Το σουσάμι - Καλλιέργεια με μέλλον

http://www.agrotikabook.gr

Το σουσάμι - Καλλιέργεια με μέλλον

Ψηλά στη λίστα με τις εναλλακτικές καλλιέργειες που εμφανίζουν προοπτικές ανάπτυξης, βρίσκεται το σουσάμι, ένας διατροφικός θησαυρός που γνωρίζει μεγάλη ζήτηση.

Πρόκειται για ένα φυτό η καλλιέργεια του οποίου δεν έχει ιδιαίτερες απαιτήσεις, ενώ μπορεί να αποδώσει ακόμη και σε συνθήκες ξηρασίας.

Στο παρελθόν το σουσάμι καλλιεργούνταν ευκαιριακά στην Ελλάδα, ως καλλιέργεια δηλαδή που μπορούσε να μπει σε αντικατάσταση της αγρανάπαυσης. Κατά τη δεκαετία του 1970 έφθασε να καλλιεργείται συνολικά σε έκταση 200.000 - 300.000 στρεμμάτων, αλλά τα επόμενα χρόνια μειώθηκαν σταδιακά οι καλλιεργούμενες εκτάσεις.
Ο λόγος ήταν ότι οι επιδοτήσεις που άρχισαν να δίνονται από το 1981 από την ΕΟΚ σε ανταγωνιστικές προς το σουσάμι καλλιέργειες όπως είναι ο αραβόσιτος, τα ζαχαρότευτλα, αλλά και το γεγονός ότι το σουσάμι δεν εντάχθηκε στην Κοινή Αγροτική Πολιτική στα ελαιούχα φυτά, όπως είναι η σόγια, η ελαιοκράμβη και ο ηλίανθος.
Σήμερα η καλλιέργεια του σουσαμιού αναπτύσσεται στην περιοχή της Νιγρίτας, όπου καλλιεργούνται ντόπιοι πληθυσμοί σουσαμιού. Ωστόσο, η καλλιέργεια του σουσαμιού μπορεί να αναπτυχθεί σήμερα στη χώρα μας σε σημαντικό βαθμό με την εισαγωγή νέων πιστοποιημένων ποικιλιών, που μπορούν να συγκομισθούν με μηχανικά μέσα. Εξάλλου, η εφαρμογή της συμβολαιακής γεωργίας, η ανάπτυξη ομάδων παραγωγών και η μεταποίηση του σουσαμιού μπορούν να δώσουν μεγάλη ώθηση στην ανάπτυξη της καλλιέργειας.

Το σουσάμι μπορεί να καλλιεργηθεί και σε περιοχές με υψόμετρο έως 1.500 μέτρα. Η σπορά συνήθως γίνεται από το δεύτερο δεκαπενθήμερο του Μαΐου μέχρι τα μέσα Ιουνίου

Το φυτό είναι ανθεκτικό στην ξηρασία και μπορεί να αποδώσει ικανοποιητικά ακόμα και όταν μπορεί να χρησιμοποιήσει μόνο το αποθηκευμένο νερό. Το εύρος των εδαφών που είναι κατάλληλα για την καλλιέργειά του είναι μεγάλο, ενώ καλλιεργείται και σε ψυχρότερες περιοχές ως καλοκαιρινή καλλιέργεια.
Το σουσάμι χρειάζεται για την ολοκλήρωση του βιολογικού του κύκλου υψηλές θερμοκρασίες. Το ιδανικό εύρος θερμοκρασιών είναι 26-30ο C. Η χαμηλότερη θερμοκρασία για την έναρξη της βλάστησης είναι 12ο C.

