Σεπτέμβριος 1573, ο θεμέλιος λίθος στη Φορτέτζα

http://www.cretalive.gr/history/view/septembrios-1573-o-themelios-lithos-sth-fortetza/106522

Σεπτέμβριος 1573, ο θεμέλιος λίθος στη Φορτέτζα

Για τη κατασκευή του φρουρίου της Φορτέτζας, εφαρμόστηκε το αρχικό σχέδιο του αρχιτέκτονα Sforza Pallavicini στη συνέχεια όμως κρίθηκαν αναγκαίες κάποιες τροποποιήσεις, βελτιώσεις και επεκτάσεις για να ολοκληρωθεί η ανέγερση του φρουρίου

Λένε πως ο λόφος  που είναι κτισμένο το Κάστρο της Φορτέτζας του Ρεθύμνου ήταν κάποτε  μια νησίδα που ένωνε την Κρήτη με αυτόν με μια πολύ στενή λωρίδα γης. Σ αυτό το χώρο ίσως να ήταν και  η αρχαία πόλη της Ρίθυμνας με ναούς αφιερωμένους στον Θεό  Απόλλωνα και στην Θεά Άρτεμις. Στα Χρόνια της Βυζαντινής κυριαρχίας παίρνει μια πρώτη οχυρωματική μορφή και στις αρχές του 13ου μ.Χ. αιώνα, ο Γενοβέζος πειρατής Πεσκατόρε, διεκδικητής του νησιού και αντίπαλος των Ενετών, φαίνεται ότι επισκευάζει την βυζαντινή αυτή οχύρωση που περιέκλειε τα κτίρια της μικρής πόλης και βρίσκονταν κοντά στο λιμάνι.
Στην εποχή που οι Ενετοί κατακτούν το νησί  σαν  ναυτικό κράτος που ήταν , επεδίωξαν να χρησιμοποιήσουν το Ρέθυμνο σαν καταφύγιο και ενδιάμεσο σταθμό μεταξύ Ηρακλείου και Χανίων φτιάχνοντας λιμάνι, έστω και μικρό. Το γεγονός αυτό οδήγησε στην ανάπτυξή του Ρεθύμνου σε πόλη και η επέκταση του οικισμού επέβαλε την ανάγκη νέων οχυρώσεων.
Την ανάγκη της δημιουργίας  στο Ρέθυμνο του κάστρου της Φορτέτζας ανέδειξαν τα γεγονότα που ακολούθησαν στη Κρήτη από το πρώτο μισό του 16ου αιώνα, δηλαδή η τούρκικη απειλή και η εξέλιξη των πυροβόλων όπλων, μετά την ανακάλυψη και ευρεία διάδοση της πυρίτιδας. Όλα αυτά συντέλεσαν  ώστε να αποφασίσει η Βενετία τη στρατιωτική και αμυντική οργάνωση της Κρήτης.
Στο πρόγραμμα αυτό εντάχθηκε και το Ρέθυμνο και αποφασίστηκε να χτιστούν τείχη με σχέδιο του Βερονέζου αρχιτέκτονα Michele Sanmicheli. Η θεμελίωση ξεκίνησε στις 8 Απριλίου του 1540  και τέλειωσε με αργούς ρυθμούς λίγο πριν το 1570.
Τα τείχη του Ρεθύμνου αποτελούσαν στοιχειώδη αμυντικά έργα, που δυστυχώς δεν ήταν αρκετά για να αντέξουν την επίθεση από τον Ουλούτζ Αλή Ρέις (Uluc Ali Reis), Ιταλό στην καταγωγή που είχε συλληφθεί από τους άντρες του Μπαρμπαρόσσα και αλλαξοπίστησε μετά από κάποια χρόνια, ο οποίος κατάφερε να γίνει πασάς στο Αλγέρι και να πάρει μέρος σε πολλές μάχες εναντίον των χριστιανών της Μεσογείου. Το 1571 Ο Ουλούτζ Αλή επιτέθηκε στο Ρέθυμνο με 40 γαλέρες. Οι Ενετοί το είχαν εγκαταλείψει αφήνοντας μια μικρή φρουρά με 100 άντρες, που δεν κατάφεραν να προβάλουν ουσιαστική αντίσταση. Ο Ουλούτς Αλή εύκολα εκπόρθησε τα τείχη του Ρεθύμνου και κατέστρεψε ολοσχερώς την πόλη. Μετά από αυτή τη καταστροφή φάνηκε η ανάγκη ουσιαστικής οχύρωσης της πόλης  και οι αρμόδιοι τοπικοί παράγοντες, Ρεθυμνιώτες και Βενετοί, ο απλός λαός του Ρεθύμνου  αλλά και  η Βενετική Γερουσία, αποφάσισαν να κατασκευάσουν ένα οχυρό που θα μπορούσε να περιλάβει όλες τις κατοικίες της πόλης του Ρεθύμνου. Σαν η καταλληλότερη θέση επιλέχτηκε ο λόφος του Παλαιόκαστρου. Έτσι, ξεκίνησε η θεμελίωση της  Φορτέτζας, ενός εκ των  μεγαλύτερων   και αρτιότερων οχυρωματικών έργων που δημιούργησε στη Κρήτη η κατοχή των Ενετών.
Η Φορτέτζα χτίστηκε σύμφωνα με το προμαχωνικό σύστημα οχυρωματικής αρχιτεκτονικής, δηλαδή προμαχώνες, οι οποίοι ενώνονταν μεταξύ τους με τμήματα ευθύγραμμων τειχών με μεγάλο πλάτος και με κλίση εξωτερικά ώστε να εξοστρακίζονται τα βλήματα των εχθρών χωρίς να προκαλούν φθορές στο οχυρό.
Για τη κατασκευή του φρουρίου της Φορτέτζας, εφαρμόστηκε το αρχικό σχέδιο του αρχιτέκτονα Sforza Pallavicini  στη συνέχεια όμως κρίθηκαν αναγκαίες  κάποιες  τροποποιήσεις, βελτιώσεις και επεκτάσεις  για να  ολοκληρωθεί η ανέγερση του φρουρίου. Τη πρώτη πέτρα στα θεμέλια της Φορτέτζας, τοποθέτησε ο Βενετσιάνος Ρέκτορας Alvise Lando στις 13 Σεπτεμβρίου του 1573 και ως το 1580 ολοκληρώθηκαν οι εργασίες στον περίβολο και στα δημόσια κτίρια που υπήρχαν μέσα σε αυτόν.
Στα χρόνια που χρειάστηκαν για να κτιστεί η Φορτέτζα δούλεψαν αγγαρεία 107.142 Κρητικοί και 40.205 επιταγμένα ζώα, ενώ αναφέρεται ότι υπεύθυνος για το χτίσιμο ήταν ο πρωτομάστορας Γ. Σκορδύλης

