Στην Κόλαση του Δάντη
Όμορφο άσπρο Άλογο , με παίρνει στο σκοτάδι
Και καβαλάρη στ’ Άβατο του λογισμού με πάει....
Στον καλπασμό νιώθω δροσιά, του ‘Ονειρου τη γεύση...
Όμορφο άσπρο Άλογο , με παίρνει στο σκοτάδι
Και καβαλάρη στ’ Άβατο του λογισμού με πάει....
Στον καλπασμό νιώθω δροσιά, του ‘Ονειρου τη γεύση...
Εκστατικά αφήνομαι, στ’ άγνωστο που μ’ αρέσει!
Αφήνω πίσω αναστολές,δεσμά ,ευθύνες κι ενοχές....
Δικό μου τ’ Άλογο! Τολμώ.. το χαλινάρι να κρατώ!
Να πάω , όπου με πάει !
Να λαβωθώ ,να λυτρωθώ ,να κλάψω ,να γελάσω...
Να συγκλονίσω το Είναι μου,να το ποτίσω αλμύρα,
μες τη φωτιά μου να καώ ,μικρή πυγολαμπίδα!
Εδώ ο Κήπος της Εδέμ κι η Κόλαση του Δάντη,
η Ευλογία της χαράς, με Αμαρτωλό Σημάδι!
Πάθη ,πόθοι και έρωτας, φωτιές κι αγγέλων χάδι....
Τόξου πληγές που αιμορραγούν κι αλμύρα από δάκρυ!
Να βρώ Κρυστάλλινη Καρδιά ,Κόκκινη να τη βάψω...
Να στάξω μέσα της βαθιά,στο Αίμα της ν’ αγιάσω!
Να λιώσω και να λυτρωθώ , να γίνω ένα με κείνη,
Μύρο Αγάπης να χυθεί, στου πυρετού τη δίνη!
Μέλι τα χείλη να ποθούν κι ανασεμιές να πιούνε ,
να μπερδευτούνε τα κορμιά, οι αισθήσεις να γευτούνε,
χάδια κι αγγίγματα καυτά, ν’ ανάψουν , να καούνε!
Αγκαλιασμένες οι ψυχές ,στ’ αστέρια να σβηστούνε!
Να ανοίξουν θεικά φτερά, στ’ άπειρο να χαθούνε!
Στην ιερή τους ένωση ,να σκύψει το φεγγάρι,
να γονατίσουν στεναγμοί κι όλα να γίνουν χάδι!
Αγγέλων σάλπισμα χαράς ,σε ουράνια μελωδία ,
να μας γελά κι ο Έρωτας .....όλα σε Αρμονία!!!
~~~ V. K. ~~~ (17/8/2013)
Αφήνω πίσω αναστολές,δεσμά ,ευθύνες κι ενοχές....
Δικό μου τ’ Άλογο! Τολμώ.. το χαλινάρι να κρατώ!
Να πάω , όπου με πάει !
Να λαβωθώ ,να λυτρωθώ ,να κλάψω ,να γελάσω...
Να συγκλονίσω το Είναι μου,να το ποτίσω αλμύρα,
μες τη φωτιά μου να καώ ,μικρή πυγολαμπίδα!
Εδώ ο Κήπος της Εδέμ κι η Κόλαση του Δάντη,
η Ευλογία της χαράς, με Αμαρτωλό Σημάδι!
Πάθη ,πόθοι και έρωτας, φωτιές κι αγγέλων χάδι....
Τόξου πληγές που αιμορραγούν κι αλμύρα από δάκρυ!
Να βρώ Κρυστάλλινη Καρδιά ,Κόκκινη να τη βάψω...
Να στάξω μέσα της βαθιά,στο Αίμα της ν’ αγιάσω!
Να λιώσω και να λυτρωθώ , να γίνω ένα με κείνη,
Μύρο Αγάπης να χυθεί, στου πυρετού τη δίνη!
Μέλι τα χείλη να ποθούν κι ανασεμιές να πιούνε ,
να μπερδευτούνε τα κορμιά, οι αισθήσεις να γευτούνε,
χάδια κι αγγίγματα καυτά, ν’ ανάψουν , να καούνε!
Αγκαλιασμένες οι ψυχές ,στ’ αστέρια να σβηστούνε!
Να ανοίξουν θεικά φτερά, στ’ άπειρο να χαθούνε!
Στην ιερή τους ένωση ,να σκύψει το φεγγάρι,
να γονατίσουν στεναγμοί κι όλα να γίνουν χάδι!
Αγγέλων σάλπισμα χαράς ,σε ουράνια μελωδία ,
να μας γελά κι ο Έρωτας .....όλα σε Αρμονία!!!
~~~ V. K. ~~~ (17/8/2013)