Τρίτη 29 Ιανουαρίου 2013

Ριζοκεφτέδες

Αποτέλεσμα εικόνας για ΡυζοκεφτέδεςΡιζοκεφτέδες
Διαφορετική εκδοχή του τυροκεφτέ. Πιο ενισχυμένη. Αν σας φαίνονται πολλά τα τυριά βάλτε μόνο ένα είδος.
1/2 κιλό ρύζ
ι

250 γρ. ζαμπόν
70 γρ. έμενταλ
50 γρ. μετσοβόνε
150 γρ. γραβιέρα
2 αβγά
1 κούπα τριμμένη φρυγανιά
αλάτι και πιπέρι


Ψιλοκόψτε το ζαμπόν.

Βράστε το ρύζι, ανακατεύοντάς το συνεχώς να μην κολλήσει. Όταν βράσει, κατεβάστε το από τη φωτιά, σουρώστε το και αφήστε το στην άκρη μέχρι να κρυώσει.

Σε ένα μεγάλο μπολ ανακατέψτε το ζαμπόν, τα τυριά, τα αβγά και το ρύζι (κρύο).

«Δουλέψτε» τα καλά, να σφίξει το μείγμα.

Κατόπιν φτιάξτε τα κεφτεδάκια σχηματίζοντας μικρές μπαλίτσες και περάστε τα από τη φρυγανιά.

Σε ένα βαθύ τηγάνι ρίξτε το λάδι, αφήστε το να κάψει και τηγανίστε τα κεφτεδάκια μέχρι να ροδοκοκκινίσουν.

Αφαιρέστε τα και στραγγίξτε τα σε απορροφητικό χαρτί

Φτιάξε μόνη το άρωμά σου με βότκα


Φτιάξε μόνη το άρωμά σου με βότκα
Το άρωμα που φοράς για να ξεχωρίζεις, μπορεί να είναι μια ακριβή συνήθεια για την εποχή μας και κάθε φορά που ο ακριβός σου θησαυρός φτάνει στο τέλος, σε πιάνει μια απόγνωση για την ανανέωσή του.

Υπάρχει λύση; Φυσικά και υπάρχει, αφού μπορείς να φτιάξεις μόνη το δικό σου άρωμα, που όχι μόνο θα το προσαρμόσεις έτσι ώστε να ταιριάζει στο γούστο σου, αλλά επιπλέον μπορείς και να ξοδέψεις πολύ λιγότερα χρήματα. Το μόνο που χρειάζεσαι, είναι μερικά συστατικά, λίγος χρόνος και το δικό σου εξαιρετικό γούστο, για να φτιάξεις το νέο σου άρωμα που θα είναι βασισμένο σε βότκα.

Μπορείς να χρησιμοποιήσεις ευκάλυπτο, αιθέρια έλαια πορτοκαλιού και λεμονιού που αποπνέουν ένα δροσερό φρουτώδες άρωμα ιδανικό για όλες τις ώρες! Πριν να χρησιμοποιήσεις το νέο σου άρωμα, δοκίμασέ το στο εσωτερικό σημείο του καρπού σου, για να σιγουρευτείς ότι σε ικανοποιεί. Έπειτα φύλαξέ το σε ένα γυάλινο βαζάκι με στεγανό καπάκι κι έτσι το νέο σου άρωμα θα διαρκέσει για περίπου ένα μήνα.

Υλικά που θα χρειαστείς:
• 2 φλιτζάνια αποσταγμένο νερό
• 3 τύποι αιθέριο έλαιο, 25 σταγόνες συνολικά
• Γλυκερίνη (5 σταγόνες)
• 3 κουταλιές της σούπας βότκα
• Μεγάλο γυάλινο βάζο με ένα στεγανό καπάκι
• Σταγονόμετρο ή baster
• Μεζούρα με στόμιο
• Μπουκάλι για το άρωμα


Πώς θα το φτιάξεις:
• Διάλεξε ένα συνδυασμό από τρία διαφορετικά αιθέρια έλαια, που το άρωμά τους δένει και σε ικανοποιεί. Για αυτό το άρωμα, εγώ χρησιμοποίησα 10 σταγόνες από αιθέριο έλαιο πορτοκαλιού, 10 σταγόνες από αιθέριο έλαιο ευκαλύπτου και πέντε σταγόνες από αιθέριο έλαιο λεμονιού.

