http://www.apocalypsejohn.com/2013/03/to-sofo-test-toy-sokrati.html

Το σοφό τέστ του Σωκράτη

Το σοφό τεστ του Σωκράτη που πρέπει να το εφαρμόζουμε κι' εμείς
Μια μέρα, εκεί που ο μεγάλος αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος Σωκράτης έκανε τη βόλτα του στην Ακρόπολη, συνάντησε κάποιον γνωστό του, ο οποίος του ανακοίνωσε ότι έχει να του πει κάτι πολύ σημαντικό που άκουσε για κάποιον από τους μαθητές του.
Ο Σωκράτης του είπε ότι θα ήθελε, πριν του πει τι είχε ακούσει, να κάνουν το τεστ της "τριπλής διύλισης".
"- Τριπλή διύλιση;" ρώτησε με απορία ο γνωστός του.
- Ναι, πριν μου πεις τι άκουσες για το μαθητή μου θα ήθελα να κάτσουμε για ένα λεπτό να φιλτράρουμε αυτό που θέλεις να μου πεις.
- Το πρώτο φίλτρο είναι αυτό της αλήθειας.
Είσαι λοιπόν εντελώς σίγουρος ότι αυτό που πρόκειται να μου πεις είναι αλήθεια;
- Ε... όχι ακριβώς, απλά το άκουσα όμως και...
-Μάλιστα, άρα δεν έχεις ιδέα αν αυτό που θέλεις να μου πεις είναι αλήθεια ή ψέματα.
- Ας δοκιμάσουμε τώρα το δεύτερο φίλτρο, αυτό της καλοσύνης.
Αυτό που πρόκειται να μου πεις για τον μαθητή μου είναι κάτι καλό;
- Καλό; Όχι το αντίθετο μάλλον...
- Άρα, συνέχισε ο Σωκράτης, θέλεις να πεις κάτι κακό για τον μαθητή μου αν και δεν είσαι καθόλου σίγουρος ότι είναι αλήθεια.
Ο γνωστός του έσκυψε το κεφάλι από ντροπή και αμηχανία.
- Παρόλα αυτά, συνέχισε ο Σωκράτης, μπορείς ακόμα να περάσεις το τεστ γιατί υπάρχει και το τρίτο φίλτρο.
Το τρίτο φίλτρο της χρησιμότητας.
Είναι αυτό που θέλεις να μου πεις για τον μαθητή μου κάτι που μπορεί να μου φανεί xρήσιμο σε κάτι;
- Όχι δεν νομίζω...
- Άρα λοιπόν αφού αυτό που θα μου πεις δεν είναι ούτε αλήθεια, ούτε καλό, ούτε χρήσιμο, γιατί θα πρέπει να το ακούσω;
Ο γνωστός του έφυγε ντροπιασμένος,έχοντας πάρει ένα καλό μάθημα...
Μήπως είναι καιρός να βάλουμε κι εμείς αυτό το σοφό τεστ στη ζωή μας;

arxaia-ellinika

Ρένος Αποστολίδης

Ο Ρένος Αποστολίδης (Αθήνα, 2 Μαρτίου 1924 – Αθήνα, 10 Μαρτίου 2004) ήταν Έλληνας συγγραφέας και κριτικός της λογοτεχνίας της μεταπολεμικής γενιάς.
Πατέρας του ήταν ο Ηρακλής Ν. Αποστολίδης, δημοσιογράφος, αρχισυντάκτης σε πολλές αθηναϊκές εφημερίδες, διευθυντής της Εγκυκλοπαιδείας του εκδοτικού οίκου Πυρσός, διευθυντής της Εθνικής Βιβλιοθήκης (1945–1959) και δημιουργός της πρώτης Ανθολογίας Ποίησης και Διηγήματος.[1] Η μητέρα του, Ελπινίκη, το γένος Ζαμπέλη, ήταν δασκάλα.

Το 1935 τέλειωσε το δημοτικό σχολείο και το 1941 το Βαρβάκειο Γυμνάσιο, όπου στις 28 Οκτωβρίου του 1941 οργάνωσε μαθητική αποχή. Κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής παρέμεινε αμέτοχος.

Μετά το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, έζησε από κοντά τα τραγικά γεγονότα των Δεκεμβριανών του 1944. Από το 1945 σπουδάζει στο τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, αλλά αναγκάστηκε να διακόψει τις σπουδές του, γιατί τον κάλεσαν να υπηρετήσει στον Ελληνικό Στρατό κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου. Ζώντας από κοντά την καταστροφή και τον θάνατο, ορκίστηκε να ρίξει μήτε μία σφαίρα και να καταγράψει ό,τι ζούσε επί δυόμισι χρόνια [εκκρεμεί παραπομπή] στον Γράμμο, το Βίτσι και κατά τις εκκαθαριστικές επιχειρήσεις της Ρούμελης και της Πελοποννήσου. Μόλις απολύθηκε, δημοσίευσε την Πυραμίδα 67, ένα από τα πιο αυθεντικά κείμενα για τον Εμφύλιο Πόλεμο.

