Από όσα θυμούμαι

http://zhtunteanagnostes.blogspot.gr/2012/09/blog-post.html?spref=fb

Από όσα θυμούμαι το Παλιό Κάστρο, Μανώλης Δερμιτζάκης, εκδ. Δοκιμάκης

Ο Μανώλης Δερμιτζάκης εξέδωσε το Από όσα θυμούμαι  σε δύο χωριστούς τόμους , το 1962 και 1963 αντίστοιχα. Η επανέκδοσή του έγινε από τις εκδόσεις Δοκιμάκη, το 2008  σε έναν τόμο με επιμέλεια της Τασούλας Μαρκομιχελάκη.

Ώρες φορές, όντας μονάχος στο μπαρμπεργιό κλεισμένος με δίχως δουλειά, συλλογίζουμαι τη ζωή μου, τη ζωή... Και στο νου μου κατεβαίνουν αράδες. Γράφω. Τι γράφω; Ένα λόγος να γράφεις. Μεγάλη υπόθεση να το λες. Μεγαλύτερη να τυπώνεις.

(Μανώλης Δερμιτζάκης, Μάρτιος 1934)

 ...Με το βιβλίο μου αυτό κάνω μια προσπάθεια να δώσω στον αναγνώστη μου την εικόνα της παλαιάς πολιτείας του Μεγάλου Κάστρου όπως ήτο το 1899 ως τα 1920. Στην εικόνα αυτή, με την περιγραφή της συγκεντρώνοντας τις  αναμνήσεις  μου, θα προσπαθήσω να δώσω όλο το ατόφιο Μεγάλο Κάστρο με τα γεγονότα κάθε εποχής, τα ήθη και έθιμά του, την ατμόσφαιρα και το χρώμα που του έδινε η τότε ζωή όπως εφαίνουνταν με τους τύπους των λογής-λογής ανθρώπων εκείνου του καιρού, που καθένας, με το ρόλο που έπαιζε και τη δράση του στην κοινωνική ζωή, αποτελούσε κι αυτός ένα συντελεστή μέσα στην κοινωνία και στη γενικότητα του συνόλου, που ανάλογα έχει τοποθετήσει τον καθένα η ανάμνησις της πολιτείας εκείνου του καιρού.

Αλήθεια. Το παλαιό Μεγάλο Κάστρο, που όλο και το εξαφανίζει ο κασμάς της ανοικοδομήσεως με τις σύγχρονες μοντέρνες οικοδομές της, είχε πολύ μεγάλη γραφικότητα. Μικρούτσικο, τόσο δα, κλεισμένο στα ψηλά βενετσιάνικα μπεντένια, εζούσε τη ζωή του το ψυχομέτρι των δεκαπέντε χιλιάδων από τους Χριστιανούς* και δέκα από τους Τούρκους. Μέσα στο στενό χώρο πίσω από τα μπεντένια ήταν χτισμένα, στα στενοσόκακα και στα φιδωτά καλντιρίμια των μαχαλάδων του, τ’ αψηλά καφασωτά κονάκια των μπέ-ηδων και των αγάδων μαζί με τ’ αρχοντόσπιτα των Χριστιανών και τα χαμηλοτάβανα λεπιδοσκέπαστα με τις στρογγυλές πορτούλες φτωχόσπιτα Χριστιανών και Τούρκων. Το 1899 με 1900, το παλαιό Κάστρο δεν ήταν άλλο από μια μικρή τουρκόπολις με τους αψηλούς μιναρέδες των τζαμιών και τους τεκέδες στα τσαρσιά και στους μαχαλάδες τους.

Εξαίρεση αποτελούσε ο επιβλητικός όγκος της εκκλησίας του Αγίου Μηνά, που η πίστις του ρωμιού ραγιά με πείσμα είχε πυργώσει καταμεσής στην πολιτεία σε βάρος της αλαζονείας του κατακτητή, ακόμα και από τα χρόνια της σκλαβιάς σιωπηλό δείγμα της θρησκευτικής και εθνικής του οντότητας.

