Caixote reutilizado com dupla função...
Banquinho e organizador de sapatos.
Ωραία ιδέα! Μπορεί να έχει διάφορες εναλλακτικές όπως
π.χ. αντί για παπούτσια να είναι για βιβλία.
Καλή επιτυχία!
Πέμπτη 11 Απριλίου 2013
ποδαράκια και αλυσιδάκια
Πολύ ωραίο και πανεύκολο . Στην ουσία είναι ποδαράκια και αλυσιδάκια.
Κομψό τελείωμα για όπου θελήσετε . Καλή επιτυχία!
ο δρόμος είναι το σπίτι τους
► Για περίπου 6.000 παιδιά στην Ελλάδα, ο δρόμος είναι το σπίτι τους
Κορίτσια που πουλούν χαρτομάντιλα και λουλούδια, αγόρια που καθαρίζουν τα τζάμια των αυτοκινήτων στα φανάρια, παιδιά που ζητιανεύουν στους δρόμους. Για περίπου έξι χιλιάδες παιδιά στην Ελλάδα, ανάμεσά τους παιδιά ηλικίας ακόμη και 5 χρόνων, ο δρόμος είναι το σπίτι τους, η ζωή τους.
Τα παιδιά αυτά, τα παιδιά του δρόμου, κατάγονται κυρίως από άλλες χώρες όπως Βουλγαρία και Ρουμανία και έχουν έρθει στην Ελλάδα μαζί με τις οικογένειές τους για να δουλέψουν, όπως εξηγεί στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η Μένη Χριστίδου, κοινωνική λειτουργός στα προγράμματα της ΜΚΟ PRAKSIS, στη Θεσσαλονίκη, υπογραμμίζοντας ότι με την κρίση των τελευταίων ετών, έχει παρατηρηθεί αύξηση του φαινομένου της παιδικής εργασίας.
Ο αριθμός των παιδιών του δρόμου αυξάνεται,επίσης, τα Χριστούγεννα και το Πάσχα, καθώς στις περιόδους αυτές συναισθήματα προσφοράς και λύπης απέναντι στα παιδιά είναι πιο έντονα.
Η πλειοψηφία των παιδιών που παρατηρούνται στους δρόμους είναι ηλικίας από 5 έως 12 ετών. Στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη, η περιοχή του κέντρου παραδοσιακά αποτελεί το βασικό σημείο δράσης τους, καθώς το κέντρο συγκεντρώνει μεγάλο αριθμό περαστικών.
«Συχνά όμως», όπως σημειώνει η κ. Χριστίδου, «παρατηρούμε παιδιά κοντά σε εκκλησίες περιφερειακά του κέντρου. Τα βράδια τα παιδιά μπορεί να εντοπιστούν και σε σημεία εκτός κέντρου εφόσον τα σημεία αυτά συγκεντρώνουν πολύ κόσμο συνήθως για βραδινή διασκέδαση».
Ανάλογο πρόβλημα με παιδιά που ζουν στο δρόμο, υπάρχει και στην Πάτρα, όμως εκεί εντοπίζεται κυρίως, σε παιδιά παράνομων μεταναστών που προσπαθούν να φύγουν από την πόλη ή τη χώρα.
«Τα περισσότερα παιδιά εργάζονται σκληρά για να αποδώσουν κέρδη σε κυκλώματα εκμετάλλευσης»
Σύμφωνα με την κ. Χριστίδου μπορεί «κάποια από τα παιδιά του δρόμου να εργάζονται ή να επαιτούν στο δρόμο στην προσπάθεια τους να συμβάλλουν στο οικογενειακό εισόδημα. Τα περισσότερα όμως, εργάζονται σκληρά για να αποδώσουν κέρδη σε κυκλώματα εκμετάλλευσης. Οι έμποροι αυτού του σύγχρονου δουλεμπορίου μετακινούν συχνά τα παιδιά από περιοχή σε περιοχή, από πόλη σε πόλη ή μεταξύ διαφορετικών χωρών προκειμένου να μην γίνονται αντιληπτοί από τις διωκτικές αρχές».
Όσο για το πού κοιμούνται αυτά τα παιδιά και το αν πηγαίνουν σχολείο, όπως λέει κ. Χριστίδου «τις περισσότερες φορές οι οικογένειες διαθέτουν κάποιου είδους κατάλυμα, όμως περνούν αρκετές ώρες της ημέρας τους στο δρόμο αντιμετωπίζοντας κινδύνους, καταστάσεις βίας, ρατσισμού και περιθωριοποίησης. Τα περισσότερα από τα παιδιά αυτά δεν πηγαίνουν στο σχολείο, κι αν πηγαίνουν, παρακολουθούν περιστασιακά τα μαθήματα. Αυτό συμβαίνει κυρίως είτε γιατί η δουλειά τους συμπίπτει χρονικά με τις ώρες του σχολείου, είτε γιατί είναι πολύ κουρασμένα για να παρακολουθήσουν μαθήματα μετά τη δουλειά, είτε γιατί ο φόβος ότι θα αναγνωριστούν από τους συμμαθητές τους να εργάζονται στο δρόμο τα αποτρέπει από το σχολικό περιβάλλον».
Το MOBILE SCHOOL
Το 1996, γεννήθηκε στο Βέλγιο το MOBILE SCHOOL, το κινητό σχολείο, ένα πρόγραμμα που έχει σχεδιαστεί ειδικά για τα παιδιά του δρόμου, τα οποία δεν μπορούν να φοιτούν σε σχολεία διότι εργάζονται. Στην Ελλάδα βρίσκεται από το Νοέμβριο του 2009 και υλοποιείται από δύο ΜΚΟ, την PRAKSIS και την ΑΡΣΙΣ.
Δραστηριοποιείται στη Θεσσαλονίκη, όπου υπολογίζεται ότι πάνω από 100 παιδιά την ημέρα εργάζονται ή επαιτούν στο δρόμο με το μεγαλύτερο ποσοστό να αφορά παιδιά από τις γειτονικές βαλκανικές χώρες. «Το εργαλείο αυτό μας επιτρέπει λόγω κατασκευής να το μεταφέρουμε στο δρόμο και να κάνουμε μάθημα εκεί ώστε να μάθουν τα παιδιά αυτά γραφή, ανάγνωση, αριθμητική και μέσω εκπαιδευτικών παιχνιδιών και δραστηριοτήτων κανόνες συμπεριφοράς, υγιεινής, τα δικαιώματά τους και πολλά ακόμη. Μέσα από αυτές τις δραστηριότητες τα παιδιά μπορούν να εκφράσουν τα συναισθήματά τους, τη φαντασία τους, τα όνειρά τους. Το σημαντικό για τους street workers / εκπαιδευτές είναι να πλησιάσουν το παιδί στο δικό του περιβάλλον και να δημιουργήσουν ένα θετικό κλίμα όπου το παιδί θα είναι αποδεκτό και θα απολαμβάνει το σεβασμό άνευ όρων», εξηγεί η κ. Χριστίδου.
Το Κινητό Σχολείο δεν αντικαθιστά το κανονικό σχολείο, αποτελεί το πρώτο βήμα για την ομαλή ένταξη αυτών των παιδιών στο σχολικό περιβάλλον.
«Εμείς επισκεπτόμαστε τα παιδιά, τα ακούμε, προσπαθούμε να δημιουργήσουμε μια σχέση εμπιστοσύνης μαζί τους και να τους παρέχουμε ευκαιρίες ώστε να ανακαλύψουν τους εαυτούς τους, τις δεξιότητές τους, τα ταλέντα τους και την αυτοπεποίθησή τους. Είναι μία διαδικασία που μπορεί να πάρει καιρό. Χρειάζεται υπομονή και διακριτική επιμονή. Έτσι οι σχέσεις που αναπτύσσονται είναι ισότιμες σχέσεις εμπιστοσύνης, σεβασμού και ειλικρίνειας». Και η προσπάθεια αυτή έχει θετικό πρόσημο. «Η ανταπόκριση από τα παιδιά είναι θετική και αυτό φαίνεται από την αυξανόμενη προσέλευση, από τη συνέπεια τους στις συναντήσεις, από την ανυπομονησία τους για την επόμενη συνάντηση, από τη διάθεση τους για μάθημα και δραστηριότητες και από την ποιοτική συμμετοχή του».
«Είναι επιτυχία», για την κ. Χριστίδου, «τα παιδικά μάτια που γεμίζουν χαρά και λαχτάρα, οι ανοιχτές αγκαλιές, τα πλατιά χαμόγελα, η προσμονή, ο ενθουσιασμός.
Επιτυχία είναι όταν νιώθεις ότι έχει χτιστεί η εμπιστοσύνη».
Παρά τη σοβαρότητα του φαινομένου της παιδικής εργασίας, δεν έχει οριστεί Παγκόσμια Ημέρα που θα υπενθυμίζει, θα ενημερώνει και θα ευαισθητοποιεί για την κατάσταση που βιώνουν τα παιδιά του δρόμου. Για τον λόγο αυτό, όπως τονίζει η κ. Χριστίδου, ο οργανισμός «MOBILE SCHOOL» έχει ξεκινήσει μία παγκόσμια προσπάθεια για να ανακηρυχθεί η 12η Απριλίου ως Παγκόσμια Ημέρα για τα Παιδιά του Δρόμου.
Στην Ελλάδα, οι Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις PRAKSIS και ΑΡΣΙΣ υποστηρίζουν την προσπάθεια αυτή και συνδιοργανώνουν την Παρασκευή 12 Απριλίου στην πλατεία Αριστοτέλους της Θεσσαλονίκης, ανοιχτή εκδήλωση-δράση ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης βάζοντας ακόμα ένα λιθαράκι για την καθιέρωση της 12ης Απριλίου ως Παγκόσμια Ημέρα για τα Παιδιά του Δρόμου.
ΑΠΕ - ΑΜΠΕ
Κορίτσια που πουλούν χαρτομάντιλα και λουλούδια, αγόρια που καθαρίζουν τα τζάμια των αυτοκινήτων στα φανάρια, παιδιά που ζητιανεύουν στους δρόμους. Για περίπου έξι χιλιάδες παιδιά στην Ελλάδα, ανάμεσά τους παιδιά ηλικίας ακόμη και 5 χρόνων, ο δρόμος είναι το σπίτι τους, η ζωή τους.
Τα παιδιά αυτά, τα παιδιά του δρόμου, κατάγονται κυρίως από άλλες χώρες όπως Βουλγαρία και Ρουμανία και έχουν έρθει στην Ελλάδα μαζί με τις οικογένειές τους για να δουλέψουν, όπως εξηγεί στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η Μένη Χριστίδου, κοινωνική λειτουργός στα προγράμματα της ΜΚΟ PRAKSIS, στη Θεσσαλονίκη, υπογραμμίζοντας ότι με την κρίση των τελευταίων ετών, έχει παρατηρηθεί αύξηση του φαινομένου της παιδικής εργασίας.
Ο αριθμός των παιδιών του δρόμου αυξάνεται,επίσης, τα Χριστούγεννα και το Πάσχα, καθώς στις περιόδους αυτές συναισθήματα προσφοράς και λύπης απέναντι στα παιδιά είναι πιο έντονα.
Η πλειοψηφία των παιδιών που παρατηρούνται στους δρόμους είναι ηλικίας από 5 έως 12 ετών. Στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη, η περιοχή του κέντρου παραδοσιακά αποτελεί το βασικό σημείο δράσης τους, καθώς το κέντρο συγκεντρώνει μεγάλο αριθμό περαστικών.