• Χρησιμοποιώντας μια κούπα μέτρησης, βάλε δύο φλιτζάνια αποσταγμένο νερό σε ένα μεγάλο γυάλινο βάζο. Πρόσθεσε στο νερό αυτό τρεις κουταλιές της σούπας βότκα. Έπειτα πρόσθεσε στο μείγμα σου πέντε σταγόνες γλυκερίνης.

• Στη συνέχεια πρόσθεσε τα αιθέρια έλαια στο μείγμα. Ανακάτεψε το μείγμα. Πρόσθεσε μερικές σταγόνες από το αιθέριο έλαιο που προτιμάς να κυριαρχεί. Ανακάτεψε καλά και κλείσε το βάζο με το στεγανό καπάκι.

• Τέλος τοποθέτησε το δοχείο που περιέχει το άρωμα σε δροσερό και σκοτεινό μέρος, για τουλάχιστον 12 ώρες. Μετά από τις 12 ώρες, ανακίνησε το περιεχόμενο για να το αναμίξεις καλά.

Χρησιμοποιήστε ένα σταγονόμετρο ή ένα baster για να μεταγγίσεις το μείγμα στο μπουκάλι που έχεις διαλέξει για το άρωμά σου, και απόλαυσέ το!

fe-mail.gr

Όταν τελειώσει ο πόλεμος (Καμπανέλλης & Θεοδωράκης)

  


Όταν τελειώσει ο πόλεμος (Η μπαλάντα του Μαουτχάουζεν)

Στίχοι: Ιάκωβος Καμπανέλλης

Σύνθεση, ενορχήστρωση & διεύθυνση ορχήστρας: Μίκης Θεοδωράκης
Μπουζούκι: Κώστας Παπαδόπουλος & Λάκης Καρνέζης
Πιάνο: Γιάννης Διδίλης
Βιολοντσέλο: Δημήτρης Ταχιάτης
Κοντραμπάσο: Ανδρέας Ροδουσάκης
Φλάουτο: Σπύρος Ρέγγιος
Ερμηνεία: Μαρία Φαραντούρη
Έργο: The Ballad of Mauthausen & Six Songs (δίσκος 33 στροφών, 1966)

Τ. ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ "Χρονοδιάγραμμα"


 


Τ. ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ "Χρονοδιάγραμμα"

Συχνά, θυμάμαι, οι μεγάλοι, όταν ήμουν παιδί, μιλούσαν για
το μέλλον μου. Αυτό γινόταν συνήθως στο τραπέζι. Αλλά εγώ
ούτε τους πρόσεχα, ακούγοντας ένα πουλί έξω στο δέντρο.
Ίσως γι΄ αυτό το μέλλον μου άργησε τόσο πολύ: ήταν τόσο
αναρίθμητα τα πουλιά και τα δέντρα
.

Μύρτος Ιεράπετρας

Για μεγέθυνση πατάτε ροδάκι και ανοίγει νέα καρτέλα με φακό +-

Πιτάκια Γεμιστά με κοτόπουλο

http://www.facebook.com/photo.php?fbid=299344813506229&set=a.267803109993733.59782.264580240316020&type=1&theater


Πιτάκια Γεμιστά με κοτόπουλο

Πώς θα ήταν μια μικρογραφία πίτας; Μάλλον κάπως έτσι…

1 συσκευασία φύλλα κρούστας

2 φιλέτα κοτόπουλου
1 φλιτζ. τυρί φέτα θρυμματισμένη
½ φλιτζ. ελαιόλαδo
1 κύβο κότας ανάλατο
75 γρ. Βιτάμ
2 κουταλιές αλεύριΞέπλυνε τα φιλέτα, βάλ’ τα να βράσουν σε μια κατσαρόλα με βραστό νερό για 40-45 λεπτά και μετά στράγγιξε και ψιλόκοψέ τα.

