21 Μαρτίου... Παγκόσμια ημέρα Οικιακής Οικονομίας ...

---

inShare

21 ΜΑΡΤΙΟΥ: ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΟΙΚΙΑΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ

      Από τις 21 Μαρτίου του 1982 η Διεθνής Ομοσπονδία της Οικιακής Οικονομίας (IFHE) γιορτάζει την παγκόσμια ημέρα Οικιακής Οικονομίας. Το έτος 2013 εστιάζει στο θέμα της αντιμετώπισης της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού μέσω της Οικιακής Οικονομίας. Ο Σύλλογος Αποφοίτων Οικιακής Οικονομίας και Οικολογίας σε συνεργασία με τους καθηγητές Οικιακής Οικονομίας, κατά το σχολικό έτος 2012-2013 που διανύουμε, αναφέρθηκαν εκτενώς στο συγκεκριμένο θέμα τόσο από πλευράς γνωστικού υπόβαθρου όσο και από ψυχοσυναισθηματικής πλευράς.   

       Η 21^η Μαρτίου είναι αφιερωμένη στην Οικιακή Οικονομία. Μια επιστήμη που μελετά την άρρηκτη σχέση του ανθρώπου με ότι τον περιβάλλει. Η σύνδεση αυτή αφορά το τρίπτυχο κοινωνία – οικονομία – περιβάλλον, με το οποίο αλληλεπιδρά και αλληλοεπηρεάζεται . Επηρεάζει την προσωπικότητα του ατόμου, τις επιλογές του, τις προσδοκίες του, την υγεία του, την ασφάλεια του, τη μόρφωση του, την εργασία του.

Διαβάστε περισσότερα: http://www.alfavita.gr/arthra/21-%CE%BC%CE%B1%CF%81%CF%84%CE%AF%CE%BF%CF%85-%CF%80%CE%B1%CE%B3%CE%BA%CF%8C%CF

Μανώλης Χιώτης

 

 

Μανώλης Χιώτης : Γεννιέται 21 Μαρτίου 1921 και φεύγει από την ζωή 21 Μαρτίου 1970....!!!!
Ο Μανώλης Χιώτης ήταν ένας από τους σημαντικότερους μουσικοσυνθέτες της Λαϊκής μουσικής και σπουδαίος δεξιοτέχνης του μπουζουκιού. Έφερε επανάσταση στην ελληνική μουσική, και στο λαϊκό τραγούδι γενικότερα επινοώντας τη τετράχορδη παραλλαγή του μπουζουκιού, αλλά και δημιουργώντας το πρώτο "κοσμικό κέντρο".
Γεννήθηκε στις 21 Μαρτίου 1921 στη Θεσσαλονίκη (κατ' άλλες αναφορές στο Ναύπλιο)[1]. Ο πατέρας του λεγόταν Διαμαντής Χιώτης, ένας βαρύμαγκας γεννημένος στον Πειραιά. Από μικρή ηλικία άρχισε ν΄ ασχολείται με τα λαϊκά όργανα και ξεκίνησε να μαθαίνει κοντά σε Θεσσαλονικιό μουσικοδιδάσκαλο αρχικά κιθάρα, μπουζούκι και στη συνέχεια ούτι. Έτσι από 15 ετών όταν η οικογένειά του μετακόμισε στο Ναύπλιο ο Μανώλης Χιώτης άρχισε να εργάζεται επαγγελματικά ως μουσικός.

Το 1935 περίπου ήλθε στην Αθήνα προκειμένου να σπουδάσει βιολί όταν τότε και γνωρίστηκε με τον Στράτο Παγιουμτζή ο οποίος και τον προσέλαβε να παίζει δίπλα του μπουζούκι στο κέντρο «Δάσος» του Βοτανικού. Το 1937 ο Μ. Χιώτης ακολουθώντας το ρεμπέτικο μοτίβο ηχογραφεί το πρώτο του τραγούδι «το χρήμα δεν το λογαριάζω» που έγινε αμέσως επιτυχία. Μέχρι τον πόλεμο αλλά και μετά απ΄ αυτόν συνέχισε να γράφει τραγούδια πλην όμως βλέποντας ότι με το «κλασικό» μπουζούκι δεν μπορούσε να αποδώσει γρηγορότερες σε ρυθμό μουσικές εκτελέσεις, προχώρησε στη μεγάλη καινοτομία προσθέτοντας άλλη μία χορδή στο όργανο δημιουργώντας έτσι το «τετράχορδο μπουζούκι». Με το τετράχορδο πλέον μπουζούκι άνοιξε ο ορίζοντας για ασύλληπτες σε ταχύτητα εκτελέσεις σε σχέση με το κλασικό μπουζούκι.