Το σουσάμι και τα προϊόντα του αποτελούν τρόφιμα υψηλής θρεπτικής αξίας. Ο σησαμόσπορος, καρπός του φυτού σησάμι, αποτελεί την πρώτη ύλη για την παρασκευή του ταχινιού και του χαλβά. Οι κυριότερες χώρες που καλλιεργείται το σουσάμι είναι οι Ινδίες, η Κίνα, οι ΗΠΑ, το Σουδάν, η Τουρκία, το Μεξικό κ.ά.
Το σουσάμι κατάγεται από τις θερμές περιοχές της Ασίας. Η καλλιέργειά του έχει σκοπό την παραγωγή των ελαιούχων σπόρων του. Οι σπόροι του σουσαμιού έχουν μεγάλη περιεκτικότητα σε έλαιο που φθάνει το 45-60%. Το σησαμέλαιο χρησιμοποιείται στη βιομηχανία τροφίμων, τη ζαχαροπλαστική, την κονσερβοποιία. Επίσης χρησιμοποιείται για την παραγωγή σαπουνιών και χρωμάτων.
Ο σπόρος του σουσαμιού είναι καρπός με υψηλή διατροφική αξία και για αυτό χρησιμοποιείται στην αρτοποιία (ψωμί, κουλούρια, παστέλια, κ.λπ.), την παραγωγή ταχινιού αλλά και χαλβά.
Το υπόλειμμα (πίτα) που μένει μετά την εξαγωγή του σησαμέλαιου, χρησιμοποιείται ως ζωοτροφή, η οποία είναι πλούσια σε πρωτεΐνες που φθάνουν μέχρι 50-52%.
Το σουσάμι είναι ένα ετήσιο, δικοτυλήδονο φυτό, ποώδες, το οποίο αναπτύσσεται όρθια σε ύψος που φθάνει το 0,8 - 1,8 μέτρο.
Ασπίδα για την υγεία
Το σουσάμι, λόγω των πολλών αντιοξειδωτικών που περιέχει, προστατεύει τον οργανισμό από την κακή χοληστερίνη. Η ουσία σησαμίνη, που περιέχεται στο σουσάμι, δρα εναντίον της υπέρτασης αλλά και της δημιουργίας θρόμβων, ενώ λόγω της υψηλής περιεκτικότητάς του σε αντιοξειδωτικές ουσίες πολλές έρευνες έδειξαν την αντικαρκινική δράση του σουσαμιού. Υπάρχουν ερευνητικές εργασίες που δείχνουν ότι το σουσάμι έχει ιδιότητες πρόληψης του διαβήτη, αλλά και του καταρράκτη των ματιών.
Εσοδα 400 ευρώ ανά στρέμμα για τον παραγωγό
Με μία μέση στρεμματική παραγωγή 150-200 κιλά από την οποία μπορούν να παραχθούν 65-70 λίτρα σησαμέλαιου, η καλλιέργεια του σουσαμιού μπορεί να δώσει ένα εισόδημα 300 - 400 ευρώ ανά στρέμμα.
Το φυτό του σουσαμιού -όπως αναφέρει στις «Επαγγελματικές Ευκαιρίες» ο γεωπόνος Κάσσανδρος Γάτσιος- είναι ανθεκτικό στην ξηρασία και απαιτεί κλίμα θερμό για μακρύ χρονικό διάστημα, επειδή για να βλαστήσει ο σπόρος απαιτείται θερμοκρασία γύρω στους 18-20ο Κελσίου, ενώ είναι ευαίσθητο στις χαμηλές θερμοκρασίες.
Θερμοκρασίες χαμηλότερες από τους 18ο C κατά την περίοδο της ανάπτυξης των φυτών, μπορεί να έχει αρνητικές επιπτώσεις, η δε επικονίαση δεν μπορεί να γίνει σε θερμοκρασίες μεγαλύτερες από τους 40ο Κελσίου. Ο βλαστικός του κύκλος ολοκληρώνεται σε 3-4 μήνες. Η καλλιέργεια του σουσαμιού μπορεί να είναι «επίσπορη», δηλαδή στην ίδια χρονιά μπορεί να ακολουθήσει καλλιέργειες όπως είναι τα χειμερινά σιτηρά ή τα όσπρια. Το σουσάμι καλλιεργείται συνήθως σε περιοχές με βροχοπτώσεις που κυμαίνονται από 300- 600 mm. Οσον αφορά το υψόμετρο μπορεί να καλλιεργηθεί και σε περιοχές με υψόμετρο έως 1.500 μέτρα.
Η καλλιέργεια του σουσαμιού αρχίζει με την καλή προετοιμασία του εδάφους, που αφορά το όργωμά του στην κατάλληλη υγρασία ώστε να έχει καλό μικροτεμαχισμό πριν από τη σπορά των σπόρων επειδή το μέγεθος των σπόρων είναι μικρό. Επίσης κατά την εποχή της σποράς θα πρέπει να έχουν καταστραφεί ολοσχερώς τα ζιζάνια.
Η σπορά συνήθως γίνεται από το δεύτερο δεκαπενθήμερο του Μαΐου μέχρι τα μέσα Ιουνίου. Πριν από τη σπορά των σπόρων γίνεται η απολύμανσή τους. Η ποσότητα σπόρου που χρησιμοποιείται είναι 0,8 - 1,5 κιλά το στρέμμα. Η σπορά γίνεται σε γραμμές που απέχουν 0,6 μέτρα στις ποικιλίες που είναι υψηλόκορμες και 0,3-0,5 μέτρα για τις χαμηλής αναπτύξεως. Επί της γραμμής οι σπόροι σπέρνονται χύδην σε βάθος 2-3 εκατοστά.
Ανάπτυξη
Στα πρώτα στάδια της αναπτύξεως των φυτών πρέπει να γίνονται ένα έως δύο σκαλίσματα επειδή σε διαφορετική περίπτωση υπάρχει κίνδυνος να καταπνιχθεί η καλλιέργεια από τα αγριόχορτα. Η καταπολέμηση των ζιζανίων μπορεί να γίνει και με ζιζανιοκτόνα.
Η λίπανση που απαιτεί δεν είναι μεγάλη. Συνήθως σε αρδευόμενη καλλιέργεια χρησιμοποιείται μία ποσότητα 10 κιλών αζώτου/ στρέμμα, 8 κιλών φωσφόρου/στρέμμα και 8 κιλών καλίου/ στρέμμα.
Μεγάλη προσοχή πρέπει να υπάρξει στην εδαφική υγρασία του εδάφους ώστε να μη λείψει από τα καλλιεργημένα φυτά ειδικά τους καλοκαιρινούς μήνες το νερό. Απαιτούνται τουλάχιστον δύο αρδεύσεις κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού με μία ποσότητα νερού που εξαρτάται από το είδος του εδάφους αλλά και από τις κλιματικές συνθήκες που θα επικρατήσουν.
Το σουσάμι μπορεί να ενταχθεί σε ένα σύστημα εναλλαγής των καλλιεργειών (αμειψισπορά) στη θέση που έχουν τα σκαλιστικά φυτά (αραβόσιτος, βαμβάκι) ή σε αμειψισπορά με ένα σιτηρό όπως είναι το κριθάρι. Δεν έχει ιδιαίτερες απαιτήσεις ως καλλιέργεια, ενώ έχει μικρό αριθμό εχθρών και ασθενειών.
Η συγκομιδή του γίνεται όταν αλλάξουν χρώμα και γίνουν σκούρες οι μεσαίες κάψες. Η συγκομιδή γίνεται με εκρίζωση των φυτών ή με θεριζοαλωνιστική μηχανή που χρησιμοποιείται στη συγκομιδή του αραβοσίτου στο οποίο λείπει το εκκοκκιστικό εξάρτημα.
Πολλαπλές οι χρήσεις του καρπού
Το σουσάμι αποτελεί τρόφιμο με υψηλής βιολογικής αξίας φυτική πρωτεΐνη, ενώ οι χρήσεις του είναι ποικίλες.
Το σησαμέλαιο: Η εξαγωγή του ελαίου του σουσαμιού γίνεται με συμπίεση εν ψυχρώ και δίνει ένα έλαιο πικρό, με σταθερή δομή, ελάχιστα αρωματικό, που χρησιμοποιείται άμεσα στη διατροφή. Εφόσον η εξαγωγή του ελαίου γίνει με την εν θερμώ μέθοδο ή με ειδικούς διαλύτες, το έλαιο αυτό χρησιμοποιείται ως βιομηχανικό έλαιο στην παραγωγή μαργαρίνης, τη σαπωνοποιία αλλά και στην παραγωγή χρωμάτων. Επίσης, στην περίπτωση που η εξαγωγή γίνει με μία αλκοόλη, τότε το έλαιο αυτό χρησιμοποιείται στη φαρμακοβιομηχανία και την παραγωγή εντομοκτόνων.
Η «πίτα» του σουσαμιού: Η «πίτα» του σουσαμιού, δηλαδή τα υπολείμματα των σπόρων μετά την εξαγωγή του ελαίου, έχει πολύ μεγάλη θρεπτική αξία και χρησιμοποιείται στη διατροφή των αγροτικών ζώων, όπως είναι οι γαλακτοπαραγωγές αγελάδες, αλλά και ως διατροφικό συμπλήρωμα, για τη διατροφή των ανθρώπων αφού υποστεί επεξεργασία.
Το άλευρο του σουσαμιού: Με ειδική επεξεργασία παράγεται άλευρο, που μπορεί να αντικαταστήσει σε διάφορες χρήσεις το άλευρο της αραχίδας.
Προϊόντα ζαχαροπλαστικής: Παράγονται διάφορα είδη ζαχαροπλαστικής με μέλι, όπως είναι τα παστέλια. Επίσης αποτελεί το βασικό συστατικό του χαλβά.
Σαπωνοποιία: Οπως γίνεται με το ελαιόλαδο, παράγεται μία ποικιλία σαπουνιών.
Κρέμες για μασάζ: Παράγονται κρέμες μαζί με το έλαιο του βουτυρόδεντρου, που χρησιμοποιούνται ως κρέμες αντιμετώπισης διαφόρων αλγών, αλλά και διαφόρων ασθενειών του δέρματος.
Σιρόπι: Είναι ένα προϊόν που χρησιμοποιείται για να αντιμετωπίζονται το συνάχι, τα παράσιτα του δέρματος, η αρτηριακή πίεση, οι αιμορροΐδες κ.λπ.
Ο άρτος από σουσάμι: Πρόκειται για ψωμί που είναι πολύ θρεπτικό και το οποίο παράγεται από σπόρους σουσαμιού, αλεύρι, γάλα, φρούτα, έλαιο, αβγά και μαγιά.
Ταχίνι: Το ταχίνι είναι φυσικό προϊόν και παράγεται από τους σπόρους του σουσαμιού, αφού αποφλοιωθούν και αποξηρανθούν. Στη συνέχεια πολτοποιούνται και δημιουργείται ο πολτός του ταχινιού.