Το 1950 ολοκλήρωσε τις σπουδές του, για να διδάξει κατόπιν Αρχαία και Νέα Ελληνικά, Ιστορία και Λατινικά σε ιδιωτικά αθηναϊκά γυμνάσια. Η πρώτη του συγγραφική του εμφάνιση έγινε το 1944, με τη δημοσίευση του δοκιμίου «Καιρός τού είναι» στο περιοδικό Γράμματα. Έναν χρόνο αργότερα, εξέδωσε την πρώτη του συλλογή δοκιμίων Τρεις σταθμοί μιας πορείας. Συνεργάστηκε με πολλές εφημερίδες και περιοδικά της Αθήνας ως συντάκτης στα έντυπα Ελευθερία, Νίκη, Εικόνες, Γνώσεις, Νεώτερον Λεξικόν Ηλίου, Ανεξάρτητος Τύπος και άλλων εκδόσεων, αλλά και ως κριτικός βιβλίων στα έντυπα Γράμματα, Φοιτητική Φωνή, Δελτίον του Βιβλίου, Κύκλος, Κοχλίας, Νέα Εστία, Νέοι Ρυθμοί, Νέες Εικόνες, Έθνος, Εθνικός Κήρυκας, Εποπτεία και Νέα Κοινωνιολογία.

Από το 1951 ανέλαβε την αρχισυνταξία και την κριτική στήλη στο περιοδικό Ο Αιώνας μας, και το 1952 ίδρυσε με τον πατέρα του το περιοδικό Τα Νέα Ελληνικά, από τις σελίδες του οποίου άσκησε έντονη κριτική «εναντίον του πολιτικού και λογοτεχνικού κατεστημένου», και ιδιαιτέρως κατά της «Γενιάς του '30», καταλογίζοντας σε αυτήν «πνευματική και ηθική ανεπάρκεια». Για τη στάση του αυτή, οι κριτικοί της εποχής τον αγνόησαν περιφρονητικά, ενώ είχε μηνύσει ο Μ. Καραγάτσης τον ίδιο και τον πατέρα του για λόγους πνευματικών δικαιωμάτων.[2] Ωστόσο, το 1960 έλαβε το Κρατικό Βραβείο Διηγήματος για τη συλλογή διηγημάτων Ιστορίες από τις Νότιες Ακτές.

Από το 1962 έως το 1964, διετέλεσε συνεργάτης της Γενικής Διεύθυνσης του Εθνικού Ιδρύματος Ραδιοφωνίας. Στις κοινοβουλευτικές εκλογές του 1963 κατήλθε υποψήφιος βουλευτής υπό τον Σπυρίδωνα Μαρκεζίνη, και στις δημοτικές εκλογές του 1964 κατήλθε υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος στον Δήμο Αθηναίων. Το 1965 ο Ρένος Αποστολίδης ήταν επικεφαλής του οργισμένου πλήθους που είχε εισβάλλει στη Βουλή,[3] πράξη για την οποία συνελήφθη και καταδικάστηκε σε δυόμισι έτη φυλάκιση, εκτίοντας συνολικά τρεις μήνες.

Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας, το 1969, κατάφερε να υποβάλλει τη δημοσίευση σε συνέχειες στον αθηναϊκό Τύπο της Ανθολογίας Διηγήματος του Ηρακλή Ν. Αποστολίδη υπό τον όρο να μην λογοκριθούν τα κείμενά του. Η δημοσίευση, ωστόσο, της δικής του νουβέλας Ο Α2, με θέμα τον Εμφύλιο, προκάλεσε την επέμβαση της λογοκρισίας και τη διακοπή της δημοσίευσής της.

Μετά τη δικτατορία και έως το 1979, συνέχισε να γράφει κριτικές στο περιοδικό Τετράμηνα και δημοσίευσε αρκετά έργα του. Στα τελευταία του χρόνια έκανε δημόσιες διαλέξεις και εμφανίζονταν στην τηλεόραση για θέματα της ελληνικής γλώσσας και παιδείας και λογοτεχνίας, ενώ υπήρξε επίτιμος καλεσμένος σε παρουσιάσεις έργων του. Ήταν υποστηρικτής του πολυτονικού συστήματος γραφής, της ιστορικής ελληνικής ορθογραφίας και της διδασκαλίας των αρχαίων ελληνικών στην εκπαίδευση από το πρωτότυπο.

Πέθανε στις 10 Μαρτίου του 2004 χτυπημένος από οξύ εγκεφαλικό επεισόδιο. Μιας και ήταν αγνωστικός και ελευθεριακός[4] η ταφή του έγινε χωρίς θρησκευτική τελετή.
Το έργο του

Το δημοσιευμένο έργο του Ρένου Αποστολίδη ανέρχεται στα τριάντα βιβλία με διηγήματα, δοκίμια και κριτική. Επιμελήθηκε την κλασική επτάτομη Ανθολογία Ποίησης και Διηγήματος και μετέφρασε και σχολίασε με τους γιους του, Ήρκο και Στάντη, την εξάτομη Ιστορία του Μεγάλου Αλεξάνδρου, Διαδόχων και Επιγόνων του Droysen. Μαζί με τους γιους του, εξέδωσε επίσης την σχολιασμένη έκδοση των Απάντων του Καβάφη.

Βασικό χαρακτηριστικό του πεζογραφικού έργου του είναι η κυριαρχία της παρεμβολής του συγγραφέα στη ροή της αφήγησης και η έκφραση της προσωπικής του άποψης και οπτικής του μύθου με τρόπο άμεσο. Κύρια πηγή της θεματολογίας του είναι η περίοδος της γερμανικής κατοχής και του ελληνικού Εμφυλίου. Τα ιστορικά γεγονότα αυτής της περιόδου τα εντάσσει στην αφήγησή του, «τόσο για να κρίνει τις αρνητικές τους επιπτώσεις όσο και για να τονίσει το υπαρξιακό αδιέξοδο στο οποίο οδηγούν τους ήρωές του». Στα μεταγενέστερα έργα του στράφηκε προς την σύγχρονη πραγματικότητα, διατηρώντας ωστόσο την άποψή του για τις επιπτώσεις του Εμφυλίου στην μετέπειτα πολιτική και κοινωνική ζωή της Ελλάδας.

