Απαγόρευση βοσκής στην Αθήνα του 1842

http://mikros-romios.gr/4051/apagoreysi-voskis/

Απαγόρευση βοσκής στην Αθήνα του 1842

Γράφει ο Ελευθέριος Γ. Σκιαδάς

Άλλες ήταν οι έγνοιες του Δημάρχου στην Αθήνα του 1842 με τις λίγες χιλιάδες κατοίκους της. Οι ποιμένες περνούσαν τα ζωντανά τους μέσα από την πόλη καταστρέφοντας ακόμη και τα μικρά περιβόλια που διατηρούσαν οι κάτοικοί της. Η μεγαλύτερη όμως καταστροφή γινόταν στον Ελαιώνα των Αθηνών, τον οποίο η Πολιτεία προσπαθούσε να επαναφέρει στην προ της Επανάστασης κατάστασή του φυτεύοντας εκατοντάδες νέες ρίζες ελιές. Ατελείωτες ήταν, τέλος, οι καταστροφές σε περιοχές όπως στου Ρέντη, στο Μοσχάτο και στα μποστάνια τους. Οπότε ο Ανάργυρος Πετράκης, ο Δήμαρχος της πρωτεύουσας, εξέδωσε «ειδοποίηση» δίνοντας διαταγή να διαβάζεται στις εκκλησίες τις Κυριακές και «εις τας πλατείας διά τυμπανοκρουσίας προς γνώσιν απάντων». Όπως δήλωνε, επιθυμούσε να προφυλάξει τις ιδιοκτησίες των πολιτών από τις βλάβες που προξενούσαν «τα ποίμνια και τα άλλα ζώα παντός είδους, τα οποία ως εκ της κακοηθείας των ποιμένων και βουκόλων απελαυνόμενα καταστρέφουν τα καλλιεργημένα κτήματα».

Η ειδοποίηση ήταν σαφής: «Απαγορεύομεν εις πάντα έχοντα ποίμνιον προβάτων ή αγέλη βοών και λοιπών παντός είδους ζώων να επελαύνη αυτά εντός της περιοχής των Αθηνών και του ελαιώνος καθ’ όλην αυτού την περιφέρειαν», έγραφε ο «φετφάς» του Πετράκη, που παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον. Όπως η εξαίρεση που γινόταν «επί του παρόντος» επιτρέποντας «να βόσκωσι τα εργατικά ζώα των Πλακιωτών»! Πού λοιπόν μπορούσαν να βόσκουν τα ζωντανά; Ορίσθηκε η τεράστια περιοχή από το Φάληρο μέχρι τη Βάρη και μόνον στα ακαλλιέργητα τμήματά της. Το θέμα αφορούσε ιδιαίτερα τους «κατωμερίτες» της πόλης, δηλαδή εκείνους που διατηρούσαν πανέμορφα περιβόλια στη δυτική ζώνη, κυρίως στις περιοχές που συνόρευαν με τον Κηφισό ποταμό. Η δική τους αγροτική παραγωγή πληττόταν από τα ζωντανά των βοσκών που κατέβαιναν και από άλλες επαρχίες για να ξεχειμωνιάσουν στις περιοχές της Αττικής.

κέικ νηστησιμο!

Αρτοποιεια & Συνταγες.

(Bessy)

Kαλησπέρα σας! Σήμερα κατάφερα να βάλω τη Φανουροπιτά μου! Την έχω σε κομμάτια! Δε ξέρω να θέλετε τη συνατγή,είναι σαν κέικ νηστησιμο! Πείτε μου αν θέλετε να τη βάλω να την έχετε! Οποιος τη θέλει.

Υλικά

2 ποτήρια του νερού λάδι(1 ποτ.ελαιόλαδο+1 ποτ. σπορέλαιο)
2 ποτήρια του νερού ζάχαρη
2 ποτήρια του νερού πορτοκαλάδα με ανθρακικό
2 1/2 κουταλάκια του γλυκού κανέλα(απλά μου αρέσει και τη <τσιμπάω> λίγο
1/2 κουταλάκι του γλυκού γαρύφαλλο
1 κρασοπότηρο κονιάκ ή μαυροδάφνη
150γρ σταφίδες,όποιες θέλετε(μαύρη ή σουλτανίνα ή και τις 2) μουλιασμένες 3-4 ώρες στο ποτο που θα βάλετε,τώρα αν θέλετε βάλτε λιγότερες ή περισσότερες
100 γρ χοντροκομμένα καρύδια
1 κουταλιά της σούπας μπέικιν γεματη
2 πακέτα φαρίνα των 500 γρ ( όσο σηκώσει)
άχνη για το πσπάλισμα

Εκτέλεση

Πολύ άπλη! Χτυπήστε είτε με μίξερ είτε με ένα αυγογδάρτη το λάδι με τη ζάχαρη!
Ανακατέψτε όλα τα υπόλοιπα υλικά εκτός από τα καρύδια και τις σταφίδες! Αλευρώστε τα και προσθέστε τα στο τέλος! Λαδώστε ένα ταψί 34εκ και χύστε το μείγμα! Ψήστε σε προθερμασμένο φόυρνο στους 170 για περίπου 40-45! Τρυπήστε με ένα ξυλάκι σπο σουβλάκι για να δείτε εάν είναι έτοιμο,αλλιώς ψήστε λίγο ακόμα!
Αφήστε να κρυώσει καλά και πασπαλίστε με άχνη!

Καλή επιτυχία!