«Συχνά όμως», όπως σημειώνει η κ. Χριστίδου, «παρατηρούμε παιδιά κοντά σε εκκλησίες περιφερειακά του κέντρου. Τα βράδια τα παιδιά μπορεί να εντοπιστούν και σε σημεία εκτός κέντρου εφόσον τα σημεία αυτά συγκεντρώνουν πολύ κόσμο συνήθως για βραδινή διασκέδαση».
Ανάλογο πρόβλημα με παιδιά που ζουν στο δρόμο, υπάρχει και στην Πάτρα, όμως εκεί εντοπίζεται κυρίως, σε παιδιά παράνομων μεταναστών που προσπαθούν να φύγουν από την πόλη ή τη χώρα.
«Τα περισσότερα παιδιά εργάζονται σκληρά για να αποδώσουν κέρδη σε κυκλώματα εκμετάλλευσης»
Σύμφωνα με την κ. Χριστίδου μπορεί «κάποια από τα παιδιά του δρόμου να εργάζονται ή να επαιτούν στο δρόμο στην προσπάθεια τους να συμβάλλουν στο οικογενειακό εισόδημα. Τα περισσότερα όμως, εργάζονται σκληρά για να αποδώσουν κέρδη σε κυκλώματα εκμετάλλευσης. Οι έμποροι αυτού του σύγχρονου δουλεμπορίου μετακινούν συχνά τα παιδιά από περιοχή σε περιοχή, από πόλη σε πόλη ή μεταξύ διαφορετικών χωρών προκειμένου να μην γίνονται αντιληπτοί από τις διωκτικές αρχές».
Όσο για το πού κοιμούνται αυτά τα παιδιά και το αν πηγαίνουν σχολείο, όπως λέει κ. Χριστίδου «τις περισσότερες φορές οι οικογένειες διαθέτουν κάποιου είδους κατάλυμα, όμως περνούν αρκετές ώρες της ημέρας τους στο δρόμο αντιμετωπίζοντας κινδύνους, καταστάσεις βίας, ρατσισμού και περιθωριοποίησης. Τα περισσότερα από τα παιδιά αυτά δεν πηγαίνουν στο σχολείο, κι αν πηγαίνουν, παρακολουθούν περιστασιακά τα μαθήματα. Αυτό συμβαίνει κυρίως είτε γιατί η δουλειά τους συμπίπτει χρονικά με τις ώρες του σχολείου, είτε γιατί είναι πολύ κουρασμένα για να παρακολουθήσουν μαθήματα μετά τη δουλειά, είτε γιατί ο φόβος ότι θα αναγνωριστούν από τους συμμαθητές τους να εργάζονται στο δρόμο τα αποτρέπει από το σχολικό περιβάλλον».
Το MOBILE SCHOOL
Το 1996, γεννήθηκε στο Βέλγιο το MOBILE SCHOOL, το κινητό σχολείο, ένα πρόγραμμα που έχει σχεδιαστεί ειδικά για τα παιδιά του δρόμου, τα οποία δεν μπορούν να φοιτούν σε σχολεία διότι εργάζονται. Στην Ελλάδα βρίσκεται από το Νοέμβριο του 2009 και υλοποιείται από δύο ΜΚΟ, την PRAKSIS και την ΑΡΣΙΣ.
Δραστηριοποιείται στη Θεσσαλονίκη, όπου υπολογίζεται ότι πάνω από 100 παιδιά την ημέρα εργάζονται ή επαιτούν στο δρόμο με το μεγαλύτερο ποσοστό να αφορά παιδιά από τις γειτονικές βαλκανικές χώρες. «Το εργαλείο αυτό μας επιτρέπει λόγω κατασκευής να το μεταφέρουμε στο δρόμο και να κάνουμε μάθημα εκεί ώστε να μάθουν τα παιδιά αυτά γραφή, ανάγνωση, αριθμητική και μέσω εκπαιδευτικών παιχνιδιών και δραστηριοτήτων κανόνες συμπεριφοράς, υγιεινής, τα δικαιώματά τους και πολλά ακόμη. Μέσα από αυτές τις δραστηριότητες τα παιδιά μπορούν να εκφράσουν τα συναισθήματά τους, τη φαντασία τους, τα όνειρά τους. Το σημαντικό για τους street workers / εκπαιδευτές είναι να πλησιάσουν το παιδί στο δικό του περιβάλλον και να δημιουργήσουν ένα θετικό κλίμα όπου το παιδί θα είναι αποδεκτό και θα απολαμβάνει το σεβασμό άνευ όρων», εξηγεί η κ. Χριστίδου.
Το Κινητό Σχολείο δεν αντικαθιστά το κανονικό σχολείο, αποτελεί το πρώτο βήμα για την ομαλή ένταξη αυτών των παιδιών στο σχολικό περιβάλλον.
«Εμείς επισκεπτόμαστε τα παιδιά, τα ακούμε, προσπαθούμε να δημιουργήσουμε μια σχέση εμπιστοσύνης μαζί τους και να τους παρέχουμε ευκαιρίες ώστε να ανακαλύψουν τους εαυτούς τους, τις δεξιότητές τους, τα ταλέντα τους και την αυτοπεποίθησή τους. Είναι μία διαδικασία που μπορεί να πάρει καιρό. Χρειάζεται υπομονή και διακριτική επιμονή. Έτσι οι σχέσεις που αναπτύσσονται είναι ισότιμες σχέσεις εμπιστοσύνης, σεβασμού και ειλικρίνειας». Και η προσπάθεια αυτή έχει θετικό πρόσημο. «Η ανταπόκριση από τα παιδιά είναι θετική και αυτό φαίνεται από την αυξανόμενη προσέλευση, από τη συνέπεια τους στις συναντήσεις, από την ανυπομονησία τους για την επόμενη συνάντηση, από τη διάθεση τους για μάθημα και δραστηριότητες και από την ποιοτική συμμετοχή του».
«Είναι επιτυχία», για την κ. Χριστίδου, «τα παιδικά μάτια που γεμίζουν χαρά και λαχτάρα, οι ανοιχτές αγκαλιές, τα πλατιά χαμόγελα, η προσμονή, ο ενθουσιασμός.
Επιτυχία είναι όταν νιώθεις ότι έχει χτιστεί η εμπιστοσύνη».
Παρά τη σοβαρότητα του φαινομένου της παιδικής εργασίας, δεν έχει οριστεί Παγκόσμια Ημέρα που θα υπενθυμίζει, θα ενημερώνει και θα ευαισθητοποιεί για την κατάσταση που βιώνουν τα παιδιά του δρόμου. Για τον λόγο αυτό, όπως τονίζει η κ. Χριστίδου, ο οργανισμός «MOBILE SCHOOL» έχει ξεκινήσει μία παγκόσμια προσπάθεια για να ανακηρυχθεί η 12η Απριλίου ως Παγκόσμια Ημέρα για τα Παιδιά του Δρόμου.
Στην Ελλάδα, οι Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις PRAKSIS και ΑΡΣΙΣ υποστηρίζουν την προσπάθεια αυτή και συνδιοργανώνουν την Παρασκευή 12 Απριλίου στην πλατεία Αριστοτέλους της Θεσσαλονίκης, ανοιχτή εκδήλωση-δράση ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης βάζοντας ακόμα ένα λιθαράκι για την καθιέρωση της 12ης Απριλίου ως Παγκόσμια Ημέρα για τα Παιδιά του Δρόμου.
ΑΠΕ - ΑΜΠΕ
Απενοχοποιώντας ένα μοναχοπαίδι
► Απενοχοποιώντας ένα μοναχοπαίδι
Πολλοί πιστεύουν πως το μοναχοπαίδι είναι ένα κακομαθημένο και εγωκεντρικό παιδί. Μήπως η πεποίθηση αυτή είναι λανθασμένη;
Πώς μπορεί να καταλήξει κανείς στο αυθαίρετο αυτό συμπέρασμα;
Για ένα περίεργο λόγο πολλοί πιστεύουν πως τα μοναχοπαίδια είναι κτητικά αφού δεν έχουν μοιραστεί την αγάπη των γονιών τους, όλα τα παιχνίδια είναι δικά τους. Η προσοχή είναι μονίμως στραμμένη πάνω τους. Οι αυθαίρετες αυτές ταμπέλες δημιουργούν μια ψευδή φήμη για τα παιδιά.
Πώς γίνεται να αποκατασταθεί η φήμη τους;
Αρχικά, όλο και περισσότερα ζευγάρια αποφασίζουν να κάνουν μόνο ένα παιδί. Οι λόγοι ποικίλουν, ο επικρατέστερος φαίνεται πως είναι η οικονομική κρίση και η γενικευμένη ανασφάλεια που επικρατεί τα τελευταία χρόνια. Μπορεί πλέον η φράση-κλισέ του παρελθόντος «Ένα, ίσον κανένα» να µην ακούγεται τόσο συχνά, ωστόσο τα στερεότυπα σχετικά µε τα «κουσούρια» που εξ ορισµού κουβαλούν τα µοναχοπαίδια εξακολουθούν να υφίστανται. Άλλοτε δικαιολογηµένα, άλλοτε αυθαίρετα.
Οι πρώτες έρευνες για τα χαρακτηριστικά που αναπτύσσουν τα µοναχοπαίδια ξεκίνησαν στις αρχές του προηγούµενου αιώνα, από τον αναπτυξιακό ψυχολόγο G. Stanley Hall (1844-1924). Παρόλο που ο ίδιος προσέφερε πολλά στην επιστήµη της ψυχολογίας και στη γνώση σχετικά µε την ανθρώπινη µάθηση, έβαλε τις ρίζες για τα αρνητικά στερεότυπα σχετικά µε την ανάπτυξη του ενός και µόνο παιδιού στην οικογένεια. Το βλέµµα του ήταν επηρεασµένο από τις συνθήκες της εποχής του, τότε που η δυτική κοινωνία στρεφόταν από τον αγροτικό τρόπο ζωής και τις πολυµελείς οικογένειες, στις αστικού τύπου πυρηνικές και ολιγοµελείς. Ο Hall περιέγραψε την εµπειρία του µόνου παιδιού, ως ασθένεια για τον εαυτό του. Αντίστοιχα, κι άλλοι γνωστοί ψυχολόγοι της εποχής εξέφρασαν τις ανησυχίες τους για την ψυχολογία των παιδιών χωρίς αδέλφια, κυρίως όσον αφορά στις δυσκολίες να προσδιορίσουν την ταυτότητα τους ως ενήλικες.
Σήµερα, σχεδόν 100 χρόνια από τις πρώτες µελέτες και έχοντας στο µεταξύ ως κοινωνία µεγαλώσει αρκετές γενιές µοναχοπαιδιών, υπάρχουν πλέον νέα ερευνητικά δεδοµένα που καταρρίπτουν πολλούς από τους µύθους που δηµιουργήθηκαν στο παρελθόν. Οι σύγχρονοι ψυχολόγοι που ασχολήθηκαν ειδικά µε την περίπτωση των οικογενειών µ’ ένα παιδί, διαπίστωσαν πως τα µοναχοπαίδια είναι ελάχιστα διαφορετικά από εκείνα που µεγαλώνουν µε αδέλφια.
