία που μπαινόβγαιναν. Όταν γύρισα  στο σπίτι, βρήκα τη θεία μου αλαφιασμένη. «Η μητέρα σου».  Δεν μίλησα. Κατάλαβα. Έσκυψα το κεφάλι, αλλά δάκρυ δεν βγήκε για το χτύπημα. Έφτιαξα πρόχειρα μια βαλίτσα. Στο βάθος του μυαλού μου στριφογυρνούσε η σκέψη να γύριζα πάλι εκεί. Μόνιμα. Να παρατούσα όνειρα, σχέδια, προοπτικές και να ξεκινούσα από την αρχή. Να στήριζα και τον πατέρα στο σπίτι. Και να αφεντεύαμε μαζί το μικρό χτήμα. Ίσως τώρα πια να με είχε ανάγκη. Να μου έδινε επιτέλους κάποια σημασία.

Πήρα μαζί μου τις διευθύνσεις από το καράβι. Σαν τώρα θυμάμαι πως τα τηλέφωνα της εταιρείας τα έβαλα προσεκτικά στο πορτοφόλι μαζί με όλα μου τα χρήματα. Πήραμε το τρένο της επιστροφής στις 12 τα μεσάνυχτα.

Έμεινε να κοιτάζω τον αντικατοπτρισμό του προσώπου μου στο παράθυρο του τρένου σαν υπνωτισμένος. Γύρισα πάλι ασυναίσθητα το μυαλό στο κόσμο παιδικών χρόνων που έζησα εκεί στο χωριό. Τον κόσμο που καθοδηγούσε κάθε ενέργεια και κάθε σκέψη, μια ζωή προγραμματισμένη. Όχι, δεν ήθελα να γυρίσω. Κι ας μεγάλωσα τώρα πια. Κι ας γνώρισα τι θα πει ζωή εκεί έξω.

Πόνεσα για το χαμό της μητέρας. Δεν ξέχασα όμως την εγκατάλειψή της από τον καιρό που έφυγα. Και πιο πριν ακόμα. Όταν με παρότρυνε να φύγω, να πάω στην Αθήνα να σπουδάσω και να βρω δουλειά, αμούστακο παιδί, αντί να με αγκαλιάσει και να με κρατήσει εκεί. Μέχρι τα πρώτα Χριστούγεννα μιλούσαμε, ήρθαν όμως μετά τα δεύτερα κι ένα τηλέφωνο δεν είχε πάρει. Και στη γιορτή μου ακόμα, με ξέχασε. Ούτε εγώ την πήρα μετά. Δεν ρώτησα και τη θεία. Ούτε εκείνη μου είπε. Δεν έμαθα ποτέ.

Από τον πατέρα δεν περίμενα τίποτα. Βουτηγμένος στο κρασί ήταν πάντα. Δούλευε το χωράφι του από παιδί, δεν ήξερε άλλο να κάνει, αμόρφωτος ήταν από γράμματα και άγαρμπος στους τρόπους. Κλεισμένος στο καβούκι του. Στο πάθος και την ανάγκη. Δεν τον ενδιέφερε ούτε η γυναίκα του ούτε καν οι γυναίκες σαν φύλο. Να βγει έξω και να κάνει αλλού το κέφι του. Στο πιοτό κολλημένος μια ζωή. Είτε έμενα εκεί είτε όχι, για εκείνον ήταν το ίδιο. Θα με παραδεχόταν μόνο αν του έφερνα καναδυό μπουκάλια απέξω.

Θυμήθηκα όμως την εκκλησιά στο χωριό. Την Ανάσταση του Σωτήρος δίπλα στις μεγάλες φραγκοσυκιές. Που γιόρταζε κάθε Λαμπρή διπλά. Και τότε τα κοριτσούδια στολίζανε και τον επιτάφιο και τις εικόνες με περισσή χαρά. Τώρα η καμπάνα χτυπούσε πένθιμα για τη μητέρα.

Φτάσαμε πρωί. Μαζεμένοι συγγενείς και κόσμος πολύς στο σπίτι, πάνω κάτω οι ίδιοι που πάντα θα παρατηρούσαν εξονυχιστικά κάθε νέο άνθρωπο που σκεφτόταν ή αποφάσιζε κάτι μόνος του, αν έβγαινε μονάχο ένα κορίτσι ένα απόγευμα κι ας ήταν για να αγγίξει το νερό στο ποτάμι και να μυρίσει τη φύση. Να ‘ταν ζήλια για τα νιάτα και την ομορφιά; Τι να ‘ταν άλλο; Τι πείραζε, τι ενοχλούσε αυτή τη μικρή κοινωνία; Τώρα οι ίδιοι κοίταζαν θλιμμένα, αλλά και πάλι βρήκαν επιτιμητικά και ψιθύριζαν μεταξύ τους χαμηλόφωνα.

Εκεί και οι καλές κυρίες του χωριού, ανάμεσα τους φυσικά και η γυναίκα του προέδρου που ένας Θεός ξέρει μόνο τις πομπές της. Οι κύριοι με τις μουστάκες και το ύφος του άρχοντα. Ήμουν άλλος άνθρωπος, το ήξερα. Κατασταλαγμένος όμως και σοβαρός για την ηλικία μου. Όσο και ασυμβίβαστος.

Έκλαψα, αλλά μετά. Όταν έμαθα ότι έφυγε από την αρρώστια που είχε εδώ και χρόνια. Έκλαψα όταν κατάλαβα ότι η μανιάτισσα μάνα ήθελε να με πάρει μακριά και από την στενόμυαλη κοινωνία του μικρού χωριού, αλλά κυρίως από τον μέθυσο πατέρα, γιατί υπολόγισε ότι δεν θα ήταν για πολύ καιρό η ζωή της ακόμα. Έκλαψα γιατί δεν ήξερα τίποτα. Υπήρχε ρητή εντολή να μη μου πουν τίποτα. Να ξεχάσω και το σπίτι αν ήταν δυνατόν.

Έπεσα πάνω σε μια πλάκα μ’ ένα σταυρό στη μέση από εκείνες που βάζουν στα μνήματα μαρμάρινη και την αγκάλιασα. Προσπάθησα να ζεστάνω το σώμα της. Μια αγκαλιά τόσο κρύα αλλά από τις πιο ζεστές που είχα νιώσει από τη μητέρα. Τα πάντα σκοτείνιασαν ξαφνικά. Είναι δυνατό να αγαπήσεις κάποιον τόσο μετά τον θάνατό του; Να καταλάβεις πόσα σου προσέφερε αλλά εσύ δε τα έβλεπες;

Δεν κάτσαμε λεπτό μετά την κηδεία. Ο πατέρας μισολιπόθυμος από το αλκοόλ, δεν πρόσεξε πως ήρθα. Πήραμε ξανά το τρένο του γυρισμού. Έπρεπε να φύγω. Να φύγω γενικά. Να βρω ένα μέρος να ησυχάσει η ψυχή μου, να ξαναγεννηθώ, να ταξιδέψω, να κάνω τον κύκλο μου.