Στο μεταξύ, όμως, δε χρειάζεται να χάνεις χρόνο. Λιώσε το Βιτάμ σε μια κατσαρόλα, ρίξε το αλεύρι και ανακάτεψε για 3-4 λεπτά.

Πρόσθεσε το ζωμό κότας διαλυμένο σε 3 φλιτζάνια βραστό νερό και ανακάτεψε, μέχρι να δέσουν σε αραιή μπεσαμέλ.

Κατέβασε την κατσαρόλα από τη φωτιά, πρόσθεσε τα κομματάκια του κοτόπουλου και τη φέτα, και ανακάτεψε.

Κόψε κάθε φύλλο στη μέση, άπλωσέ τα σε επιφάνεια εργασίας και ακολούθησε ευλαβικά την εξής διαδικασία για το καθένα: άλειψε ένα φύλλο με λάδι, βάλε κατά μήκος της μίας άκρης του λίγο από το μείγμα, φροντίζοντας να αφήσεις περίπου 3 δάκτυλα κενό σε κάθε άκρη, τύλιξε σε ρολό και φέρε τις άκρες προς τα μέσα, ώστε να φυλακιστεί η γέμιση.

Βάλε τα ρολά σε ένα ταψί αλειμμένο με ελαιόλαδo και ψήσ’ τα για 35-40 λεπτά σε προθερμασμένο φούρνο στους 180°C.

Βγάλε το ταψί από το φούρνο, άφησε τα ρολά να κρυώσουν για 5-10 λεπτά, κόψε σε κομμάτια και σέρβιρε συνοδεύοντας με τη σαλάτα που προτιμάς.

cookoo.gr 
σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω 

Σήμερα... 29/1

 

Δευτέρα 28 Ιανουαρίου 2013

Κέικ σοκολάτας με σιρόπι σοκολάτας και ουίσκι

Κέικ σοκολάτας με σιρόπι σοκολάτας και ουίσκι

Ένα λαχταριστό γλυκό που θα σας ταξιδέψει σε ένα σοκολατένιο παράδεισο.

200 γραμμάρια μαύρη σοκολάτα χοντροκομμένη

130 γραμμάρια βούτυρο ανάλατο
5 αυγά, χωρισμένα σε ασπράδια και κρόκους
120 γραμμάρια μαύρη ζάχαρη
2 κουταλάκια του γλυκού εκχύλισμα βανίλιας
130 γραμμάρια αμυγδαλόσκονη
180 ml ουίσκι μπέρμπον

Για τη sauce σοκολάτας
100 γραμμάρια ζάχαρη άχνη
45 γραμμάρια βούτυρο
190 ml κρέμα γάλακτος με ζελατίνη και 36% περιεκτικότητα σε λιπαρά
100 γραμμάρια μαύρη σοκολάτα χοντροκομμένη

1. Προθερμάνετε το φούρνο στους 180 βαθμούς. Αλείψτε μια φόρμα με λίγο λιωμένο βούτυρο και στρώστε στη βάση της αντικολλητικό χαρτί ψησίματος.

2. Ανακατέψτε τη σοκολάτα και το ανάλατο βούτυρο σε μπεν μαρί μέχρι να λιώσει η σοκολάτα και το μείγμα να είναι ομαλό. Αφήστε το να κρυώσει.

3. Χρησιμοποιήστε ένα ηλεκτρικό μίξερ και χτυπήστε τους κρόκους αυγών και τη μαύρη ζάχαρη σε ένα μεγάλο μπολ για 3 λεπτά ή μέχρι να πήξει και να γίνει ένα κρεμώδες μείγμα.

4. Προσθέστε τη βανίλια, το μείγμα σοκολάτας, την αμυγδαλόσκονη και 1 κουταλιά της σούπας μπέρμπον και ανακατέψτε καλά.

