Δύο κομματάκια σοκολάτα

Απλές λύσεις

► Δύο κομματάκια σοκολάτα την ημέρα προσφερούν 1 χρόνο ζωής!

Δύο κομματάκια καλής ποιότητας μαύρη σοκολάτα περιέχουν σχεδόν τετραπλάσια ποσότητα αντιοξειδωτικών ουσιών απ’ ό,τι ένα δαμάσκηνο ή μια χούφτα λαχανάκια Βρυξελλών. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι αυτά τα δύο κομματάκια την ημέρα μπορεί να μας χαρίσουν έναν έξτρα χρόνο ζωής – και μάλιστα καλής ποιότητας, σύμφωνα με τις υπάρχουσες μελέτες.

Σύμφωνα με την εφημερίδα «Ντέιλι Μέιλ», οι νεώτερες μελέτες για τα οφέλη στην υγεία από τις σοκολάτες με τουλάχιστον 70% περιεκτικότητα σε κακάο δείχνουν τα εξής:

Μελέτη που πραγματοποιήθηκε στο Πανεπιστήμιο της Αμπερντήν δείχνει ότι οι φλαβανόλες, μια μορφή αντιοξειδωτικών ουσιών της σοκολάτας με υψηλή περιεκτικότητα σε κακαομάζα, εμποδίζει την ενεργοποίηση των αιμοπεταλίων στο αίμα, προφυλάσσοντας έτσι από τις θρομβώσεις.

Επιπλέον, μία άλλη μελέτη που διεξήχθη στο Ντύσελντορφ της Γερμανίας και το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Ντέιβις έδειξε ότι η κατανάλωση φλαβανολών μπορεί ακόμα και να αντιστρέψει κάποιες από τις βλάβες που προκαλεί το κάπνισμα στις αρτηρίες.

Πέρυσι, εξάλλου, ο καθηγητής Καρλ Κιν από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, ανακοίνωσε ότι λίγη μαύρη σοκολάτα την ημέρα μπορεί να ασκήσει αντιθρομβωτική δράση εφάμιλλη με αυτή του ακετυλοσαλικυλικού οξέος.

Η σοκολάτα αποτελεί μια από τις πλουσιότερες πηγές μαγνησίου, ενός ιχνοστοιχείου απαραίτητου για την υγεία του εγκεφάλου, σύμφωνα με την επιθεώρηση «Journalof MedicinalFood», όπως δημοσιεύει η εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ.

Μελέτη του Πανεπιστημίου Κορνέλ, στη Νέα Υόρκη, έδειξε επίσης ότι περιέχει μια αντιοξειδωτική ουσία που λέγεται επικατεχίνη και η οποία μπορεί να προστατεύει από τις αμυλοειδείς πλάκες που προκαλούν νόσο του Άλτσχαϊμερ και άλλες ασθένειες του εγκεφάλου.

Άλλη μελέτη, στο Πανεπιστήμιο WheelingJesuitτης Δυτικής Βιρτζίνια, έδειξε ότι η σοκολάτα μπορεί να βελτιώνει τη μνήμη, την προσοχή, τον χρόνο αντίδρασης και τις ικανότητες επιλύσεως προβλημάτων, αυξάνοντας την ροή αίματος στον εγκέφαλο.
Ιαπωνική μελέτη που δημοσιεύθηκε πέρυσι στην «Βρετανική Επιθεώρηση Καρκίνου» έδειξε ότι οι φαινολικές ενώσεις που εκ φύσεως υπάρχουν στην σοκολάτα, διεγείρουν το ανοσοποιητικό σύστημα.

Μια άλλη μελέτη του 2009, που πραγματοποιήθηκε από την Εταιρεία Μελέτης του Καρκίνου της Χαβάι, έδειξε ότι ένα άλλο χαρακτηριστικό συστατικό της σοκολάτας, οι προκυανιδίνες, παρέχουν το ίδιο όφελος.

Σαράντα γραμμάρια μαύρη σοκολάτα την ημέρα επί δύο εβδομάδες μείωσαν τις ορμόνες του στρες σε ομάδα εθελοντών με μέτριο έως έντονο άγχος, σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύθηκε στην «Επιθεώρηση Πρωτεομικής Έρευνας» την οποία εκδίδει η Αμερικανική Χημική Εταιρεία.

Μελέτη σχεδόν 8.000 αποφοίτων του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ, η οποία διήρκησε περισσότερα από 18 χρόνια, αποκάλυψε ότι όσοι έτρωγαν σοκολάτα ζούσαν σχεδόν έναν χρόνο περισσότερο απ’ ό,τι όσοι δεν έτρωγαν.

Τα άσχημα νέα είναι πως όλοι ήταν άντρες – και πολλοί εικάζουν ότι μερικά τουλάχιστον οφέλη της σοκολάτας είναι πιο έντονα στους άντρες απ’ ό,τι στις γυναίκες, για λόγους τους οποίους ουδείς προς το παρόν γνωρίζει.

ofono.gr

ΤΥΡΟΨΩΜΟ

Αρτοποιεια & Συνταγες

ΤΥΡΟΨΩΜΟ

ΥΛΙΚΑ
Αλευρι κιτρινο 1500γρ
Αλευρι Δυνατο 1500γρ
Αλατι 1,5% 45γρ
Μαγια 3% 90γρ
Νερο 65% 1950γρ
Φυτικο Βουτυρο 150γρ
Τυρι Φετα 450γρ
Ζαχαρη 100γρ

ΕΚΤΕΛΕΣΗ
Ζυμωνουμε ολα τα υλικα μαζι εκτος απο την φετα
για 4λ στην αργη ταχυτητα και αφου δουμε οτι εχει
ζυμωθει προσθετουμε την φετα σε κομματια και
ζυμωνουμε για 3λ ακομα παλι στην αργη ταχυτητα.
Μολις τελειωσουμε το ζυμωμα αφηνουμε να γινει
για 20λ και στην συνεχεια κοβουμε σε κομματια
και βαρος που θελουμε. Πλαθουμε με λαδομενα
χερια σε μπαλακια η οτι αλλο σχημα θελουμε και
τοποθετουμε σε λαμαρινα με αντικολητικο χαρτι.
Ψηνουμε στους 200β για 20λ περιπου.
Καλη σας επιτυχια!!!!!

