...ενώνετε τα πλεκτά ...

Ο πιο ξεκάθαρος τρόπος για να ράβει κομμάτια πλεκτών

 

https://www.facebook.com/CCrochetBeirut/videos/2078104682475169/UzpfSTEzNTg5MjM3OTkyMjk1Nzo5NzY4MDg4NDU4MzEzMDI/

ΖΑΠΠΕΙΟ ΜΕΓΑΡΟ

ΖΑΠΠΕΙΟ ΜΕΓΑΡΟ

Το Ζάππειον μέγαρο ή Ζάππειο είναι ένα από τα πιο σημαντικά κτήρια της Αθήνας, γύρω από το οποίο αναπτύχθηκε η ομώνυμη συνοικία. Η κατασκευή του χρηματοδοτήθηκε από τον Ευάγγελο Ζάππα (1800–19 Ιουνίου 1865) και βρίσκεται στον Εθνικό Κήπο. Το νεοκλασικό μέγαρο είναι συνυφασμένο με την ιστορία της νεώτερηςΕλλάδας και σήμερα χρησιμοποιείται για δημόσιες και ιδιωτικές εκθέσεις και τελετές.

Η κατασκευή του Ζαππείου

Το 1869 η Ελληνική κυβέρνησηοριοθέτησε 80,000 μ² δημόσιας γης για το κτήριο στο χώρο μεταξύ των κήπων του Παλατιού και του αρχαίου Ναού του Ολυμπίου Διός. Η Βουλή των Ελλήνων πέρασε επίσης νόμο στις 30 Νοεμβρίου του 1869 ειδικά για τις κατασκευές των κτηρίων των Ολυμπιακών αγώνων του 1896 αφού το Ζάππειο ήταν το πρώτο κτήριο παγκοσμίως που κτίστηκε αποκλειστικά για τουςΟλυμπιακούς αγώνες[1][2].
Το πρώτο σχέδιο του κτηρίου εκπονήθηκε από τον αρχιτέκτονα Φ. Μπουλανζέ, το οποίο στη συνέχεια τροποποιήθηκε από τον Αναστάσιο Θεοφιλά και τελικά εγκαταλείφθηκε. Ο Κωνσταντίνος Ζάππας ανέθεσε τελικά τον σχεδιασμό του κτηρίου στον Δανό αρχιτέκτοναΘεόφιλο Χάνσεν. Μετά από πολλές καθυστερήσεις το κτήριο θεμελιώθηκε τη 20η Νοεμβρίου του1874. Τα επίσημα εγκαίνια έγιναν με πανηγυρικό τρόπο την 20η Οκτωβρίου του 1888.Η αρχιτεκτονική του κτηρίου ακολουθεί τοννεοκλασικό ρυθμό, με πρόπυλο κορινθιακού ρυθμού. Το κτήριο σε συνδυασμό με την τριτοξωτή λίθινη γέφυρα του Ιλισσού, η οποία είχε κατασκευασθεί, επίσης, με χορηγία του Ευάγγελου Ζάππα, και τους γύρω κήπους, αποτέλεσαν την εικόνα της Αθήνας στις αρχές του 20ού αιώνα.[3]. Δυστυχώς ο Ευάγγελος Ζάππας, δεν έζησε αρκετά για να δει το κτήριο στην τελική του μορφή. Στη διαθήκη του άφησε τον ξάδερφό του Κωνσταντίνο Ζάππα υπεύθυνο για την εκτέλεση και συνέχιση του φιλανθρωπικού του έργου.