Σεζάρια Έβορα

Η Σεζάρια Έβορα (27 Αυγούστου 1941-17 Δεκεμβρίου 2011[1]) (Cesária Évora, προφορά στα πορτογαλικά: sɨˈzaɾiɐ ˈɛvuɾɐ) ήταν διεθνώς γνωστή τραγουδίστρια από το Πράσινο Ακρωτήριο. Είχε το προσωνύμιο "ξυπόλητη ντίβα" εξαιτίας της προτίμησής της στο να τραγουδά χωρίς να φορά τα παπούτσια της.[2] Το είδος της μουσικής που υπηρετούσε ονομάζεται μόρνα

Γεννήθηκε στην πόλη Μιντέλο του νησιού Σάο Βισέντε, στο Πράσινο Ακρωτήριο, στις 27 Αυγούστου του 1941. Σε ηλικία 7 ετών έμεινε ορφανή από πατέρα. Μετά το θάνατό του, η μητέρα της αγωνίστηκε να την μεγαλώσει με τα πενιχρά της εισοδήματα που εξασφάλιζε από την εργασία της ως μαγείρισσα. Τελικά, την οδήγησε σε ορφανοτροφείο και στη χορωδία του ιδρύματος εκείνου η μικρή Σεζάρια έμαθε να τραγουδά.

Η Έβορα συνάντησε όταν ήταν 16 ετών έναν ναυτικό από το Πράσινο Ακρωτήριο, ο οποίος ονομαζόταν Εντουάρντο. Ήταν ο άνθρωπος που την δίδαξε τα παραδοσιακά μουσικά στιλ των coladeiras και mornas. Τα τελευταία αποτελούν τραγούδια της λύπης, της μελαγχολίας και της νοσταλγίας. Η Σεζάρια ξεκίνησε να τραγουδά σε τοπικά μπαρ και ξενοδοχεία. Με τη βοήθεια τοπικών μουσικών, θα επεδείκνυε τις ικανότητές της και αργότερα θα ανακηρυσσόταν "Βασίλισσα των Μόρνας" από τους θαυμαστές της. Την εποχή εκείνη ήταν διάσημη στο νησί της, σχετικά άγνωστη όμως διεθνώς.

Η τραγουδίστρια είχε έναν θείο, ο οποίος ήταν ένας διάσημος μουσικός και τραγουδοποιός, χρησιμοποιώντας το όνομα B. Leza. Αυτός έγραψε πολλά τραγούδια για την Έβορα.
Οικονομικά και προσωπικά προβλήματα

Η ξυπόλητη αοιδός παρέμεινε διάσημη, χωρίς όμως να έχει και επιτυχία στα οικονομικά. Η δυσχερής οικονομική και πολιτική κατάσταση στη νησιωτική της χώρα, σε συνδυασμό με τα προσωπικά και οικονομικά της προβλήματα, την οδήγησαν στην απόφαση να σταματήσει το τραγούδι, ώστε να υποστηρίξει οικονομικά την οικογένειά της. Επί δέκα χρόνια δεν τραγούδησε και η ίδια τα περιγράφει ως "σκοτεινά χρόνια." Την ίδια περίοδο πάλεψε με τον αλκοολισμό.
Επιστροφή και διεθνής καταξίωση

Έπειτα από ενθάρρυνση ενός εξόριστου μουσικού και προστάτη των τεχνών από το Πράσινο Ακρωτήριο, ο οποίος ζούσε στην Πορτογαλία, η Έβορα ξανάρχισε να τραγουδά. Ο άνθρωπος αυτός ήταν ο Μπάνα, ο οποίος προσκάλεσε τη Σεζάρια να τραγουδήσει σε συναυλίες σε πορτογαλικό έδαφος, με τη χρηματοδότηση μιας τοπικής οργάνωσης γυναικών.

Ο Ζοζέ ντα Σίλβα, ένας Γάλλος με καταγωγή από το Πράσινο Ακρωτήριο την έπεισε να μεταβεί στο Παρίσι, όπου ηχογράφησε το άλμπουμ La Diva Aux Pieds Nus (Η Ξυπόλητη Ντίβα) το 1988. Το τραγούδι "Sodade" ήταν η πρώτη της διεθνής επιτυχία και η πρώτη της επιτυχία στη Γαλλία που δεν ήταν στα γαλλικά. Αυτό σηματοδότησε την απαρχή της παγκόσμιας φήμης για την τραγουδίστρια από την Αφρική. Ο πορτογαλικός όρος saudade έχει περίπλοκη σημασία, που είναι δύσκολο να μεταφραστεί. Σημαίνει γενικά νοσταλγία, πόθο, λύπη και μετάνοια. Η έκφραση της "sodade" αποτελεί εσωτερικό στοιχείο στη μουσική του Πράσινου Ακρωτηρίου. Το άλμπουμ εκείνο επαινέθηκε από τους κριτικούς και με αυτό ξεκίνησε την καριέρα της, συνεχίζοντας με το άλμπουμ του 1992, Miss Perfumado, το οποίο σημείωσε ακόμα μεγαλύτερη επιτυχία. Έτσι, η τραγουδίστρια έγινε διεθνές αστέρι σε ηλικία 47 ετών.

Ο πρώην αρχηγός του συγκροτήματος Talking Heads Ντέιβιντ Μπερν έχει τραγουδήσει συχνά το τραγούδι της Έβορα "Ausencia" σε δεύτερη εκτέλεση σε συναυλίες του.