Μέσα σε τούτη τη γενικότητα ζούσε στα τσαρσά και τους μαχαλάδες του το παλαιό Μεγάλο Κάστρο. Ο ξένος όμως που θα ’ρχονταν για πρώτη φορά μουσαφίρης του δε θα ’φευγε καθόλου με ευχάριστες εντυπώσεις από την επίσκεψή του. Καθώς θα τραβούσε τα στενοσόκακα με τα καλντιρίμια τους στους μαχαλάδες {η πάστρα που παρουσίαζαν στον ξένον}, καθόλου δεν κολάκευαν οι σωροί των σκουπιδιών σε κάθε γωνιά σοκακιού ή τσαρσού, που εκεί περιμένανε μέρες ώσπου να τα σήκωναν οι σκουπιδιαρέοι του Μπελεντιέ (δημαρχείου) ρίχνοντάς τους στα ορθογώνια κασόνια τα φορτωbένα επάνω σε γαϊδούρια. Εν τω μεταξύ, τις μέρες που έμεναν εκεί εκτεθειμένοι οι σωροί των σκουπιδιών, αρκετά επάχαιναν τα αμέτρητα σύννεφα της μύγας που εκάθονταν επάνω τους.

Όσο για τα κουνούπια, τους ψύλλους και τους κορέους, τη μόνιμη αυτή πληγή του Μεγάλου Κάστρου, ο καινουργιοφερμένος μουσαφίρης αυτός μόνο γνώριζε πώς περνούσε με τα ενοχλητικά αυτά έντομα τις θερμές καλοκαιριάτικες νύχτες. Πού τότε τα «ντι-ντι-τί» και τα λογής εντομοκτόνα που έχομε σήμερα; Εκείνο τον καιρό, οι νοικοκυρές τα σιχαμερά τούτα έντομα τα ’διωχναν με τα ξόρκια με τη μαλλιαρόπετρα: η καθεμιά νοικοκερά, την εορτή της Αναλήψεως, ως εφρόντιζε πηγαίνοντας στη θάλασσα, θα περνούσε τα  σαράντα κύματα και θα έπαιρνε μαζί της και τη μαλλιαρόπετρα. Με τούτη, σειώντας την απειλητικά ολόγυρα σε κάθε κάμαρα του σπιτιού, ξόρκιζε όλα τα μιαρά ξεφωνίζοντας: «Όξω ψύλλοι και κοριοί  και στα όρη μποντικοί».

Μανώλης Δερμιτζάκης

* [Σ.τ.Ε.] Όταν η λ. «Χριστιανός» χρησιμοποιείται ως ουσιαστικό, τη γράφω με κεφαλαίο επειδή σε όλο το χρονικό (αλλά και στη συνείδηση) του Δερμιτζάκη λειτουργεί ως δηλωτικό εθνικότητας (=Έλληνας), κατ’ αντίστροφη αναλογία προς το Τούρκος, που χρησιμοποιείται αντί για «μουσουλμάνος».

Η καθημερινή ζωή στο παλιό Κάστρο

Από βαθιά νύχτα, χειμώνα καλοκαίρι, το παλιό Κάστρο έπρεπε να βρίσκονταν στο πόδι. Ανασκουμπωμένο, το κάθε βαθύ πρωινό έπρεπε να το ’βρισκε έτοιμο να ρίχνοντανστη δουλειά. Δεν ήταν τότε καθορισμένες οι ώρες που ο κάθε μαγαζάτορας θα πήγαινε ν’ άνοιγε το ντουκιάνι του. Ο κάθε τεχνίτης, μεροκαμαθιάρης ή μηνιάτορας, από πριν ακόμα φέξει η μέρα έπρεπε να βρίσκονταν στη δουλειά.

Έτσι, με τους πρώτους χτύπους της μικρής καμπάνας του Αγίου Μηνά και του Αγίου Ματθαίου σημαίνοντας τον όρθρο, και με το πρώτο μακρόσυρτο ξεφωνητό των μουεζίνηδων πάνω από τους αψηλούς μιναρέδες των τζαμιών, ως  εσκορπούσαν κι αυτοί το θρησκευτικό σαμπαχί (προσευχή), ο κάθε μαγαζάτορας με τους μεροκαματιάρηδες τεχνίτες του έπρεπε να βρίσκουνταν σκυμμένοι στη δουλειά. Σε κάθε αργοπορημένο με κατεβασμένα τα μούτρα, τ’ αφεντικό, παίρνοντάς τονε στο ψιλό, θα του φώναζε λοξοκοιτάζοντάς τονε να ’σβηνε το φανάρι…

Οι χιαλεπιτζήδες στα πεζοδρόμια σε κάθε γωνιά του τσαρσού με γιγούμια με το ζεστό σαλέπι εκαλούσανε τους περαστικούς να τους σερβίριζαν στο πόδι στις γυαλένιες κούπες το γλυκό σαλέπι πασπαλισμένο με το μπόλικο μυρωδάτο τζεντζεφύλλι και τα σησαμωτά κουλούρια. Ετούτο ήταν το αγαπημένο προσφάι του κάθε φτωχού μεροκαμαθιάρη που, δίνοντας τη δεκάρα του, έπαιρνε το σαλέπι του με το κουλούρι κάνο-ντας το προσφάι του και τραβώντας βιαστικός για τη δουλειά του.