Τότε, στο άνθος της ηλικίας μου, χωριό σήμαινε αγάπη, σήμαινε ελευθερία, ανεξαρτησία, δημιουργία, όλα αυτά που εύκολα ή δύσκολα έβρισκα αλλού. Εγώ χαμένος ανάμεσα στον κόσμο και την βουή, ανάμεσα σε θάλασσες και στεριές θα ζούσα τα όνειρά μου, θα με ξημέρωναν οι ήχοι των καραβιών και των κυμάτων. Για μένα χωριό, ταξίδι και προορισμός ήταν μια αγκαλιά και τελικά μια ζωή κοντά στη θάλασσα.

Το κινητό μου ξαναχτύπησε στον ήχο του sms: “Επιστροφή στο χωριό” έλεγε πάλι. Με υπογραφή αυτή τη φορά.. “Ευκαιρία επένδυσης Αγροτουρισμού στο χωριό σας. Πληροφορίες, τηλ….» Έκλεισα το sms και σχημάτισα τον αριθμό…

* Ο Βασίλης Πουλημενάκος γεννήθηκε το 1967 στη Λευκωσία της Κύπρου. Κατάγεται από το Γύθειο Λακωνίας, ζει και εργάζεται στη Χαλκίδα. Είναι Πολ. Μηχανικός και ξεφεύγει γράφοντας ιστορίες και στίχους, με κάποιους στίχους του να έχουν μελοποιηθεί . Συμμετείχε με το διήγημα «Νυχτερινή» στο πρώτο ελληνικό συλλογικό e-book με τίτλο “Δήγμα Γραφής”  όπως και με το διήγημα "Δώδεκα Λουλούδια" στο  e-book "12/12/12", που κυκλοφορούν ελεύθερα από τις εκδόσεις OpenBook. Το διήγημά του «Το πέρασμα στη Νίσυρο» διακρίθηκε το 2009 στον 1ο διαγωνισμό διηγήματος του πολιτιστικού περιοδικού «Ως3» και διάφορα ακόμα τριγυρίζουν στον διαδικτυακό κόσμο. Το 2010 κατέλαβε την 4η θέση στον διαγωνισμό στίχου του δικτύου νέων δημιουργών 'Μουσική Άμιλλα', για "Το εισιτήριο".  Είναι παντρεμένος με δύο παιδιά.  Διατηρεί το ιστολόγιο Get a life.

Δημήτρης Μαμάκος

http://www.ideostato.gr/2013/01/blog-post_9596.html

Ο Δημήτρης Μαμάκος απαντά
στο Ερωτηματολόγιο του Προυστ

Ποιο είναι το κυρίαρχο γνώρισμα του χαρακτήρα σας; Η ανησυχία· η σταθερή ροπή προς την κίνηση. 

Ποια αρετή ζηλεύετε σ' έναν άντρα; Την γενναιότητα, την τόλμη. Οδηγεί στην ελευθερία.

Ποια αρετή ζηλεύετε σε μια γυναίκα; Την ευρύτητα με την οποία ντύνει την αντίληψή της για τη ζωή. Την αντιπαραβάλω με την δική μας μονομανία, και δεν μπορώ παρά να την ζηλέψω.

Τι εκτιμάτε περισσότερο στους φίλους σας; Την ικανότητά τους να με συγχωρούν. Είναι το καταστάλαγμα της μακριάς, κοινής μας διαδρομής. 

Ποιο είναι το βασικό σας ελάττωμα; Ο εγωισμός.

Ποια είναι η αγαπημένη σας ενασχόληση; Η εκτίμηση του μεγάλου δώρου. Του μαγικού ταξιδιού σε αυτόν τον πλανήτη των θαυμάτων.

Ποια είναι η εικόνα που έχετε για την ευτυχία; Τον όρο «ευτυχία» μπορώ να τον αντιληφθώ μόνο με βιωματικούς όρους, και η απάντησή μου τέτοια θα είναι, βιωματική: Για μένα ευτυχία είναι, έπειτα από μία μακριά, επίπονη, ανήσυχη και τρομακτική διαδρομή, να μπορείς να απαντάς «τίποτα» όταν σε ρωτούν: «τι θα ζητούσες, αν τώρα βρισκόσουν μπροστά από ένα “Τζίνι”;».

Ποια είναι για εσάς η μεγαλύτερη δυστυχία; Η απώλεια της εκτίμησης για την ζωή. Η αποσύνδεση από το νόημα.

Εάν δεν ήσασταν ο εαυτός σας, ποιος θα θέλατε να είστε; Δεν μπορώ να φανταστώ πως θα ήταν, πως θα ένιωθα και θα σκεφτόμουν αν ήμουν κάποιος άλλος, και γι αυτό δεν μπορώ να απαντήσω.

Σε ποια χώρα θα θέλατε να ζείτε; Η ερώτηση, έτσι όπως την καταλαβαίνω, περιέχει την έννοια της μονιμότητας, με την οποία δεν έχω καλή σχέση. Τρέφομαι με αλλαγές και ανακαλύψεις, θαυμάζω τις εκπλήξεις. Μόνιμα, δεν θα ήθελα –τουλάχιστον προς το παρόν- να ζω πουθενά. Πέραν αυτού, είναι κάποια χρόνια τώρα –όχι πολλά- που έχω δεσμευτεί στον εαυτό μου ότι θα προσπαθώ να ζω εκεί που επιθυμώ, για όσο το επιθυμώ. Και λέω «θα προσπαθώ», διότι η δυσκολία του να ξεχωρίζω κάθε φορά αυτό που επιθυμώ από αυτό που οι οικογενειακές και κοινωνικές επιρροές μ’ έκαναν να νομίζω ότι επιθυμώ, είναι από τις μεγαλύτερες δυσκολίες που –τελευταία- καλούμαι να αντιμετωπίσω. Ίσως είναι η μεγαλύτερη.

Το αγαπημένο σας χρώμα; Νομίζω ότι εντυπωσιάζομαι το ίδιο όταν βλέπω τα χρώματα της θάλασσας, του ουρανού, του δάσους, των ζώων ή των εντόμων. Όταν κατορθώνω και θυμάμαι να τα προσέξω. 

Το αγαπημένο σας λουλούδι; Παρομοίως.

Το αγαπημένο σας πουλί; Αυτό που δεν ξεχνάει να πετά. Τα άλλα τα συμπονώ.

Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σας συγγραφείς; Το πρώτο όνομα που μου ήρθε στο νου είναι του Έσσε. Ακολουθούν εκείνα των Όργουελ, Έκο, Τολστόι, Επίκουρου, η λίστα είναι μακριά…

Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σας ποιητές; Πριν από μερικά χρόνια προσπάθησα να διαβάσω «Τα άνθη του κακού» του Μπωντλέρ. Ένιωσα, όπως είχα νιώσει όταν πρωτοείδα (σε φωτογραφία) την Γκουέρνικα. Ότι η παιδεία μου δεν μου επιτρέπει να αναγνωρίσω την όποια αξία του έργου. 
Τα τελευταία ένα δύο χρόνια- έχω έρθει σε επαφή με κάποια ποιήματα του Καββάφη, που σε κάποιες περιπτώσεις έμοιαζαν να απευθύνονταν σ’ εμένα! Ένιωσα το δέος της ταύτισης εκείνες τις στιγμές. 
Αυτή είναι όλη μου η σχέση με την ποίηση.