Πως ανακουφιζόμαστε από την οσφυαλγία;

► Πως ανακουφιζόμαστε από την οσφυαλγία;
Σας έχει πιάσει ποτέ ένας δυνατός πόνος στη μέση, σαν να “κλειδώνουν” τα κόκαλα σας; Πονάτε πολύ και σχεδόν ο πόνος φτάνει μέχρι τα πόδια σας; Γνωρίζετε τι είναι η οσφυαλγία και πως προκαλείται; Τι μπορούμε να κάνουμε εάν μας πιάσει; Στο επιστημονικό άρθρο που θα διαβάσετε θα ενημερωθείτε πλήρως για την πάθηση αυτή που χτυπάει στη μέση.
Του Ιωάννη Κωνσταντινίδη
Χειρουργού Ορθοπαιδικού
Ιατρική πράξη Βελονισμού

Ως οσφυαλγία χαρακτηρίζεται κάθε πόνος στην οσφύ (μέση), ανεξάρτητα από την αιτία που τον προκαλεί. Πολλές φορές ο πόνος επεκτείνεται στο γλουτό και στους μηρούς, αλλά ποτέ κάτω από το γόνατο.

Συχνά η οσφυαλγία συνοδεύεται από ισχιαλγία, δηλαδή επέκταση του πόνου κατά μήκος του μηρού και της κνήμης και πολλές φορές μέχρι και τα δάκτυλα του ποδιού.

Η οσφυαλγία είναι μία επώδυνη κατάσταση την οποία τη συναντάμε σχεδόν αποκλειστικά στο ανθρώπινο είδος και θεωρείται «παρενέργεια» ή «φυσικό επακόλουθο μειονέκτημα» της όρθιας στάσης μας καθώς από τετράποδα όντα εξελιχθήκαμε σε δίποδα.

Σύμφωνα με έρευνες, το 80% του γενικού πληθυσμού θα έχει έστω μία κρίση οσφυαλγίας κατά τη διάρκεια της ζωής του.

Επίσης σύμφωνα με άλλες έρευνες, η οσφυαλγία αποτελεί την ποιο συχνή πάθηση, μετά το κοινό κρυολόγημα, που προκαλεί απώλεια εργατοωρών. Τέλος έχει υπολογιστεί πως στις Η.Π.Α. το κόστος από την απώλεια εργατοωρών, της φαρμακευτικής αγωγής, της νοσηλείας και της θεραπείας, φτάνει τα 24 δις δολάρια ετησίως.

Τα αίτια της οσφυαλγίας είναι πολλά (πίνακας 1) και επειδή μερικές φορές υποκρύπτουν σοβαρά παθολογικά προβλήματα, θα πρέπει κάθε ασθενής με πόνο στη μέση να προσέρχεται στον ορθοπαιδικό ιατρό για κλινική και εργαστηριακή εξέταση (απλές ακτινογραφίες, ηλεκτρομυογράφημα των κάτω άκρων, μαγνητική τομογραφία κ.α.).

Η θεραπεία της οσφυαλγίας περιλαμβάνει:
- φαρμακευτική αγωγή (αναλγητικά, μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη και μυοχαλαρωτικά φάρμακα)
- κατάκλιση – ανάπαυση
- τοπική εφαρμογή θερμών επιθεμάτων
- ιατρικό βελονισμό (προσοχή: ο βελονισμός αποτελεί ιατρική πράξη και σύμφωνα με την ελληνική νομοθεσία απαγορεύεται η άσκηση του από φυσικοθεραπευτές και γενικά από μη ιατρούς)
- φυσικοθεραπεία
- χειρουργική επέμβαση (εφόσον αποτύχει η συντηρητική αγωγή και ο ιατρικός βελονισμός και η οσφυαλγία επιμένει για 2-3 μήνες ή εμφανιστεί νευρολογική συμπτωματολογία ή μυϊκή αδυναμία των κάτω άκρων)
Πρόληψη:
- φυσική άσκηση (ειδικότερα ασκήσεις ενδυνάμωσης των μυών της μέσης, κοιλιακοί και ραχιαίοι)
Προσοχή: δε γυμναζόμαστε όταν πονάμε άρα όχι κατά τη διάρκεια ή αμέσως μετά την κρίση οσφυαλγίας
- διατήρηση φυσιολογικού σωματικού βάρους
- διατήρηση σωστής στάσης του σώματος, όταν καθόμαστε, εργαζόμαστε ή οδηγούμε (προσοχή στην καρέκλα του γραφείου σας, πρέπει να στηρίζει τη μέση)
- λιγότερο άγχος
- διακοπή καπνίσματος
- σωστή τεχνική άρσης βάρους (γόνατα σε κάμψη και ο κορμός ίσιος)
Προσοχή: Πάντα να σκέφτεστε πριν σηκώσετε κάτι, να μην υπερεκτιμάτε τη δύναμή σας, να στέκεστε κοντά στο αντικείμενο που θέλετε να σηκώσετε και να μεταφέρετε το αντικείμενο και με τα δύο χέρια
- ορθοπαιδικά στρώματα για καλό και «ανατομικό» ύπνο
- αποφύγετε τις έντονες περιστροφές της μέσης
- σπρώχνετε ή τραβάτε ένα αντικείμενο αντί να το σηκώνετε
- όταν εργάζεστε σε χαμηλό επίπεδο να μην σκύβετε, αλλά να γονατίζετε
- αποφύγετε τα ψηλά τακούνια
- αποφύγετε ανεμιστήρες και κλιματιστικά
- αποφύγετε να σκύβετε ή να τεντώνεστε για να απλώσετε ρούχα.

Ως ισχιαλγία χαρακτηρίζεται ο πόνος που επεκτείνεται από το ισχίο (γλουτό), κατά μήκος του μηρού και της κνήμης και συχνά έως και τα δάκτυλα του ποδιού.

Σχεδόν κατά αποκλειστικότητα, οφείλεται σε πίεση μιας νευρικής ρίζας του ισχιακού νεύρου συνέπεια κήλης μεσοσπονδυλίου δίσκου στην Ο.Μ.Σ.Σ.. Πολλές φορές ο πόνος συνοδεύεται και με μούδιασμα ή μυϊκή αδυναμία των κάτω άκρων.

Θεραπεία:
- φαρμακευτική αγωγή
- κατάκλιση
- ιατρικός βελονισμός
- χειρουργική επέμβαση

Κωνσταντινιδης Ιωαννης
Χειρουργος Ορθοπαιδικος
Ιατρική πράξη Βελονισμού

drikfn@otenet.gr
orthopaidikos.info

Το διατροφικό μυστικό των Αρχαίων Ελλήνων

http://www.awakengr.com/2013/01/1_6.html#ixzz2PoHq243H

Ζειά - Ζέα Για να μάθετε λίγα περί ΖΕΙΑΣ και του ρόλου του ΕΘΝΑΡΧΗ Νο 1! Το διατροφικό μυστικό των Αρχαίων Ελλήνων

 

Το αρχαιότερο ίσως δημητριακό και βασικό συστατικό της διατροφής των αρχαίων. Η Ζέα (Triticum dicoccum) είναι ένα από τα αρχαιότερα δημητριακά που είναι γνωστά στον άνθρωπο. Δείγματά του έχουν βρεθεί σε ανασκαφές προϊστορικών οικισμών σε όλο τον ελλαδικό χώρο με παλαιότερο που χρονολογείται 12.000 χρόνια π.χ. Ήταν ένα από τα πρώτα δημητριακά που “εξημέρωσε” ο άνθρωπος και βασικό καλλιεργήσιμο είδος της πρώιμης γεωργίας. Αναφορά στην καλλιέργεια αυτού του δημητριακού στην Λακωνική πεδιάδα κάνει και ο Όμηρος λέγοντας: “πυροί τε ζειαί τ’ ήδ’ εύρυφανές κρί λευκόν”. 