η απουσία του Μάνου Λοϊζου είναι αισθητή ..

Bohemians Music Page.

17 Σεπτεμβρίου

Η μουσική εξέλιξη στην Ελλάδα θα είχε πάρει άλλη μορφή αν ήταν ακόμη εδώ. Οραματιστής και πρωτοπόρος σε μουσικές που δύσκολα ξεχνάμε, άφησε τεράστια κληρονομιά στην εικοσαετή μουσική του διαδρομή...σαν μια ορχήστρα μόνος του , τραγουδοποιός, στιχουργός και τραγουδιστής..Τραγούδια γεμάτα λυρισμό και τρυφερότητα, επαναστατικά και εσωτερικά πάντα με μια ιδιαίτερη συγκίνηση αφού κατόρθωνε και κατορθώνει να μας ταξιδεύει σε χρώματα και αρώματα μιας καλύτερης εποχής χωρίς φωνές χωρίς πανικό...μονάχα λίγη παραπάνω δόση της δικής του ψυχής για όσα έγιναν και όσα περιμένουμε να γίνουν..
’’ ο δρόμος είχε τη δική του ιστορία’’...η ιστορία η δική του όμως δε θα ξεβάψει ποτέ ... Η προσφορά του στη μουσική, το ήθος του σαν άνθρωπος και το ταξιδιάρικο και πάντα ονειροπόλο ύφος του, κανείς μας δεν το ξέχασε, κι ούτε πρόκειται.