Ταυτόχρονα στη δεκαετία του 1950 πρώτος αυτός εφαρμόζει τη χρήση του ενισχυτή σε λαϊκό όργανο. Έτσι καινοτομώντας αρχίζει η περίοδος του αρχοντορεμπέτικου όπου πλέον το μπουζούκι γίνεται αποδεκτό και από την λεγόμενη υψηλή κοινωνία για χατίρι της οποίας άρχισε επιλέγοντας να γράφει τραγούδια με λατινοαμερικάνικο χαρακτήρα κυρίως του μάμπο. Αυτή η δεύτερη καινοτομία του, τον καθιέρωσε πλέον ως ηγέτη ιδιαίτερης μουσικής σχολής και τραγουδιού από το κοινό της εποχής του. Εκείνη ακριβώς την περίοδο ο αθηναϊκός τύπος τον αποκαλούσε «οδηγό του μπουζουκιού στα σαλόνια».

Το πρώτο κέντρο διασκέδασης που ο ίδιος δημιούργησε ήταν, μετά τον πόλεμο, το κοσμικό κέντρο “Πίγκαλς”, που ήταν και το πρώτο «κοσμικό κέντρο» της Αθήνας. Από τα τέλη της δεκαετίας του 1950 συνέχισε να παρουσιάζει το πρόγραμμά του στο πασίγνωστο τότε κέντρο «Σπηλιά» ή «Σπηλιά του Παρασκευά» στον Πειραιά , που ήταν διαμορφωμένος ανάλογα ο χώρος προ του αρχαίου Σηραγγίου, στη πίστα του οποίου γυρίστηκαν και τα περισσότερα πλάνα των σχετικών κινηματογραφικών του συμμετοχών.

Στη δεκαετία του 1960 ο Μανώλης Χιώτης περιλαμβανόταν μόνιμα σε ειδικό πίνακα Ελλήνων καλλιτεχνών της εθιμοτυπικής υπηρεσίας του Υπουργείου Εξωτερικών για τη προτεινόμενη διασκέδαση των υψηλών επισκεπτών της Χώρας. Ο Μανώλης Χιώτης είχε τραγουδήσει μπροστά σε πολλούς Ηγεμόνες και άλλους αρχηγούς Χωρών ενώ είχε κληθεί επί τούτου ακόμη και στο Λευκό Οίκο στα γενέθλια του Προέδρου Λίντον Τζόνσον.

Ο Μανώλης Χιώτης φέρεται να έγραψε περισσότερα από 1500 τραγούδια. Ανεξάρτητα όμως αυτού πολύ τακτικά συμμετείχε και ως σολίστ σε ηχογραφήσεις και πολλών άλλων λαϊκών συνθετών. Χαρακτηριστικό υπήρξε το γεγονός ότι ο Μίκης Θεοδωράκης στηρίχθηκε ακριβώς στη δεξιοτεχνία του Μ. Χιώτη κατά την πρώτη του επίσημη δισκογραφική του παρουσία με τον «Επιτάφιο» του Γιάννη Ρίτσου, συνεργασία που συνεχίστηκε και στο "Λιποτάχτες", "Αρχιπέλαγος" κ.ά.. Την ίδια εποχή συνεργάσθηκε ομοίως και με τον Μάνο Χατζιδάκι.

Οι μεγαλύτερές του επιτυχίες αποδόθηκαν από την τραγουδίστρια Μαίρη Λίντα, που υπήρξε η δεύτερη σύζυγός του για μια δεκαετία, με την οποία και εμφανίσθηκε στον κινηματογράφο. Σημειώνεται ότι ο Μανώλης Χιώτης είχε παντρευτεί τρεις φορές. Η πρώτη του σύζυγος, την οποία λέγεται ότι την είχε απαγάγει δεδομένου ότι ήταν 14 ετών, ήταν η Ζωή Νάχη με την οποία και απέκτησε δύο παιδιά. Το 1958 παντρεύτηκε τη σπουδαία παρτεναίρ του Μαίρη Λίντα ένας γάμος γεμάτος επιτυχίες που όμως έληξε απρόσμενα το 1967 – 1968. Στη συνέχεια ο Μανώλης Χιώτης παντρεύτηκε την Μπέμπα Κυριακίδου με την οποία και πέρασε το υπόλοιπο της ζωής του.