 

Ο Ηρόδοτος (5ος αι. π.Χ.)... αναφέρει ότι παρασκεύαζαν ψωμί αποκλειστικά από ζέα και περιφρονούσαν το σιτάρι και το κριθάρι. Ο Θεόφραστος (4ος αι. π.Χ.) διακρίνει σαφώς τη ζέα χαρακτηρίζοντας την ως το πλέον αποδοτικότερο μεταξύ πολλών άλλων δημητριακών. Σύμφωνα, με τον Πλίνιο τον Πρεσβύτερο και τον Διονύσιο τον Αλικαρνασσέα, η ζειά είχε καλλιεργηθεί αποκλειστικά ως το μοναδικό δημητριακό στην αρχή της ιστορίας και αυτό αποδεικνύεται και από τη χρησιμοποίηση της σε όλες τις θρησκευτικές τελετές. .
Η θρεπτική του αξία είναι αδιαμφισβήτητη, άλλωστε δεν είναι τυχαίο που η ετυμολογία της λέξης “ζείδωρος” (αυτός που δωρίζει ζωή) προέρχεται από αυτό το δημητριακό. Μετά από μακρόχρονη λησμονιά, οι νεότεροι επιστήμονες το “ανακάλυψαν” ξανά και κυρίως μετά τις έρευνες του Άγγλου Allen. Οι έρευνες αυτές έδειξαν ότι η Ζέα περιέχει 40% περισσότερο μαγνήσιο από τα άλλα δημητριακά. Το συστατικό αυτό βοηθά στην αντιμετώπιση των κραμπών που εμφανίζονται συνήθως μετά από πολύωρη πορεία. Το μαγνήσιο επιπλέον ενεργοποιεί τις ενζυματικές διαδικασίες του μεταβολισμού. Περιέχει δε υψηλά ποσοστά του αμινοξέος λυσίνη που καθιστά τα ζυμαρικά που παράγονται από τη Ζέα, ιδιαίτερα εύπεπτα. Αυτό άλλωστε είναι και το κύριο ζητούμενο της “βελτίωσης” των σιτηρών.
Όμάδα επιστημόνων έφθασε εις τήν Θεσσαλονίκην, όπου εύρισκες τότε ανθρώπους άπό όλες τις φυλές. Ήρεύνησε προσεκτικά και έδημοσίευσε τό 1922 τό πρώτο σύγγραμμα διά τις ομάδες αίματος και τις ιδιαιτερότητες εκάστης. Οί Έλληνες είναι κατά πλειοψηφία “0″ ομάδος και οί υπόλοιποι “Α” ομάδος, .Αρχάς του 1923 στέλνουν εις τήν Θεσσαλονίκη ένα ζευγάρι ιατρών διά νά εξετάσει τήν διατροφήν τών Ελλήνων, επηρεασμένων άπό τόν Ιπποκράτη, ό όποιος έλεγε εις τους ασθενείς “φάρμακο σου είναι ή τροφή σου”. Άρα αυτοί έσκέφθησαν, έχει καθιερώσει εις τόν Έλληνα υγιεινή διατροφή, ποια είναι όμως ή βασική τροφή; Οί ερευνηταί κατέληξαν, σύντομα, ότι βασική τροφή τών Ελλήνων είναι τό ψωμί. Τό ψωμί όμως τών Ελλήνων ήταν από Ζειά και όχι άπό σιτάρι.
 

Είς τά χημικά εργαστήρια συνέκριναν αλεύρι άπό Ζειά και Σιτάρι καί μέχρι τό 1926 διαπιστώνουν ότι :
Είς τόν εγκέφαλο του ανθρώπου υπάρχει ένας αδένας μεγέθους διδράχμου τόν όποιον ονόμασαν “Αμυγδαλή” ή “Αμύγδαλα”. Αυτός ό άδήν δημιουργεί τήν μνήμην καί τήν φαντασίαν είς τους ανθρώπους με300 διαφορετικές πρωτεΐνες (Αμινοξέα). Αυτές οί πρωτεΐνες διά νά συνδεθούν μεταξύ των καί νά δημιουργήσουν τά συμπλέγματα της μνήμης καί νά διατηρηθούν αυτά είς τόν χρόνον, χρειάζονται μίαν δύναμιν, διά νά κολλήσουν Αυτήν τήν κόλλα τήν προσφέρουν οί τροφές μας καί τήν ονομάζουμε πρωτεΐνη στηρίξεως, πού σημαίνει συγκόλλησις καί σταθεροποίησις τής μνήμης. Τό ψωμί πού τρώμε άπό τό Σιτάρι έχει τελείως διαφορετικές πρωτεΐνες στηρίξεως άπό τό ψωμί άπό τη Ζειά.Εδώ ακριβώς έγκειται καί ή διαφορά τους. Είς τό Σιτάρι υπάρχει άφθονη ή γλουτένη. Ή γλουτένη είναι μία ισχυρή κόλλα καί χρησιμοποιείται ώς φυσική κόλλα ύπό τών ανθρώπων στην καθημερινή ζωή των. Ή γλουτένη όμως ώς πρωτείνη – στηρίξεως- (συγκόλλησις) τών πρωτεϊνών του εγκεφάλου διά τήν δημιουργίαν τής μνήμης είναι καλή μέν, διότι δημιουργεί ίσχυράν μνήμην, αλλά περιορισμένην, διότι συγκολλά περισσότερες πρωτεΐνες των απαιτουμένων και περιορίζει τό απόθεμα αυτών. Αποτέλεσμα είναι να περιορίζει την μνήμην εις πολύ λίγες εικόνες. Έτσι καταστρέφει τήν φαντασίαν και τό δημιουργικό πνεύμα. Είναι δε εγκληματική,διότι έμμεσα καταστρέφει τήν ύγείαν και τό πνεύμα, τήν πρόοδον και τον πολιτισμόν του ανθρώπου. Ή γλουτένη του σιταριού καταστρέφει τήν ύγείαν, τό πνεύμα, τήν μεγαλοφυίαν, τον πολιτισμόν της άνθρωπότητος, διότι ώς ισχυρή κόλλα έπικολλάται εις τά τοιχώματα όλων τών αγγείων πού διέρχεται,πεπτικούς σωλήνες, έντερα, φλέβες, αρτηρίες κ.λπ. Ένεκα τούτου παρακωλύει τήν σωστήν πέψιν, κενώσεις και κυκλοφοριαν του αίματος, μέ τις αντίστοιχες επιβαρύνσεις είς τήν ύγείαν.
Επομένως ή γλουτένη του σιταριού είναι καί ή τροχοπέδη τής εξελίξεως καί του πολιτισμού. διότι αγωνίζεται και θυσιάζεται δια αξίες πού του ενέπνευσαν τά οργανωμένα συμφέροντα και όχι ή φύσις.Αντίθετα ή πρωτεΐνη στηρίξεως της Ζειά (πληθυντικός Ζειαΐ) διασπάται από τά ένζυμα και αφομοιώνεται σάν καλή τροφή άπό τόν οργανισμό.
 