Το αρχείο του, με δημοσιεύματα, επιστολές κι ανέκδοτα κείμενα, ξεπερνάει τις 40.000 σελίδες. Σε DVD κυκλοφορούν τα καλύτερα αποσπάσματα του ντοκιμαντέρ Ο Εμφύλιος μέσα μας (που βασίστηκε στην Πυραμίδα 67) σε σκηνοθεσία Κώστα Φέρρη.

Έργα του μεταφράστηκαν στα ολλανδικά, γερμανικά, γαλλικά και ιταλικά.
Εργογραφία
Δικά του έργα

Τρεις σταθμοί μιας πορείας, 1945
Τα φτερά του πελαργού, 1949
Ποιητικά γράμματα, 1949
Πυραμίδα 67, 2006, 6η έκδοση (πρώτη έκδοση 1950)
Τα Νέα Ελληνικά (περιοδικό), 1952, 1957, 1966–1967
Ιστορίες από τις νότιες ακτές, 1960
Το κριτήριο, 1960
Ο γρασαδόρος και τα χειρόγραφα του Max Tod, 1970
Κριτική του Μεταπολέμου, 1970
Βορά στο θηρίο, 1963
Κατηγορώ, 1963
Στη γέμιση του φεγγαριού, 1981
Ο Α2, 1995 (πρώτη έκδοση 1968)
Κλειδιά, 1968
Η άλλη ιστορία, 1972
Ανθύλη, 1973
Από τον κόσμο ΡΑ, 1973
Τετράμηνα (περιοδικό), 1974–1979
Αντι-τύπος, 1975
Renos, 1977
Καμμένα φτερά, 1978
Άξονες, 1979
Οι Ερινύες, 1980
Ημερολόγια της Ανθολογίας, 1980 –1983
ΚΑΙΓΕ, 1982
Οι εξάγγελοι, 1984
Η αυτοκρατορία των σκουπιδιών, 1989
Οι γάτες, 1989
Ο κεραυνός, 1991
Η δίνη, 1993
Στον κυνηγημένο καιρό, 1993
Απάντηση στην «Πυραμίδα 67», 1996
Αυτός που γαβγίζουν οι σκύλοι, 1998
Ουλάν Μπατόρ, 1999
Το μαύρο καράβι, 2004
http://el.wikipedia.org/wiki/Ρένος_Αποστολίδης

Απίστευτη ανακάλυψη

http://www.apocalypsejohn.com/2013/03/apisteyti-anakalypsi-kappadokia.html

Απίστευτη ανακάλυψη στην Καππαδοκία

Όταν ο Θαλής "έστριψε" ποτάμι για τον Κροίσο!
Γάλλος σπηλαιολόγος ανακάλυψε εκτροπή ποταμού για πολεμικούς σκοπούς από τον Θαλή τον Μιλήσιο για λογαριασμό του βασιλιά Κροίσου, το 550 π.Χ.
«Μόλις ανακάλυψα μία απίστευτη σήραγγα στην Τουρκία, στην περιοχή της Καππαδοκίας. Πρόκειται για ένα έργο εκτροπής ενός μεγάλου ποταμού για να δημιουργηθεί ένα πέρασμα και να γίνει δυνατή η διάβασή του. Είναι πιθανότατα αυτό που ο περιγράφει ο Ηρόδοτος αποδίδοντάς το στον Θαλή, και μέσω του οποίου ο βασιλιάς Κροίσος πέρασε για να επιτεθεί στον πέρση γείτονά του, τον Κύρο Β', το 550 π.Χ.», λέει ο γάλλος σπηλαιολόγος Ερίκ Ζιλί.
Ο Ζιλί θεωρεί πως βρίσκεται μπροστά σε μια μεγάλη ανακάλυψη. Είχε εντοπίσει για πρώτη φορά το 1984 δύο ανοίγματα σε ένα χαμηλό βουνό της Καππαδοκίας και συνέχισε την έρευνα διαβάζοντας Ηρόδοτο αλλά και τώρα, με τις νέες τεχνολογίες, αξιοποιώντας και τις δορυφορικές εικόνες που προσφέρει το Google Earth. Το όρος Αργαίος (στα τουρκικά Ερσιγέκ) βρίσκεται δίπλα σε έναν μεγάλο ποταμό, τον μεγαλύτερο της Μικράς Ασίας. Είναι ο Άλυς κατά τους αρχαίους, ο Κιζιλιρμάκ (Κόκκινο Ποτάμι) κατά τους Τούρκους.
Οι διαστάσεις της στοάς είναι εντυπωσιακές: 9 μέτρα φάρδος και 177 μήκος. Κατά τις εκτιμήσεις του σπηλαιολόγου πρέπει να χρειάστηκε να μετακινηθούν 12.800 τόνοι μπάζα. Η υπόγεια σήραγγα αποτελεί ένα σχεδόν τέλειο ημικύκλιο. Ο ποταμός έμπαινε στο ένα άνοιγμα και έβγαινε από το άλλο.
Όπως λέει μάλιστα ο Ζιλί στην εφημερίδα «Le Figaro», διακρίνονται ακόμη σε μερικά σημεία τα σημάδια σε κόγχες όπου ήταν τοποθετημένα τα λαδοφάναρα.
Στο ερώτημα γιατί ο Κροίσος δεν έφτιαξε γέφυρες αντί να σκάψει στοά, η απάντηση κατά τον γάλλο σπηλαιολόγο είναι ότι τα εδάφη της Καππαδοκίας καλύπτονται από εύθραυστη ηφαιστειακή τέφρα που δεν είναι καλό οικοδομικό υλικό - είναι γνωστό άλλωστε ότι πολλά σπίτια είναι φτιαγμένα σε σκαμμένο βράχο. Ταυτόχρονα, το ποτάμι αυτό πλημμυρίζει και φουσκώνει πολύ συχνά με τρόπο που καταστρέφει τις γέφυρες.
Πάντως ο Ζιλί θεωρεί πιθανόν το τούνελ να ήταν ήδη ανοιγμένο και απλώς ο Θαλής να είχε την ιδέα της αξιοποίησής του για την εκτροπή του ποταμού. Ο σπηλαιολόγος βρίσκεται τώρα σε αναζήτηση χρηματοδότησης προκειμένου να φτιάξει ένα γαλλοτουρκικό ολοκληρωμένο σχέδιο περαιτέρω ερευνών. Μέχρι τότε κρατάει την ακριβή τοποθεσία μυστική.
Είναι, άλλωστε, χαρακτηριστικό ότι ούτε ο δήμαρχος της γειτονικής πόλης δεν τα γνώριζε όλα αυτά. Κανείς δεν τολμούσε να εισέλθει στη σήραγγα, λόγω των νυχτερίδων και της έντονης δυσοσμίας.
Η αφήγηση του Ηροδότου
Ο Ηρόδοτος αφηγήθηκε τα της εκτροπής του ποταμού Άλυος στις «Ιστορίες» του. Η επιχείρηση πραγματοποιήθηκε στη διάρκεια του πολέμου ανάμεσα στον Κροίσο, βασιλιά της Λυδίας, και στον Κύρο, αυτοκράτορα της Περσίας. Εκείνη την εποχή ο Κροίσος είχε κοντά του, ως στρατιωτικό σύμβουλο, τον φημισμένο έλληνα μαθηματικό Θαλή τον Μιλήσιο.
Αυτός ήταν που πρότεινε στον Κροίσο να εκτραπεί ο Αλυς ποταμός προκειμένου να περάσουν τα λυδικά στρατεύματα. Το τούνελ που ανακάλυψε ο Ερίκ Ζιλί θα μπορούσε να είναι αυτό που περιγράφει ο Ηρόδοτος λέγοντας: «Όταν ο Κροίσος έφτασε στις όχθες του Αλυος, κατά τη γνώμη μου πέρασε από τις γέφυρες που βλέπουμε εκεί σήμερα. Αλλά, αν πρέπει να πιστέψουμε τους περισσότερους Ελληνες, ο Θαλής ο Μιλήσιος ήταν αυτός που του άνοιξε τον δρόμο.
Ο Κροίσος, λένε, ήταν σε αμηχανία γιατί οι γέφυρες που υπάρχουν σήμερα δεν υπήρχαν τότε. Ο Θαλής, που βρισκόταν στο στρατόπεδο, εξέτρεψε τον ποταμό που κυλούσε στα αριστερά του στρατοπέδου, έτσι ώστε να περάσει από τα δεξιά. Αρχισε να σκάβει πάνω από το στρατόπεδο ένα κανάλι σε σχήμα καμπύλης προκειμένου ο ποταμός να βρεθεί πίσω από το στρατόπεδο, ενώ ήταν μπροστά».
[Πηγή: Μ. Πιμπλής Τα Νέα]

