Λαγάνα (για 1 μεγάλη ή δύο μικρές)

Απλές λύσεις

 

► Λαγάνα (για 1 μεγάλη ή δύο μικρές)

• 3,5 κούπες αλεύρι για όλες τις χρήσεις
• 1,5 κούπα σιμιγδαλένιο αλεύρι
• 15 γραμ. φρέσκια μαγιά της μπίρας
• 1 κουτ. γλυκ. μέλι
• 1,5 κουτ. γλυκ. αλάτι
• 1 κουτ. γλυκ. γλυκάνισο
• 3 κουτ. σούπας σουσάμι ελαφρώς καβουρδισμένο και εξτρά για την επικάλυψη
• 1 κουτ. γλυκ. κόλιανδρο τριμμένο
• Ελάχιστο κάρδαμο
• 1/4 κουτ. γλυκ. λευκό πιπέρι
• 3,5 περίπου κούπες χλιαρό νερό
• 2-3 κουτ. σούπας ελαιόλαδο
• 2 κουτ. σούπας νερό και 1/2 κουτ. γλυκ. μέλι για το τελείωμα

Διαλύω σε λίγο από το νερό τη μαγιά. Προσθέτω στο μείγμα το μέλι. Σε λεκάνη κοσκινίζω όλο το αλεύρι και ανακατεύω σ' αυτό το αλάτι. Δημιουργώ μια λακκουβίτσα στο κέντρο του και προσθέτω το μείγμα της μαγιάς, σκεπάζω με λίγο αλεύρι και αφήνω για 15 λεπτά περίπου. Προσθέτω όλα τα υπόλοιπα υλικά και ζυμώνω σιγά-σιγά μέχρι να έχω ένα μαλακό ζυμαράκι. Το αλείφω με λαδάκι και το σκεπάζω μέχρι να διπλασιάσει τον όγκο του (για 2 ώρες περίπου). Το πατώ να πάρει το σχήμα της λαγάνας και το αφήνω σκεπασμένο να ανέβει και πάλι (για 1 ώρα αυτή τη φορά).

Πριν το ψήσω, με το δάχτυλό μου το πατώ δημιουργώντας μικρές λακκουβίτσες σε όλη την επιφάνεια. Τη ραντίζω με νερό, την πασπαλίζω με σουσάμι και την ψήνω σε προθερμασμένο φούρνο στους 220 βαθμούς τα πρώτα 10 λεπτά και κατόπιν χαμηλώνω στους 180 βαθμούς για ακόμη 25 λεπτά περίπου. Μόλις τη βγάλω την περνώ με πινελάκι με το διάλυμα μελιού και την αφήνω σε σχάρα να κρυώσει.

egnomi.gr

Στην 5η θέση διεθνώς το Ελληνικό ακτινίδιο, ρεκόρ εξαγωγών το 2012

http://www.kala-nea.gr/archives/39889

 Στην 5η θέση διεθνώς το Ελληνικό ακτινίδιο, ρεκόρ εξαγωγών το 2012

Ρεκόρ εξαγωγών σημείωσε το  Ελληνικό ακτινίδιο το περασμένο έτος, με τις εξαγωγές να φτάνουν τους 90.348 τόνους από τους συνολικά 142.000 τόνους που παράγονται στη χώρα μας σε περιοχές της Βορείου Ελλάδος, της Αιτωλοακαρνανίας και της Ηπείρου.
Το ακτινίδιο εξάγεται σε 51 χώρες με την τιμή πώλησης του να παρουσιάζει βελτίωση κατά 20%.
Μεγαλύτερη χώρα εισαγωγής του ακτινιδίου είναι η Ρωσία που απορρόφησε το 2012 29.727 τόνους, ακολουθεί η Ουκρανία με 7.965 τόνους, η Μολδαβία με 5.470 τόνους, η Βουλγαρία με 5.375 τόνους η Γερμανία με 8.830 τόνους και η Ιορδανία με 2.366 τόνους. Στοίχημα για τους έλληνες εξαγωγείς το 2013, αποτελεί η απορρόφηση του ακτινιδίου στις αγορές της Κίνα, της Νοτίου Αφρικής, της Ιαπωνίας και της Αυστραλίας.
NewsPark via http://www.ipop.gr/

ΗΘΗ ΚΑΙ ΕΘΙΜΑ ΤΗΣ Κ.ΔΕΥΤΕΡΑΣ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

ΗΘΗ ΚΑΙ ΕΘΙΜΑ ΤΗΣ Κ.ΔΕΥΤΕΡΑΣ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

 

 

 

 

 

 

 

Τα Κούλουμα μπορεί να έχουν ρίζες στην Αθήνα, ωστόσο οι εορτασμοί γίνονται σε όλη την Ελλάδα. Στα περισσότερα ελληνικά νοικοκυριά έχει ήδη ξεκινήσει το νηστίσιμο… φαγοπότι της Δευτέρας, από το οποίο δεν λείπουν φυσικά οι λαγάνες, ο ταραμάς, ο χαλβάς και τα καλαμαράκια. Και επειδή, ως γνήσιοι Έλληνες, δεν χάνουμε ποτέ την αισιοδοξία μας, έχουμε ήδη προμηθευτεί το χαρταετό που θα πετάξουμε, ενώ σε πολλές περιοχές της χώρας πραγματοποιούνται διάφορες εκδηλώσεις.

Για την ιστορία
Ετυμολογικά για την λέξη «Κούλουμα» υπάρχουν πολλές εκδοχές ως προς την προέλευση και τη ερμηνεία. Ο πατέρας της ελληνικής λαογραφίας, Νικόλαος Πολίτης, υποστηρίζει ότι η λέξη προέρχεται από το λατινικό «cuuiulus», που σημαίνει αφθονία, αλλά και τέλος. Τα κούλουμα εκφράζουν, δηλαδή, τον επίλογο της Αποκριάς και παράλληλα την έναρξη της περιόδου της Σαρακοστής (σαράντα ημέρες για το Πάσχα).

Μια άλλη εξίσου πιθανή θεωρία θέλει τα κούλουμα να προέρχονται από την, επίσης λατινική, λέξη «columna» –που σημαίνει κίονας, κολώνα– κι αυτό γιατί οι Αθηναίοι συνήθιζαν να γιορτάζουν την Καθαρή Δευτέρα στις «κολώνες», δηλαδή στις Στήλες του Ολυμπίου Διός, χωρίς φυσικά να ξεχνούν να πάρουν μαζί τους το χάρτινο σύνεργο του υπαίθριου παιχνιδιού, που τελικά επικράτησε ως έθιμο.
Η Καθαρά Δευτέρα ονομάστηκε έτσι από τον χριστιανικό λαό και σημαίνει πνευματική και σωματική “κάθαρση”. Επίσης, μια άλλη εκδοχή είναι πως ονομάστηκε έτσι επειδή οι νοικοκυρές καθάριζαν τα σκεύη τους όλη μέρα από το φαγοπότι της αποκριάς.