Ο Μανώλης Χιώτης πέθανε αιφνίδια από καρδιακή ανεπάρκεια στο Ιπποκράτειο νοσοκομείο της Αθήνας τις πρώτες πρωινές ώρες της ημέρας των γενεθλίων του στις 21 Μαρτίου του 1970. Η αγγελία του θανάτου του συγκίνησε το πανελλήνιο. Όλοι οι κρατικοί τότε ραδιοφωνικοί και τηλεοπτικοί σταθμοί (ΕΡΤ και ΥΕΝΕΔ) έκαναν ειδικές αφιερώσεις, ενώ ο ημερήσιος Τύπος του απέδωσε ιδιαίτερους εγκωμιαστικούς τίτλους.

Ο Μίκης Θεοδωράκης, όντας σε φυλακή στον Ωρωπό, περιγράφει σε κινηματογραφική συνέντευξη του πως την προηγούμενη ημέρα από το θάνατο του Χιώτη, τον άκουσε να παίζει τραγούδι του (το Ροδόσταμο) έξω από την φυλακή.
Έργο

Από τον μεγάλο αρθμό τραγουδιών που έγραψε, αξέχαστα έργα ιδίως μαζί με την Μαίρη Λίντα υπήρξαν μεταξύ άλλων τα:.

Πασατέμπος (1946)
Τάκα τάκα τα πεταλάκια (1952)
Εγώ το πλουσιόπαιδο (1952)
Απόψε φίλα με (1955)
Θεσσαλονίκη μου μεγάλη φτωχομάνα (1956)
Πολλές φορές (1956)
Ηλιοβασιλέματα (1958)
Αφού το θες (1958)
Σβήσε τη φλόγα (1958)
Περασμένες μου αγάπες (1959)
Εσύ είσαι η αιτία που υποφέρω (1959)
Πάρε το δάκρυ μου (1960)
Δεν θέλω πια να ξαναρθείς (1961)
Η σκούνα (1962)
Μοιάζεις και συ σαν θάλασσα (1962)
Πάρε με στο τηλέφωνο (1964) κ.ά.
http://el.wikipedia.org/wiki/Μανώλης_Χιώτης

Παγκόσμια Ημέρα Αφήγησης στις 20 Μαρτίου

http://www.magnesianews.gr

Παγκόσμια Ημέρα Αφήγησης στις 20 Μαρτίου

Εκδηλώσεις με … «Παραμύθια και Μύθοι στου Κένταυρου τη ράχη»

Γράφει:
19/03/2013, 12:50

Η Παγκόσμια Ημέρα Αφήγησης έχει τις ρίζες της στην Εθνική Μέ-ρα Αφήγησης της Σουηδίας από το 1991. Την εποχή εκείνη οργα-νωνόταν στη χώρα, στις 20 Μαρτίου, η εκδήλωση με τον τίτλο «Alla berattares dag» (Η Ημέρα των Παραμυθάδων). Παρόλο που το Εθνικό Σουηδικό Δίκτυο Αφήγησης έπαψε να υφίσταται λίγο αργότερα, η Ημέρα των Παραμυθάδων εξακολούθησε να γιορτά-ζεται από μεμονωμένους αφηγητές της χώρας κατά τόπους.


Το 1997 στο Περθ της Δυτικής Αυστραλίας, οργανώθηκε από την τοπική ένωση των εκεί αφηγητών μια πενθήμερη εκδήλωση «Γιορτής των Ιστοριών» κατά τη διάρκεια της οποίας ορίστηκε η 2οη Μαρτίου ως «Διεθνής Ημέρα των Προφορικών Αφηγητών». Την ίδια περίοδο, στο Μεξικό και σε άλλες χώρες της Λατινικής Αμερικής ήδη εορταζόταν η ίδια ημέρα του Μαρτίου ως «Εθνική Ημέρα των Παραμυθάδων».


Όταν εμφανίστηκε το Σκανδιναβικό Ιντερνετικό Δίκτυο για την Α-φήγηση «Ratatosk» το 2001, οι Σκανδιναβοί παραμυθάδες προχώ-ρησαν στην υλοποίηση της ιδέας για την εξάπλωση του εορτασμού της εκδήλωσης από τη Σουηδία στη Δανία, την Φινλανδία και τη Λιθουανία.


Το 2003 η ιδέα πέρασε τον Ατλαντικό και έφτασε μέχρι τον Καναδά και άλλες χώρες κι έγινε γνωστή διεθνώς ως «Παγκό-σμια Ημέρα Αφήγησης».