Χρήσεις του Ζαππείου
Το Ζάππειο έχει περίπου 25 δωμάτια (97 m² με 984 m²). Η αρχική χρήση του κτηρίου και του προαύλιου χώρου ήταν για τα "Νέα Ολύμπια", μια γεωργική, τεχνική και βιομηχανική έκθεση που ορίστηκε να πραγματοποιείται ανά τετραετία (στο "Ζάππειο"). Χρησιμοποιήθηκε επίσης, από το Εθνικό Ίδρυμα Ραδιοφωνίας και από τις εγκαταστάσεις του εξέπεμπε από το 1938 ο κρατικός ραδιοσταθμός Αθηνών. Οι εκπομπές παράγονταν στους ραδιοθαλάμους του Ζαππείου, ενώ χρησιμοποιήθηκε η κεραία μεσαίων των Λιοσίων. Χρησιμοποιήθηκε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1896 για τους αγώνες ξιφασκίας. Στην Μεσολυμπιάδα του 1906 χρησιμοποιήθηκε σαν Ολυμπιακό χωριό ενώ στους Ολυμπιακούς του 2004 αποτέλεσε κέντρο τύπου και εκδηλώσεων. Πολλά ιστορικά γεγονότα πραγματοποιήθηκαν στο Ζάππειο με αποκορύφωμα την ιστορική υπογραφή της συνθήκης προσχώρησης της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ένωση (τότεΕΟΚ) στη 1η Ιανουαρίου του 1981 από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή. Επίσης μετά από τημεταπολίτευση το Ζάππειο αποτέλεσε το κέντρο τύπου σε όλες τις Γενικές Εκλογές της χώρας όπου οι νικητές και οι ηττημένοι των εκλογών δίνουν την καθιερωμένη συνέντευξη μετά το τέλος των εκλογών. Ο χώρος του Ζαππείου χρησιμοποιήθηκε και χρησιμοποιείται για διάφορες εκθέσεις και τελετές. Ιδιαίτερα γνωστό και αγαπητό στους Αθηναίους όλων των γενεών είναι το αναψυκτήριο Αίγλη του Ζαππείου, που έχει ιστορία πολλών δεκαετιών. ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ

Οι 7 ωφέλειες του βερίκοκου

http://www.agrotikabook.gr

Οι 7 ωφέλειες του βερίκοκου

Και μάγουλο… βερίκοκο, έλεγε το παλιό τραγουδάκι. Δεν εννοούσε φυσικά το πορτοκαλί χρώμα του αλλά τη βελούδινη υφή και το τεντωμένο δέρμα του. Γλυκό και δριμύ ταυτόχρονα στη γεύση το «αρμένικο δαμάσκηνο», όπως ονομάζεται στα λατινικά, καταναλώνεται φρέσκο, αποξηραμένο, σε μαρμελάδες, σε ποτά. Μόνο μην κάνεις το λάθος και πετάξεις τα κουκούτσια του, γιατί φτιάχνουν ωραιότατο λικέρ πικραμύγδαλο (amaretto). Πάντως, για το κουκούτσι του βερίκοκου οι επιστήμονες ερίζουν κατά πόσο το πικρό αμύγδαλο που βρίσκεται μέσα του είναι το απόλυτο φυσικό όπλο κατά του καρκίνου ή απλώς μια δηλητηριώδης τροφή (αγαπητή παρ’ όλα αυτά σε κάποιους λαούς που δε φημίζονται για καρκινοπάθειες). Τα 7 καλά του Είναι αλήθεια ότι τα οφέλη που προσφέρει στην υγεία το χρυσαφένιο φρούτο, είτε φρέσκο είτε αφυδατωμένο, είναι πολλά: • Είναι φυσικό καθαρτικό και βοηθάει στην πέψη των τροφών. Είναι εξαιρετικό για αποτοξίνωση. • Ο χυμός του προσφέρεται συχνά σε ασθενείς με πυρετό ή σε αυτούς που αναρρώνουν, γιατί παρέχει τις απαραίτητες βιταμίνες A, C, K, B1 (θειαμίνη), B3 (νιασίνη), μέταλλα και ιχνοστοιχεία (σίδηρο, κάλιο, ασβέστιο, φώσφορο), καθώς και την ενέργεια και το νερό που χρειάζεται ο οργανισμός. • Ο σίδηρος και ο χαλκός που περιέχει σε υψηλά επίπεδα, σε συνδυασμό με τη βιταμίνη C, βοηθούν στην παραγωγή αιμοσφαιρίνηςκαι ως εκ τούτου θεωρείται αντιαναιμική τροφή. • Μην πετάτε το καλύτερο, λένε κάποιοι επιστήμονες. Οι αντικαρκινικές ιδιότητες που κρύβονται μέσα στο κουκούτσι του και συγκεκριμένα στη βιταμίνη Β17 (αμυγδαλίνη), είναι αντικείμενο πολλών μελετών. Η αμυγδαλίνη, υποστηρίζουν, επιτίθεται στα καρκινικά κύτταρα μαχόμενη μαζί με το ανοσοποιητικό σύστημα. • Η ισχυρή αντιοξειδωτική δράση του β-καροτένιου, που βρίσκεται σε υψηλά επίπεδα κυρίως κοντά στη φλούδα, προστατεύει από τη νόσο Αλτσχάιμερ και άλλες νευροεκφυλιστικές παθήσεις. Η ίδια ουσία προστατεύει τα μάτια από την εκφύλιση της ωχράς κηλίδας. • Τα φλαβονοειδή του προστατεύουν τις αρτηρίες από την οξειδωμένη χοληστερίνη. • Το λάδι βερίκοκου (προέρχεται από το κουκούτσι του), πλούσιο σε βιταμίνη A, απορροφάται γρήγορα από το δέρμα χωρίς να αφήνει λιπαρότητα. Δίνει λάμψη και απαλότητα όπου εφαρμοστεί και αντιμετωπίζει επικουρικά το έκζεμα, την ψωρίαση και τη φαγούρα. Είναι πολύ δημοφιλές ως λάδι μασάζ στην αρωματοθεραπεία. Η χρήση του όμως πρέπει να γίνεται με μέτρο και απαγορεύεται σε εγκύους και παιδιά λόγω της αμυγδαλίνης που περιέχει. Αμυγδαλίνη: δηλητήριο ή φάρμακο; Οι Υπηρεσίες Τροφίμων και Φαρμάκων των ΗΠΑ και της Ευρώπης είναι επιφυλακτικές για το μυστικό που κρύβει το βερίκοκο στον πυρήνα του. Υπενθυμίζουν ότι η αμυγδαλίνη που περιέχει είναι τοξική και, σε μεγάλη κατανάλωση, τα πικραμύγδαλα μπορούν να προκαλέσουν σοβαρή δηλητηρίαση λόγω των κυανιούχων ενώσεων που υπάρχουν στη σύστασή του. Έρευνα του Πανεπιστημίου της Νότιας Καλιφόρνιας εξηγεί ότι η επίδρασή τους εξαρτάται από την ποσότητα που θα φάει κάποιος, σε σχέση με το ύψος και το βάρος του. Ωστόσο υπάρχουν επιστήμονες που θεωρούν ότι η αμυγδαλίνη είναι ζωτική για την ανθρώπινη επιβίωση, αφού, όπως ισχυρίζονται, αποτρέπει 100% την εμφάνιση καρκίνου, ενώ σκοτώνει τους ήδη υπάρχοντες όγκους.


Golden Magazine

Γιατί βαθιά μου δόξασα (Α. Σικελιανός)

ΤΑ ΡΑΝΤΙΣΜΕΝΑ(Ομάδα καλλιτεχνικών, λογοτεχνικών, αναζητήσεων)

Γιατί βαθιά μου δόξασα (Α. Σικελιανός)

Γιατί βαθιά μου δόξασα και πίστεψα τη γη
και στη φυγή δεν άπλωσα τα μυστικά φτερά μου,
μα ολάκερον ερίζωσα το νου μου στη σιγή,
νά που και πάλι αναπηδά στη δίψα μου η πηγή,
πηγή ζωής, χορευτική πηγή, πηγή χαρά μου...