5. Χτυπήστε τα ασπράδια σε ένα καθαρό μπολ μέχρι να σχηματίσουν μαλακές άκρες. Προσθέστε το 1/3 από τα ασπράδια στο προηγούμενο μείγμα, ανακατέψτε και στη συνέχεια και τα υπόλοιπα χτυπημένα ασπράδια

6. Χύστε το μείγμα στη φόρμα και ψήστε για 45-55 λεπτά.

7. Μέχρι να ψηθεί το κέικ βάλτε τη ζάχαρη άχνη σε μια κατσαρόλα σε μέτρια φωτιά, αναδεύοντας συνεχώς για 5-10 λεπτά ή μέχρι να ροδίσει και να διαλυθεί η ζάχαρη. Αφήστε τη να κρυώσει ελαφρά.

8. Προσθέστε το υπόλοιπο μπέρμπον, το βούτυρο και την κρέμα γάλακτος και μαγειρέψτε σε χαμηλή φωτιά για 5-10 λεπτά ή μέχρι το μείγμα να γίνει λείο. Αφαιρέστε από το μάτι της κουζίνας. Προσθέστε και τη σοκολάτα και τοποθετήστε το μείγμα σε χαμηλή φωτιά ανακατεύοντας μέχρι να γίνει λείο. Αφήστε το να κρυώσει ελαφρά.

9. Όταν και το κέικ κρυώσει λίγο κόψτε σε κομμάτια και σερβίρετε περιχύνοντας με τη sauce σοκολάτας.

queen.gr

Τσαρλς Λούτγουϊτζ Ντότζσον


Ο Λιούις Κάρολ το 1863O Τσαρλς Λούτγουϊτζ Ντότζσον (Charles Lutwidge Dodgson, 27 Ιανουαρίου 1832 - 14 Ιανουαρίου 1898), γνωστός περισσότερο με το ψευδώνυμο Λιούις Κάρολ, ήταν Άγγλος συγγραφέας, μαθηματικός, φωτογράφος και κληρικός. Ανάμεσα στα πιο δημοφιλή λογοτεχνικά έργα του, ανήκουν Η Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων και τα ποιήματα Το Κυνήγι του Φιρχαρία (The Hunting of the Snark) και Jabberwocky.Η οικογένεια του ήταν Βορειοαγγλικής καταγωγής, ιδιαίτερα συντηρητική, διατηρώντας παραδοσιακά ισχυρούς δεσμούς με την Αγγλικανική Εκκλησία. Η πλειοψηφία των προγόνων του, προέρχονταν από την μεσαία ή ανώτερη τάξη, καταλαμβάνοντας συχνά θέσεις στην εκκλησία και στο στρατό. Ο προπάππους του υπήρξε επίσκοπος, ενώ ο παππούς του ήταν αρχηγός του στρατού, όταν πέθανε το 1803 εν ώρα μάχης. Ο πατέρας του είχε ιδιαίτερη κλίση στα μαθηματικά, ωστόσο απέρριψε το ενδεχόμενο να ακολουθήσει μία ακαδημαϊκή σταδιοδρομία, επιλέγοντας το ρόλο του εφημέριου. Υπήρξε ενεργό μέλος της Αγγλικανικής εκκλησίας και ένθερμος υποστηρικτής του Τζον Χένρυ Νιούμαν, ο οποίος ηγήθηκε του κινήματος της Οξφόρδης, διαδραματίζοντας σημαντικό ρόλο στην επιστροφή της Εκκλησίας της Αγγλίας στον καθολικισμό. Το 1827, παντρεύτηκε την πρώτη του ξαδέλφη, Φράνσις Τζέην Λούτγουϊτζ, με την οποία απέκτησε συνολικά έντεκα παιδιά, επτά κόρες και τέσσερις γιους, μεταξύ αυτών και ο Τσαρλς.