Ακόμα, σε κάθε τσαρσί οι λογής-λογής τούρκοι και χριστιανοί πρωινοί πουλητάδες με τις φωνές τους κι αυτοί εκαλούσαν τους περαστικούς να ψωνίζανε τις μυζηθρένιες πίτες τους, τις ζεστές φραντζόλες και τα καλιτσούνια τους. Απ’ όλους ετούτους εξεχώριζε με τις νόστιμες σπανακόπιτές του ο Βασίλης ο Αγλούπας .Ήταν ο μοναδικός στην τέχνη όπως τις έφτιαχνε στο φούρνο του Τουλουπανά μαζί με τα γαρδουμάκια του, που και για τούτα οι καστρινοί μαγαζατόροι ξεχωριστά τα προτιμούσαν από άλλο προσφάι που θα ’καναν, με τη μοσχοβολιά και την ανοστιμιά τους.

Με το προχώρημα της ημέρας ερχομένοι από τα χωριά τους Πεδιαδίτες και Μαλεβιζώτες, ανεβοκατεβαίνοντας τα τσαρσά εξετελεύανε τις παραγγελιές τους. Οι μαγαζατόροι, ομπρός στις ορθάνυχτες πόρτες των ντουκιανιών τους, εκαλούσαν τους περαστικούς διαφημίζοντας τις πραμάθειες τους. Πρόσχαροι εκαλοδέχονταν τον καθένα Nουστερή, και με τσιριμόνιες, κοπλιμέντα και όρκους τους εσέρβιραν τις λογής-λογής ζυμοπουλίτικες πραμάθειες τους διαβεβαιώνοντάς τους για την αντοχή και την καλή ποιότητα της κάθε πραμάθειας. Έτσι φεύγοντας ο κάθε Nουστερής ψωνισμένος με ό,τι είχε ανάγκη, ο ντουκιαντζής τον συναπόβγανε με τα πιο θερμά χαμόγελα συστήνοντάς του σύγκαιρα με το καλό να ξανάρχονταν!...

Ο πιο επιδέξιος ντουκιαντζής στην περιοχή του Σιβρί Τσεσμέ ήταν ο γνωστός σ’ όλη τη χώρα και στα χωριά τούρκος γιαμαλής  με το  όνομα Χατζής, που ήταν το γιαμαλίδικό του πιο πάνω από το Μεγάλο Μαγατζέ του τούρκου Λιτσαρδάκη,  που σήμερα στο ίδιο είναι η έκθεση επίπλων του Τζομπανάκη στην οδό του Αγίου Μηνά.

Αυτός ο θεοφοβούμενος μερχαμετλής, όπως ήταν πηγαιμένος και στη Μέκκα και είχε προσκυνημένο τον τάφο του Προφήτη, για τούτο τον ελέγανε και Χατζή, όχι μόνο ψέματα δεν έλεγε στο μουστερή του αλλά, μαζί μ’ αυτά που ψώνιζε αυτός που θα πήγαινε, χωριστά ο πονόψυχος γιαμαλής έδινε για ψυχικό σε κάθε φουκαρά μουστερή και δυο-τρεις πήχες πανί να βράκωνε τα κοπέλια του και να τα συστύλωνε.

Όσο πλάταινε η μέρα, ακούγονταν στα σοκάκι και στις άλλες γειτονιές οι λογής-λογής πουλητάδες, μα απ’ όλους εξεχώριζε η φωνή του ξυπόλυτου Τούρκου που επουλούσε τις ζεστές φραντζόλες και τα σησαμωτά κουλούρια μέσα στο κοφίνι που κρατούσε στον ώμο διαλαλώντας τα με το γνωστό τόνο «φρα-ντζό-λες, κο-λό-ρια», και καθώς ψωνίζοντας κανένας τον αρωτούσε τι ώρα ήτανε, ίδια να ’τονε ρολόι, δίχως ποτέ να του ’φευγε λεπτό, αποκρίνονταν «9 παρά τσεϊρέκι» ή «8 παρά ντερεντζέ».