Γιατί ποτέ δε λόγιασα το πότε και το πώς,
μα εβύθισα τη σκέψη μου μέσα στην πάσαν ώρα,
σα μέσα της να κρύβονταν ο αμέτρητος σκοπός,
νά τώρα που, ή καλοκαιριά τριγύρα μου είτε μπόρα,
λάμπ' η στιγμή ολοστρόγγυλη στο νου μου σαν οπώρα,
βρέχει απ' τα βάθη τ' ουρανού και μέσα μου ο καρπός!...

Γιατί δεν είπα: «εδώ η ζωή αρχίζει, εδώ τελειώνει...»
μα «αν είν' η μέρα βροχερή, σέρνει πιο πλούσιο φως...
μα κι ο σεισμός βαθύτερη τη χτίση θεμελιώνει,
τι ο ζωντανός παλμός της γης που πλάθει είναι κρυφός...»
νά που, ό,τι στάθη εφήμερο, σα σύγνεφο αναλιώνει,
νά που ο μέγας Θάνατος μου γίνηκε αδερφός!...

Η ιστορική Μονή Καψά

Festivalaki: Cretan festival of Arts & Culture

Πατήστε "Μου αρέσει!" στη Σελίδα

Η ιστορική Μονή Καψά όπως διακρίνεται στην έξοδο του άγριου φαραγγιού των Περβολακίων, επιστρέφοντας από το Κουφονήσι . Τόποι βαθια ασκητικοί στην απομονωμένη ΝΑ Κρήτη. Περισσότερη αυθεντική Κρήτη στο www.fb.com/festivalaki.gr

The historical monastery of Kapsa lying at the exit of Perιvolakia gorge, SE Lasithi

ΡΥΖΟΓΑΛΟ

ΡΥΖΟΓΑΛΟ

ΥΛΙΚΑ:
1 λίτρο γάλα
250 γραμμάρια κρέμα γάλακτος Arla
50 γραμμάρια ζάχαρη
φλοίδες από 1 λεμόνι
100 γραμμάρια ρύζι αρμπόριο ή γλασέ
Κανέλα για το πασπάλισμα
1 κ.γ. Βανιλια
ΕΚΤΕΛΕΣΗ
Σε μία κατσαρόλα βάζουμε το γάλα, την κρεμα γαλακτος, το ρύζι,
τις φλοίδες από το λεμόνι και την τοποθετούμε στη φωτιά. Αφήνουμε
να σιγοβράσουν για 20 λεπτά περίπου έως ότου δέσει το
ρυζόγαλο. Κατεβάζουμε από τη φωτιά και ρίχνουμε τη ζάχαρη.
Ανακατεύουμε και τοποθετούμε, κατά προτίμηση, την κατσαρόλα
σε ένα σκεύος με παγάκια. Συνεχίζουμε το ανακάτεμα έως ότου
το ρυζόγαλο κρυώσει. Με αυτόν τον τρόπο δεν πιάνει κρούστα
και αποκτά βελούδινη υφή.
Καλη σας επιτυχια!!!

κολοκυθοκεφτέδες!

Κρήτη:γαστρονομικός περίπλους

Από τους πιο νόστιμους κολοκυθοκεφτέδες!  
  Δοκιμάστε τους:
http://cretangastronomy.blogspot.gr/2011/08/blog-post_04.html
 

ή πιο σωστά …λαχανικοκεφτέδες

Οι ψευτοκεφτέδες είναι χαρακτηριστικό πολλών περιοχών της Ελλάδας,κυρίως νησιών. Μάλιστα υπάρχει και μια σχετική… εξειδίκευση θα λέγαμε. Δηλαδή οι ντοματοκεφτέδες της Σαντορίνης είναι οι πιο διάσημοι από τους υπόλοιπους ντοματοκεφτέδες , τα πιταρούδια (ρεβυθοκεφτέδες) της Ρόδου και άλλων νησιών της Δωδεκανήσου είναι ονομαστά κλπ.

