Τετάρτη 25 Σεπτεμβρίου 2013

Η άλωση της Τριπόλεως 23 Σεπτεμβρίου 1821

 
ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ!!!
Σαν σήμερα, 23 Σεπτεμβρίου 1821
Έλληνικές δυνάμεις, υπό την Αρχηγία του Θ. Κολοκοτρώνη, ύστερα από τρίμηνη πολιορκία καταλαμβάνουν την Τρίπολη, όπου είχαν συγκεντρωθεί 40.000 Τούρκοι. Η άλωση της Τριπόλεως αποτέλεσε βαρύ πλήγμα για τους Τούρκους και την πρώτη μεγάλη νίκη της Επαναστάσεως. Ίδια ημέρα τουρκοαιγυπτιακές δυνάμεις καταλαμβάνουν και πυρπολούν το Γαλαξίδι.
Η άλωση της Τριπολιτσάς το 1821 ήταν μια σημαντική στρατιωτική επιτυχία των επαναστατημένων Ελλήνων που αποτέλεσε σπουδαίο σταθμό στον αγώνα επικράτησής τους στην Πελοπόννησο. Μελανό σημείο θεωρείται η μεγάλη σφαγή που ακολούθησε, ως αντίποινα σε αγριότητες Τούρκων όπως η Καταστροφή του Αιγίου και η Καταστροφή του Γαλαξιδίου, οι σφαγές αμάχων που σημειώθηκαν ενωρίτερα στην Κωνσταντινούπολη, Μικρά Ασία και άλλες πόλεις, καθώς και η σφαγή 3.000 χριστιανών της Τρίπολης που είχε γίνει την Μ. Δευτέρα 29 Μαρτίου 1770 με ανασκολοπισμό του μητροπολίτη Άνθιμου και πέντε άλλων κληρικών.
Η επιτυχία οφείλεται στην διορατικότητα και την επιμονή του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, ο οποίος κατόρθωσε να πείσει οπλαρχηγούς και προεστούς για την αναγκαιότητα της κατάληψης της πρωτεύουσας της Πελοποννήσου, και την προετοίμασε με τις νίκες στο Βαλτέτσι, στα Δολιανά και στην μάχη της Γράνας.

Σήμερα...



Τρίτη 24 Σεπτεμβρίου 2013

Φτιάχνω συντηρώ σπιτικές ελιές

http://www.agrotikabook.gr/%CF%86%CF%84%CE%B9%CE%AC%CF%87%CE%BD%CF%89-

Φτιάχνω συντηρώ σπιτικές ελιές

Πως φτιάχνουμε σπιτικές ελιές
Η πιο διαδεδομένες σπιτικές φαγώσιμες ελιές είναι οι χονδροελιές που γίνονται στουμπιστές. Ακολουθούν των καλαμών που γίνονται χαρακωτές και ξιδάτες.
Συγκομιδή
Από τον Οκτώβριο μέχρι τον Ιανουάριο είναι κυρίως η εποχή που ωριμάζουν οι ελιές στην Ελλάδα, αναλόγως την ποικιλία τους και την περιοχή μας.
Προσοχή πρέπει να δώσουμε στην συγκομιδή των βρώσιμων ελιών γιατί πρέπει να γίνετε πάντα με το χέρι, για να μην χτυπιόνται και μαυρίσουν με αποτέλεσμα να μας χαλάσουν.

Μπορούμε να τις μαζέψουμε όσες φτάνουμε κατευθίαν από την ελιά ή να κόψουμε τα ψηλά φορτωμένα με ελιές κλαδιά και να τις διαλέξουμε χωρίς κόπο μετά.
Το ίδιο πρέπει να γίνεται και στη μεταφορά τους μέχρι την επεξεργασία τους. Τις χοντροελιές τις μαζεύουμε όσο είναι ακόμα πράσινες πριν ωριμάσουν και μαυρίσουν. Αντίθετα των καλαμών τις αφήνουμε να μαυρίσουν αλλά όχι να ωριμάσουν πολύ και να ζαρώσουν.