Τον Σεπτέμβριο του 2011 ανακοίνωσε πως θέτει τέλος στη μουσική της καριέρα, ακυρώνοντας τις προγραμματισμένες συναυλίες της, καθώς βρισκόταν «σε κατάσταση μεγάλης εξάντλησης».[3] Η Έβορα είχε υποβληθεί το 2010 σε επέμβαση ανοιχτής καρδιάς, στο Παρίσι, έπειτα από σοβαρά προβλήματα που παρουσίασε στην στεφανιαία αορτή.

Έφυγε τελικά από τη ζωή στις 17 Δεκεμβρίου 2011 ενώ νοσηλευόταν στην εντατική σε κρίσιμη κατάσταση.
http://el.wikipedia.org/wiki/Σεζάρια_Έβορα

Πλεκτά σχεδιάκια

Issabbellita coolcrochet.

TODO APLICACIONES (28 φωτογραφίες)

Μπαχαρικά & βότανα: Μεγαδόσεις υγείας και γεύσης

Τα βότανα και μπαχαρικά εκτός από άρωμα και γεύση στα φαγητά προσφέρουν και οφέλη στην υγεία μας. Η προσεκτική χρήση τους δρα ευεργετικά στον οργανισμό, αλλά δεν πρέπει να υποκαταστήσουν το γιατρό.

