Πλέκοντας μυλλάκια

Issabbellita coolcrochet

 

 Πλέκοντας μυλλάκια

Ικαρία

Ανοιχτή Ματιά στον Κόσμο

http://anoixti-matia.blogspot.gr/2013/08/blog-post_9034.html
 
Ικαρία: Αυθεντικότητα, ραχάτι και μακροζωία στην άκρη του Αιγαίου

Πολλαπλασιασμός τριανταφυλλιάς

Πολλαπλασιασμός τριανταφυλλιάς

 

Εάν σχεδιάζετε να πολλαπλασιάσετε τριανταφυλλιές, είναι σημαντικό να μάθετε πώς να βοηθάτε την δημιουργία ριζικού συστήματος στα μοσχεύματα. 
Προσοχή όμως … πολλές τριανταφυλλιές είναι πατενταρισμένες. Απαγορεύεται δηλαδή η αναπαραγωγή τους χωρίς την άδεια του υβριδιστή που δημιούργησε αυτή την ποικιλία.
Οι τριανταφυλλιές που συνήθως πωλούνται στο εμπόριο, είναι μπολιασμένες.
Αυτό σημαίνει ότι στο "άγριο υποκείμενο" που έχει έτοιμο και γερό ριζικό σύστημα, τοποθετείται οφθαλμός από την τριανταφυλλιά που επιθυμούμε να πολλαπλασιάσουμε. Ο τρόπος αυτό είναι ο πιο γρήγορος για τον πολλαπλασιασμό.
Έχει όμως κάποια μειονεκτήματα (όπως π.χ. τα "άγρια" κλαδία που βγαίνουν κάτω από τον κόμβο του εμβολίου (βάση των κλαδιών). Από την άλλη, αυτές οι τριανταφυλλιές ζουν λιγότερα χρόνια από αυτές που έχουν δικό τους ριζικό σύστημα).
Δημιουργώντας όμως μια τριανταφυλλιά με δικό της ριζικό σύστημα ξεπερνιώνται αυτά τα προβλήματα.
Πιο κάτω θα δούμε κάποια σημεία που θα βοηθήσουν να έχουμε μεγαλύτερο ποσοστό επιτυχίας στον πολλαπλασιασμό.
Ηλικία των μοσχευμάτων: Αν και οι περισσότερες ποικιλίες μπορούν να ριζώσουν σχεδόν σε κάθε ηλικία, τα καλύτερα μοσχεύματα είναι αυτά που παίρνονται από καλοσχηματισμένα νεαρά κλαδιά.
Σε ποικιλίες που έχουν επαναλαμβανόμενη ανθοφορία τον χρόνο, τα καλύτερα μοσχεύματα είναι τα κλαδιά που μόλις έχει μαραθεί το άνθος.
Μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν με επιτυχία κλαδιά που μόλις άρχισε να φαίνεται το χρώμα στο μπουμπούκι τους.
Σε ποικιλίες που ανθίζουν μόνο μια φορά (Άνοιξη) μπορούν να χρησιμοποιηθούν κλαδιά που τα άνθη τους μαραίνονται και αντίστοιχης ηλικίας κλαδιά που αναπτύσσονται κατά την διάρκεια του καλοκαιριού και του φθινοπώρου.
Φύλλα: Οι τριανταφυλλιές, όπως και τα περισσότερα φυτά, ριζώνουν πιο εύκολα όταν τα μοσχεύματα έχουν και μερικά φύλλα. Τα φύλλα δίνουν σάκχαρα από την φωτοσύνθεση καθώς επίσης και ορμόνη που βοηθά στην ριζοβολία. 
Μερικές ποικιλίες μπορεί να ριζώσουν χωρίς φύλλα, αλλά είναι ακόμη καλύτερα αν υπάρχουν μερικά πάνω στο μόσχευμα. 
Μερικοί συνηθίζουν να αφήνουν μόνον ένα φύλλο, αλλά οι περισσότεροι αφήνουν 2 έως 5 φύλλα. Προσοχή … τα μοσχεύματα δεν θα πρέπει να μαραθούν, γιατί θα είναι δυσκολότερο να επιζήσουν και να βγάλουν ρίζες . Μέχρι να ολοκληρώσετε την διαδικασία πολλαπλασιασμού, κρατήστε την υγρασία στα μοσχεύματα με ένα ψεκαστήρι.
Κόψιμο και "ξύσιμο": Μερικά φυτά θέλουν κόψιμο και φύτεμα σε συγκεκριμένο σημείο. Ευτυχώς με τις τριανταφυλλιές δεν συμβαίνει αυτό.
Στις περισσότερες ποικιλίες, μπορείτε να αφήσετε ένα μάτι στην βάση ή μπορείτε να αφήσετε ένα κομμάτι από το ενδιάμεσο 2 ματιών. (προτιμήστε την βάση με 1 μάτι, γιατί στην δεύτερη περίπτωση είναι πιο εύκολο να σαπίσει το μεταξύ 2 ματιών κομμάτι). 
Πολλοί ξύνουν την βάση του μοσχεύματος 1εκ -2.5εκ., είτε χαρακώνοντας αυτήν κάθετα και ελαφρά με ένα μαχαίρι, είτε ξύνοντας ελαφρά γύρω-γύρω το μέρος αυτό. Με τον τρόπο αυτό διευκολύνεται η ριζοβολία.