Αυτό τό χαρακτηριστικό της την κάνει πολύτιμη εις τόν ανθρώπινο οργανισμό. Διότι ενώ χρησιμεύει ώς πρωτεΐνη “στηρίξεως” (συγκόλλησις – σταθεροποίησις) εις τις πρωτείνες μνήμης του εγκεφάλου, δεν μπλοκάρει αυτόν, δέν δημιουργεί σταθερές και άναλοίωτες ενώσεις σάν βαρύδια στον έγκέφαλον, ώς ή γλουτένη του σιταριού, και αφήνει τόν εγκέφαλο νά λειτουργή ελεύθερα νά συλλαμβάνη, νά σκέπτεται νέες ιδέες, δοξασίες, νά δημιουργεί όνειρα, φαντασία, επιστήμη, κ.λπ. Οί αρχαίοι Έλληνες τό εγνώριζαν πολύ καλά αυτό, δι’ αυτό εκτρέφοντο μόνο μέ Ζειά, εγνώριζαν ότι ή Ζειά τρέφει τό πνεύμα. Αυτό μας τό λέει ό Αισχύλος εις τό ύμνον του προς τήν Δήμητρα:
“Δήμητερ ή θρέψασα τήν έμήν φρένα είναι με άξιον τών σων μυστηρίων”(Αισχύλος)
Επίσης δέν φράσσει τά αγγεία πού διέρχεται, φλέβες, αρτηρίες, κ.λπ. Δέν παρουσιάζει τις πολλές ασθένειες πού παρουσιάζει ή γλουτένη.Έπί πλέον ή Ζειά περιέχει άφθονα βιταμίνη Ο και πολλά ιχνοστοιχεία πού χρειάζεται ό οργανισμός μας, συν τό άμινοξύ “Λυσίνη” τό πολυτιμότατοσυστατικον δια τόν οργανισμό μας, πού σήμερα οί άνθρωποι τό αγοράζουμε πανάκριβα ώς συμπλήρωμα τής διατροφής μας, ένώ θά τό είχαμε άπό τό ψωμί της Ζειάς δωρεάν.

Η Ζειά: 1. Βοηθάει στην άπορρόφησιν τών θρεπτικών συστατικών (ca, mg) κ.ά. 2. Καταστέλλει τις φλεγμονές πού χρονίζουν στον οργανισμό καί καταστρέφουν τα υγιή κύτταρα. 3. Καταστέλλει τα ένζυμα του καρκινικού κυττάρου (εμποδίζει τήν ανάπτυξιν και μετάστασιν του καρκίνου). 4.Περιέχει τό βασικό αμινοξύ Λυσίνη (Lycin) πού ενισχύει τό ανοσοποιητικό σύστημα και είναι τό βασικό στοιχείο στην βιοχημική λειτουργία του εγκεφάλου.
Έκτος των ανωτέρω τά άρτοπαρασκευάσματα άπό αλεύρι Ζειάς είναι εύγεστα καί άσυγκρίτως νοστιμότερα άπό τά αντίστοιχα μέ αλεύρι σιταριού. Έάν δέ φάτε ψωμί ή μακαρόνια άπό Ζειά θά ερωτήσετε, τον κρέμασαν οι Έλληνες αυτόν που τους έστέρησε αυτήν τήν ασύγκριτη άπόλαυσιν ;
Νομίζω πώς όλα αυτά δέν θά ήσαν αρκετά νά τυφλώσουν τον λαό μας καίδέν θά έπετύγχανον, έάν δέν υπήρχε τό ακαλλιέργητο, τό πρωτόγονο ΕΓΩ του, τό όποιο αντιδρά σκληρά καί δέν δέχεται τό αντίθετο, όσο καθαρά καί άν αποδείξης τήν πλάνην του. Ερευνώντας ή επιτροπή, πού αναφέραμε πιό πάνω, τό διαιτολόγιο τών αρχαίων Ελλήνων έμεινε έκπληκτος.Οί αρχαίοι δέν έτρωγαν ψωμί άπό σιτάρι. Τό σιτάρι τό είχαν ώς τροφή τών ζώων καί τό oνομαζαν πυρρό. Έτρωγαν μόνον ψωμί άπό Ζειά ή Κριθάρι, έν ανάγκη ανάμεικτο με Ζειά. Ό Μέγας Αλέξανδρος έτρεφε την στρατιάν του μόνο μέ Ζειά, διά νά είναι οι άνδρες του υγιείς και πνευματικά ανεπτυγμένοι. Μόλις οι κοσμοκράτορες έδιάβασαν αυτήν τήν έκθεσιν τής επιτροπής, δίδουν εντολή το 1928 νά σταματήσει αμέσως ή καλλιέργεια Ζειά στην Ελλάδα, και μόνον στην Ελλάδα ! Οπότε βλέπουμε τόν Βενιζέλο νά έπιστρέφη στην Ελλάδα μετά άπό 8 χρόνια αυτοεξορίας του, και νά ορμά σάν κατά τής Ζειάς.
 

Μέσα σέ 60 χρόνια μόνον ήλλοίωσαν τήν πνευματικήν ύπεροχήν του σκέπτεσθαι τών Ελλήνων, τους έκαναν αδιάφορους, άβουλους, μέ μετρίαν αντίληψιν και φιλάσθενους. Όλα τά ανωτέρω περί Ζειά, γλουτένης καί σωστής διατροφής μέ λεπτομέρειες καί τάς παραμέτρους όλων αυτών καί τήν ύγιεινήν θά τά βρήτε είς τά εμπνευσμένα καί καλομελετημένα βιβλία “Τό Όλον” καί τό «ΌΛ-ΟΝ» Ένα βιβλίο γιά τήν “ΊΑΣΗ”, του πρωτοποριακού μελετητή Μιχάλη Γρηγορίου. Είπαν εις τόν λαό ότι ή Ζειά είναι ζωοτροφή, δι’ αυτό τά λεξικά την γράφουν έκτοτε ζωοτροφή και ότι είναι βλαβερή στην υγεία.
 