Έθιμα της Καθαρής Δευτέρας σε όλη την Ελλάδα:

Βόνιτσα, το έθιμο του «Αχυρένιου Γληγοράκη»
Ο Γληγοράκης λέγεται ότι ήταν ψαράς και απαρνήθηκε τη θάλασσα ψάχνοντας τη μοίρα του στη στεριά. Οι σημερινοί ψαράδες της Βόνιτσας καταδικάζουν αυτήν του την πράξη και κάθε τέτοια μέρα τον τιμωρούν. Φτιάχνοντας λοιπόν έναν αχυρένιο ψαρά, τον δένουν σ’ ένα γάιδαρο και τον γυρνούν σε όλο το χωριό. Όσο περνά η μέρα στήνουν μεγάλο γλέντι με τραγούδι και χορό και στη συνέχεια ρίχνουν τον καημένο τον Γληγοράκη σε μια βάρκα που φλέγεται στ’ ανοιχτά.

Ο «Βλάχικος Γάμος» της Θήβας
Το έθιμο αυτό χρονολογείται από το 1830 και έχει να κάνει με τα προξενιά που γίνονταν τότε. Σήμερα πραγματοποιείται παραδοσιακά με το ξύρισμα του γαμπρού και το στόλισμα της νύφης η οποία στην πραγματικότητα είναι άνδρας! Παράλληλα όλοι οι παρευρισκόμενοι γιορτάζουν τα Κούλουμα με σατιρικά τραγούδια και πολύ χορό.

Το έθιμο των Μουντζούρηδων στον Πολύσιτο της Βιστωνίδας
Εδώ η προετοιμασία ξεκινά από την προηγούμενη μέρα με την παρασκευή της παραδοσιακής Λαγάνας και το βράσιμο της φασολάδας από τις γυναίκες του χωριού, για να προσφέρουν στους επισκέπτες τους την επόμενη μέρα. Τους επισκέπτες τους περιμένει μια έκπληξη, αφού τους υποδέχονται δύο μεταμφιεσμένοι οι οποίοι προσπαθούν να τους μουντζουρώσουν με την καπνιά από το καζάνι που έβραζε η φασολάδα έτσι ώστε όλοι να γιορτάσουν την Καθαρή Δευτέρα μασκαρεμένοι!

Το έθιμο του «Αγά» στα Μεστά της Χίου
Το έθιμο του Αγά έχει ρίζες από την Τουρκοκρατία και μέχρι σήμερα είναι το ίδιο διασκεδαστικό την ημέρα της Καθαρής Δευτέρας. Ο Αγάς εισβάλει στο χωριό με τη συνοδεία του και παίρνει θέση στην κεντρική πλατεία. Εκεί μαζεύεται ο κόσμος όπου “δικάζεται” για διάφορα παραπτώματα που του καταλογίζονται και πληρώνει το ανάλογο πρόστιμο! Από αυτή τη διαδικασία δε γλιτώνει κανείς από τους παρευρισκόμενους. Τα χρήματα που μαζεύονται από τα υποτιθέμενα πρόστιμα καταλήγουν στο ταμείο του Πολιτιστικού Συλλόγου του χωριού. Ένα πρωτότυπο έθιμο με πολύ χιούμορ και κοινωφελές έργο παράλληλα.

Τα Κούλουμα στη Βόρεια Ελλάδα
 
ΞΑΝΘΗ
Στη Σταυρούπολη της Ξάνθης, θα τελεστεί και φέτος, στις 12 το μεσημέρι, το έθιμο της καμήλας, στην κεντρική πλατεία του οικισμού. Κατά την τέλεση του δρώμενου, συμμετέχουν οι κάτοικοι, μαζί με τους επισκέπτες, μεταμφιεσμένοι κάνοντας διάφορους ήχους και μουτζουρώνοντας ο ένας τον άλλο, σε μια παρέλαση χρωμάτων και χαράς, με οδηγό ένα ομοίωμα καμήλας κι έναν ενήλικο να παριστάνει τον καμηλιέρη Άραβα. Στο τέλος της πομπής μοιράζονται στους παρευρισκόμενους δωρεάν νηστίσιμα εδέσματα και άφθονο κρασί. Από τις 9 το πρωί, στα δημοτικά διαμερίσματα Γαλάνης, Ολβίου, Αβάτου, Ερασμίου και Μαγγάνων, του δήμου Τοπείρου Ξάνθης, μετά την παρέλαση των καρναβαλιστών, θα προσφερθεί η παραδοσιακή φασολάδα, μαγειρεμένη σε τεράστια καζάνια από τις γυναίκες των οικισμών και χειροποίητη λαγάνα σε παραδοσιακούς, υπαίθριους φούρνους.

Μία ώρα αργότερα, στην κεντρική πλατεία Λεύκης Ξάνθης θα στηθεί ένα παραδοσιακό γλέντι με νόστιμη φασολάδα, ρεβιθάδα και άλλα εκλεκτά νηστίσιμα εδέσματα. Στα ‘Αβδηρα της Ξάνθης θα ζωντανέψουν, στις 11:30 το πρωί, παραδοσιακά έθιμα- “γάμοι”, “μουντζούρηδες “- ενώ θα παρουσιαστούν σατιρικά θέματα. Μετά το τέλος της παρέλασης, το κοινό θα μπορεί να απολαύσει νηστίσιμα εδέσματα, που θα προσφέρονται στα στέκια των Θρακιωτών, Ποντίων, Σαρακατσάνων και Μικρασιατών, με ανάλογη μουσική.

ΔΡΑΜΑ
Στις 3 το μεσημέρι, στο δημοτικό διαμέρισμα Χωριστής του δήμου Καλαμπακίου Δράμας, διοργανώνεται μεγάλη καρναβαλική παρέλαση. Το σύνθημα της φετινής παρέλασης είναι: “Να μην λείπει κανείς (εκτός από την κρίση)”.
 