Το 2005 οι εκδηλώσεις φιλοξενήθηκαν κι οργανώθηκαν από 25 χώρες σε πέντε ηπείρους κι έκτοτε οι οργα-νωτές πληθαίνουν και οι εορτασμοί απευθύνονται σε περισσότε-ρους φίλους των παραμυθιών της προφορικής παράδοσης και των λαϊκών ιστοριών. Ανάμεσα στις χώρες που συμμετέχουν στις εκδη-λώσεις της «Παγκόσμιας Ημέρας Αφήγησης» είναι από τον ευρω-παϊκό χώρο η Αυστρία, η Γερμανία, η Αγγλία, η Σκωτία, η Ιρλανδί-α, η Δανία, η Σουηδία, η Φινλανδία, η Νορβηγία, η Ισπανία, η Πορτογαλία, η Κροατία, η Ολλανδία, το Βέλγιο, η Ελβετία, η Τσε-χία, η Λιθουανία και η Ελλάδα. Από την Ασία συμμετέχουν ο Λίβα-νος, η Συρία, η Ιορδανία, το Ισραήλ, η Ινδία, η Κίνα, το Πακιστάν,η Μαλαισία, η Σιγκαπούρη, και η Κορέα. Από την αφρικανική ήπει-ρο παίρνουν μέρος η Αίγυπτος, η Γκάνα και η Νότιος Αφρική ενώ από την αμερικανική ήπειρο συμμετέχουν οι Ηνωμένες Πολιτείες, ο Καναδάς, το Μεξικό, η Αργεντινή και η Βραζιλία.


Κάθε χρόνο ορίζεται οι αφηγήσεις την ημέρα αυτή να έχουν ένα συγκεκριμένο θέμα, κοινό για όλους τους συμμετέχοντες, για να έχουν οι εορτασμοί έναν ενιαίο στην απεύθυνσή τους χαρακτήρα. Έτσι το 2012 το θέμα αφορούσε στα Δέντρα, το 2013 την Τύχη και τη Μοίρα ενώ για το 2014 τα Τέρατα και τους Δράκους.Το λογότυ-πο έχει σχεδιάσει ο Σουηδός αφηγητής Mats Rehnman μέλος της Fabula Storytelling.
«Παραμύθια και Μύθοι στου Κένταυρου τη ράχη»

Στην Ελλάδα τις εκδηλώσεις της 20ης Μαρτίου για τον εορτασμό της «Παγκόσμιας Ημέρας Αφήγησης» συνδιοργανώνουν από κοινού ο Πολιτιστικός Σύλλογος Αγίου Γεωργίου Νηλείας "Ο Κένταυρος", η «Πήλιον Όρος» (οργανωτές του Φεστιβάλ Αφήγησης «Παραμύθια και Μύθοι στου Κένταυρου τη ράχη» στον ΆγιοΓεώργιο της Νηλείας-φέτος το 3ο Φεστιβάλ ορίζεται για το διάστημα 5-11 Αυγούστου 2013) και τo Κέντρο Μελέτης και Διάδοσης Μύθων και Παραμυθιών, μέλος του διεθνούς δικτύ-ου για την Παγκόσμια Ημέρα Αφήγησης, στους χώρους του Μου-σείου Νεώτερης Κεραμεικής (Μελιδώνη 4-6 και Αγίων Ασωμά-των στο Θησείο).

Το πρόγραμμα θα διαρκέσει πέντε ώρες, από τις 18.00 μέχρι 24.00, και είναι χωρισμένο σε ημίωρες παραστάσεις αφηγήσεων. Στο πλαίσιο της εκδήλωσης θα πραγματοποιηθούν και ομιλίες με θέμα:

Α) «Η παγκοσμιότητα των παραμυθιών» από τη λαογράφο Μαρία Βραχιονίδου.
Β) «Γιορτή Παραμυθιών 2003 – 2013. Το πεπρωμένο φυ-γείν αδύνατον» από το Γιώργο Ευγενικό, Καλλιτεχνικό Διευθυ-ντή της Γιορτής Παραμυθιών στην Κέα των Κυκλάδων.
Γ) «Όταν ο Κένταυρος ξετυλίγει το κουβάρι των παραμυ-θιών στα καλντερίμια του Πηλίου» από τον Δημήτρη Β. Προύσαλη, υπεύθυνο του καλλιτεχνικού προγράμματος του Φεστι-βάλ «Παραμύθια και Μύθοι στου Κένταυρου τη ράχη» στον Άγιο Γεώργιο Νηλείας.

Οι αφηγητές που θα συμμετάσχουν είναι:
Βέρα Αισώπου, Σύνη Αστρά, Μαρούσα Απειρανθίτου, Μαρία Βρα-χιονίδου, Άννα Γιάνκου, Γιώργος Ευγενικός, Μαρία Καναβάκη, Κάτια Καντούρη, Ναυσικά Καψαλά, Βασιλική Κοφινά, Χρύσα Πο-ρίχη, Δημήτρης Β. Προύσαλης, Μαρία Σιταροπούλου, Λουκία Σου-γιά, Άννα Σταματούκου, Σοφήλια Τσορτέκη, Βασιλική Ψαρρά.