Με το βαρύ χτύπημα της μεγάλης καμπάνας του ΑγίουΜηνά, βιαστικά και τα σκολειαροκόπελα με τις κρεμαστές πάνινες σάκες στον ώμο τραβούσανε βιαστικά καθένα για το απάνω ή το κάτω σκολειό. Το «απάνω σκολειό» ήταν στη μέση της πλατείας Αγίας Αικατερίνης σήμερα. Το «κάτω σκολειό» ήταν της Κουτάλας, εκεί που σήμερα είναι η κλινική «ΕυαγγελισNός». Στο απάνω σκολειό διευθυντής ήταν ο κοντακιανός αυστηρός δάσκαλος Κοκκινάκης, με τους άλλους δασκάλους, τον Πετρίδη, το γερο-Βασιλείου, τον Τσαγκαράκη και τον Οικονομίδη. Στο κάτω σκολειό διευθυντής ήταν ο αγιομυριανός δάσκαλος Φουστανάκης, με δασκάλους το Μανώλη Μελισσείδη, τον Παλίδη και τον Ρασιδάκη. Σε τούτο το σκολειό έμαθα κι εγώ κι  εσυλλάβιζα τις πρώτες δισύλλαβες λέξεις της φυλλάδας μου στην πρώτη τάξη, ως άρχιζε με το «ίον και ωόν»!, που, καθώς μας είχε εξηγήσει ο δάσκαλος, δεν ήταν άλλο από το λουλούδι του πανσέ και το ορνιθίσο αυγό!!...

Ο ίδιος βαρύς χτύπος της μεγάλης καμπάνας της εκκλησιάς του ΑγίουΜηνά εκαλούσε στο μεγάλο Κισλά και τους μαθητές που επήγαιναν στο Γυμνάσιο, στο Σχολαρχείο και το Ιεροδιδασκαλείο. Εκεί εστεγάζουνταν και τα τρία τούτα εκπαιδευτήρια. Επίσης, στο μεγάλο κονάκι του Πλατύ Σοκακιού επήγαιναν βιαστικά και τα κοριτσόπουλα του Παρθεναγωγείου.

Στην παρακάτω πλατεία, του Αγίου Μηνά, ήταν και το Τετρατάξιον Δημοτικόν Θηλέων. Και τα τουρκόπουλα, όσα δεν αλητεύανε στα τσαρσά και στους μαχαλάδες, τραβούσανε για το μεϊτέπι (σκολειό). Εκεί ο χότζας τα μάθαινε να διαβάζουνε τον ελιφαδέ τους (μάθημα του αλφαβήτου) κι ακόμα τα μεγαλύτερα να τυπώνανε στο μυαλό τους πως έπρεπε να μισούνε τους αλλόθρησκους.

……………………………………………………

                                                                                                                  Συνεχίζεται……

Απόσπασμα από το βιβλίο : Από όσα θυμούμαι το Παλιό Κάστρο, Μανώλης Δερμιτζάκης  ( Επιμέλεια Τασούλας Μαρκομιχελάκη ), εκδ. Δοκιμάκης , 2008

ΑΜΥΓΔΑΛΩΤΑ

Αρτοποιεια & Συνταγες

ΑΜΥΓΔΑΛΩΤΑ

ΥΛΙΚΑ
250γρ αμύγδαλα
250γρ ζάχαρη άχνη
2 ασπράδια αυγών
1κ. σούπας βούτυρο
2κ. σούπας αλεύρι
κανέλα λιγη
18 ολόκληρα αμύγδαλα για διακόσμηση.

ΕΚΤΕΛΕΣΗ
1.Χτυπάμε τα ασπράδια με τη ζάχαρη.
Ανακατευετε το αλεύρι με τα αμύγδαλα και την κανέλα
και προσθέτουμε τα χτυπημένα ασπράδια, ανακατεύοντας
προσεκτικά να μην πεσουν.
2.Σε ένα ταψί τοποθετήστε αντικολητικο χαρτι και ξεκιναμε
να αραδειαζουμε τα αμυγδαλωτα με ενα κουταλι και σε
αποσταση.
3.Μπορειτε να τα κανετε, οσοι γνωριζετε με σακουλα ζαχ/κης.
Σε καθε αμυγδαλωτο βαζετε στο κεντρο ενα αμυγδαλο.
4.Ψηνετε στους 180β για 20-25λ.
Τα αφήνουμε να κρυώσουν και σερβίρουμε.
ΚΑΛΗ ΣΑΣ ΕΠΙΤΥΧΙΑ!!!!

Σήμερα... 13/4

έναν τονωτικό χυμό για το συκώτι μας!

http://www.newsitamea.gr/18574%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%84%CF%81%CE%BF%CF%86%CE%B7-%CF%80%CF%89%CF%82-%CE%BD%CE%B1-%CE%BA%CE%AC

Πως να κάνουμε έναν τονωτικό χυμό για το συκώτι μας!