Ορμόνες ριζοβολίας: Οι περισσότερες ποικιλίες μπορούν να βγάλουν ρίζα χωρίς την υποβοήθηση με ορμόνες. Αυτό γιατί τα μοσχεύματα έχουν ήδη φυσική auxin, μια ορμόνη που βοηθά στην ανάπτυξη ριζών. Παράγεται από τα φύλλα, τα μπουμπούκια και τα αναπτυσσόμενα κλαδάκια και συγκεντρώνεται στην βάση του μοσχεύματος, ακριβώς εκεί που θέλουμε να αναπτυχθεί το ριζικό σύστημα. Κάποιες άλλες ποικιλίες όμως δεν παράγουν αρκετή ποσότητα και έτσι είναι δύσκολο να ριζώσουν από μόνα τους τα μοσχεύματα ή αν ριζώσουν να δημιουργήσουν λίγες ασθενείς ρίζες.
Έτσι, οι περισσότεροι τριανταφυλλόφιλοι, πασπαλίζουν πριν την φύτευση την βάση του μοσχεύματος με συνθετική ορμόνη, που πωλείται σε όλα τα γεωπονικά καταστήματα. Η ορμόνη αυτή γενικά δεν επιταχύνει την ριζοβολία, αλλά αυξάνουν το ποσοστό επιτυχίας καθώς και τον αριθμό ριζών ανά μόσχευμα.
Υγρασία: Ένας από τους πιο σημαντικούς παράγοντες για επιτυχή ριζοβολία είναι η διατήρηση της απαιτούμενης υγρασίας στο χώμα και στον περιβάλλοντα αέρα του μοσχεύματος. Για να το επιτύχουμε αυτό, αφού τοποθετηθεί το μόσχευμα σε μικρή γλάστρα, ρίχνουμε λίγο νερό στο χώμα και ψεκάζουμε τα φύλλα. Μετά, το σκεπάζουμε με μια διαφανή σακούλα. Τοποθετούμε όμως 3-4 ξυλάκια στις άκρες της γλάστρας, ώστε να αποτρέψουμε την επαφή του μοσχεύματος με την σακούλα. 
Με ένα λαστιχάκι σφίγγουμε την σακούλα γύρω από την γλάστρα.
Ανοίγουμε μια πολύ μικρή τρύπα στην κορυφή.
Φωτισμός: Θα πρέπει να φροντίσετε το γλαστράκι να μην εκθέτεται άμεσα στον ήλιο, για να μην αναπτυχθεί μεγάλη θερμοκρασία στο εσωτερικό της σακούλας και στο χώμα.
Εποχή: Είναι διαδεδομένο εδώ στην Ελλάδα ότι ο πολλαπλασιασμός της τριανταφυλλιάς γίνεται το φθινόπωρο. Και είναι αληθινό αυτό για μερικές ποικιλίες. Τα περισσότερα όμως μοσχεύματα φαίνεται ότι ριζώνουν πιο εύκολα την εποχή της άνοιξης, όταν υπάρχει μικρή άνοδος της θερμοκρασίας και σίγουρα πριν από τους καύσωνες του καλοκαιριού. Ο Μάης και ο Ιούνης είναι οι καλοί μήνες, αλλά σίγουρα μπορούμε να φυτέψουμε μοσχεύματα καθ΄ όλο το χρόνο. Κάποιες παλιές ποικιλίες ριζώνουν καλύτερα τον Οκτώβρη. Αν λοιπόν κάτι δεν πάει καλά με τα μοσχεύματά σας, δοκιμάστε κάποια άλλη εποχή.
Χρόνος ριζοβολίας: Τον Μάη και τον Ιούνη, μερικές ποικιλίες αναπτύσσουν ριζικό σύστημα μέσα σε διάστημα 2 εβδομάδων. Την περίοδο αυτή σχεδόν οποιαδήποτε ποικιλία αναπτύσσει ριζικό σύστημα μέσα σε 3-4 βδομάδες. Σε άλλες εποχές, η διαδικασία μπορεί να ολοκληρωθεί μέχρι και 7-8 βδομάδες.
Εύκολα καταλαβαίνουμε αν αναπτύχθηκαν ρίζες κοιτάζοντας τις τρύπες στον πάτο της γλάστρα ή ανασηκώνοντας με προσοχή το φυτό μαζί με το χώμα από την γλάστρα. Επίσης, στις περισσότερες περιπτώσεις, μοσχεύματα που έχουν αναπτύξει νέα φύλλα, έχουν αναπτύξει και ρίζες.
Τότε είναι καιρός να αφαιρέσουμε την σακούλα. Αφαιρέστε πρώτα το λάστιχο και αφήστε την σακούλα για 1-2 μέρες πάνω στα ξυλάκια που την στηρίζουν. Έτσι θα υπάρξει μια πρώτη προσαρμογή στο περιβάλλον. Μετά αφαιρέστε τελείως την σακούλα. Όλο αυτό το διάστημα η γλάστρα θα πρέπει να βρίσκεται στον ήσκιο. Όταν πλέον αναπτυχθεί καλό ριζικό σύστημα και καινούργια βλάστηση εμφανιστεί, μετακινήστε την γλάστρα σε κάποιο φωτεινότερο μέρος.
Μετά λίγο καιρό μεταφυτέψτε σε μεγαλύτερη γλάστρα και κει κοντά θα ανταμειφθείτε και με τα πρώτα μπουμπούκια της νέας τριανταφυλλιάς σας.
valentine.gr