ΝΑΟΥΣΑ
Στην πόλη της Νάουσας και την Καθαρά Δευτέρα θα κυκλοφορούν ελεύθερα τα μπουλούκια χωρίς το προσωπείο, παρασύροντας τους επισκέπτες σε ένα ξέφρενο γλέντι. Ωστόσο, σε γύρω περιοχές του δήμου Νάουσας (περιοχή “Ρουντίνα”, Ανθέμια, περιοχή “Ροδινα” Αγγελοχωρίου, πλατεία Καρατάσου και Γιαννακοχώρι) θα στηθούν από τις 10 το πρωί ένα σωρό εκδηλώσεις όπου κάτοικοι και επισκέπτες θα μπορούν να πετάξουν χαρταετούς και να απολαύσουν τα τοπικά εδέσματα.

ΚΟΖΑΝΗ
Στην Κοζάνη, ο δήμος θα προσφέρει νηστίσιμα εδέσματα και χαρταετούς στο πάρκο Αγ.Δημητρίου από τις 3 το μεσημέρι, ενώ στα Γρεβενά στις 11 το πρωί θα γιορτάσουν οι κάτοικοι και οι επισκέπτες τα κούλουμα στην πλατεία Ελευθερίας με χάλκινους ήχους.
 
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Στην κεντρική πλατεία του Σοχού, στο νομό Θεσσαλονίκης, από το πρωί της Καθαρά Δευτέρας θα ξεκινήσουν οι εκδηλώσεις. Την αρχή θα κάνουν τα μουσικοχορευτικά συγκροτήματα, ενώ στις 2 το μεσημέρι θα εμφανιστούν οι “Κουδουνοφόροι” για να ξεσηκώσουν τους επισκέπτες.

ΠΙΕΡΙΑ
Στη Λεπτοκαρυά του νομού Πιερίας, από τις 10:30 το πρωί, θα πραγματοποιηθούν εκδηλώσεις για τα Κούλουμα, ενώ στις 3 το μεσημέρι θα γίνει η παρέλαση των καρναβαλιστών. Σαρακοστιανά εδέσματα θα μοιραστούν, επίσης, στον Πλαταμώνα, το Λιτόχωρο, τη Σκοτίνα, τον Παντελεήμονα και τους Πόρους του νομού Πιερίας, ενώ για τις 6 το απόγευμα, στην πλατεία του Δίου, έχει προγραμματιστεί διαγωνισμός αερόστατου.
 
ΠΕΛΛΑ
Στην πόλη της Σκύδρας, στην Πέλλα, από τις 10:30 το πρωί στην πλατεία Δημοκρατίας, ο δήμος θα μοιράσει φασολάδα, λαγάνα, άφθονο κρασί στους επισκέπτες, οι οποίοι θα χορέψουν με μουσική από τα τοπικά συγκροτήματα.

ΘΑΣΟΣ
Στην Παναγιά Θάσου διοργανώνονται λαογραφικές και διονυσιακές εκδηλώσεις. Οι κάτοικοι τιμούν τον αρχαίο θεό Διόνυσο, με ποικίλες εκδηλώσεις, παρέλαση αρμάτων, παραδοσιακούς χορούς και τραγούδια

Κ ΧΡΗΣΤΟΜΑΝΟΣ "Η ΚΕΡΕΝΙΑ ΚΟΥΚΛΑ" ΑΠΌΣΠΑΣΜΑ

Κ ΧΡΗΣΤΟΜΑΝΟΣ "Η ΚΕΡΕΝΙΑ ΚΟΥΚΛΑ" ΑΠΌΣΠΑΣΜΑ

Τι κακό γινόταν κάτω στο δρόμο! Τι οχλοβοή! τι συρφετός!

Τα τραμ είχανε σταματήσει. Μέσα σε σύννεφα από σκόνη περνούσαν τα λοντώ αργά, τόνα πίσω από τάλλο, γεμάτα ντόμινα μαύρα και τριανταφυλλιά και γαλάζια και κόκκινα και κίτρινα και πράσινα με νταντέλλες μαύρες, μ’ άσπρα γάντια και κάτι μακριές χρωματιστές κορδέλλες κρεμαστές πίσωθε. Φωνές μασκαράδικες. Στραγάλια. Μπουκετάκια. Ρουκέτες από σερπαντέν και βροχή το κομφετί. «Εδώ ο χαρτοπόλεμος! Χαρτί και πόλεμος!» Τρόμπες: «ούγου — ού — ου — ου!!»

Τα πεζοδρόμια παστά απ’ τον κοσμάκη που έσερνε πατείς με πατώ σε τα πόδια του μες τον άμμο μια πιθαμή· κι απάνω στα μαύρα ανθρώπινα κύματα: τα τουρλωτά καπέλλα των γυναικώνε σα μαούνες φορτωμένες! — όλα αυτά βουτηγμένα σταλεύρι, τυλιγμένα σ’ ένα σταχτοκίτρινο πέπλο βαρύ και πνιγερό . . .

Να κι ο Θεοδοσίου! Ου, σαχλαμάρα! — Μπράβο! μπράβο! του φωνάζουν άλλοι — και δος του τα παλαμάκια από πέρα, όλο το δρόμο πουρχόταν. . : απάνω σ’ ένα γάιδαρο τανάποδα, με του γαϊδάρου την ουρά ανασηκωτή στα χέρια αντίς για γκέμια . . κ’ έκοβε μ’ ένα ψαλλίδι τρίχες απ’ την ουρά και τις μοίραζε στον κόσμο! . . . Απ’ την ουρά κρεμότανε μια επιγραφή: ΕΘΝΙΚΩΝ ΤΑΜΥΟΝ. Πλάι στο γαϊδουροκαβαλλάρη έτρεχ' ένας μουντζουρωμένος παλιάτσος και τούδινε χαρτάκια από ένα πανέρι πούγραφε απέξω: ΜΠΗΛΙΕΤΑΚΕΙΑ. Ο γάιδαρος είχε στο κεφάλι μια σημαία γαλανόλευκη με κόκκινα γράμματα: ΔΟΛΙΑ ΠΑΤΡΥΣ. Και στου ίδιου του Θεοδοσίου το φέσι ήτον κολλημένο ένα χαρτί που έλεγε: ΣΙΝΝΑΛΑΓΟΙ. . . Και σφυρίγματα, τρόμπες, χάχανα, τροκάνια, χαρτοπόλεμος, στραγαλιές κατάμουτρα και μαγκαρία και μαρίδα από πίσω ατέλειωτη . . .