ΔΥΟΣΜΟΣ
Τα χρησιμοποιούμενα μέρη του φυτού είναι τα υπέργεια τμήματά του, που συλλέγονται ακριβώς πριν την άνθιση και αποξηραίνονται όσο το δυνατόν γρηγορότερα σε σκιά και σε θερμοκρασία χαμηλότερη των 35° C.
Χρήση: Το αιθέριο έλαιο χρησιμοποιείται εξωτερικά σε μυαλγίες και νευραλγίες. Τα παρασκευάσματα που περιέχουν αιθέριο έλαιο δεν πρέπει να έρχονται σε επαφή με το πρόσωπο και τη μύτη. Ως έγχυμα χρησιμοποιείται κατά της γαστρίτιδας, των κολικών και της δυσπεψίας, ενώ διευκολύνει την έκκριση της χολής. Επίσης, υποβοηθά την εφίδρωση στον πυρετό και τη γρίπη. Το βράσιμο των φύλλων σε νερό και η εισπνοή των υδρατμών βοηθά κατά του κρυολογήματος.
Προσοχή: Πρέπει να αποφεύγεται η παρατεταμένη χρήση του αιθέριου ελαίου για εισπνοές. Επίσης, δεν πρέπει να δίνεται σε παιδιά για διάστημα πάνω από 3 ημέρες, ενώ δεν συνιστάται η χρήση του σε βρέφη. Ακόμη, μπορεί να μειώσει τη ροή του γάλακτος, γι’ αυτό πρέπει να χρησιμοποιείται με προσοχή κατά τη γαλουχία. Επιπλέον, πρέπει να χρησιμοποιείται με μεγάλη προσοχή κατά την κύηση. Τέλος, η χρήση παρασκευασμάτων με δυόσμο αντενδείκνυται σε άτομα με απόφραξη του χοληδόχου πόρου ή/και με σοβαρή ηπατική βλάβη.
Στην κουζίνα: Τα φύλλα του, φρέσκα ή αποξηραμένα, συνδυάζονται με πολλά φαγητά, λόγω του ευχάριστου αρώματός τους. Ταιριάζουν με τις ντομάτες (π.χ. γεμιστά) και δίνουν έντονη μυρωδιά στον κιμά (σουτζουκάκια, κεφτεδάκια). Επίσης, φτιάξτε κοκτέιλ (π.χ. mojito) ή αναψυκτικό δυόσμου προσθέτοντας μερικά φύλλα του σε πράσινο τσάι. Μπορείτε ακόμη να παρασκευάσετε πέστο με δυόσμο αντί για βασιλικό.
ΓΛΥΚΑΝΙΣΟ Ή ΑΝΙΣΟ
Πρόκειται για ένα μονοετές φυτό με χαρακτηριστική ωραία μυρωδιά, από το οποίο χρησιμοποιούμε τον καρπό (αποξηραμένο).
Χρήση: Το γλυκάνισο το πίνουμε συχνά για να αντιμετωπίσουμε τη βρογχική καταρροή.
Προσοχή: Αντενδείκνυται σε άτομα με υπερευαισθησία στον άνισο ή στη μινθόλη και μπορεί να προκαλέσει ποικίλες αλλεργικές αντιδράσεις (δερματικές, αναπνευστικές, γαστρεντερικές).
Στην κουζίνα: Το συναντάμε κυρίως σε κινεζικές συνταγές. Ταιριάζει με σάλτσες σόγιας, αρνί, πάπια και γενικά με σκούρα κρέατα. Όλα τα μπαχαρικά που μοιάζουν με ξύλα (π.χ. το γλυκάνισο, η κανέλα, το γαρίφαλο) πρέπει να βράσουν ώστε να βγάλουν το άρωμά τους. Γι’ αυτό, προσθέστε το κατά το μαγείρεμα, την ώρα που βράζει ο ζωμός στον οποίο θα βάλετε το κρέας.
ΔΕΝΤΡΟΛΙΒΑΝΟ Ή ΑΡΙΣΜΑΡΕΣ
Είναι ένας μεσογειακός θάμνος, από τον οποίο χρησιμοποιούμε τόσο τα ξηρά όσο και τα χλωρά φύλλα.
Χρήση: Εξωτερικά χρησιμοποιείται σε ερεθισμούς του δέρματος και σε εντριβές για ρευματικές παθήσεις, διότι προκαλεί τοπική υπεραιμία. Όταν λαμβάνεται εσωτερικά, δρα ως τονωτικό, εμμηναγωγό και εκτρωτικό. Το έγχυμα μπορεί επίσης να χρησιμεύσει και κατά της πιτυρίδας, ως τελευταίο ξέπλυμα στα μαλλιά.
Προσοχή: Δεν πρέπει να χρησιμοποιείται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Επίσης, σε μεγάλες δόσεις μπορεί να προκαλέσει σπασμούς και ίλιγγο.
Στην κουζίνα: Η έντονη μυρωδιά του αρωματίζει με έναν ιδιαίτερο τρόπο τα πιάτα. Προσθέστε ολόκληρα κλωναράκια δεντρολίβανου στην κρεμμυδόσουπα και χρησιμοποιήστε το σε σάλτσες για αρνί και κατσίκι.
ΘΥΜΑΡΙ
Από το θυμάρι τα χρησιμοποιούμενα μέρη είναι τα κλαδιά του, που συλλέγονται πριν την άνθιση και κατά τη διάρκειά της το καλοκαίρι. Το φυτό αποξηραίνεται σε σκιά και σε θερμοκρασία χαμηλότερη των 35° C.
Χρήση: Το έγχυμα χρησιμοποιείται για λοιμώξεις του θώρακα και ως αποχρεμπτικό σε βρογχική καταρροή.
Προσοχή: Δεν πρέπει να χρησιμοποιείται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Επίσης, σε πολύ υψηλές τοξικές δόσεις μπορεί να προκαλέσει πονοκέφαλο, ίλιγγο και νεφρικές διαταραχές.
Στην κουζίνα: Έχει παρόμοια χρήση με αυτήν της ρίγανης, αλλά συνδυάζεται ωραία και με θαλασσινά. Είναι ιδανικό σε γαρίδες σαγανάκι με ντομάτα.
ΡΙΓΑΝΗ
Χρησιμοποιούνται τα υπέργεια τμήματα του ανθισμένου φυτού, αποξηραμένα σε σκιά. Η ρίγανη είναι πλούσια σε αντιοξειδωτικά, όπως η θυμόλη και το ροσμαρινικό οξύ, και το αντιοξειδωτικό της περιεχόμενο είναι 4 φορές μεγαλύτερο από αυτό των βατόμουρων. Επίσης, περιέχει βιταμίνη Κ και αντιβακτηριακά συστατικά, που εξουδετερώνουν παθογόνους μικροοργανισμούς.
Χρήση: Το έγχυμα δίνεται κατά του βήχα, σε βρογχική καταρροή και γενικά στις παθήσεις των αναπνευστικών οδών. Χρησιμοποιείται ως διουρητικό, σε ενοχλήσεις του ουροποιητικού συστήματος, σε κοιλιακά άλγη, καθώς και για γαργάρες και πλύσεις του στόματος. Είναι αντιφλεγμονώδες για τον λάρυγγα και τα ούλα και το μάσημα ριγανόξυλου ανακουφίζει από τον πονόδοντο.
Προσοχή: Δεν υπάρχει μέχρι στιγμής επαρκής επιστημονική τεκμηρίωση για την αποτελεσματικότητα του φυτού και αυτό πρέπει να λαμβάνεται σοβαρά υπόψη ως προς την αναμενόμενη θεραπευτική του δράση.
Στην κουζίνα: Ταιριάζει με όλα, αλλά κυρίως με ντομάτες (νωπές ή σάλτσες ντομάτας), πατάτες φούρνου και κοτόπουλο. Προσθέστε λίγη ρίγανη σε σαλάτες, σε μαρινάδες για ψητά κρέατα ή σε σούπες (π.χ. σε κρύα ντοματόσουπα ή πατατόσουπα).
ΚΟΛΙΑΝΤΡΟ
Το φυτό κόλιαντρος ή κουτβαράς ανήκει στην οικογένεια των σελινοειδών. Τους σπόρους του, που χρησιμεύουν ως μπαχαρικό, τους συλλέγουμε το φθινόπωρο.