Οπως είναι γνωστό πρέπει να φροντίζουμε για την άριστη υγεία και λειτουργία του συκωτιού μας…… (παρένθεση:ξέρετε ότι η λέξη «συκώτι» προέρχεται από τη λέξη «σύκο» ;

για αυτό από καιρό εις καιρό είναι καλό να πίνουμε ένα τονωτικό το οποίο…..

θα συμβάλλει στηναποτοξίνωσή του…..

στην ξεκούρασή του και….

στη σωστή του λειτουργία…..

μήπως είναι δύσκολο;….

όχι βέβαια φίλοι μου…..

και να τι απλό κάνουμε…..

φτιάχνουμε έναν ωραιότατο χυμό από….

• ένα μήλο….
• τέσσερα καρότα….
• ένα λεμόνι….
• ένα παντζάρι και….
• μία χούφτα μαϊντανό….

λοιπόν….

όλα μας τα υλικά φροντίζουμε να είναι φρέσκα και χωρίς φυτοφάρμακα….

τα βάζουμε στο μπλέντερ ή στον αποχυμωτή και….αυτό ήταν….έτοιμος οχυμός μας…….

ο χυμός αυτός προσφέρει τόνωση και αποτοξίνωση στο συκώτι μας και καλό θα ήταν να κάνουμε κούρα μιας εβδομάδας με αυτόν σε τακτά χρονικά διαστήματα…..

πρέπει να τον πίνουμε μέσα στο διάστημα δύο ωρών από την στιγμή που τον παρασκευάσαμε και…

αν θέλουμε και μας αρέσει η γεύση μπορούμε ή να προσθέσουμε ή να κάνουμε παραλλαγές με   άγρια ραδίκια  σπανάκι ή  λαχανίδες…..

δοκιμάστε τους χυμούς αυτούς είναι άκρως ευεργετικοί…… αποτοξινωτικοί…. τονωτικοί και…. το σπουδαιότερο βοηθούν στη σωστή λειτουργία του συκωτιού μας!!!!!!!!!!

 
Πηγή: botanologia.blogspot.gr
proionta-tis-fisis.blogspot.com

Ποικιλία!

Knot Your Nana's Crochet

 

 

The finished blanket! I was waiting to show you until all patterns were available. Each applique is available separately or you can get the ebook for $20US. Links in comments .

 

Κάθε κουτάκι και μια έκπληξη! 'Ετσι για να μην πλήξετε.  

Επινοήστε τις δικές σας εκπλήξεις και φτιάξτε κάτι ανάλογο ή παρόμοιο.

Καλή επιτυχία!

8η ατομική εκθεση''Συνάντηση''

Αργυρω Θεοφανιδου

6 ώρες πριν

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Παιδούλα όλη πείσμα,

χορεύει χορεύει
κυλιέται στήν ποδιά της άνοιξης,
σκαρφαλώνει στο μπλε απ'τη συκιά,
να δει από ψηλά όλης της γης τα περιβόλια
Κι ανθίζουν εκείνα εντός της
χωρίς συρματοπλέγματα.
Ονειρεύεται.
Στίς αύρες λικνίζεται πάνω σε σύννεφα
Στην τρυφερή αγκαλιά χαμομηλιών
μπρούμυτα πέφτει να μιλήσει στα μυρμήγκια
Κλεμμένη η ζάχαρη απ'τη μάνα της,
κι εκείνα γελάνε γελάνε και πάνε.
Το χέρι βάζει απόσκιο στα ματάκια της,
σηκώνει το κεφάλι στην φωληά
Καλημερίζει τα μωρά χελιδόνια
κι εκείνα γελάνε γελάνε,μην κλαις,
θα γυρίσουμε πάλι κι ας φύγουμε.
Τα γδαρμένα της γόνατα στα ρυάκια ξεπλένει
κοκκινίζουν εκείνα,κυλάνε,γελάνε γελάνε,
σέρνουν γκλιπ γκλουπ τα άδεια τενεκάκια
στα πέρα περιβόλια.
Να κι ήλιοι,γεμίσανε σπόρια,
Στις άκρες των ποδιών ισορροπεί
πατάει της γιαγιάς της τα μαρούλια
πωπω κακό,κρύβεται μες τις φασολιές
γελάνε ο βασιλικός και οι μελιτζάνες.