Οι αγαπημένοι σας λογοτεχνικοί ήρωες; Δεν νομίζω ότι έχω τέτοιους. Θυμάμαι, όμως, πως είχα ζηλέψει τον «ΚΙΜ», τον αλήτη του Κίπλιγκ. Θα αναφέρω και τον «Εκκλησιαστή» των Λούθερ Μπλίσετ (Luther Blisset: κολεκτίβα συγγραφέων), που διάβασα πρόσφατα. Ο ήρωας του βιβλίου, ο αιώνια κυνηγημένος «πηγαδοφερμένος», έχει ένα προφίλ και μία δράση, που προσωπικά εγώ, παρόμοια στην λογοτεχνία δεν είχα συναντήσει.

Οι αγαπημένες σας λογοτεχνικές ηρωίδες; Δεν έχω.

Οι αγαπημένοι σας συνθέτες; Δεν υπάρχουν.

Οι αγαπημένοι σας ζωγράφοι; Κάποτε είχα αποκτήσει μία συλλογή 25-30 μικρών τόμων με την ζωή και το έργο των ισάριθμων παγκόσμιων μεγάλων της ζωγραφικής. Με ενδιέφερε και είχα δει –βιαστικά είναι η αλήθεια- κάποιους από αυτούς. Η όποια σχέση μου με την ζωγραφική, εκεί περιορίζεται. Τότε έμαθα ότι την σύγχρονη τέχνη δεν την πολυ-καταλαβαίνω. Την κλασική, με την θρησκευτική θεματολογία, λίγο περισσότερο ίσως, αλλά και πάλι… Ο ιμπρεσιονισμός μου άρεσε! Ύμνοι στα χρώματα, νοσταλγικές αύρες και ρομαντισμός. Αποκόμισα την εντύπωση ότι κάποιοι πίνακες των Σεζάν, Ρενουάρ, Γκωγκέν, Βαν Γκογκ έχουν καταφέρει να αιχμαλωτίσουν ασυνήθιστη –για το ανθρώπινο μέτρο- ομορφιά. Αγαπημένος μου –αν και όχι ιμπρεσιονιστής- είναι ο Κλιμτ.

Οι ήρωες σας από την πραγματική ζωή; Τι σημαίνει «ήρωας»; Θα πρέπει να οριστεί αυτό, πρώτα. Ο Κάμπελ, στο βιβλίο του με τίτλο «Η δύναμη του μύθου», ορίζει τον ήρωα κάπως έτσι περίπου: Εκείνος που αγωνίζεται με αυτοθυσία για έναν ανιδιοτελή σκοπό. 
Νομίζω ότι αυτός είναι ένας καλός ορισμός, βάσει αυτού θα προσπαθήσω να δώσω μια απάντηση. Ποιοι είναι αυτοί, στην σύγχρονοι εποχή; Ποιος αγωνίζεται με αυτοθυσία για έναν ανιδιοτελή σκοπό; Όποιος σκέφτηκε: «κανείς», θα πρέπει ν’ αρχίσει να αναζητά μία νέα εικόνα του κόσμου, πέραν από αυτήν που σκιτσάρει η τηλεόραση.
Αυτοί που ζουν χιλιάδες μίλια μακριά από τα σπίτια τους για να προσφέρουν αφιλοκερδώς τις υπηρεσίες τους σε κοινότητες ή οικοσυστήματα που αντιμετωπίζουν κρίσεις -φαντάζομαι πως αυτοί ταιριάζουν στον ορισμό. Αυτοθυσία και ανιδιοτελείς σκοποί.
Αυτοί που ταξιδεύουν χιλιάδες μίλια μακριά από το σπίτι τους για να πλημμυρήσουν τις λεωφόρους, να εκφράσουν την διαμαρτυρία τους και να διαδηλώσουν την αντίθεσή τους έξω από τα  κτήρια που συνεδριάζουν οι G-ισχυροί. Η δράση τους οδηγείται από διεκδικήσεις, όπως: Ατομικές Ελευθερίες, Δικαιοσύνη, Αλληλεγγύη, Προστασία του Πλανήτη. Διεκδικήσεις που αφορούν όλους μας. Ανιδιοτελείς σκοποί. Κι επειδή σηκώνουν ανάστημα σε μια παγκοσμιοποιημένη κερδοσκοπική εξουσία, ολοένα πιο ασύδοτη, αυταρχική, αδίστακτη, επιθετική και εκδικητική… Αυτοθυσία.
Στον ορισμό, όμως, φαίνεται πως ταιριάζουν και οι ένοπλες εξτρεμιστικές επαναστατικές ομάδες, οι «τρομοκρατικές», αν προτιμάτε. Όπως οι Ερυθρές Ταξιαρχίες, η RAF ή η 17Ν. Οι σκοποί τους –μπορεί κανείς να πει- ήταν ανιδιοτελείς, η RAF βόμβιζε αμερικανικά κτήρια και οργάνωνε εκτελέσεις, στα πλαίσια του αντιπολεμικού της αγώνα (Βιετνάμ). Τα μέλη της κατέληξαν στην φυλακή ή στο νεκροτομείο ή φυγαδευμένα και καταδιωκόμενα για μια ζωή. Και πάντα το ήξεραν ότι έτσι θα κατέληγαν. Αυτοθυσία.
Και ο ψυχωτικός εκτελεστής της νεανικής κατασκήνωσης στην Νορβηγία, κι αυτός ανιδιοτελή σκοπό είχε: «την διατήρηση της πολιτισμικής καθαρότητας της Ευρώπης». Και ήξερε πολύ καλά που θα καταλήξει. Και φαντάζομαι πως οι ομοϊδεάτες του, που –πλέον- στην Ευρώπη δεν είναι λίγοι, «ήρωα» τον θεωρούν.
Καταλήγω. Υπάρχει μία διάσταση του ηρωισμού, που κάπου προσεταιρίζεται τον φανατισμό της κατοχής της καθαρής, μόνης ή απόλυτης αλήθειας και το δικαίωμα της προάσπισής της, με κάθε μέσο. Αυτή η διάσταση είναι υπεύθυνη για κάποιες από τις μελανότερες σελίδες της ιστορίας. Την άλλη διάσταση –και προφανώς δεν είναι πάντοτε διακριτά τα όρια- την θαυμάζω. Με συγκινεί. Κάθε φορά, όμως, που την αναλογίζομαι, αναρωτιέμαι: «αξίζει τον κόπο;». Και μέχρι και σήμερα, απάντηση σε αυτό το ερώτημα δεν έχω βρει.  
Μπερδεμένα πράγματα! Ανθρώπινα!

Ποιες ιστορικές προσωπικότητες αντιπαθείτε περισσότερο; Εκείνες που έλαμψαν μέσω της κενοδοξίας τους. Και έχω την εντύπωση ότι η καταγεγραμμένη ιστορία λατρεύει τις προσωπικότητες που κατέχουν αυτό το γνώρισμα. 