''Η πιο όμορφη θάλασσα είναι αυτή
που δεν την αρμενίσαμε ακόμα.
Το πιο όμορφο παιδί δε μεγάλωσε ακόμα.
Τις πιο όμορφες μέρες,
τις πιο όμορφες μέρες μας, δεν τις ζήσαμε ακόμα
Δεν τις ζήσαμε ακόμα
Κι ό, τι πιο όμορφο,
Κι ό, τι πιο όμορφο θα θελα να σου πω,
δε στο 'πα ακόμα, δε στο 'πα ακόμα..''

(Γράμματα στην αγαπημένη - 1983 )

Στίχοι: Ναζίμ Χικμέτ & Γιάννης Ρίτσος
Μουσική: Μάνος Λοΐζος

Ο δίσκος αυτός το 1983 κυκλοφόρησε με τον αξέχαστο Μάνο να τραγουδά τα μελοποιημένα από τον ίδιο ποιήματα του Τούρκου ποιητή Ναζίμ Χικμέτ σε απόδοση του Γιάννη Ρίτσου έχοντας ήδη περάσει ένας χρόνος από τον θάνατό του. Πρόκειται για δοκιμαστικές ηχογραφήσεις. Ο ίδιος δεν πρόλαβε να τα χαρεί ηχογραφημένα.Στο οπισθόφυλλο του άλμπουμ υπάρχει μια φωτογραφία του Μάνου με την κόρη του Μυρσίνη σε νεαρή ηλικία. και μια σημείωση ότι τα καθαρά έσοδα από τις πωλήσεις του δίσκου θα προσφέρονταν από την εταιρεία σ' εκείνη. Συγκινητικό και τρυφερό τραγούδι για τη στέρηση των αγαπημένων προσώπων μα και μια ελπίδα για τις μέρες που περιμένουμε να ρθουν...Καλή ακρόαση ..

Λιαστές ντομάτες

Elizabeth Pentheroudaki.

17 Σεπτεμβρίου

 

Έτοιμες και οι φετεινές...

Λιαστές ντομάτες

http://bettyscuisine.blogspot.gr/2012/09/blog-post_27.html

Κ.ΚΑΒΑΦΗΣ "ΒΡΟΧΗ"

ΤΑ ΡΑΝΤΙΣΜΕΝΑ(Ομάδα καλλιτεχνικών, λογοτεχνικών, αναζητήσεων).

17 Σεπτεμβρίου

Κ.ΚΑΒΑΦΗΣ "ΒΡΟΧΗ"
........................................................
Βροχή, που τα μικρά παιδιά
κοιτάζουνε χαρούμενα
μέσ’ από κάμαρη ζεστή,
κι όσο πληθαίνει το νερό
και πέφτει πιο μεγάλα,
χτυπούν τα χέρια και πηδούν.

Βροχή, που ακούν οι γέροι
με σκυθρωπήν υπομονή,
με βαρεμό κι ανία·
γιατί εκείνοι από ένστικτον
δεν αγαπούνε διόλου
βρεμμένο χώμα και σκιές.