. . Και νά πάλι αμάξια με τα αιώνια ντόμινα που έξαφνα σηκώνοντ’ ορθά και ρίχνουνε με λύσσα κατά κάποιο παράθυρο στραγάλια, μπουκέτα, ό,τι τους τύχη στο χέρι . . . Σταναμεταξύ «Μακεδόνες» πεζοί, μισόγυμνοι μες τα χρυσόχαρτα, και «γαμπροί» και «νύφες» που φορούν το σεντόνι του νυφικού τους κρεββατιού για πέπλο και μπουλούκια-μπουλούκια παλιάτσοι με κουδουνάκια . . και ιππότες από όπερες με ισπανικά και περμαντόννες με πορτοκαλλιά κοντοφούστανα και μάγουλα βαμμένα σαν αυγά του Πάσχα και με κατσαρά από ροκανίδια. . . και κάτι διάβολοι κοκκινοφορεμένοι με τις ουρές τους αλλαμπρατσέττα . . .

. . Και πάλι φωνές: «Χα! — χα! — χα! χα!» και τρόμπες και ροκάνες και σφυρίγματα και «Χαρτί και πόλεμος! εδώ ο χαρτοπόλεμος!» και παλαμάκια . . . Κ’ έξαφνα: «Να! να το Κομιτάτο! Έρχονται, έρχονται! Το Κομιτάτο! — . . .»

Τι χαρά! Πώς διασκέδαζε η Λιόλια! Και στριμωγνόταν κοντά-κοντά στο Νίκο, γιατί κάτι άλλοι νέοι, πλάι της και πίσω της, σπρώχνονταν απάνω της όλοι μαζί — για να βγουν πιο μπροστά στο παράθυρο να δουν οι καημένοι κι αυτοί καλύτερα το Κομιτάτο!

. . Σ’ ατέλειωτη σειρά περνούσαν ταμάξια στολισμένα με λουλούδια ψεύτικα κι άλλα μ’ αληθινά, με κορδέλλες πολύχρωμες που κυματίζανε στα κεφάλια των αλόγων, στις ουρές τους, στις ρόδες. . άρματα ντυμένα με χασέδες και κόκκινο λαδόπαννο, φορτωμένα θεούς του Ολύμπου: Ήρες, Αθηνές με δόρατα και Αφροδίτες με χοντρά μπράτσα τριχωτά και με κάτι μόρτηδες Ερμήδες και Ήφαιστους και Γανυμήδηδες, σα να πηγαίνανε με τη σούστα στις Τζιτζιφιές για μπάνιο . . .

. . Νά και μια παρέα ποδήλατα με χρωματιστά χαρτένια τρίγωνα στις ρόδες. . . Και πάλι άμαξες: ωχ, μια ντιστεγκέδικη γεμάτη μαρκησίες και καβαλλιέρους με μπερούκες άσπρες που πετούσαν ματσάκια μενεξέδες . . . Και σταναμεταξύ πάλι κάτι μουντζουρωμένοι με λουλάκι και όχρα, ντυμένοι με προβιές και με κέρατα από σφαχτά στο κεφάλι (Μπρρ! τι αηδία!) — —

Κ’ εξακολουθούσε η σειρά των μασκαράτων πούχαν πάρει βραβείο και βαστούσαν το χαρτονάκι με τον αριθμό ψηλά σ’ ένα κοντάρι. «Νά κι ο πρώτος! Νά κι ο πρώτος αριθμός! Νάτο το πρώτο βραβείο! Μπράβο, μπράβο! Εύγε! Και του χρόνου!»

. . Κι απάνω σε δυο ρόδες πέρασε αργά-αργά μια βαρκούλα όλο από άσπρα τριαντάφυλλα, με το παννάκι της τανοιχτό, στολισμένο κι αυτό με γιρλάντες από γαλανά λουλούδια. . και την τραβούσανε δυο όμορφα ναυτάκια, ζεμένα στο τιμόνι του δίτροχου, και το καθένα κρατούσε στα χέρια του ψηλά από 'να περιστέρι άσπρο που φτεροκοπούσε. . μέσα στη βαρκούλα καθόταν ένα παιδάκι σαν ολόγυμνο, με τρικό ροζ, με φτερούγες στις πλάτες και με μια φαρέτρα γεμάτη βέλη — ο Έρωτας! — και κρατούσε στα χέρια του σα χαλινάρια τις ουράνιες κορδέλλες πούτονε δεμένα τα περιστέρια. «Α — ά — ά — α!!!» έκανε όλος ο κόσμος καθώς περνούσε και δος του χειροκροτήματα. . .

Η Λιόλια χτυπούσε τα χέρια της σαν τρελλή και δάκρυζε απ’ την τόση ομορφιά, την τόση ευχαρίστηση. Ο Νίκος κοντά της! — τόσο κοντά που δεν ανάπνεε άλλον αέρα παρά τη ζεστήν ανάσα του κορμιού της, που σκόρπιζε ολοένα γύρω του ένα μύρο, σαν κάποιο αέρινο και φεγγερό ρευστό, και τα μάτια του — τα παράξενα εκείνα μάτια, τα γαλαζοπράσινα, με τις κόρες τις διπλές και τρίδιπλες σαν άνθη και τον ήσκιο ολόγυρα που τραβούσε σα μαγνήτης, — έπιναν κ’ εκείνα τη λάμψη πούτον απάνω στα μαλλιά και στο πρόσωπο της Λιόλιας σαν ήλιος που μεσημεριάζει απάνω σ’ ανθόφυλλα γλυκά.

Μα όχι μοναχά της Λιόλιας και τον Νίκου, παρά ολωνών τα πρόσωπα, γύρω τους και στο δρόμο κάτω, δείχνανε σα σουρωμένα από την ηδονή πούχαν αισθανθή, σα νάχαν κρυσταλλώσει απάνω στα χαραχτηριστικά τους ταυλάκια απ’ τα γέλοια κι απ’ τη χαρά που πέρασαν κι έφυγαν, έτοιμα και γι’ άλλη χαρά, μα και για πόνο ακόμα — γιατί ταχνάρια τους δεν παραλλάζουν ολότελα —

. . Πω — πω — πω! τι μεγάλα κεφάλια είναι τούτα! γατίσια, και σκυλλίσια και γουρουνίσια και μούρες πουλιών και καβούκια από σαλιγκάρια με κάτι σωλήνες για κέρατα που ξεπετιούνται, μια πήχη έξω και πιτσιλίζουν τον κόσμο με κολώνια. . . Νά κι Αραπάδες και Βλάχισσες με μικρά Ελληνάκια! Νά και κάτι λεροφορεμένοι απ’ τη Σιγδίτσα με μεγάλους κουβάδες γεμάτους, νερό φωνάζοντας: «Γάλα καλό — ο — ο!»