Οι αγαπημένες σας ηρωίδες από την παγκόσμια ιστορία; Όμοια με πιο πάνω.

Το αγαπημένο σας φαγητό και ποτό; Δεν υπάρχει.

Τα αγαπημένα σας ονόματα; Δεν έχω.

Τι μισείτε περισσότερο; Δεν θα χρησιμοποιούσα την λέξη «μισώ». Θα προτιμούσα να πω ότι «αποστρέφομαι» την κακή μου πλευρά.

Ποιο ιστορικό στρατιωτικό γεγονός θαυμάζετε περισσότερο; Τα στρατιωτικά γεγονότα είναι μία εκδήλωση του φυσικού νόμου στα πλαίσια του ανθρώπινου είδους. Όπως τα φυτά ανταγωνίζονται το ένα το άλλο, για το πιο θα βγει ψηλότερα να διεκδικήσει την ενέργεια του ήλιου για τον εαυτό του, έτσι ανταγωνίζονται και οι άνθρωποι. Τουλάχιστον, μέχρι την γεωργική επανάσταση, 12.000 χιλιάδες χρόνια πριν. Γιατί, από εκεί κι έπειτα, η ανθρωπότητα άρχισε να σχηματίζει πλεονάσματα, να τα αποθηκεύει και να κάνει πολέμους με κίνητρο την απληστία και όχι την επιβίωση -απαραίτητα. Στις μέρες μας, με την τεχνολογία να έχει πετύχει την απόλυτη κατάκτηση, την δυνατότητα υπερσίτισης του συνόλου του πληθυσμού του πλανήτη (η Παγκόσμια Τράπεζα βεβαιώνει γι αυτό, ήδη από το 2008 -ίσως και νωρίτερα), οι εχθροπραξίες είναι καρποί της ματαιοδοξίας και του ανταγωνισμού της εξουσίας. Τι να θαυμάσω; 
Πιστεύω πως αν συνεχιστεί -και δεν ανακοπεί από ένα τυχαίο γεγονός ή από την ίδια την απληστία μας- η εξέλιξη του είδους μας, στο μέλλον θα σχηματιστούν πολιτισμοί που θα θεμελιώνονται όλο και περισσότερο με στοιχεία πνεύματος και λιγότερο με στοιχεία ύλης. Θα υπάρξουν πολιτισμοί, όπου τα στρατιωτικά γεγονότα θα ανήκουν αυστηρά στην σφαίρα της ιστορικής, αναδρομικής ανάλυσης και φιλολογίας. Αν δεν ανακοπεί η εξέλιξη, εκεί θα οδηγήσει. Σε αυτήν την θεώρηση συγκλίνουν όλες οι διανοητικές προβολές του μακρινού μέλλοντος, που, κάποια «βιολογικά τερτίπια» ίσως, τις ενσάρκωσαν στο παρελθόν. Αναφέρομαι στις περιπτώσεις των Βούδα, Χριστού, κλπ.  

Με ποιο φυσικό ταλέντο θα θέλατε να είστε προικισμένος; Μου αρέσει πολύ η μουσική, αλλά από ρυθμό και «αυτί» είμαι στο μηδέν. 

Με ποιον τρόπο θα επιθυμούσατε να πεθάνετε; Ακαριαία, περπατώντας.

Σε ποια πνευματική κατάσταση βρίσκεστε αυτό τον καιρό; Αναζητώ, πειραματίζομαι. Κάνω ανακαλύψεις, απογοητεύομαι, εμπνέομαι, τρώω τα μούτρα μου, νιώθω ζωντανός, χαμένος, συγκινημένος, οργισμένος και ευγνώμων.

Σε ποια λάθη δείχνετε τη μεγαλύτερη επιείκεια; Στα ακούσια. 

Το αγαπημένο σας απόφθεγμα; «Αν θες να περπατήσεις πάνω στο νερό, βγες από την βάρκα.»

* Ο Δημήτρης Μαμάκος γεννήθηκε στην Αθήνα τον Οκτώβρη του 1974. Το 1999 ολοκλήρωσε τις σπουδές στο Μαθηματικό τμήμα του Πανεπιστημίου της Αθήνας και τον Γενάρη του 2000 ξεκινά την περιπέτειά του στον κόσμο του εμπορίου και των επιχειρήσεων. Τον Μάρτιο του 2009 αποσύρεται. Είναι τώρα ελεύθερος να ικανοποιήσει το πάθος του για τα ταξίδια. Τον Οκτώβρη του ίδιου έτους, ταξιδεύει για το Κατμαντού, χωρίς εισιτήριο επιστροφής. Ξεκινά να κρατά ημερολόγιο. Πολύ σύντομα, η αποτύπωση των εμπειριών του από το ταξίδι και η καταγραφή των συσχετισμών της περασμένης και της τωρινής του ζωής τού γίνεται πάθος και τον Φεβρουάριο του 2012 το ημερολόγιο του εκδίδεται (αυτοέκδοση με ΣΚΟΠΟ) με τον τίτλο «νομαδικόν: ημερολόγιο δρόμου». Τέσσερις μήνες αργότερα, η πρώτη έκδοση έχει εξαντληθεί και το «νομαδικόν» ξαναπάει στο τυπογραφείο. Τον ίδιο μήνα, ο Δημήτρης απευθύνει διαδικτυακό κάλεσμα για την εθελοντική μετάφραση του βιβλίου, που σήμερα έχει σχεδόν ολοκληρωθεί από τους 18 εθελοντές που θέλησαν να συμμετάσχουν. Εντός του έτους θα κυκλοφορεί και στα αγγλικά. Άλλο ένα ταξίδι έχει αρχίσει! 

Επικοινωνήστε με τον συγγραφέα ή δείτε περισσότερα για το βιβλίο και τον ΣΚΟΠΟ του στην επίσημη ιστοσελίδα: www.nomadikon.com

Αν άξαφνα στον κόσμο εμφανιζόταν δυο φεγγάρια της Ελένης Κοφτερού

Ποίημα : Αν άξαφνα στον κόσμο εμφανιζόταν δυο φεγγάρια

της Ελένης Κοφτερού *

Τα ημερολόγια θα θρηνούσαν 
(χωρίς εξάρσεις υποθέτω)
την ταπεινή τους ήττα
Οι παλίρροιες θα ξεμπέρδευαν 
μια και καλή 
με την άχαρη περιοδικότητα 
και θα ξεφάντωναν
χωρίς αιδώ

Η περίοδος των κοριτσιών
αποσυντονισμένη
τυραννικά απρόβλεπτη
έρμαια ηρωικά 
των ορμονών τους
θα τις καθιστούσε.

Και τ’ άσπρα, τ’ απαλά 
τα γλυκοτραγουδισμένα 
στήθια των γυναικών 
άδοξα θα γερνούσαν.

Οι ναυτικοί στις θάλασσες
θα έμεναν για χρόνια
πασχίζοντας να επισκευάσουν 
τις μαγικές πυξίδες
με το απορημένο 
βλέμμα τους 
προς 
τα πουλιά τ’ αποδημητικά
του ουρανού
το φτερωτό εκκρεμές
μπρος –πίσω
φυγή- επιστροφή
χωρίς σταματημό.