Ποιοι μύθοι καταρρίφτηκαν;
Ο πιο γνωστός μύθος είναι πως τα μοναχοπαίδια είναι εγωκεντρικά. Πού βασίζεται ο χαρακτηρισμός αυτός; Όταν ένα παιδί είναι μόνο του στην οικογένεια δεν έχει με κάποιο να άλλο να μοιραστεί τίποτα. Η αγάπη των γονιών του και η προσοχή είναι αδιαμφισβήτητα όλη δική του. Έτσι θεωρεί πως όλα του ανήκουν. Κι όμως, ισχύει το αντίθετο. Τα παιδιά που μεγαλώνουν με αδέλφια, βρίσκονται σ’ ένα συνεχές ανταγωνισμό και διεκδίκησης. Διεκδικούν την αγάπη των γονιών τους, προσπαθούν κερδίσουν τη μάχη με τα παιχνίδια. Έτσι, ίσως αναπτύξουν ανταγωνιστικές συµπεριφορές, ενώ τα µοναχοπαίδια µπορούν να είναι πιο ήρεµα.
Όλα τα παιδιά περνούν μια φάση στη ζωή τους, που πιστεύουν ότι τους ανήκουν όλα και όλοι. Στα µοναχοπαίδια µπορεί να αρέσει να έχουν την προσοχή όλων, όπως µπορεί να έχουν µάθει να είναι το επίκεντρο της προσοχής των γονιών τους. Όµως τους είναι εξίσου σηµαντική η αποδοχή των συνοµηλίκων τους.
Δεν ισχύει πως τα παιδιά δίχως αδερφάκι είναι µοναχικά ή ανώριµα. Η αλήθεια είναι πως έχουν µάθει να περνούν αρκετό χρόνο µόνα τους, οπότε χρειάζονται συχνά το προσωπικό τους χρόνο και χώρο. Ωστόσο, επειδή µεγαλώνουν χωρίς αδέλφια, αναζητούν και επιθυµούν την παρέα συνοµηλίκων, καθώς αυτό τους λείπει στην οικογένεια. Από την άλλη πλευρά, ωριµάζουν πιο γρήγορα, διότι, µεγαλώνοντας ανάµεσα σε άτοµα µεγαλύτερης ηλικίας, τείνουν να αντιγράψουν από πολύ νωρίς ενήλικες συµπεριφορές αλλά αναπτύσσουν εξαιρετικά την λεκτική τους ικανότητα.
Τέλος, τα μοναχοπαίδια φέρουν όλο το φορτίο των προσδοκιών των γονιών τους. Είναι οι μόνοι απόγονοι που θα πρέπει να κάνουν περήφανους τους γονείς τους.
Μπορεί όλα τα παραπάνω να «δικαιώνουν» τα µοναχοπαίδια, ωστόσο η φήμη πως μερικά μοναχοπαίδια είναι κακομαθημένα και παραχαϊδεµένα παραμένει. Το βάρος της φήμης αυτής πέφτει στους γονείς. Οι γονείς ρίχνουν όλη την προσοχή στο παιδί τους, με αποτέλεσμα να ικανοποιούν πολλές φορές τις ανάγκες τους πριν ακόμα ζητήσουν κάτι.
Παρ’ όλα αυτά τα μοναχοπαίδια μπορούν να κοινωνικοποιηθούν εύκολα αλλά και να περνάνε χρόνο με τον εαυτό τους. Ακόμα, τα παιδιά που μεγαλώνουν μόνα τους αλλά και οι γονείς τους αντιμετωπίζουν δυσκολία στη μεταβατική φάση της ενηλικίωσης και της ανεξαρτησίας.
Μερικές συμβουλές για το καλό των παιδιών σας
• Μην είστε υπερβολικοί. Οι γονείς µ’ ένα παιδί συχνά τείνουν να γίνονται υπερ-υποχωρητικοί, υπερ-προστατευτικοί και πολύ προσεκτικοί.
• Υποστηρίζετε την ανάπτυξη κοινωνικών σχέσεων του παιδιού µε συνοµηλίκους.
• Μην παραµελείτε τον εαυτό σας ή τον γάµο σας. Οι γονείς συχνά επικεντρώνουν την προσοχή τους αποκλειστικά στο παιδί τους. Έτσι, οι ισορροπίες µέσα στην οικογένεια, αποβαίνουν τελικά επίπονες για όλους.
• Να είστε προετοιµασµένοι για τη διαφοροποίηση του παιδιού σας. Το πολυτιµότερο δώρο που µπορούν να κάνουν οι γονείς στο παιδί τους είναι να το αφήσουν πραγµατικά ν’ αναπτυχθεί σ’ έναν ξεχωριστό, αυτόνοµο, χαρούµενο ενήλικα, ακόµη κι αν ζει διαφορετικά από τις προσδοκίες τους.
jenny.gr
Πολλοί πιστεύουν πως το μοναχοπαίδι είναι ένα κακομαθημένο και εγωκεντρικό παιδί. Μήπως η πεποίθηση αυτή είναι λανθασμένη;
Πώς μπορεί να καταλήξει κανείς στο αυθαίρετο αυτό συμπέρασμα;
Για ένα περίεργο λόγο πολλοί πιστεύουν πως τα μοναχοπαίδια είναι κτητικά αφού δεν έχουν μοιραστεί την αγάπη των γονιών τους, όλα τα παιχνίδια είναι δικά τους. Η προσοχή είναι μονίμως στραμμένη πάνω τους. Οι αυθαίρετες αυτές ταμπέλες δημιουργούν μια ψευδή φήμη για τα παιδιά.
Πώς γίνεται να αποκατασταθεί η φήμη τους;
Αρχικά, όλο και περισσότερα ζευγάρια αποφασίζουν να κάνουν μόνο ένα παιδί. Οι λόγοι ποικίλουν, ο επικρατέστερος φαίνεται πως είναι η οικονομική κρίση και η γενικευμένη ανασφάλεια που επικρατεί τα τελευταία χρόνια. Μπορεί πλέον η φράση-κλισέ του παρελθόντος «Ένα, ίσον κανένα» να µην ακούγεται τόσο συχνά, ωστόσο τα στερεότυπα σχετικά µε τα «κουσούρια» που εξ ορισµού κουβαλούν τα µοναχοπαίδια εξακολουθούν να υφίστανται. Άλλοτε δικαιολογηµένα, άλλοτε αυθαίρετα.
Οι πρώτες έρευνες για τα χαρακτηριστικά που αναπτύσσουν τα µοναχοπαίδια ξεκίνησαν στις αρχές του προηγούµενου αιώνα, από τον αναπτυξιακό ψυχολόγο G. Stanley Hall (1844-1924). Παρόλο που ο ίδιος προσέφερε πολλά στην επιστήµη της ψυχολογίας και στη γνώση σχετικά µε την ανθρώπινη µάθηση, έβαλε τις ρίζες για τα αρνητικά στερεότυπα σχετικά µε την ανάπτυξη του ενός και µόνο παιδιού στην οικογένεια. Το βλέµµα του ήταν επηρεασµένο από τις συνθήκες της εποχής του, τότε που η δυτική κοινωνία στρεφόταν από τον αγροτικό τρόπο ζωής και τις πολυµελείς οικογένειες, στις αστικού τύπου πυρηνικές και ολιγοµελείς. Ο Hall περιέγραψε την εµπειρία του µόνου παιδιού, ως ασθένεια για τον εαυτό του. Αντίστοιχα, κι άλλοι γνωστοί ψυχολόγοι της εποχής εξέφρασαν τις ανησυχίες τους για την ψυχολογία των παιδιών χωρίς αδέλφια, κυρίως όσον αφορά στις δυσκολίες να προσδιορίσουν την ταυτότητα τους ως ενήλικες.
Σήµερα, σχεδόν 100 χρόνια από τις πρώτες µελέτες και έχοντας στο µεταξύ ως κοινωνία µεγαλώσει αρκετές γενιές µοναχοπαιδιών, υπάρχουν πλέον νέα ερευνητικά δεδοµένα που καταρρίπτουν πολλούς από τους µύθους που δηµιουργήθηκαν στο παρελθόν. Οι σύγχρονοι ψυχολόγοι που ασχολήθηκαν ειδικά µε την περίπτωση των οικογενειών µ’ ένα παιδί, διαπίστωσαν πως τα µοναχοπαίδια είναι ελάχιστα διαφορετικά από εκείνα που µεγαλώνουν µε αδέλφια.
Ποιοι μύθοι καταρρίφτηκαν;
Ο πιο γνωστός μύθος είναι πως τα μοναχοπαίδια είναι εγωκεντρικά. Πού βασίζεται ο χαρακτηρισμός αυτός; Όταν ένα παιδί είναι μόνο του στην οικογένεια δεν έχει με κάποιο να άλλο να μοιραστεί τίποτα. Η αγάπη των γονιών του και η προσοχή είναι αδιαμφισβήτητα όλη δική του. Έτσι θεωρεί πως όλα του ανήκουν. Κι όμως, ισχύει το αντίθετο. Τα παιδιά που μεγαλώνουν με αδέλφια, βρίσκονται σ’ ένα συνεχές ανταγωνισμό και διεκδίκησης. Διεκδικούν την αγάπη των γονιών τους, προσπαθούν κερδίσουν τη μάχη με τα παιχνίδια. Έτσι, ίσως αναπτύξουν ανταγωνιστικές συµπεριφορές, ενώ τα µοναχοπαίδια µπορούν να είναι πιο ήρεµα.
Όλα τα παιδιά περνούν μια φάση στη ζωή τους, που πιστεύουν ότι τους ανήκουν όλα και όλοι. Στα µοναχοπαίδια µπορεί να αρέσει να έχουν την προσοχή όλων, όπως µπορεί να έχουν µάθει να είναι το επίκεντρο της προσοχής των γονιών τους. Όµως τους είναι εξίσου σηµαντική η αποδοχή των συνοµηλίκων τους.
Δεν ισχύει πως τα παιδιά δίχως αδερφάκι είναι µοναχικά ή ανώριµα. Η αλήθεια είναι πως έχουν µάθει να περνούν αρκετό χρόνο µόνα τους, οπότε χρειάζονται συχνά το προσωπικό τους χρόνο και χώρο. Ωστόσο, επειδή µεγαλώνουν χωρίς αδέλφια, αναζητούν και επιθυµούν την παρέα συνοµηλίκων, καθώς αυτό τους λείπει στην οικογένεια. Από την άλλη πλευρά, ωριµάζουν πιο γρήγορα, διότι, µεγαλώνοντας ανάµεσα σε άτοµα µεγαλύτερης ηλικίας, τείνουν να αντιγράψουν από πολύ νωρίς ενήλικες συµπεριφορές αλλά αναπτύσσουν εξαιρετικά την λεκτική τους ικανότητα.
Τέλος, τα μοναχοπαίδια φέρουν όλο το φορτίο των προσδοκιών των γονιών τους. Είναι οι μόνοι απόγονοι που θα πρέπει να κάνουν περήφανους τους γονείς τους.
Μπορεί όλα τα παραπάνω να «δικαιώνουν» τα µοναχοπαίδια, ωστόσο η φήμη πως μερικά μοναχοπαίδια είναι κακομαθημένα και παραχαϊδεµένα παραμένει. Το βάρος της φήμης αυτής πέφτει στους γονείς. Οι γονείς ρίχνουν όλη την προσοχή στο παιδί τους, με αποτέλεσμα να ικανοποιούν πολλές φορές τις ανάγκες τους πριν ακόμα ζητήσουν κάτι.
Παρ’ όλα αυτά τα μοναχοπαίδια μπορούν να κοινωνικοποιηθούν εύκολα αλλά και να περνάνε χρόνο με τον εαυτό τους. Ακόμα, τα παιδιά που μεγαλώνουν μόνα τους αλλά και οι γονείς τους αντιμετωπίζουν δυσκολία στη μεταβατική φάση της ενηλικίωσης και της ανεξαρτησίας.