Θα συμμετάσχουν επίσης οι μαθητές της Σχολής Αφηγημα-τικής Τέχνης: Γεωργία Λαζάρου, Ελίνα Μενούνου, Εμμανουέλλα Παπακωνσταντίνου, Μαρία Πάντου.
Η λίστα των αφηγητών είναι μεγάλη και εμπλουτίζεται συνεχώς. Θα παραμείνει ανοιχτή για όποιον θέλει εκείνη την ημέρα να μοιραστεί τις ιστορίες του με το ακροατήριο. Η είσοδος στις εκδηλώσεις είναι ελεύθερη.

σοβαρά και...

Για μεγέθυνση πατάτε ροδάκι και ανοίγει νέα καρτέλα με φακό +-

Διεθνής Ημέρα Γαλλοφωνίας

Διεθνής Ημέρα Γαλλοφωνίας - Ημέρα της Γαλλικής Γλώσσας

• 

500 εκατομμύρια άνθρωποι σ' όλο τον κόσμο γιορτάζουν στις 20 Μαρτίου τους δεσμούς τους με τη Γαλλία, μέσω της γαλλικής γλώσσας.

Πρόκειται για πολίτες χωρών, που αποτελούν παλιές αποικίες της Γαλλίας.
Η Διεθνής Ημέρα Γαλλοφωνίας καθιερώθηκε το 1998.

Η Ημέρα της Γαλλικής Γλώσσας (Journée de la langue française) καθιερώθηκε το 2010 από την γενική συνέλευση της ΟΥΝΕΣΚΟ για να τιμήσει τη γαλλική γλώσσα. Διοργανώνεται κάθε χρόνο στις 20 Μαρτίου και συμπίπτει με την Παγκόσμια Ημέρα Γαλλοφωνίας.

πηγή: sansimera.gr

Tagged:

• Ημέρα της Γαλλικής Γλώσσας
• Διεθνής Ημέρα Γαλλοφωνίας

20 Μαρτίου | Διεθνής Ημέρα Ευτυχίας

Αρθρογράφος: Stella_Georgiou Μαρτίου 20, 2013 1

Η σημερινή ημέρα έχει θεσπιστεί από τα Ηνωμένα Έθνη ως η Παγκόσμια Ημέρα Ευτυχίας. Πόσοι στα αλήθεια είμαστε πραγματικά ευτυχισμένοι;

Η ευτυχία είναι ένα συναίσθημα που αν καταφέρει να το έχει κανείς στη ζωή του τότε τα έχει όλα. Τα συνεπακόλουθα της είναι το χαμόγελο, η εσωτερική γαλήνη, η ηρεμία, το καθαρό μυαλό και όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που αποζητά ο άνθρωπος να βιώσει.

Διεκδικήστε την ευτυχία σας και μοιραστείτε την με τα άτομα που είναι γύρω σας!

[photo | flickr: ASDASDAS]

Read more: http://www.neolaia.gr/2013/03/20/20-martiou-diethnis-imera-eftyxias/#ixzz2OCtb8IYf


-----------------------------------------------------



http://www.star.gr

Take a smile: Η πρώτη Παγκόσμια Ημέρα Ευτυχίας σήμερα

20.03.2013 - 23.18

 

2

​Από σήμερα και κάθε χρόνο στις 20 Μαρτίου χαμογελάτε ελεύθερα καθώς θα γιορτάζεται η πρώτηΗμέρα Ευτυχίας, η οποία θεσπίστηκε από τον Οργανισμό των Ηνωμένων Εθνών στις 28 Ιουνίου του 2012. 



«Η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, γνωρίζοντας πως το κυνήγι της ευτυχίας είναι ένας βασικός ανθρώπινος στόχος, και αναγνωρίζοντας την ανάγκη για μία πιο περιεκτική, έντιμη και ισορροπημένη προσέγγιση στην ανάπτυξη της παγκόσμιας οικονομίας, η οποία προωθεί την ανάπτυξη, την εξάλειψη της φτώχειας και τη γενική ευτυχία όλων των ανθρώπων, ανακοινώνει πως η 20η Μαρτίου θα είναι από δω και πέρα η Παγκόσμια Ημέρα Ευτυχίας, και καλεί όλα τα κράτη-μέλη του ΟΗΕ, καθώς και άλλες τοπικές και διεθνείς οργανώσεις, όπως και όλους τους ανθρώπους, να ενισχύσουν την προσπάθεια, μέσω της Παιδείας και της κοινωνικής συνοχής», ανέφερε σε σχετική ανακοίνωση που εξέδωσε το καλοκαίρι ο ΟΗΕ.
Γι αυτό το λόγο, ένα πράγμα μην ξεχνάς!  Να χαμογελάς... κάνει καλό!