Τα δειλινά πιάνει κουβέντα με τους γρύλους
γρι γρι εκείνοι όλο γελούν
βγαίνει ν ακούσει το ταψί του φεγγαριού
κρατάει απ' εκεί ψηλά το ίσο
γελάει ,γελάνε
σιγομιλούν και σιγοτραγουδάνε
Τις νύχτες ξαπλώνει καταμεσίς στ'αλώνι
-μοσχομυρίζει η σταφίδα που στεγνώνει-
να κόψει τα άστρα ονειρεύεται,
μπουκέτα να τα φέρει στη γιαγιά
..μα πάλι μη ζηλέψουν,συλλογάται,τα παιδιά
μην τη ρωτήσουν πως τα έπιασε.

Που αφήνεις,ψυχή μου,της μνήμης σου τ'άρματα;
Στα μάγουλά σου μελανιές
Στο κορμάκι σου αίματα κι οι μπούκλες κομμένες
Στα πέλματά σου η σκόνη τόσων δρόμων
Τόση νύχτα στα μάτια τους κι εσύ επιμένεις στο φως!
Κλειστές όλες οι πόρτες.Καγκελόφραχτες.
Τόσες πληγές στα δάχτυλά σου,τόσο αίμα!

Με χέρια γυμνά σκάβεις στις πέτρες
στούς τάφους σκάβεις
να ξεθάψεις το σπόρο στον άνθρωπο
την σπίθα στις στάχτες ζητάς
να καείς για να ζήσεις.

Παυσίλυπο η προσευχή δεν είναι
κι η ελπίδα βάσανο
μα εσύ θυμάσαι ακόμα και γελάς


πίνακας Θανάσης Παναγιώτου
8η ατομική εκθεση''Συνάντηση''

Πρέπει οι διαβητικοί να αποφεύγουν τα φρούτα;

► Πρέπει οι διαβητικοί να αποφεύγουν τα φρούτα;

Για τους περισσότερους ανθρώπους η κατανάλωση φρούτων αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα μιας υγιεινής διατροφής. Για τους πάσχοντες από σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2, όμως, τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά.

Πρέπει να τα περιορίζουν ή να τα αποφεύγουν λόγω της περιεκτικότητάς τους σε σάκχαρα ή μήπως οι φυτικές ίνες και τα άλλα συστατικά τους ελαττώνουν δραστικά την επίδρασή τους στα επίπεδα σακχάρου στο αίμα; Εξαιτίας της απουσίας μελετών και των αντικρουόμενων συστάσεων των ειδικών, έως τώρα δεν υπήρχε σαφής απάντηση γι’ αυτό.

Μια νέα μελέτη όμως, που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Nutrition Journal», παρέχει μια πρώτη επιστημονική ένδειξη. Οπως έδειξε, ο περιορισμός των φρούτων δεν παρέχει κάποιο ιδιαίτερο όφελος στους διαβητικούς.

Στη μελέτη, η οποία είναι η πρώτη τυχαιοποιημένη κλινική έρευνα που ασχολείται με το θέμα, οι ερευνητές επιστράτευσαν 63 υπέρβαρους άνδρες και γυναίκες με νεοδιαγνωσμένο τύπου 2 διαβήτη. Ολοι έλαβαν ιατρική φροντίδα και ιατρικές συμβουλές που συμπεριλάμβαναν μείωση των θερμίδων τους.

Στους μισούς, όμως, συνεστήθη να περιορίσουν τα φρούτα σε ένα την ημέρα (γύρω στα 135 γραμμάρια, που αντιστοιχούν λ.χ. σε ένα πορτοκάλι) και στους υπόλοιπους να τρώνε καθημερινά τουλάχιστον τη διπλάσια ποσότητα (περίπου 320 γραμμάρια ημερησίως).

Ο στόχος ήταν να εξακριβωθεί πόσο θα επηρεάζονταν τα επίπεδα της γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης (HbA1c), καθώς η πρωτεΐνη αυτή δείχνει τη ρύθμιση της γλυκόζης (σακχάρου) στο αίμα κατά τους τελευταίους μήνες.

Επειτα από 12 εβδομάδες όλοι οι εθελοντές είχαν χάσει βάρος, αλλά όσοι έτρωγαν περισσότερα φρούτα είχαν χάσει περισσότερα κιλά. Επιπλέον, η HbA1c δεν παρουσίαζε ιδιαίτερες διαφορές μεταξύ των δύο ομάδων.

