Από επίμηκες ... στρογγυλό

Papatya örgüler



 Τριανταφυλλάκι με άλλο τρόπο

Ο ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΤΩΝ ΣΥΡΑΚΟΥΣΩΝ ΚΑΙ Ο ΦΙΛΟΞΕΝΟΣ Ο ΚΥΘΗΡΙΟΣ

http://mythagogia.blogspot.gr/2013/04/blog-post_25.html

Ο ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΤΩΝ ΣΥΡΑΚΟΥΣΩΝ ΚΑΙ Ο ΦΙΛΟΞΕΝΟΣ Ο ΚΥΘΗΡΙΟΣ

Ο Διονύσιος ο γιος του Ερμοκράτη, που για να τον ξεχωρίζουμε από τον ομώνυμο γιο και διάδοχό του, η ιστορία τον αναφέρει ως Πρεσβύτερο, ύστερα από μεγάλες περιπέτειες κατόρθωσε να γίνει τύραννος των Συρακουσών και εν συνεχεία δημιούργησε ένα πολύ μεγάλο κράτος, που περιλάμβανε ολόκληρη σχεδόν τη Σικελία, εκτός από τη δυτικότατη γωνία της, που την κρατούσαν οι Καρχηδόνιοι, την χερσόνησο της Καλαβρίας και πολλές πόλεις της Μεγάλης Ελλάδας και της Αδριατικής, ενώ η χερσόνησος της Απουλίας και εκτεταμένες περιοχές της Ιλλυρίας και της Ηπείρου, ήταν τρόπον τινά προτεκτοράτα του.

Μολονότι ξεκίνησε ως εκλεκτός του λαού, όταν πήρε την εξουσία την άσκησε απολυταρχικά και με μεγάλη σκληρότητα. Είχε γεμίσει τις Συρακούσες με χαφιέδες και πληροφοριοδότες, που καθώς του μετέφεραν ό,τι άκουγαν είχαν ονομαστεί «Διονύσου ώτα». Ταυτόχρονα όντας καχύποπτος και νοιώθοντας συνεχώς ανασφάλεια, όποιον υποπτευόταν ως μέλλοντα ή ενδεχόμενο αντίπαλο, είτε τον εξόριζε από την επικράτειά του, είτε τον έστελνε στα διαβόητα λατομεία των Συρακουσών, όπου τρεις δεκαετίες πιο μπροστά είχαν βασανιστεί πολλοί Αθηναίοι αιχμάλωτοι της άτυχης εκστρατείας του 415.

Από την άλλη πλευρά ο Διονύσιος είχε την πετριά πως ήταν μεγάλος καλλιτέχνης και σπουδαίος δραματικός ποιητής. Έγραψε μάλιστα και τέσσερις τραγωδίες, «λύτρα Έκτορος», «», «» και «», για την ποιότητα των οποίων δεν μπορούμε να σχηματίσουμε γνώμη, καθώς τα κείμενά τους έχουν χαθεί και τα όσα ξέρουμε γι΄ αυτές προέρχονται  από έναν ορκισμένο εχθρό του, τον Τίμαιο και από έναν γλοιώδη κόλακά του, τον Φίλιστο. Το γεγονός είναι πως η παρουσίαση μιας τραγωδίας του στην Ολυμπία, στα πλαίσια των Ολυμπιακών αγώνων του 384, γνώρισε παταγώδη αποτυχία, σε σημείο που οι αγανακτισμένοι θεατές έδειραν τους τραγωδούς και έκαψαν τις σκηνές της «θεωρίας» του Διονύσιου.

Καθώς ισχυριζόταν πως ήταν πνευματικός άνθρωπος, άκουσε τον συγγενή του τον Δίωνα και κάλεσε στις Συρακούσες τον Αθηναίο φιλόσοφο Πλάτωνα, αλλά πολύ σύντομα διαφώνησε μαζί του και τον ξαπόστειλε πίσω με σπαρτιατική τριήρη. Συνεννοήθηκε όμως με τον πλοίαρχο του πλοίου, τον Πόλλι και εκείνος αντί να μεταφέρει φιλόσοφο στην Αθήνα, τον παράδωσε σε Αιγινήτες δουλεμπόρους, που τον πούλησαν δούλο στην Αίγινα. Ευτυχώς το μάθανε οι μαθητές του και ο Κυρηναίος Αννίκερις, ήρθε στην Αίγινα και εξαγόρασε την ελευθερία του αγαπημένου του δασκάλου. 

Ανεξαρτήτως αυτού ο Διονύσιος συνήθιζε να καλεί στο παλάτι του τους γνωστότερους ποιητές, συγγραφείς και καλλιτέχνες της Σικελίας και να τους απαγγέλλει ποιήματά του. Φυσικά όλοι χειροκροτούσαν με θαυμασμό τα αριστουργήματα του αφεντικού τους και γι΄ αυτό ονομάστηκαν «διονυσιοκόλακες». Διασημότεροι τέτοιοι κόλακες ήταν ο μιμογράφος Ξέναρχος, ο ηδονιστής φιλόσοφος Αρίστιππος και ο Δαμοκλής, ο οποίος κάποτε είπε στον Διονύσιο πως μόνο κοντά του ένοιωθε ασφαλής και πως θα προτιμούσε να πεθάνει παρά να χαθεί έστω και μία τρίχα του Διονύσιου. Εκείνος τότε έκοψε από τα μαλλιά του μερικές τρίχες και μ΄αυτές κρέμασε πάνω από το ανάκλιντρο του Δαμοκλή ένα σπαθί. Από το επεισόδιο αυτό βγήκε η έκφραση «Δαμόκλειος σπάθη». 

Μια φορά όμως, σε μια τέτοια σύναξη, ο Διονύσιος παρατήρησε πως ένας από τους προσκεκλημένους του ο ποιητής Φιλόξενος ο Κυθήριος, γνωστός «διθυραμβοποιός» δεν χειροκροτούσε. Του ζήτησε να πει τη γνώμη για την ποιότητα των ποιημάτων που άκουσε και εκείνος με παρρησία  είπε απερίφραστα πως δεν άξιζαν τίποτα. Ο Διονύσιος έξω φρενών τον έστειλε αμέσως στα λατομεία. Επενέβησαν όμως κάποιοι φίλοι του Φιλόξενου και ο Διονύσιος ανακάλεσε λίγες μέρες μετά την απόφασή του. Και όχι μόνο συγχώρησε τον ποιητή, αλλά τον κάλεσε στην επόμενη φιλολογική συγκέντρωσή, στο παλάτι του.