Διαχείρηση τροφίμων ... ασφαλώς!

Για μεγέθυνση πατάτε ροδάκι και ανοίγει νέα καρτέλα με φακό +- 

20/03

http://blogs.sch.gr

20/03: Διεθνής Ημέρα της Γης, Παγκόσμια Ημέρα Αποχής από το Κρέας, Διεθνής Ημέρα Αστρολογίας, Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου για τα Παιδιά και τους Νέους, Διεθνής Ημέρα Γαλλοφωνίας, Παγκόσμια Ημέρα Αφήγησης

Μαρτίου20

Η Διεθνής Ημέρα της Γης καθιερώθηκε το 1970 με πρωτοβουλία της δημοτικής αρχής του Σαν Φρανσίσκο, για να γιορταστεί το θαύμα της ζωής στον πλανήτη Γη. Ήταν μια ιδέα του ακτιβιστή Τζον ΜακΚόνελ, που υιοθετήθηκε και από τον ΟΗΕ. Η Διεθνής Ημέρα της Γης είναι το αντίπαλο δέος της Ημέρας της Γης, που γιορτάζεται στις 22 Απριλίου.

Η 20η Μαρτίου καθιερώθηκε ως Παγκόσμια Ημέρα Αποχής από το Κρέας το 1985 με πρωτοβουλία της αμερικανικής οργάνωσης FARM (Farm Animal Reform Movement) και έχει εξαπλωθεί και εκτός των ορίων των ΗΠΑ. Η καμπάνια στοχεύει στην ενημέρωση του κοινού από τις συνέπειες της διατροφής που βασίζεται στα ζωικά προϊόντα. Εστιάζεται στην κακοποίηση των ζώων στα σφαγεία, στα περιβαλλοντικά προβλήματα από τις μεγάλες φάρμες αλλά και στα προβλήματα υγείας που σχετίζονται με την κατανάλωση ζωικών προϊόντων.

Η 20η Μαρτίου καθιερώθηκε ως Διεθνής Ημέρα Αστρολογίας από την AFAN, την Παγκόσμια Ένωση των Αστρολόγων, για να γιορταστεί ο ερχομός της άνοιξης αλλά και να ενημερωθεί η διεθνής κοινή γνώμη για την αστρολογία.

Η Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου για τα Παιδιά και τους Νέους γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 20 Μαρτίου από το 1965, με πρωτοβουλία του Παγκόσμιου Θεατρικού Δικτύου για τα παιδιά και τους νέους (Assitej), για να τιμήσει τους καλλιτέχνες και τους φορείς που μοχθούν σε όλο τον κόσμο για την ανάπτυξη αυτού του ευαίσθητου τομέα της θεατρικής τέχνης.

500 εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο γιορτάζουν στις 20 Μαρτίου τους δεσμούς τους με τη Γαλλία, μέσω της γαλλικής γλώσσας. Πρόκειται για πολίτες χωρών, που αποτελούν παλιές αποικίες της Γαλλίας. Η Διεθνής Ημέρα Γαλλοφωνίας καθιερώθηκε το 1998.

Η προφορική αφήγηση συνδέεται με την κοινωνικότητα των ανθρώπων, όταν τα βράδια μαζεύονταν γύρω από τη φωτιά, για να διηγηθούν τις εμπειρίες της ημέρας. Η αφήγηση είναι παλιά όσο ο λόγος. Ιστορίες, μύθοι, θρύλοι, λαϊκά παραμύθια έχουν μεταφερθεί από γενιά σε γενιά μέσω της προφορικής αφήγησης. Η προφορική αφήγηση αποτελεί τον πυρήνα της Παγκόσμιας Ημέρας Αφήγησης (World Storytelling Day), που γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 20 Μαρτίου. Η Παγκόσμια Ημέρα Αφήγησης έχει τις ρίζες της στην εκδήλωση αφήγησης Η Ημέρα όλων των Παραμυθάδων, που διοργανώθηκε για πρώτη φορά στη Σουηδία, στις 20 Μαρτίου 1991. Η ιδέα βρήκε ενθουσιώδεις υποστηρικτές σε όλο τον κόσμο και από το 2005 απέκτησε παγκόσμιο χαρακτήρα. Στην Ελλάδα η Παγκόσμια Ημέρα Αφήγησης γιορτάστηκε για πρώτη φορά το 2010.

Κώστας Μπομπόσης

Παγκόσμια Ημέρα Σπουργιτιού

http://tvtvtk.wordpress.com

Σήμερα η Παγκόσμια Ημέρα Σπουργιτιού

Posted on 20/03/2013 by tvtv

Η Παγκόσμια Ημέρα Σπουργιτιού διοργανώνεται κάθε χρόνο στις 20 Μαρτίου, με πρωτοβουλία δύο περιβαλλοντικών οργανώσεων, της Nature Forever Society της Ινδίας και της γαλλικής Eco-Sys Action Foundation.