Εκμέκ Κανταΐφι

http://www.newsbeast.gr/geuseis/sintages/arthro/549920/ekmek-kadaifi-/

Εκμέκ Κανταΐφι

 

Ένα παραδοσιακό γλυκό

Υλικά συνταγής

- 250 γραμμάρια φύλλο κανταΐφι

- 150 γραμμάρια βούτυρο καθαρό λιωμένο

Μείγμα Α

- 4 ποτήρια νερού ζάχαρη

- 2 ποτήρια νερό

- 1/2 λεμόνι

- 1 πρέζα μαστίχα σκόνη

- 1 κουταλάκι της σούπας γλυκόζη

Μείγμα Β

- 1 και 1/2 λίτρο γάλα

- 3 βανίλιες σκόνη

Μείγμα Γ

- 12 κρόκοι αυγών

- 40 γραμμάρια αλεύρι

- 90 γραμμάρια κορν φλάουρ

Μείγμα Δ

- 600 γραμμάρια φυτική κρέμα γάλακτος

- 2 κουταλιές της σούπας άχνη ζάχαρη

Για το Γαρνίρισμα

- σκόνη κανέλα

- 2 φιστίκια

TO KYMA - ΧΑΡΟΥΛΑ ΑΛΕΞΙΟΥ.╮✿⊱╮✿⊱╮­✿⊱╮

xara266·570 βίντεο

 

Μια ώρα μόνο να σε δω κι αυτό μου φτάνει  
να συνεχίσω την αδιάφορη ζωή μου,
αφού δεν είσαι εδώ αγάπη μου μαζί μου.  
Μια λέξη μόνο να 'ξερες απλά τι κάνει,  
τι φέρνει πίσω, πόση δύναμη μου δίνει,  
ελπίδες, να σωθώ απ' του μυαλού τη δίνη.

Έλα κύμα πάρε με  
και μες την αγκαλιά του πάλι βάλε με.  
Έλα κύμα και βοριά,  
το σώμα του στεριά, 
μπροστά του βγάλε με.  
Μα αν αυτός μ' απαρνηθεί, 
σε πέλαγο βαθύ,  ναυάγιο άσε με.

Μια στιγμούλα μοναχά μέσα στο χρόνο
να μου του δώσεις την απόσταση να σβήσω
κι ύστερα αν θες πάλι την πόρτα σου θα κλείσω. Μοιάζουν όλα απόψε σαν σκηνή από φόνο,  
θα μ' εξοντώσεις το ξέρω όπου και να πάω,  
στο ρεύμα της καρδιά σου κόντρα προχωράω.

Έλα κύμα πάρε με  
και μες την αγκαλιά του πάλι βάλε με.  
Έλα κύμα και βοριά,  
το σώμα του στεριά,
 μπροστά του βγάλε με. 
Μα αν αυτός μ' απαρνηθεί,
 σε πέλαγο βαθύ, ναυάγιο άσε με...