Αλίμονο, οι λυκάνθρωποι
μια δεύτερη ευκαιρία
αδίστακτα θ’ αρπάζανε
κι όλα τα φεγγαροποιήματα 
λειψά θα ήταν πλέον.

Όμως εμένα καθόλου 
δε θα μ’ ένοιαζε
αφού 
η αγάπη σου
τρυφερή μεταβλητή
της πρόσθεσης 
του πολλαπλασιασμού
έχει διπλασιάσει
την ασημένια σιγαλιά 
που ακούω 
απ' το φεγγάρι μου…

* (μετά την ανάγνωση του 1Q84 του Χαρούκι Μουρακάμι, όπου εμφανίζονται δυο φεγγάρια)

** Η Ελένη Κοφτερού γεννήθηκε στην Αριδαία Πέλλας. Μεγάλωσε και σπούδασε στη Θεσσαλονίκη, ενώ τώρα ζει και εργάζεται στην Καλαμάτα.

Δροσερή σοκολατίνα

http://www.facebook.com/photo.php?fbid=297323400375037&set=a.267802963327081.59781.264580240316020&type=1&theater

Δροσερή σοκολατίνα

Υλικά

ένα μονό πακέτο φρυγανιές

Για το σιρόπι

1 κούπα ζάχαρη

1 κούπα νερό

Για την κρέμα

2 φακελάκια κρέμα ΓΙΩΤΗΣ με γεύση σοκολάτας(όχι στιγμής)

6 κούπες γάλα φρέσκο ή εβαπορέ αραιωμένο με νερό σε αναλογία 50-50

10 κ.σ. ζάχαρη

Για τη σαντιγί

2 φακελάκια morfat corne με γεύση σοκολάτα

γάλα (όσο λέει η συσκευσία)

2 κ.σ. ζάχαρη άχνη

Για το γλάσο

1 κουβερτούρα 125 γρ.

100 ml.γάλα εβαπορέ αδιάλυτο

Βάζουμε τα υλικά για το σιρόπι σε κατσαρολάκι να βράσουν για πέντε λεπτά.

Αφήνουμε ελαφρά το σιρόπι να κρυώσει και βουτάμε μέσα
μία μία τις φρυγανιές. Καλύπτουμε τον πάτο ενός ταψιού με διαστάσεις 33x27.

Ετοιμάζουμε την κρέμα. Βάζουμε τις 5 κούπες από το γάλα σε κατσαρολάκι να ζεσταθούν σε μέτρια θερμοκρασία. Στην άλλη μία κούπα γάλα ρίχνουμε και ανακατεύουμε τις κρέμες ΓΙΩΤΗΣ και τη ζάχαρη.

Αδειάζουμε το μείγμα στο ζεστό γάλα και ανακατεύουμε, μέχρι να πήξει η κρέμα.

Αδειάζουμε την κρέμα πάνω στις φρυγανιές και την αφήνουμε να κρυώσει πολύ καλά!

Όταν η κρέμα μας έχει κρυώσει εντελώς,ετοιμάζουμε τη σαντιγί σύμφωνα με τις οδηγίες της συσκευασίας προσθέτοντας και τη ζάχαρη. Απλώνουμε τη σαντιγί πάνω στην κρέμα.

Τέλος, ετοιμάζουμε το γλάσο. Σε μπεν μαρί λιώνουμε τη σοκολάτα με το εβαπορέ. Αφήνουμε λίγο να κρυώσει το μείγμα και απλώνουμε πάνω από τη σαντιγί.

Το γλυκό πρέπει να σταθεί αρκετές ώρες μέσα στο ψυγείο.
Φτιάξτε το καλύτερα από την προηγούμενη,για να μείνει στο ψυγείο όλο το βράδυ.

Δεν υπάρχουν λόγια για να περιγράψει κανείς αυτό το γλυκό.
Εγώ θα πω μόνο ότι δεν έχω ξαναδοκιμάσει κάτι τόσο νόστιμο, ελαφρύ και εύκολο!!!

magyreuontas.blogspot.gr

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Φαντασία

Ταξίδι στο Φως

Πατήστε "Μου αρέσει!" στη Σελίδα · Σάββατο

DR. WAYNE W. DYER Φαντασία
Τι θα γινόταν αν κοιμόσουν;
Και τι θα γινόταν αν στον ύπνο σου ονειρευόσουν;
Και τι θα γινόταν αν στ' όνειρο σου πήγαινες στον παράδεισο και 'κει έκοβες ένα παράξενο και πανέμορφο λουλούδι; Και τι θα γινόταν αν, όταν ξυπνούσες, είχες ακόμα το λουλούδι στο χέρι σου;
Σάμιουελ Τέιλορ Κόλριτζ (1772 -1834)
Εσύ, πιστεύεις ότι είναι δυνατό να ξυπνήσεις και να κρα­τάς στο χέρι σου το λουλούδι που έκοψες στο περιβόλι των ονείρων σου; Εγώ το ξέρω ότι είναι δυνατόν, και το ίδιο και ο Σάμιουελ Τέιλορ Κόλριτζ, ο ποιητής της φαντασίας.
Για να φέρεις σήμερα στη ζωή σου τη δύναμη της δημιουργικής σου φαντασίας, άρχισε να εφαρμόζεις τις πιο κάτω προτάσεις:

❖ Να έχεις πάντοτε στο νου σου ότι γίνεσαι αυτό που σκέφτεσαι. Γι' αυτό, να προσέχεις πολύ τις σκέψεις που περιέχουν την αμφιβολία.
❖ Να παρακολουθείς τα όνειρά σου, δηλαδή να θυμάσαι ε­κείνες τις "εξωπραγματικές" εμπειρίες για τις οποίες ήσουν απόλυτα σίγουρος ότι ήταν πραγματικές όταν συνέβαιναν στο όνειρό σου. Ύστερα, δούλευε για να εξαλείψεις τις πεποιθήσεις που έχεις από τον προγραμματισμό σου για το ότι οι εμπειρίες αυτές είναι "αδύνατο" να συμβούν. Αποφάσισε να εξαφανίσεις τη λέξη "αδύνατο" από τη συνειδητότητά σου. Στ' αλήθεια, αν κάτι μπορείς να το συλλάβεις με το νου σου, τότε μπορείς και να το δημιουργήσεις.
❖ Ξαναγράψε στην κυριολεξία τη συμφωνία σου με την πραγματικότητα, έτσι που να λέει: "Οτιδήποτε είμαι ικανός να βιώσω στο ένα τρίτο της ζωής μου, μπορώ, αν το επιλέξω, να το βιώσω και στα άλλα δύο τρίτα"
❖ Να ζεις περισσότερο μέσα στη φαντασία σου. Δώσε στον εαυτό σου την ελευθερία να περιπλανιέται σε άγνωστες περιοχές μέσα στο νου σου και να εξερευνά νέες πιθα­νότητες μέσα στη φαντασία, χωρίς να αποκλείεις τίποτε. Αυτές οι φανταστικές περιπλανήσεις θα γίνουν τελικά οι καταλύτες για να ζεις μια ζωή χωρίς περιορισμούς.
Η φαντασία σου, όπως ακριβώς και το σώμα σου, αναπτύσσεται με την άσκηση. Ξύπνα και κράτα στο χέρι σου το λουλούδι των ονείρων σου.