ΠΟΥ ΘΑ ΑΠΕΥΘΥΝΘΩ
Κάσσανδρος Γάτσιος Γεωπόνος - Σύμβουλος Επιχειρήσεων, Εταιρεία Symagro. Επιστημονικό & Τεχνολογικό Πάρκο Ηπείρου τηλ. 6944846475 - 26510 07653 info@symagro.com
Κώστας Νάνος

Σπαράγγια «ασπίδα» κατά του διαβήτη

http://www.agrotikabook.gr

Σπαράγγια «ασπίδα» κατά του διαβήτη

Ένα νέο, πανίσχυρο όπλο στη μάχη εναντίον του διαβήτη μπορούν να αποτελέσουν τα σπαράγγια σύμφωνα με την «Βρετανική Επιθεώρηση Διατροφής» (BJN).
Επιστήμονες ανακάλυψαν ότι η καθημερινή κατανάλωσή τους μπορεί να διατηρήσουν υπό έλεγχο τα επίπεδα σακχάρου (γλυκόζης) στο αίμα και να διεγείρουν την παραγωγή ινσουλίνης από τον οργανισμό.
Η ινσουλίνη είναι η ορμόνη του παγκρέατος που διασπά τη γλυκόζη.
Τη σχετική μελέτη πραγματοποίησαν σε ποντίκια επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο του Καράτσι, στο Πακιστάν. Τα ζώα είχαν αυξημένα επίπεδα σακχάρου και χαμηλά επίπεδα ινσουλίνης.
Οι ερευνητές τα χώρισαν σε δύο ομάδες, χορηγώντας στα μισά εκχύλισμα σπαραγγιών. Τα ζώα έτρωγαν καθημερινά και επί 28 ημέρες το εκχύλισμα των σπαραγγιών, σε μικρές ή μεγάλες δόσεις.
Όταν οι ερευνητές τα εξέτασαν, διαπίστωσαν πως τα χαμηλά επίπεδα του εκχυλίσματος μείωσαν τα επίπεδα του σακχάρου στο αίμα τους, αλλά δεν βελτίωσαν την παραγωγή της ινσουλίνης.
Οι υψηλές δόσεις του εκχυλίσματος, όμως, αύξησαν σημαντικά την παραγωγή της ινσουλίνης και μείωσαν πολύ το σάκχαρο.
Τα ευρήματα αυτά υποστηρίζουν προγενέστερες μελέτες για τα οφέλη των σπαραγγιών στην ρύθμιση του σακχάρου. Μία από αυτές είχε δημοσιευθεί το 2006 στην «Βρετανική Ιατρική Επιθεώρηση» (BMJ) και είχε δείξει πως τα σπαράγγια αυξάνουν κατά 81% την πρόσληψη γλυκόζης από τους μυς και τους ιστούς του σώματος.

Πηγή: τα νέα

Συνταγή : Παστέλι το αυθεντικό

http://www.back-to-nature.gr/2012/11/blog-post_1471.html

Συνταγή : Παστέλι το αυθεντικό

 Είναι γλύκισμα τονωτικό, πλούσιο σε βιταμίνη Ε, ασβέστιο, φώσφορο, κάλλιο, μαγνήσιο, σίδηρο. Το μέλι που περιέχει επίσης έχει μεγάλη διατροφική αξία και βοηθάει στην καλή λειτουργία του οργανισμού. Η ελληνικότητα του είναι αδιαμφισβήτητη μιας και η πρώτη αναφορά που έχουμε για το παστέλι είναι από τον πατέρα της ιστορίας τον Ηρόδοτο, στο βιβλίο του με τον τίτλο ‘’Θάλεια’’ στην παράγραφο 48. Με την ευκαιρία λοιπόν που βρέθηκε ένα βαζάκι μέλι στο ντουλάπι (με ημερομηνία λήξης τον επόμενο μήνα....) σκέφτηκα οτι θα ήταν ιδανικό για να φτιάξω παστέλια, που μπορείς να τα κρατήσεις καιρό χωρίς να χαλάσουν και σου δίνουν την ενέργεια που χρειάζεσαι σε ένα ενδιάμεσο γεύμα.. Όπως θα διαπιστώσετε είναι πολύ εύκολο στην παρασκευή του αλλά και στα υλικά του. Μπορούμε να το κάνουμε σκληρό ή μαλακό (μελάτο) σύμφωνα με τα γούστα μας.
Αν θέλετε το παστέλι να είναι πιο μαλακό προσθέστε περισσότερο μέλι και βράζοντας το μέλι περισσότερο το παστέλι γίνεται πιο σκληρό. Για πιο μαλακό απoτέλεσμα βράστε λιγότερο.

ΥΛΙΚΑ (Σκληρό παστέλι):

500 γρ μέλι

500 γρ σουσάμι με την φλούδα του (να μην είναι αποφλοιωμένο)

φλούδα από ένα μέτριο λεμόνι ή από πορτοκάλι

1 φλιτζανάκι του καφέ ανθόνερο ή καλαμποκέλαιο

( για μαλακό παστέλι απλά αυξάνουμε την αναλογία μόνο στο μέλι στα 750 γρ.)

ΕΚΤΕΛΕΣΗ:

Βάζουμε το μισό σουσάμι σε αντικολλητικό τηγάνι, σε μέτρια φωτιά και το καβουρδίζουμε για περίπου 5 λεπτά. Ανακατεύουμε συνέχεια με προσοχή γιατί μπορεί πολύ εύκολα να μας καεί. Επαναλαμβάνουμε το ίδιο με την υπόλοιπη ποσότητα. Εάν θέλουμε μπορούμε να το καβουρδίσουμε και στον φούρνο, αλλά θέλει ακόμη μεγαλύτερη προσοχή γιατί το σουσάμι λόγω της περιεκτικότητας του σε λάδι καίγεται πολύ εύκολα κι έτσι πρεέπει να το παρακολουθούμε συνεχώς.

Σε μια κατσαρόλα βάζουμε το μέλι με την φλούδα του λεμονιού και την τοποθετούμε στην φωτιά σε μέτρια θερμοκρασία. Στην πορεία του βρασμού θα χρειαστεί να ξαφρίσουμε.Χαμηλώνουμε λίγο την φωτιά και το αφήνουμε να σιγοβράζει..Στη συνέχεια προσθέτουμε το καβουρδισμένο σουσάμι και ανακατεύουμε συνεχώς.

 Ελέγχουμε το μείγμα μας αν είναι έτοιμο ως εξής:

α. Ρίχνουμε μια κουταλιά σε ένα μπωλάκι με νερό. Αν σχηματιστεί μια ελαστική μπαλίτσα είναι έτοιμο. Αν είναι πολύ μαλακή συνεχίζουμε το βράσιμο.