Στόχος της πρωτοβουλίας είναι να προειδοποιήσει τη διεθνή κοινότητα για τους συρρικνούμενους πληθυσμούς των πουλιών που ζουν στο αστικό περιβάλλον, ένα από τα οποία είναι το σπουργίτι.

Η ελάττωση του πληθυσμού των πουλιών αυτών οφείλεται σε πολλούς λόγους, όπως η καταστροφή του περιβάλλοντος στο οποίο ζουν, η έλλειψη εντόμων που αποτελούν τη βασική τροφή τους, ακόμη και η εκπομπή μικροκυμάτων από τις κεραίες της κινητής τηλεφωνίας.

Παγκόσμια Ημέρα Αποχής από το Κρέας 20 Μαρτίου

http://www.pemptousia.gr

Παγκόσμια Ημέρα Αποχής από το Κρέας

Η καθιέρωση της 20^ης Μαρτίου ως Ημέρας Αποχής από το Κρέας (Meat Out) έγινε με πρωτοβουλία της αμερικανικής οργάνωσης FARM (Farm Animal Reform Movement) το 1985. Έκτοτε διαδόθηκε και εκτός συνόρων των Η.Π.Α. βρίσκοντας πρόσφορο έδαφος σε αρκετές χώρες του δυτικού μοντέλου ζωής και πολιτισμού. Η Ελλάδα συμμετέχει στο κίνημα αυτό από το 2009, κυρίως μέσω της οργάνωσης ΠΟ.ΦΥ.ΖΩ. (Πολίτες για τα δικαιώματα της φύσης και της ζωής).

Η Παγκόσμια Ημέρα Αποχής από το Κρέας προωθεί την χορτοφαγία προβάλλοντας τα οφέλη της στον άνθρωπο και το περιβάλλον. Ταυτόχρονα στηλιτεύει ως βάρβαρο τον τρόπο προσπορισμού των ζωικών προϊόντων όπως οι κακές συνθήκες διαβίωσης και μεταφοράς ζώων, η απάνθρωπη συμπεριφορά και η επώδυνη σφαγή.

Σε επίπεδο διατροφολογίας η χορτοφαγία υπό τις σωστές προϋποθέσεις , μπορεί να έχει οφέλη για την υγεία (μείωση επιπέδων χοληστερόλης, υπέρτασης, διατήρηση χαμηλού σωματικού βάρους κλπ). Ωστόσο όταν κάποιος ακολουθεί χορτοφαγική διατροφή πρέπει να μεριμνά για την λήψη διαφόρων συστατικών προκειμένου να αποφύγει την έλλειψη σε ορισμένα θρεπτικά συστατικά όπως η βιταμίνη Β12, ο σίδηρος, το ασβέστιο κ.α. η οποία μπορεί να οδηγήσει σε επιπλοκές τον οργανισμό.

Θεολογική και ποιμαντική προσέγγιση

Στην Εκκλησία η χορτοφαγία και η αποχή από το κρέας έχει συνδεθεί στενά με όλες τις νηστείες του έτους. Η στόχευση όμως είναι διαφορετική από αυτήν που θέτουν τόσο η αμερικανική FARM  όσο και η ελληνική ΠΟ.ΦΥ.ΖΩ. Οι δύο αυτές οργανώσεις, όπως και άλλες όμοιες κινούνται επάνω στους άξονες του κινήματος των φιλόζωων και των φυτοφάγων υγιεινιστών. Έχουν δηλαδή ως πρόταγμά τους είτε την αναγνώριση και την προστασία των φερόμενων ως δικαιωμάτων των ζώων αφ’ ενός και την προώθηση της σωματικής υγείας του ανθρώπου αφ΄ετέρου.

Σεβασμός προς την κτίση εναντίον σύγχρονης «φιλοζωίας»

Απέναντι στα ζώα η ορθόδοξη θεολογία τηρεί στάση σεβασμού όπως και απέναντι σ ολόκληρη την κτίση, αναγνωρίζοντας μέσα σε αυτήν τους δημιουργικούς λόγους των όντων που εναπέθεσε ο ίδιος ο Θεός. Έτσι, όπως δίδασκε ο Άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης ο άνθρωπος του οποίου η καρδιά αγάπησε διαπύρως τον Κτίστη είναι αδύνατον να μην καίεται από ευσπλαχνία προς κάθε κτίσμα. Παρόμοια αντίληψη βλέπουμε στην διδασκαλία, αλλά και στο προσωπικό παράδειγμα πολλών Πατέρων και Αγίων της Εκκλησίας μας.