Χρήση: Μέχρι στιγμής δεν υπάρχει επαρκής επιστημονική τεκμηρίωση για τη θεραπευτική δράση που μπορεί να έχει στον ανθρώπινο οργανισμό, ωστόσο μελέτες σε διαβητικά ποντίκια έδειξαν ότι η κατανάλωσή του συμβάλλει στη μείωση των επιπέδων σακχάρου και χοληστερίνης και ότι έχει αντιμικροβιακή δράση. Πρόσφατα απομονώθηκε ένα συστατικό του, η δοδεσενάλη, η οποία σύμφωνα με ερευνητές έχει ισχυρή φυσική αντιμικροβιακή δράση έναντι της σαλμονέλας και μάλιστα η δράση αυτή φαίνεται ότι είναι ισχυρότερη και από γνωστά αντιβιοτικά φάρμακα.
Προσοχή: Ο χυμός του σε μεγάλη δόση προκαλεί μέθη.
ΚΑΝΕΛΑ
Είναι αειθαλές φυτό, γνωστό επιστημονικά ως κιννάμωμο το κεϋλανικό. Η κανέλα που χρησιμοποιούμε ως μπαχαρικό είναι ο φλοιός των νεαρών βλαστών του φυτού.
Χρήση: Εκτός από την ευχάριστη γεύση και το χαρακτηριστικό άρωμά της, τα οποία μάλιστα μπορούν να ενεργοποιήσουν εγκεφαλικά κέντρα που σχετίζονται με τη νοητική λειτουργία, η κανέλα ξεχωρίζει για την ιδιαίτερη διατροφική της αξία, που θεωρείται και θεραπευτική. Το γεγονός αυτό οφείλεται σε ορισμένα ιδιαίτερα συστατικά που περιέχει, με κυριότερο την κινναμαλδεΰδη (cinnamaldeyde). Η συγκεκριμένη ουσία φαίνεται πως επιδρά στα αιμοπετάλια, καθώς έχει διαπιστωθεί ότι βοηθά στην πρόληψη σχηματισμού θρόμβων στον οργανισμό, ενώ της έχουν αποδοθεί και σημαντικές αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες. Κάποια από τα συστατικά της έχουν και ισχυρή αντιμικροβιακή δράση, χάρη στην ικανότητά τους να εμποδίζουν την ανάπτυξη ανεπιθύμητων βακτηρίων, μυκήτων κ.ά. Για τον λόγο αυτόν, η κανέλα χρησιμοποιείται ως υλικό σε παραδοσιακά εθνικά φαγητά, ιδιαιτέρως σε όσα περιέχουν ωμά τρόφιμα. Επιπλέον, γίνονται ενδιαφέρουσες έρευνες για την αντιδιαβητική δράση της κανέλας. Διαπιστώθηκε ότι ενεργοποιεί την έκκριση ινσουλίνης σε πειραματόζωα, ενώ σε έρευνα του γερμανικού Πανεπιστημίου του TÜbingen φάνηκε να μειώνει τις τιμές της γλυκόζης σε ασθενείς με διαβήτη τύπου 2, οι οποίοι λάμβαναν παράλληλα και αντιδιαβητικά χάπια. Τέλος, η κανέλα βοηθά σε πεπτικές διαταραχές, δρα κατά της δυσκοιλιότητας και έχει θερμαντικές ιδιότητες (ανακουφίζει από αρθριτικούς και ρευματικούς πόνους).
Προσοχή: Τη λήψη της πρέπει να αποφεύγουν οι γυναίκες κατά την εγκυμοσύνη και ιδιαίτερα το αιθέριο έλαιο της κανέλας, γιατί είναι διεγερτικό της μήτρας. Προσεκτικοί πρέπει να είναι και όσοι ταλαιπωρούνται από αλλεργίες, ειδικά όταν αυτή έρχεται σε επαφή με το δέρμα. Το αιθέριο έλαιο κανέλας είναι πολύ ισχυρό και δεν πρέπει ποτέ να χρησιμοποιείται μόνο του παρά μόνο αναμεμειγμένο με λάδι.
Στην κουζίνα: Παρότι χρησιμοποιείται στην παρασκευή αρκετών φαγητών, τη συναντάμε πιο συχνά στη ζαχαροπλαστική. Ταιριάζει με γλυκά -κυρίως σιροπιαστά και τάρτες φρούτων-, ενώ δίνει ιδιαίτερη γεύση και σε ένα ποτήρι κόκκινο κρασί. Συνδυάστε την, επίσης, με κοκκινιστά κρέατα.
ΜΟΣΧΟΚΑΡΥΔΟ
Είναι μπαχαρικό που προέρχεται από τα σπόρια του δέντρου της μοσχοκαρυδιάς. Έχει ωραίο, δυνατό και διαπεραστικό άρωμα και έντονη γεύση.
Χρήση: Έχει ισχυρή αντιοξειδωτική δράση και εξουδετερώνει παθογόνα βακτήρια του στομάχου. Από μελέτες σε πειραματόζωα, ινδοί ερευνητές από το Sinhgad College of Pharmacy διαπίστωσαν ότι το μοσχοκάρυδο συμβάλλει στη μείωση της γλυκόζης στο αίμα, ενώ εκτίμησαν ότι μπορεί να έχει και αντικαταθλιπτική δράση. Επίσης, σύμφωνα με τα διαθέσιμα επιστημονικά στοιχεία, θεωρείται ότι έχει αφροδισιακές ιδιότητες.
Προσοχή: Δεν πρέπει να λαμβάνεται σε μεγάλες δόσεις (έως 3 γρ. ημερησίως) στο φαγητό, επειδή είναι παραισθησιογόνο και τοξικό.
Στην κουζίνα: Χρησιμοποιήστε το για να δώσετε άρωμα στην μπεσαμέλ, σε κρεατικά και πατατοσαλάτες.
ΠΙΠΕΡΙ ΜΑΥΡΟ
Το χρησιμοποιούμε κατά κόρον στην Ελλάδα. Δίνει οξύ, διαπεραστικό και ερεθιστικό για τη μύτη άρωμα και καυτερή γεύση.
Χρήση: Αποτελεί εξαιρετική πηγή σιδήρου, καθώς ένα κουταλάκι δίνει περίπου το 1/10 της ποσότητας που χρειάζεται ο άνθρωπος ημερησίως. Η κύρια ουσία του, η πιπερίνη, φαίνεται ότι έχει ευεργετική δράση στο πεπτικό σύστημα. Μάλιστα, ο συνδυασμός του με το κρέας ενδείκνυται, επειδή διευκολύνει την πέψη του λίπους και των πρωτεϊνών του. Τέλος, σύμφωνα με δημοσίευση στο «Journal of Medicinal Food», το μαύρο πιπέρι θεωρείται ισχυρό μπαχαρικό όσον αφορά τις αντιοξειδωτικές και αντιφλεγμονώδεις ιδιότητές του, χάρη στην περιεκτικότητά του σε πιπερίνη και κουρκουμίνη.
Προσοχή: Πρέπει να το αποφεύγουν όσοι πάσχουν από παθήσεις του στομάχου, γιατί τα καυτερά μπαχαρικά αυξάνουν την έκκριση των γαστρικών και παγκρεατικών ενζύμων, καθώς και των χολικών οξέων, γεγονός που μπορεί να επιδεινώσει την κατάσταση. Τα άτομα με αναπνευστικά προβλήματα και οι γυναίκες στη διάρκεια της εγκυμοσύνης καλό είναι να συμβουλεύονται έναν διαιτολόγο ή τον γιατρό τους πριν τα καταναλώσουν. Το ίδιο ισχύει και για όσους ακολουθούν φαρμακευτική αγωγή, επειδή η πιπερίνη μπορεί να αλληλεπιδράσει με ορισμένα φάρμακα ή να εμποδίσει τον μεταβολισμό και την απορρόφησή τους.
Στην κουζίνα: Ταιριάζει σχεδόν σε όλα τα φαγητά. Πέρα από τη συνηθισμένη χρήση του, μπορεί να λειτουργήσει και ως κρούστα, προκειμένου να ψηθούν κρέατα ή ψάρια. Θρυμματίστε κόκκους πιπεριού στο γουδί, πασπαλίστε το κρέας ή το ψάρι και από τις δύο πλευρές και αφήστε το να ψηθεί. Αν θέλετε να δώσετε έξτρα γεύση στα ζυμαρικά σας, σοτάρετε πιπέρι, βούτυρο και σκόρδο.
vita