Μερικές συμβουλές για το καλό των παιδιών σας
• Μην είστε υπερβολικοί. Οι γονείς µ’ ένα παιδί συχνά τείνουν να γίνονται υπερ-υποχωρητικοί, υπερ-προστατευτικοί και πολύ προσεκτικοί.
• Υποστηρίζετε την ανάπτυξη κοινωνικών σχέσεων του παιδιού µε συνοµηλίκους.
• Μην παραµελείτε τον εαυτό σας ή τον γάµο σας. Οι γονείς συχνά επικεντρώνουν την προσοχή τους αποκλειστικά στο παιδί τους. Έτσι, οι ισορροπίες µέσα στην οικογένεια, αποβαίνουν τελικά επίπονες για όλους.
• Να είστε προετοιµασµένοι για τη διαφοροποίηση του παιδιού σας. Το πολυτιµότερο δώρο που µπορούν να κάνουν οι γονείς στο παιδί τους είναι να το αφήσουν πραγµατικά ν’ αναπτυχθεί σ’ έναν ξεχωριστό, αυτόνοµο, χαρούµενο ενήλικα, ακόµη κι αν ζει διαφορετικά από τις προσδοκίες τους.
jenny.gr
11 Απριλίου 1905 Θεωρία της Σχετικότητας
11 Απριλίου 1905 - Ο Άλμπερτ Αϊνστάιν δημοσιεύει άρθρα όπου διατυπώνει τη Θεωρία της Σχετικότητας.
Η ειδική σχετικότητα είναι μια θεωρία της δομής του χωροχρόνου, την οποία εισήγαγε ο Άλμπερτ Άινσταϊν το 1905. Βασίζεται σε δύο αξιώματα τα οποία είναι αντίθετα με την κλασική μηχανική:
Οι νόμοι της φυσικής είναι οι ίδιοι για όλους τους παρατηρητές που βρίσκονται σε αδρανειακό σύστημα αναφοράς (αρχή σχετικότητας του Γαλιλαίου).
Η ταχύτητα του φωτός στο κενό είναι ίδια για όλους τους παρατηρητές, ανεξαρτήτως της σχετικής τους κίνησης ή της κίνησης της πηγής του φωτός.
Η θεωρία έχει ορισμένες συνέπειες. Κάποιες από αυτές είναι οι εξής:
Διαστολή χρόνου: Τα κινούμενα ρολόγια γυρνάνε διαφορετικά από ένα στάσιμο ρολόι ενός παρατηρητή (σύμφωνα με την οποία προκύπτει το παράδοξο των διδύμων).
Συστολή του μήκους: Τα αντικείμενα παρατηρούνται να μικραίνουν στην κατεύθυνση που κινούνται σε σχέση με τον παρατηρητή.
Σχετικότητα της ταυτοχρονικότητας: Δύο γεγονότα που φαίνονται να συμβαίνουν ταυτόχρονα σε έναν παρατηρητή Α, δε θα συμβαίνουν ταυτόχρονα για έναν παρατηρητή Β, εάν ο Β κινείται σε σχέση με τον Α.
Ισοδυναμία μάζας-ενέργειας: Από τη σχέση E = mc², η ενέργεια και η μάζα είναι ισοδύναμες.
Αυτές οι συνέπειες περιγράφονται από τους μετασχηματισμούς του Λόρεντζ.
Με βάση τη θεωρία της σχετικότητας εισάγεται και η έννοια της μάζας ηρεμίας. Σύμφωνα με την γενική θεωρία της σχετικότητας η αδράνεια ενός κινούμενου σώματος αυξάνεται καθώς αυξάνεται η ταχύτητά του. Μάζα ηρεμίας λοιπόν είναι η μάζα του σώματος όταν αυτό είναι ακίνητο.
Η γενική σχετικότητα είναι μια θεωρία βαρύτητας που αναπτύχθηκε από τον Άινσταϊν την περίοδο 1907 - 1915.
Η ανάπτυξη της γενικής σχετικότητας ξεκίνησε με την αρχή της ισοδυναμίας, σύμφωνα με την οποία οι καταστάσεις επιταχυνόμενης κίνησης και ηρεμίας σε ένα βαρυτικό πεδίο (για παράδειγμα πάνω στην επιφάνεια της Γης) είναι ταυτόσημες. Το αποτέλεσμα της ιδέας αυτής είναι ότι η ελεύθερη πτώση είναι αδρανειακή κίνηση σε μη ευκλείδειο χώρο: Με άλλα λόγια, ένα αντικείμενο σε ελεύθερη πτώση, πέφτει επειδή αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο τα αντικείμενα κινούνται όταν δεν ασκείται πάνω τους δύναμη, αντί να πέφτει λόγω της δύναμης της βαρύτητας, όπως συμβαίνει στην κλασική μηχανική. Αυτό είναι ασύμβατο με την κλασική μηχανική και την ειδική σχετικότητα, επειδή σε αυτές τις θεωρίες αντικείμενα που κινούνται αδρανειακά δε μπορούν να επιταχύνουν το ένα σε σχέση με το άλλο, αλλά αντικείμενα σε ελεύθερη πτώση κάνουν ακριβώς αυτό. Για να λυθεί η δυσκολία, ο Άινσταϊν πρότεινε αρχικά πως ο χωροχρόνος είναι καμπυλωμένος. Το 1915 ανακοίνωσε τις πεδιακές εξισώσεις Άινσταϊν, οι οποίες συσχετίζουν την καμπύλωση του χωροχρόνου σε σχέση με τη μάζα, την ενέργεια και την ορμή μέσα σε αυτόν.
Σύμφωνα με τη γενική θεωρία της σχετικότητας:
Ο χρόνος περνά διαφορετικά σε χαμηλότερα βαρυτικά δυναμικά. Το φαινόμενο αυτό ονομάζεται βαρυτική διαστολή του χρόνου.
Οι τροχιές μεταβάλλονται με τρόπο μη αναμενόμενο από τη θεωρία του Νεύτωνα για τη βαρύτητα.
Ακόμα και οι ακτίνες του φωτός (όπου τα φωτόνια δεν έχουν μάζα) αλλάζουν πορεία παρουσία ενός βαρυτικού πεδίου.
Ερμηνεύει η διαστολή του Σύμπαντος, και τα μακρινά μέρη του απομακρύνονται από εμάς σχεδόν με την ταχύτητα του φωτός. Αυτό δεν αντιτίθεται στην ειδική σχετικότητα, καθώς είναι το ίδιο το Σύμπαν το οποίο διαστέλλεται.
http://el.wikipedia.org/
Η ειδική σχετικότητα είναι μια θεωρία της δομής του χωροχρόνου, την οποία εισήγαγε ο Άλμπερτ Άινσταϊν το 1905. Βασίζεται σε δύο αξιώματα τα οποία είναι αντίθετα με την κλασική μηχανική:
Οι νόμοι της φυσικής είναι οι ίδιοι για όλους τους παρατηρητές που βρίσκονται σε αδρανειακό σύστημα αναφοράς (αρχή σχετικότητας του Γαλιλαίου).
Η ταχύτητα του φωτός στο κενό είναι ίδια για όλους τους παρατηρητές, ανεξαρτήτως της σχετικής τους κίνησης ή της κίνησης της πηγής του φωτός.
Η θεωρία έχει ορισμένες συνέπειες. Κάποιες από αυτές είναι οι εξής:
Διαστολή χρόνου: Τα κινούμενα ρολόγια γυρνάνε διαφορετικά από ένα στάσιμο ρολόι ενός παρατηρητή (σύμφωνα με την οποία προκύπτει το παράδοξο των διδύμων).
Συστολή του μήκους: Τα αντικείμενα παρατηρούνται να μικραίνουν στην κατεύθυνση που κινούνται σε σχέση με τον παρατηρητή.
Σχετικότητα της ταυτοχρονικότητας: Δύο γεγονότα που φαίνονται να συμβαίνουν ταυτόχρονα σε έναν παρατηρητή Α, δε θα συμβαίνουν ταυτόχρονα για έναν παρατηρητή Β, εάν ο Β κινείται σε σχέση με τον Α.
Ισοδυναμία μάζας-ενέργειας: Από τη σχέση E = mc², η ενέργεια και η μάζα είναι ισοδύναμες.
Αυτές οι συνέπειες περιγράφονται από τους μετασχηματισμούς του Λόρεντζ.
Με βάση τη θεωρία της σχετικότητας εισάγεται και η έννοια της μάζας ηρεμίας. Σύμφωνα με την γενική θεωρία της σχετικότητας η αδράνεια ενός κινούμενου σώματος αυξάνεται καθώς αυξάνεται η ταχύτητά του. Μάζα ηρεμίας λοιπόν είναι η μάζα του σώματος όταν αυτό είναι ακίνητο.
Η γενική σχετικότητα είναι μια θεωρία βαρύτητας που αναπτύχθηκε από τον Άινσταϊν την περίοδο 1907 - 1915.
Η ανάπτυξη της γενικής σχετικότητας ξεκίνησε με την αρχή της ισοδυναμίας, σύμφωνα με την οποία οι καταστάσεις επιταχυνόμενης κίνησης και ηρεμίας σε ένα βαρυτικό πεδίο (για παράδειγμα πάνω στην επιφάνεια της Γης) είναι ταυτόσημες. Το αποτέλεσμα της ιδέας αυτής είναι ότι η ελεύθερη πτώση είναι αδρανειακή κίνηση σε μη ευκλείδειο χώρο: Με άλλα λόγια, ένα αντικείμενο σε ελεύθερη πτώση, πέφτει επειδή αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο τα αντικείμενα κινούνται όταν δεν ασκείται πάνω τους δύναμη, αντί να πέφτει λόγω της δύναμης της βαρύτητας, όπως συμβαίνει στην κλασική μηχανική. Αυτό είναι ασύμβατο με την κλασική μηχανική και την ειδική σχετικότητα, επειδή σε αυτές τις θεωρίες αντικείμενα που κινούνται αδρανειακά δε μπορούν να επιταχύνουν το ένα σε σχέση με το άλλο, αλλά αντικείμενα σε ελεύθερη πτώση κάνουν ακριβώς αυτό. Για να λυθεί η δυσκολία, ο Άινσταϊν πρότεινε αρχικά πως ο χωροχρόνος είναι καμπυλωμένος. Το 1915 ανακοίνωσε τις πεδιακές εξισώσεις Άινσταϊν, οι οποίες συσχετίζουν την καμπύλωση του χωροχρόνου σε σχέση με τη μάζα, την ενέργεια και την ορμή μέσα σε αυτόν.
Σύμφωνα με τη γενική θεωρία της σχετικότητας:
Ο χρόνος περνά διαφορετικά σε χαμηλότερα βαρυτικά δυναμικά. Το φαινόμενο αυτό ονομάζεται βαρυτική διαστολή του χρόνου.
Οι τροχιές μεταβάλλονται με τρόπο μη αναμενόμενο από τη θεωρία του Νεύτωνα για τη βαρύτητα.
Ακόμα και οι ακτίνες του φωτός (όπου τα φωτόνια δεν έχουν μάζα) αλλάζουν πορεία παρουσία ενός βαρυτικού πεδίου.