Μάλλον τα εδέσματα αυτά εμπίπτουν πάλι στην κατηγορία «ανάγκη τέχνας κατεργάζεται». Αφθονία λαχανικών και οσπρίων αυτή την εποχή, παιδιά που δεν τρώνε τα λαχανικά (διαχρονικά) , και επινοητικότητα της ελληνίδας μαγείρισσας να εξασφαλίσει την ποικιλία στο τραπέζι της με τα υλικά που είχε στη διάθεσή της , συνήθως από τον κήπο της. Στην Κρήτη απ’ όλους τους ψευτοκεφτέδες πιο συνηθισμένοι είναι οι κολοκυθοκεφτέδες, οι πατατοκεφτέδες και οι φαβοκεφτέδες.

Συνταγές ως συνήθως αμέτρητες. Κάθε σπίτι και η δική του. Ετούτη εδώ είναι η συνταγή της θείας μου και τολμώ να πω ότι είναι από τις πιο επιτυχημένες παρόλο που δεν έχει τυρί όπως οι περισσότερες του είδους.  Είναι όμως πεντανόστιμοι γιατί είναι εμπλουτισμένοι με άφθονα λαχανικά! Η ποικιλία των λαχανικών τους δίνει ιδιαίτερη νοστιμιά και η μαγιά τους αφρατεύει.Επίσης το παξιμάδι (ή η φρυγανιά) απορροφά τα υγρά χωρίς να λασπώνει το εσωτερικό τους όπως συμβαίνει πολλές φορές με το αλεύρι.

Υλικά:

1,5 κιλό μεγάλα κολοκύθια

1 μεγάλη μελιτζάνα

1 μέτρια πατάτα

1 μέτρια ντομάτα

1 μεγάλο ή δύο μέτρια κρεμμύδια

¾- 1 κούπα ψιλοκομμένο μαϊντανό

2-3 κουταλιές σούπας ψιλοκομμένο αβάρσαμο (δυόσμο)

1-1,5  κούπα τριμμένο κρίθινο παξιμάδι (ή παξιμάδι  σικάλεως ή  φρυγανιά σικάλεως)

1 αυγό

3-4 κουταλιές λάδι

1 φακελάκι ξηρή μαγιά

Αλάτι (με προσοχή γιατί το κολοκύθι έχει κρατήσει ήδη λίγο)

Πιπέρι (1 κοφτό κουταλάκι του γλυκού ή όσο μας αρέσει)

Ρίγανη (1 γεμάτο κουταλάκι του γλυκού)

Αλεύρι για το τύλιγμα

Ελαιόλαδο για το τηγάνισμα

Προαιρετικά, λεμονάκι στο σερβίρισμα.

Επί το έργον:

Τρίβουμε στον τρίφτη της ντομάτας τα κολοκύθια, τα αλατίζουμε ελαφρά και τα αφήνουμε σε στραγγιστήρι να βγάλουν ΟΛΑ τα υγρά τους αρκετές ώρες. Τα στύβουμε κατά διαστήματα να φεύγει το νερό τους.

Τώρα (19-6-2016) και σε βίντεο

συνέχεια

http://cretangastronomy.blogspot.gr/2011/08/blog-post_04.html

Το Τραγούδι Του Αχιλλέα!

Εκδόσεις Διόπτρα - Dioptra Publications

Πατήστε "Μου αρέσει!" στη Σελίδα ·  

 
Το Τραγούδι Του Αχιλλέα! Βραβευμένο με το Orange Prize 2012, το βιβλίο της Madeline Miller δίνει μια νέα ματιά στην Ιλιάδα και την Αρχαία Ελλάδα.

Η άνοδος και η πτώση του πιο λαμπρού ήρωα από τα έπη του Ομήρου, αμφιλεγόμενα περιστατικά που εγείρουν έντονες συζητήσεις και ένα κάλεσμα για επιστροφή στον κόσμο, που διαβαίνουν ήρωες και ημίθεοι...
Διαβάστε τις πρώτες σελίδες: http://bit.ly/tragoudi-axillea