Ήδη από νεαρή ηλικία, ο Κάρολ έγραφε ποιήματα και διηγήματα, τα οποία δημοσίευε σε λογοτεχνικά περιοδικά με σχετική επιτυχία. Το 1854, ξεκίνησε να συνεισφέρει ως συντάκτης, στο περιοδικό The Comic Tunes, δημοσιεύοντας ποιήματα, κυρίως σατιρικού ύφους. Λίγο αργότερα, γράφοντας στο περιοδικό The Train, χρησιμοποίησε για πρώτη φόρα λογοτεχνικό ψευδώνυμο, για τη δημοσίευση του ποιήματος Solitude. Αρχικά, πρότεινε στον εκδότη του περιοδικού, Έντμουντ Γέιτς, το όνομα Dares, προερχόμενο από το Daresbury που αποτελούσε τον τόπο γέννησης του. Ο Γέιτς δεν έκανε αποδεκτό το ψευδώνυμο αυτό και ο Ντότζσον του πρότεινε τέσσερα εναλλακτικά ονόματα, εκ των οποίων τελικά, ο Γέιτς επέλεξε το Λιούις Κάρολ (Lewis Caroll).[2] Δημοσίευσε έργα του και σε μικρότερα περιοδικά όπως τα Whitby Gazette και Oxford Critic.

To 1856, o Κάρολ γνωρίστηκε με τον νέο πρύτανη του κολεγίου του, τον Χένρυ Λίντελ, ο οποίος εγκαταστάθηκε στο Chist Church με την οικογένειά του, αποτελούμενη από τη σύζυγό του και τρεις κόρες, μεταξύ αυτών και η Άλις Λίντελ. Ο Κάρολ συνδέθηκε στενά με την οικογένεια και ειδικότερα με τη μητέρα και τα τρία παιδιά. Το 1862, κατά τη διάρκεια μίας εκδρομής, προκειμένου να διασκεδάσει τα παιδιά, ο Κάρολ τους διηγήθηκε μία ιστορία που θα αποτελούσε τη βάση για την μετέπειτα συγγραφή του πιο δημοφιλούς λογοτεχνικού του έργου. Όταν η Άλις Λίντελ ζήτησε από τον Κάρολ να καταγράψει την ιστορία αυτή, εκείνος της παρουσίασε αργότερα, το Νοέμβριο του 1864, ένα χειρόγραφο με τον τίτλο Alice's Adventures Under Ground (Οι περιπέτειες της Αλίκης κάτω από τη γη). Νωρίτερα, είχε παρουσιάσει το ημιτελές χειρόγραφο στους αδελφούς Μακμίλαμ, του ομώνυμου εκδοτικού οίκου, από τους οποίους είχε γίνει θερμά δεκτό. Το έργο εκδόθηκε τελικά το 1865 με τον τίτλο Alice's Adventures in Wonderland (Οι περιπέτειες της Αλίκης στη Χώρα των Θαυμάτων), με εικονογράφηση του Σερ Τζον Τένιελ, και είχε σημαντική εμπορική απήχηση, προσδίδοντας μεγάλη φήμη στον Λιούις Κάρολ. Θεωρείται εν γένει πως ο χαρακτήρας της Αλίκης είναι βασισμένος στην Άλις Λίντελ, ωστόσο ο ίδιος ο Κάρολ, αργότερα διέψευσε πως η ηρωίδα του βιβλίου στηρίζεται σε κάποιο υπαρκτό πρόσωπο.[3]

Τα χριστούγεννα του 1871, δημοσιεύτηκε η συνέχεια του βιβλίου (Through the Looking-Glass, and What Alice Found There) ενώ το 1876 εκδόθηκε το τελευταίο σημαντικό του έργο, Το Κυνήγι του Φιρχαρία (The Hunting of the Snark), ένα ποίημα με έντονα στοιχεία φαντασίας, όπως και η Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων. Το τελευταίο του μυθιστόρημα (Silvie and Bruno) δημοσιεύτηκε σε δύο τόμους, το 1889 και 1893 αντίστοιχα, χωρίς να τύχει θερμής υποδοχής.