Βροχή, βροχή — εξακολουθεί
πάντα ραγδαία να βρέχει.
Μα τώρα πια δεν βλέπω.
Θόλωσ’ απ’ τα πολλά νερά
του παραθύρου το υαλί.
Στην επιφάνειά του
τρέχουν, γλιστρούν, κι απλώνονται
κι ανεβοκατεβαίνουν
ρανίδες σκορπισμένες
και κάθε μια λεκιάζει
και κάθε μια θαμπώνει.
Και μόλις πλέον φαίνεται
θολά-θολά ο δρόμος
και μες σε πάχνη νερουλή
τα σπίτια και τ’ αμάξια.

Στο φως ο ναός του Ρωμύλου

Μυθικη Αναζητηση.

17 Σεπτεμβρίου

Στο φως ο ναός του Ρωμύλου (ιδρυτή Ρώμης) προς τιμή του Δία (750 πχ).

Τον ναό που έκτισε ο Ρωμύλος προς τιμή του Δία Στάτορα για την βοήθεια που προσέφερε στα ρωμαϊκά στρατεύματα ώστε να αποκτήσουν την τεράστια δύναμή τους θεωρούν ότι εντόπισαν ιταλοί αρχαιολόγοι. Ο ναός φαίνεται να στηριζόταν στον Παλατίνο Λόφο όπου είχαν τις κατοικίες τους όλες οι μεγάλες οικογένειες των Ρωμαίων συμπεριλαμβανομένων των αυτοκρατόρων....http://mythiki-anazitisi.blogspot.gr/2013/09/750.html

Νεολιθικός οικισμός της Χοιροκιτίας

Ancient Greek Civilization - Αρχαία Ελλάς.

17 Σεπτεμβρίου

Ο Νεολιθικός οικισμός της Χοιροκιτίας Κύπρου - 7000 π.Χ.
Choirokitia settlement - Cyprus - 7000 BCE
Η Xοιροκοιτία είναι ο καλύτερα διατηρημένος προϊστορικός οικισμός της Kύπρου, που χρονολογείται από την μεταγενέστερη φάση της ακεραμικής νεολιθικής περιόδου (γύρω στο 7000 π.X.). Το 1998 κηρύχθηκε Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς από την ΟΥΝΕΣΚΟ.

Το όνομα λέγεται ότι πιθανώς προήλθε από την λέξη χειρογητιά που υποδηλώνει άσκηση της χειρομαντείας. Κατά άλλη άποψη ίσως προήλθε από την πιθανή αρχική ονομασία Ιεροκοτίδα (Ιερός χώρος). Άλλοι υποστηρίζουν ότι η ονομασία προήλθε από τις λέξεις γύρος και οικία λόγω του ότι οι προϊστορικές καλύβες που ανακαλύφθηκαν εκεί ήσαν στρογγυλές. Ακόμη η παράδοση λεει πως προήλθε από την φράση Χαίρε Κιτία που απηύθυνε η περιβόητη και μυστηριώδης βασίλισσα της Κύπρου σε κάποια φίλη της από το Κίτιον. Υποστηρίχθηκε επίσης ότι ίσως η ονομασία προήλθε από το φυτό ανόνη η χερομολία. Με την απλούστερη ονομασία χερομολία το φυτό απαντάτο καλλιεργούμενο στη Κύπρο, αυτή η εκδοχή όμως θεωρείται πολύ απίθανη.

Ο οικισμός είναι κτισμένος στην απότομη πλαγιά ενός λόφου που βρίσκεται στη δυτική όχθη του ποταμού Μαρωνίου, σε απόσταση 6 χλμ. από τη θάλασσα. Αποτελεί ένα από τα εντυπωσιακότερα δείγματα πρώιμης μόνιμης εγκατάστασης πληθυσμών στο νησί. Στα δυτικά, όπου ο οικισμός δεν είναι φυσικά οχυρωμένος, ανεγέρθηκε ένας πλατύς τοίχος περίφραξης. Το κτίσιμό του προϋποθέτει συλλογική προσπάθεια, γεγονός που υπονοεί σύνθετη κοινωνική οργάνωση.