Σάμιουελ Μπέκετ

 Οι τοίχοι της πόλης έχουν μάτια. Και μερικές φορές αυτά τα μάτια ανήκουν σε αναγνωρίσιμα, έως και διάσημα πρόσωπα. Πεθαμένοι συγγραφείς στοιχειώνουν τους τοίχους των πόλεων, ως υπερφυσικά, αιωρούμενα κεφάλια, όπως στοίχειωσαν κάποτε και το πολύ λιγότερο σκληρό υλικό των σελίδων. Είναι οι σιωπηλοί φύλακες της πόλης, που το βράδυ επιβλέπουν τα σκοτεινά σοκάκια της. Ορισμένοι επιστρέφουν υπό τη νέα τους αυτή μορφή, ως ασώματες κεφαλές, στις γενέτειρές τους. Άλλοι μεταφυτεύονται σε χώρες εντελώς ξένες προς αυτούς, στην άλλη άκρη του κόσμου. Οι μετενσαρκώσεις τους σε graffiti, stencil και mural είναι εξίσου θνητές και πεπερασμένες με τις πάλαι ποτέ υλικές τους υποστάσεις: μετά από λίγο καιρό χάνονται, σβήνονται, παύουν να υπάρχουν. Η μορφή του Σάμιουελ Μπέκετ δεν κοσμεί πια το Νότινγκ Χιλ, όπως ακριβώς και ο πραγματικός Μπέκετ δεν κυκλοφορεί πια ανάμεσά μας. Σε κάθε περίπτωση, μένει μια ανάμνηση, μια φωτογραφία, μια ιδέα.
http://www.athensvoice.gr/article/city-news-voices/photo-voice/graffiti-με-μορφές-λογοτεχνικές

18 Ιουνίου 1858: Ο Κάρολος Δαρβίνος αποφασίζει

Bigbook.gr

18 Ιουνίου 1858: Ο Κάρολος Δαρβίνος αποφασίζει να εκδώσει τη θεωρία του για την εξέλιξη των ειδών, με αφορμή ένα γράμμα που λαμβάνει από τον βρετανό βιολόγο Άλφρεντ Ράσελ Γουάλας, το οποίο περιέχει πανομοιότυπα με τα δικά του συμπεράσματα.

Διαβάστε περισσότερα: http://www.sansimera.gr/almanac/1806#ixzz2WXr2Tuli

Ο Δαρβίνος έδωσε μια απάντηση στο πώς τα είδη διαχωρίζονται, χρησιμοποιώντας ως αναλογία τις ιδέες της βιομηχανίας σχετικά με τον καταμερισμό εργασίας, όπου η κάθε ποικιλία βρίσκει το δικό της θώκο ώστε όλα τα είδη να μπορούν να διαφοροποιούνται. Πειραματίστηκε με σπόρους, ελέγχοντας την ικανότητα τους να επιβιώνουν σε θαλασσινό νερό άρα και την ικανότητα τους να μεταφέρονται σε απομονωμένα νησιά. Εξέτρεφε περιστέρια για να ελέγξει τη θεωρία του για τη φυσική επιλογή συγκρίνοντάς τη με την «τεχνητή επιλογή» που εφάρμοζαν οι εκτροφείς περιστεριών.