Όπως ήταν επόμενο άρχισε πάλι να απαγγέλλει στους καλεσμένους του ποιήματά του και τότε είδε πως ο Φιλόξενος σηκώθηκε και τράβηξε προς την έξοδο. «Πού πας Φιλόξενε» τον ρώτησε,

«Στα λατομεία»,  απάντησε αυτός και βγήκε από το παλάτι. !!!!

Έλλη Αλεξίου, του Στυλιανού

Η Έλλη Αλεξίου, του Στυλιανού, (1894-1988) ήταν λογοτέχνις, πεζογράφος και παιδαγωγός.Η Έλλη Αλεξίου γεννήθηκε στις 22 Μαΐου του 1894 στο Ηράκλειο Κρήτης. Σπούδασε στο Διδασκαλείο Ηρακλείου και για έξι χρόνια υπηρέτησε ως δασκάλα στο Γ' Χριστιανικό Παρθεναγωγείο και στη "Στέγη Μικρών Αδελφών". Το 1920 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα μετά το γάμο της με το Βασίλη Δασκαλάκη. Ακολούθησε σπουδές Παιδαγωγικών και Φιλολογίας, όπου και διορίστηκε καθηγήτρια Μέσης Εκπαίδευσης διδάσκοντας 19 χρόνια. Συμμετείχε στην Εθνική Αντίσταση (ΕΑΜ Λογοτεχνών). Το 1945 μετέβη για σπουδές στη Σορβόνη, απ΄ όπου έλαβε δίπλωμα φωνητικής και γαλλικής, ενώ παράλληλα δίδασκε σε σχολεία της ελληνικής παροικίας[1] αλλά της αφαιρέθηκε η ελληνική ιθαγένεια και δεν μπόρεσε να επιστρέψει στην Ελλάδα. Από το 1949 μέχρι το 1962 διορίστηκε εκπαιδευτικός σύμβουλος για τα ελληνικά σχολεία των σοσιαλιστικών χωρών. Μετά από αναγκαστική προσφυγιά, λόγω των επανειλημμένων διώξεων που υπέστη από την ανάμιξή της σε προοδευτικά κινήματα, επέστρεψε στην Ελλάδα το 1962. Αργότερα όμως συνελήφθη και το 1965 βρέθηκε στις φυλακές Αβέρωφ. Στη συνέχεια ελευθερώθηκε και μετέβη στη Ρουμανία ως το 1966, οπότε και επέστρεψε οριστικά στην Ελλάδα. Με την επιστροφή της συνελήφθη με βάση βούλευμα εναντίον της που είχε εκδοθεί το 1952, δικάστηκε και απαλλάχθηκε. Έκτοτε και μέχρι το θάνατό της, στις 28 Σεπτεμβρίου του 1988, αφιερώθηκε στη λογοτεχνία. Τα έργα της διακρίνονται για τον ποιητικό ρεαλισμό του ύφους[2] καθώς και για τον κοινωνικοπολιτικό προβληματισμό τους.
Ανηψιός της ήταν ο Παύλος Σιδηρόπουλος, ενώ η ίδια ήταν αδελφή της Γαλάτειας Καζαντζάκη. Για πολλά χρόνια συζούσε με τον ποιητή Μάρκο Αυγέρη.
Η Έλλη Αλεξίου είχε λάβει μέρος στο Α' και Β' Συνέδριο της Ειρήνης, στο Παρίσι (1947) και Βαρσοβία (1950) αντίστοιχα, καθώς και στα Συνέδρια: των Διανοουμένων, στο Βρότσλαβ Πολωνίας (1948), για το Παιδί στη Βιέννη (1952), για τη Γυναίκα, στη Κοπεγχάγη (1953) κ.ά. όπως και της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας (Βερολίνο 1957). Υπήρξε μέλος του Συλλόγου Γυναικών Επιστημόνων, της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών, της Πανελλήνιας Κίνησης για την Ύφεση και την Ειρήνη κ.ά. Μιλούσε επίσης γαλλικά, γερμανικά και ρωσικά. Ήταν μόνιμος κάτοικος Αθηνών (Λ. Αλεξάνδρας).
http://el.wikipedia.org/wiki/Έλλη_Αλεξίου

Γ ΡΙΤΣΟΣ "Ρωμιοσύνη"

ΤΑ ΡΑΝΤΙΣΜΕΝΑ(Ομάδα καλλιτεχνικών, λογοτεχνικών, αναζητήσεων)

Γ ΡΙΤΣΟΣ "Ρωμιοσύνη"

Ἐτοῦτο τὸ τοπίο εἶναι σκληρὸ σὰν τὴ σιωπή,
σφίγγει στὸν κόρφο του τὰ πυρωμένα του λιθάρια,
σφίγγει στὸ φῶς τὶς ὀρφανὲς ἐλιές του καὶ τ᾿ ἀμπέλια του,
σφίγγει τὰ δόντια. Δὲν ὑπάρχει νερό. Μονάχα φῶς.
Ὁ δρόμος χάνεται στὸ φῶς κι ὁ ἴσκιος τῆς μάντρας εἶναι σίδερο.
Μαρμάρωσαν τὰ δέντρα, τὰ ποτάμια κ᾿ οἱ φωνὲς μὲς στὸν ἀσβέστη τοῦ ἥλιου.
Ἡ ρίζα σκοντάφτει στὸ μάρμαρο. Τὰ σκονισμένα σκοίνα.
Τὸ μουλάρι κι ὁ βράχος. Λαχανιάζουν. Δὲν ὑπάρχει νερό.
Ὅλοι διψᾶνε. Χρόνια τώρα. Ὅλοι μασᾶνε μία μπουκιὰ οὐρανὸ πάνου ἀπ᾿ τὴν πίκρα τους.