Αν και απαιτούνται περαιτέρω και ευρύτερες μελέτες, οι ερευνητές σημειώνουν στο άρθρο τους πως «δεδομένων των πολλών δυνητικών οφελών που παρέχουν τα φρούτα, συνιστούμε να μην περιορίζεται η κατανάλωση φρούτων στους πάσχοντες από τύπου 2 διαβήτη».

tanea.gr

Κατανάλωση γλυκών και βίαιη συμπεριφορά

► Κατανάλωση γλυκών και βίαιη συμπεριφορά
Μπορεί η καθημερινή κατανάλωση γλυκών στην παιδική ηλικία να οδηγήσει σε βίαιη συμπεριφορά στην ενήλικη ζωή;
Έτσι υποστηρίζει μια νέα μελέτη που έγινε από Βρετανούς ερευνητές σε δείγμα 17.500 ατόμων και δημοσιεύτηκε αυτό το μήνα στο επιστημονικό περιοδικό 'British Journal of Psychiatry.'

Ειδικότερα, οι επιστήμονες μελέτησαν τη σχέση μεταξύ καθημερινής κατανάλωσης γλυκισμάτων σε δεκάχρονα παιδιά και βίαιης συμπεριφοράς στην ηλικία των 34 ετών. Το 69% των ενηλίκων που δήλωσαν ότι είχαν βίαιη συμπεριφορά και είχαν καταδικαστεί γι’ αυτό, κατανάλωνε γλυκά σχεδόν σε καθημερινή βάση.

Τα αποτελέσματα έλαβαν υπόψη την πιθανή επίδραση παραγόντων όπως η οικογενειακή κατάσταση, η συμπεριφορά και η εκπαίδευση των γονέων, ο τόπος διαμονής και άλλα στοιχεία του κοινωνικοοικονομικού επιπέδου της οικογένειας.

Σύμφωνα με τους ερευνητές, μια πιθανή εξήγηση του φαινομένου είναι πως οι γονείς που δίνουν συχνά γλυκά και σοκολάτες στα παιδιά τους δεν τα εκπαιδεύουν ώστε να διατηρούν τον αυτοέλεγχό τους και δεν τα μαθαίνουν να περιμένουν προκειμένου να αποκτήσουν κάτι που επιθυμούν. Έτσι, τα παιδιά υιοθετούν μια παρορμητική συμπεριφορά, η οποία σχετίζεται τόσο με την αντικοινωνικότητα, όσο και με την επιθετικότητα και τη βίαιη συμπεριφορά στην ενήλικη ζωή.

Από την άλλη, η συχνή κατανάλωση γλυκισμάτων στην παιδική ηλικία ενδεχομένως καλλιεργεί μια τάση προς την κατανάλωση τέτοιων τροφίμων, τα οποία ωστόσο περιέχουν ορισμένα πρόσθετα τροφίμων που προκαλούν επιθετική συμπεριφορά στους ενήλικες.

Μια τρίτη εκδοχή είναι πως τα παιδιά που ζητούν συχνά γλυκά είναι ούτως ή άλλως πιο δύσκολα ή επιθετικά και οι γονείς τους χρησιμοποιούν αυτή τη μέθοδο προκειμένου να τα κατευνάσουν.

Σίγουρα τα ευρήματα της μελέτης χρειάζονται περαιτέρω διερεύνηση, ωστόσο ενισχύουν το μήνυμα ότι η διατροφή των παιδιών θα πρέπει να αποτελεί προτεραιότητα των γονέων, αφού αποτελεί καθοριστικό παράγοντα τόσο για την καλή σωματική τους υγεία όσο και για την ψυχοσύνθεση και συμπεριφορά τους ως ενήλικες.

Moore, S.C., L.M. Carter, and S. van Goozen, Confectionery consumption in childhood and adult violence. Br J Psychiatry, 2009. 195(4): p. 366-7.

Η ενέργεια των αρχαίων ιερών ναών

http://arxaia-ellinika.blogspot.gr/2013/04/h-energeia-twn-arxaiwn-ierwn-nawn.html