ΠΗΓΗ

Μπέντριχ Σμέτανα

Ο Μπέντριχ Σμέτανα (Bedřich Smetana ή Friedrich Smetana, 2 Μαρτίου 1824 - 12 Μαΐου 1884) ήταν Τσέχος μουσικοσυνθέτης του Ρομαντισμού.

Είναι γνωστός για το συμφωνικό ποίημά του Vltava (Μολδάβας), το δεύτερο από τα 6 της συλλογής Má vlast ("Η χώρα μου"), και για την όπερά του Η ανταλλαγμένη νύφη. Έγραψε 8 όπερες, 6 συμφωνικά ποιήματα με τον γενικό τίτλο Η Πατρίδα μου, ένα τρίο με πιάνο, 2 κουαρτέτα για έγχορδα, πολλά έργα για πιάνο (πόλκες και τσέχικοι χοροί), χορικά και μελωδίες.

Ένας πλήρης χρονολογικός κατάλογος οπερών του Σμέτανα

Braniboři v Čechách ("Οι Βρανδεβούργιοι στη Βοημία")
Prodaná nevěsta ("Η πουλημένη μνηστή")
Dalibor ("Νταλιμπόρ")
Libuše ("Λιμπούσα")
Dvě vdovy ("Οι δύο χήρες")
Hubička ("Το φιλί")
Tajemství ("Το μυστικό")
Čertova stěna ("Ο τοίχος του διαβόλου")

Ο Σμέτανα ήταν γιος ζυθοποιού. Μελέτησε το πιάνο και το βιολί από νεαρή ηλικία, και έπαιξε σε ένα ερασιτεχνικό κουαρτέτο με άλλα μέλη της οικογένειάς του. Υπήρξε μαθητής σε γυμνάσιο του Πίλζεν το 1840-1843. Σπούδασε μουσική στην Πράγα, παρά την αρχική αντίδραση του πατέρα του. Εξασφάλισε μια θέση ως κύριος μουσικός σε μια ευγενή οικογένεια, και το 1848 έλαβε χρήματα από τον Φραντς Λιστ για να συνεχισει τις σπουδες του.

Το 1856, ο Σμέτανα κινήθηκε προς το Γκέτεμποργκ της Σουηδίας, όπου δίδαξε και διεύθυνε. Το 1863, γύρισε πίσω στην Πράγα, άνοιξε ένα νέο σχολείο μουσικής και αφιερώθηκε στην προώθηση της τσεχικής μουσικής. Από το 1875 έζησε στο μικρό χωριό Jabkenice. Το 1883 ο Σμέτανα, λόγω στα περαιτέρω προοδευτικά νευρολογικά αποτελέσματα της ασθένειάς του, έγινε παράφρων, και λήφθηκε σε ένα διανοητικό νοσοκομείο στην Πράγα, όπου πέθανε το επόμενο έτος.