Ερμηνεύει η διαστολή του Σύμπαντος, και τα μακρινά μέρη του απομακρύνονται από εμάς σχεδόν με την ταχύτητα του φωτός. Αυτό δεν αντιτίθεται στην ειδική σχετικότητα, καθώς είναι το ίδιο το Σύμπαν το οποίο διαστέλλεται.
http://el.wikipedia.org/
Ὀδυσσέας Ἐλύτης, ἀπὸ τὸ «Σχέδιο γιὰ μίαν εἰσαγωγὴ στὸ χῶρο τοῦ Αίγαίου»
Ἀπὸ τοὺς πολύποδες τῶν κρητικῶν ἀγγείων ἢ
τὰ φτερόψαρα τῶν πρόσφατων τοιχογραφιῶν τῆς Σαντορίνης,
ἀπὸ τὸ θαλασσινὸ ἀνάμεσα σὲ δυὸ κολόνες ἄνοιγμα κάποιου ναοῦ
ἢ τὸ γεωμετρικὸ καθήλωμα ἑνὸς αὐλητῆ σὲ μάρμαρο παριανό,
ξεσηκώνεται, σὰν ἀέρας ἐλαφρότατου γραιγολεβάντε,κάποια αἴσθηση «ἅγια»,
ὅπως θὰ λέγαμε πρωθύστερα…
Ὀδυσσέας Ἐλύτης, ἀπὸ τὸ «Σχέδιο γιὰ μίαν εἰσαγωγὴ στὸ χῶρο τοῦ Αίγαίου»
Στὴ φωτογραφία, ὁ Ναὸς τοῦ Ποσειδῶνα στὸ Σούνιο.
Temple of Poseidon, Sounion, Greece.
Φωτογραφία ἀπὸ http://
τὰ φτερόψαρα τῶν πρόσφατων τοιχογραφιῶν τῆς Σαντορίνης,
ἀπὸ τὸ θαλασσινὸ ἀνάμεσα σὲ δυὸ κολόνες ἄνοιγμα κάποιου ναοῦ
ἢ τὸ γεωμετρικὸ καθήλωμα ἑνὸς αὐλητῆ σὲ μάρμαρο παριανό,
ξεσηκώνεται, σὰν ἀέρας ἐλαφρότατου γραιγολεβάντε,κάποια αἴσθηση «ἅγια»,
ὅπως θὰ λέγαμε πρωθύστερα…
Ὀδυσσέας Ἐλύτης, ἀπὸ τὸ «Σχέδιο γιὰ μίαν εἰσαγωγὴ στὸ χῶρο τοῦ Αίγαίου»
Στὴ φωτογραφία, ὁ Ναὸς τοῦ Ποσειδῶνα στὸ Σούνιο.
Temple of Poseidon, Sounion, Greece.
Φωτογραφία ἀπὸ http://
Γιατί πρέπει να τρώμε όλοι μαζί
► Γιατί πρέπει να τρώμε όλοι μαζί
Αλεξοπούλου Μαρία-Χριστίνα, Κλινικός Διαιτολόγος - Διατροφολόγος
Ένας από τους πιο σημαντικούς τρόπους για να εφαρμόσετε ένα υγιεινό διατροφικό πρόγραμμα και να γνωρίζετε τι τρώει το παιδί σας είναι να κάθεστε όλη η οικογένεια στο τραπέζι και να το τρώτε. Είναι εύκολο να καταλάβει κανείς ότι η οικογενειακή συγκέντρωση στο τραπέζι είναι συνδεδεμένη με την απώλεια βάρους των παιδιών, με την πρόσληψη περισσότερων υγιεινών τροφών, όπως είναι τα φρούτα και τα λαχανικά και με αύξηση της αυτοεκτίμησής τους.
Παρακάτω σας δίνονται ορισμένες πληροφορίες-συμβουλές για τη σημασία των οικογενειακών γευμάτων.
Τα παιδιά που τρώνε μόνα τους ποτέ δε μαθαίνουν ότι το φαγητό είναι μια ευχάριστη διαδικασία, κατά την οποία οι άνθρωποι επικοινωνούν, δοκιμάζουν όλοι μαζί καινούριες γεύσεις, μοιράζονται τις εμπειρίες τους από την ημέρα τους και διασκεδάζουν ανταλλάσοντας απόψεις για το φαγητό (πώς είναι μαγειρεμένο, τι τους αρέσει και τι όχι, ιδέες για άλλα διαφορετικά μενού).
Εμπλουτίστε την ώρα του φαγητού με μπόλικη κουβέντα και χαρά. Έτσι, θα μάθουν να χειρίζονται το φαγητό με χαρά και ευχαρίστηση και δεν θα τους γίνεται άγχος.
Τα παιδιά που τρώνε μόνα τους ή μπροστά στην τηλεόραση δεν προσέχουν τι και πόσο τρώνε. Δε συνειδητοποιούν πότε έχουν χορτάσει, γιατί τις περισσότερες φορές είναι απορροφημένα στην τηλεόραση. Επίσης, είναι πολύ πιθανό να κάνουν και λάθος επιλογές, αφού κανένας δεν τους προσέχει. Όταν έστω και μια φορά φάνε μόνα τους, τότε είναι εύκολο αυτό να γίνει συνήθεια, ενώ εξακολουθούν να έχουν ανάγκη από διακριτική γονική παρακολούθηση για το τι τρώνε.
Είναι εντυπωσιακό ότι η οικογενειακή συγκέντρωση στο τραπέζι έχει συνδεθεί με βελτίωση των παιδιών στο σχολείο και στην ψυχολογική κατάστασή τους.
Στα παιδιά δεν αρέσει ο εξονυχιστικός έλεγχος. Για το λόγο αυτό, μην κάνετε το παιδί σας να νιώσει άσχημα με το να μετράτε τις μπουκιές του ή να το πιέζετε να αδειάσει το πιάτο του.
Πολλές φορές όμως είναι δύσκολο να τρώει όλη η οικογένεια μαζί, ειδικά όταν ένας ή και οι δυο γονείς δουλεύουν μέχρι αργά. Αν συμβαίνει κάτι τέτοιο στην οικογένειά σας, παρακαλέστε τη γιαγιά ή το άτομο που προσέχει το παιδί (τη νταντά) να κάτσει να φάει με το παιδί σας.
Αν είστε σπίτι και θέλετε να φάτε αργότερα με τον σύντροφό σας, μπορείτε να καθήσετε μαζί με το παιδί σας για να του κάνετε παρέα και να τσιμπήσετε ελάχιστα από αυτά που τρώει.
Τα σαββατοκύριακα που έχετε περισσότερο ελεύθερο χρόνο είναι ευκαιρία να βρείτε χρόνο για οικογενειακά γεύματα.
Κάντε μια προσπάθεια να τρώτε πρωινό όλοι μαζί. Αν σηκώνεστε λίγο νωρίτερα και πείσετε και τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειάς σας να κάνουν το ίδιο είναι πολύ καλό, γιατί όσο πιο πολλά γεύματα κάνετε όλοι μαζί, τόσο το καλύτερο.
iatronet.gr
Αλεξοπούλου Μαρία-Χριστίνα, Κλινικός Διαιτολόγος - Διατροφολόγος
Ένας από τους πιο σημαντικούς τρόπους για να εφαρμόσετε ένα υγιεινό διατροφικό πρόγραμμα και να γνωρίζετε τι τρώει το παιδί σας είναι να κάθεστε όλη η οικογένεια στο τραπέζι και να το τρώτε. Είναι εύκολο να καταλάβει κανείς ότι η οικογενειακή συγκέντρωση στο τραπέζι είναι συνδεδεμένη με την απώλεια βάρους των παιδιών, με την πρόσληψη περισσότερων υγιεινών τροφών, όπως είναι τα φρούτα και τα λαχανικά και με αύξηση της αυτοεκτίμησής τους.
Παρακάτω σας δίνονται ορισμένες πληροφορίες-συμβουλές για τη σημασία των οικογενειακών γευμάτων.
Τα παιδιά που τρώνε μόνα τους ποτέ δε μαθαίνουν ότι το φαγητό είναι μια ευχάριστη διαδικασία, κατά την οποία οι άνθρωποι επικοινωνούν, δοκιμάζουν όλοι μαζί καινούριες γεύσεις, μοιράζονται τις εμπειρίες τους από την ημέρα τους και διασκεδάζουν ανταλλάσοντας απόψεις για το φαγητό (πώς είναι μαγειρεμένο, τι τους αρέσει και τι όχι, ιδέες για άλλα διαφορετικά μενού).
Εμπλουτίστε την ώρα του φαγητού με μπόλικη κουβέντα και χαρά. Έτσι, θα μάθουν να χειρίζονται το φαγητό με χαρά και ευχαρίστηση και δεν θα τους γίνεται άγχος.
Τα παιδιά που τρώνε μόνα τους ή μπροστά στην τηλεόραση δεν προσέχουν τι και πόσο τρώνε. Δε συνειδητοποιούν πότε έχουν χορτάσει, γιατί τις περισσότερες φορές είναι απορροφημένα στην τηλεόραση. Επίσης, είναι πολύ πιθανό να κάνουν και λάθος επιλογές, αφού κανένας δεν τους προσέχει. Όταν έστω και μια φορά φάνε μόνα τους, τότε είναι εύκολο αυτό να γίνει συνήθεια, ενώ εξακολουθούν να έχουν ανάγκη από διακριτική γονική παρακολούθηση για το τι τρώνε.
Είναι εντυπωσιακό ότι η οικογενειακή συγκέντρωση στο τραπέζι έχει συνδεθεί με βελτίωση των παιδιών στο σχολείο και στην ψυχολογική κατάστασή τους.
Στα παιδιά δεν αρέσει ο εξονυχιστικός έλεγχος. Για το λόγο αυτό, μην κάνετε το παιδί σας να νιώσει άσχημα με το να μετράτε τις μπουκιές του ή να το πιέζετε να αδειάσει το πιάτο του.
Πολλές φορές όμως είναι δύσκολο να τρώει όλη η οικογένεια μαζί, ειδικά όταν ένας ή και οι δυο γονείς δουλεύουν μέχρι αργά. Αν συμβαίνει κάτι τέτοιο στην οικογένειά σας, παρακαλέστε τη γιαγιά ή το άτομο που προσέχει το παιδί (τη νταντά) να κάτσει να φάει με το παιδί σας.
Αν είστε σπίτι και θέλετε να φάτε αργότερα με τον σύντροφό σας, μπορείτε να καθήσετε μαζί με το παιδί σας για να του κάνετε παρέα και να τσιμπήσετε ελάχιστα από αυτά που τρώει.
Τα σαββατοκύριακα που έχετε περισσότερο ελεύθερο χρόνο είναι ευκαιρία να βρείτε χρόνο για οικογενειακά γεύματα.
Κάντε μια προσπάθεια να τρώτε πρωινό όλοι μαζί. Αν σηκώνεστε λίγο νωρίτερα και πείσετε και τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειάς σας να κάνουν το ίδιο είναι πολύ καλό, γιατί όσο πιο πολλά γεύματα κάνετε όλοι μαζί, τόσο το καλύτερο.
iatronet.gr
Παγκόσμια Ημέρα κατά της Aσθενείας Πάρκινσον
Παγκόσμια Ημέρα κατά της Aσθενείας Πάρκινσον
Η Παγκόσμια Ημέρα κατά της Ασθένειας του Πάρκινσον καθιερώθηκε το 1997 με πρωτοβουλία της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την Ασθένεια Πάρκινσον (EPDA) και την υποστήριξη του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας. Τον ίδιο χρόνο δόθηκε στη δημοσιότητα η «Χάρτα της EPDA», που σκοπό είχε να ενημερώσει τους πάσχοντες από την ασθένεια για τα δικαιώματά τους, αλλά και να ευαισθητοποιήσει το παγκόσμιο κοινό.
Γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 11 Απριλίου, ημερομηνία γέννησης το 1775 του άγγλου γιατρού Τζέιμς Πάρκινσον. Ο Πάρκινσον το 1817 ανακάλυψε τη συμπτωματολογία της ασθένειας, που πλήττει το νευρικό σύστημα του ανθρώπου και σήμερα είναι γνωστή με το όνομά του.