Φτιάξτε μόνοι σας σπιτικούς κύβους λαχανικών

Φτιάξτε μόνοι σας σπιτικούς κύβους λαχανικών

Μπορούμε πολύ εύκολα και οικονομικά, να φτιάξουμε υγιεινούς, σπιτικούς κύβους λαχανικών. Δεν υπάρχει τέλος στο είδος και τον αριθμό των υλικών, που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε για να φτιάξουμε τους δικούς μας, σπιτικούς κύβους λαχανικών. Κρεμμύδια, καρότα, σκόρδα, πράσα, πατάτες, σέλινο, μαϊντανός, μανιτάρια, μπρόκολα, κολοκυθάκια, πιπεριές, σπανάκι, αρακάς, ντομάτες κ.α.
Βάλτε σε μια κατσαρόλα τα λαχανικά, που επιλέξατε, καθαρά και πολύ καλά πλυμένα. Προσθέστε νερό, μόλις που να τα σκεπάζει.
Βράστε τα λαχανικά σκεπασμένα, σε μέτρια φωτιά, για περίπου 1 ώρα. Προσθέστε λίγο ελαιόλαδο, αλάτι, πιπέρι, μπαχαρικά και αρωματικά φυτά (δυόσμος, ρίγανη, δάφνη κ.α.) και αφήστε τα να βράσουν άλλη μισή ώρα σε δυνατή φωτιά, με ανοιχτή την κατσαρόλα, να εξατμιστεί όσο περισσότερο νερό γίνεται.
Σουρώστε τον ζωμό μέσα από μια σίτα, πιέζοντας τα λαχανικά, να βγάλουν όλο το ζουμί τους.
Αυτό το βήμα είναι ουσιώδες για να είναι ο ζωμός διάφανος και επομένως κατάλληλος για πολλές χρήσεις.
Πετάξτε τα λαχανικά, αδειάστε τον ζωμό σε παγοθήκες και βάλτε τον στην κατάψυξη. Θα διατηρηθεί εκεί, περίπου 2 μήνες. Βγάζετε τους “κύβους” όταν τους χρειάζεστε, να θυμάστε όμως ότι έχουν αλάτι.

Πλεονέκτημα: Μια πολύ υγιεινή επιλογή, που αντικαθιστά τους έτοιμους κύβους και παράλληλα αξιοποιεί υλικά, που θα πετάγαμε.

 http://enallaktikidrasi.com

 

Μουριά

Μουριά

Καταγωγή- ιστορία μουριάς- Δέντρο

Η μουριά έχει καταγωγή από την Β.Αμερική και την Ασία. Καλλιεργείται για τους καρπούς, το ξύλο ή τα φύλλα της που αποτελούν τροφή για τους μεταξοσκώληκες. Στην χώρα μας όμως υπάρχει μόνο ως καλλωπιστικό δέντρο και χρησιμοποιείται συχνά στην αρχιτεκτονική τοπίου εξαιτίας της πυκνής σκίασης που έχει. Τ πιο γνωστά είδη είναι η λευκή ( Morus alba), και η μαύρη( M.nigra). Υπάρχουν κι άλλα είδη όμως όπως είναι η ερυθρή και η κελτιδόφυλλη. Η μαύρη μουριά αναφέρεται σε διάφορα κείμενα του Θεόφραστου, όπου καταλαβαίνουμε ότι η παρουσία της είναι από την αρχαιότητα. Στην Ελλάδα την λευκή μουριά λέγεται πως την έφεραν από την Κίνα μοναχοί γύρω στο 560 μ.Χ.

Ταυτότητα- μορφολογικά χαρακτηριστικά μουριάς-Δέντρο

Η μουριά είναι φυλλοβόλο δέντρο με πυκνό φύλλωμα. Στο γένος Morus όπου ανήκει ταξινομούνται 12 περίπου είδη. Σε ύψος δεν ξεπερνάει τα 8-10 m με διάμετρο 6-8m . Τα κλαδιά της είναι ισχυρά και δημιουργούν κόμη με ημισφαιρικό σχήμα. Τα φύλλα είναι απλά , ωοειδή με οδοτωτή περιφέρεια και αναπτύσσονται εναλλάξ πάνω στους βλαστούς. Στην μαύρη μουριά είναι πιο πλατιά τα φύλλα , χνουδωτά με σκούρο πράσινο χρώμα. Στην λευκή μουριά τα φύλλα είναι μεγάλα , λεπτά, με ανοιχτό πράσινο χρώμα και γυαλιστερά. Νωρίς την άνοιξη ανθίζει, σχηματίζοντας μικρά, λευκά άνθη χωρίς καλλωπιστική αξία. Ιούλιο με Αύγουστο ωριμάζουν οι καρπούς της.