Περί “Γιγάντων” (Γίγαντες – Κύκλωπες – Εκατόγχειρες)

http://chilonas.wordpress.com

Περί “Γιγάντων” (Γίγαντες – Κύκλωπες – Εκατόγχειρες)

γιγαντομαχία_γλυπτό από τον βωμό της Περγάμου_ 100 πΧ_ fotopedia

Οι Γίγαντες αποτελούν κατηγορία πλασμάτων της Ελληνικής Μυθολογίας, τα οποία ήσαν τεραστίων διαστάσεων και διέθεταν υπερφυσικές δυνάμεις – ικανότητες. Για λόγους ιστορικής ακρίβειας και ομαδοποίησης πρέπει να αναφέρουμε ότι ως Γίγαντες είναι γνωστοί οι Θράκες Γίγαντες (Γιγάντιοι) οι οποίοι κήρυξαν πόλεμο κατά των θεών και προκάλεσαν την Γιγαντομαχία, αλλά βάσει των προαναφερόμενων χαρακτηριστικών στους Γίγαντες ανήκουν οι παρακάτω «φυλές»:

Αλωάδες

Εκατόγχειρες

Θράκες Γίγαντες (Γιγάντιοι)

Κύκλωπες (Γηραιοί και Νέοι)

Αλωάδες

αλοάδες και άρτεμις_αθηναϊκός κρατήρας 500 πΧ_ μουσείο βασιλείας_ theoi.com

Ονομάζονταν οι δίδυμοι Γίγαντες Εφιάλτης και Ώτος οι οποίοι ήσαν γιοί του Αλοέως και της Ιφιμήδειας, ή του Ποσειδώνα και της Ιφιμήδειας. Οι Αλοάδες σε ηλικία 9 ετών (λέγεται ότι σε αυτήν την ηλικία είχαν ύψος περίπου 15 μέτρα) αποφάσισαν να πολεμήσουν εναντίον των θεών και έτσι τοποθέτησαν διαδοχικά την Όσσα επάνω στον Όλυμπο και το Πήλιο επάνω στην Όσσα, προσπαθώντας με αυτόν τον τρόπο να ανέβουν στον ουρανό και να επιτεθούν στους θεούς. Αυτήν την προσπάθεια προσπάθησε να την σταματήσει ο θεός Άρης, αλλά ηττήθηκε από τους Αλοάδες και φυλακίστηκε για δεκατρείς μήνες σε ένα χάλκινο δοχείο από το οποίο τον ελευθέρωσε ο Ερμής. Η εξόντωσή τους προήλθε από την θεά Αρτέμιδα όταν επιτέθηκε εναντίον τους μεταμφιεσμένη σε ελάφι στεκόμενη ανάμεσά τους……….οι δύο Γίγαντες σημάδεψαν το ελάφι με τα ακόντιά τους αλλά αστόχησαν και σκότωσαν ο ένας τον άλλο. Σύμφωνα με άλλη εκδοχή τους σκότωσε ο θεός Απόλλων με τα βέλη του.

Εκατόγχειρες – Τριτοπάτορες

Οι Εκατόγχειρες ήσαν οι τρεις γιοί του Ουρανού και της Γαίας με θεϊκές δυνάμεις και οι οποίοι ήλεγχαν τις θύελλες και ανεμοστρόβιλους. Είχαν πενήντα κεφάλια και εκατό χέρια για να ελέγχουν τα φυσικά φαινόμενα που εξουσίαζαν. Υπήρχε και τέταρτος Εκατόγχειρας ο Τυφοεύς ο οποίος όμως ήταν γιος του Τάρταρου. Οι Εκατόγχειρες ήσαν αδελφοί με τους Κύκλωπες και τους  Τιτάνες.

ζευς και τυφοεύς_αναπαράσταση υδρίας της χαλκίδας_540 πΧ_μουσείο μονάχου

Αναλυτικά ήσαν οι: Βριαρεύς (ο οποίος παντρεύτηκε την Κυμοπόλεια – θηλυκό γίγαντα – κόρη του Ποσειδώνα) Κόττος, Γύης, Τυφοεύς (ο οποίος είχε τερατώδη διάπλαση και όπως θρυλείται το κεφάλι του άγγιζε τα άστρα. Ήλεγχε τους θυελλώδεις ανέμους και νικήθηκε από τον Δία).

Οι Τριτοπάτορες γεννήθηκαν από την Γαία και τον Ουρανό ή τον Ήλιο, προϋπήρχαν όλων, ήταν δαίμονες που φυλούσαν τους ανέμους και ήσαν ο Αμαλκείδης, ο Πρωτοκλής και ο Πρωτοκλέων. Ελατρεύοντο από τους Αθηναίους και ο ναός τους ονομαζόταν Ανάκειο.

Θράκες Γίγαντες (Γιγάντιοι)

Γίγαντες με πόδια ερπετού που προήλθαν από την Γαία και το αίμα που έσταξε στην Γη μετά τον ευνουχισμό του Ουρανού από τον Κρόνο και γεννήθηκαν στην Παλλήνη, την δυτικότερη από τις τρείς χερσονήσους της Χαλκιδικής. Σύμφωνα με άλλη εκδοχή……..εξοργισμένη η Γαία επειδή οι Ολύμπιοι νίκησαν τους Τιτάνες, γέννησε τους Γίγαντες με σκοπό να επιτεθούν στον ουρανό παίρνοντας εκδίκηση. Επειδή όμως σύμφωνα με έναν χρησμό ουδείς μπορούσε να τους νικήσει χωρίς την συνδρομή θνητού, κλήθηκε ο Ηρακλής προκειμένου να βοηθήσει τους θεούς στην μάχη κατά των Γιγάντων. Τα ονόματά τους αναφέρονται παρακάτω:

Αγασθένης.

Άγριος: Ήταν μισός άνθρωπος και μισός αρκούδα. Ήταν αδελφός του Όρειου και γιός του Πολυφόντη και μιας αρκούδας.

Αιγαίος: Σκοτώθηκε από την Αρτέμιδα.