Ωστόσο η αντίληψη αυτή δεν οδηγεί σε απολυτοποιήσεις και σε ειδωλοποιήσεις της κτίσης, έμψυχης ή άψυχης, ζωικής ή φυτικής. Η εκκλησία θεωρεί την κτίση με σεβασμό, η οποία όμως δημιουργήθηκε για τον άνθρωπο, την κορωνίδα της δημιουργίας. Ο άνθρωπος πρέπει να «φυλάσσει» την κτίση, αλλά ταυτόχρονα να ζει μέσα σε αυτήν και από αυτήν.

Τα ζώα και τα φυτά χρησιμεύουν ως τροφή για τον άνθρωπο και κανένα από αυτά δεν μπορεί να αποκλειστεί. Έτσι οι ίδιοι οι Άγιοι και οι Πατέρες, οι οποίοι εξέφραζαν την αγάπη και τον σεβασμό για την φύση πουθενά δεν κατακρίνουν ούτε απαγορεύουν την κατανάλωση κρέατος, ιχθύος ή οποιουδήποτε άλλου αγαθού. Επίσης ποτέ δεν αναγνωρίζουν στα ζώα αυτονομημένα δικαιώματα σε σημείο που αυτά να εξισώνονται με τον ίδιο τον άνθρωπο. Σε κανένα βιβλικό ή πατερικό κείμενο δεν μπορούν να θεμελιωθούν οι ακραίες θέσεις που ακούγονται στις μέρες μας και προβάλλουν κάποιες φιλοζωικές οργανώσεις.

Ο σεβασμός και η τιμή της κτίσεως έχει για την Εκκλησία βαθύ θεολογικό περιεχόμενο. Είναι συνδεδεμένος άρρηκτα με την λατρεία και την τιμή του «Κτίστου των απάντων». Παρά την σαφή διαφοροποίηση ωστόσο, θα πρέπει να συμφωνήσει κανείς ότι η βάναυση μεταχείριση, η ταλαιπωρία και η άσκοπη θανάτωση των ζώων βρίσκει αντίθετο το βιβλικό και το πατερικό ορθόδοξο πνεύμα.

Νηστεία εναντίον Χορτοφαγίας

Όπως ήδη είπαμε στην ζωή της Εκκλησίας συχνά συναντά κάποιος την χορτοφαγία. Στους βίους των Αγίων Ασκητών το «λάχανα εσθίειν» προβάλλει ως μια από πιο συνηθισμένες διατροφικές συνήθειες. Αλλά και στην περίπτωση αυτή δεν έχουμε απολυτοποίηση της διατροφικής συνήθειας. Η νηστεία κατέχει κεντρική θέση στην ορθόδοξη πνευματική ζωή ως τρόπος κατευνασμού των παθών και αγιασμού. Ωστόσο δεν αποτελεί αυτοσκοπό αλλά μέσο. Γι’ αυτό και ο εκκλησιαστικός ασκητικός χρόνος περιέχει τόσο νηστείες όσο και καταλύσεις. Και όπου στους βίους των ασκητών απαντούν ακραίες μορφές νηστείας με καθολική ξηροφαγία ή αποκλειστική χορτοφαγία, αυτό δεν γίνεται για λόγους αποστροφής προς το κρέας, αλλά για λόγους ασκήσεως.

Τα πιθανά οφέλη στην υγεία τα οποία προκύπτουν από την χορτοφαγία δεν αποτελούν πρόταγμα για την πατερική σκέψη, χωρίς βέβαια να παραθεωρούνται εντελώς. Η χορτοφαγία προβάλλεται ως κίνημα υγείας και ως πολιτική και ηθική επιλογή από τις διάφορες σχετιζόμενες οργανώσεις. Για την Εκκλησία αποτελεί πνευματική πράξη με την συμμετοχή του σώματος. Χωρίς πνευματικό περιεχόμενο, χωρίς αρετή, χωρίς προσευχή και μυστηριακή ζωή η νηστεία μένει κενό γράμμα.

Αποχή από το κρέας, χορτοφαγία και προστασία των ζώων για τον Χριστιανό έχουν νόημα μόνο υπό το φως της ορθόδοξης άσκησης και της τιμής προς την δημιουργία του Θεού. Διαφορετικά μένουν πράξεις και κινήσεις επιφανειακές οι οποίες μέσα από την εκκοσμικευμένη αυτονόμηση και η απολυτοποίηση οδηγούν σε αντιλήψεις και καταστάσεις προβληματικές τόσο πνευματικά όσο και κοινωνικά.