Παρασκευή βρώσιμων ελιών
Τις πράσινες χονδροελίες τις στουμπάμε σε ένα μεγάλο γουδί για καλύτερη ευκολία 2-3 μαζί. Αν δεν έχουμε μπορούμε να το κάνουμε με 2 κομμάτια μάρμαρο ή λείες πέτρες.
Τις μαύρες ελιές των καλαμών τις χαράζουμε με ένα μαχαίρι 2-3 φορές. Στην αγορά υπάρχει και μηχάνημα απλό και φτηνό που τις χαράζει μόνο του 4 φορές. Έτσι γλιτώνουμε χρόνο.
Αν δεν μας βολεύει το χαράκωμα μπορούμε να τις τρυπήσουμε 2-3 φορές με ένα πιρούνι.

-Αφού τις στουμπίσουμε ή τις χαράξουμε τις βάζουμε σε λεκάνες ή δοχεία με νερό για περίπου 10 ημέρες για να ξεπικρίσουν.
-Αλλάζουμε το νερό κάθε μια ή δυό μέρες για να επιταχύνουμε την διαδικασία του ξεπικρίσματος.
-Περίπου την όγδοη μέρα τις δοκιμάζουμε να δούμε αν ξεπίκρισαν και μαλάκωσαν αρκετά, αν όχι τις αφήνουμε 2-3 ημέρες ακόμα. Εγώ τις προτιμάω λίγο πικρές και σκληρές για αυτό συνήθως τις αφήνω λιγότερο στο νερό.
-Προσοχή πρέπει να δώσουμε και στο χώρο που τις αφήνουμε μέχρι να ξεπικρίσουν, ο οποίος πρέπει να είναι σκιερός και δροσερός.


Αφού τις έχουμε δοκιμάσει και μας αρέσει η γεύση τους, τις στραγγίζουμε από το νερό και τις τοποθετούμε στο τελικό δοχείο φύλαξης και συντήρησής τους.

Στο δοχείο θα πρέπει να προσθέσουμε την άλμη μας για την συντήρησή τους.
Η άλμη συνήθως γίνετε με νερό και 7% αλάτι, δηλαδή στο 1 κιλό νερό βάζουμε 70 γραμμάρια αλάτι. Για τις ελιές και ιδίως αν πρόκριτε για μεγάλες ποσότητες που θα τις διατηρήσουμε πάνω από ένα χρόνο εκτός ψυγείου ή σε συνθήκες με όχι τόσο σταθερή θερμοκρασία, πρέπει να χρησιμοποιήσουμε δυνατή άλμη, με περισσότερο αλάτι σε αναλογία από 10% έως 14%. Προσοχή πρέπει να αφήσουμε χώρο στο δοχείο για να προσθέσουμε ένα χοντρό δάχτυλο λάδι πάνω από τις ελιές, το οποίο επιπλέει στην επιφάνειά, για να μην έχουν οι ελιές μας επαφή με τον αέρα, ο οποίος αλλοιώνει το προϊόν μας.

Στις στουμπιστές ελιές μπορούμε να προσθέσουμε κομμάτια από λεμόνι, σκόρδο, κλαδάκια από ρίγανη, θυμάρι, δενδρολίβανο, φρέσκους σπόρους μάραθου, κόκκους από πιπέρι αναλόγως τί αρώματα και γεύσεις μας αρέσουν.
Τις χαρακωτές συνήθως τις κάνουμε ξιδάτες, προσθέτοντας ξίδι στην ποσότητα που εμείς επιθυμούμε.Μια συνηθισμένη αναλογία είναι 2 μέρη ξίδι και 3 μέρη άλμης. Μπορούμε να τις δοκιμάσουμε μετά από 2-3 μέρες και να προσθέσουμε και άλλο ξίδι αν θέλουμε.
Το μυστικό για να μην χαλάνε οι ελιές και να συντηρούνται καλύτερα είναι να μην τις χαράζουμε ως το κόκαλο και να μην τις τσακίζουμε πάρα πολύ.
Πως τις φτιάχνω εγώ
Αν βέβαια έχουμε πολλές ελιές και βαριόμαστε να στουμπάμε ή να χαρακώνουμε συνέχεια, μπορούμε να ακολουθήσουμε την ίδια διαδικασία χωρίς κανένα πρόβλημα. Απλώς ίσως θέλουν, λίγες ημέρες παραπάνω στο νερό για να ξεπικρίσουν. Έτσι διατηρούνται και καλύτερα. Εμένα προσωπικώς δεν με πειράζει να πικρίζουν λίγο...
Χωρίς στούμπιγμα ή χάραγμα γλυτώνουμε χρόνο, έχουμε καλύτερο γευστικό αποτέλεσμα σε βάθος χρόνου και μεγαλύτερη διάρκεια συντήρησης.
Με αυτό το τρόπο διατηρώ πανεύκολα νόστιμες βρώσιμες ελιές για δύο χρόνια