β. Ρίχνουμε 1/2 κουταλιά σε ένα πιάτο. Αν μόλις κρυώσει (το βάζουμε στο ψυγείο ή φυσάμε για να μην περιμένουμε) ξεκολλήσει εύκολα είναι έτοιμο.

Μόλις είναι έτοιμο το κατεβάζουμε από τη φωτιά και περιμένουμε λίγο να "ανεβούν" οι φυσαλλίδες πάνω. Σε ένα ταψί απλώνουμε λαδόκολλα και περιχύνουμε με το ανθόνερο.  Μην ανησυχήσετε που θα δείτε το χαρτί να κολυμπά στο ανθόνερο, θα απορροφηθεί όλο από το παστέλι. Αντί για ανθόνερο μπορούμε να αλείψουμε με καλαμποκέλαιο τη λαδόκολλα. Επίσης μπορούμε να πασπαλίζουμε την επιφάνεια με καβουρδισμένο ελαφρα σουσάμι.

Αφαιρούμε τις φλούδες λεμονιού και πορτοκαλιού και αδειάζουμε το μείγμα στο ταψί.

Με βρεγμένα χέρια το χτυπάμε με την παλάμη (προσοχή μη καείται σ'αυτή τη φάση) για να μην μείνουν κενά και το απλώνουμε (με ένα μικρό λαδωμένο πλάστη κύλινδρο) σε πάχος 1 εκατοστό περίπου.

Αφού κρυώσει λίγο (μετά από 10-15 λεπτά) χαράζουμε με ένα λαδωμένο μαχαίρι σε λωρίδες ή ρόμβους (σαν μπακλάβά) ή τετράγωνα. Έτσι το αφήνουμε να κρυώσει καλά εκτός ψυγείου.

Έπειτα χωρίζουμε τα κομμάτια καλά ως κάτω όπως θέλουμε και τα φυλάμε σε δροσερό μέρος (οχι ψυγείο) σε ένα αεροστεγές δοχείο για πολύ καιρό. Για να μην κολλάνε μεταξύ τους μπορούμε να βάζουμε ανάμεσα κομμάτια λαδόκολλας.

Είναι πολύ εύκολο μόνο προσοχή να μην παραβράσει και καραμελώσει.

Tips : Μπορούμε να προσθέσουμε 2-3 κουταλιές ζάχαρη όταν αρχίζουμε το βράσιμο. Η ζάχαρη σφίγγει το παστέλι. Αν θέλουμε βάζουμε και ξηρούς καρπούς της αρεσκείας μας όπως σησάμι λευκό, φυστίκια απλά ή αιγίνης ή σταφίδες. Το μόνο που χρειάζεται είναι να τους καβουρντίσουμε πρώτα..

Καλή επιτυχία!!!!

ΧΕΛΙΔΟΝΙΑ ΤΗΣ ΒΡΟΧΗΣ.... (λίστα αναπαραγωγής)Ελένη Τσαλιγοπούλου - Το ταξίδι μου είσαι εσύ

Ελένη Τσαλιγοπούλου - Το ταξίδι μου είσαι εσύ

Rain11November .·700 βίντεο

Δημοσιεύθηκε στις 19 Ιαν 2012

Το ταξίδι μου είσαι εσύ....

ΑΠΟΠΟΙΗΣΗ: ΔΕΝ ΜΟΥ ΑΝΉΚΕΙ TO ΠΑΡΟΝ ΥΛΙΚΟ ΚΑΙ TO ΒΙΝΤΕΟ ΔΕΝ ΦΤΙΑΧΤΗΚΕ ΜΕ ΣΚΟΠΟ TO ΚΕΡΔΟΣ. ΟΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ TO ΙΝΤΕΡΝΕΤ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΠΙΘΥΜΩ ΝΑ ΕΠΩΦΕΛΗΘΩ ΑΠΟ ΤΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΩΝ.

Copyright Disclaimer under Section 107 of the Copyright Act 1976, allowance is made for "fair use" for purposes such as criticism, comment, news reporting, teaching, scholarship, and research. Fair use is a use permitted by copyright statute that might otherwise be infringing. Non-profit, educational or personal use tips the balance in favor of fair use. I do not own the rigths of the music. All audio and visual parts are the sole property of their respective owners.

This video is purely for entertainment and recreational purposes. No Copyright infringement intended! All rights go to its rightful owners.


Μοιάζουν οι λέξεις σου χορδές του ανέμου
κι είναι το σώμα σου μια ξενιτιά
Ποιος είναι ο έρωτας ενός πολέμου
κι όλο με νικά
Το ταξίδι μου είσαι εσύ....
Ρίχνουν τα μάτια σου φωτιές στο χρόνο
κι είναι τα χέρια σου μια φυλακή
Το ξέρω πάλι θα μ' αφήσεις μόνο
κάποια Κυριακή
Κράτησέ με...
Δες με κι άκουσέ με...
Φως μου... δρόμος και γκρεμός μου....
Μείνε, νιώσε με και γίνε κήπος στην ψυχή...
Νερό στη δίψα μου κάθε σου βλέμμα
κι είναι η ανάσα σου μια πυρκαγιά
ομως ξεχνάς κι ούτε ρωτάς για μένα....
όταν λείπεις πώς πορεύεται η καρδιά...;
Το ταξίδι μου είσαι εσύ....

Με κομμάτια ύφασμα σε συνδυασμό με

CreativeMamy

non sono graziosi ?
 
https://www.facebook.com/pages/Mor-Fikirler/147652452005287

Με κομμάτια ύφασμα σε συνδυασμό με κέντημα και κουμπάκια μπορείτε να ... ζωγραφίσετε...!  Καλή επιτυχία! 

Πως να φτιάξετε τα δικά σας αποξηραμένα φρούτα

http://www.back-to-nature.gr/2012/12/blog-post_1302.html

Πως να φτιάξετε τα δικά σας αποξηραμένα φρούτα

Τα αποξηραμένα φρούτα αποτελούν θρεπτικό γεύμα, εύκολο κολατσιό και υγιεινή λιχουδιά. Πως θα σας φαινότανε να τα παρασκευάσετε στο σπίτι γλυτώνοντας και από τα θειώδη άλατα που χρησιμοποιούνται συνήθως στις βιομηχανικές μονάδες για την αποξήρανσή τους; Σε λίγο καιρό θα προσφέρονται τα βερίκοκα, τα κεράσια και οι μπανάνες. Αργότερα θα ακολουθήσουν τα σύκα, τα σταφύλια και τα δαμάσκηνα.



Ποιες βιταμίνες μένουν, ποιες χάνονται

Η ξήρανση είναι ένας τρόπος για να συντηρήσετε λαχανικά και φρούτα, ώστε να μπορείτε να τα καταναλώνετε και μετά την εποχή τους. Όπως κάθε μέθοδος συντήρησης, επιφέρει απώλεια της βιταμίνης C (είναι η πιο ευπαθής), ενώ άλλες βιταμίνες (Α, Β ) και ιχνοστοιχεία (όπως ο σίδηρος) παραμένουν, υπό την προϋπόθεση η θερμοκρασία να μην είναι πολύ υψηλή. Επίσης η θερμιδική αξία και οι φυτικές ίνες παραμένουν αναλλοίωτες.