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9B%CE%B9%CE%BF%CF%8D%CE%B9%CF%82_%CE%9A%CE%AC%CF%81%CE%BF%CE%BB

Τζουζέπε Φορτουνίνο Φραντσέσκο Βέρντι



Tournachon, Gaspard-Félix - Giuseppe Verdi (1813-1901) (Zeno Fotografie).jpgΟ Τζουζέπε Φορτουνίνο Φραντσέσκο Βέρντι (ιταλικά:Giuseppe Fortunino Francesco Verdi, 10 Οκτωβρίου 1813 – 27 Ιανουαρίου 1901) ήταν Ιταλός μουσικός συνθέτης, από τους διασημότερους στο είδος της όπερας. Ανάμεσα στα δημοφιλέστερα έργα του ανήκουν οι όπερες Ριγκολέττο, Ναμπούκο, Τραβιάτα και Αΐντα, μέρη των οποίων ("La donna è mobile", "Va, pensiero", "Libiamo" και θριαμβικό εμβατήριο αντίστοιχα) είναι πασίγνωστα.Γεννήθηκε στη Ρονκόλα της τότε Γαλλικής Αυτοκρατορίας, κοντά στο Μπουσέτο της Ιταλίας και πέθανε στο Μιλάνο. Πολύ νωρίς έδειξε καταπληκτική κλίση στη μουσική και στα 23 του χρόνια πήρε τη θέση του διευθυντή της φιλαρμονικής του Μπουσέτο. Το 1839 παρουσιάστηκε η πρώτη του όπερα Ομπέρτο, στη Σκάλα του Μιλάνου, με πολύ καλές κριτικές. Τον ίδιο χρόνο ο θάνατος της γυναίκας του και των δύο παιδιών του τον έφεραν σε απελπισία σε σημείο να μη θέλει πλέον άλλο ν' ασχοληθεί με τη μουσική.Παρά ταύτα το 1840 παρουσιάστηκε η κωμική όπερα Μια μέρα βασιλείας, η οποία όμως σημείωσε αποτυχία. Στενοχωρημένος ο Βέρντι αποσύρθηκε στο σπίτι του στο Μιλάνο. Έτσι δύο χρόνια μετά, με τον θρίαμβο της τέχνης πάνω στον πόνο του, το 1842, αποδέχθηκε την πρόταση να ξαναρχίσει να γράφει όπερες για τη Σκάλα του Μιλάνου και η όπερά του Ναμπούκο ή Ναβουχοδονόσωρ απέσπασε πολύ καλές κριτικές και γνώρισε μεγάλη επιτυχία. Από τότε ο Βέρντι αφοσιώθηκε στη σύνθεση όπερας. Ήταν η αρχή μιας θριαμβευτικής σταδιοδρομίας που συνδέθηκε πολύ στενά με τις προσπάθειες για την πολιτική ένωση (Risorgimento) της Ιταλίας. Μια τάση που ο ίδιος ο Βέρντι ενεθάρρυνε με τη θεματολογία των έργων του, τα οποία, εμπνεόμενα από το ιστορικό παρελθόν και επενδυμένα με εντυπωσιακά χορωδιακά, δημιουργούσαν εύκολα στο κοινό συνειρμούς με την τρέχουσα πολιτική πραγματικότητα. Χαρακτηριστικό της ταύτισης του ονόματος του Βέρντι με το Risorgimento ήταν το σύνθημα που ακουγόταν τότε Viva VERDI (Viva Vittorio Emanuele Re D'Italia - Ζήτω ο Βίκτωρ Εμμανουήλ βασιλιάς της Ιταλίας).Με τους Λομβαρδούς (1843), τον Ερνάνη (1844), τον Αττίλα (1846), τη Λουίζα Μίλλερ (1847) και τον Μάκβεθ (1849) ο Βέρντι πέτυχε την αναγνώρισή του ως συνθέτη και εκτός Ιταλίας. Στις αρχές τις δεκαετίας του 1850 τρεις όπερές του, ο Ριγκολέττο (1851), ο Τροβατόρε (1853) και η Τραβιάτα (1853), είχαν τεράστια επιτυχία, όπως και Οι Σικελικοί Εσπερινοί (1855) και ο Χορός Μεταμφιεσμένων (1859). Η διεθνής του καταξίωση φαίνεται και από το γεγονός ότι οι επόμενες όπερές του πρωτοανέβηκαν σε λυρικά θέατρα εκτός Ιταλίας. Το 1862 Η Δύναμη του Πεπρωμένου παρουσιάστηκε στην Αγία Πετρούπολη, ο Δον Κάρλος το 1867 στο Παρίσι και η Αΐντα το 1871 στο Κάιρο, για τα εγκαίνια της διώρυγας του Σουέζ.