Ο Σμέτανα ήταν ο πρώτος συνθέτης που εγράψε μουσική σε συγκεκριμένα τσέχικα θέματα και χαρακτήρα. Πολλές από τις όπερές του είναι βασισμένες σε τσεχικούς μύθους, με πιο γνωστή την κωμωδία της ανταλλαγμένης νύφης (1866). Χρησιμοποίησε πολλούς τσεχικούς ρυθμούς χορού και οι μελωδίες του μερικές φορές μοιάζουν με τα λαϊκά τραγούδια της Τσεχίας. Άσκησε μεγάλη επιρροή στον Αντονίν Ντβόρζακ, ο οποίος χρησιμοποίησε επισης τσεχικά θέματα στα έργα του.

Κάθε χρόνο, στην επέτειο του θανάτου του, ξεκινάει το Διεθνές μουσικό φεστιβάλ της Πράγας.

http://el.wikipedia.org/wiki/Μπέντριχ_Σμέτανα

Smart tips... για το μπάνιο σου!

► Smart tips... για το μπάνιο σου!

Ο διακοσμητής Κωνσταντίνος Ράπτης μας επισημαίνει τι πρέπει να προσέξουμε πριν φτιάξουμε ένα μπάνιο, αλλά και τι μικρές αλλαγές να κάνουμε εάν έχουμε ήδη και το έχουμε βαρεθεί!

Δεν λένε πως η καθαριότητα είναι η μισή αρχοντιά; Για αυτό και θα ασχοληθούμε με το δωμάτιο που αποτελεί τη μισή αρχοντιά του σπιτιού μας και βοηθάει στην προσωπική μας υγιεινή, δηλαδή το λουτρό.

Υπάρχουν πολλών ειδών λουτρά, μεγάλα, μικρά, κλασσικά, μοντέρνα και όλα εξυπηρετούν τον ίδιο σκοπό: Να μας κρατάνε καθαρούς και υγιείς. Τι πρέπει να περιλαμβάνει όμως ένα λουτρό;

1. Σίγουρα πρώτα από όλα λεκάνη. Τη χωρίζουμε σε 2 μεγάλες κατηγορίες:

– Κρεμαστή: Είναι πιο υγιεινή μιας και επειδή δεν ακουμπά στο δάπεδο είναι ευκολότερη στον καθαρισμό. Επίσης έχει μικρότερη διάσταση μιας και το καζανάκι είναι εντοιχισμένο. Αυτό όμως αποτελεί και το μεγαλύτερο μειονέκτημα. Για να την τοποθετήσουμε πρέπει να το έχουμε προαποφασίσει όταν το σπίτι μας κατασκευάζεται. Επίσης η εντοίχιση καθιστά το καζανάκι δύσκολο στην πρόσβαση σε περίπτωση σοβαρής βλάβης.

– Επιδαπέδια: Είναι η τυπική συνήθης λεκάνη που υπάρχει στα περισσότερα ελληνικά σπίτια. Έχει μια σχετική δυσκολία στο καθάρισμα σε σχέση με τη κρεμαστή, αλλά σαφώς έχουμε ευκολότερη πρόσβαση στο καζανάκι της το οποίο είναι εμφανές.

2. Προτιμούμε μπανιέρα ή ντουζιέρα; Να μια καίρια ερώτηση που πρέπει να απαντήσουμε πριν στήσουμε ένα μπάνιο...

– Η μπανιέρα αποτελεί το must σε όσους αγαπούν τα χαλαρά αφρόλουτρα. Μπορεί να είναι ακρυλική ή μαντεμένια, ελεύθερη ή εντοιχισμένη, ίσια ή γωνιακή, απλή ή υδρομασάζ, ανάλογα με την προτίμησή μας και τη διάσταση του λουτρού. Με τη προσθήκη γυάλινων παραπετασμάτων μπορεί να μεταμορφωθεί και σε ντουζιέρα. Επίσης είναι πολύ βολική στη πλύση παπλωμάτων, κουβερτών και μικρών χαλιών που δεν χωράνε στο πλυντήριο ρούχων.

– Η ντουζιέρα είναι πιο βολική σε λουτρά μικρότερων διαστάσεων. Μπορεί να έχει βάση ή να γίνει χτιστή και να επενδυθεί με κάποιο υλικό. Τη λατρεύουν όσοι δεν θέλουν να σπαταλάνε πολύ χρόνο στο λουτρό και μελέτες δείχνουν ότι το ντους είναι πιο υγιεινός τρόπος καθαρισμού του σώματος. Είναι όμως και λιγότερο οικολογικός αφού με το ντους καταναλώνεται μεγαλύτερος όγκος νερού. Σίγουρα η ντουζιέρα χρειάζεται καλής ποιότητας γυάλινα παραπετάσματα, με συρόμενη ή ανοιγόμενη πόρτα, για καλή στεγανοποίηση.

3.Το τελευταίο βασικό κομμάτι ενός λουτρού είναι ο νιπτήρας. Είναι και το στοιχείο που επιδέχεται και την μεγαλύτερη ποικιλία στη διακόσμηση και μαζί με τα υλικά επένδυσης του λουτρού, καθορίζει το στιλ του.

Υπάρχουν πολλών ειδών νιπτήρες. Υποκαθήμενοι, επικαθήμενοι, επιτραπέζιοι, στήλες, σε πολλά σχήματα και υλικά. Καλό είναι να συνοδεύονται από ένα λειτουργικό έπιπλο αποθήκευσης και μεγάλο καθρέπτη με φωτισμό δεξιά και αριστερά.