Τι θα χρειαστείτε

Στο σπίτι η ξήρανση γίνεται στον φούρνο της κουζίνας και η επιτυχία της εξαρτάται από τη σωστή θερμοκρασία και την καλή κυκλοφορία του αέρα. Απαιτείται να έχετε:
Έναν δίσκο ξήρανσης (από ανοξείδωτο ατσάλι – όχι αλουμινένιο), τρυπητό ή σε μορφή σχάρας, για την τοποθέτηση των φρούτων. Πρέπει να είναι λίγο μικρότερος από τις διαστάσεις του φούρνου, ώστε να κυκλοφορεί ο αέρας παντού.

Αντιμικροβιακό διάλυμα.

Σκουρόχρωμα γυάλινα δοχεία (αποστειρωμένα) για την αποθήκευση.
 

Επιλογή και ετοιμασία των φρούτων

Επιλέγετε φρέσκα και πλήρως ώριμα φρούτα, γιατί τα άγουρα υπολείπονται σε γεύση και χρώμα. Τα πλένετε πολύ καλά και αφαιρείτε αυτά που έχουν κηλίδες ή δείχνουν χτυπημένα, γιατί μπορούν να επηρεάσουν και τα υπόλοιπα. Στη συνέχεια τα εμβαπτίζετε για λίγα λεπτά σε όξινο αντιμικροβιακό διάλυμα, επιλέγοντας ένα από τα παρακάτω υλικά:
Ασκορβικό οξύ (βιταμίνη C): Γνωστό αντιοξειδωτικό σε μορφή μικρών κρυστάλλων, που δεν αφήνει τα φρούτα να μαυρίσουν, αλλά καταστρέφει τα βακτήρια. Ανακατεύετε 2 ½ κουταλιές σούπας ασκορβικού οξέως σε 1 λίτρο κρύο νερό.

Κιτρικό οξύ ή χυμό λεμονιού: Διατηρούν και αυτά το χρώμα των φρούτων και καταστρέφουν τα μικρόβια. Το διάλυμα του κιτρικού οξέος παρασκευάζεται ανακατεύοντας 1 κουταλάκι τσαγιού κιτρικό οξύ σε 1 λίτρο κρύο νερό. Για το διάλυμα λεμονιού, αναμιγνύετε ίσες ποσότητες από χυμό λεμονιού με κρύο νερό, π.χ. 1 κούπα χυμό λεμονιού με 1 κούπα κρύο νερό.

Η διαδικασία είναι η εξής: Για να μπορέσουν τα φρούτα να αφυδατωθούν (να εξατμιστεί η εσωτερική υγρασία τους), θα πρέπει πρώτα να ανοίξει η φλούδα τους. Αυτό ισχύει για τα σταφύλια, τα δαμάσκηνα, τα κεράσια και τα σύκα. Για να γίνει αυτό, τα βουτάμε για 30 δευτερόλεπτα έως ένα λεπτό (ανάλογα το φρούτο) σε βραστό νερό και κατόπιν πολύ γρήγορα σε κρύο νερό. Αν πρόκειται για φρούτα που ξεφλουδίζονται με το χέρι (μήλα, ροδάκινα), τα πλένετε καλά, τα ξεφλουδίζετε, τα κόβετε και τα ρίχνετε μέσα στο αντιμικροβιακό διάλυμα που έχετε επιλέξει. Τα αφήνετε να ποτίσουν για 10 λεπτά, τα βγάζετεμε ένα κουτάλι - σουρωτήρι, τα στραγγίζετε καλά και τα στεγνώνετε σε απορροφητική πετσέτα.
 

 

Στον φούρνο

Τοποθετείτε τα προετοιμασμένα φρούτα στον δίσκο ξήρανσης σε μια στρώση, με το κοίλο μέρος τους προς τα επάνω και τα βάζετε στον φούρνο (σε ύψος 8 εκατοστών από τη βάση του) στους 60 βαθμούς Κελσίου. Μάλιστα αφήνετε την πόρτα του ελαφρώς ανοικτή με τη βοήθεια κάποιου αντικειμένου, ώστε να φεύγουν οι υδρατμοί. Ο χρόνος που χρειάζεται για να αποξηρανθούν τα φρούτα εξαρτάται από το μέγεθος των κομματιών, την υγρασία και την ποσότητα του αέρα που κυκλοφορεί μέσα στον φούρνο. Καλό θα είναι να αναποδογυρίζετε τα φρούτα επάνω στη σχάρα κάθε 3-4 ώρες. Επειδή οι καρποί καψαλίζονται εύκολα προς το τέλος της διαδικασίας, είναι σκόπιμο, όταν τα φρούτα θα είναι σχεδόν έτοιμα, να σβήσετε τον φούρνο και να αφήσετε την πόρτα του ανοιχτή για μια επιπλέον ώρα, πριν τα βγάλετε έξω.

Πότε είναι έτοιμα;

Τα ξεραμένα φρούτα πρέπει να είναι σαν πετσί και ευλύγιστα. Για να δοκιμάσετε, ζουλήξτε 3-4 από τα μεγαλύτερα στη χούφτα σας: Αν δεν μένει υγρασία στο χέρι σας και τα κομμάτια σπάζουν, τότε έχουν ξεραθεί. Ενδέχεται κάποια κομμάτια να κρατούν ακόμα λίγη υγρασία, οπότε τοποθέτησέ τα στο δίσκο για επιπλέον ξήρανση, ώστε να μειωθεί η πιθανότητα αλλοίωσής τους.

Αποθήκευση έως ένα χρόνο

Για να συντηρήσετε τα χειροποίητα αποξηραμένα φρούτα σας, θα τα βάλετε μέσα σε γυάλινα αποστειρωμένα δοχεία, κατά προτίμηση σκουρόχρωμα, χωρίς να τα γεμίσετε ασφυκτικά. Διατήρησέ τα σε δροσερό, ξηρό, σκοτεινό μέρος ή στο ψυγείο ή ακόμα και στον καταψύκτη, όπου μπορούν να μείνουν για 6-12 μήνες. Αν παρ’ όλα αυτά παρουσιάσουν άσχημη μυρωδιά ή σημάδια μούχλας, πέταξέ τα αμέσως.

Στις συνταγές

Αν θελήσετε να επαναφέρετε τα φρούτα στη φυσική τους κατάσταση για να τα χρησιμοποιήσετε σε συνταγές, τοποθετήστε τα σε ένα δοχείο και σκεπάστε τα με βραστό νερό. Άφησέ τα να μουλιάσουν αρκετή ώρα, μέχρι να ενυδατωθούν και να γίνουν τρυφερά. Δίνουν ωραιότατη γεύση σε δροσιστικά ποτά, ψωμιά, πίτες, πουτίγκες, φρουτοσαλάτες, χτυπημένο γάλα και μαγειρεμένα δημητριακά. Το νερό που θα περισσέψει από το μούλιασμα των φρούτων, εκτός του ότι περιέχει πολύτιμα συστατικά των καρπών, μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως υλικό της συνταγής, για να δώσει περισσότερη γεύση και άρωμα.