Τρεμουλιαστό γαλακτομπούρεκο

http://www.firstcook.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=762%3Atremouliasto-galaktoboureko&catid=21%3Asiropiasta&Itemid=519

Τρεμουλιαστό γαλακτομπούρεκο

Υλικά

1 πακέτο φύλλο Βηρυτού ή κρούστας
150 γραµµ. φρέσκο βούτυρο (για τα φύλλα) λιωμένο


Για την κρέμα

2 λίτρα φρέσκο γάλα
4 αυγά
6 κρόκοι
100 γραμμ. σιμιγδάλι ψιλό
100 γραμμ. σιμιγδάλι χοντρό
2 κ.σ. φρέσκο βούτυρο
2 βανίλιες
200 γραµµ. ζάχαρη

Για το σιρόπι

700 γραµµ. ζάχαρη
1/2 λίτρο νερό
1 ξύλο κανέλα
2 λεμονόκουπες στυμμένες

ΕΚΤΕΛΕΣΗ στον σύνδεσμο πηγή

Τρία μυλλάκια με χειλάκια

Hamarat Abla'nın Hobi dünyası.

Dilber Dudağı Motif Yapılışı (10 φωτογραφίες)

Τρία μυλάκια ενωμένα με τον τρόπο αυτό δημιουργούν ένα αποτέλεσμα 

αφράτο και τρυφερό.

 Καλή επιτυχία!

Κήπος με ανθεκτικά φυτά

http://www.agrotikabook.gr

Κήπος με ανθεκτικά φυτά

Μας αρέσουν πολύ τα ανθισμένα φυτά όλο το χρόνο. Το καλοκαίρι, λόγω ζέστης, έχουμε συνήθως κάποια προβλήματα. Μπορούμε σαν λύση, να κάνουμε έναν κήπο με φυτά που δεν θα έχουν πολλές απαιτήσεις

Ο κάθε κήπος έχει δικό του χαρακτήρα, ταιριαστό στο ύφος και στη φυσιογνωμία του μεσογειακού τοπίου που τον φιλοξενεί.

Οι απαιτήσεις ενός κήπου που βρίσκεται στο βουνό είναι διαφορετικές από εκείνου που βρίσκεται δίπλα στη θάλασσα, όμως και στις δύο περιπτώσεις τα φυτά θα πρέπει να έχουν μικρές ανάγκες σε νερό άρδευσης και να απαιτούν περιορισμένη καλλιεργητική φροντίδα: όπως για παράδειγμα κλαδέματα, λιπάνσεις, ψεκασμούς για εντομολογικές και μυκητολογικές ασθένειες. Ο τρόπος για να έχετε το κεφάλι σας ήσυχο είναι να δημιουργήσετε έναν άνυδρο κήπο με ελάχιστες απαιτήσεις συντήρησης. Δέντρα, θάμνοι και φυτά εδαφοκάλυψης, που δεν απαιτούν ιδιαίτερη φροντίδα, αλλά μπορούν να σκληραγωγηθούν και να επιβιώσουν όταν θα αρχίσει να μειώνεται η άρδευση, είναι κατάλληλα για να εξασφαλίσουν το πράσινο, αλλά και το χρώμα που χρειάζεται το καλοκαίρι μας. Υπάρχουν φυτά που επιβιώνουν σε μακρές ξερικές περιόδους, είτε βρίσκονται σε υψόμετρο είτε κοντά στη θάλασσα, και άλλα που έχουν πιο μικρό εύρος προσαρμοστικότητας.

Δείτε παρακάτω τις κατηγορίες φυτών που ταιριάζουν σε έναν άνυδρο κήπο και συγκεκριμένα τι ταιριάζει στις κλιματολογικές συνθήκες που επικρατούν στην περιοχή όπου βρίσκεται ο δικός σας κήπος.