Αυτά ήταν στοιχεία που αν λείπουν δεν μπορούμε ένα χώρο να τον ονομάσουμε λουτρό. Ένα μπάνιο όμως δεν περιλαμβάνει μόνο αυτά. Έτσι...

– Συμπληρωματικά θα μπορούσαμε να τοποθετήσουμε μπιντέ, που όμως στις μέρες μας αποφεύγεται γιατί πιάνει χώρο και η χρήση του είναι σπάνια. Πολλοί όμως υποστηρίζουν οτι είναι χρήσιμος και μέσα σε αυτούς και εγώ! Αν μας φτάνει ο χώρος καλό είναι να υπάρχει.

– Καλό θα ήταν αν μας χωράει να ενσωματώσουμε ένα ντουλάπι αποθήκευσης, κυρίως για μπουρνούζια και πετσέτες.

– Το πλυντήριο ρούχων θα ήταν ιδανικό αν δεν αναγκαζόμασταν να το τοποθετήσουμε στο μπάνιο. Θα ήταν ιδανικό αν υπήρχε στο σπίτι μας ειδικό δωμάτιο πλύσης ρούχων. Αλλά επειδή έχουμε ξαναπεί πως οι περισσότεροι από εμάς δεν ζούμε σε μέγαρα, προσπαθούμε να το εντάξουμε στο λουτρό αναγκαστικά. Μια καλή λύση είναι να το κλείσουμε σε κάποιο έπιπλο για να μη μας ενοχλεί αισθητικά αλλά σε αυτή τη περίπτωση καλύτερα να αγοράσουμε πλήρως εντοιχισμένο πλυντήριο ρούχων. Σε περίπτωση που και αυτό είναι αδύνατο, διαλέγουμε ένα πραγματικά όμορφο.

– Επιλέγουμε υλικά επένδυσης με αντοχή στο νερό. Το ιδανικότερο και το ομορφότερο είναι το μάρμαρο και ο γρανίτης που όμως ανεβάζουν πολύ το κόστος. Η αμέσως καλύτερη επιλογή και η πιο διαδεδομένη είναι τα πλακίδια από κεραμικό ( πορσελάνη ) και ο τεχνογρανίτης. Πλέον βέβαια υπάρχουν στην αγορά και άλλα υλικά καινούργια τεχνολογίας, όπως ειδικές βαφές και ταπετσαρίες, που μπορούν να μας φανούν χρήσιμα και βολικά.

– Ένα στοιχείο που μπορεί να βοηθήσει στη διακόσμηση του λουτρού είναι το ταβάνι. Μπορούμε να το επενδύσουμε με γυψοσανίδα και να δημιουργήσουμε ενδιαφέροντα σχέδια συνδυάζοντάς τα με έναν σωστό φωτισμό. Σε περίπτωση που το λουτρό είναι χαμηλοτάβανο λόγω παταριού πάνω από αυτό διαλέγουμε μια ανοιχτόχρωμη γυαλιστερή βαφή που θα κάνει το λουτρό να δείχνει ψηλότερο.

ΘΕΛΕΙΣ ΑΛΛΑΓΗ;

Σε κούρασε το μπάνιο σου και θέλεις να το ανανεώσεις; Ο διακοσμητής μας θα σε βοηθήσει....

Ένα ήδη υπάρχον λουτρό αλλάζει όψη πραγματικά δύσκολα. Είναι μια περίπτωση όπως της κουζίνας που είχαμε αναφέρει παλιότερα, μόνο που εδώ έχουμε μηδαμινές επιλογές. Δυστυχώς το λουτρό δεν μεταμορφώνεται εύκολα και η αλλαγή του επειδή συνήθως είναι ριζική κοστίζει. Βέβαια ίσως να καταφέρουμε κάτι αν:

–...αλλάξουμε χρώμα στο ταβάνι ή να το επενδύσουμε με γυψοσανίδα. Η πρώτη επιλογή είναι χαμηλού κόστους. Η δεύτερη υψηλότερου και με απαραίτητη προϋπόθεση να μην είναι χαμηλοτάβανο το λουτρό.

–...κολλήσουμε στα πλακίδια ειδικά αυτοκόλλητα που υπάρχουν στην αγορά. Πολλά από αυτά είναι πραγματικά γουστόζικα και σχετικά οικονομικά. Δεν κρατάνε όμως για πάντα γιατί χαλάνε γρήγορα.

–...διαλέξουμε μια πρωτότυπη κουρτίνα μπάνιου για την μπανιέρα μας. Υπάρχουν πολλές επιλογές στην αγορά. Επίσης μπορούμε να διαλέξουμε ένα αδιάβροχο ύφασμα και να απευθυνθούμε σε καταστήματα που εκτυπώνουν πάνω σε υφάσματα και να τυπώσουμε το δικό μας σχέδιο ή εικόνα. Το κόστος δεν είναι ιδιαίτερα υψηλό και το αποτέλεσμα θα είναι πραγματικά εντυπωσιακό.

tlife.gr

Αγ. Κοσμάς ο Αιτωλός

http://www.apocalypsejohn.com/2013/02/agios-kosmas-aitolos-tri-families-ena-spiti.html