Νόσος Alzheimer.

http://proionta-tis-fisis.blogspot.com/2013/01/alzheimer.html

Νόσος Alzheimer.

Ορισμός
Η άνοια είναι απώλεια της εγκεφαλικής λειτουργίας, που συμβαίνει σε συγκεκριμένες νόσους. Η νόσος Alzheimer (AD), είναι μια μορφή άνοιας, που σταδιακά επιδεινώνεται με το χρόνο. Επηρεάζει τη μνήμη, τη σκέψη και τη συμπεριφορά.
Η διαταραχή της μνήμης, καθώς και προβλήματα με τη γλώσσα, την ικανότητα λήψης αποφάσεων, την κρίση και την προσωπικότητα, αποτελούν απαραίτητα χαρακτηριστικά για τη διάγνωση.

Εναλλακτικές Ονομασίες
Γεροντική άνοια - τύπου Alzheimer (SDAT), SDAT

Αίτια
Η ηλικία και το οικογενειακό ιστορικό αποτελούν παράγοντες κινδύνου για τη AD.
- Όσο μεγαλώνετε, ο κίνδυνος να αναπτύξετε AD αυξάνει. Ωστόσο, η ανάπτυξη νόσου Alzheimer δεν αποτελεί μέρος της φυσιολογικής γήρανσης.
- Το να έχετε έναν στενό συγγενή εξ αίματος, όπως αδελφό, αδελφή ή γονιό που ανέπτυξε AD, αυξάνει τον κίνδυνο που διατρέχετε.
- Το να έχετε επίσης συγκεκριμένο συνδυασμό γονιδίων για πρωτεΐνες που φαίνεται να είναι παθολογικές στη νόσο Alzheimer (αλτσχάιμερ), αυξάνει επίσης τον κίνδυνό σας.
Άλλοι παράγοντες κινδύνου που δεν είναι το ίδιο καλά αποδεδειγμένοι περιλαμβάνουν:

• Μακροχρόνια υπέρταση
• Ιστορικό τραυματισμού κεφαλής
• Γένος θηλυκό
• Υπάρχουν δύο τύποι AD - πρώιμης εκδήλωσης και όψιμης εκδήλωσης.

Στην πρώιμης εκδήλωσης AD, τα συμπτώματα εμφανίζονται πριν την ηλικία των 60 ετών. Η πρώιμης εκδήλωσης AD είναι πολύ λιγότερο συνηθισμένη από την όψιμης εκδήλωσης. Ωστόσο, τείνει να εξελίσσεται ταχύτατα. Η νόσος πρώιμης εκδήλωσης είναι οικογενής. Αρκετά γονίδια έχουν αναγνωριστεί.
Η όψιμης εκδήλωσης AD, που είναι η πιο κοινή μορφή της νόσου, εκδηλώνεται σε άτομα ηλικίας άνω των 60 ετών. Η όψιμης εκδήλωσης AD εντοπίζεται επίσης σε κάποιες οικογένειες, αλλά ο ρόλος των γονιδίων είναι λιγότερο ξεκάθαρος.
Το αίτιο της AD δεν είναι απολύτως ξεκάθαρο, αλλά πιστεύεται ότι περιλαμβάνει γενετικούς και περιβαλλοντικούς παράγοντες. Η διάγνωση της AD γίνεται όταν εμφανιστούν συγκεκριμένα συμπτώματα, και διασφαλιστεί ότι δεν υπάρχουν άλλα αίτια άνοιας.

Ο μόνος τρόπος για να είναι κανείς σίγουρος ότι κάποιος έχει AD είναι η εξέταση ενός εγκεφαλικού δείγματος μετά θάνατον. Οι ακόλουθες μεταβολές είναι περισσότερο συνήθεις στον εγκεφαλικό ιστό των ατόμων με AD:
- "Nευροϊνιδιακά δεμάτια" (περιελιγμένα πρωτεϊνικά θραύσματα που συσσωρεύονται μέσα στα νευρικά κύτταρα)- "Νευριτικές πλάκες" (παθολογικές συναθροίσεις νεκρών και νεκρούμενων νευρικών κυττάρων, άλλων εγκεφαλικών κυττάρων και πρωτεΐνης)
- "Γεροντικές πλάκες" (περιοχές όπου τα προϊόντα των νεκρούμενων νευρικών κυττάρων έχουν συσσωρευτεί γύρων από πρωτεΐνη)

Όταν καταστρέφονται τα νευρικά κύτταρα (νευρώνες), υπάρχει μια μείωση στις χημικές ουσίες που βοηθούν τα νευρικά κύτταρα να στέλνουν μηνύματα το ένα στο άλλο (ονομάζονται νευροδιαβιβαστές). Ως αποτέλεσμα, περιοχές του εγκεφάλου που φυσιολογικά λειτουργούν μαζί, αποσυνδέονται.
Η συγκέντρωση αργιλίου, μολύβδου, υδράργυρου και άλλων ουσιών στον εγκέφαλο δεν θεωρείται πλέον ότι αποτελεί αίτιο της AD.

Συμπτώματα
Τα συμπτώματα άνοιας περιλαμβάνουν δυσκολία σε πολλές περιοχές της νοητικής λειτουργίας, περιλαμβανομένου:

• Της γλώσσας
• Της μνήμης
• Της αντίληψης
• Της συναισθηματικής συμπεριφοράς ή προσωπικότητας
• Των νοητικών δεξιοτήτων (όπως υπολογισμοί, αφηρημένη σκέψη ή κρίση)
• Η άνοια συνήθως εκδηλώνεται αρχικά ως διαταραχή της μνήμης.

Η ήπια νοητική διαταραχή (MCI) είναι το στάδιο μεταξύ της φυσιολογικής απώλειας της βραχυπρόθεσμης μνήμης που οφείλεται στη γήρανση και στην ανάπτυξη AD. Τα άτομα με MCI έχουν ήπια προβλήματα με τη σκέψη και τη μνήμη που δεν παρεμβαίνουν στις καθημερινές δραστηριότητες. Συνήθως κατανοούν ότι κάτι έχουν ξεχάσει. Δεν αναπτύσσουν όλα τα άτομα με MCI, AD.