Πώς  θα  σκληραγωγήσετε  τα  φυτά
Αραιώνοντας σταδιακά τις αρδεύσεις, εκτός του ότι κάνετε οικονομία στο νερό, σκληραγωγείτε τα φυτά σας. Μην το επιχειρήσετε σε φυτά που μόλις έχουν μεταφυτευτεί. Εχουν υποστεί έντονο στρες, το οποίο μπορούν να αντιπαρέλθουν μόνο με μεγάλη και σωστή περιποίηση. Μόλις δυναμώσουν, δηλαδή αρκετούς μήνες αργότερα, θα είναι σε θέση να αντιμετωπίσουν την ελάττωση του νερού και να γίνουν ανθεκτικά στην ξηρασία και σε εντομολογικές και μυκητολογικές ασθένειες.
-Επιλέξτε ανθεκτικά φυτά στην ξηρασία ή φυτά που δεν απαιτούν συχνές αρδεύσεις. Αυτά τα φυτά έχουν την ικανότητα να αποθηκεύουν νερό στους ιστούς τους και να το αποδίδουν όταν αυτό το χρειάζεται ή να κάνουν οικονομία στο νερό, μειώνοντας κατά πολύ την εξατμισοδιαπνοή.
-Φυτεύετε τα φυτά του άνυδρου κήπου το φθινόπωρο. Είναι η ιδανική περίοδος φύτευσης, γιατί το φυτό προλαβαίνει να αναπτύξει ριζικό σύστημα και να εξοικειωθεί με το νέο περιβάλλον στο οποίο το φυτέψατε. Αργότερα, την άνοιξη, θα αναπτύξει νέους βλαστούς και θα ανθοφορήσει, ενώ το καλοκαίρι, με τη διαδικασία σκληραγώγησης, θα αρχίσει να μπαίνει σε περίοδο «ανάπαυσης».
-Μετά το πρώτο πότισμα της μεταφύτευσης, σκαλίστε το χώμα ώστε να μαλακώσει και να απορροφήσει πιο βαθιά το νερό του επόμενου ποτίσματος. Μετά πιέστε με το χέρι ή τα πόδια σας το χώμα ώστε να «κλείσουν» οι πόροι, κρατώντας την υγρασία μέσα του.
-Ποτίζετε τακτικά στην αρχή. Προσοχή, δεν υπάρχουν φυτά που να μη θέλουν καθόλου νερό μετά τη μεταφύτευσή τους. Πάντοτε, την πρώτη περίοδο προσαρμογής (από έναν μήνα έως έναν χρόνο, ανάλογα με το είδος και την εποχή φύτευσης) είναι απαραίτητο να μη μείνει στεγνό το φυτό ούτε μια μέρα. Ποτίζετε καθημερινά και για αρκετή ώρα, ώστε να αναπτύξει το φυτό βαθύ και δυνατό ριζικό σύστημα που θα το βοηθήσει να επιβιώσει τις ζεστές ημέρες. Ποτίζουμε συνήθως πολύ πρωινές ώρες ή μετά το σούρουπο.
-Αραιώνετε τις αρδεύσεις ποτίζοντας στην αρχή μία φορά κάθε δύο ημέρες (πάντα με «βαθύ πότισμα») και έπειτα από μερικούς μήνες δοκιμάζετε να ελαττώσετε και πάλι τις αρδεύσεις. Δεν υπάρχει ακριβής κανόνας για το πώς θα επιτύχετε τη σκληραγώγησή τους, καθώς παίζουν ρόλο το είδος των φυτών, το έδαφος και ο προσανατολισμός του κήπου σας. Γι’ αυτό θα πρέπει να ελέγχετε πώς ανταποκρίνονται τα φυτά σας κάθε φορά που ελαττώνετε το νερό, ώστε να επανεξετάζετε τις ανάγκες τους.
-Απλώνετε τα ζιζάνια (δηλαδή τα άγρια χόρτα που ξεριζώνετε από το κτήμα στο τέλος της άνοιξης), γύρω από τους κορμούς των δέντρων. Αυτό βοηθά στην προστασία από την εξάτμιση του νερού και στη χλωρή λίπανση. Μπορείτε, επίσης, να επιλέξετε άλλους τρόπους εδαφοκάλυψης, όπως ο φλοιός πεύκου ή το χαλίκι.

Ιδανικά φυτά για άνυδρους κήπους
-Παχύφυτα με σαρκώδες φύλλωμα, όπως ο Αθάνατος (Agave americana), η Αλόη (Aloe vera), η Φραγκοσυκιά (Ficus opulus), η Ευφόρβια (Euphorbia sp.) και όλα τα κακτοειδή.
-Αρωματικά με γκρίζο χνούδι, που προστατεύει το φύλλωμα σκιάζοντάς το, όπως η Λεβάντα (Lavandula officinalis, Lavandula dentata), η Αρμπαρόριζα (Pelargonium odoratissimum), το Δενδρολίβανο (Rosmarinus officinalis), η Ρίγανη (Origanum vulgare), το Θυμάρι (Thymus vulgaris), ο Δίκταμος (Origanum dictamus) κτλ.
-Δέντρα, όπως η Ελιά (Olea europaea), η Τζιτζιφιά ή Μοσχοϊτιά (Elaeagnus angustifolia), η Ροδιά (Punica granatum), η Πικροδάφνη (Nerium Oleander), η Ακακία η κυανόφυλλη (Acacia cyanophylla), η Ψευδοπιπεριά (Schinus molle) και η Κουτσουπιά (Cercis siliquastrum).
-Ξηροφυτικοί θάμνοι, όπως το Σπάρτο (Spartium junceum), ο Σχίνος (Pistacia lentiscus), ο Κίστος ή Λαδανιά (Cistus creticus), η Αγγελική (Pittosporum tobira), ο Ελαίαγνος (Elaegnus x ebbinge).
-Διακοσμητικά χόρτα, που είναι πολυετή αγρωστώδη με έντονο διακοσμητικό και αρχιτεκτονικό χαρακτήρα, σε πολλά χρώματα, όπως διάφορα είδη Stipa, Μίσχανθου, Penissetum κτλ.