αλκυονεύς και ύπνος_αθηναϊκός κρατήρας 500 πΧ_ μουσείο paul getty_ theoi.com

Αλκυονεύς: Ο γηραιότερος των Θρακών Γιγάντων ο οποίος ήταν αθάνατος όσο πολεμούσε στον τόπο που γεννήθηκε. Σκοτώθηκε από τον Ηρακλή ο οποίος τον παρέσυρε εκτός της Παλλήνης (τόπο γέννησης) αφού τον έπληξε με βέλος. Οι επτά πενθούσες κόρες του μεταμορφώθηκαν σε αλκυόνες.

Αρισταίος: Ο μοναδικός που επέζησε από την Γιγαντομαχία, αφού η μητέρα του Γαία τον μεταμόρφωσε σε σκαθάρι και τον έκρυψε στην Σικελία.

Δάμυσος: Ο ταχύτερος από τους Γίγαντες που πολέμησαν εναντίον των θεών. Σκοτώθηκε από τον κένταυρο Χείρωνα ο οποίος πήρε την ταχύτητά του και την τοποθέτησε στην φτέρνα του Αχιλλέα.

Έμφυτος 

αθηνά και εγκέλαδος_αθηναϊκός δίσκος 525 πΧ_μουσείο λούβρου_wikimedia

Εγκέλαδος: Σκοτώθηκε από την Αθηνά η οποία τον έθαψε κάτω από το ηφαίστειο της Αίτνας.

Εύβοιος

Ευρύαλος

Ευρυμέδων: Βασιλιάς των Θρακών Γιγάντων ο οποίος ευθύνεται για την ήττα από τους θεούς.

Εύρυτος: Τον σκότωσε ο Διόνυσος με τον θύρσο (διονυσιακή ράβδος η οποία στην άκρη έχει κουκουνάρι).

Εύφορβος

Θεοδάμας

Θεόμισης

Θόων: Σκοτώθηκε από τις Μοίρες ο οποίες τον έδειραν μέχρι θανάτου με χάλκινες ράβδους.

Ιαπετός 

Ιππόλυτος: Τον σκότωσε ο Ερμής φορώντας το κράνος του Άδη (ήταν αόρατος).

Κλύτιος: Σκοτώθηκε από την Εκάτη με πυρσό.

Κοίος

Κρατίων: Σκοτώθηκε από την Αρτέμιδα.

Μίμας: Σκοτώθηκε από τον Ήφαιστο με καυτό μέταλλο.

Μόλιος: Αντίπαλος του θεού Ήλιου. Σκοτώθηκε στο νησί Αία και από το αίμα του λέγεται ότι φύτρωσε το φυτό μώλυ (Όμηρος)

Μύλινος: Από την Κρήτη, τον οποίο σκότωσε ο Δίας.

Λέων: Είχε μορφή λέοντα και σκοτώθηκε από τον Ηρακλή, ο οποίος αφού του αφαίρεσε την λεοντή κατασκεύασε μανδύα, τον οποίο έκτοτε φορούσε.

Όλυμπος: Γίγαντας από την Κρήτη (γιος της Γαίας) ο οποίος μεγάλωσε τον Δία, αλλά αργότερα παρότρυνε τους Γίγαντες να στραφούν εναντίον του.

Όρειος: Ήταν μισός άνθρωπος και μισός αρκούδα. Αδελφός του Άγριου και γιος του Πολυφόντη και μιας αρκούδας.

Ουρανίων

Παγκράτης

Πάλλας: Σκοτώθηκε από την Αθηνά η οποία τον έγδαρε και με το δέρμα του έφτιαξε φόρεμα (εξ’ ου και Παλλάδα).

Πελορεύς: Πολέμησε εναντίον των θεών χρησιμοποιώντας το βουνό Πήλιο. Σκοτώθηκε από τον Διόνυσο.

Περιβοία: Κόρη του βασιλέα των Γιγάντων Ευρυμέδοντα, γιγαντίων διαστάσεων.

ποσειδών και πολυβότης_αττικός κρατήρας 410-400 πΧ__αρχαιολογικό μουσείο βερολίνου_theoi.com

Πολυβότης: Σκοτώθηκε από τον Ποσειδώνα, ο οποίος τον σκότωσε όταν του πέταξε ένα κομμάτι από την νήσο Κω, δημιουργώντας έτσι την Νίσυρο.

ηρακλής πορφυρίων και ήρα_αθηναϊκός αμφορέας 400 πΧ_μουσείο λούβρου

Πορφυρίων: Ο δυνατότερος από τους Θράκες Γίγαντες, ο οποίος κατά τον πόλεμο προσπάθησε να βιάσει την Ήρα, αλλά σκοτώθηκε από τον Δία και τον Ηρακλή.

Συκεύς: Κατά την Γιγαντομαχία έφυγε από την μάχη και η μητέρα του Γαία τον μεταμόρφωσε σε δένδρο (συκιά).

Τυφών: Σκοτώθηκε από τον Διόνυσο

Υπέρβιος

Φοίτιος

Κύκλωπες Γηραιοί (Ακμωνίδες)

κύκλωπες στο εργαστήριο του ηφαίστου_ρωμαϊκό ψηφιδωτό της Πομπηάς 100 μΧ_ αρχαιολογικό μουσείο νάπολι_ theoi.com

Ήταν τρεις μονόφθαλμοι – αθάνατοι γίγαντες που σφυρηλάτησαν τους κεραυνούς του Δία. Μόλις γεννήθηκαν ο πατέρας τους Ουρανός τους φυλάκισε στα έγκατα της Γης, μαζί με τους αδελφούς τους Εκατόγχειρες και οι Τιτάνες όταν ανέτρεψαν τον Ουρανό τους μετέφεραν στα Τάρταρα. Τελικά ο Δίας και οι άλλοι θεοί τους απελευθέρωσαν και αυτοί σε αντάλλαγμα χάρισαν στον Δία τον κεραυνό, στον Ποσειδώνα την τρίαινα και στον Πλούτωνα (Άδη) το κράνος, που όποιος το φορούσε γινόταν αόρατος. Λέγεται ότι οι Γηραιοί Κύκλωπες ήταν συνολικά επτά. Οι τέσσερεις επιπλέον ήσαν οι γιοι του Βρόντη, οι οποίοι σκοτώθηκαν από τον Απόλλωνα προκειμένου να εκδικηθεί το θάνατο του γιου του Ασκληπιού, ο οποίος χτυπήθηκε από κεραυνό.