Τα συμπτώματα της MCI περιλαμβάνουν:- Λησμονιά πρόσφατων γεγονότων ή συζητήσεων
- Δυσκολία στην εκτέλεση περισσότερων της μίας εργασίας κάθε φορά
- Δυσκολία στην επίλυση προβλημάτων
- Απαιτείται περισσότερος χρόνος για την εκτέλεση πιο δύσκολων δραστηριοτήτων

Τα πρώιμα συμπτώματα της AD περιλαμβάνουν:

• Γλωσσικά προβλήματα, όπως δυσκολία στην ανάκληση των ονομάτων γνωστών αντικειμένων
• Αδυναμία ανάκλησης της θέσης κάποιου αντικειμένου
• Να χάνεται κανείς σε γνωστές διαδρομές
• Μεταβολές της προσωπικότητας και απώλεια των κοινωνικών δεξιοτήτων
• Απώλεια του ενδιαφέροντος για πράγματα που προηγουμένως προκαλούσαν ευχαρίστηση, αθυμία
• Δυσκολία στην εκτέλεση εργασιών που απαιτούν κάποια σκέψη, που όμως ήταν εύκολες στο παρελθόν, όπως τη διαχείριση του τραπεζικού λογαριασμού, το παίξιμο πολύπλοκων παιχνιδιών (όπως bridge) και την εκμάθηση νέων πληροφοριών ή συνηθειών

Καθώς η AD επιδεινώνεται, τα συμπτώματα γίνονται περισσότερο έκδηλα και παρεμβαίνουν στην ικανότητα φροντίδας του εαυτού. 

Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν:

• Λησμονιά λεπτομερειών για πρόσφατα γεγονότα
• Λησμονιά γεγονότων της ίδιας της ζωής σας, απώλεια της επίγνωσης του ποιος είστε
• Μεταβολή στα πρότυπα ύπνου, ξυπνώντας συχνά τη νύχτα
• Δυσκολία στο διάβασμα ή στο γράψιμο
• Φτωχή κρίση και απώλεια της ικανότητα αναγνώρισης κινδύνου
• Χρήση λάθος λέξης, λάθος προφορά των λέξεων, ομιλία με μπερδεμένες προτάσεις
• Αποτράβηγμα από κοινωνικές επαφές
• Παρουσία παραισθήσεων, διαφωνιών, επιθετική και βίαιη συμπεριφορά
• Παρουσία αυταπατών, κατάθλιψης, ταραχής
• Δυσκολία στην εκτέλεση βασικών εργασιών, όπως προετοιμασία γευμάτων, επιλογή κατάλληλων ρούχων και οδήγηση

Τα άτομα με βαριά AD δεν μπορούν πλέον:
- Να κατανοήσουν τη γλώσσα
- Να αναγνωρίσουν τα μέλη της οικογένειας
- Να εκτελέσουν βασικές δραστηριότητες της καθημερινής διαβίωσης, όπως να φάνε, να ντυθούν και να κάνουν μπάνιο

Άλλα συμπτώματα που μπορεί να εμφανιστούν με τη AD:
- Ακράτεια
- Προβλήματα κατάποσης

Εξετάσεις και Δοκιμασίες
Η AD μπορεί συχνά να διαγνωστεί από το ιστορικό και την κλινική εξέταση από έναν εξειδικευμένο γιατρό. Ο γιατρός θα πάρει το ιστορικό, θα εκτελέσει μια κλινική εξέταση (περιλαμβάνοντας μια νευρολογική εξέταση) και θα κάνει και μια εξέταση της νοητικής κατάστασης.
Δοκιμασίες μπορούν να παραγγελθούν για να προσδιοριστεί το εάν άλλα ιατρικά προβλήματα θα μπορούσαν να προκαλέσουν άνοια ή να την επιδεινώσουν. 

Οι παθήσεις αυτές περιλαμβάνουν:

• Θυρεοειδοπάθειες
• Ανεπάρκεια βιταμινών
• Όγκο στον εγκέφαλο
• Εγκεφαλικό επεισόδιο
• Δηλητηρίαση από φάρμακα
• Χρόνια λοίμωξη
• Αναιμία
• Βαριά κατάθλιψη

Αξονική ή μαγνητική τομογραφία του εγκεφάλου μπορεί να γίνει για την αναζήτηση άλλων αιτίων της άνοιας, όπως ένας όγκος ή εγκεφαλικό επεισόδιο.
Στα πρώτα στάδια της άνοιας, οι εικόνες του εγκεφάλου μπορεί να είναι φυσιολογικές. Σε μετέπειτα στάδια, μια μαγνητική μπορεί να δείξει μειωμένο μέγεθος σε διαφορετικές περιοχές του εγκεφάλου.
Ενώ οι εικόνες δεν επιβεβαιώνουν τη διάγνωση της AD, αποκλείουν εντούτοις άλλα αίτια της άνοιας (όπως εγκεφαλικό επεισόδιο και όγκους).

Αντιμετώπιση
Δυστυχώς, δεν υπάρχει θεραπεία για την AD. Οι στόχοι της αντιμετώπισης της AD είναι να:

1. Μειωθεί η εξέλιξη της νόσου (αν και αυτό είναι δύσκολο να επιτευχθεί)
2. Αντιμετωπιστούν τα προβλήματα συμπεριφοράς, η σύγχυση, τα προβλήματα ύπνου και η ταραχή
3. Τροποποιηθεί το οικιακό περιβάλλον
4. Υποστηριχθούν τα μέλη της οικογένειας και οι υπόλοιποι φροντιστές

ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ
Τα περισσότερα φάρμακα που χρησιμοποιούνται στην αντιμετώπιση της AD στοχεύουν στην επιβράδυνση του ρυθμού επιδείνωσης των συμπτωμάτων. Το όφελος από αυτά τα φάρμακα είναι συχνά μικρό και οι ασθενείς και οι οικογένειές τους μπορεί να μην βλέπουν κάποια σημαντική αλλαγή.
Οι ασθενείς και οι φροντιστές τους θα πρέπει να ρωτάνε τους γιατρούς τους τα ακόλουθα, αναφορικά με το εάν και πότε θα πρέπει να χρησιμοποιούν αυτά τα φάρμακα:

1. Ποιες είναι οι πιθανές παρενέργειες του φαρμάκου και εάν αξίζει τον κίνδυνο, με δεδομένο ότι πιθανότατα θα υπάρξει μόνο μια μικρή μεταβολή στη συμπεριφορά ή τη λειτουργία;
2. Ποιος είναι ο καλύτερος χρόνος στην πορεία της νόσου, για να χρησιμοποιηθεί το φάρμακο;

Είναι διαθέσιμοι δύο τύποι φαρμάκων:

1. Τα δονεπεζίλη, ριβαστιγμίνη και γκαλανταμίνη επηρεάζουν το επίπεδο της ακετυλοχολίνης στον εγκέφαλο. Οι παρενέργειες περιλαμβάνουν δυσπεψία, διάρροια, απώλεια της όρεξης, ναυτία, έμετο, μυϊκές κράμπες και κόπωση.
2. Η μεμαντίνη είναι ένας άλλος τύπος φαρμάκου που έχει εγκριθεί για την αντιμετώπιση της AD. Οι πιθανές παρενέργειες περιλαμβάνουν ταραχή ή άγχος.