. . Κυττάτε την εκείνη εκεί! — μια Κυρία της μόδας με σκούπα για βεντάγια, που σηκώνει τις φούστες της ως τα γόνατα και δείχνει, με χίλια τσαλιμάκια, γάμπες ευζωνικές κι αντρίκια χοντροπάπουτσα λαστιχένια με ταυτιά απόξω. . .

. . Και πάλι αμάξια με ντόμινα και σούστες φορτωμένες με μισόγυμνους ανθρώπους τυλιγμένους σε σεντόνια που πήγαιναν τάχατις στο Φάληρο! — κι ο κόσμος τους φώναζε: «Κρύο! κρύο! μπούζι!» — και πάλι μάσκες και κουρελομάνι και χρώματα και χρυσόχαρτα και λουλούδια και γέλοια και φωνές και χαχαρίσματα και σερπαντέν και σκουντιές και τσιμπιές και πατήματα κάλων και κερατιλίκια και στανιά και «Χαρτί και πόλεμος!» και παλαμάκια που δεν παίρνουν τέλος απ’ την μιαν άκρη του δρόμου ίσαμε την άλλη. . .

Αχ, τι ζωή! τι χαρά! Τι όμορφα που είναι! Τι όμορφα!

Κύτταζε η Λιόλια ολοένα, κύτταζε και δε χόρταινε. Γυάλιζαν τα μάτια της απ' την προσδοκία την άσωστη και στο βάθος τους έκαιγε μία φλόγα πηδοχαρούμενη:

— Δε θα περάση κ’ η γκαμήλα; είπε δειλά-δειλά στο Νίκο σάμπως αυτή μονάχα να της έλειπε από την ευτυχία της —

Την άκουσαν από πίσω κάτι νέοι, που όλη την ώρα μασσουλούσαν πασσατέμπο, και χαχανίζανε με τους σπόρους ακατάπιωτους ακόμα μες το στόμα τους.

Κι ο Νίκος καθόταν εκεί ασάλευτος, στριμωγμένος απάνω της, και δεν ήξερε κι αυτός πούθε τουρχόταν τόση χαρά, τέτοιο γούστο για τους μασκαράδες σαν ποτέ του . . . Φρρ! έκαμε μια κορδέλλα από σερπαντέν και πέρασε μια θηλειά γύρω στα κεφάλια του Νίκου και της Λιόλιας που είδαν κ’ έπαθαν ως να ξεμπλεχτούν . . .

Πήρε φωτιά τότες η Λιόλια κι άρχισε να ρίχνη το χαρτοπόλεμο με τις χούφτες απ’ τη σακκούλα του Νίκου σ’ όποιον περνούσε . . κι ο Νίκος πετούσε σερπαντέν. Τους πήραν κάβο μερικοί κάτω απ’ το δρόμο και τους ρίχτηκαν κι αυτοί με λύσσα. . . Κοντοστάθηκε το ρέμα του κόσμου στο πεζοδρόμιο . . . Δυο φίλοι του Νίκου που περνούσανε μέσα σε μια παρέα τονέ γνώρισαν απάνω στο παράθυρο και σταθήκανε:

— Νίκο! Νίκο! Ψτ! Νίκο! — του φώναξε ο ένας τους, ένα παιδί χοντρομπαλάδικο, άσπρο και κόκκινο με ξανθό μουστάκι σα χρυσαφένιο· και σαν είδε πως ο Νίκος τους ένοιωσε, τούκλεισε το μάτι κατά τη Λιόλια, σα να τούλεγε: «Πού την πέτυχες τη μικρούλα; Καλά τα περνάς εσύ αυτού απάνω!»

— Ελάτ’ απάνω· τους φώναξε κι ο Νίκος, καταχαρούμενος.

Έπιασαν τόπο κι αυτοί στο παράθυρο, πίσω απ’ το Νίκο και τη Λιόλια, και βοηθάγανε γερά στον πόλεμο. Πήραν κ’ έδωσαν τώρα τα γέλοια, γιατ’ ήτανε χωρατατζήδες και με κέφια οι φίλοι του Νίκου και δεν άφησαν ούτε μασκαρά, ούτε αμασκάρευτο να μην τον κοροϊδέψουν. ΑΠΟ http://www.gutenberg.org/files/27073/27073-h/27073-h.htm

ΠΙΝΑΚΑΣ Jean Jansem Les florentines

— με Evdokia Milidaki

Άγιος Δημήτριος στο Λέχοβο

Στα Μονοπάτια των Μονών και των Μεγάλων Ζωγράφων

Άγιος Δημήτριος στο Λέχοβο

Στην πλατεία του χωριού βρίσκουμε το ναό του Αγίου Δημητρίου (1812, 1868) και δίπλα του την Αστική Σχολή (1900), όπου στεγάζεται σήμερα το Λαογραφικό Μουσείο, το οποίο περιλαμβάνει εκκλησιαστικά κειμήλια, εργαλεία, είδη οικοσκευής και στολές.

Κοσμάς Πολίτης

Ο Κοσμάς Πολίτης (1888-1974) ήταν ένας απ' τους σημαντικότερους πεζογράφους της γενιάς του '30. Το πραγματικό του όνομα ήταν Πάρις (Παρασκευάς) Ταβελούδης. Τα χαρακτηριστικότερα έργα του είναι τα μυθιστορήματα Eroïca (1938) και Στου Χατζηφράγκου (1962).
Γεννήθηκε στις 16 Μαρτίου 1888 στην Αθήνα. Ο έμπορος πατέρας του, Λεωνίδας, καταγόταν από τη Μυτιλήνη και η μητέρα του, Καλλιόπη Χατζημάρκου, από το Αϊβαλί. Η οικογένειά του εγκαταστάθηκε στη Σμύρνη το 1890, έπειτα από οικονομική καταστροφή. Τα παιδικά του χρόνια δεν ήταν ευχάριστα: ο πατέρας του ήταν αυταρχικός και η φιλάσθενη μητέρα του πέθανε όταν εκείνος ήταν 12 χρονών. Τη φροντίδα του ανέλαβε μια γαλλίδα δασκάλα και η 18 χρόνια μεγαλύτερη αδερφή του Μαρία. Ως γόνος μεσοαστικής οικογένειας, φοίτησε στην περίφημη Ευαγγελική Σχολή (1900-1904) και στο Αμερικάνικο Κολέγιο της Σμύρνης (1904-1905), χωρίς ποτέ να πάρει απολυτήριο: εγκατέλειψε τις σπουδές του και άρχισε να εργάζεται στην Τράπεζα Ανατολής (1905-1911) και στη συνέχεια, 1911-1919, στην Wiener Bank. Το 1918 ερωτεύτηκε κεραυνοβόλα και παντρεύτηκε την Κλάρα Κρέσπι, ευγενή αυστροουγγρικής καταγωγής. Ένα χρόνα μετά απέκτησαν μια κόρη, τη Φοίβη (Κνούλη). Από το 1919 ως το 1922 εργαζόταν στην Crédit Foncier d' Algérie et de Tunisie της Σμύρνης.

Μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή εγκατέλειψε τη Σμύρνη και εγκαταστάθηκε αρχικά στο Παρίσι (1922-1923, έπειτα στο Λονδίνο, όπου εργαζόταν στο εκεί υποκατάστημα της Ιονικής Τράπεζας, και τελικά το 1924 στην Αθήνα, όπου έγινε και υποδιευθυντής της Τράπεζας, ένα χρόνο μετά).

Στα γράμματα εμφανίστηκε αιφνίδια, το 1930, σε ηλικία 42 ετών, ενώ ήδη είχε αξιόλογη επαγγελματική σταδιοδρομία, με το μυθιστόρημα Λεμονοδάσος. Η επιτυχία του έργου ήταν μεγάλη και προκαλεί ιδιαίτερη εντύπωση το γεγονός ότι ο ίδιος δεν έκανε καμία ενέργεια για να προβληθεί (Αναγνωστάκη 1992, σ. 254). Το 1934 μετατέθηκε στην Πάτρα, όπου ανέλαβε την υποδιεύθυνση του υποκαταστήματος της τράπεζας, ενώ εν τω μεταξύ είχε συνάψει σχέση με μια άλλη γυναίκα και είχε εγκαταλείψει την οικογένειά του. Κατά την παραμονή του στην Πάτρα έγραψε την Eroica, που εκδόθηκε το 1938 και τιμήθηκε με το Κρατικό Bραβείο μυθιστορήματος την επόμενη χρονιά, και δημοσίευσε σε συνέχειες στο περιοδικό Νέα Γράμματα την Κυρία Ελεονώρα (1935) και το 1939, στο ίδιο περιοδικό, τη Μαρίνα.

Το 1942 πέθανε η κόρη του κατά τη διάρκεια του τοκετού. Αυτό το γεγονός τον συγκλόνισε και θεώρησε τον εαυτό του υπεύθυνο, καθώς πίστευε ότι αν δεν είχε εγκαταλείψει το σπίτι του, η κοπέλα θα ζούσε ακόμα. Επέστρεψε τότε στη γυναίκα του, με την οποία επανασυνδέθηκε. Εν τω μεταξύ, επειδή κατά τη διάρκεια της ασθένειας της κόρης του είχε παρατείνει αδικαιολόγητα την άδειά του, σύμφωνα με την κρίση της υπηρεσίας του, απολύθηκε. Η Τράπεζα αργότερα τροποποίησε τα επίσημα στοιχεία ώστε να φαίνεται ότι δεν απολύθηκε, αλλά παραιτήθηκε οικειοθελώς. Από τότε ζούσε αποκλειστικά από τις μεταφράσεις του και από την πενιχρή σύνταξη που του πλήρωνε η Τράπεζα μέχρι το 1945. Επιπλέον πούλησε την κατοικία του στο Παλαιό Ψυχικό σε κάποιον μαυραγορίτη, στον οποίον πλήρωνε ενοίκιο για να παραμένει εκεί. (Αργότερα, το 1945 περίπου, το σπίτι του δημεύτηκε και πλήρωνε ενοίκιο στο Δημόσιο).

Το 1944 έγινε μέλος του Κ.Κ.Ε. και το 1945 δημοσίευσε το μυθιστόρημα Το Γυρί, που αντικατοπτρίζει τους κοινωνικούς προβληματισμούς του. Ιδρυτικό μέλος της Ε.Δ.Α., κατήλθε στις εκλογές στην περιφέρεια Πατρών, χωρίς να εκλεγεί, το 1951. Το 1960 τιμήθηκε με το κρατικό βραβείο διηγήματος για την Κορομηλιά (είχε δημοσιευτει το 1946). Την ίδια χρονιά ο Μιχ. Κακογιάννης μεταφέρει την Eroica στον κινηματογράφο. Το 1961 εξελέγη επίτιμος Πρόεδρος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών και ένα χρόνο αργότερα δημοσίευσε το μυθιστόρημα "Στου Χατζηφράγκου", για το οποίο πήρε το Α' Κρατικό βραβείο μυθιστορήματος το 1964.

Το 1967, την ημέρα του πραξικοπήματος, πέθανε η σύζυγός του κι ο ίδιος συνελήφθη και ανακρίθηκε ως αριστερός. Αφέθηκε τελικά ελεύθερος μετά από παρέμβαση της Τατιάνας Μιλιέξ. Ο κλονισμός από το θάνατο της γυναίκας του ήταν μεγάλος, αλλά δεν τον εμπόδισε να αρχίσει να γράφει ένα νέο έργο (Τέρμα), το οποίο δεν ολοκληρώθηκε γραπτώς (ο συγγραφέας όμως είχε συλλάβει όλο το σχέδιο του βιβλίου), αλλά εκδόθηκε μετά το θάνατό του από τον Γ.Ν. Πεντζίκη.

Το 1973 εισήχθη στον Ευαγγελισμό με αναπνευστική και καρδιακή ανεπάρκεια, και στη συνέχεια μεταφέρθηκε σε οίκο ευγηρίας. Το 1974 νοσηλεύτηκε ξανά στον Ευαγγελισμό όπου και πέθανε, στις 23 Φεβρουρίου.
Το έργο

Η εμφάνιση του Κοσμά Πολίτη στην νεοελληνική πεζογραφία ήταν αιφνίδια και εντυπωσιακή: το πρώτο του μυθιστόρημα, το Λεμονοδάσος, (1930), έγινε δεκτό ενθουσιωδώς από την κριτική· ο Αντρέας Καραντώνης (Καραντώνης 1977, σελ. 160), αναφέρει σχετικά: "πρωτοφάνηκε στα γράμματά μας, όχι με τον συνηθισμένο τρόπο, που φανερώνονται οι λογοτέχνες, ακόμα και οι καλύτεροι, προετοιμάζοντας δηλαδή την επιβολή του, αρχίζοντας να γράφει από νέος, να δημοσιεύει δειλά σε περιοδικά και σιγά-σιγά να χρίεται άνθρωπος των γραμμάτων, αλλά με μια εισβολή απροσδόκητη και συναρπαστική...". Το έργο, παρά τον μελοδραματικό χαρακτήρα του, σφύζει από ζωή, νεανικότητα και αγάπη για τη φύση, κάτι που το διαφοροποιούσε από την ατμόσφαιρα των περισσότερων μυθιστορημάτων της εποχής [1]και που ήταν ο βασικός λόγος για την θετικότατη υποδοχή του [2].