Απαιτήσεις- φροντίδες μουριάς- Δέντρο

Θέση: Προτιμά τις ηλιόλουστες θέσεις και έχει αντοχή σε υψηλές θερμοκρασίες αλλά και σε χαμηλές. Μεγάλη ανθεκτικότητα έχει και σε περιοχές με ατμοσφαιρική ρύπανση. Χώμα: Μπορεί να φυτευτεί σε όλα τα εδάφη αλλά προτιμότερο θα ήταν να είναι σε γόνιμα και πλούσια σε οργανική ουσία. Να μην κρατάει υγρασία, να είναι νωπό. Κλάδεμα: Συνήθως σε περιπτώσεις που καλλιεργείται συνηθλιζεται να κλαδεύεται αυστηρά όπου αφαιρούνται ακόμα και οι βραχίωνες. Όταν μιλάμε όμως για το καλλωπιστικό δέντρο δεν απαιτεί αυστηρό κλάδεμα. Μπορούμε να αφαιρούμε τα ξερά και γέρικα κλαδιά. Αν θέλουμε να διαμορφώσουμε το δέντρο συνήθως αφήνουμε 3-4 κλαδιά σχεδόν παράλληλα με το έδαφος. Έστι δημιουργούμε και μεγάλη επιφάνεια για σκίαση. Πολλαπλασιασμός: Την μουριά την πολλαπλασιάζουμε κυρίως με σπόρο. Εμβολιάζουμε τα σπορόφυτα στην συνέχεια με την επιθυμητή ποικιλία για να πάρει τα χαρακτηριστικά της. Μπορούμε να την πολλαπλασιάσουμε και με μοσχεύματα.

Με λίγα λόγια η Μουριά

Ηλιόλουστες θέσεις Κανονικό πότισμα Ανθεκτικό στις υψηλές θερμοκρασίες .Ανθεκτικό στις χαμηλές θερμοκρασίες, παγώνει στους -25º C Άνθιση: Μαϊο

Επιμέλεια κειμένων: Κούφαλη Λουίζα, Αρχιτέκτων Τοπίου

σουμάδα

Σουμάδα: το ποτό της χαράς

Ένα αρωματικό και υγιεινό σιρόπι από την παράδοσή μας !

 

 

Οι ευχές  «και στα
δικά σου»  ή «κι απ’ τα κουφέτα σου» που
συνηθίζεται σε γάμους και σε αρραβώνες, στην Κρήτη και σε άλλα νησιά είναι
ταυτόσημες  με την ευχή «κι απ’ τσι
σουμάδες σου» ή και στσι  σουμάδες σου».
Η σουμάδα είναι ένα σιρόπι από γάλα αμυγδάλου που όταν αραιωθεί με νερό γίνεται
ένα κατάλευκο δροσερό και αρωματικό ποτό. Η κρητική σουμάδα είναι ελαφρά αρωματισμένη με ανθόνερο ή ροδόνερο. Για  κάποια περίοδο είχε ξεχαστεί η χρήση της αλλα τα τελευταία χρόνια έχει επανέλθει δυναμικά στις εκδηλώσεις μας!  

 

 

Δεν είναι  σαφής η προέλευση του ονόματός της, αν και η επικρατέστερη
εκδοχή είναι ότι προέρχεται από τη λέξη «σημάδι», αφού συνηθιζόταν να δίνεται
σαν σημάδι στα τελειώματα των προξενιών από το γαμπρό στη νύφη, στα λογοστέματα
που λέμε εδώ στην Κρήτη. Ίσως η καθιέρωσή του σαν ποτό της χαράς να οφείλεται
στο χιονάτο χρώμα του και στο λεπτό και λουλουδένιο άρωμά του. Κατ’ άλλους,
ίσως οφείλεται στο ότι είναι ιδιαίτερα πλούσιο σε θρεπτικά συστατικά που το
κατατάσσουν στα φυσικά αφροδισιακά…

 

 

 Οι καλύτερες σουμάδες γίνονται στην περιοχή
του Μεραμπέλλου που όπως έχω ξαναγράψει φημίζονται για τα αμύγδαλα που
παράγουν. Στις παλιές συνταγές χρησιμοποιούνται κυρίως πικραμύγδαλα, αλλά στις  πιο σύγχρονες  βάζουμε κανονικά αμύγδαλα αφού είναι δύσκολο να
βρεθούν πια τα πικραμύγαλα. Ενισχύουμε το άρωμα με καρπούς από κουκούτσια βερίκοκου ή άλλων φρούτων που ασπρίζουμε μαζί με τα αμύγδαλα.

 

 

Επίσης,  το
κοπάνισμα των αμυγδαλόκαρπων γινόταν σε πέτρινα γουδιά. Οι σύγχρονες συσκευές
αλέσματος απλοποιούν και αυτό το στάδιο της παρασκευής της σουμάδας .