Μπορεί να απαιτούνται άλλα φάρμακα για τον έλεγχο της επιθετικότητας, της ταραχής ή των επικίνδυνων συμπεριφορών. Συνήθως χορηγούνται σε πολύ μικρές δόσεις.
Μπορεί να είναι απαραίτητο να διακοπούν φάρμακα που επιδεινώνουν τη σύγχυση. Τα φάρμακα αυτά μπορεί να περιλαμβάνουν παυσίπονα, σιμετιδίνη, κατασταλτικά του ΚΝΣ, αντισταμινικά, υπνωτικά και άλλα. Μην αλλάζετε ή σταματάτε τη λήψη των φαρμάκων σας πριν μιλήστε πρώτα με το γιατρό σας.

ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΑ
- Πολλοί παίρνουν φυλλικό οξύ (βιταμίνη Β9), βιταμίνη Β12 και βιταμίνη Ε. Ωστόσο, δεν υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις ότι η λήψη αυτών των βιταμινών προλαμβάνει την AD ή επιβραδύνει τη νόσο όταν αυτή έχει εκδηλωθεί.
- Κάποια άτομα πιστεύουν ότι το τζίνγκο προλαμβάνει ή επιβραδύνει την ανάπτυξη της άνοιας. Ωστόσο, υψηλής ποιότητας μελέτες δεν έχουν δείξει ότι το βότανο αυτό μειώνει τις πιθανότητες ανάπτυξης άνοιας. ΜΗΝ χρησιμοποιείται γκίνγκο εάν λαμβάνεται αντιπηκτικά όπως βαρφαρίνη (Coumadin) ή μια τάξη αντικαταθλιπτικών που ονομάζονται αναστολείς μονοάμινο οξειδάσης (MAOI).

Εάν σκέφτεστε να χρησιμοποιήσετε κάποια φάρμακα ή συμπληρώματα, μιλήστε πρώτα με το γιατρό σας. Θυμηθείτε ότι τα βότανα και τα συμπληρώματα που είναι διαθέσιμα χωρίς ιατρική συνταγή ΔΕΝ υπόκεινται σε έλεγχο από τον ΕΟΦ.

Πρόγνωση
Το πόσο γρήγορα επιδεινώνεται η AD διαφέρει για κάθε άτομο. Εάν η AD αναπτυχθεί γρήγορα, είναι περισσότερο πιθανό να επιδεινωθεί και γρήγορα.
Οι ασθενείς με AD συχνά πεθαίνουν νωρίτερα από το φυσιολογικό, παρόλο που ένας ασθενής μπορεί να ζήσει από 3 έως 20 χρόνια μετά τη διάγνωση.
Η τελική φάση της νόσου μπορεί να διαρκέσει από λίγους μήνες έως αρκετά χρόνια. Στη διάρκεια αυτής της περιόδου, ο ασθενής ακινητοποιείται και είναι εντελώς ανήμπορος.
Ο θάνατος συνήθως οφείλεται σε λοίμωξη ή ανεπάρκεια κάποιου οργανικού συστήματος.

Πιθανές Επιπλοκές

• Απώλεια της ικανότητα λειτουργίας ή αυτο-φροντίδας
• Έλκη κατάκλισης, μυϊκές συνολκές (απώλεια της ικανότητας κίνησης των αρθρώσεων εξαιτίας απώλειας της μυϊκής λειτουργίας), λοίμωξη (ιδιαίτερα ουρολοιμώξεις και πνευμονία) και άλλες επιπλοκές που σχετίζονται με την ακινησία στα τελικά στάδια της AD
• Πτώσεις και κατάγματα οστών
• Απώλεια της ικανότητα αλληλεπίδρασης
• Υποσιτισμός και αφυδάτωση
• Ανεπάρκεια οργανικών συστημάτων
• Επικίνδυνη ή βίαιη συμπεριφορά προς τον εαυτό ή άλλους
• Κακομεταχείριση από έναν υπερβολικά πιεσμένο φροντιστή

Πότε να Επικοινωνήσετε με το Γιατρό
Καλέστε το γιατρό σας εάν κάποιο κοντινό σας άτομο βιώνει συμπτώματα γεροντικής άνοιας/τύπου Alzheimer.

Καλέστε το γιατρό σας, εάν ένα άτομα με αυτή τη διαταραχή εκδηλώσει μια ξαφνική μεταβολή στη διανοητική κατάσταση. (μια ξαφνική αλλαγή μπορεί να υποδηλώνει μια άλλη νόσο).

Συζητήστε την κατάσταση με το γιατρό σας εάν φροντίζετε ένα άτομο με αυτή τη διαταραχή και η κατάσταση φτάσει σε σημείο που να μην μπορείτε πλέον να φροντίσετε το άτομο στο σπίτι.

Πρόληψη
Παρόλο που δεν υπάρχει αποδεδειγμένος τρόπος να προληφθεί η AD, υπάρχουν κάποιες πρακτικές που μπορεί να αξίζει να ενσωματώσετε στην καθημερινότητά σας, ιδιαίτερα εάν έχετε οικογενειακό ιστορικό άνοιας. Μιλήστε με το γιατρό σας για οποιαδήποτε από αυτές τις προσεγγίσεις, ιδιαίτερα αυτές που αφορούν τη λήψη φαρμάκων ή συμπληρωμάτων.

• Να ακολουθείτε μια φτωχή σε λιπαρά δίαιτα.
• Να καταναλώνετε ψάρια κρύων νερών (όπως τόνο, σολομό και σκουμπρί), που είναι πλούσια σε ω3 λιπαρά οξέα, τουλάχιστον 2 με 3 φορές την εβδομάδα.
• Μειώστε την πρόσληψη λινολεϊκού οξέος από τη μαργαρίνη, το βούτυρο και τα γαλακτοκομικά προϊόντα.
• Αυξήστε τα αντιοξειδωτικά, όπως καροτενοειδή, βιταμίνη Ε και βιταμίνη C, καταναλώνοντας σκουρόχρωμα φρούτα και λαχανικά.
• Διατηρήστε φυσιολογική αρτηριακή πίεση.
• Μείνετε νοητικά και κοινωνικά ενεργοί σε όλη τη ζωή σας.
• Εξετάστε τη λήψη μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων (ΜΣΑΦ), όπως ιβουπροφαίνη, σουλινδάκη ή ινδομεθακίνη. Οι στατίνες, μια τάξη φαρμάκων που χρησιμοποιείται για την υψηλή χοληστερόλη, μπορεί να βοηθήσει στη μείωση του κινδύνου της AD. Μιλήστε στο γιατρό σας για τα πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα της χρήσης αυτών των φαρμάκων για πρόληψη.

Επιπρόσθετα, έχει δρομολογηθεί η πρώιμη δοκιμή ενός εμβολίου έναντι της AD.

Θυμηθείτε: Αυτό το εργαλείο δεν παρέχει ιατρικές συμβουλές. Προορίζεται μόνο για ενημερωτικούς σκοπούς. Δεν είναι υποκατάστατο για την επαγγελματική ιατρική συμβουλή, διάγνωση ή θεραπεία. Ποτέ μην αγνοήσετε επαγγελματικές ιατρικές συμβουλές βασιζόμενοι σε κάτι που έχετε διαβάσει στο παρόν μπλόγκ. Αν έχετε έκτακτη ιατρική ανάγκη καλέστε αμέσως το γιατρό σας ή καλέστε το 166.

www.iatronet.gr