Αναλυτικά ήσαν οι: Βρόντης, Στερόπης, Άργης, Ευρύαλος, Ελατρεύς, Τράχιος, Αλιμήδης.

Κύκλωπες Νέοι

Η φυλή των νεότερων Κυκλώπων που αντιμετώπισε ο Οδυσσέας στο ταξίδι του ήταν μια εντελώς διαφορετική φυλή, πιθανότατα δημιουργημένη από το αίμα του ευνουχισμένου Ουρανού που έσταξε στην γη. Γνωστότερος όλων είναι ο Πολύφημος, υιός του Ποσειδώνα και της νύμφης Θοώσης τον οποίο σκότωσε ο Οδυσσέας. Ίσως η πληροφορία ότι ο Πολύφημος είχε έναν οφθαλμό να είναι εσφαλμένη, καθότι ο Όμηρος στην Οδύσσεια αφενός δεν αναφέρει ότι ήταν μονόφθαλμος και αφετέρου μετά από προσεκτική ανάγνωση, συμπεραίνεται ότι διέθετε δύο οφθαλμούς.

Άλλοι Γίγαντες ήσαν οι παρακάτω:

Άγρειος: Ήταν γιός της Γαίας και σκοτώθηκε από τις Μοίρες με ορειχάλκινες ράβδους.

Άλπος: Σικελός Γίγαντας, γιός της Γαίας ο οποίος σκοτώθηκε από τον Διόνυσο.

Άναξ: Γιός της Γαίας και του Ουρανού από την Μίλητο της Λυδίας και πατέρας του γίγαντα Αστέριου.

ηρακλής εναντίον ανταίου_αθηναϊκό δοχείο 480 πΧ_ μουσείο nationale gerite italy_ theoi.com

Ανταίος: Υιός του Ποσειδώνα και της Γαίας και βασιλιάς της Λιβύης, ο οποίος πάλευε μέχρι θανάτου με όσους επισκέπτονταν το βασίλειό του και με τα κρανία τους έχτιζε την οροφή του ναού που ήταν αφιερωμένος στον πατέρα του. Ο Ανταίος αντλούσε την δύναμή του από την μητέρα του Γαία όσο πατούσε στο έδαφος. Σκοτώθηκε από τον Ηρακλή ο οποίος ακολουθώντας την συμβουλή της θεάς Αθηνάς, αφού τον σήκωσε ψηλά τον έσφιξε συντρίβοντας τα πλευρά.

Αντιφάτης: Γιός του Ποσειδώνα και της Γαίας, βασιλιάς των Λαιστρυγόνων (ανθρωποφάγοι Γίγαντες) τους οποίους αντιμετώπισε ο Οδυσσέας.

Αντιφάτιδες (σύζυγος και κόρη): Ήσαν θηλυκοί Γίγαντες, γεγονός σπάνιο στην Ελληνική μυθολογία. Η κόρη περιγράφεται ως «πανύψηλη και παντοδύναμη» και η σύζυγος καθήμενη στον θρόνο «ψηλή σαν βουνό».

ερμής εναντίον άργους πανόπτου_αθηναϊκό βάζο 500 πΧ_ιστορικό μουσείο βιέννης_ theoi.com

Άργος Πανόπτης: Γίγαντας με εκατό μάτια ο οποίος ζούσε στην Αργολίδα και είχε ορισθεί από την Ήρα να φυλάει την νύμφη Ιώ, την οποία είχε μεταμορφώσει σε λευκή αγελάδα όταν συνέλαβε τον Δία να ερωτοτροπεί μαζί της. Ο Δίας προκειμένου να σώσει την ερωμένη του έστειλε τον Ερμή ο οποίος σκότωσε με το ξίφος του τον Άργο και ελευθέρωσε την Ιώ.

Αστέριος: Γίγαντας από την Λυδία γιός του Άνακτα (βλ. Άναξ).

Άζειος: Γίγαντας από την Αρκαδία ο οποίος πολέμησε στον πόλεμο με τους Τιτάνες. Ήταν πρόγονος των Αρκάδων βασιλέων.

Βορεάδες Γίγαντες: Τρείς γιοί του Βορέα (βόρειου ανέμου) και της Χιόνης, οι οποίοι ήσαν αρχιερείς της Υπερβόρειας φυλής.

Γηγενείς: Ήταν φυλή Γιγάντων (γιοί της Γαίας) οι οποίοι είχαν έξι χέρια έκαστος και σκοτώθηκαν από τους Αργοναύτες στην Μυσία.

Ηρακλής και Γυριόνης_αττικός αμφορέας 550-540 πΧ__μουσείο λούβρου theoi.com

Γηρυόνης: Γίγαντας με τρία σώματα, γιός του Χρυσάορα και της Καλλιρόης, τον οποίο σκότωσε ο Ηρακλής σε έναν από τους 12 άθλους του.

Δάμασην: Γίγαντας από την Λυδία ο οποίος νίκησε έναν δράκοντα που τρομοκρατούσε την περιοχή.

Εχιδνάδης: Γίγαντας με πόδια ερπετού, γιός της Έχιδνας ο οποίος σκοτώθηκε από τον Άρη.

Θούριος: Ο συγκεκριμένος Γίγαντας λέγεται ότι πολέμησε με τον Ηρακλή.

Κακός: Λατίνος γίγαντας με φλογισμένη αναπνοή τον οποίο σκότωσε ο Ηρακλής.

Κυμοπόλεια: Ανήκε στις Αλιάδες (θαλάσσιες νύμφες) ήταν κόρη του Ποσειδώνα και της Αμφιτρίτης και σύζυγος του Εκατόγχειρα Βριάρεως.

Λαιστρυγόνες: Φυλή ανθρωποφάγων Γιγάντων γιών του Ποσειδώνα και της Γαίας τους οποίους αντιμετώπισε ο Οδυσσέας στο ταξίδι του. Ζούσαν στην γη όπου ο «ήλιος δεν δύει ποτέ».