 

Στο
εμπόριο κυκλοφορούν αρκετές σουμάδες από μικρές ή μεγάλες βιοτεχνίες της περιοχής,
αλλά η παρασκευή της είναι τόσο εύκολη και συμφέρουσα που δεν υπάρχει λόγος να
μην φτιάξουμε στο σπίτι μας αυτό το ιδιαίτερα αρωματικό αναψυκτικό και να το
απολαύσουμε ανεξαρτήτως αν έχουμε γάμους ή αρραβώνες. Εξάλλου το γάλα αμυγδάλου
είναι τόσο υγιεινό, που είναι το must ποτό-φυτικό γάλα-  των απανταχού vegeterians όπως
διαπίστωσα από μια βόλτα στο διαδίκτυο. Και το σιρόπι αμυγδάλου μπορεί να χρησιμοποιηθεί όπου και τα άλλα σιρόπια, και όχι μόνο για την παρασκευή σουμάδας.

 

Υλικά:

2 κούπες αμύγδαλα χωρίς τα τσόφλια (320 γραμμάρια)

8-10 πικραμύγδαλα ή κουκούτσια βερίκοκου

1 ποτηράκι ανθόνερο ή
10 σταγόνες εσάνς ανθόνερου

7 κούπες ζάχαρη

10 κούπες νερό

1 κουταλάκι χυμό λεμονιού

 

Επί το έργον:

 

 

Ασπρίζουμε τα αμύγδαλα: βάζουμε σε μια κατσαρόλα νερό να
βράσει και μόλις κοχλάσει ρίχνουμε τα αμύγδαλα. Σε 1-2 λεπτά από την στιγμή που
ξαναρχίζει ο βρασμός, δοκιμάζουμε αν ξεφλουδίζονται τρίβοντας ένα αμύγδαλο
ανάμεσα στον αντίχειρα και στον δείκτη,  και
αποσύρουμε από το μάτι. 

 

 

Το ξεφλούδισμα πρέπει να γίνεται εύκολα αλλιώς τα
αφήνουμε λίγο ακόμη. Χύνουμε το καυτό νερό και τα σκεπάζουμε με κρύο. Τα ξεφλουδίζουμε
αμέσως γιατί αν κρυώσουν δεν θα ξεφλουδίζονται.

 

 

Βάζουμε τα ξεφλουδισμένα
αμύγδαλα σε ένα μπολ και τα καλύπτουμε με 1-1,5 κούπα νερό ( αυτό το νερό
συνυπολογίζεται στις 10 κούπες) και τα αφήνουμε για 10-12 ώρες. 

 

Αλέθουμε τα
αμύγδαλα στο multi  διευκολύνοντας το
άλεσμα με το νερό που έχουν μουσκέψει
και αν χρειαστεί προσθέτουμε κι άλλο. Βάζουμε τον πολτό σε σήτα και
παίρνουμε το γάλα που προκύπτει. 

 

Αυτός ο πολτός μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε κέικ ή μπισκότα αμυγδάλου

Ρίχνουμε κι άλλο νερό πάνω από τον πολτό
αμυγδάλου. Βάζουμε τον πολτό σε μπολ, ρίχνουμε λίγο νερό και ξαναπαίρνουμε το
γάλα μέσω της σήτας. Αυτό γίνεται ακόμη μια φορά. 

 

 

Πάντα μετράμε το νερό, ώστε
να χρησιμοποιήσουμε συνολικά 10 κούπες σ’ αυτά τα ξεπλύματα του πολτού. 

 

 

Βάζουμε
το γάλα με τη ζάχαρη να βράσει . Επειδή φουσκώνει πολύ, σαν  το κανονικό γάλα, πρέπει να χρησιμοποιήσουμε
μεγάλη κατσαρόλα και να  είμαστε από πάνω
του. 

 

Ξαφρίζουμε το σιρόπι μας και το βράζουμε σε μέτρια θερμοκρασία  μέχρι να δέσει, ή αν έχουμε θερμόμετρο μέχρι τους
 103-104 βαθμούς.  Εμένα μου πήρε περίπου 45 λεπτά. Πριν αποσύρουμε
από το μάτι, προσθέτουμε  το ανθόνερο ή την
 εσάνς και το χυμό λεμονιού. Το αποτέλεσμα είναι ένα κιτρινωπό αρωματικό σιρόπι που όταν αραιωθεί με νερό γίνεται κατάλευκο.

 

 

Για να
γίνει πιο φίνο το σιρόπι μας ,το  ξαναπερνάμε από σήτα και γεμίζουμε  αποστειρωμένα μπουκάλια . Διατηρείται αρκετό χρόνο
εκτός ψυγείου αλλά ακόμη περισσότερο στο ψυγείο. 

 

 

Σερβίρουμε το ποτό μας σε
διάλυση με παγωμένο νερό 1 προς 3 ή 1 προς 4 ανάλογα με πόσο γλυκό το θέλουμε. Μπορούμε
να το αραιώσουμε και με σόδα. 

 

 

Και στις σουμάδες σας λοιπόν για τους λεύτερους, και στων
παιδιών σας (όσοι έχετε ανύπαντρα), και ό,τι επιθυμείτε σε όλους! 