Τα σπίτια της Νεολιθικής Χοιροκοιτίας ήταν απλά κατασκευασμένα. Στα θεμέλια και στα κατώτερα μέρη χρησιμοποιήθηκαν λιθάρια (πέτρες) του ποταμού, ενώ στα ανώτερα ελαφρότερα υλικά, όπως πηλός και πλιθάρια. Τα κατώφλια ήταν υπερυψωμένα, τα θυρώματα μικρά για προστασία από τις πλημμύρες, τα δάπεδα από πηλό και η στέγη θολωτή ή επίπεδη. Τη στέγη αποτελούσαν οριζόντια δοκάρια, πάνω στα οποία υπήρχαν καλάμια και κλαδιά, καλυμμένα με πηλό. Στο μέσο της οικίας υπήρχε εστία για το μαγείρεμα, το φωτισμό και τη θέρμανση. Φαίνεται πως το εσωτερικό των οικιών κοσμείτο με τοιχογραφίες. Παρόλ’ αυτά η κακή κατάσταση των τοιχογραφιών δεν επιτρέπει στους μελετητές να συμπεράνουν αν τα διακοσμητικά σχέδια είναι γεωμετρικά ή εικονιστικά.

Οι νεκροί ενταφιάζονταν σε λάκκους σκαμμένους στο εσωτερικό των κατοικιών. Ο λάκκος του νεκρού γέμιζε με χώμα και καλυπτόταν με επίστρωση πηλού, αποκαθιστώντας μ’ αυτόν τον τρόπο το δάπεδο της οικίας. Οι τάφοι ήταν ατομικοί και οι νεκροί ενταφιάζονταν με το σώμα πλαγιασμένο, συνήθως στη δεξιά πλευρά. Η στάση του σώματος είναι συνεσταλμένη και όπως παρατηρούν οι μελετητές ο βαθμός της συστολής εξαρτιόταν από την ηλικία του νεκρού.

Στους τάφους τοποθετούνταν κτερίσματα ανάλογα με το φύλο του νεκρού. Συχνά τους τάφους τόσο γυναικών όσο και ανδρών, συνόδευαν σπασμένα πέτρινα αγγεία. Άλλο ταφικό έθιμο ήταν η τοποθέτηση πέτρας, ακατέργαστης ή λαξευμένης, πάνω στο σώμα του νεκρού. Μ’ αυτόν τον τρόπο πίστευαν πως εμπόδιζαν την επιστροφή του νεκρού στον κόσμο των ζωντανών. Όπως συμπεραίνουμε από τους σκελετούς τάφων της Χοιροκοιτίας,οι κάτοικοι ήταν κοντοί (1,60μ. περίπου οι άντρες και 1,50μ. οι γυναίκες) και πέθαιναν σε ηλικία 25-40 χρόνων.

Οι διατροφικές ανάγκες των κατοίκων καλύπτονταν από την κτηνοτροφία, το κυνήγι, τη γεωργία και τη συλλογή άγριων καρπών. Τα εργαλεία που χρησιμοποιούσαν ήταν φτιαγμένα από λίθο και οστά. Έχουν βρεθεί επίσης πολλά λίθινα σκεύη και ειδώλια που παριστάνουν κυρίως ανθρώπινες μορφές.
Choirokoitia (also known as Khirokitia) is one of the most important prehistorical sites in the eastern Mediterranean area. The site is only partly recovered, and archaelogical work is still going on.

Human life in Choirokoitia started around 7000 BC, in the Neolithicum.
The village probably had about 300 inhabitants. They practised agriculture and animal husbandry, and didn't usually live longer than 35 years. One of their most remarkable customs was to bury their dead under the floors of the houses of the living relatives. In this way the dead remained close to the living.

Στέφανος Δραγούμης

Bigbook.gr.