Ανθιζουν  τον  Ιούνιο
Η Αγγελική (Pittosporum tobira) με λευκό μικρό και αρωματικό άνθος, το Πολύγαλα (Polygala myrtifolia), που θα συνεχίσει να έχει τα φούξια άνθη του μέχρι και τον Οκτώβριο, τα πολύχρωμα μονοετή Ερωτάκια, η Τουλμπάκια (Tulbaghia violacea) με το μοβ ανθάκι της, η Λεβαντίνη (Santolina chamaecyparisus) με κίτρινο άνθος, ο Αγάπανθος (Agapanthus praecox) σε μοβ ή σε λευκό και η Μυρτιά (Myrthus communis) με λευκό αρωματικό άνθος, που ανθίζει από το τέλος Μαΐου.
Αν ο κήπος βρίσκεται κοντά σε θάλασσα, δοκιμάστε θάμνους όπως η Πικροδάφνη (Nerium oleander) σε όλες της αποχρώσεις της – λευκό, ροζ, φούξια, κόκκινο, κρεμ – και η Λαντάνα (Lantana camara) με τα πολύχρωμα άνθη της, που θα συνεχίσει να ανθίζει μέχρι και τον Νοέμβριο.
Για τους μεσογειακούς κήπους, εκτός από τη Λεβάντα, άνθη σε μοβ και γαλάζιες αποχρώσεις μπορούν να δώσουν οι θάμνοι όπως η Αρμπαρόριζα (Pelargonium odoratissimum), το Δενδρολίβανο (Rosmarinus officinalis) γαλάζιο-μοβ, το γνωστό Φασκόμηλο (Salvia officinalis) και η Βερβένα (Verbena x hybrida). Είναι χαμηλοί θάμνοι που γεμίζουν πολύ εύκολα και γρήγορα τις γωνιές σε έναν κήπο με λίγο νερό (ξηροφυτικό, δηλαδή, περιβάλλον) και δεν απαιτούν ιδιαίτερη φροντίδα.

Ανθίζουν  τον  Ιούλιο
Οι Βουδλέιες (Buddleja alternifolia) με τα μοβ μεγάλα τσαμπιά, οι Ιβίσκοι οι σινικοί (Hibiscus rosa – sinensis) για ήπια κλίματα και παραθαλάσσιες περιοχές, με εντυπωσιακά άνθη σε κόκκινες, πορτοκαλί και κίτρινες αποχρώσεις ή οι Ιβίσκοι οι συριακοί (Hibiscus syriacus) με μοβ, λευκά ή φούξια άνθη και οι γνωστές μας Λυγαριές (Vitex agnus castus).
Συνεχίζουν την ανθοφορία τους, που έχουν ξεκινήσει από τον Μάιο, Το Ελίχρυσο με ανοιχτό κίτρινο άνθος, οι Πικροδάφνες, το αρωματικό Αγιόκλημα (Lonicera japonica), η Βουκαμβίλια (Bougainvillea x buttiana), σε όλες τις αποχρώσεις του κόκκινου, μοβ, φούξια, κεραμιδί μέχρι και κίτρινο και διάρκεια ανθοφορίας από Μάιο έως Νοέμβριο, και το Ερίγερο (Erigeron karvinskianus) με λευκό έως απαλό ροζ άνθος και διάρκεια ανθοφορίας έως τον Οκτώβριο.

Ανθίζουν τον Αύγουστο
H Κάσσια (Cassia floribunda) με έντονο κίτρινο άνθος, το Πλουμπάγκο (Plumbago capensis), που είναι γνωστό και σαν γαλάζιο γιασεμί, ο Δίκταμος (Origanum dictamus) με ένα πολύ όμορφο κρεμαστό ροζ άνθος και η Λαγκεστρέμια (Lagerstroemia indica) ή Στρατηγός με φούξια, μοβ ή λευκό άνθος.

Πηγή:www.tovima.gr

27 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ (ή 10 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ) 479 πχ, Η ΜΑΧΗ ΤΩΝ ΠΛΑΤΑΙΩΝ.

Νεφέλη Ωκεανίς.

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ
27 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ (ή 10 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ) 479 πχ,
Η ΜΑΧΗ ΤΩΝ ΠΛΑΤΑΙΩΝ.

Κοσμοϊστορική ήταν η σημασία της μάχης των Πλαταιών, διότι η Ελλάδα ελευθερώθηκε για πάντα απ' την ξένη εισβολή. Από τότε η πόλη των Πλαταιών κηρύχτηκε ιερή και απαραβίαστη και, αφού ξαναχτίστηκε με τη βοήθεια των Αθηναίων, έζησε μέχρι τα χρόνια του πελοποννησιακού πολέμου ειρηνικά και ήσυχα.
Οι Πλαταιείς, για την ανδρεία που επέδειξαν, τιμήθηκαν με βραβείο ανδρείας και πήραν την χρηματική αμοιβή των 80 ταλάντων

μαξιλάρι για τη βεράντα

El hogar de las lanas.

Muy bien combinados los colores
Vía http://goo.gl/ajDCUI

Μυλλάκι σε αποχρώσεις καλοκαιρινές. Αν το μεγαλώσετε αρκετά θα έχετε ένα ωραίο μαξιλάρι για τη βεράντα. Καλή επιτυχία!