Αυτό τό πρόβαλαν έντονα τά ΜΜΕ. Όλοι οί Έλληνες εγκατέλειψαν τήν Ζειά μόνον ένας άπό όλους κράτησε σπόρο Ζειάς. Καί σήμερα 2010 καλλιεργεί Ζειά μόνον ένας ό Γ.Α.(*) είς ένα χωριό καί κατασκευάζει μακαρόνια άπό αλεύρι Ζειάς, τά όποια είναι υπερβολικά νοστιμώτερα άπό τά μακαρόνια του σίτου. Τήν έπιθεσίν του κατά τής Ζειάς ό “εθνάρχης” ολοκλήρωσε μέ τήν αθρόα εισαγωγήν αλεύρων σίτου ύπό τών φίλων του. Οί φίλοι του έγιναν πάμπλουτοι καί έξέσπασε τότε τό μέγα διά τήν έποχήν και γνωστό ώς“Σκάνδαλο τών αλεύρων”. Καί δέν ήρκέσθη μόνον είς τήν έξαφάνισιν του σπόρου ό “εθνάρχης” μας, επέτυχε νά σβήση τήν Ζειά από τήν μνήμην καί τήν γλώσσαν τών Ελλήνων.
 

Αποδείξεις: Εσείς έγνωρίζατε τήν λέξιν Ζειά πριν λίγα χρόνια, όταν ήρχισε νά προβάλεται άπό εμάς στά κανάλια; Εύρήκατε τήν λέξιν σέ λεξικό πού συντάχθηκε μετά τό 1930; Δεν θά τήν εύρητε, μήν ψάχνετε. Μόνον εις τυχόν ανατυπωθέντα παλαιά λεξικά θά τήν εύρητε, ή εις τό των Άγγλων “LINDELL & SCΟΤΤ”, τό όποιον δέν τήν εξηγεί σωστά. Εις τό “ΗΛΙΟΣ” πού είναι πιο ενήμερο και σοβαρό λεξικό γράφει:
Ζειά ή Ζέα… τήν Ζέαν τήν μάϊδα πού είναι ό γνωστός αραβόσιτος και κοινώς αραποσίτι”. Αραβόσιτος όμως είναι κοινώς τό Καλαμπόκι.
Ή Ζειά όμως ώς φυτό είναι κάτι σάν σιτάρι και κριθάρι, δέν έχει καμμία σχέσιν στην όψιν μέ τό καλαμπόκι, άλλα και τό σπυρί του είναι ώς του σιταριού πιό πεπλατυσμένο καί χονδρό.
Ή Ζειά μέ τον Σΐτον είναι όπως ή Νερατζιά μέ τήν Πορτοκαλιά. Καί τό νεράτζι μέ τό πορτοκάλι, ένώ έξωτερικώς είναι όμοια, εις τήν πραγματικότητα έχουν μεγάλες διαφορές εις τά συστατικά των.
Εκεί όμως πού έμεινα εμβρόντητος είναι όταν διάβασα τήν “Οδύσσεια” ραψωδία δ (4)-603-604, τό αρχαίο:“Ω έν μέν λωτός πολύς, έν δέ κύπειρον πυροί τε ζειαί τε ίδ’ εύρυφυές κρίλευκον”. Τό δημητριακό Ζειά η φύσις τό έδώρισε είς τους λαούς του Αιγαίου, γι αυτό ευδοκιμεί σε θερμά κλίματα
 

Τό σιτάρι ήτο φυσικό δημητριακό τών βορείων περιοχών. Οί Έλληνες τό έφεραν είς τήν Ελλάδα καί τό έκαλλιέργησαν ώς ζωοτροφή, αρκετά χρόνια πρό του Τρωικού Πολέμου, όταν ήρχισαν τό εμπόριο μέ τις βορείως του Ευξείνου Πόντου χώρες. Οι Βόρειοι λαοί αντί χρημάτων, που δέν είχαν, έπλήρωναν τα είδη πού ήγόραζαν άπό τους Έλληνας έμπορους μέ σιτάρι και έτσι ήλθε εις την Ελλάδα τό σιτάρι. 

 

“ΣΤΗΝ ΣΥΜΠΑΝΤΙΚΗ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΟΤΑΤΗ ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΑΛΦΑΒΗΤΟΥ”
(ύμνοι Όρφέως, Ομηρικά έπη, Μύθοι), διαβάζουμε :
«Ή πόλη τών Αθηνών ονομαζόταν και Ζείδωρος, διότι έπί του εδάφους της έκαλλιεργειτο έκτος άπό τήν έλαία και τό δημητριακό ζειά. Τό ζειά μέ τό ζήτα δηλώνει ζωή, μέ τό εψιλον γιώτα τήν μακρά πορεία και μέ τό άλφα που είναι τό πρώτο στοιχείο τό άριστον, τήν παρουσία του Αιθέρα (τό στοιχείο πού βρίσκεται παντού και δομεί τά πάντα είναι ό Αιθέρας), άρα ζειά σημαίνει μακροζωία».
Τήν Ζειά διεκινείτο άπό ένα λιμάνι του Πειραιώς που έξ αυτής έλαβε τό όνομα και μέχρι σήμερα τό λιμάνιονομάζεται Ζέα. Αυτήν τήν σύγχυσιν έκαλλιέργησαν οι φιλέλληνες… διά νά ξεχά¬σουμε τήν Ζειά.

Γ. Γ. ΑΫΦΑΝΤΗΣ «Ο ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ ΕΜΠΑΙΓΜΟΣ» ΣΣ. 443-451
ΠΗΓΗ: http://lithosfotos.blogspot.gr/

http://diogeneis.blogspot.gr/

Πηγή: http://www.awakengr.com/2013/01/1_6.html#ixzz2Q4RLWlWJ
Under Creative Commons License: Attribution Share Alike

ΑΓΛΑΟΝΙΚΗ

Μυθικη Αναζητηση

 

ΑΓΛΑΟΝΙΚΗ: η πρώτη γυναίκα αστρονόμος της αρχαίας Ελλάδας
<Υπήρξε δεινή αστρονόμος. Σε τέτοιο σημείο ώστε να επιτύχη την πρόβλεψη για τις εκλείψεις της Σελήνης, σε μια εποχή (5ος αι. π.Χ.) που ήτο πολύ δύσκολο να έχη κανείς παρόμοιες γνώσεις... 
http://mythiki-anazitisi.blogspot.gr/2013/04/blog-post_5666.html