Διαβάστε περισσότερα: http://www.sansimera.gr/
Η Παγκόσμια Ημέρα κατά της Ασθένειας του Πάρκινσον καθιερώθηκε το 1997 με πρωτοβουλία της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την Ασθένεια Πάρκινσον (EPDA) και την υποστήριξη του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας. Τον ίδιο χρόνο δόθηκε στη δημοσιότητα η «Χάρτα της EPDA», που σκοπό είχε να ενημερώσει τους πάσχοντες από την ασθένεια για τα δικαιώματά τους, αλλά και να ευαισθητοποιήσει το παγκόσμιο κοινό.
Γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 11 Απριλίου, ημερομηνία γέννησης το 1775 του άγγλου γιατρού Τζέιμς Πάρκινσον. Ο Πάρκινσον το 1817 ανακάλυψε τη συμπτωματολογία της ασθένειας, που πλήττει το νευρικό σύστημα του ανθρώπου και σήμερα είναι γνωστή με το όνομά του.
Διαβάστε περισσότερα: http://www.sansimera.gr/
Ιπποκράτειος Αντικαρκινική Άμυνα
http://alttherapy.blogspot.gr/2012/07/blog-post_9971.html#axzz2O87tabe5
Ιπποκράτειος Αντικαρκινική Άμυνα
Η
αμυγδαλίνη είναι το πικρό συστατικό των αμυγδάλων και μια πιθανή τοξίνη
αφού μπορεί να απελευθερώσει κυανίδη στον οργανισμό. Η αμυγδαλίνη
θεωρείται ότι έχει αντικαρκινικές ιδιότητες, αλλά αυτό δεν έχει
αποδειχθεί επιστημονικά.Έχει υποστηριχθεί, ότι με τον αποκλεισμό των πικρών ουσιών – μόνο ηδονή και ευχαρίστηση στο λάρυγγά μας είναι το σύνθημά μας – αποκλείσαμε μια από τις 4 βασικές γεύσεις: αλμυρό, ξινό, πικρό, γλυκό.
Να τρώτε τρία αμύγδαλα την ημέρα και... δεν θα πάθετε ποτέ καρκίνο.
Το Αμυγδαλέλαιο λαμβάνεται από τους καρπούς του αμύγδαλου. Πλούσιο σε βιταμίνες Α, Ε, Β1, Β2, Β6 . Β17 και ιχνοστοιχεία
Η βιταμίνη Β17 δεν είναι βιταμίνη. Είναι η παλιά ονομασία της αμυγδαλίνης.
Η αμυγδαλίνη είναι το πικρό συστατικό των αμυγδάλων και
Έχει υποστηριχθεί, ότι με τον αποκλεισμό των πικρών ουσιών – μόνο ηδονή και ευχαρίστηση στο λάρυγγά μας είναι το σύνθημά μας – αποκλείσαμε μια από τις 4 βασικές γεύσεις: αλμυρό, ξινό, πικρό, γλυκό,. Πολλοί έχουν απορρίψει και το ξινό και έχουν επιλέξει το αλμυρό και το γλυκό. Έτσι έχει χαθεί η ισορροπία. Ο Ιπποκράτης τόνιζε την ισορροπία, επηρεασμένος από τον πατέρα της ελληνικής ιατρικής τον γιατρό Αλκμαίωνα. Αυτός θεωρείται η κορυφή της ελληνικής ιατρικής γιατί πρώτος αυτός ασχολήθηκε με ην ανατομία και φυσιολογία και διατύπωσε ως εξής τις αντιλήψεις του για την υγεία και την αρρώστια, που υιοθέτησε και ο Ιπποκράτης: «Εκείνο που διατηρεί την υγεία είναι ισομερής κατανομή και ακριβής μείξη μέσα στο σώμα των δυνάμεων (= ισονομία) του ξηρού, του υγρού, του κρύου, του γλυκού, του πικρού, του ξινού και του αλμυρού.Την Αρρώστια την προκαλεί η επικράτηση του ενός (=μοναρχία). Η θεραπεία επιτυγχάνεται με την αποκατάσταση της διαταραχθείσας ισορροπίας, με τη μέθοδο της αντίθετης από την πλεονάζουσα δύναμη». Οι αντιλήψεις αυτές τις βρίσκουμε ακέραιες στον Ιπποκράτη. Η ακριβής μείξη, η ισονομία, η συμμετρία, η αρμονία, βρίσκονται στη βάση των δογμάτων των Πυθαγορείων και του Ιπποκράτη.
Γράφει χαρακτηριστικά ο Ιπποκράτης: « Μέσα στον άνθρωπο υπάρχει και το πικρό και το αλμυρό, το γλυκό, το ξινό, το στυφό και το άνοστο και… τα συστατικά αυτά όταν αναμειγνύονται και ενώνονται μεταξύ τους, ούτε φαίνονται ούτε βλάπτουν τον άνθρωπο. Όταν όμως κάποιο απ΄όλα διαχωριστεί και μείνει μόνο του τότε φαίνεται να προκαλεί βλάβη».
Αν τρώμε πολλά γλυκά και υδρογονάνθρακες και έχει γίνει το σώμα μας σοκολάτα και Ζαχαροπλαστείο, έχει επέλθει ανισορροπία. Η επικράτηση των γλυκών σε βάρος του πικρού θα το πληρώσουμε και μάλιστα ακριβά. Οι όγκοι είναι γεμάτοι από ζάχαρη.
Αυτό απέδειξε ο Warburg. Το 2001 ένα ιατρικό συνέδριο στην Καρλσρούη της Γερμανίας, επιβεβαίωσε την παροιμία: «ότι είναι πικρό στο στόμα, είναι καλό στο στομάχι». Τονίστηκε ότι οι πικρές ουσίες, συμβάλλουν αποφασιστικά στη συνολική διαδικασία της πέψης..
Οι κινήσεις του στομάχου και του εντέρου εντείνονται και επιταχύνεται η προώθηση της τροφής. Διεγείρουν την έκκριση χολής και παγκρέατος, βελτιώνουν την πέψη των λευκωμάτων, πρωτεϊνών και λιπών.
Μειώνεται η αίσθηση του φουσκώματος και εμποδίζονται οι διαδικασίες ζύμωσης και σήψης που συντελούνται στο έντερο. Μέσω της βελτίωσης απορρόφησης της βιταμίνης Β12, οι πικρές ουσίες υποστηρίζουν την παραγωγή αίματος, προάγουν την απορρόφηση των λιποδιαλυτών στοιχείων, όπως και του σιδήρου. Οι πικρές ουσίες υποστηρίζουν και τη δημιουργία βάσεων (αλκαλικό υψηλό ΡΗ) στον οργανισμό. Και δρουν μ΄αυτό τον τρόπο ενάντια στην υπεροξείδωση του αίματος. Σε περίπτωση συστηματικής λήψης των πικρών ουσιών,
1) δυναμώνει το συκώτι.
Το συκώτι θέλει πικρά για να λειτουργήσει. Η χολή που παράγεται στο συκώτι είναι πικρή. Πως λοιπόν θα έχουμε παραγωγή πρώτης ποιότητας χολής, να διαλύει τα λίπη, αν δεν τρώμε πικρά;
Τροφοδοτώντας με ζάχαρη το συκώτι δεν παράγουμε πικρή χολή.
2) Βελτιώνεται ο μεταβολισμός και με τον τρόπο αυτό μειώνεται και η χοληστερίνη. Με τα πικρά μειώνονται και οι τιμές του σακχάρου. Ο καθένας το καταλαβαίνει. Το σάκχαρο προέρχεται από την κατάχρηση υδατανθράκων, όχι από την κατάχρηση πικρών ουσιών και η θεραπεία γίνεται με τα αντίθετα, έλεγε ο Ιπποκράτης. Πικρές ουσίες, όπως η Clucosonalat Sinigrin, είναι αντικαρκινικές. Πως δρουν οι πικρές ουσίες;
Η περίπτωση του βερίκοκου. Το κέντρο για τον καρκίνο είναι το συκώτι.
Να το διατυπώσω διαφορετικά.
Το συκώτι είναι για τον καρκίνο, ότι η καρδιά για το κυκλοφορικό. Το συκώτι είναι το κέντρο.
Δυνατό συκώτι διώχνει τον καρκίνο.
Ζαχαροποιημένο και σοκολατοποιημένο συκώτι ίσον καρκίνος. Η άμυνα και ο τερματοφύλακας του οργανισμού εναντίον του καρκίνου βρίσκονται στο συκώτι και το συκώτι θέλει πικρά για να λειτουργήσει σωστά, να αποθηκεύσει τις βιταμίνες. Γιατί δεν παρουσιάζεται καρκίνος στο λεπτό έντερο;
Ρωτήστε κάποιο γιατρό. Πολλοί δεν γνωρίζουν. Άλλοι απαντούν το ΡΗ, η μεγάλη ποσότητα γ – σφαιρίνης ( επηρεάζεται από το σελήνιο), ή λόγω της ταχείας διέλευσης… Η απάντηση βρίσκεται στο γεγονός, ότι – σύμφωνα με τη φυσιολογία- στο λεπτό έντερο χύνονται οι εκκρίσεις της χολής και του παγκρέατος που κάνουν αλκαλικό το ΡΗ του λεπτού εντέρου. Τα παγκρεατικά ένζυμα (θρυψίνη, χυμοθρυψίνη) και η χολή, είναι βασικής σημασίας για το περίεργο γεγονός, ότι στο λεπτό έντερο δεν εμφανίζεται σχεδόν ποτέ καρκίνος. Ο συνδυασμός και των δύο. Γιατί και στο πάγκρεας και στο χοληδόχο πόρο εμφανίζεται καρκίνος; Να θέσω διαφορετικά το ερώτημα. Αν είναι το ΡΗ ή η γ-σφαιρίνη η αιτία που το καρκίνου του λεπτού εντέρου είναι πρακτικά 0, γιατί δεν αυξάνουμε τις γ – σφαιρίνες ή δεν διορθώνουμε το ΡΗ του οργανισμού σε αλκαλικό; Ας θυμηθούμε τον Otto Warburg: 1) μεγάλη κατανάλωση γλυκόζης (γαλακτικό οξύ),
2) έλλειψη οξυγόνου,
3) χαμηλό (όξινο) ΡΗ. Η τριάδα των χαρακτηριστικών των καρκινικών κυττάρων. Πράγματι στο λεπτό έντερο υπάρχει αλκαλικό ΡΗ. Τα ένζυμα είναι πολύ ευαίσθητα. Η θερμοκρασία καταστρέφει τα εντελώς . Για να έχουμε λοιπόν πολλά ένζυμα, πρέπει να καταναλώνουμε ωμές τροφές. Έτσι θα ανεβάζουμε το επίπεδο των πεπτικών ενζύμων του εντέρου και θα έχουμε περισσότερα παγκρεατικά ένζυμα.
Κανόνας 2ος: Τουλάχιστον το 50% των τροφών ενός καρκινοπαθή πρέπει να είναι ωμές, για άριστη λειτουργία των παγκρεατικών ενζύμων.