17 Σεπτεμβρίου

Ο Στέφανος Δραγούμης (Αθήνα, 1842 - Αθήνα, 17 Σεπτεμβρίου 1923) ήταν Έλληνας πολιτικός και δικαστικός. Διετέλεσε πρωθυπουργός της Ελλάδας το 1910.
Γεννήθηκε στην Αθήνα και σπούδασε νομικά στο Παρίσι. Μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα εργάστηκε στο δικαστικό σώμα μέχρι το 1875, οπότε και ανέλαβε γενικός γραμματέας του υπουργείου Δικαιοσύνης. Αναμίχθηκε για πρώτη φορά στην πολιτική το 1879, όταν εκλέχτηκε βουλευτής Μεγαρίδος με το κόμμα του Χαρίλαου Τρικούπη. Κατά την πρωθυπουργία του Τρικούπη χρημάτισε δύο φορές υπουργός Εξωτερικών, (1886-1889) και (1892-1893) καθώς και υπουργός Δικαιοσύνης και Εσωτερικών. Μετά τον θάνατο του Τρικούπη, συνέχισε να πολιτεύεται ως ανεξάρτητος.

Ο Στέφανος Δραγούμης υπήρξε ένας από τους κύριους οργανωτές του Μακεδονικού Αγώνα, μαζί με τον γιο του, Ίωνα Δραγούμη και τον γαμπρό του Παύλο Μελά. Την περίοδο 1906-1908 μαζί με τους Δημήτριο Γούναρη, Πέτρο Πρωτοπαπαδάκη, Ανδρέα Παναγιωτόπουλο, Α. Αλεξανδρή και Εμμανουήλ Ρέπουλη, συγκρότησε την λεγόμενη τότε «Ομάδα των Ιαπώνων». Μετά το κίνημα του Στρατιωτικού Συνδέσμου στο Γουδί το 1909, ο Δραγούμης σχημάτισε κυβέρνηση από τον Ιανουάριο μέχρι τον Οκτώβριο του 1910, οπότε και διεξήγαγε εκλογές για τον σχηματισμό Εθνοσυνέλευσης.

Αργότερα διετέλεσε γενικός διοικητής Κρήτης (1912) και στη συνέχεια γενικός διοικητής Μακεδονίας (1913). Στη διάρκεια του εθνικού διχασμού (1915-1917), συντάχθηκε με τους αντιβενιζελικούς και ανέλαβε υπουργός Οικονομικών στην κυβέρνηση του Αλέξανδρου Ζαΐμη και στην κυβέρνηση του Στέφανου Σκουλούδη. Στις μετέπειτα εκλογές των ετών 1915 και 1920 εκλέχτηκε ανεξάρτητος βουλευτής.
Συγγράμματα

Ο Στέφανος Δραγούμης έγραψε πολλές πολιτικές, φιλολογικές και αρχαιολογικές μελέτες, που δημοσίευσε σε ελληνικά και ξένα περιοδικά, σημαντικότερες των οποίων είναι: «Μακεδονική κρίσις», «Η χώρα και το νόμισμα», «Το χρονικόν του Μορέως», «Οι ξένοι δανεισταί» και άλλες.

http://el.wikipedia.org/wiki/Στέφανος_Δραγούμης

Κοτόπουλο με κριθαράκι στο φούρνο

Elizabeth Pentheroudaki.

17 Σεπτεμβρίου

Και το σημερινό μας φαγάκι...

Κοτόπουλο με κριθαράκι στο φούρνο

http://bettyscuisine.blogspot.gr/2009/07/blog-post_18.html

... με μπόλικη φρέσκια ντομάτα, θεσπέσιο!

Σήμερα...

μια ξεχωριστή τσάντα

Artes na internet.

16 Σεπτεμβρίου

https://www.facebook.com/TecendoeCriando?fref=ts

 

 

Απο ένα παλιό τζίν παντελόνι ή φούστα , 

μπορείτε να φτιάξετε μια ξεχωριστή τσάντα με το προσωπικό σας γούστο. 

Μέχρι το άλλο καλοκαίρι προλαβαίνετε... ! 

Καλή επιτυχία!