Αγ. Κοσμάς ο Αιτωλός - Θα ιδείτε τρεις φαμίλιες σε ένα σπίτι

"Θά ιδήτε τρείς φαμίλιες σ΄ένα σπίτι" είπε ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, και όπως θα δείτε από το κύμα εξώσεων και κατασχέσεων στην Ισπανία, οι άνθρωποι για να αποφύγουν τη διαβίωση στους δρόμους προσπαθούν να μείνουν στους συγγενείς τους.
Αν υπολογίσει πρόχειρα κάποιος πόσα δάνεια είναι στο "κόκκινο" στη χώρα μας τότε το "τρεις οικογένειες σε ένα σπίτι" δεν φαντάζει υπερβολικό, αφού με το τέλος του Μνημονίου 3 καλά θα είναι αν ένα 35% έχει κρατήσει το σπίτι του.
Ακολουθεί άρθρο των New York Times που εξηγεί τα ανησυχητικά τεκταινόμενα στην Ισπανία που σύντομα θα χτυπήσουν και την δικιά μας πόρτα.
"Το πρώτο βράδυ μετά την έξωση από το μικρό διαμέρισμά τους, επειδή δεν είχαν πληρώσει τις δόσεις στην τράπεζα, ο 71χρονος Φρανθίσκο Ροντρίγκεθ Φλόρες, και η σύζυγός του, η 67χρονη Αννα Λόπεθ Κοράλ, κοιμήθηκαν στην είσοδο της πολυκατοικίας τους, στη Σεβίλη.
Οι κόρες τους, και οι δύο άνεργες μητέρες, που ζούσαν με τα τρία παιδιά τους μαζί τους, κοιμήθηκαν στο φορτηγάκι ενός γείτονα.
«Ηταν οι χειρότερες στιγμές της ζωής μου. Δεν υπάρχουν λόγια για να περιγράψω πώς ένιωσα όταν έχασα το σπίτι μου, και έπρεπε να κοιμηθώ στο χωλ της εισόδου», είπε πριν από λίγες ημέρες η κυρία Λόπεθ.
Τα πράγματα είναι λίγο καλύτερα τώρα.
Οι Ροντρίγκεθ είναι ανάμεσα στις 36 οικογένειες που έχουν κάνει κατάληψη σε συγκρότημα πολυτελών διαμερισμάτων, που είναι άδεια επί τρία χρόνια.
Δεν έχουν ηλεκτρικό ρεύμα.
Το νερό τους το έκοψαν προσφάτως, και ζουν μονίμως με τον φόβο ότι οι αρχές θα τους κάνουν έξωση για άλλη μία φορά.
Αλλά η κυρία Λόπεθ λέει ότι τουλάχιστον δεν ζουν στον δρόμο - τουλάχιστον όχι ακόμα.
Ο αριθμός των ισπανικών οικογενειών που απειλούνται με έξωση συνεχίζει να αυξάνεται με ιλιγγιώδεις ρυθμούς - εκατοντάδες κάθε ημέρα.
Το πρόβλημα έχει γίνει τόσο οξύ ώστε ο πρωθυπουργός Μαριάνο Ραχόϊ ανακοίνωσε «πάγωμα» των εξώσεων για δύο χρόνια, αλλά μόνο για όσους ζουν αποδεδειγμένα στα όρια της φτώχειας.
Ενώ κάποιοι μπορούν να φιλοξενηθούν σε σπίτια συγγενών, ένας όλο και μεγαλύτερος αριθμός αστέγων, όπως οι Ροντρίγκεθ, δεν έχουν αυτή την τύχη.
Οι συγγενείς τους δεν είναι σε καλύτερη κατάσταση από τους ίδιους. Και στην Ισπανία δεν υπάρχει σύστημα κοινωνικής προστασίας για τους αστέγους.
Για κάποιους η πίεση ήταν αφόρητη.
Τις τελευταίες εβδομάδες, ένας 53χρονος άνδρας στη Γρανάδα απαγχονίστηκε λίγες ώρες προτού του κάνουν έξωση.
Και μια 53χρονη γυναίκα στο Μπιλμπάο πήδηξε στο κενό και σκοτώθηκε, την ώρα που οι δικαστικοί κλητήρες έφταναν στην πόρτα της.
Και όμως, την ίδια στιγμή η χώρα είναι γεμάτη με άδεια κτίρια όλων των ειδών, σχεδόν δύο εκατομμύρια, σύμφωνα με κάποιες εκτιμήσεις.
Ειδικοί λένε ότι όλο και περισσότεροι άστεγοι από εξώσεις κάνουν καταλήψεις σε άδεια σπίτια, ή επιστρέφουν στα δικά τους μετά την κατάσχεση.
Είναι μια προσωρινή λύση, αλλά για πολλούς η μοναδική.
«Δεν μπορούσα να αφήσω τα παιδιά και τα εγγόνια μου να πεθάνουν από την πείνα», λέει η κυρία Λόπεθ, που εργαζόταν καθαρίστρια ως σε έναν οίκο ευγηρίας."
Κάποιος θα έλεγε ότι ο Άγιος διάβαζε "βουλωμένο γράμμα" 2,5 αιώνες πριν.
Στόχος των Παγκοσμιοποιητών είναι η κατάργηση της ιδιοκτησίας, γιατί χωρίς ιδιοκτησία δεν θα υπάρχει ατομική ελευθερία, και αξιοπρέπεια.
Εύκολα θύματα για το τελικό στάδιο.
Το "χάραγμα", το όνειρο της Νέας Τάξης Πραγμάτων το "τσιπάρισμα" ο ολοκληρωτικός έλεγχος της ανθρωπότητας, και αυτό δεν θα φεύγει με εκλογές.

ΠΗΓΗ

ΠΗΓΗ

Ανοιξιάτικες προτάσεις

Απλές λύσεις

Σας αρέσει · Τετάρτη

► Ανοιξιάτικες προτάσεις διακόσμησης

Η άνοιξη πλησιάζει και καθώς πλησιάζει είναι καιρός πλέον να αρχίσουμε να αλλάζουμε την εσωτερική διακόσμηση του σπιτιού μας προσθέτοντας αυτή τη φορά πολύ χρώμα και ζωή στο χώρο!