Η ενέργεια των αρχαίων ιερών ναών

Η ενέργεια των αρχαίων ιερών ναών!
Ο Alvin Holm είναι καθηγητής Αρχιτεκτονικής στην Pensylvania και λάτρης της αρχαίας Ελλάδας. Ευρισκόμενος στη χώρα μας για να μιλήσει σε συνέδριο στη Σαμοθράκη με θέμα τα "Καβείρια Μυστήρια" , μίλησε για τις αόρατες δυνάμεις που κρύβει μέσα της η αρχαία αρχιτεκτονική και η επίδραση που έχουν στον ψυχισμό αλλά και στο σώμα μας οι αρχαίοι ναοί.
"Οι αρχαίοι ναοί, εμπεριέχουν τον Θεό"
Alvin Holm : "Οι ναοί εμπεριέχουν τον Θεό ή τη Θεά με τον ένα ή τον άλλο τρόπο και μας επηρεάζουν όπως συμβαίνει και με ένα μουσικό όργανο, σε ένα υπόκωφο επίπεδο. Η αντήχηση της γης βρίσκει αγωγό τους κίονες οι οποίοι λειτουργούν σαν μπαταρίες. Αυτές με την σειρά τους παράγουν ένα είδος ενέργειας και μας επηρεάζουν χωρίς όμως εμείς να το γνωρίζουμε. Όταν κανείς πλησιάζει μεταξύ αυτών των κιόνων μπορεί να νιώσει την ένταση.
Μπορείς να κλείσεις τα μάτια και να περάσεις μεταξύ των κιόνων γνωρίζοντας ότι κάτι συμβαίνει. Υπάρχει η γενική υπόθεση ότι πρόκειται για θεραπευτικά κέντρα ακόμη και αν δεν ασκληπιείο. Εδώ λαμβάνει χώρα η θεραπεία, είτε αυτή είναι ψυχική, πνευματική η φυσική. Όταν βρίσκεσαι κοντά σε ναό δεν είναι αναγκαίο να μπεις μέσα. Αρκεί να σταθείς μπροστά ή δίπλα στο ναό ή καλύτερα μεταξύ των κιόνων και θα νιώσεις την αναταραχή μέσα στο σώμα σου να μεταφράζεται σε αρμονία".

Το μυστικό της ιερής γεωμετρίας
Alvin Holm : "Οι ναοί βρίσκονται σε συγκεκριμένα σημεία. Δεν είναι κάθε σημείο κατάλληλο. Σημεία όπου η ενέργεια είναι αντιληπτή από την υπερευαίσθητη ψυχή. Οι ναοί είναι κατασκευασμένοι έτσι ώστε να ενισχύουν αυτές τις ενέργειες. Σήμερα, αν και δεν είμαι ο μόνος που σκέφτεται κατά αυτό τον τρόπο, αν και εφαρμόζω τις αρχές αυτές στους ναούς, μου φαίνεται πως πρόκειται για μια πολύ χαμηλή αντήχηση της τάξης των 8 χερτζ. 7.9 χερτζ πολύ χαμηλό επίπεδο κάτω από το όριο αντίληψης το οποίο λαμβάνεται μόνο από το σώμα μας και μόνο υποσυνείδητα".
Πως αναγνώριζαν οι αρχαίοι Έλληνες τους ιερούς τόπους δύναμης
Alvin Holm : "Πολύ πριν τους έλληνες η ανθρωπότητα σε κάθε μέρος τους κόσμου κατανόησε πως ορισμένα πετρώματα κάθετα τοποθετημένα ήταν σημαντικά. Βάζοντας τα χέρια γύρω τους κατανόησαν την ενέργειά τους. Η σπουδαία συμβολή των ελλήνων ήταν να βελτιστοποιήσουν και να καθορίσουν αυτές τις αναλογίες όπως αυτές του βιολιού Συνεπώς δεν γίνεται καμία βελτίωση στους ναούς του 4ου-5ου αιώνα. Ήταν τόσο καλοφτιαγμένοι που δεν υπήρχε περιθώριο βελτίωσης. Επιπλέον αυτό αποτυπώνεται και καθορίζεται στα μαθηματικά".
Γιατί νιώθουμε περίεργα στους αρχαίους τόπους λατρείας;
Alvin Holm : "Μερική ευθύνη φέρει η τοποθεσία. Υπάρχουν ιδιαίτερες τοποθεσίες σε όλο τον κόσμο που συμβαίνουν τέτοια φαινόμενα και πολλά από αυτά δεν είναι μαρκαρισμένα με ναούς, άλλα με πέτρινους κύκλους. Η Ελληνική και πάλι επιτυχία αφορά στην βελτιστοποίηση τους. Δεν πρόκειται πλέον για ορθούς ασμίλευτους λίθους στο έδαφος αλλά για μια μπαταρία πετρωμάτων.
Η αρχαία αυτή πολύτιμη γνώση αποδίδεται κυρίως στον Πυθαγόρα για τον οποίο πολλοί υποστηρίζουν πως μελετούσε πρότερη γνώση, ενώ κάποιοι άλλοι λένε ότι η γνώση προήρθε από τη Μεσόγειο και έπειτα διασκορπίστηκε. Άλλοι μιλάνε για γνώση που ήρθε από τον βορρά. Ωστόσο η γνώση αυτή σαφώς ξεπερνά τον άνθρωπο. Η επιτυχία ωστόσο παραμένει πως αυτοί οι άνθρωποι μπόρεσαν να αντιληφθούν την τάξη του σύμπαντος και πως αυτό αναπνέει, τον ρυθμό της γης".

Σήμερα... 12/4