Πώς το κουκούτσι του βερίκοκου σκοτώνει τα καρκινικά κύτταρα;
Η Β17 που περιέχεται στο κουκούτσι του βερίκοκου, στα πικραμύγδαλα και τα αμύγδαλα,
αποτελείται από δύο σάκχαρα (γλυκόζη) ένα βενζελδαύδη και ένα κυάνιο συνδεδεμένα μεταξύ τους. Όπως ο καθένας γνωρίζει, το κυάνιο είναι υψηλά τοξικό και σε μεγάλες ποσότητες θανατηφόρο. Όμως σ΄αυτή τη φυσική του μορφή είναι χημικά αδρανές. Υπάρχει μία ουσία, που μπορεί να ξεκλειδώσει το μόριο της βιταμίνης Β17 και να απελευθερώσει το κυάνιο του βερίκοκου. Η ουσία αυτή είναι το ένζυμο beta glucosidase (βήτα γλυκοσιδάση), που το καλούμε, το ένζυμο που ξεκλειδώνει. Όταν η βιταμίνη Β17, έρχεται σε επαφή μ΄ αυτό το ένζυμο, όχι μόνο απελευθερώνεται το κυάνιο, αλλά και η βενζελδαϊδη, η οποία είναι πολύ τοξική από μόνη της. Αυτές οι δύο ουσίες μαζί έχουν δηλητηριώδη ισχύ 100 φορές περισσότερο απ΄όσο κάθε μια χωριστά. Αυτό καλείται συνεργιστικό αποτέλεσμα. Ευτυχώς, το ένζυμο αυτό δεν βρίσκεται οπουδήποτε στον οργανισμό μας σε επικίνδυνο βαθμό, εκτός από τα καρκινικά κύτταρα. Κάποτε δε 100 φορές περισσότερο απ΄ότι στα περιβάλλοντα υγιή κύτταρα.
Αποτέλεσμα: Το δηλητήριο που απελευθερώνεται από το κουκούτσι του βερίκοκου και του αμύγδαλου στοχεύει στα καρκινικά κύτταρα και μόνο και τα σκοτώνει.
Υπάρχει επίσης ένα άλλο ένζυμο, που καλείται ροδανάση. Το ονομάζουνε προστατευτικό ένζυμο, για την ικανότητά του να προστατεύει και να ουδετεροποιεί το κυάνιο μετατρέποντάς το σε υποπροϊόντα ωφέλιμα για την υγεία. Αυτό το ένζυμο απαντάται σε μεγάλες ποσότητες σε κάθε σημείο του οργανισμού μας, εκτός από τα καρκινικά κύτταρα, τα οποία δεν προστατεύονται.:
Με λίγα λόγια η ροδανάση προστατεύει τους ιστούς από το κυάνιο ενώ δεν υπάρχει στα καρκινικά κύτταρα. Β γλυκοσιδάση απελευθερώνει το κυάνιο που σκοτώνει τον καρκίνο. Βρίσκεται στα καρκινικά κύτταρα, δεν βρίσκεται στα υγιή. Προσοχή εδώ. Ένα παράδειγμα από την ιστορία. Οι επιστήμονες γνωρίζουν πως το αντίδοτο στη δηλητηρίαση από κυάνιο, είναι η ζάχαρη. Αναφέρεται στην ιστορική απόπειρα δολοφονίας με κυανιούχο κάλιο κατά του Ρασπούτιν, μισητό πρόσωπο στην προεπαναστατική Ρωσία. Μολονότι ο Ρασπούτιν δηλητηριάστηκε με κυάνιο, δεν έπαθε τίποτα, διότι το κυανιούχο κάλιο είχε τοποθετηθεί μέσα σε γλυκά και σε κρασί. Αν και η δόση ήταν μεγάλη παρουσίασε ελάχιστα συμπτώματα δευτερεύοντα της δηλητηρίασης, όπως λόξυγκα, σιελόρροια κ.λ.π. Η ζάχαρη είχε εξουδετερώσει τη δράση του πολύ δραστικού δηλητηρίου. Τη λεπτομέρεια αυτή δεν τη γνώριζαν οι επίδοξοι δολοφόνοι. Ας φανταστούμε λοιπόν σήμερα έναν καρκινοπαθή που έχει καταναλώσει μεγάλες ποσότητες γλυκών, αναψυκτικών, ποτών, πατάτας, ή που η διατροφή του περιλαμβάνει κυρίως υδατάνθρακες, αν είναι δυνατόν να πάθει κάτι με λίγα κουκούτσια από βερίκοκα, όπως τα παπαγαλάκια των ΜΜΕ είπαν, ακολουθώντας τα κελεύσματα των κυρίων τους στου Μεμόριαλ. Όπως δεν έπαθαν οι Χούντζας, όπως λέει η παράδοσή μας με το μυλωνά, όπως επιστημονικά το ανέλυσε ο Krebs με τη ροδανάση και τη Β γλυκοσιδάση, τα κουκούτσια από βερίκοκα είναι απολύτως ασφαλή. Αρχίζουμε σε περιπτώσεις διαγνωσμένου καρκίνου με 5 την ημέρα, την πρώτη βδομάδα., με 10 τη δεύτερη και χωρίς περιορισμό στη συνέχεια. Η όρεξη, η πέψη, ο μεταβολισμός, θα βελτιωθούν. Τα βερίκοκα είναι φρούτα εποχής και τα προμηθευόσαστε από το μανάβη της γειτονιάς. Από αυτό το αντικαρκινικό φάρμακο όχι μόνο δεν κερδίζουν οι φαρμακευτικές εταιρίες, αντίθετα ζημιώνουν.
Κλείστε τα αυτιά σας στα παπαγαλάκια των φαρμακευτικών εταιριών.
Τρώτε άφοβα κάθε μέρα από Λίγα κουκούτσια βερίκοκου και αμύγδαλα.
Πίνετε χυμό σιταρόχορτου που είναι πλούσιο σε αμυγδαλίνη.
Κανόνας 3ος: Τα καρκινικά κύτταρα έχουν όξινο (χαμηλό ΡΗ). Το ΡΗ το ισορροπεί το ασβέστιο η βιταμίνη D, το μαγνήσιο, το κάλιο, το βόριο. Το λεμόνι, βοηθά στην απορρόφηση του ασβεστίου. Καταναλώνετε πολύ λεμόνι κάθε μέρα, όπως συστήνει η αντικαρκινική δίαιτα Μοερμαν στην Ολλανδία. Τρώτε χέλια (τεράστια πηγή βιταμίνης Δ 5000 ΙΘ (μονάδες) στα 100 γραμ. . Φρούτα , ειδικά σταφύλι (τεράστια πηγή καλίου). Λαχανικά (μπρόκολο, λάχανο, μωβ – άσπρο) καρότα, λαχανίδες ( τεράστια πηγή αφομοιώσιμου ασβεστίου), βλήτα (επίσης τεράστια πηγή ασβεστίου, βορίου), μαϊντανό (ειδικά για καρκίνο του πνεύμονα, ρόκα (ειδικά για καρκίνο των νεφρών), ραδίκια (με το ζουμί τους).
Κανόνας 4ος: Η υποξία (χαμηλό οξυγόνο), είναι χαρακτηριστικό της καρκινογένεσης. H χλωροφύλλη δίνει το οξυγόνο στα φυτά. Σύμφωνα με το μεγάλο γιατρό Max Gerson (7) που θεράπευσε τον νομπελίστα Αλμπερτ Σβάϊτσερ και αποδεδειγμένα 50 καρκινοπαθείς σύμφωνα με τις ακτινογραφίες τους πριν και μετά τη θεραπεία.
Οι πράσινοι χυμοί, τουλάχιστον 5 την ημέρα, δίνουν το απαιτούμενο οξυγόνο και υγεία στα κύτταρα.
Έχουμε έτσι απόπτωση (θάνατο, κυτταρική αυτοκτονία) των καρκινικών κυττάρων. Οι χυμοί της τσουκνίδας, φύλλων ελιάς, σέλινου, μαϊντανού και καρότου παίζουν σημαντικό ρόλο.
Ο Gerson μάλιστα, χρησιμοποιούσε ειδικό, αποχυμωτή, για τη διατήρηση όλων των θρεπτικών συστατικών. Όταν παρουσίασε τις ανίατες περιπτώσεις στο Κογκρέσο με όλα τα αποδεικτικά στοιχεία που τις συνόδευαν (εξετάσεις, ακτινογραφίες κ.λ.π.). Αντί να τον συγχαρούν, άρχισε ένα ανελέητο κυνηγητό εναντίον του. Έτσι δρουν οι φαρμακευτικές εταιρίες. Καταδιώκουν την αλήθεια. Τα ίδια έγιναν και στη Γαλλία με τον Μπελανσονί, γιατρό του προέδρου Μιτεράν κ.λ.π.
Κανόνας 5ος: Τρώτε άφθονο σκόρδο και κρεμμύδι μέχρι «σκασμού».
Σκοτώνει τα καρκινικά κύτταρα.
Γιατί τεράστιες ποσότητες; Υπάρχουν πολλοί σκουπιδιάρηδες στον οργανισμό μας που τον καθαρίζουν από τις τοξίνες και τα δηλητήρια. Το γκλοκουρονικό οξύ, είναι ένα απ΄ αυτά. Έχετε ακούσει κάτι για την εξέταση Β-γλυκουρονιδάση; Ρωτείστε το γιατρό σας. Στα βιβλία της καρδιολογίας αναφέρεται ως εξέταση στο εγκεφαλονωτιαίο υγρό και πως συναντάται υψηλή σε σε αδενοκαρκινώματα, λεμφώματα, καρκινώματα από πλακώδη κύτταρα κ.λ.π. Τι κάνει η γλυκουρονιδάση; Καταστέλλει τη σύζευξη μεταξύ τοξίνης και του σκουπιδιάρη γλυκουρινικού οξέως με αποτέλεσμα οι τοξίνες να παραμένουν στον οργανισμό. Όσο περισσότερο σκόρδο και κρεμμύδι καταναλώνουμε, τόσο περισσότερο καταστέλλεται η δράση της β-γλυκουρουνιδάσης και αποβάλλονται οι τοξίνες από τον οργανισμό.
Το ασβέστιο παίζει επίσης σημαντικότατο ρόλο στη μείωση της δραστηριότητας της β-γλυκουρονιδάσης. Από την άλλη μεριά το γλυκουρονικό οξύ χρειάζεται μήλα μπρόκολα, ραπάνια, λάχανο (ειδικά μωβ), χαμομήλι. Επίσης τα κρεμμύδια μειώνουν σημαντικά τη γλυκόζη, όσο και την απάντηση της ινσουλίνης στη γλυκόζη. Το γλυκουρανικό οξύ συζεύγνυται με τη χολερυθρίνη από το ένζυμο UDT GT και απεκρίνεται στη χολή. Έχουμε καλύτερη λειτουργία της χολής και του συκωτιού. Ο γιατρός Χαβάκης έγραφε πως στην Τρασυλβανία, όπου οι κάτοικοι που στη διατροφή τους έχουν μεγάλη θέση τα κρεμμύδια, ο καρκίνος είναι σχεδόν άγνωστος. Επειδή η δράση των κρεμμυδιών στο σάκχαρο είναι γνωστή και στην ιατρική (βλέπε Βιοϊατρική, Κλινική Χημεία Ευάγγελος Σπανός, τόμος Α, σελ. 9).
Είναι αδιανόητο, οι καρκινοπαθείς και οι διαβητικοί να μην τρώνε πολλά κρεμμύδια. Ειδικά αν οι διαβητικοί τρώνε αρκετά φρέσκα κρεμμύδια, πέφτει ο δείκτης του σακχάρου.