Οπλόδαμος: Αδελφός των Θρακών Γιγάντων ο οποίος τους ώθησε σε πόλεμο προς βοήθεια της Ρέας όταν της επιτέθηκε ο Τιτάνας Κρόνος αφού έμαθε ότι έκρυβε τον νεογέννητο Δία.

Οιόλυκα: Ήταν Αλιάδα (θαλάσσια Νύμφη) κόρη του Εκατόγχειρα Βριάρεως.

Ρόδιοι Γίγαντες: Φυλή Γιγάντων της Ρόδου.

ταλώς και αργοναύτες_αθηναϊκός κρατήρας_μουσείο ruvo ιταλία

Ταλώς: Ορειχάλκινος μηχανικός Γίγαντας που είχε κατασκευάσει ο Ήφαιστος και ο οποίος περιπολούσε στο νησί Κρήτη. Σκοτώθηκε από την Μήδεια, όταν προσπάθησε να εμποδίσει τους Αργοναύτες να αποβιβασθούν στο νησί. Είχε δοθεί σαν δώρο από τον Δία στην ερωμένη του Ευρώπη για να την προστατεύει όταν της χάρισε την Κρήτη.

απόλλων τίτυος και λητώ_αθηναϊκή πελίκη 440 πΧ_μουσείο λούβρου

Τίτυος: Παράνομος Γίγαντας, υιός της Γαίας, ο οποίος σκοτώθηκε από τον Απόλλωνα και την Αρτέμιδα, όταν αποπειράθηκε να βιάσει την μητέρα τους Λητώ, ενώ αυτή πήγαινε στους Δελφούς.

Ύλλος: Γίγαντας από την Λυδία της Ανατολίας.

Χάρυβδις: Κόρη του Ποσειδώνα η οποία ήταν από τους θεούς αλυσοδεμένη στα στενά της Μεσσήνης (Σικελία) απέναντι της Σκύλλας και με την αναπνοή της δημιουργούσε θαλάσσιες δίνες. Αναφέρεται από τον Όμηρο ως θεά της παλίρροιας.

Χθόνιος: Γιός της Γαίας τον οποίο η Γαία ώθησε να πολεμήσει κατά του Διόνυσου, υποσχόμενη να του δώσει την Αφροδίτη.

Χρυσάωρ: Γιός της γοργόνας Μέδουσας και του Ποσειδώνα, ο οποίος στην μυθολογία εμφανίζεται συνήθως ως Γίγαντας αλλά συναντάται και ως φτερωτός αγριόχοιρος, όπως ο αδελφός του Πήγασος ως φτερωτό άλογο.

o ωρίων αναζητώντας το φως του_πίνακας νικολά πουσέν στο μητροπολιτικό μουσείο τέχνης 1658_wikipedia

Ωρίων: Ήταν ένας εμφανίσιμος Γίγαντας (γιός του Ποσειδώνα και της Ευρυάλης) ο οποίος είχε την ικανότητα να περπατά επάνω στο νερό. Αρχικά υπηρετούσε τον βασιλιά της Χίου Οινοπίωνα ως κυνηγός, αλλά όταν βίασε την κόρη του Μερόπη τυφλώθηκε και εξορίσθηκε από το νησί. Τότε ταξίδεψε μέχρι την Λήμνο για να ζητήσει βοήθεια από τον πατέρα του Ποσειδώνα προκειμένου να βρει το φως του. Ο Ποσειδών του έδωσε για συνοδεία τον βοηθό του Κεδαλίωνα για να τον συνοδέψει στο μέρος που ανατέλλει ο θεός Ήλιος προκειμένου να ξαναβρεί την όρασή του, γεγονός που συνέβη. Στην επιστροφή ο Ωρίων κατέληξε στην Δήλο, ή την Κρήτη όπου κυνηγούσε μαζί με την θεά Αρτέμιδα, η οποία μετά τον θάνατό του, τον μετέτρεψε σε αστερισμό.

Πηγές – Βιβλιογραφία

theoi.com
Όμηρος: «Ιλιάδα», «Οδύσσεια» 8^ος αι. π.Χ
Ησίοδος: «Θεογονία» «Κατάλογοι Γυναικών» 8^ος – 7^ος αι. π.Χ
Πίνδαρος: «Ωδές» 5^ος αι. π.Χ
Απολλόδωρος: Βιβλιοθήκη – ελληνική μυθογραφία 2^ος αι. μ.Χ
Καλλίμαχος: Ύμνοι 3^ος αι. π.Χ
Κουίντος Σμυρναίος: Πτώση της Τροίας – ελληνικά έπη 4^ος αι. μ.Χ
Παυσανίας: Περιγραφή της Ελλάδας 2^ος αι. μ.Χ
Διόδωρος Σικελιώτης: Βιβλιοθήκη Ιστορίας – ελληνική ιστορία 1^ος αι. π.Χ
Γάιος Ιούλιος Υγίνος: Ιστορίες – εστρονομικά 2^ος αι. μ.Χ
Οβίδιος: Μεταμορφώσεις – λατινικό έπος 1^ος αι. π.Χ – 1^ος αι. μ.Χ
Βιργίλιος: Αινειάδα – λατινικό έπος 1^ος αι. π.Χ
Βιργίλιος: Γεωργικά – λατινικό ειδυλλιακό 1^ος αι. π.Χ
Προπέρτιος: Ελεγείες 1^ος αι. π.Χ
Πλίνειος ο πρεσβύτερος: Φυσική Ιστορία – λατινική εγκυκλοπαίδεια 1^ος αι. μ.Χ
Σενέκας ο νεώτερος: Ηρακλής – λατινική τραγωδία 1^ος αι. μ.Χ
Πούμπλιος Παπίνιος Στάτιος: «Θηβαΐς» «Δάση» – λατινικά έπη 1^ος αι. μ.Χ
Νόννος ο Πανοπολίτης: Διονυσιακά – ελληνικό έπος 5^ος αι. μ.Χ

παρουσίαση του νέου βιβλίου της Ελένης Τσαμαδού

Μεγάλη Μουσική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος "Λίλιαν Βουδούρη"

Πατήστε "Μου αρέσει!" στη Σελίδα ·

Είστε προσκεκλημένοι στην παρουσίαση του νέου βιβλίου της Ελένης Τσαμαδού, σε μια βραδιά όπου σεφαραδίτικα τραγούδια από την Tamuz Nissim και τον Γιώργο Νάζο ντύνουν ηχητικά τα αποσπάσματα του βιβλίου που αφηγούνται η Γωγώ Μπρέμπου και ο Αυγουστίνος Ρεμούνδος.