Κάθε φρούτο θέλει τον τρόπο του

Βερίκοκα

Επιλέγετε εντελώς ώριμα βερίκοκα και τα πλένετε καλά. Μην τα ξεφλουδίσετε. Τα ανοίγετε στη μέση και αφαιρείτε το κουκούτσι τους. Τα εμβαπτίζετε σε διάλυμα ασκορβικού οξέος ή άλλο αντιμικροβιακό για 10 λεπτά και μετά τα στραγγίζετε καλά. Τα τοποθετείτε (σε μία στρώση) σε δίσκο ξήρανσης, με το κοίλο μέρος προς τα επάνω. Τα αφήνετε στον φούρνο μέχρι να γίνουν μαλακά και εύκαμπτα σαν δέρμα. Όταν τα κόψετε, δεν θα πρέπει να υπάρχει υγρασία στη μέση της τομής τους.

Χρόνος ξήρανσης: 24-36 ώρες.

Μπανάνες

Επιλέγετε γινομένες μπανάνες. Τις ξεφλουδίζετε, τις κόβετε σε ροδέλες και ακολουθείτε την προηγούμενη διαδικασία εμβάπτισης και ξήρανσης.

Χρόνος ξήρανσης: 6-10 ώρες.

Κεράσια

Επιλέγετε ώριμα φρούτα και τα πλένετε καλά. Αφαιρείτε τα κοτσάνια και τα κουκούτσια. Βυθίζετε τα κεράσια για 30 δευτερόλεπτα σε βραστό νερό και μετά αμέσως σε κρύο, για να ανοίξει εύκολα η φλούδα τους. Τα εμβαπτίζετε σε διάλυμα ασκορβικού οξέος ή άλλο αντιμικροβιακό διάλυμα για 10 λεπτά και τα στραγγίζετε καλά. Τα τοποθετείτε (σε μία στρώση) σε δίσκο ξήρανσης και τα βάζετε στον φούρνο μέχρι να γίνουν σκληρά σαν δέρμα και ελαφρώς κολλώδη.

Χρόνος ξήρανσης: 24-36 ώρες.

ΠΗΓΗ :http://www.fytokomia.gr

Δημήτρης Χόρν & Μάρω Κοντού - Πες μου μια λέξη

protoplastosAdam·35 βίντεο

Σαρδέλες σε αμπελόφυλλο της ΛΩΞΑΝΤΡΑΣ

Κωνσταντινούπολη Χάλκη Πριγκηπόννησα Istanbul Chalki Princess Islands

Δηλώστε ότι σας αρέσει η Σελίδα · 6 Αυγούστου

Σαρδέλες σε αμπελόφυλλο της ΛΩΞΑΝΤΡΑΣ

ΥΛΙΚΑ

1 κιλό σαρδέλες ή μπαρμπούνια
Αμπελόφυλλα περίπου 30-35
1 φλυτζάνι ελαιόλαδο
αλάτι
1 κιλό λεμόνια κατά προτίμηση ή 1/2 φλιτζάνι χυμό λεμονιού
ρίγανη ή θυμάρι
πιπέρι
σκόρδο ( προαιρετικά )

ΕΚΤΕΛΕΣΗ

Καθαρίζετε τα ψάρια απο τα τα εντόσθια,τα πλένετε καλά και τα στραγγίζετε.
Βάζετε αλάτι,πιπέρι,ρίγανη και τα τοποθετείτε μέσα σε κάθε αμπελόφυλο,αφού το έχετε λαδώσει.
Τα βάζετε πάνω στα κάρβουνα για 5΄λεπτά απο κάθε πλευρά.
Περιχύνετε με χυμό λεμονιού.
Γαρνίρετε με φέτες λεμονιού.

Μπορείτε να τα βάλετε κ με λαδόκολλα στον φούρνο σας.

ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ!!! ΛΩΞΑΝΤΡΑ

10 μαγικά βότανα για λοιμώξεις, μολύνσεις και φλεγμονές

http://www.agrotikabook.gr

10 μαγικά βότανα για λοιμώξεις, μολύνσεις και φλεγμονές

Στη λαϊκή ιατρική το θυμάρι χρησιμοποιείται για γαργάρες που βοηθούν στην καταπολέ­μηση της λαρυγγίτιδας και της αμυ­γδα­λίτιδας ενώ η αντιμικρο­βιακή δράση του ενισχύεται αν συνδυαστεί με άλλα βότανα.
Στην αρχαιότητα, όταν η επιστήμη της ιατρικής βρισκόταν ακόμα σε πρώιμο στάδιο και δεν υπήρχε η δυνατότητα θεραπείας πολύπλοκων ασθενειών, η αντιμετώπιση των φλεγμονών, των λοιμώξεων και των μολύνσεων αποτελούσε την καθημερινότητα, αλλά και το όριο των γιατρών. Μπορούσαν τουλάχιστον να βασιστούν στο οπλοστάσιο της φύσης, καθώς δεκάδες φυτά χρησιμοποιούνταν και χρησιμοποιούνται ακόμη και σήμερα για να αντιμετωπιστούν περιπτώσεις μολύνσεων, λοιμώξεων και φλεγμονών. Υπάρχουν ωστόσο πολλά ακόμα με εντυπωσιακή θεραπευτική δράση. Κάποια από αυτά είναι η αγγελική, το δενδρολίβανο, το κάρδαμο, η κετραρία, η λεβάντα, η λεμονιά, το μελισσόχορτο, η πουλμανάρια, το σκόρδο και το τζίνσενγκ.

Βερβερίδα: Για το ήπαρ και τη χολή
Η βερβερίδα είναι ένα από τα καλύτερα βότανα για τη διόρθωση της λειτουργίας του ήπατος και της χολής. Ενδείκνυται σε περιπτώσεις που υπάρχει φλεγμονή της χοληδόχου κύστης ή όταν εντοπίζονται χολόλιθοι. Επίσης έχει ικανοποιητική δράση κατά της ελονοσίας και είναι αποτελεσματική στη θεραπεία πρωτοζωικών λοιμώξεων που οφείλονται σε είδη λεϊσμανίας. Για να παρασκευάσουμε το αφέψημα βερβερίδας, ρίχνουμε ένα κουταλάκι του γλυκού φλοιό σε ένα φλιτζάνι νερό. Στη συνέχεια το βράζουμε για 10-15 λεπτά. Η συνιστώμενη δόση είναι τρία φλιτζάνια την ημέρα. Πρέπει να επισημανθεί ότι για τις παθήσεις της χοληδόχου κύστης η βερβερίδα συνδυάζεται καλά με τη βερονίκη και τον φλοιό του χιονάνθου. Η βερβερίδα πρέπει να αποφεύγεται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.