*Τα δοχεία με τις ελιές όπως και όλα τα τρόφιμα, τα αποθηκεύουμε σε σκοτεινό και δροσερό μέρος μέχρι την κατανάλωσή τους.
  
ftiaxno.gr

22 Σεπτεμβρίου ...Ημέρα χωρίς αυτοκίνητο !

Bigbook.gr.
Φωτογραφία: 22 Σεπτεμβρίου ...Ημέρα χωρίς αυτοκίνητο !

Βιβλιοπωλείο " Δοκιμάκης", Καντανολέων 4,Ηράκλειο 

 Η Ευρωπαϊκή Ημέρα Χωρίς Αυτοκίνητο πρωτοξεκίνησε στη Γαλλία το 1998 και καθιερώθηκε σε πανευρωπαϊκή κλίμακα με απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής το 2000. Στον εορτασμό συμμετέχουν 1500 πόλεις της Ευρώπης και 4 του Καναδά.

Κάθε χρόνο, στις 22 Σεπτεμβρίου οι αρχές πολλών πόλεων κλείνουν το κέντρο τους για τα αυτοκίνητα και ενθαρρύνουν τους πολίτες τους να χρησιμοποιήσουν για τις μετακινήσεις τους τα μέσα μαζικής μεταφοράς, ποδήλατα, αλλά και τα πόδια τους.

Διαβάστε περισσότερα: http://www.sansimera.gr/worldays/54#ixzz2fbQdEf7N
22 Σεπτεμβρίου ...Ημέρα χωρίς αυτοκίνητο !
Βιβλιοπωλείο " Δοκιμάκης", Καντανολέων 4,Ηράκλειο

Η Ευρωπαϊκή Ημέρα Χωρίς Αυτοκίνητο πρωτοξεκίνησε στη Γαλλία το 1998 και καθιερώθηκε σε πανευρωπαϊκή κλίμακα με απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής το 2000. Στον εορτασμό συμμετέχουν 1500 πόλεις της Ευρώπης και 4 του Καναδά.

Κάθε χρόνο, στις 22 Σεπτεμβρίου οι αρχές πολλών πόλεων κλείνουν το κέντρο τους για τα αυτοκίνητα και ενθαρρύνουν τους πολίτες τους να χρησιμοποιήσουν για τις μετακινήσεις τους τα μέσα μαζικής μεταφοράς, ποδήλατα, αλλά και τα πόδια τους.

Διαβάστε περισσότερα: http://www.sansimera.gr/worldays/54#ixzz2fbQdEf7N

Παστίτσιο με λαζάνια

Elizabeth Pentheroudaki.

Φωτογραφία: Τι ετοιμάζω για το μεσημέρι...

Παστίτσιο με λαζάνια

http://bettyscuisine.blogspot.gr/2009/02/blog-post_24.html
Τι ετοιμάζω για το μεσημέρι...

Παστίτσιο με λαζάνια

http://bettyscuisine.blogspot.gr/2009/02/blog-post_24.html

Άπειρα σχέδια

αντιτορπιλικό Ανδρίας Ι

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ!!!

Φωτογραφία: Σαν σήμερα, 22 Σεπτεμβρίου 1943 

Το ελληνικό αντιτορπιλικό Ανδρίας Ι προσκρούει σε νάρκη. Από την έκρηξη αποκόπηκε η πλώρη του. Παρά τις ζημιές το πλοίο κατόρθωσε κα έφθασε στις τούρκικες ακτές με 21 νεκρούς και 30 τραυματίες.