 

Πάντως, ούτως ή άλλως η σουμάδα είναι απολαυστική. Δοκιμάστε την και χωρίς ιδιαίτερο λόγο!

 

https://www.cretangastronomy.gr/2013/08/%cf%83%ce%bf%cf%85%ce%bc%ce%ac%ce%b4%ce%b1-

ΚΡΥΦΕΣ ΜΑΓΙΚΕΣ ΣΚΗΝΕΣ ΣΤΗΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ!

http://www.visaltis.net/2013/08/blog-post.html?spref=fb

ΚΡΥΦΕΣ ΜΑΓΙΚΕΣ ΣΚΗΝΕΣ ΣΤΗΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ!

KEIMENA: Κύα Τζήμου

Κάτω απ΄τον πύργο του Τριγωνίου, τα στενάκια της Άνω Πόλης διαφέρουν. Πλακόστρωτα ή τσιμεντόστωτα με σκαλίτσες που σε ανεβάζουν ψηλότερα, εκεί όπου τα αυτοκίνητα δεν φτάνουν, η γειτονιά διατηρεί παλιά αλλά νοικοκυρεμένα  ασβεστωμένα σπιτάκια που κατοικούνται από ηλικιωμένα ζευγάρια συνήθως.

 Η ησυχία 5  λεπτά από το κέντρο της πόλης είναι εντυπωσιακή. Σήμερα Κυριακή κάντε μια βόλτα από κει, η θέα και το ντεκόρ είναι εντυπωσιακά. Σαν να μεταφέρθηκες ξαφνικά σε κάποιο νησί του Αιγαίου.

Στη σκιά των τειχών

Λέξεις: Κύα Τζήμου

Μικρασιάτες πρόσφυγες με την ανταλλαγή των πληθυσμών από το 1923 έφτασαν στη Θεσσαλονίκη και ορισμένοι από αυτούς κατασκεύασαν πρόχειρες παράγκες στο σημείο της πόλης που παρείχε ένα προστατευμένο σημείο με έτοιμη κάλυψη για την μια πλευρά του "σπιτιού". Τα εκατοντάδες σπίτια-παραπήγματα (γνωστά και ως “καστρόπληκτα") στην ?νω Πόλη κατασκευάστηκαν αυθαίρετα για να στεγάσουν  τους πρόσφυγες και σταδιακά τα περισσότερα από αυτά εγκαταλείφθηκαν ενώ παρέμεναν σε άθλια και επικίνδυνη κατάσταση κρύβοντας τα βυζαντινά τείχη. Φυσικά αποτελούσαν ένα κομμάτι ιστορίας και γι΄αυτό ο δήμος επέλεξε 12 από αυτά να τα διατηρήσει. Τα υπόλοιπα απολλοτριώθηκαν για να γκρεμιστούν και να αναδειχθούν τα τείχη, που αποτελούν ένα χαρακτηρισμένο παγκόσμιο μνημείο κληρονομιάς της UNESCO, αλλά η τουριστική τους επισκεψιμότητα παραμένει μικρή.
Ελάχιστα από αυτά κατοικούνται ακόμα.

Το διατηρητέο της δυτικής εισόδου

Λέξεις: Κύα Τζήμου

Η έπαυλη Πετρίδη, το νεοκλασικό κτίριο που βρίσκεται επί της οδού Αναγεννήσεως, στον αριθμό 10, χτίστηκε στα 1896 αλλά κατ΄άλλους στις αρχές του 20ου αιώνα και βρίσκεται στην περιοχή του Κήπου των Πριγκήπων (Μπες Τσινάρ). Αρχικά χρησιμοποιήθηκε ως βουλγαρικό προξενείο και μετά την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης, αγοράστηκε από την οικογένεια Πετρίδη στην οποία ανήκε ως το 1969. Εδώ και σχεδόν 30 χρόνια κρίθηκε διατηρητέο και περιήλθε στην κυριότητα του δήμου Θεσσαλονίκης. Το 1984 με Υπουργική απόφαση χαρακτηρίστηκε ως έργο τέχνης που χρίζει ειδικής κρατικής προστασίας. Ο Οργανισμός Πολιτιστικής Πρωτεύουσας '97 το συμπεριέλαβε σε πρόγραμμα βελτίωσης, αλλά δεν έγινε η συντήρησή του. Από τότε που έπαψε να χρησιμοποιείται ως κατοικία, στέγασε ένα γραφείο μεταφορών, χρησίμευσε ως αποθήκη και έγινε κατάλυμα αστέγων.
Από το 2006 ξεκίνησαν οι εργασίες συντήρησής του, αλλά σταμάτησαν απότομα το 2009 λόγω προβλημάτων στη ροή της χρηματοδότησης από το υπουργείο Πολιτισμού, αν και ήδη η αποκατάσταση και ανακαίνισή του είχε σχεδόν ολοκληρωθεί με συνολικό κόστος 1,3 εκατ. ευρώ. Η αρχική πρόθεση ήταν να γίνει Μουσείο Φωτογραφίας και Αφίσας. Το διάστημα αυτό. μετά από τις ενέργειες του δήμου που το συμπεριέλαβε στα πράσινα προγράμματα και πέτυχε την χρηματοδότηση των εργασιών μέσω ΕΣΠΑ, γίνονται εργασίες στον περιβάλλοντα χώρο ( στρώσιμο χυτού δαπέδου ) που αναμένεται να τελειώσουν τον Αύγουστο αλλά στο εσωτερικο θέλει ακομη δουλειά που ελπίζουμε να ολοκληρωθεί σύντομα.