Ινούλα: Για ισχυαλγία και γυναικολογικά

Πριν η ιατρική επιστήμη πάρει το… πάνω χέρι στην αντιμετώπιση των λοιμώξεων, το φαρμακείο της φύσης και η λαϊκή σοφία έκαναν θαύματα.
Η ινούλα ήταν ένα από τα πιο σημαντικά βότανα για τους γιατρούς της αρχαίας Ελλάδας και της αρχαίας Ρώμης. Τη θεωρούσαν θεραπευτική για ένα τεράστιο εύρος ασθενειών, από την ισχιαλγία μέχρι τα γυναικολογικά προβλήματα. Σήμερα πάντως χορηγείται σχεδόν αποκλειστικά για να αντιμετωπίσει προβλήματα του αναπνευστικού συστήματος. Η ρίζα του φυτού βοηθά τον οργανισμό να καταπολεμήσει την αδυναμία που προκαλεί η γρίπη ή η βρογχίτιδα. Είναι επίσης δυνατό αποχρεμπτικό και μαλακώνει τον βήχα. Επιπλέον, αντιμετωπίζει όλα αυτά τα συμπτώματα πολύ αποτελεσματικά όταν πρόκειται για παιδιά. Το αφέψημα χρησιμοποιείται, τέλος, για το άσθμα και τον αλλεργικό πυρετό, ενώ έχει και δράση ως τονωτικό του πεπτικού συστήματος και του ήπατος.

Λυκίσκος: Με αντισηπτική δράση για κολίτιδες ή έλκη
Ο λυκίσκος είναι περισσότερο γνωστός για τις χαλαρωτικές ιδιότητες του. Εχει, ωστόσο, και έντονη αντισηπτική δράση και χορηγείται σε περιπτώσεις βλεννώδους κολίτιδας ή έλκους. Για να φτιάξουμε το έγχυμα, ρίχνουμε ένα φλιτζάνι βραστό νερό στο μπρίκι όπου προηγουμένως έχουμε βάλει μια κουταλιά του γλυκού ξηρά άνθη λυκίσκου. Το αφήνουμε για 10-15 λεπτά. Το έγχυμα χορηγείται μία φορά την ημέρα πριν από τον βραδινό ύπνο και αυτό γιατί έχει πολύ έντονες ηρεμιστικές ιδιότητες. Αν, πάντως, είναι απαραίτητο, η δόση μπορεί να αυξηθεί. Ο λυκίσκος δεν πρέπει να χρησιμοποιείται σε περιπτώσεις που ο ασθενής πάσχει από κατάθλιψη γιατί η κατάστασή του μπορεί να επιδεινωθεί.
Θυμάρι: Για το αναπνευστικό και το πεπτικό

Το θυμάρι έχει μεταξύ των συστατικών του ένα αιθέριο έλαιο το οποίο περιέχει μια ισχυρή αντισηπτική ουσία με εξαιρετική δράση κατά των μολύνσεων και των φλεγμονών. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί εξωτερικά, σαν λοσιόν, για την αντιμετώπιση μολυσμένων τραυμάτων ή εσωτερικά για αναπνευστικές λοιμώξεις και λοιμώξεις του πεπτικού συστήματος. Στη λαϊκή ιατρική χρησιμοποιείται επίσης για γαργάρες που βοηθούν στην καταπολέμηση της λαρυγγίτιδας και της αμυγδαλίτιδας. Η αντιμικροβιακή δράση του θυμαριού ενισχύεται αν συνδυαστεί με άλλα βότανα όπως η εφέδρα και η λομπέλια. Για να παρασκευάσουμε έγχυμα, ρίχνουμε ένα φλιτζάνι βραστό νερό σε δοχείο το οποίο περιέχει δύο κουταλιές του τσαγιού ξηρό θυμάρι. Αφήνουμε το μείγμα για δέκα λεπτά στο δοχείο πριν το καταναλώσουμε. Η συνιστώμενη δόση είναι τρία φλιτζάνια την ημέρα.
Μάραθος: Για τις παθήσεις στομαχιού και εντέρου
Το μέρος του φυτού που έχει θεραπευτική δράση είναι οι σπόροι, οι οποίοι συλλέγονται το φθινόπωρο αφού ωριμάσουν και σκάσουν. Το μάραθο βοηθά αποτελεσματικά στην αντιμετώπιση των παθήσεων του στομαχιού και των εντέρων, ενώ θεραπεύει και μολύνσεις των ματιών. Μπορεί επίσης να αντιμετωπίσει και τα συμπτώματα της βρογχίτιδας. Το έγχυμα του μάραθου χορηγείται με κομπρέσες για την αντιμετώπιση της επιπεφυκίτιδας και της βλεφαρίτιδας. Για να το παρασκευάσουμε, ρίχνουμε ένα φλιτζάνι βραστό νερό σε δοχείο το οποίο περιέχει 1 – 2 κουταλιές του τσαγιού ελαφρώς σπασμένους σπόρους μάραθου. Αφήνουμε το μείγμα για δέκα λεπτά και πίνουμε τρία φλιτζάνια την ημέρα.
Καρυδιά: Αφέψημα για γυναικολογική χρήση
Η καρυδιά είναι γνωστή από την αρχαιότητα και κατάγεται από την Ινδία από όπου μεταφέρθηκε αρχικά στην Κίνα και αργότερα στην Ευρώπη. Τα φύλλα της είναι αρωματικά και περιέχουν τανίνη, πτητικά έλαια, χρωστικές ουσίες και μια αλκαλική ουσία, τη γιουγκλόνη. Ο καρπός περιέχει παχύ έλαιο σε ποσοστό 40%-50%, ασβέστιο, σίδηρο, μαγγάνιο και κοβάλτιο. Το πυκνό αφέψημα των φρέσκων φύλλων είναι πολύ ευεργετικό σε περιπτώσεις φλεγμονής των γυναικείων γεννητικών οργάνων όπου είναι απαραίτητες οι πλύσεις. Η διαδικασία της παρασκευής του αφεψήματος από φύλλα καρυδιάς είναι πολύ εύκολη. Βάζουμε 15-30 γραμμάρια φύλλων σε ένα κιλό νερό και βράζουμε το μείγμα. Η συνιστώμενη δόση είναι από δύο έως πέντε φλιτζάνια την ημέρα.