Μετά από ένα μεγάλο διάστημα σιωπής, η γνωριμία του με τον κατά πολύ νεότερό του ποιητή και συνθέτη Αρίγκο Μπόιτο ανανέωσε το ενδιαφέρον του Βέρντι για την όπερα. Το 1887 παρουσιάστηκε ο Οθέλλος και τέλος το 1893 ο Φάλσταφ και τα δύο σε λιμπρέτα του Μπόιτο βασισμένα σε έργα του Σαίξπηρ. Ο Βέρντι πέθανε στις 27 Ιανουαρίου 1901 ύστερα από βαρύ εγκεφαλικό επεισόδιο. Στην κηδεία του προσήλθαν 200.000 άνθρωποι, τιμή που άρμοζε στον μεγάλο Ιταλό που τόσο αγαπήθηκε.

Εκτός από τις 26 όπερες ο Βέρντι έγραψε και εκκλησιαστική μουσική. Κορυφαίο έργο του σε αυτό τον τομέα είναι το Ρέκβιεμ (1874), ενώ ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν και τα Τέσσερα ιερά κομμάτια (1898). Επίσης έγραψε αρκετές ρομάνς και ένα κουαρτέτο για έγχορδα σε μι ελάσσονα (1873).

Εκτός μουσικής σκηνής διακρίθηκε για τον καλό χαρακτήρα του και τις αγαθοεργίες του. Μεταξύ άλλων χρηματοδότησε την ανέγερση και τη λειτουργία ενός νοσοκομείου και δημιούργησε έναν Οίκο Ανάπαυσης για τους αναξιοπαθούντες μουσικούς, σε μια κρύπτη του οποίου τάφηκε και ο ίδιος.

Oberto, 1839
Un giorno di regno (Μια μέρα βασιλιάς), 1840
Nabucco, 1842
I Lombardi alla prima crociata (Οι Λομβαρδοί στην Πρώτη Σταυροφορία), 1843
Ernani, 1844
I due Foscari (Οι δύο Φόσκαρι), 1844
Giovanna d'Arco (Ζαν ντ’ Αρκ), 1845
Alzira, 1845
Attila, 1846
Macbeth, 1847
I masnadieri, (Οι Ληστές),1847
Jérusalem (αναθεώρηση και απόδοση στα Γαλλικά των Λομβαρδών) 1847
Il corsaro, 1848
La battaglia di Legnano, (Η μάχη του Λενιάνο), 1849
Luisa Miller, 1849
Stiffelio, 1850
Rigoletto, 1851
Il trovatore (Ο τροβαδούρος), 1853
La traviata (Η παραστρατημένη), 1853
Les vêpres siciliennes (Οι Σικελικοί Εσπερινοί), 1855
Simon Boccanegra, 1857
Aroldo (αναθεώρηση του Stiffelio), 1857
Un ballo in maschera (Χορός μεταμφιεσμένων),1859
La forza del destino (Η δύναμη του πεπρωμένου), 1862
Don Carlos, 1867
Aida, 1871
Otello, 1887
Falstaff, 1893

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A4%CE%B6%CE%BF%CF%85%CE%B6%CE%AD%CF%80%CE%B5_%CE%92%CE%AD%CF%81%CE%BD%CF%84%CE%B9

Δημοφιλείς αναρτήσεις