ΓΑΛΑΚΤΟΜΠΟΥΡΕΚΟ

ΓΑΛΑΚΤΟΜΠΟΥΡΕΚΟ
Για την κρέμα
1 φλιτζάνι του τσαγιού σιμιγδάλι ψιλό
11/2 φλιτζάνι του τσαγιού ζάχαρη
1 λίτρο γάλα
4 αυγά
3 κουταλιές βούτυρο φρέσκο
2 βανίλιες
½ κιλό φύλλο κρούστας
½ φλιτζάνι του τσαγιού βούτυρο γάλακτος

Για το σιρόπι
3 1/2 φλιτζάνια ζάχαρη
2 1/2 φλιτζάνια νερό
4-5 φετες λεμονιού
4-5 γαρυφαλα

Εκτέλεση
1.Βάζουμε το γάλα στη φωτιά να κάψει. Ρίχνουμε το σιμιγδάλι και ανακατεύουμε
συνέχεια με ξύλινη κουτάλα να μη μας κολλήσει, μέχρι να πάρει βράση και να
αρχίσει να πήζει. Μόλις αρχίσει η κρέμα να πήζει ρίχνουμε τα αυγά και τις
βανίλιες ανακατεύοντας συνέχεια. Τέλος ρίχνουμε το βούτυρο. Αφήνουμε
την κρέμα να κρυώνει.
2.Στο μεταξύ, στρώνουμε ένα μέτριο στρογγυλό ταψί
με τα μισά φύλλα, αλείφοντας προσεκτικά ένα ένα φύλλο με ένα πινελάκι
με το βούτυρο. Στρώνουμε την κρέμα ομοιόμορφα. Παίρνουμε τα φύλλα
που εξέχουν και τα γυρίζουμε προς τα μέσα. Τα βουτυρώνουμε κι αυτά.
Συνεχίζουμε να στρώνουμε τα υπόλοιπα φύλλα από πάνω, αλείφοντας με
το βούτυρο. Κόβουμε όσα φύλλα περισσεύουν εξωτερικά με ένα μαχαιράκι
ή καλυτερα ένα ψαλίδι.
3.Σημαντικο.. πριν το χαραξουμε το βαζουμε στην καταψυξη για1-2 ωρες.
Ρίχνουμε λίγο επιπλέον βούτυρο από πάνω από το γλυκό και ραντίζουμε με
λίγο νερό.
4.Ψήνουμε περίπου στους 180ο βαθμούς, ανάλογα με το φούρνο βέβαια, για περίπου
40λ. Στο μεταξύ φτιάχνουμε το σιρόπι. Μόλις το γλυκό βγει απο τον φουρνο
το περιχύνουμε με το σιρόπι, λίγο-λίγο με μια κουτάλα.
Καλη σας επιτυχια!!!

Τίρυνθα - Η Κυκλώπεια πόλη

http://arxaia-ellinika.blogspot.gr/2013/04/tiryntha-h-kyklwpeia-polh.html

Τίρυνθα - Η Κυκλώπεια πόλη

Η Τίρυνθα είναι χτισμένη πάνω σε έναν χαμηλό λόφο. Βρίσκεται στο όγδοο χιλιόμετρο του δρόμου Άργους - Ναυπλίου. Υπάρχουν ίχνη κατοίκησης από την νεολιθική εποχή μέχρι την ύστερη αρχαιότητα, αλλά άκμασε ιδιαίτερα την εποχή του χαλκού. Περίπου το 2700 με 2200 π.Χ., υπήρχαν πολλοί κάτοικοι και ένα κυκλικό κτήριο στην κορυφή του λόφου χτισμένο με τον "Κυκλώπειο" τρόπο.
Υποτίθεται ότι περίπου το 1600 με 1000 π.Χ. ο λόφος οχυρώθηκε με τα κυκλώπεια τείχη από τον μυθικό ιδρυτή του τον Προίτο, ο οποίος λόγω της διαμάχης του με τον αδερφό του Ακράσιο αυτοεξορίστηκε στην Λυκία. Όταν επέστρεψε όμως έφερε μαζί του και τους Κύκλωπες οι οποίοι και έχτισαν τα μυθικά τείχη της πόλης. Με την Τίρυνθα συνδέονται οι μυθικοί ήρωες Βελλερεφόντης, Περσέας και Ηρακλής.
Κατά τους ιστορικούς χρόνους η Τίρυνθα μετά από τις συνηθισμένες συγκρούσεις ( που είναι και η αιώνια κατάρα μας) καταστράφηκε από το Άργος στις αρχές του 5ου αιώνα και απο τότε ουσιαστικά δεν ξανακατοικήθηκε.
Ο Ερρίκος Σλήμαν κάνει (δυστυχώς ή ευτυχώς) ανασκαφές στα έτη 1884 και 1885. Ευτυχώς γιατί έβγαλε στο φως άλλο ένα κομμάτι λαμπρής ιστορίας, και δυστυχως γιατί ο χώρος έχει υποστεί μεγάλες ζημιές από τις απρόσεκτες ανασκαφές του με αποτέλεσμα να έχουν χαθεί για πάντα αξιοπρόσεκτα ευρήματα. Όμως ότι και να κατέστρεψε ο Σλήμαν σίγουρα έχει λιγότερη ευθύνη από το ελληνικό κράτος που με ελαφρά την καρδία αδιαφόρησε (όπως εξάλλου κάνει πάντα) αφήνοντας εκτεθειμένο στο έλεος αρχαιοκάπηλων και καιρικών φαινομένων το μνημείο.