Μελιτζάνα: Τα φύλλα με τις μαλακτικές ιδιότητες

Αν και είναι σήμερα ένα από τα πιο γνωστά φυτά στον πλανήτη, η μελιτζάνα είναι ένα από τα σχετικά λίγα βότανα με θεραπευτική δράση που ήταν άγνωστα στους γιατρούς της αρχαίας Ελλάδας. Κατάγεται από τις Ινδίες και την Κίνα, ενώ στην Ευρώπη έφτασε για πρώτη φορά μόλις τον 16ο αιώνα ταυτόχρονα με την εξάπλωση της στην Αμερική. Στη φαρμακευτική, τα χρήσιμα μέρη του φυτού είναι τα φύλλα και ο μίσχος του καρπού. Τα φύλλα της μελιτζάνας, ως κατάπλασμα για εξωτερική χρήση, έχουν μαλακτικές και επουλωτικές ιδιότητες κυρίως για περιπτώσεις που αφορούν αιμορροΐδες, καλόγερους, εγκαύματα και φλεγμονές. Ειδικά σε ό,τι αφορά τις αιμορροΐδες, στη λαϊκή ιατρική περιγράφεται η παρασκευή μια σκόνης από ψημένα κοτσάνια του καρπού της μελιτζάνας. Η σκόνη αυτή τοποθετείται με βαμβάκι πάνω στις αιμορροΐδες.
Αλόη: Αντιμικροβιακή και αντιμυκητιασική
Η αλόη είναι πολύ γνωστή από την αρχαιότητα, ενώ τα τελευταία χρόνια αναφέρεται πολύ συχνά ως φυτό με θαυματουργή δράση. Οι Ελληνες, οι Ρωμαίοι, οι Αιγύπτιοι και οι Κινέζοι τη χρησιμοποιούσαν για να θεραπεύσουν ασθένειες του δέρματος, ενώ στην Αίγυπτο ήταν ένα από τα βασικά συστατικά για το βαλσάμωμα των νεκρών. Περιέχει περίπου 200 συστατικά, πολλά εκ των οποίων είναι πολύτιμα για τον οργανισμό. Μεταξύ αυτών περιλαμβάνονται κάποια πολύτιμα αμινοξέα , σάκχαρα, στερόλες, ένζυμα, λιγνίνη, Β καροτίνη, χολίνη, μηλικό οξύ, βιταμίνες, ασβέστιο, νάτριο, μαγνήσιο, κάλιο κ.λπ. Η ρητίνη κάποιων ποικιλιών αλόης είναι αρωματική και έχει αντιμυκητιασική, αντιβιοτική και αντιφλεγμονώδη δράση. Τις τελευταίες δεκαετίες δεν υπάρχει ανάγκη για την οικιακή παρασκευή αλοιφών ή αφεψημάτων, αφού η αλόη βρίσκεται πολύ εύκολα σε διάφορα φαρμακευτικά προϊόντα.

Βελανιδιά: Θεραπεύει τα οιδήματα
Η φλούδα της βελανιδιάς, που είναι το μέρος του δέντρου με τις μεγαλύτερες θεραπευτικές ιδιότητες, περιέχει μεγάλη ποσότητα τανίνης. Παρά την άσχημη μυρωδιά και τη δυνατή γεύση της η τανίνη έχει σημαντικές ιδιότητες. Το αφέψημα της φλούδας είναι εξαιρετικό στην καταπολέμηση των φλεγμονών και των οιδημάτων του τραχήλου της μήτρας. Το αφέψημα παρασκευάζεται από 15 γραμμάρια φλούδας και 1.500 γραμμάρια νερό. Το μείγμα βράζει μέχρι να μείνει ένα κιλό. Στη συνέχεια χορηγείται με κρασί. Η εσωτερική χρήση της φλούδας πάντως πρέπει να γίνεται με μεγάλη προσοχή, γιατί σε μεγάλες δόσεις για περισσότερο χρονικό διάστημα από το επιτρεπόμενο μπορεί να προκαλέσει καρδιαλγία και βλάβες στο στομάχι.

Πορτοκαλιά: Ενας χυμός για… όλα

Το πορτοκάλι είναι το φρούτο με τις περισσότερες θεραπευτικές ιδιότητες για τον οργανισμό. Η φλούδα του περιέχει αιθέρια έλαια, ενώ ο χυμός του είναι πλούσιος σε βιταμίνες C, D, A και Ρ, ανόργανα άλατα ασβεστίου, καλίου, μαγνησίου, σιδήρου και νατρίου. Κυρίως χάρη στην περιεκτικότητά του σε βιταμίνη C το πορτοκάλι θωρακίζει τον οργανισμό ενάντια σε λοιμώξεις του αναπνευστικού και του μυοσκελετικού συστήματος. Δεν υπάρχουν συνιστώμενα βότανα ή αφεψήματα για το πορτοκάλι, αφού ο καλύτερος τρόπος για να έχουμε όλες τις ευεργετικές επιπτώσεις του είναι να το φάμε νωπό ή να πιούμε τον χυμό του. Δεν είναι λίγοι ωστόσο αυτοί που αποξηραίνουν τις φλούδες και τις βάζουν σε γυάλινα βάζα για να τις χρησιμοποιήσουν αργότερα σε αφεψήματα.

Ένα μεσαιωνικό χωριό

http://www.back-to-nature.gr/2013/05/blog-post_5446.html

Ένα μεσαιωνικό χωριό για… απαιτητικούς επισκέπτες!

Το La Roque-Gageac είναι αναμφισβήτητα ένα από τα πιο όμορφα μέρη της νοτιο-δυτικής Γαλλίας αλλά και ένα από τα τελειότερα μεσαιωνικά χωριά… εν ζωή! Δεσπόζει ανάμεσα στα βράχια από ασβεστόλιθο, στη βόρεια πλευρά του ποταμού Dordogne, ενώ τα πέτρινα παραδοσιακά σπίτια συνθέτουν ένα σκηνικό βγαλμένο από κινηματογραφική ταινία.

Εμπλουτισμένο με καταπράσινες… πινελιές και πολύχρωμες λεπτομέρειες, έτσι όπως «πνίγεται» στο έλατο και στα λουλούδια, το La Roque-Gageac κάνει περήφανους με την ομορφιά του όχι μόνο τους κατοίκους του, που απολαμβάνουν έτσι ή αλλιώς την ονειρεμένη διαμονή τους εκεί αλλά και τους χιλιάδες… απαιτητικούς επισκέπτες που δεν το… χορταίνουν!

Γνωστό σε ολόκληρη τη Γαλλία -αλλά και έξω από τα όρια της χώρας- ως ένας από τους ωραιότερους προορισμούς όλες τις εποχές του χρόνου, ξεχωρίζει για τον ευδιάκριτο μεσαιωνικό του χαρακτήρα που κάνει την εμφάνισή του σε κάθε γωνιά.

Από τα παραδοσιακά πέτρινα σπίτια σε μελί χρώμα μέχρι τα διακριτικά δρομάκια και τα ρομαντικά γεφύρια στο ποτάμι, κάθε σημείο του χωριού έχει να διηγηθεί και μια ξεχωριστή ιστορία, ενώ απίθανοι θρύλοι συμπληρώνουν την ύπαρξή του μέχρι σήμερα.

Το φρούριο στην κορυφή του βράχου, για παράδειγμα, συνδέεται άρρηκτα με τη δημιουργία του χωριού, καθώς στο εσωτερικό του παίχτηκαν πολλά πολιτικά, ιστορικά ακόμη και ερωτικά δράματα κατά το Μεσαίωνα.

Άλλωστε το ατμοσφαιρικό τοπίο, οι ανεπανάληπτες φυσικές ομορφιές αλλά μια «μυστηριώδης» έλξη που γίνεται παντού αντιληπτή τραβάνε σαν μαγνήτης τους επισκέπτες, μετατρέποντας το La Roque-Gageac σε έναν από τους ιδανικότερους προορισμούς!

πηγή