Τα τρία πρώτα μυθιστορήματα του Πολίτη, Λεμονοδάσος, Εκάτη και Εroïca έχουν χαρακτήρα κοσμοπολίτικο [3]. Το κεντρικό θέμα αυτών των μυθιστορημάτων είναι η αναζήτηση της "αυθεντικής ζωής" (Vitti 1977, σελ. 339). Στα δύο πρώτα έργα οι ήρωες είναι ενήλικοι, ενώ στην Eroïca ο συγγραφέας στράφηκε στον κόσμο της εφηβικής ηλικίας για να αναζητήσει εκεί την αυθεντικότητα. Από το μυθιστόρημα Το Γυρί (1944), παράλληλα με την ιδεολογική μεταστροφή του συγγραφέα, σημειώνεται θεματική μεταβολή και στην πεζογραφία του: το ενδιαφέρον του μετατοπίζεται πλέον στις χαμηλότερες κοινωνικές τάξεις και τους λαϊκούς ανθρώπους και εστιάζει στο καθημερινό και το συνηθισμένο (Σαχίνης 1967, σ.), αντί για το απόλυτο και το ιδανικό. Από την ίδια οπτική γωνία περιγράφει και την Σμύρνη στο τελευταίο του ολοκληρωμένο μυθιστόρημα, Στου Χατζηφράγκου (1962). Πρωταγωνίστρια του έργου είναι η ίδια η Σμύρνη, και η συγκεκριμένα η λαϊκή συνοικία Χατζηφράγκου. Όλο το έργο διαδραματίζεται στα 1902, με εξαίρεση ένα εμβόλιμο τμήμα στο μέσον του βιβλίου, την "Πάροδο", όπου ένα από τα παιδιά της λαϊκής συνοικίας και πρόσφυγας πια στην Αθήνα του 1962 αφηγείται την καταστροφή της πόλης το 1922. Η "Πάροδος" είναι ένα από τα πιο συγκλονιστικά κείμενα που έχουν γραφτεί για την Μικρασιατική Καταστροφή.

Αυτό που αναγνωρίστηκε αμέσως ως το αξιολογότερο χαρακτηριστικό της πεζογραφίας του Κοσμά Πολίτη ήταν η "ποιητικότητα" και ο "λυρισμός". Ο Mario Vitti (Vitti 1977, σελ. 329-337) ερμηνεύει την ποιητικότητα ως "συγκινησιακή φόρτιση" στην περιγραφή του τοπίου. Το δεύτερο σημαντικότερο χαρακτηριστικό της πεζογραφικής τέχνης του Πολίτη ήταν η συνεχής ανανέωση, όχι μόνο θεματολογικά, όπως αναφέρθηκε παραπάνω, αλλά και μορφολογικά.[4]
Εργογραφία
Πρωτότυπο έργο

Λεμονοδάσος, μυθιστόρημα, 1930
Εκάτη, μυθιστόρημα, 1933
Ελεονόρα, διήγημα, 1935
Εroïca, μυθιστόρημα, 1937
Μαρίνα, διήγημα, 1939
Τζούλια, διήγημα, 1943
Το Γυρί, μυθιστόρημα, 1944
Το ρέμα, διήγημα, 1945
Ένα διπλό, διήγημα, 1945
Η κορομηλιά, νουβέλα, 1946
Santa Barbara (απόσπασμα), εφημ. Η Μάχη, 6.11.49, σ. 2.
Κωνσταντίνος ο Μέγας, θεατρικό, 1957
Πρώτη Ανάσταση, διήγημα, 1959
Στου Χατζηφράγκου, μυθιστόρημα, 1962
Μάρκο Πόλο. Πρωτότυπη εργασία πάνω στα ταξίδια του, 1967
Τέρμα (ημιτελές), μυθιστόρημα, 1975
Καϊάφας, αφήγημα, 1976

Μεταφραστικό έργο

Το μεταφραστικό έργο του Κοσμά Πολίτη ήταν πλούσιο και ιδιαίτερα σημαντικό, καθώς μετέφρασε πολλά από τα σπουδαιότερα έργα της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Ενδεικτικά κάποιες από τις κυριότερες μεταφράσεις του:

Pearl Buck, Ανατολικός άνεμος, δυτικός άνεμος
A.J. Cronin, Τα άγουρα χρόνια
James Joyce, Οι Δουβλινέζοι
Elia Kazan, Ο συμβιβασμός
Edgar Allan Poe, Αλλόκοτες ιστορίες
John Steinbeck, Τα σταφύλια της οργής
Lev Tolstoi, Πόλεμος και Ειρήνη
Giuseppe Di Lampedusa, Γατόπαρδος
Dale Carnegie, Πώς να αποκτούμε φίλους και να επηρεάζουμε το περιβάλλον μας
http://el.wikipedia.org/wiki/Κοσμάς_Πολίτης

Ταραμοσαλάτα σπιτική

Άλτις ελαιόλαδο

 

Η απόλυτη γεύση της Σαρακοστής. Ταραμοσαλάτα σπιτική. Μην ψάχνετε δεξιά και αριστερά για συνταγή. Σας έχουμε μία πεντανόστιμη, δοκιμασμένη και πανεύκολη! http://bit.ly/taramosalata_

Πατάτες με μπύρα

Πατάτες με μπύρα

Bαθμολογία:

7 ψήφοι

Προστέθηκε από tzilda, 20.12.10

Περιγραφή

Διαφορετική εκδοχή των πατατων φουρνου αλλα πολυ πιο νοστιμη!

photo: Ginger

Τι χρειαζόμαστε:

• 8 -10 Πατάτες κομμένες σε ροδέλες
• 1 κουτάκι μπύρα
• 2 κ.σ. μουστάρδα
• 1 Λεμόνι
• Λίγο ελαιόλαδο
• Αλάτι
• Πιπέρι
• Ρίγανη

Στα γρήγορα

Κατηγορία

Με πατάτες

Μέθοδος

Φούρνου

Διατροφή

Vegan

Χορτοφαγική

Δυσκολία

Εύκολο

Νηστίσιμα

Νηστίσιμα με λάδι/αλκοόλ

Ειδικές περιστάσεις

Για μπουφέ

 

 

 

 

 

 

Πως το κάνουμε:

Διαβάστε περισότερο: Πατάτες με μπύρα http://www.sintagespareas.gr/sintages/patates-me-mpira.html#ixzz23AxU4fKh 

Το Σμαράγδι και η Θάλασσα

Bigbook.gr

 

Το Σμαράγδι και η Θάλασσα - Δενεζάκη Λιάνα

Κυκλοφορεί αρχές Απριλίου !!!