Κανείς δεν ξέρει τι στοιχεία έχουν κλαπεί ή καταστραφεί ή παραποιηθεί μεταφερόμενα σε άλλο σημείο για να ταιριάζουν με την "επικρατούσα θεωρεία" περί των αρχαίων Ελλήνων που διαδίδουν (δυστυχώς ακόμη και δικοί μας) "Εβραιοφοινικόπληκτοι", ευφάνταστοι, "δήθεν" ειδικοί, περί καταγωγής και ιστορικής απαρχής του ελληνικού πολιτισμού.
Έτσι το μυστήριο της Τίρυνθας παραμένει άλυτο. Οι τεράστιες πέτρες, πελεκημένες με περίεργο τρόπο, χρειάζονται πράγματι "Γίγαντες" για να μεταφερθούν και να χτιστούν. Οι "ειδικοί" παρατάσσουν αρκετές δικαιολογίες - θεωρείες για το πως χτίστηκαν τα κυκλώπεια τείχη αλλά καμία αρκετά πειστική που να δικαιολογεί την πραγματικά τεράστια ομοιότητα των τειχών με παρόμοια μεγαλιθικά μνημεία σε ολόκληρο τον κόσμο.
Ίχνη της δραστηριότητας των “Γιγάντων” συναντάμε (πέρα από τον ελληνικό χώρο) στην Ευρώπη, στο Λίβανο, στην Ασία, στην κεντρική Αμερική με τους άγνωστους πολιτισμούς των Ίνκας, Μάγιας, Ολμέκας, Τολτέκας κλπ. Ακόμη και το απομονωμένο νησί του Πάσχα έχει τέτοια ίχνη με τα κυκλώπεια αγάλματα του. Κάτι όμως που δεν είναι γνωστό στο ευρύ κοινό είναι ότι και η Μάλτα έχει παρόμοιες μεγαλιθικές κατασκευές που χρονολογούνται (από Μαλτέζους αρχαιολόγους) στο 15.000 π.Χ. και μόνο οι Έλληνες αρχαιολόγοι επιμένουν να χρονολογούν τις αντίστοιχες δικές μας το 1000 π.Χ! (Εάν είναι δυνατόν δηλαδή τέτοια μετριοπάθεια!).
Όσο λοιπόν η επίσημη αρχαιολογία θα επιμένει να χρονολογεί τα διάφορα μεγαλιθικά μνημεία από το 2000 π.Χ μέχρι το 1000 μ.Χ, παραβλέποντας (εσκεμμένα) ότι δεν ταιριάζει στις χρονολογήσεις αυτές, η πραγματική ιστορία και προέλευση της Τίρυνθας θα παραμένει άγνωστη και μυστήρια.
Ιωάννης Καρυοφυλάκης                                                                                                          ΠΗΓΗ    

Λάχανο σε ρόλο γάστρας

► Λάχανο σε ρόλο γάστρας

Ο αμαρανθος είναι ένα δημητριακό, πλούσια πηγή μετάλλων (σίδηρο, ασβέστιο, μαγνήσιο), καλών λιπαρών οξέων και με υψηλη περιεκτικότητα σε πρωτείνες. Άλλη μια εξαιρετική επιλογή για χορτοφάγους αλλα και νηστεύοντες!

• 1 λάχανο 250 γρ.
• αμάρανθο
• Ι πατάτα
• 1 καρότο
• 1 μαραθόριζα (φινόκιο)
• 1 ξερό κρεμμύδι
• Λίγο μαϊντανό
• ½ κ.γ. κιτρινόριζα
• Ελαιόλαδο
• Αλάτι, πιπέρι

Για το λάχανο:
Κόβουμε κατά μήκος ένα «καπάκι» απ το λάχανο, όπως στα γεμιστά, προσέχοντας να είναι από τη μεριά της κορυφής και όχι απ τη βάση που «δένονται» τα φύλλα ώστε να το λάχανο να παραμείνει ενωμένο.

Με τη βοήθεια μαχαιριού και κουταλιού αφαιρούμε το εσωτερικό του λαχάνου αφήνοντας τοιχάκι πάχους περίπου 1,5- 2 εκατοστά.

Για τη γέμιση:

Σε μια κατσαρόλα με νερό που βράζει ρίχνουμε τον αμάρανθο.
Όταν το νερό ξαναπάρει βράση, ρίχνουμε την κιτρινόριζα, χαμηλώνουμε τη φωτιά και αφήνουμε για περίπου 20 λεπτά.

Έπειτα μεταφέρουμε σε μπωλ τον αμάρανθο, και κρατάμε στην κατσαρόλα το νερό με την κιτρινόριζα που έβρασε.

Σε άλλη κατσαρόλα τοποθετούμε τις πατάτες, αφου τις έχουμε πλύνει πολύ καλά.

Καλύπτουμε με νερό και βράζουμε για 20 λεπτά.

Αποσύρουμε, ξεφλουδίζουμε και κόβουμε σε κύβους.

Μεταφέρουμε όλα τα υλικά της γέμισης ψιλοκομμένα σε κύβους στο μπωλ με τον αμάρανθο και προσθέτουμε αλάτι και πιπέρι.

Ανακατεύουμε και μεταφέρουμε το μείγμα στο εσωτερικό του λάχανου προσθέτοντας απ το ζωμό με την κιτρινόριζα.

Καλύπτουμε με το καπάκι, τυλίγουμε με αντικολλητικό χαρτί και έπειτα με αλουμινόχαρτο, φτιάχνοτνας έτσι μια αυτοσχέδια γάστρα.

Μεταφέρουμε στο φούρνο και ψήνουμε για τουλάχιστον μισή ώρα όπου θα είναι έτοιμη η γέμιση ή αν θέλουμε παραπάνω ώστενα ψηθέι ακόμα περισσότερο το λάχανο.

Στο σερβίρισμα, προσθέτουμε λίγο ακόμα φρέσκο μαϊντανό και σερβίρουμε κόβοντας και από το «τείχος» της γάστρας- λάχανου και προσθέτουμε ωμό ελαιόλαδο.
lovecooking.gr

ΑΛΜΠΑΤΡΟΣ

Σαρλ Μπωντλαίρ (9 Απριλίου 1821 - 31 Αυγούστου 1867)

ΑΛΜΠΑΤΡΟΣ

Συχνά για να περάσουνε την ώρα οι ναυτικοί
άλμπατρος πιάνουνε, πουλιά μεγάλα της θαλάσσης,
που ακολουθούνε σύντροφοι, το πλοίο, νωχελικοί
καθώς γλιστράει στου ωκεανού τις αχανείς εκτάσεις.

Και μόλις στο κατάστρωμα του καραβιού βρεθούν
αυτοί οι ρηγάδες τ' ουρανού, αδέξιοι, ντροπιασμένοι,
τ' αποσταμένα τους φτερά στα πλάγια παρατούν
να σέρνονται σαν τα κουπιά που η βάρκα τα πηγαίνει.

Πώς κείτεται έτσι ο φτερωτός ταξιδευτής δειλός!
Τ' ωραίο πουλί τι κωμικό ία αδέξιο που απομένει!
Ένας τους με την πίπα του το ράμφος του χτυπά
κι άλλος, χωλαίνοντας, το πώς πετούσε παρασταίνει.

Ίδιος με τούτο ο Ποιητής τ' αγέρωχο πουλί
που ζει στη μπόρα κι αψηφά το βέλος του θανάτου,
σαν έρθει εξόριστος στη γη και στην οχλοβοή
μέσ' στα γιγάντια του φτερά χάνει τα βήματα του.
μτφρ. Αλέξανδρος Μπάρας

Οι δουλειές της άνοιξης

► Οι δουλειές της άνοιξης
Η αλήθεια είναι, ότι ο ερχομός της άνοιξης σηματοδοτεί μια αίσθηση ανανέωσης και καθαριότητας στο σπίτι μας, πράγμα που σημαίνει ότι θα πρέπει να ανασκουμπωθούμε για ν’ απαλλαγούμε από τη σκόνη και τα χνούδια που έχουν μαζευτεί το χειμώνα στους εσωτερικούς χώρους του σπιτιού μας.
Ναι, το ξέρω κορίτσια, είναι η χειρότερή μας, κάναμε ότι μπορούσαμε για να τρενάρουμε αυτές τις δουλειές, αλλά δυστυχώς έφτασε η στιγμή που θα πρέπει να βάλουμε πάλι μια τάξη στις ντουλάπες μας, στην βιβλιοθήκη και στα συρτάρια που έχουν γεμίσει με άχρηστα μικροπράγματα.