Την άνοιξη του 1856, ο Λάιελ διάβασε μια διατριβή με θέμα την Εισαγωγή των ειδών του Άλφρεντ Ράσελ Γουάλας, ενός φυσιοδίφη που εργαζόταν στο Βόρνεο. Ο Λάιελ προέτρεψε το Δαρβίνο να εκδώσει τη θεωρία του ώστε να εξασφαλίσει την «πρωτιά». Παρόλο που ήταν άρρωστος, ο Δαρβίνος ξεκίνησε ένα τρίτομο βιβλίο με τίτλο Φυσική Επιλογή, συμπεριλαμβάνοντας δείγματα και πληροφορίες από φυσιοδίφες όπως ο Ουάλας και ο Asa Gray. Το Δεκέμβριο του 1857 καθώς ο Δαρβίνος ασχολούνταν με τη συγγραφή του βιβλίου έλαβε ένα γράμμα από τον Ουάλας που ρωτούσε αν θα πραγματευόταν την ανθρώπινη καταγωγή. Έχοντας υπόψη τους φόβους του Λάιελ, ο Δαρβίνος απάντησε: «νομίζω ότι θα αποφύγω το όλο θέμα, καθώς περιτριγυρίζεται από προκαταλήψεις, αν και οφείλω να παραδεχτώ πως είναι το μεγαλύτερο και πιο ενδιαφέρον πρόβλημα για έναν φυσιοδίφη». Ενθάρρυνε τη θεωρία του Ουάλας, λέγοντας ότι «χωρίς εικασία δεν υφίσταται καλή και αυθεντική παρατήρηση». Επίσης προσέθεσε ότι «προχωρώ περισσότερο από εσένα». Το χειρόγραφό του έφτασε τις 250.000 λέξεις, και στις 18 Ιουνίου 1858 έλαβε μια διατριβή του Ουάλας που περιέγραφε τον εξελικτικό μηχανισμό και του ζητούσε να την προωθήσει στον Λάιελ. Ο Δαρβίνος το έκανε, σοκαρισμένος που είχε «παρακαμφθεί». Αν και ο Ουάλλας δεν είχε ζητήσει να εκδοθεί το έργο του, ο Δαρβίνος προσφέρθηκε να το στείλει σε οποιαδήποτε εφημερίδα της επιλογής του Ουάλας. Παρέδωσε την έκβαση των πραγμάτων στον Λάιελ και τον Χούκερ. Αυτοί συμφώνησαν να γίνει μια κοινή παρουσίαση στην Linnean Society του Λονδίνου την 1η Ιουλίου με τίτλο On the Tendency of Species to form Varieties; and on the Perpetuation of Varieties and Species by Natural Means of Selection. Ο γιος του Δαρβίνου που ήταν ακόμη βρέφος πέθανε και έτσι ο Δαρβίνος δεν κατάφερε να παρευρεθεί.

Η αρχική ανακοίνωση της θεωρίας δεν τράβηξε μεγάλη προσοχή. Αν και μερικές μικρές κριτικές ασχολήθηκαν μαζί της, οι περισσότεροι επιστήμονες πίστεψαν ότι ήταν περίπου ίδια με άλλες θεωρίες της εξελικτικής σκέψης. Για τους επόμενους δεκατρείς μήνες ο Δαρβίνος αν και άρρωστος προσπαθούσε να γράψει μια περίληψη του βιβλίου του «περί των ειδών». Με τη συνεχή ενθάρρυνση των επιστημόνων φίλων του, τελείωσε την περίληψη και ο Λάϊελ κανόνισε την έκδοσή της από τον εκδότη Τζον Μάρεϊ. Κατέληξαν στον τίτλο On the Origin of Species by Means of Natural Selection, και όταν το βιβλίο διατέθηκε προς πώληση στο εμπόριο στις 22 Νοεμβρίου, 1859, η ζήτηση ξεπέρασε το απόθεμα των 1.250 αντιτύπων. Εκείνη την εποχή, οι θεωρίες «περί Εξέλιξης» υπονοούσαν δημιουργία χωρίς θεϊκή παρέμβαση, και ο Δαρβίνος απέφυγε τη χρήση των λέξεων «εξέλιξη» και «εξελίσσομαι», αν και το βιβλίο τελείωνε με τη δήλωση ότι «ατελείωτοι σχηματισμοί, πανέμορφοι και υπέροχοι έχουν εξελιχθεί και συνεχίζουν να εξελίσσονται». Το βιβλίο έκανε μόνο έναν σύντομο υπαινιγμό στην ιδέα ότι και ο άνθρωπος μπορούσε να εξελιχθεί με τον ίδιο τρόπο όπως και οι άλλοι οργανισμοί. Ο Δαρβίνος έγραψε με σκόπιμη επιφυλακτικότητα ότι «θα ριχτεί φως στην καταγωγή και την ιστορία του ανθρώπου».
http://el.wikipedia.org/wiki/Κάρολος_Δαρβίνος