 Στις 22 Σεπτεμβρίου 1943 και ενώ βρίσκονταν κοντά στην Κάλυμνο με το Βρετανικό A/T HMS Hurworth προσέκρουσε σε νάρκη και από την έκρηξη αποκόπηκε η πλώρη του. Το Hurworth, στην προσπάθειά του να πλεύσει προς βοήθεια του Αδρία, προσέκρουσε επίσης σε νάρκη και βυθίστηκε, παρασύροντας στο βυθό 143 άνδρες. Ο Αδρίας παρά τις ζημιές κατόρθωσε και έφθασε στην κοντινή τουρκική ακτή του Γκιουμουσλούκ (Gümüşlük). Οι απώλειες ήταν 21 νεκροί και 30 τραυματίες.

Την 1η Δεκεμβρίου 1943, μετά από μικρές επισκευές αλλά χωρίς πλώρη απέπλευσε για την Αλεξάνδρεια. Στις 6 Δεκεμβρίου κατέπλευσε στην Αλεξάνδρεια, όπου έγινε δεκτό μέσα σε κλίμα ενθουσιασμού από τον συμμαχικό Στόλο. Δεν πραγματοποιήθηκε η επισκευή του λόγω της λήξεως του πολέμου στην περιοχή της Μεσογείου. Το 1945 επιστράφηκε στην Αγγλία όπου και πουλήθηκε ως "σκραπ".
Σαν σήμερα, 22 Σεπτεμβρίου 1943
Το ελληνικό αντιτορπιλικό Ανδρίας Ι προσκρούει σε νάρκη. Από την έκρηξη αποκόπηκε η πλώρη του. Παρά τις ζημιές το πλοίο κατόρθωσε κα έφθασε στις τούρκικες ακτές με 21 νεκρούς και 30 τραυματίες.

Στις 22 Σεπτεμβρίου 1943 και ενώ βρίσκονταν κοντά στην Κάλυμνο με το Βρετανικό A/T HMS Hurworth προσέκρουσε σε νάρκη και από την έκρηξη αποκόπηκε η πλώρη του. Το Hurworth, στην προσπάθειά του να πλεύσει προς βοήθεια του Αδρία, προσέκρουσε επίσης σε νάρκη και βυθίστηκε, παρασύροντας στο βυθό 143 άνδρες. Ο Αδρίας παρά τις ζημιές κατόρθωσε και έφθασε στην κοντινή τουρκική ακτή του Γκιουμουσλούκ (Gümüşlük). Οι απώλειες ήταν 21 νεκροί και 30 τραυματίες.

Την 1η Δεκεμβρίου 1943, μετά από μικρές επισκευές αλλά χωρίς πλώρη απέπλευσε για την Αλεξάνδρεια. Στις 6 Δεκεμβρίου κατέπλευσε στην Αλεξάνδρεια, όπου έγινε δεκτό μέσα σε κλίμα ενθουσιασμού από τον συμμαχικό Στόλο. Δεν πραγματοποιήθηκε η επισκευή του λόγω της λήξεως του πολέμου στην περιοχή της Μεσογείου. Το 1945 επιστράφηκε στην Αγγλία όπου και πουλήθηκε ως "σκραπ".

Βαγγέλης Βαρδάκης - Καστρινές Κοντυλιές


Βαγγέλης Βαρδάκης - Καστρινές Κοντυλιές




Δημοσιεύθηκε στις 28 Ιούλ 2012
Βαγγέλης Βαρδάκης
Καστρινές κοντυλιές
(διασκευασμένες από τον Στρατή Καλογερίδη)
Κιθάρα: Αντώνης Μπαριταντωνάκης
Λαούτο: Γιώργος Λαμπράκης, Μανόλης Μαλλιωτάκης, Μανόλης Λιαπάκης
CD: Ανατολικά της Κρήτης (2001)
Παραγωγή: Αεράκης. Κρητικό Μουσικό Εργαστήρι

ΥΓ. Μια φορά τη μέρα, οπωσδήποτε. Για να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι

Πρασοτυρόπιτα

Κρήτη:γαστρονομικός περίπλους.