Τη Δευτέρα 27 Μαΐου στις 19:30, στον νέο Πολυχώρο της Μουσικής Βιβλιοθήκης του Σύλλογος Οι Φίλοι της Μουσικής / Friends of Music Society στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών. Είσοδος ελεύθερη.

Σήμερα... 23/5

Μάθετε τα πάντα για το μαγνήσιο

http://www.iatronet.gr/article.asp?art_id=21935

Μάθετε τα πάντα για το μαγνήσιο

Είναι πολλά τα θρεπτικά συστατικά που 'τραβούν' την προσοχή μας επειδή δεν καταναλώνουμε επαρκείς ποσότητες από αυτά. Χαρακτηριστικά παραδείγματα αποτελούν η βιταμίνη D, τα ω-3 λιπαρά οξέα, αλλά και οι φυτικές ίνες. Δεν είναι όμως μόνο αυτά τα συστατικά της διατροφής μας που αξίζουν να βρίσκονται στα 'φώτα της δημοσιότητας'. Ένα μεταλλικό στοιχείο που εμπλέκεται στην παραγωγή ενέργειας, προάγει την οστική υγεία και είναι απαραίτητο στις νευρικές λειτουργίες του οργανισμού είναι το μαγνήσιο. Συμμετέχει σε περισσότερες από 350 βιοχημικές αντιδράσεις που λαμβάνουν χώρα καθημερινά στο σώμα και είναι σημαντικό να γνωρίζετε περισσότερα γι’ αυτό.
Μία μελέτη που δημοσιεύτηκε το 1992 στην επιστημονική επιθεώρηση 'American Journal of Clinical Nutrition' έδειξε πως η λήψη 400 mg συμπληρώματος μαγνησίου την ημέρα από ηλικιωμένους, βελτίωνε τη ρύθμιση των επιπέδων σακχάρου στο αίμα, αποκαλύπτοντας έτσι μια πιθανή ευεργετική επίδραση σε άτομα με διαβήτη ή/ και προδιαβήτη. Αργότερα, το 1998 έρευνα που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό 'Journal of Clinical Neuroscience' ανέφερε πως τα άτομα που πάσχουν από ημικρανίες έχουν χαμηλότερα ενδοκυτταρικά επίπεδα μαγνησίου, υποδεικνύοντας πως η ανεπάρκεια του στοιχείου μπορεί να διαδραματίζει κάποιον ρόλο στην ανάπτυξη των ημικρανιών.
Το μαγνήσιο περιέχεται σε κυρίως στις φρέσκες, φυσικές τροφές, με αποτέλεσμα να διατίθεται σε ικανοποιητικές ποσότητες στο σώμα μέσω της κατανάλωσής τους. Εάν ωστόσο η διατροφή σας αποτελείται κυρίως από επεξεργασμένα τρόφιμα, μπορεί να μην καλύπτετε επαρκώς τις ημερήσιες ανάγκες σας. Άτομα που πάσχουν από ασθένειες νεφρολογικής και γαστρεντερολογικής αιτιολογίας είναι πολύ πιθανό να μην λαμβάνουν αρκετές ποσότητες μαγνησίου. Παρομοίως οι ηλικιωμένοι και όσοι καταναλώνουν υψηλές ποσότητες αλκοόλ.
Ανεξάρτητα από το εάν ανήκετε σε κάποια από τις παραπάνω ομάδες ανθρώπων, είναι σημαντικό να γνωρίζετε σε ποιες τροφές περιέχεται το μαγνήσιο. Το μαγνήσιο αποτελεί συστατικό της χλωροφύλλης, της ουσίας που δίνει στα πράσινα λαχανικά το χρώμα τους. Κάποιες τροφές που αποτελούν καλές πηγές του είναι:
Βακαλάος. Μόλις 90 γραμμάρια βακαλάου μπορούν να καλύψουν το 20% των αναγκών σας σε μαγνήσιο.
Αμύγδαλα και κάσιους. Το μαγνήσιο περιέχεται γενικά και σε άλλους ξηρούς καρπούς, τα αμύγδαλα και τα κάσιους ωστόσο αποτελούν τις καλύτερες πηγές του. Τα 30 γραμμάρια αμύγδαλα περιέχουν 80 mg μαγνησίου.
Σόγια. Έχετε δοκιμάσει ποτέ ανώριμους σπόρους σόγιας (edamame); μπορεί να αποτελέσουν το αγαπημένο σας σνακ! Όχι μόνο είναι πλούσια σε μαγνήσιο, αλλά επιπλέον συνιστούν άριστη πηγή πρωτεΐνης και φυτικών ινών.

Ονειρέψου... ονειρέψου...

Η Σχολή των Θεών-Νέα έκδοση-Σεμινάρια

Πατήστε "Μου αρέσει!" στη Σελίδα · 18 ώρες πριν

Εάν δεν έχεις τίποτε που να σε ικανοποιεί αυτή τη στιγμή, αυτό οφείλεται στη κατάσταση του Είναι σου. Δεν θα έχεις ποτέ αυτό που επιθυμείς, εφ' όσον το Είναι σου παραμένει όπως είναι. Πρέπει ν' αλλάξεις τον εαυτό σου και να αποκτήσεις μια νέα αντίληψη, νέα νοήματα, νέα ζωή, και έτσι να προσελκύσεις γεγονότα μιας ανώτερης τάξης. Το ν" αλλάξεις τον εαυτό σου σημαίνει, πάνω απ’ όλα, "ν' απαλλαγείς απ’ τον εαυτό σου". Για να γεννηθείς σ' ένα "υψηλότερο επίπεδο" πρέπει να πεθάνεις σ' ένα "χαμηλότερο". Ονειρέψου... ονειρέψου... ποτέ μη σταματήσεις να ονειρεύεσαι. Η πραγματικότητα θα ακολουθήσει.
The Dreamer
Elio D’ Anna “Η Σχολή των Θεών’’ - εκδ. Ελφίλ