Χρωματιστές κουρτίνες, λεπτά αέρινα υφάσματα, χρωματιστά μαξιλάρια και έπιπλα καθώς επίσης και πολλά λουλούδια μπορούν να φέρουν την άνοιξη μέσα στο σπίτι με τον πιο όμορφο και ευχάριστο τρόπο.

Σαλόνι, κουζίνα, υπνοδωμάτιο, τραπεζαρία, όποιο δωμάτιο και αν επιθυμείτε να αλλάξετε το μόνο που χρειάζεστε είναι ανοιχτά χρώματα, φαντασία και καλή διάθεση και τότε σίγουρα το αποτέλεσμα θα είναι εντυπωσιακό!

Ανοιξιάτικη διακόσμηση με εντυπωσιακά ανοιχτά χρώματα και πολύ φως!

homeguide.gr

Ανεβατά με αλμυρή μυζήθρα

Ανεβατά με αλμυρή μυζήθρα

Προστέθηκε από Pink_xrisa, 04.07.10

Περιγραφή

Έψαχνα καιρό να βρω μια συνταγή με αλμυρή μυζήθρα και τελικά την βρήκα. Εύκολη και λαχταριστή.

Τι χρειαζόμαστε:

Για τη ζύμη:

• 1 ποτήρι ελαιόλαδο γεμάτο (το κλασικό ποτηράκι που είχαν οι παππούδες για να πίνουν το ούζο τους)
• 3 ποτήρια (απ' το ίδιο ποτήρι) χλιαρό νερό
• 1 σφηνάκι ρακί
• μισό φακελάκι μαγιά (ας είναι και περισσότερο)
• λίγο αλάτι
• αλεύρι όσο πάρει (800-900γρ)

Για τη γέμιση:

• μισό κιλό μυζήθρα

Στα γρήγορα

Κατηγορία

Πίτες με τυρί

Μέθοδος

Τηγανιού

Διατροφή

Πλούσια σε ενέργεια

Χορτοφαγική

Κουζίνα

Κρητική

Ελληνική

Περιέχει

Τυριά

 Φτιάχνει

24-25 κομμάτια

Πως το κάνουμε:

Διαβάστε περισότερο: Ανεβατά με αλμυρή μυζήθρα http://www.sintagespareas.gr/sintages/anebata-me-almiri-mizithra.html#ixzz23Fd3Tw3e 

 σημ.  Αν  δεν  ανοίγουν  οι σύνδεσμοι  κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση  πάνω

Χρωματιστές πετσέτες

Απλές λύσεις

► Χρωματιστές πετσέτες

Αν έχετε πετσέτες με χτυπητούς χρωματισμούς και θέλετε να τις διατηρήσετε όμορφες, προσθέστε στο πρώτο πλύσιμό τους μια κούπα αλάτι στο νερό.

Το αλάτι σταθεροποιεί τα χρώματα. Έτσι, τα χρώματα θα παραμείνουν ζωντανά και έντονα για περισσότερο χρόνο.

Δημήτρης Μητρόπουλος

Bigbook.gr

Ο Δημήτρης Μητρόπουλος (Αθήνα, 1 Μαρτίου 1896 - Μιλάνο 2 Νοεμβρίου 1960) ήταν Έλληνας μαέστρος, πιανίστας και συνθέτης που έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Σπούδασε διεύθυνση χορωδίας και σύνθεση, αρχικά στο Ωδείο Αθηνών και αργότερα στο Βερολίνο. Πήρε χρυσό μετάλλιο για την ικανότητά του στο πιάνο από το Ωδείο Αθηνών, διάκριση που δόθηκε μόνο πέντε φορές στην ιστορία του Ωδείου. Οι πρώτες του συνθέσεις είναι γραμμένες στο τονικό σύστημα, αλλά με ενδιαφέροντες αρμονικούς πειραματισμούς, οι οποίοι γύρω στα 1915 γίνονται περισσότερο τολμηροί φτάνοντας στην ατονικότητα γύρω στα 1920.

Είναι ο πρώτος Έλληνας συνθέτης που χρησιμοποίησε στο έργο του Ostinata (μια σονάτα για βιολί και πιάνο) αυστηρά δωδεκαφθογγική τεχνική.

Γύρω στα 1930 σταμάτησε ουσιαστικά τη σύνθεση και ασχολήθηκε αποκλειστικά με τη διεύθυνση ορχήστρας, πρώτα στην Αθήνα και μετά το 1937 στις ΗΠΑ, όπου και πέθανε μετά από δύο καρδιακές προσβολές -αλλά με μεγάλο χρονικό διάστημα η μια από την άλλη- το 1960.

Στις συνθέσεις του περιλαμβάνονται περίπου 40 έργα, μεταξύ των οποίων μια όπερα (Αδελφή Βεατρίκη), μουσική για ορχήστρα, μουσική δωματίου, έργα για πιάνο, για φωνή κ.ά.

Κατά τον Ελληνοϊταλικό πόλεμο του 1940 ο Δημήτρης Μητρόπουλος μαζί με άλλους Έλληνες λογίους προσυπέγραψε την Έκκληση των Ελλήνων Διανοουμένων προς τους Διανοούμενους ολόκληρου του Κόσμου με την οποία αφενός μεν καυτηριάζονταν η κακόβουλη ιταλική επίθεση, αφετέρου δε, διέγειρε την παγκόσμια κοινή γνώμη σε επανάσταση συνειδήσεων για κοινό νέο πνευματικό Μαραθώνα.
http://el.wikipedia.org/wiki/Δημήτρης_Μητρόπουλος