 Το πρώτο δημόσιο δημοτικό σχολείο της πόλης

  Η  Ιωαννίδειος Σχολή– 40ο Δημοτικό Σχολείο Θεσσαλονίκης, αποτελεί ιστορικό διδακτήριο, κτισμένο το 1907, διατηρητέο κτίριο. Πρόκειται για το κυριότερο επίτευγμα του Ιωαννιδείου κληροδοτήματος που χτίστηκε σύμφωνα με επιθυμία του διαθέτη ως διώροφο, λιθόκτιστο οίκημα, νεοκλασικού ρυθμού στη
διασταύρωση των οδών Φιλικής Εταιρείας και Μανουσογιαννάκη. Από το σχολικό έτος 1907-1908 και μετά, με την εγκατάσταση της Αστικής Σχολής, λειτούργησε ως «Ιωαννίδειος Αστική Σχολή» μέχρι το σχολικό έτος 1913-1914. Από το 1914 και ύστερα λειτούργησε ως το πρώτο δημόσιο δημοτικό σχολείο Θεσσαλονίκης.
Πηγή: Κορομπόκης Δημήτρης, Κοτίνης Χρήστος, "Θεσσαλονίκη, πολυπρόσωπη πόλη", (1999)

Στάλα στάλα το αγίασμα

 Το Αγίασμα της Τιμίας Ζώνης βρίσκεται στο εσωτερικό ενός μικρού κτίσματος επάνω ακριβως από την Μονή του Όσιου Δαυίδ. Οταν ο ?γιος γιορτάζει οι πύλες ανοίγουν και το άγιο νερό ρέει για όλους τους προσκυνητές, μέσα από έναν πράσινο βράχο με σταλακτίτες!

http://parallaximag.gr

©ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΟΝ/visaltis.net

ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ «ΤΟΥΤΟ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ»

ΤΑ ΡΑΝΤΙΣΜΕΝΑ(Ομάδα καλλιτεχνικών, λογοτεχνικών, αναζητήσεων)

ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ «ΤΟΥΤΟ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ»

Τούτο το καλοκαίρι, σαν και πέρσι μάς ήρθε θυμωμένο.
Είναι βαρύ το σακκί του ήλιου στην πληγιασμένη ράχη.
Κι οι καρποί μεσ' απ' τα φύλλα δείχνουν σφιγμένες τις γροθιές τους.
Δεν ξέρεις καν τι μήνας είναι.
Κανένας δεν όργωσε φέτος, κανένας δεν έσπειρε.
Δεν ξέρεις καν τι καιρό κάνει.
Το καλοκαίρι έχει χάσει το δρόμο του ανάμεσα στους σκοτωμένους κι οι Εποχές κάθονται αμίλητες μες στο βομβαρδισμένο δάσος.
Ενα αυτοκίνητο ανοιχτό στον πρωινό δρόμο.
Κουβαλάει στην πολιτεία κασόνια με σφαίρες...".

Βασανισμένη πολιτεία δίχως φώτα.
Πληγωμένη πολιτεία με τον πράσινο γλόμπο των καταφυγίων.
Μονάχη μες στη νύχτα. Αγρυπνισμένη. (...)
Βασανισμένη πολιτεία, κανένας δεν κοιμάται.
Κανείς δεν είναι που να μην ακούει το παρατεταμένο αυτό κουδούνισμα
μέσα απ' όλα τα ηλεκτρικά καλώδια της νύχτας
μέσα σ' όλες τις φλέβες του κόσμου. (...)
Ετούτος ο άνεμος δεν θέλει να σωπάσει σφυράει, σφυράει, σφυράει
σφυράει στ' αυτί των σκοτωμένων "Ζήτω"
κι οι σκοτωμένοι ανοίγουνε τα μάτια τους... (...)
Δε θέλαμε να πεθάνουμε. Κανένας δεν ήθελε να πεθάνει....

(Γραμμένο στη Μακρόνησο και στον Αϊ-Στράτη το 1949-51.)