Αναζήτηση

Αναζήτηση
Η θλίψη άνοιξε τα κρύα γκρίζα φτερά της μέσα στη νύχτα,
τα χτύπησε μακάβρια και χύμηξε στον αέρα, γυρεύοντας τα μάτια μου.
Άκουσα το ανατριχιαστικό φτερούγισμά της, να έρχεται από την κοιλάδα των συμπτώσεων,
τρόμαξα και έτρεξα με απόγνωση να κρυφτώ στη σοφίτα της ψυχής μου.
Αλλά είχα ξεχάσει ανοιχτό το φεγγίτη, από το τελευταίο σ αγαπώ προς το φεγγάρι, και τρύπωσε η θλίψη, και σβήσανε τ αστέρια,
γατζώθηκε σα νυχτερίδα στη καρδιά μου πάνω, και έμεινε εκεί ως το ξημέρωμα.
Κι έμεινε με τα νύχια της καρφωμένα στα φύλλα της καρδιάς μου.
Χωρίς πνοή την αποδέχτηκα, συμφιλιώθηκα μαζί της και αποκοιμήθηκα,
δεν λαχταρούσα τίποτα πιά, ούτε τη λύτρωση του πρωινού.
Κι όμως ήρθε η αυγή, δροσάτη, ανυπόμονη, ερωμένη του ήλιου.
Μπήκε από τον φεγγίτη μου , με το διαμαντένιο της ραβδάκι μάγεψε τη θλίψη μου,
την έκανε χρυσόσκονη στα βλέφαρά μου, σκόρπισε γύρω λουλουδένιες ηλιαχτίδες ,
με πήρε απο το χέρι και μού είπε : Κοίτα τον ήλιο!
κι εγώ κοίταξα... και είδα εσένα !

Ήσουν ψηλά στους αιθέρες των "θέλω" μου.
Μού γνεψες νά ρθω κοντά. Σκέψεις τρελλές, σαν πουλιά με πήραν σε ταξιδιάρικες φτερούγιες .
Μέσα στο πότε, το πώς και το γιατί , φτερούγισαν οι γερανοί της καρδιάς .
Με ανάστησαν ψηλά σε ουρανούς προσμονής μεσ το άμετρο γαλάζιο φως.
Κι εγώ χανόμουν στους λαβυρίνθους της αναζήτησης σου.
Μόνο κι ακριβό μέλημά μου, να σε μάθω , να σε διαβάσω , να πιώ τον ουρανό σου.
Με ένστικτο ζωής, κράτησα γερά τα φτερά που με ταξίδευαν,
τρόμαζα στη σκέψη μη γλυστρίσω.
Κάτω μου, έχασκε απειλητικά να με καταπιεί η κοιλάδα των συμπτώσεων.
Και τα πουλιά με μάλωσαν να μη κοιτάζω κάτω ούτε πίσω.
Μόνο μπροστά ! Μόνο ψηλά !
Άν θέλω για να σέ βρω .. έρωτα...

Ράντισα το σύμπαν με την επιθυμία μου να σέ βρω , κι έλαμψε ο ήλιος πιο πολύ,
σκιάχτηκαν οι φόβοι σκόρπισαν μακρυά , δυναμώσαν τα φτερά μου.
Αναζητούσα την πνοή σου , η μακρινή σου εικόνα δεν μού φτανε να ζήσω,
ήθελα να σε νοιώσω σε κάθε κύτταρό μου , με λογισμό και μ όνειρο.
Σ αναζήτησα , με πυξίδα το χτυποκάρδι μου στ αντίκρισμά σου.

Σε βρήκα στους χτύπους της καρδιάς μου, σε κάθε ανάσας το ρυθμό .
Σε βρήκα στα υγρά μου μάτια, τα διψασμένα μου χείλη , στο παραμιλητό μου.
Σε βρήκα πρωινά κι αστροφεγγιές του Μάη, στ ακρογιάλια της ψυχής μου.
Σε βρήκα στους μαιάνδρους του μυαλού πέρα απο φόβους πάθη κι ενοχές.
Σε βρήκα σ ήχους , μουσικές , απ τη φωνή σου αρώματα παντού.

Για αυτά και άλλα πολλά, θέλω να είσαι η ζωή στην ύπαρξη μου .
Να είμαι, να ζώ, να κάνω και να έχω, για σένα.

Θέλω να σταματήσω την καρδιά, για να σ ακούσω καθαρά σαν θα μου λές τα μυστικά σου.
Να σε νοιώθω μέσα μου, να είσαι το βλέμμα και η ανάσα μου.
Θέλω ό,τι κάνω να έχει αιτία και αιτιατό εσένα , νάσαι αφορμή για τα ταξίδια μου.
Εσύ η ρότα μου , εσύ και ο προορισμός μου στα μυστικά μου μπάρκα.
Θέλω πάντα νάχω για σένα, ένα χαμόγελο κάτω απ τα χείλη και ένα δάκρυ πίσω απ το βλέμμα.
Πολλά τα θέλω, κι όλα μαζί σου και για χάρη σου.

Νεράιδες μυθικές τα θέλω μου , σε τρόμαξαν σε πήραν μακρυά μου.
Σ έχασα μα πάλι σ αναζήτησα, θέλω να σε ξανάβρω, ακούραστη η ψυχή για σένα.
Έτσι σε πλάσαν οι Θεοί , αεικίνητο ανήσυχο ταξιδευτή, ονειρευτή κάθε ψυχής του κόσμου.
Δεν μένεις πουθενά, είσαι παντού, γυρνάς πετάς, μέθης αρώματα τα βέλη σου,
νόημα για τη ζωή , να ζεί να ονειρεύεται να θέλει να σε βρεί.
Πεμπτουσία στο σύμπαν εσύ , κρατάς σε ισορροπία δυνάμεις και αδυναμίες .
Maria Dimitriou