Επίσης αν κάθε πρωί στίβουν ξερά κρεμμύδια και πίνουν μισό φλιτζάνι πέφτουν αισθητά η χοληστερίνη και το σάκχαρο. Ο δεύτερος ρόλος του κρεμμυδιού είναι ότι παρεμβαίνει στην τυροσίνη κινάση. Το κρεμμύδι, το μήλο και το γκρέιπφρουτ, περιέχουν κουερσετίνη, ένα βιοφλανοειδές. Η κουερσετίνη είναι σημαντικότατη, γιατί σταματά τη δράση μιας κατηγορίας ενζύμων που λέγονται κινάσες της τυροσίνης. Tα ένζυμα αυτά βρίσκονται στην κυτταρική μεμβράνη και στο εσωτερικό της και όταν ενεργοποιούνται εντέλουν τα καρκινικά κύτταρα να διασπαστούν και έτσι προκαλούνται οι μεταστάσεις. Για να μην δίδονται εντολές διαίρεσεις του κυττάρου και έτσι να αποτρέπονται οι μεταστάσεις, το μήνυμα είναι: τρώτε άφθονα κρεμμύδια. Υπάρχουν φάρμακα για την αναστολή δράσης της τυροσίνης κινάσης (Τυροφωστίνες). Ο στόχος των φαρμακευτικών εταιριών είναι σαφής: Θαυμάζουμε το Gleenvec ή τις τυροφωστίνες. Θαυματουργό το Gleenvec, καταπληκτική η επιστήμη! Μπράβο! Εμείς κερδίζουμε και οι καρκινοπαθείς είναι ευχαριστημένοι.! Κουβέντα όμως για το κρεμμύδι, που είναι το φυσικό Gleenvec. Πείτε μου!
Είχε άδικο ο Ιπποκράτης , όταν έγραφε: «Πιστεύω, ότι για να ασκήσει αποτελεσματικά το επάγγελμά του ένας γιατρός, είναι ανάγκη να γνωρίζει και μάλιστα να προσπαθήσει σκληρά να μάθει, όλα τα περί φύσης, δηλαδή ποιά επίδραση ασκούν στον άνθρωπο, ή τροφή, το ποτό και οι διάφορες συνήθειες σε κάθε άτομο ξεχωριστά. Δεν αρκεί να νομίζει απλά, ότι το τυρί είναι κακή τροφή, επειδή προκαλεί πόνο σε όποιον καταναλώνει μεγάλες ποσότητες. Πρέπει να μάθει, τι πόνο προκαλεί, για ποια αιτία και για ποιο , από όσα υπάρχουν μέσα στο σώμα είναι ακατάλληλο. Γιατί υπάρχουν πολλές άλλες τροφές και ποτά που είναι από τη φύση τους βλαβερά και επιδρούν στον άνθρωπο με ποικίλους τρόπους. Κάποιοι μπορούν να φάνε μεγάλες ποσότητες τυρί, χωρίς να τους πειράξει καθόλου. Αντίθετα τονώνει θαυμάσια όσους ωφελεί. Άλλοι όμως το αφομοιώνουν δύσκολα. Οι οργανισμοί είναι διαφορετικοί. Η γνώση αυτών θα θεράπευε τον άνθρωπο από τις αρρώστιες». Το ερώτημα παραμένει. Έχουν σήμερα γνώσεις οι γιατροί για τη θεραπευτική αξία των τροφών; Τι διδάσκονται για τη θεραπευτική τους δύναμη; Έχει άδικο ο Ιπποκράτης;
Κανόνας 6ος: Περιορίστε την Αποκρβοξυλάση της ορνιθίνης (ODC).
Η Αποκαρβοξυλάση της ορνιθίνης είναι το ένζυμο κλειδί στη σύνθεση των πολυαμινών και παίζει σημαντικό ρόλο στη διαίρεση και ανάπτυξη του κυττάρου. Επανερχόμαστε στο μεγάλο ρόλο του συκωτιού.
Η εξίσωση, συκώτι = καρκίνος και καρκίνος = συκώτι, παίζει και εδώ το ρόλο της.
Η αποκαρβοξυλάση της ορνιθίνης, είναι ηπατικό ένζυμο.
Αν το σταματήσουμε, σταματούμε και την ανάπτυξη των όγκων.
Η αποκαρβοξυλάση της ορνιθίνης κάνει πολύ παρέα με την ινσουλίνη.
Είναι στενές, πολύ στενές φιλενάδες.
Επιρεάζοντας τις πολυαμίνες, προκαλούν αύξηση των όγκων, μεταστάσεις, αύξηση του βάρους. Επίσης ο συνδυασμός ινσουλίνης με σωματομεδίνες (IGF1 και IGF 2) είναι θανατηφόρος.
Οι σωματομεδίνες (IGF1 και IGF 2) μοιάζουν με την προϊσουλίνη και παίζουν σημαντικότατο ρόλο στη ρύθμιση του πολλαπλασιασμού και της λειτουργίας των κυττάρων. ΣΕ υποκλυκαιμία, σχετιζόμενη με όγκο η ( IGF1) είναι υψηλή. Ο όγκος έχει καταναλώσει, όλο το σάκχαρο και ζητάει και άλλο. Γι΄αυτό έχουμε υπογλυκαιμία. Η IGF1, είναι ο κύριος παράγοντας για τη διέγερση των λιποκυττάρων, επιτάχυνση της ανάπτυξης των όγκων και πρόκλησης φλεγμονών. Η ινσουλίνη συνοδεύεται από την IGF1, που διεγείρει την κυτταρική ανάπτυξη. Μεγάλη αύξηση της ινσουλίνης και των σωματομεδινών, διεγείρουν την αύξηση των καρκινικών κυττάρων, αλλά και την ικανότητά τους να κάνουν μεταστάσεις (8). Μεγάλη κατανάλωση ζάχαρης, συνδέεται με αύξηση της ινσουλίνης με την παρέα της IGF σε μια προσπάθεια του οργανισμού να ρίξει το σάκχαρο.Τη σκυτάλη μετά την ινσουλίνη, παίρνουν οι σωματομεδίνες και αποκαρβοξυλάση της οπνιθίνης.
Αποτέλεσμα: Μεταστάσεις, αυξήσεις των όγκων.
Ας δούμε μερικές έρευνες. Η S. Hankinson της ιατρικής σχολής του Χάρβαρντ, απέδειξε, ότι από μια ομάδα γυναικών, ηλικίας κάτω των πενήντα, εκείνες με το υψηλότερο IGF, είχαν εφτά φορές περισσότερες πιθανότητες να εμφανίσουν καρκίνο του μαστού( ομάδες ερευνητών από το Xάβαρντ, το Mac Gill κ.λ.π. έδειξαν το ίδιο αποτέλεσμα στον καρκίνο του προστάτη με 9 φορές μεγαλύτερη πιθανότητα στους άνδρες που είχαν ψηλές σωματομεδίνες (10). Άλλες μελέτες έχουν δείξει [παρόμοια αποτελέσματα στον καρκίνο του παγκρέατος, του παχέος εντέρου, των ωοθηκών κ.λ.π.
Πως μειώνουμε την ινσουλίνη και τις φίλες της τις σωματομεδίνες; Κόβοντας με το μαχαίρι στους καρκινοπαθείς γλυκά, πατάτες, ψωμιά και γενικά τις επεξεργασμένες τροφές. Η εξέταση ινσουλίνης και σωματομεδινών (IGF1 και IGF2) είναι απαραίτητες. Έρευνες έχουν δείξει, ότι η πλήρης αποχή από τροφές πλούσιες σε υδατάνθρακες μειώνει θεαματικά τα επίπεδα ινσουλίνης και IGF.
Για την αναστολή της ODC (αποκαρβοξυλάση της ορνιθίνης), το σκόρδο, το τσάι, το ρόδι ο χυμός από φύλα ελιάς, τα καρύδια, τα κρεμμύδια, τα κεράσια και όλα τα πικρά παίζουν σημαντικότατο ρόλο.
Όταν πέσουν η ινσουλίνη και οι σωματομεδίνες, ο οργανισμός αποβάλλει τα σάκχαρα.
Το σώμα – ζαχαροπλαστείο, διώχνει τον καρκίνο πετώντας τα στοιχεία που τον θρέφουν.
Πηγή: ksipnistere.blogspot.gr
Διαβάστε περισσότερα http://alttherapy.blogspot.com/2012/07/blog-post_9971.html#ixzz2Q9ZBMrvN
Άσπρα καράβια-Μιχάλης Βιολάρης, Καίτη Χωματά
Δημοσιεύθηκε στις 11 Δεκ 2012
Μουσική: Γιάννης Σπανός
Στίχοι: Σωτήρης Σκίπης
Άσπρα καράβια τα όνειρά μας
για κάποιο ρόδινο γιαλό,
άσπρα καράβια τα όνειρά μας.
Θα κόβουν δρόμο κι ένα δρόμο
μυριστικό κι ευωδιαστό,
θα κόβουν δρόμο κι ένα δρόμο.
Κι από ψηλά θα μας φωτίζει
το φεγγαράκι το χλωμό
κι από ψηλά θα μας φωτίζει.
Και θ΄ αρμενίζουν, ω χαρά μας,
ίσα στο ρόδινο γιαλό,
άσπρα καράβια τα όνειρά μας.
Στίχοι: Σωτήρης Σκίπης
Άσπρα καράβια τα όνειρά μας
για κάποιο ρόδινο γιαλό,
άσπρα καράβια τα όνειρά μας.
Θα κόβουν δρόμο κι ένα δρόμο
μυριστικό κι ευωδιαστό,
θα κόβουν δρόμο κι ένα δρόμο.
Κι από ψηλά θα μας φωτίζει
το φεγγαράκι το χλωμό
κι από ψηλά θα μας φωτίζει.
Και θ΄ αρμενίζουν, ω χαρά μας,
ίσα στο ρόδινο γιαλό,
άσπρα καράβια τα όνειρά μας.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
Δημοφιλείς αναρτήσεις
-
Maria Dimitriou 1 Απριλίου στις 3:51 μ.μ. · exypnes-idees.gr 7 Μοναδικά φυτά εσωτερικού χώρου που δεν χρε...
-
Ο χρήστης Maria Dimitriou κοινοποίησε μια δημοσίευση . 17 Ιουλίου 2017 · Η Anna Nikolaidou κοινοποίησε ένα βίντεο σ...
-
Ο Σταφυλίνακας Kλικ στη φωτογραφία για περισσότερα http://toperivoli.com/content/%CF%83%CF%84%CE%B1%CF%86%CF%85%CE%BB%CE%...
-
http://share24.gr/9-tropi-gia-na-antidrasis-otan-kapios-se-pligosi/ 9 Τρόποι για να Αντιδράσεις Όταν Κάποιος σε Πληγώσει - share24.gr...
-
Maria Dimitriou κοινοποίησε μια δημοσίευση του George Styl Όταν ήμουν μικρός η γιαγιά μου τα έβαζε στο καντήλι για φυτίλι !!! Ξε...
-
Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο . 4 σημάδια-καμπανάκια ότι ο μεταβολισμός σας είναι στα κόκκινα και κιν...
-
Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη δημοσίευση του χρήστη Bossnews.gr . · Πως να απαλλαγείτε από το νύχι που μπαίνει μέσα στο δέρμ...
-
Maria Dimitriou 22 Αυγούστου στις 12:22 π.μ. · olympospress.blogspot.com Γιατί οι Δελφοί έστειλαν τους Σ...
-
Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη δημοσίευση της Dimitra Nikolaou . Η αρμπαρόριζα η θαυματουργή για τα νεύρα ...
-
Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη δημοσίευση του χρήστη Διατροφη Υγεια . Αγιόκλημα: Ένα θαυματουργό φαρμακευτικό φυτό που πρέπει να...