Ας δούμε λοιπόν, πως μπορούμε να το κάνουμε, όσο γίνεται πιο οργανωμένα, αφού δυστυχώς αυτή η δυσάρεστη διαδικασία θα πρέπει να ολοκληρωθεί από μας.

... αχ αυτές οι ντουλάπες !

Ξεκινώντας από την ντουλάπα μας, το πρώτο βήμα είναι, αφού την αδειάσουμε και την καθαρίσουμε, να ξεδιαλέξουμε και να τακτοποιήσουμε τα παπούτσια, τις τσάντες, τα μαντίλια και τα καπέλα μας.

Επόμενο βήμα είναι να χωρίσουμε τα πράγματά μας σε τρεις κατηγορίες: σ’ αυτά που χρειαζόμαστε, σ’ αυτά που δεν χρησιμοποιούμε και μπορούμε να τα προσφέρουμε σε κάποιον τρίτο και τέλος σ’ αυτά που είναι φθαρμένα και θα πρέπει επιτέλους να τα αποχωριστούμε δια παντός.

Δεν ξέρω για σας, αλλά εγώ έχω ένα σωρό ρούχα, που ξέρω ότι δεν πρόκειται να τα ξαναφορέσω κι όμως παραμένουν θλιβερό ντεκόρ στη ντουλάπα μου. Αφαιρώ βέβαια και τη μάχη που θα πρέπει να δώσω πάλι με το γυιό μου, που δεν εννοεί με τίποτε ν’ αποχωριστεί τα παλιά του παιχνίδια. Έφτασε επιτέλους η ώρα τους...!

Συμβουλή: Εάν για κάποια κομμάτια δεν μπορείτε να αποφασίσετε, κάντε την καρδιά σας πέτρα και ζητήστε και τη γνώμη μια φίλης σας, για να έχετε έτσι και μια δεύτερη γνώμη.

... οι βιβλιοθήκες, άλλο πρόβλημα κι αυτές !

Κατ’ αρχήν αδειάστε τα. Βάλτε τα διακοσμητικά κομμάτια σε μια άκρη και καθαρίστε τα καλά. Μετά, χωρίστε τα βιβλία σας, σ’ αυτά που θέλετε να κρατήσετε και σ’ αυτά που θέλετε να δώσετε ή να πουλήσετε. Κρατήστε βέβαια αυτά που ίσως έχουν σχέση με τη δουλειά σας ή έχουν για σας συναισθηματική αξία. Είναι μια ευκαιρία για να δείτε τι έχετε και να προγραμματίσετε τι θα διαβάσετε στο άμεσο μέλλον. Πάντα να θυμάστε ότι ένα βιβλίο που είναι ξεχασμένο στην βιβλιοθήκη σας, μπορεί να είναι πολύ πιο χρήσιμο σε μια βιβλιοθήκη κάποιου σχολείου ή κάποιου ιδρύματος.
Τελειώνοντας αυτήν την διαδικασία, γκρουπάρετε τα βιβλία σας ανά μέγεθος και θεματολογία και τοποθετήστε τα επιδιώκοντας ένα ομοιόμορφο αποτέλεσμα.

Σχετικά τώρα με τα "μπιχλιμπίδια" που είχατε αραδιασμένα στη βιβλιοθήκη σας, έφτασε η στιγμή για να βάλετε ένα όριο. Αν τέλος πάντων δεν μπορείτε να τα αποχωριστείτε, συγκεντρώστε τα όλα σε ένα στρογγυλό τραπεζάκι και δημιουργήστε μια ζεστή γωνιά στο χώρο, όπου θα συγκεντρώσετε αγαπημένες φωτογραφίες και αναμνηστικά.

Συμβουλή: Όταν θα φτιάχνετε τα groups, μπορείτε να τα ομαδοποιήσετε και με γνώμονα το χρώμα κάθε βιβλίου. Μαζεύοντάς τα έτσι σε χρωματικές ομάδες, όταν θα τα ξανατοποθετήσετε στα ράφια της βιβλιοθήκης σας, θα δημιουργήσετε ένα καινούργιο και υπέροχο χρωματικά σύνολο, που θα ανανεώσει συνολικά τον χώρο του δωματίου.

… και τώρα τα φρακαρισμένα συρτάρια

Σε όλα τα σπίτια υπάρχουν κάποιοι χώροι, στους οποίους έχουμε την συνήθεια να καταχωνιάζουμε μικροπράγματα που μας ενδιαφέρουν, αλλά συγχρόνως δεν θέλουμε και να είναι σε κοινή θέα. Λογαριασμοί, ενημερώσεις και οδηγίες χρήσεως, αποδείξεις, μπαταρίες, φορτιστές, φελλοί και άλλα μικροαντικείμενα, που οι ρυθμοί της καθημερινότητας δεν μας επιτρέπουν να τακτοποιήσουμε. Βαρετή διαδικασία, αλλά σίγουρα εξαιρετικά απαραίτητη.

Αφιερώστε λοιπόν λίγο χρόνο για να τ’ αδειάσετε, να τα ξεκαθαρίσετε και τέλος να τα ξανατακτοποιήσετε. Πετάξτε ότι δεν χρειάζεστε πραγματικά.

Συμβουλή: Προσέξτε τις παλιές μπαταρίες και τις μικροσυσκευές, είναι καλό να μην τα πετάτε στα σκουπίδια! Υπάρχουν σε πολλά μέρη κάδοι ανακύκλωσης γι’ αυτά τα αντικείμενα. Ότι δεν είναι επίκαιρο, μπορείτε να το βάλετε σε κάποιο ντοσιέ και να το φυλάξετε στη βιβλιοθήκη σας.

Τελειώνοντας αυτήν την διαδικασία θα εκπλαγείτε κι εσείς, για τη σαβούρα που είχατε μαζέψει και θα χαρείτε ειλικρινά με το αποτέλεσμα και φυσικά με το γεγονός ότι έφυγε από πάνω σας κι αυτός ο βραχνάς. Κλασικά θα υποσχεθείτε στον εαυτό σας – εγώ τουλάχιστον, το έχω κάνει πολλές φορές - ότι από ‘δω και πέρα "θα είμαι πιο τακτική" !

Σας το εύχομαι ολόψυχα !!

fe-mail.gr