Φωτογραφία: Πρασοτυρόπιτα με τα πρώτα πράσα του φθινοπώρου. Με εύκολο φύλλο και ανάμεικτα τυριά (στην περίπτωση μου κρητικά, αλλά με ό,τι έχουμε τελικά...):

http://cretangastronomy.blogspot.gr/2013/09/blog-post_22.html

Καλό απόγευμα και -αν και δεν ξέρω πόσο πιάνουν πια οι ευχές- μακάρι η βδομάδα που έρχεται να είναι λιγότερο σκληρή απ' αυτή που πέρασε...
Πρασοτυρόπιτα με τα πρώτα πράσα του φθινοπώρου. Με εύκολο φύλλο και ανάμεικτα τυριά (στην περίπτωση μου κρητικά, αλλά με ό,τι έχουμε τελικά...):

http://cretangastronomy.blogspot.gr/2013/09/blog-post_22.html

Καλό απόγευμα και -αν και δεν ξέρω πόσο πιάνουν πια οι ευχές- μακάρι η βδομάδα που έρχεται να είναι λιγότερο σκληρή απ' αυτή που πέρασε...

22 Σεπτεμβρίου 1971 η κηδεία του Σεφέρη

ΤΑ ΡΑΝΤΙΣΜΕΝΑ(Ομάδα καλλιτεχνικών, λογοτεχνικών, αναζητήσεων).