Έφηβος ήταν ο Δημήτριος όταν έφυγε από τις Συρακούσες. Κυνηγημένος από θεούς και προδομένος από τον Εκηβόλο, τον γιο του άρχοντα της περιοχής, μπαίνει σε ένα εμπορικό πλοίο για να σωθεί και χωρίς να το ξέρει ξεκινά την αναμέτρηση με το πεπρωμένο του. Πιάνεται αιχμάλωτος από πειρατές, αντρεύει και σμιλεύεται από τους ληστές της θάλασσας. Γίνεται αρχηγός τους και γνωρίζεται με τη Θεοδώρα, μια τυχοδιώκτρια, μια θεατρίνα του Ιπποδρόμου με την οποία έχουν περισσότερα κοινά από όσα εκείνη τη στιγμή μπορούν να υποθέσουν.

Όταν οι δρόμοι τους χωρίζουν, η Θεοδώρα βρίσκει την τόλμη να ονειρευτεί το θρόνο της μεγαλύτερης αυτοκρατορίας που ιδρύθηκε ποτέ, ενώ ο Δημήτριος οδηγείται στη Νικομήδεια για να ανταμώσει το παρελθόν του πριν επιστρέψει για να διεκδικήσει το σμαράγδι που ο Εκηβόλος του έκλεψε την Αριάδνη του

Ζεστό Νερό με Λεμόνι!!!

 

► Γιατί Πρέπει να Πίνουμε το Πρωί Ζεστό Νερό με Λεμόνι!!!

Ο τρόπος που ξεκινάς την μέρα σου είναι πολύ σημαντικός, δεν έχει σημασία αν είσαι μητέρα, εργάτης, επιχειρηματίας, αθλητής, το πρώτο πράγμα που κάνεις το πρωί έχει πολύ μεγάλη σημασία! Μπορεί να σκέφτεσαι ότι το πρόγραμμα σου είναι πολύ φορτωμένο για ένα σωστό πρωινό, αλλά αν μπορείς να βρεις χρόνο μόνο για ένα πράγμα το οποίο μπορεί να βελτιώσει την υγεία σου ένα ποτήρι ζεστό νερό με το χυμό από μισό λεμόνι είναι ότι καλύτερο μπορείς να κάνεις για τον εαυτό σου.

Είναι πολύ απλό και τα οφέλη πολλά για να τα αγνοήσεις.

1) Ενισχύει το ανοσοποιητικό Τα λεμόνια είναι πλούσια σε βιταμίνη C και κάλιο. Η βιταμίνη C μας βοηθάει να καταπολεμήσουμε τα κρυολογήματα και το κάλιο διεγείρει τον εγκέφαλο και το νευρικό σύστημα, επίσης βοηθά στον έλεγχο της αρτηριακής πίεσης.

2) Τα λεμόνια είναι απίστευτα αλκαλική τροφή!!! Μπορεί τα λεμόνια από μόνα τους να είναι όξινα αλλά μέσα στον οργανισμό μας γίνονται αλκαλικά (το κιτρικό οξύ δεν δημιουργεί οξύτητα στο σώμα όταν μεταβολίζεται). Όπως γνωρίζουμε ένα αλκαλικό σώμα είναι πραγματικά το κλειδί για καλή υγεία.

3) Βοηθά στην απώλεια βάρους Τα Λεμόνια έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε φυτικές ίνες, η οποίες βοηθάνε στη μείωση της πείνας. Επίσης, έχει αποδειχθεί ότι οι άνθρωποι που διατηρούν μια πιο αλκαλική δίαιτα χάνουν βάρος γρηγορότερα.

4) Ενισχύει την πέψη Το ζεστό νερό χρησιμεύει για την τόνωση της γαστρεντερικής οδού. Τα λεμόνια και τα λάιμς έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε ανόργανα άλατα και βιταμίνες βοηθώντας στην αποβολή των τοξινών και στην λειτουργία του πεπτικού συστήματος.

5) Λειτουργεί ως φυσικό διουρητικό Ο χυμός του λεμονιού βοηθάει στην αποβολή των ανεπιθύμητων υλικών επειδή αυξάνει το ποσοστό ούρησης. Επομένως οι τοξίνες αποβάλλονται γρηγορότερα με αποτέλεσμα ένα υγιές ουροποιητικό σύστημα.

6) Καθαρίζει το δέρμα Η βιταμίνη C βοηθά στην μείωση των ρυτίδων και των κηλίδων. Το νερό με λεμόνι καθαρίζει τις τοξίνες από το αίμα, με αυτό τον τρόπο βοηθά στο να διατηρηθεί το δέρμα καθαρό.

7) Ενυδατώνει το λεμφικό σύστημα

Ένα ποτήρι ζεστό νερό με λεμόνι βοηθά στην πρόληψη της αφυδάτωσης (προφανώς). Όταν το σώμα είναι αφυδατωμένο (κόπωση των επινεφριδίων), δεν μπορεί να εκτελέσει όλες τις κατάλληλες λειτουργίες του, αυτό οδηγεί σε συσσώρευση τοξικών ουσιών, άγχος, δυσκοιλιότητα και ο κατάλογος συνεχίζεται. Τα Επινεφρίδια είναι δύο μικροί αδένες που βρίσκονται πάνω από τα νεφρά, και μαζί με το θυρεοειδή δημιουργούν ενέργεια. Επίσης εκκρίνουν σημαντικές ορμόνες, συμπεριλαμβανομένης της αλδοστερόνης. Η αλδοστερόνη είναι μια ορμόνη που εκκρίνεται από τα επινεφρίδια που ρυθμίζει τα επίπεδα του νερού και τη συγκέντρωση των μεταλλευμάτων, όπως το νάτριο στο σώμα μας, βοηθώντας μας να παραμένουμε ενυδατωμένοι.Τα επινεφρίδια είναι επίσης υπεύθυνα για τη μείωση του άγχους.

Υιοθετώντας μόνο αυτή την πρακτική, πίνοντας ένα φλιτζάνι ζεστό νερό με λεμόνι το πρωί για ένα μήνα μπορεί να αλλάξει ριζικά η υγεία μας και να μας χαρίσει ενέργεια.
Η συνταγή είναι πολύ απλή-ένα φλιτζάνι ζεστό (όχι καυτό) νερό και το χυμό από μισό λεμόνι.

greenchef