Φωτογραφία: 22 Σεπτεμβρίου 1971 η κηδεία του Σεφέρη, μετατρέπεται σε μια μεγαλειώδη διαδήλωση κατά της Χούντας.
Προηγουμένως στην νεκρώσιμη ακολουθία όπως περιγράφει ο Αιμίλιος  Καλιακάτσος: 
"  Ο αρχιεπίσκοπος της Χούντας Ιερώνυμος με κουστωδία παπάδων και αστυνομικών με πολιτικά για να φτάσουν στην Ωραία Πύλη έσπρωχναν βάναυσα τους ανθρώπους να αναμερίσουν. Παγωμάρα στο εκκλησίασμα. Κανείς, βεβαίως, δεν είχε καλέσει τον εκλεκτό του καθεστώτος να παραβρεθεί και, το χειρότερο, να χοροστατήσει. Η στάση του Σεφέρη κατά της Δικτατορίας ήταν διεθνώς γνωστή, …. Την έκδηλη αμηχανία για την παρουσία του πρωτοπαλλήκαρου της Χούντας Ιερώνυμου την διαδέχτηκε η οργή (το ’βλεπες στα πρόσωπα), αλλά πώς να αντιδράσεις με τόσο χαφιεδομάνι και τι να πεις εν ώρα πένθους; Για κάποιο διάστημα –μέχρι να φτάσει ακριβώς η σειρά των ψαλμών- βασίλευε άκρα του τάφου σιωπή. Ο θεόρατος –σωστός γίγαντας- Μανόλης, ορατός από παντού, άρχισε εκείνη τη στιγμή ένα σιγανό, στην αρχή, βήξιμο, που όλο και δυνάμωνε. «Θα κρύωσε», σκέφτηκα, «ταξίδευε όλη νύχτα». Το βήξιμο όμως είχε απρόσμενη διάρκεια και γινόταν ολοένα και εντονότερο. Τα μάτια του, πίσω από τα γυαλιά, έπαιζαν με σημασία, στρέφοντας την κεφαλή με την πλούσια χαίτη ολόγυρα. Το μήνυμα ευθύς έγινε αντιληπτό και μεταδόθηκε ταχύτατα σε όλους. Διακόσιοι περίπου άνθρωποι έβηχαν προκλητικά και μερικοί ποδοκροτούσαν κιόλας ή έσερναν τα πόδια τους στο δάπεδο θορυβωδώς. Ο Ιερώνυμος προσπαθούσε, χωρίς αποτέλεσμα, να επιβάλει ησυχία, χειρονομώντας φανερά εκνευρισμένος. Τα πράγματα όμως για κείνον χειροτέρευαν. Πού να ακουστεί ψαλμωδία με τέτοια βουή και πάθος. Αναγκάστηκε από την αναπάντεχη αυτή αποδοκιμασία να αναχωρήσει με τους παρατρεχάμενούς του θυμωμένους. Με την αποχώρηση των απρόσκλητων ξένων ξαναγύρισαν οι οικείοι πια στην περισυλλογή και την κατανυκτική σιωπή. «Τον κεκοιμημένον δούλον Σου», ακούστηκε γλυκόλαλος ο αγαπητός και πασίγνωστος για τις δημοκρατικές του πεποιθήσεις αγωνιστής ιερωμένος παπα-Πυρουνάκης. Ο υψηλότατος Μανόλης Αναγνωστάκης, με την έγκαιρη και έγκυρη Φωνή του –βήξιμο, έστω- έστειλε την χρυσοποίκιλτη χουντική κεφαλή από κει που ’ρθε και τον ποιητή της «Άρνησης», τραγουδισμένο από δέκα και πλέον χιλιάδες λαού, στην τελευταία του κατοικία δια στόματος του σεβαστού πρωτοπρεσβυτέρου» (περιοδικό «Γαλέρα»).
22 Σεπτεμβρίου 1971 η κηδεία του Σεφέρη, μετατρέπεται σε μια μεγαλειώδη διαδήλωση κατά της Χούντας.
Προηγουμένως στην νεκρώσιμη ακολουθία όπως περιγράφει ο Αιμίλιος Καλιακάτσος:
" Ο αρχιεπίσκοπος της Χούντας Ιερώνυμος με κουστωδία παπάδων και αστυνομικών με πολιτικά για να φτάσουν στην Ωραία Πύλη έσπρωχναν βάναυσα τους ανθρώπους να αναμερίσουν. Παγωμάρα στο εκκλησίασμα. Κανείς, βεβαίως, δεν είχε καλέσει τον εκλεκτό του καθεστώτος να παραβρεθεί και, το χειρότερο, να χοροστατήσει. Η στάση του Σεφέρη κατά της Δικτατορίας ήταν διεθνώς γνωστή, …. Την έκδηλη αμηχανία για την παρουσία του πρωτοπαλλήκαρου της Χούντας Ιερώνυμου την διαδέχτηκε η οργή (το ’βλεπες στα πρόσωπα), αλλά πώς να αντιδράσεις με τόσο χαφιεδομάνι και τι να πεις εν ώρα πένθους; Για κάποιο διάστημα –μέχρι να φτάσει ακριβώς η σειρά των ψαλμών- βασίλευε άκρα του τάφου σιωπή. Ο θεόρατος –σωστός γίγαντας- Μανόλης, ορατός από παντού, άρχισε εκείνη τη στιγμή ένα σιγανό, στην αρχή, βήξιμο, που όλο και δυνάμωνε. «Θα κρύωσε», σκέφτηκα, «ταξίδευε όλη νύχτα». Το βήξιμο όμως είχε απρόσμενη διάρκεια και γινόταν ολοένα και εντονότερο. Τα μάτια του, πίσω από τα γυαλιά, έπαιζαν με σημασία, στρέφοντας την κεφαλή με την πλούσια χαίτη ολόγυρα. Το μήνυμα ευθύς έγινε αντιληπτό και μεταδόθηκε ταχύτατα σε όλους. Διακόσιοι περίπου άνθρωποι έβηχαν προκλητικά και μερικοί ποδοκροτούσαν κιόλας ή έσερναν τα πόδια τους στο δάπεδο θορυβωδώς. Ο Ιερώνυμος προσπαθούσε, χωρίς αποτέλεσμα, να επιβάλει ησυχία, χειρονομώντας φανερά εκνευρισμένος. Τα πράγματα όμως για κείνον χειροτέρευαν. Πού να ακουστεί ψαλμωδία με τέτοια βουή και πάθος. Αναγκάστηκε από την αναπάντεχη αυτή αποδοκιμασία να αναχωρήσει με τους παρατρεχάμενούς του θυμωμένους. Με την αποχώρηση των απρόσκλητων ξένων ξαναγύρισαν οι οικείοι πια στην περισυλλογή και την κατανυκτική σιωπή. «Τον κεκοιμημένον δούλον Σου», ακούστηκε γλυκόλαλος ο αγαπητός και πασίγνωστος για τις δημοκρατικές του πεποιθήσεις αγωνιστής ιερωμένος παπα-Πυρουνάκης. Ο υψηλότατος Μανόλης Αναγνωστάκης, με την έγκαιρη και έγκυρη Φωνή του –βήξιμο, έστω- έστειλε την χρυσοποίκιλτη χουντική κεφαλή από κει που ’ρθε και τον ποιητή της «Άρνησης», τραγουδισμένο από δέκα και πλέον χιλιάδες λαού, στην τελευταία του κατοικία δια στόματος του σεβαστού πρωτοπρεσβυτέρου» (περιοδικό «Γαλέρα»).

Δημοφιλείς αναρτήσεις